Χορτοφαγία και Κρεοφαγία

[ArELa]

Η κάθε αγελάδα παράγει 50 φορές περισσότερο γάλα, στην καλύτερη περίπτωση, απ ότι παράγει φυσιολογικά με αποτέλεσμα να υποφέρουν από μαστίτιδες και να βγαίνει αρκετό αίμα.

έχεις κάτι που να το τεκμηριώνει αυτό;

[aftokaitoallo]

καλημέρα,
δεν αντέχω πραγματικά πια να διαβάζω ή να βλέπω βιντεο ντοκυμαντερ με τις πρακτικές τις άθλιες υπανθρώπων όσα είχα προσπαθώ να τα απωθήσω γιατί οι λεπτομέρειες με ταράζουν πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. ήδη μίλησα αλλού για το πρόβλημά μου (τοπικ Συναίσθημα). κοιτάζω και το λινκ τώρα που έβαλε ένα μέλος για το ανθρώπινο σώμα πως είναι όταν αισθάνεται διάφορα. οπότε όλα αυτά που είπα ήδη τα έχω δει σε ντοκυμαντέρ, μου τα έχουν πει, τα έχω διαβάσει σε άρθρα. αλλά δεν χρειάζεται και πολύ να καταλάβεις. απλά ΚΑΙ αυτό ίσως να είναι psyop δηλαδή να σου δείχνουν τα μαρτύρια των ζώων για κάποιο προγραμματισμό σου.
δεν θεωρώ μία πανάρχαια τάση και στάση ζωής την χορτοφαγία καθόλου νεοεποχίτικη, εγώ την ξεκίνησα τόσο γιατί πίστευα πως θα κλεινόμουν σε μοναστήρι αλλά και γιατί το θεωρούσα αποκρουστική συνήθεια. τότε ήμουν 20 ετών. θρησκευτικά βιβλία και παγκόσμια λογοτεχνία διάβαζα δεν είχα καμμια νεοεποχίτικη έμπνευση. ήμουν πολύ παλαιομοδίτικη νέα. ήταν μάλιστα ένα από τα πρώτα πράγματα που με ξύπνησαν, κοντραρίστηκα με τους πάντες. και τώρα το ξαναζώ κάπως.

(υπήρχε κι ένα ντοκυμαντερ τέλη του 70 το θυμάμαι όταν το είδα παιδί, που πότιζαν τις αγελάδες μπύρα γιατί τις έκανε παχιές ήταν μονίμως μεθυσμένες)

[doctormarkon]

Υπάρχουν κάποια βίντεο με σκηνές από κτηνοτροφικές μονάδες.
Είναι από αυτά που "κλέβει" ο Βελλόπουλος και τα κάνει δώρο σε CD

Αφού ο σκοπός είναι το κέρδος φυσικό είναι να εφευρίσκουν πατέντες ώστε τα ζώα να παράγουν περισσότερο κρέας και γάλα.

Φυσικά δεν έχω κανένα σκοπό να κόψω τα γαλακτοκομικά ούτε να γίνω vegan. Τους λόγους τους εξήγησα. Βαριά η καλογερική και δεν έχω σκοπό να καλογερέψω και να φύγω από τα εγκόσμια.
Ο άντρας μου σκοπεύει να κόψει και τα γαλακτοκομικά.

Ε όχι κι έτσι!!!!!!!!!!
Καλά να τα αποφεύγουμε και να μην τα βάζουμε σπίτι αλλά όχι και να μην ξεμυτίζουμε και από την πόρτα. Γιατί ο vegan δεν μπορεί να βγει από την πόρτα.

[aftokaitoallo]

θα το βάλω κι εδώ - στην ουσία μιλά για την νηστεία των νηστειών, αυτά τα έχω ξαναβρει, σπέρματα αυτής της στάσης ζωής είχαν ως και αυστηρά μοναστικά βιβλία (βιος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, Ερημίτες, το Λειμωνάριο, Ανθη της Ερήμου), δεν είναι νεοεποχίτικα. πάντα υπήρχε η τάση αποκοπής από την ύλη. και το φαΐ είναι ύλη.

