τραγούδια με ιδιαίτερο μήνυμα και νόημα

[doctormarkon]

Κάποια τραγούδια έχουν ένα ιδιαίτερο μήνυμα.
Έχουν και πληροφορία.
Για κάτι που δε μιλάει κανείς.

Για θέματα που κρατιούνται στο σκοτάδι.

Που γίνονται μες τα μούτρα μας αλλά δε μιλάμε γι αυτά,

Αρχίζω με το κορυφαίο.
Κοιμήσου Περσεφόνη στη αγκαλιά της γης.

Μεγαλώσαμε περνώντας έξω από διυλιστήρια.
Η περιοχή της Ελευσίνας η πιο κακοποιημένη της Ελλάδας
Όπως και η Σαλαμίνα όπου κουφάρια πλοίων ξερνάνε θάνατο.
Τα συνηθίσαμε.

[doctormarkon]

Στων Αγγέλων τα μπουζούκια
Των έκπτωτων.

Γιατί το τραγούδι περιγράφει σατανιστική τελετή και θυμίζει την ταινία ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες που τους λεν αλήτες
και μας βλέπουν και μας γνέφουν απ' τους ουρανούς
έρχονται μες στα σκοτάδια σαν τους λωποδύτες
παίζουν και πονούν και μας τραγουδούν
τα κιτάπια τους που δεν τα πιάνει ο νους
Στων αγγέλων πάμε πάμε τα μπουζούκια
που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές
πέταξε τα μαύρα τα γνωστά σου λούσα
και βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές
Κάποιοι άγνωστοι τις νύχτες χρόνια ισοβίτες
ψέλνουνε κάτι τραγούδια αγιασμένα πια
στου παράδεισου την πύλη σαν τους αλφαμίτες
τα τραγούδια τους και το χάδι τους
τα τραγούδια τους μας λεν και κλαιν σιγά
Στων αγγέλων πάμε πάμε τα μπουζούκια
που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές
πέταξε τα…

[doctormarkon]

Πως εξηγείτε αυτούς τους στίχους1


Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς

Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές

Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό)
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)

Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί, του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή

Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά

Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερη μας η λαλιά)

[Fallen]

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

[Alexandra Maria]

Κάποιοι άγνωστοι τις νύχτες χρόνια ισοβίτες
ψέλνουνε κάτι τραγούδια αγιασμένα πια
στου παράδεισου την πύλη σαν τους αλφαμίτες

Εκεί...έξω από την Πύλη....γιατί μέσα ΔΕΝ πρόκειται να μπούν

[Alexandra Maria]

Πως εξηγείτε αυτούς τους στίχους1


Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς

Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές

Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό)
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)

Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί, του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή

Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά

Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερη μας η λαλιά)

Τραγουδάνε από τα Τάρταρα....

[Alexandra Maria]

Όντα της Γης, ακούστε κι απόψε

τη φωνή της ζωής.

Καθένα από σας έχει ελλείψεις και λάθη,

είστε ημιτελείς.



Η σκέψις ελέγχεται,

μονάχα για λόγος εξελικτικούς.

Το τμήμα ιάσεως

χαρίζει τη λήθη στους νοσταλγούς.



Όλοι να μάθετε κι όλοι να ξέρετε

ότι ο Υπερνούς

χρόνια κυβέρνησε κι είναι να κυβερνά

αιώνες πολλούς.



Τα νέα τ' αυριανά θα πούμε από σήμερα,

είναι αύριο γιορτή.

Είν' η επέτειος που Νους και εγκέφαλοι

φτάσαν στη Γη.



Νοιώθω σαν ένα τρελό πεισματάρη μεγάλο,

μα κι ο Νους μας, ο αρχηγός, με μετρά δίχως άλλο.

Πλύση θέλει ο Νους στο μυαλό μου να γίνει,

μα αυτό είναι καθαρό κι όπως είναι θα μείνει.

[Alexandra Maria]

Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου

είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου

για το καλό μου



Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα

σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα

για το καλό μου



Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο

είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο

είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε

με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε



Για το καλό μου για το καλό μου

ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου

πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου

και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου

στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου



Είδα να κόβουν τη μπουκιά για τη μπουκιά μου

ρούχα να φτιάχνουν απ’ τα ρούχα τα παλιά μου

για το καλό μου



Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα

είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα

για το καλό μου



Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα

είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα

είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα

για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα



Για το καλό μου για το καλό μου

ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου

πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου

και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου

στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου



Για το καλό μου για το καλό μου

έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου

ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου

σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου

ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου

κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

[Fallen]

''Δυο–δυο μας δέχεται το φως
και στο σκοτάδι μόνοι.''