λοιπόν αυτό το άρθρο μιλά για αφαγία κανονική και με το νόμο. μέχρι και για το να αναπνέεις όσο γίνεται λιγότερο μιλάει.

The danger of immersing ourselves into our own creations is that we often lose our spirituality in the process. Not content with the sense of touch alone, we created additional sensory pathways which have become our senses of sight, sound, smell, and finally taste. Living things didn't always have eyes or ears or noses or mouths; these were created or developed along with our need for greater sensory stimulation. The positioning of these sensory organs on the face is important. The eyes are higher than the ears because they are a higher function. Not only do eyes make you see, but they eat light as well. The ears eat sound, the nose eats gases or fragrances, and the mouth eats solids and liquids. It is our abuse of these senses that have caused us to fall further and which are enslaving us to this material plane and planet.

http://www.librarising.com/spirituality/ascension.html


το έχω βάλει και στη δημόσια Μολυβοθήκη.
δεν με ενδιαφέρει εμένα το ascension αλλά αν πάει πακέτο με το ultimate compassion καλώς να ρθει.
θυμάστε στο Μάτριξ που δοκίμαζε ο άλλος το κρέας με τον Σμιθ ο προδότης;
που έλεγε για το κοτόπουλο και που ξέρουμε ότι αυτή τη γεύση έχει και κάτι τέτοια; δεν νομίζω να μπήκε τυχαία η κρεατοφαγία στην ταινία.

αυτό το άρθρο στην ουσία το κάνει νιανιά το θέμα "τι είμαστε" λες και το εξηγεί σε παιδάκια του νηπιαγωγείου. και κάνω την πολύ farfetched σκέψη:

ναι έτσι πρέπει να δείχνει ο άνθρωπος - ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος της μύτης που υποβιβάστηκε για τις οσμές; ποιος ο ρόλος των αυτιών και του δέρματος κλπ;

φανταστείτε οι μουσουλμάνοι υπόσχονται πιλάφια, και σεξ με παρθένες, και όσον αφορά τους εβραίους από μια συζήτηση που είχα με εβραία δεν πιστεύουν στη μετά θανατο ζωή.

όλα για την ύλη; εδώ ούτε το φιφτυ φιφτυ για την ύλη δεν είναι το καλύτερο. η κρεατοφαγία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον υλισμό. λίγο μένεις νηστικός ή τρώγοντας χορταρικά και αμέσως "την βλέπεις αλλιώς" την υπόθεση ζωή.

[ArELa]

Φυσικά δεν έχω κανένα σκοπό να κόψω τα γαλακτοκομικά ούτε να γίνω vegan. Τους λόγους τους εξήγησα. Βαριά η καλογερική και δεν έχω σκοπό να καλογερέψω και να φύγω από τα εγκόσμια.
Ο άντρας μου σκοπεύει να κόψει και τα γαλακτοκομικά.

Δεν είναι μόνο αυτοί οι λόγοι ρε Μαρία... Είναι και λόγοι υγείας στο φινάλε.
Εμείς οι παλιότεροι ξέρουμε ότι δεν υπήρχε η φιλοσοφία του βεγκανισμού
ή και της απλούστερης (ηπιότερης) χορτοφαγίας παλιότερα. Υπήρχε μόνο
η νηστεία, που πέρα απ'τα θρησκευτικά "πρέπει", έκαναν/κάνουν καλό
σε κάθε οργανισμό. Η νηστεία όμως διαρκούσε 40 μέρες (το πολύ, στους
πολύ θρησκους), όχι μια ζωή ολάκερη.
Αυτή η τάση/μόδα/λογική, επικράτησε με σφοδρότητα απ'το 93 ή 95 και μετά...
Τότε το "άκουσαν" (έμαθαν) οι πολλοί. Μέχρι τότε, περιοριζόταν σε μικρές
ομάδες ανθρώπων...

Αναρωτήσου γιατί σάρωσε στο δυτικό κόσμο αυτή η νοοτροπία.
Είναι τυχαίο; Είναι γιατί η επιστήμη ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ,
ότι είμαστε φτιαγμένοι για να παίρνουμε μόνο φυτική τροφή
και καθόλου ζωική;

Ή μήπως γιατί έπαιξε χοντρή αλλά έξυπνα διακριτική προπαγάνδα
(στα πλαίσια της νεοεποχίτικης κουλτούρας) που έπεισε πάρα πολλούς τελικά;

Κι αν ισχύει το τελευταίο, δεν είναι ακόμα ένας λόγος να πιστεύουμε
ότι βλάπτει ο βεγκανισμός; Εκτός αν υπάρχει κανείς που πιστεύει
ότι οι προπαγανδιστές του βεγκανισμού/χορτοφαγίας, θέλουν το καλό μας...
Γιατί αν το πιστεύουμε, προφανώς δεν αντιλαμβανόμαστε πως αυτοί
που προπαγανδίζουν (ή οργανώνουν την προπαγάνδα), είναι οι ίδιοι
που προάγουν τα εμβόλια σα να μην υπάρχει αύριο.
Οι ίδιοι που "κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι" με τις μεγαλοφαρμακευτικές
βιομηχανίες που "ανθίζουν", όχι μόνο επειδή αυξήθηκαν τα περιστατικά
ασθενειών, αλλά και διότι οι παρενέργειες του ενός φαρμάκου, δημιουργούν
την ανάγκη για ένα άλλο φάρμακο...

Θεωρώ πως οι ακρότητες σε οποιαδήποτε έκφανσή τους, βλάπτουν.

Το να ακούμε μόνο ότι έρχεται απ'έξω, χωρίς ν'αφουγγραζόμαστε
αυτό που μας επισημαίνει πράγματα από μέσα μας, είναι λάθος.

Το να επιβάλλουμε στον οργανισμό μας συγκεκριμένη διατροφή επειδή
πειστήκαμε ότι αυτή μας κάνει καλό, χωρίς να αφουγγραζόμαστε τον ίδιο
τον οργανισμό μας, είναι ακρότητα και μαλακία ολκής.

Το να προσλαμβάνουμε ζωική πρωτεϊνη σε καθημερινή βάση,
βλάπτει όσο και η αποκλειστική πρόσληψη φυτικών τροφών.
ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ έλεγαν οι πρόγονοί μας, και καλό είναι
να θυμόμαστε πως όλες οι ρήσεις τους αποδεικνύονται
(επανειλημμένα) σωστές στην πράξη (άσε τις θεωρίες).

[doctormarkon]

Κι όμως τη vegan και ωμοφαγική διατροφή τη βρίσκω καλύτερη πιο νόστιμη και ανθρώπινη.

Επιπλέον το κρέας και τα γαλακτοκομικά είναι όξινες τροφές και διαταράσσουν την ισορροπία όξινου αλκαλικού στην καλύτερη περίπτωση.
Είναι ακριβώς η ισορροπία που πάμε να πετύχουμε με τη σόδα του φαγητού η οποία αλκαλοποιεί το αίμα.

Υπάρχει και η μεταφυσική διάσταση που συνδέεται με την ηθική.
Πρώτοι που τάχθηκαν κατά της κρεοφαγίας ήταν ο Ηλίας Πέτρου και ο Αντώνης Πισσάνος.
Ο Πισσάνος επειδή ήταν ερευνητής μεταφυσικών φαινομένων το πάει και από την πλευρά ότι τρώμε τις οδύνες του ζώου.
http://www.greekbooks.gr/books/iatriki/ ... as.product

Κάνουμε μια σφαιρική ανάλυση του θέματος αλλά κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να είναι χορτοφάγος.