[George vounis]

''Δυο–δυο μας δέχεται το φως
και στο σκοτάδι μόνοι.''

Αντε να το δούμε Δύο-δύο γιατί μόνοι δεν λέει Αδερφέ.

[Fallen]

Σας έχω ένα αίνιγμα σας έχω έναν γρίφο
το είδα στον ύπνο όνειρο και σύνθημα στον τοίχο
Το είδα στα μάτια των πολλών το είδα και στα δικά μου
την ώρα που εμφανίζεται η ζόρικη σκιά μου
Δυο ύαινες σπαράσσονται σε ορκισμένη πάλη
η κάθε μια αποζητά να καταπιεί την άλλη

Το λένε με τον τρόπο τους τα κόκαλα που τρίζουν
ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΙΔΙΑΜΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ
Αυτός που ξέρει δεν μιλά.Στόμα γεμάτο χώμα.
ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΔΕΝ ΛΥΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα σαντάλι βρέθηκε στην πόρτα μου απ’ έξω
το πήρα και το φόρεσα και βγήκα για να παίξω

[doctormarkon]

Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου

είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου

για το καλό μου



Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα

σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα

για το καλό μου



Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο

είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο

είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε

με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε



Για το καλό μου για το καλό μου

ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου

πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου

και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου

στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου



Είδα να κόβουν τη μπουκιά για τη μπουκιά μου

ρούχα να φτιάχνουν απ’ τα ρούχα τα παλιά μου

για το καλό μου



Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα

είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα

για το καλό μου



Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα

είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα

είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα

για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα



Για το καλό μου για το καλό μου

ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου

πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου

και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου

στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου



Για το καλό μου για το καλό μου

έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου

ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου

σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου

ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου

κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

Πολύ δυνατό τραγούδι.
Από κείνα που μου άρεσαν πολύ.

Σήμερα υπάρχουν και άλλες μορφές καταπίεσης.
Που κάποιοι τις δέχονται.
Άλλοι όμως όχι.

Τελικά τίποτα δε γίνεται για το καλό μου.

Η φράση που πάντα σιχαινόμουν.
Η πιο προσβλητική όταν λέγεται σε ενήλικο.

[doctormarkon]

''Δυο–δυο μας δέχεται το φως
και στο σκοτάδι μόνοι.''

Αντε να το δούμε Δύο-δύο γιατί μόνοι δεν λέει Αδερφέ.

Στίχοι Φωτεινή Λαμπρίδη.
Δεν την ξέρω θα ψάξω καλύτερα.

[doctormarkon]

Ποιον περιμένουν με παραθύρια ορθάνοιχτα...????
Ποιος είναι αυτός που τριγυρνά
Και στο χέρι του κρατά ευαγγέλιο και σπαθί.


Καζαντζίδης. Γιατί έγινε θρύλος?

Γιατί ήταν το κεφάλι του δικέφαλου αετού που ήταν στραμμένο στην ανατολή.



Τραγούδια που μιλάνε για κάποιον που θα έρθει.

Σύνδρομο του Σωτήρα?
Πάντως ο Σώρρας δεν είναι

[doctormarkon]

Ποιος είναι ο μπαρμπα Λιάς?
Στο τραγούδι που έκανε γνωστό τον Κοντολάζο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Κάποιος φίλος που τα αναλύει λέει ότι είναι για τον προφήτη Ηλία.
Που δεν πέθανε αλλά αναλήφθηκε.

Περίεργη ερμηνεία,

[doctormarkon]

Καζαντζίδης και πάλι. ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΎΣΚΟΛΑ



Σε κάθε εποχή
Με πολέμους ή με ιούς και φάρμακα.

Ο Μπαντίδης έκανε αφιέρωμα στον Καζαντζίδη.

Πολύ ενδιαφέρον βίντεο

[Fallen]

''Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον Άδη
τη δικιά σου μυρωδιά.''