Ένα είναι το συμπέρασμα όμως:
Κρέας και γαλακτοκομικά δεν είναι για χόρταση
Παν μέτρον άριστον.

Αυτό που με χαλάει είναι το ΠΟΤΕ

Είμαι της άποψης ΠΟΤΕ να μη λές ΠΟΤΕ

Ούτε και στη νηστεία υπάρχει το ΠΟΤΕ.

[promitheas14]

Λυπάμαι που θα κακοκαρδίσω τους vegans εδώ, αλλά έχω καλή πρόθεση... και εκ της καλής μου προθέσεως, νιώθω πως οφείλω να παραθέσω κάτι που βρήκα και είναι καταλυτικά ενδεικτικό για τη ζημιά που μπορεί να προκύψει στον οργανισμό όταν αυτός τρέφεται αποκλειστικά και μόνον με φυτικές τροφές και με παντελή έλλειψη των ζωϊκών στοιχείων.

Συλλογισμοί μου:

ο βεγκανισμός είναι πολύ πρόσφατο φρούτο στην ανθρώπινη ιστορία... Γιατί άραγε; Σε καμία άλλη εποχή δεν υπήρξε τόσο μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της γης που να τρέφεται αποκλειστικά με φυτικές τροφές.
Αρχίζω και οδηγούμαι αναπόφευκτα στο συμπέρασμα πως αυτή η τάση (που αποτελεί μέρος της νεοεποχίτικης κοσμοθεωρίας) είναι αποτέλεσμα νοητικής χειραγώγησης και πειθούς, που εκπορεύεται από τους κυρίους που θέλουν... το καλό μας. (κανένας απ'αυτούς δεν είναι vegan).
Αν θέλουν οι vegans, ας το σκεφτούν αυτό. Αν δε θέλουν, θα ζήσουν με τις επιλογές τους και τις συνέπειες αυτών.
Σε ό,τι με αφορά, μια ισορροπημένη λήψη και ζωϊκών και φυτικών τροφών
είναι το ιδανικότερο για την σωματική μας υγεία.

Τρία στοιχεῖα πρέπει νά τονίσουμε ἐδῶ:
α) Ἡ κανονική κατανομή πού δίνει τά ὅρια τῶν "φυσιολογικῶν" τιμῶν στίς ἰατρικές παραμέτρους, μέσα στίς ὁποῖες πρέπει νά βρίσκονται τά ἀποτελέσματα τῶν ἐξετάσεων ἑνός ἀτόμου ὤστε νά θεωρεῖται φυσιολογικό καί ὑγιές, ἔχει προκύψει ἀπό κρεοφάγα ἄτομα. Ἄρα εἶναι λογικό νά βρίσκονται ἐκτός ὁρίων οἰ χορτοφάγοι.
β) Κατά τήν γνώμη μου δέν ἔχει νόημα νά μήν τρῶμε ζωϊκά προϊόντα (τυρί, αὐγά κτλ). Εἶναι ὑπερβολή νά τά ἀποφεύγουμε καί χρειάζεται νά κάνουμε "ἐπιστημονική" διατροφή γιά νά ἀναπληρώνουμε.
γ) Τό μέτρο δέν ἔβλαψε ποτέ. Δέν χρειάζεται νά εἴμαστε ἀπόλυτοι καί νά γινόμαστε ψυχαναγκαστικοί. Ποῦ καί ποῦ κανένα ψαράκι γιά τά ἀπαραίτητα λιπαρά δέν χάλασε τόν κόσμο. Δέν ἔγινε καί τίποτε ἄν φᾶμε καί πέντε φορές τό χρόνο κρέας. Ἄλλωστε, ἡ "πνευματική αὐταπάτη καί ἡ διόγκωση τοῦ ΕΓΩ" μέσα ἀπό τήν πρόταση "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ" εἶναι πιό τόξικά ἀπό τό ἴδιο τό κρέας.

[ArELa]

Κι όμως τη vegan και ωμοφαγική διατροφή τη βρίσκω καλύτερη πιο νόστιμη και ανθρώπινη.

πιο ανθρώπινη; Από ποια άποψη;

Επιπλέον το κρέας και τα γαλακτοκομικά είναι όξινες τροφές και διαταράσσουν την ισορροπία όξινου αλκαλικού στην καλύτερη περίπτωση.

Δηλαδή να μη θηλάζουν και τα μωρά για να μη...διαταρράσσεται η ισορροπία;

Υπάρχει και η μεταφυσική διάσταση που συνδέεται με την ηθική.

έχω ξαναδώσει απάντηση στα περί... "ηθικής" (για μένα ψευτοηθικισμός)
http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 456#p61456
κι εδώ λίγο εκτενέστερα http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 78#p116278

Παν μέτρον άριστον.

Τό μέτρο δέν ἔβλαψε ποτέ.

Σ'αυτό ομοφωνούμε

ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ έλεγαν οι πρόγονοί μας, και καλό είναι
να θυμόμαστε πως όλες οι ρήσεις τους αποδεικνύονται
(επανειλημμένα) σωστές στην πράξη (άσε τις θεωρίες).

α) Ἡ κανονική κατανομή πού δίνει τά ὅρια τῶν "φυσιολογικῶν" τιμῶν στίς ἰατρικές παραμέτρους, μέσα στίς ὁποῖες πρέπει νά βρίσκονται τά ἀποτελέσματα τῶν ἐξετάσεων ἑνός ἀτόμου ὤστε νά θεωρεῖται φυσιολογικό καί ὑγιές, ἔχει προκύψει ἀπό κρεοφάγα ἄτομα. Ἄρα εἶναι λογικό νά βρίσκονται ἐκτός ὁρίων οἰ χορτοφάγοι.

κι εκτός αυτού...(που είναι σωστό ) επαναλαμβάνω αυτό που είπα νωρίτερα, ως συμπληρωματικό

Αναρωτήσου γιατί σάρωσε στο δυτικό κόσμο αυτή η νοοτροπία.
Είναι τυχαίο; Είναι γιατί η επιστήμη ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ,
ότι είμαστε φτιαγμένοι για να παίρνουμε μόνο φυτική τροφή
και καθόλου ζωική; Δε θα το'λεγα...

Ή μήπως γιατί έπαιξε χοντρή αλλά έξυπνα διακριτική προπαγάνδα
(στα πλαίσια της νεοεποχίτικης κουλτούρας) που έπεισε πάρα πολλούς τελικά;

και τέλος...

Ἄλλωστε, ἡ "πνευματική αὐταπάτη καί ἡ διόγκωση τοῦ ΕΓΩ" μέσα ἀπό τήν πρόταση "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ" εἶναι πιό τόξικά ἀπό τό ἴδιο τό κρέας.

Απ'τα σωστότερα που έχω διαβάσει σ'αυτό το τόπικ.

[promitheas14]

α)

Αναρωτήσου γιατί σάρωσε στο δυτικό κόσμο αυτή η νοοτροπία.
Είναι τυχαίο; Είναι γιατί η επιστήμη ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ,
ότι είμαστε φτιαγμένοι για να παίρνουμε μόνο φυτική τροφή
και καθόλου ζωική; Δε θα το'λεγα...
Ή μήπως γιατί έπαιξε χοντρή αλλά έξυπνα διακριτική προπαγάνδα
(στα πλαίσια της νεοεποχίτικης κουλτούρας) που έπεισε πάρα πολλούς τελικά;

β)

Ἄλλωστε, ἡ "πνευματική αὐταπάτη καί ἡ διόγκωση τοῦ ΕΓΩ" μέσα ἀπό τήν πρόταση "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΧΟΡΤΟΦΑΓΟΣ" εἶναι πιό τόξικά ἀπό τό ἴδιο τό κρέας.