[Fallen]

Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα
απλώνει σκοτάδι βαθύ
κορίτσι ξένο σαν ίσκιος
πλανιέται μονάχο στην γη

Χωρίς ντροπή, αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί,
στα σκοτάδια να βρει

Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά
και σκλαβωμένη για πάντα
κρατούνε την δόλια καρδιά

Μπορεί ακόμα μπορεί,
να έχει πια τρελαθεί
και τότε ποιος θα ρωτήσει
να μάθει ποτέ το γιατί

[doctormarkon]

Παλιό τραγούδι και πράγματι κρύβει κάτι.
Ποιο είναι αυτό το κορίτσι ξένο.
Που ψάχνει στα σκοτάδια τον χαμένο ήλιο.

Ο Μανώλης Ρασούλης έχει γράψει τραγούδια με αινιγματικό στίχο πέρα από το γνωστό Υδροχόος και Πότε Βούδας πότε Κούδας.

[doctormarkon]

Ένα παράξενο τραγούδι με στίχους Μανώλη Ρασούλη που τραγούδησε ο Βασίλης Λέκκας
Ονόματα πολλά και φράσεις αινιγματικές.
Ποιος μπορεί να εξηγήσει τι σημαίνουν όλα αυτά.????????
Τι συμβολίζει το κάθε όνομα και φράση.?????????
Πως πετάγεται από το ένα όνομα στο άλλο από το ένα μέρος στο άλλο και από την κάθε εποχή στην άλλη μέσα σε μια φράση???

Ίλιγγος Senna
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας

Σαν την "Ενάτη" του Μπετόβεν θ' ακουστεί νότα τη νότα
ο αμανές των ηττημένων, μια νέα μοίρα θα στραφεί
και θα νοιαστεί να καταγράψει τις ποινές των πεπρωμένων.

Τροία Απολώνια οραματίζεται το φως, χάσμα από χάος
της Κνωσσού θεμέλιο σώμα κι άσπιλη δόξα ο κρυφός σοφός
τροχός που εχρονοκύλησε από το σύμπαν ως το χώμα.

Φωνή απάλια ακουσμένη στο κερί, χορδή από ζέβρα
καμωμένη από τεχνίτη, θυμίζει θαύμα από το νου του Γκαουντί,
ρεμπέτη λόγο από χρυσό κι από μαγνήτη.

-Πούθ' έρχεσαι;
-Απ' την Αλαμάνα.
-Πού πας;
-Στην Κούβα, στην Αβάνα.
-Ποιον αγαπάς;
-Τον ολοένα.
-Πώς τον λεν;
-Ίλιγγο Senna.

Μείγμα πηκτό, πόλεμος καίει τον αργαλειό πάντα
που υφαίνει σιωπηλά η Πηνελόπη, τ' άγιο κι απαράβατο
με το καθημερνό σαν σέρνει ο γυπαετός την αντιλόπη.

Φωλιά Απριλιάτικη στου κόσμου τη σκεπή η κάβα της Επανωμής
κι η καραβίδα, το απόσταγμα η σκλόπα η γιαγιά θα μας το πει
κι ο ύπνος χαίρεται βαθιά στην πυραμίδα.

-Πούθ' έρχεσαι;
-Απ' την Αλαμάνα.
-Πού πας;
-Στην Κούβα, στην Αβάνα.
-Ποιον αγαπάς;
-Τον ολοένα.
-Πώς τον λεν;
-Ίλιγγο Senna.

Είχε κάποια λάθη ο έτοιμος στίχος και τα διόρθωσα Αντί Τρία που έγραφε διόρθωσα Τροία που είναι και το σωστό και αντί Τυραννίδα ΠΥΡΑΜΙΔΑ

[doctormarkon]

Ο στίχος έχει και άλλα λάθη
Τα διόρθωσα.

Ο Ρασούλης πήγαινε σε σπηλιές και έμενε μέρες εκεί.
Είχε και στενές σχέσεις με τον Οσσο.
Η πυραμίδα έχει και ένα αποκρυφιστικό νόημα άσχετο με το "μάτι" των Ιλλουμινάτι.
Η πυραμίδα κρατά τα σώματα και τα οργανικά υλικά αναλλοίωτα στο χρόνο.
Οι πρώτες εταιρείες γάλακτος έβαζαν το γάλα σε πυραμιδοειδή συσκευασία.

Αντί τροχός στους έτοιμους στίχους έγραφε τροφός.
Ο τροχός χρονοκύλισε και όχι ο τροφός.
Δε λέει άρες μάρες κουκουνάρες ο Ρασούλης και ήξερε τι έγραφε.
Κυκλικός χρόνος και όχι ευθεία.