Απ'τα σωστότερα που έχω διαβάσει σ'αυτό το τόπικ.

α) Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Πλουτάρχου ὑπάρχει ἡ στοιχειοθετημένη ἄποψη ὅτι οἱ ἄνθρωποι δέν εἶναι φτιαγμένοι νά τρῶνε κρέας. Βεβαίως τώρα τό ἔχουν παρακάνει, ἀρνούμενοι καί τά ζωϊκά προϊόντα. (Παρατηρῆστε ὅτι τά νεογνά δέν τό τρῶνε μέ τίποτα τό κρέας καί τό φτύνουν -ὄχι γιατί δέν μποροῦν νά τό μασήσουν... Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ἀπό τήν μητέρα γιά νά τά ...ξεγελάση!)
Θά παραθέσω στήν συνέχεια τίς ἀπόψεις τοῦ Πλουτάρχου.
β)Ἡ ἀντίληψη δέν εἶναι δική μου. Εἶναι τοῦ δασκάλου μου Ἰωάννη Ψάρρα, πού ἀπό τότε πού τή ἄκουσα, ἔθεσα τά πράγματα στήν σωστή τους βάση.

[promitheas14]

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Α΄ «ΠΕΡΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑΣ», ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΗΘΙΚΑ», ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ.
1. Ἐσὺ ρωτᾶς γιὰ ποιὸν λόγο ὁ Πυθαγόρας ἀπέφευγε νὰ τρώη κρέας, ἐγώ, ἀντίθετα, ἀπορῶ τὶ ἔπαθε καὶ τὶ ἔνιωσε ὁ πρῶτος ἄνθρωπος καὶ ἀκούμπησε τὸ στόμα του σὲ αἷμα σκοτωμένου πλάσματος, πλησίασε τὰ χείλη του σὲ σάρκα πεθαμένου ζῴου καί, παραθέτοντας σὲ τραπέζι μπαγιατεμένα πτώματα, ὠνόμασε λιχουδιὲς καὶ νοστιμιὲς τὰ μέρη ποὺ λίγο πρὶν βρυχῶνταν, μιλοῦσαν, κινοῦνταν καὶ ἔβλεπαν. Πῶς ἄντεξαν τὰ μάτια του νὰ δοῦν τὸ αἷμα πλασμάτων ποὺ σφάζονταν, γδέρνονταν, διαμελίζονταν, πῶς ἡ ὄσφρησή του ἄντεξε τὴν ἀποφορά, πῶς ἡ σκέψη τοῦ μιάσματος δὲν ἀπέτρεψε τὴν γλῶσσα να ἀγγίζη ξένα ἕλκη καὶ να ἀπολαμβάνῃ τοὺς χυμοὺς καὶ τὰ ὑγρὰ θανασίμων τραυμάτων.
............
...τὸ δεῖπνο ὅμως εἶναι στ’ ἀλήθεια τερατῶδες, νὰ πεινάῃ κάποιος γιὰ ζῷα ποὺ μουγκρίζουν ἀκόμη, να ὑποδεικνύῃ μὲ ποιὰ ζῷα πρέπει νὰ τρεφόμαστε, ἐνῶ αὐτὰ εἶναι ἀκόμη ζωντανὰ καὶ μιλοῦν, καὶ νὰ ἐπινοῆ μεθόδους για τὴν ἄρτυση, τὸ ψήσιμο καὶ τὸ σερβίρισμα τῶν φαγητῶν. Τὴν περίπτωση ἐκείνου ποὺ ἐγκαινίασε τὴν τακτικὴ τούτη πρέπει να ἐξετάσῃ κάποιος καὶ ὄχι ἐκείνου ποὺ τὴν σταμάτησε ἔστω καὶ ἀργά.
2. Ἢ μήπως, ὅσον ἀφορᾶ ἐκείνους ποὺ πρῶτοι δοκίμασαν νὰ φᾶνε κρέας, θὰ πρέπει να ποῦμε πὼς τοὺς ἔσπρωξε ἡ φτώχεια, .... ἀλλὰ θὰ ἔλεγαν, ἂν τώρα δὰ ἀνακτοῦσαν αἴαθηση καὶ φωνή: «Εὐλογημένοι κι ἀγαπημένοι τῶν θεῶν ἐσεῖς οἱ τωρινοί, τὶ ἐποχὴ σᾶς ἔλαχε νὰ ζήσετε, νὰ καρπώνεστε καὶ να ἀπολαμβάνετε κληρονομιὰ τὰ ἄφθονα ἀγαθά! Πόσα φυτρώνουν γιὰ σᾶς καὶ πόσα τρυγᾶτε! Πόσο πλοῦτο ἀπὸ τοὺς κάμπους, πόσες ἡδονὲς μπορεῖτε να δρέπετε ἀπὸ τὰ φυτά! Ἔχετε τὴν δυνατότητα να καλοπερνᾶτε χωρὶς να βάφετε τὰ χέρια σας μὲ αἷμα! ..... (Σὲ μᾶς) συγκομιδὴ ἥμερων καρπῶν δεν ὑπῆρχε, οὔτε ἐργαλεῖο τέχνης οὔτε ἐπινοητικότητας. Ἡ πεῖνα δὲν μᾶς ἔδινε χρονικὰ περιθώρια...... Ποῦ τὸ παράξενο λοιπὸν ἂν φάγαμε σάρκες ζῴων παρὰ τὶς ἐπιταγὲς τῆς φύσης....; Ὅταν γευτήκαμε καὶ φάγαμε βελανίδια, χορέψαμε ἀπὸ τὴν χαρά μας γύρω ἀπὸ μιὰ βαλανιδιά, ἀποκαλῶντας την δωρήτρια ζωῆς, μητέρα καὶ τροφό. [σ.σ. βελανιδιά=φηγός> φαγητό]. Αὐτὴ ἦταν ἡ γιορτή ποὺ γνώριζε τότε ἡ ζωή, ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα ἦταν μελαγχολικὰ καὶ ἄγρια. Ἐσᾶς τοὺς τωρινοὺς ὅμως, ποία λύσσα καὶ ποία ἀχόρταγη λαχτάρα σᾶς ὁδηγεῖ νὰ βάφετε τὰ χέρια σας μὲ αἷμα, τὴν στιγμὴ ποὺ σᾶς προσφέρονται τόσα γιὰ τὶς ἀνάγκες σας; Γιατὶ κατηγορεῖτε ἄδικα τὴν γῆ ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς τρέφῃ; Γιατὶ ἀσεβεῖτε πρὸς τὴν θεσμοφόρο Δήμητρα καὶ προσβάλλετε τὸν ἥμερο καὶ μειλίχιο Διόνυσο, λὲς καὶ δεν παίρνετε ἀρκετὰ ἀπὸ αὐτούς; Δεν ντρέπεστε να ἀνακατεύετε τοὺς ἥμερους καρποὺς μὲ αἷμα ἀπὸ σφαγή; Ἀποκαλεῖτε ἄγρια ζῷα τὰ φίδια, τὶς λεοπαρδάλεις καὶ τὰ λιοντάρια, ἐνῶ οἱ ἴδιοι σφάζετε καὶ σκοτώνετε χωρὶς νὰ τοὺς ἀφήνετε περιθώριο νὰ σᾶς ξεπεράσουν σὲ ὠμότητα. Γιὰ ἐκεῖνα, τὰ σκοτωμένα ζῷα εἶναι τροφή, για σᾶς λιχουδιά».