[doctormarkon]

Από το άλμπουμ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΦΤΑΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ 1998 που περιλαμβάνει πολλά τραγούδια με αινιγματικούς στίχους.

Το συγκεκριμένο τραγούδι αναφέρεται κατά την άποψή μου στο χρόνο που δεν είναι γραμμικός.
Ίσως υπάρχει κάποιος κοινός παρονομαστής στα πρόσωπα και στα γεγονότα.
Ίλιγγος Σέννα.
Συμβολισμός: Αυτοκίνητο που τρέχει???
Γραμμικός χρόνος?

[doctormarkon]

Άλλοο ένα τραγούδι με αινιγματικό στίχο από το Μανώλη Ρασούλη με Γκουρζίεβ και Οσσο.
Με τίτλο Ο ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΓΚΕΒΑΡΑ

Με του Ροντέν τους κολασμένους κάθισα και μίλησα,
μου είπαν για την άβυσσο, τους είπα για τον Osho.
Τους χάιδεψα το μέτωπο και την πληγή τους φίλησα,
μα δε θα θυσιάσω την ψυχή μου να τους σώσω.
Του Καββαδία το καράβι λάμπει μες στο άπειρο,
σαλπάρει απ’ την καρδούλα μου, τους κάβους του έχω λύσει.
Τέλειο σκάφος, άφθαρτο, σ’ ένα ντουνιά ανάπηρο
που φέρνει μες στ’ αμπάρι του, ότι έχω επιθυμήσει.

Ενός γελοίου Καϊάφα σκόνταψε το άλογο
και πέφτει στο βαθύ γκρεμό να βρει την τιμωρία
μα ο Χριστός που φύλαγε το γράφει στον κατάλογο
των πιο σωσμένων του ψυχών και φεύγω μ’ απορία.

Με του Ζορμπά το νταηλίκι θα χορέψω
στου Στάλιν τ’ ακατοίκητο αιμάτινό του βλέμμα,
ένα τανγκό την ιστορία κι όσο αντέξω
βυθώντας τ’ απαράμιλλου Γκουρτζίεφ τ’ άγιο ψέμα.

Άγγελος στέλνεται στη ζούγκλα κι αλυχτά
την ώρα που ημερεύουνε τ’ αγρίμια και κοιμούνται,
παίζει με τα νεογέννητα κι όλο χαμογελά
κι εκείνα τ’ άγριο μέλλον τους θυμούνται και βρυχούνται.

Ύαινες σκέψεις κομματιάζουνε το νου
μα ο μέσα μου Guevara τις κάνει τ’ αλατιού.
Βούδας, Χριστός και Πλάτωνας και Μαρξ, οδός Ερμού
οδεύουν στο ουζάδικο να πιουν, να παν κι αλλού.

Ζήτω ο Θεός που οτιδήποτε μπορεί
και φτιάχνει χίλια σύμπαντα σε νάιλον λεκάνη,
όμως το πιο απίθανο που η κούτρα μου απορεί,
Τον ίδιο εκατόρθωσε ανύπαρκτο να κάνει.

[doctormarkon]

Του Καββαδία το καράβι λάμπει μες στο άπειρο,
σαλπάρει απ’ την καρδούλα μου, τους κάβους του έχω λύσει.
Τέλειο σκάφος, άφθαρτο, σ’ ένα ντουνιά ανάπηρο
που φέρνει μες στ’ αμπάρι του, ότι έχω επιθυμήσει.

Αυτό μου αρέσει περισσότερο απ όλα.

Ο Ρασούλης είχε δώσει συνέντευξη στο περιοδικό ΖΕΝΙΘ εφ όλης της ύλης.
Ίσως μέσα από αυτή τη συνέντευξη καταλάβουμε τι σκεφτόταν όταν έγραφε αυτούς τους στίχους

https://zenithmag.wordpress.com/2012/12 ... %BD%CE%B5/

[Fallen]

ξημερωματα... εκει που το ''ονειρο'' συνανταει την ''πραγματικοτητα''

''Να σταμάταγε στη πόρτα σου ο Αρχάγγελος
Κι απ' την τόση ομορφιά σου να 'μενε άλλαλος
Μ'ενα γέλιο σου να έπεφτε στα γόνατα
Και να μ' άφηνε να βγω απο τα χώματα''