3. Πράγματι, δὲν τρῶμε βέβαια λιοντάρια καὶ λύκους γιὰ νὰ ἀμυνθοῦμε. Αὐτὰ τὰ ἀφήνουμε καί, ἀντιθέτως, πιάνουμε καὶ σκοτώνουμε τὰ ἄκακα, τὰ ἐξημερω-μένα, ὅσα δεν ἔχουν κεντρὶ οὔτε δόντια νὰ δαγκώσουν, τὰ ὁποῖα, μὰ τὸν Δία, γέννησε ἡ φύση γιὰ τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν χάρη τους.
..........
4. Τίποτε δεν μᾶς συγκινεῖ, οὔτε ἡ ἀνθηρὴ ὄψη τῆς σάρκας οὔτε ἡ γοητευτικὴ μελῳδικὴ φωνὴ οὔτε ἡ ἐπινοητικότητα τῆς ψυχῆς οὔτε ὁ καθαρὸς τρόπος ζωῆς καὶ ἡ ξεχωριστὴ νοημοσύνη τῶν ἄμοιρων ζῴων, ἀλλὰ γιὰ μικρὸ κόμματι σάρκας ἀφαιροῦμε τὴν ψυχή, τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, τὰ χρόνια τῆς ζωῆς, για τὰ ὁποῖα ἔχει γεννηθῇ κι ἔχει φτιαχθῆ ἀπὸ τὴν φύση (τὸ ζωντανὸ πλάσμα). Ἀκόμη, τὶς φωνὲς καὶ τὰ γρυλίσματά του θεωροῦμε ἄναρθρους ἤχους καὶ ὄχι παρακλήσεις, δεήσεις καὶ ἐπικλήσεις γιὰ δικαιοσύνη τοῦ καθενὸς τους ποὺ λέει: «Δὲν σοῦ ζητῶ νὰ μὲ λυπηθῇς στὴν ἀνάγκη σου, ἀλλὰ μὴν προχωρήσῃς στὴν ὕβρι. Ἂν εἶναι γιὰ νὰ φᾶς, σκότωσέ με, ἂν εἶναι νὰ φᾶς πιὸ εὐχάριστα, μὴ μὲ σκοτώνεις». Τὶ ὠμότητα! Εἶναι τρομακτικὸ να βλέπης να στρώνεται τραπέζι πλουσίων, ποὺ ἔχουν νεκροστολιστὲς μαγείρους καὶ παρασκευαστὲς περίπλοκων φαγητῶν, ἀκόμη πιὸ φοβερὸ ὅμως (να τὸ βλέπης) ὅταν ξεστρώνεται, διότι ὅσα ἔχουν μείνει εἶναι περισσότερα ἀπ’ ὅσα ἔχουν φαγωθεῖ! Ἑπομένως τὰ ζῷα μάταια πέθαναν. Ἄλλα πάλι ἀπὸ τὰ σερβιρισμένα τὰ λυποῦνται, δεν θέλουν να τὰ δοῦν κομμένα καὶ τεμαχισμένα καὶ δὲν τὰ ἀγγίζουν νεκρά, ἂν ἤταν ὅμως ζωντανὰ δεν θὰ δίσταζαν.
5. ..... Τὸ ὅτι δεν εἶναι στην φύση τοῦ ἀνθρώπου να τρώη κρέας φαίνεται κατ’ ἀρχὰς ἀπὸ τὴν κατασκευὴ τῶν σωμάτων. Πράγματι, τὸ ἀνθρώπινο σῶμα δὲν μοιάζει μὲ κανενὸς ζῴου ἀπ’ ὅσα ἔχουν φτιαχθῆ γιὰ νὰ τρῶνε κρέας, δὲν ὑπάρχουν προτεταμένα χείλη, μυτερὰ νύχια, κοφτερὰ δόντια, γερὸ στομάχι καὶ θερμὴ πνοή, ἱκανὴ να μετατρέψῃ καὶ να ἐπεξεργαστῇ τὰ βαριὰ συστατικὰ τοῦ κρέατος. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ φύση μὲ τὰ λεῖα δόντια, τὸ μικρὸ στόμα, τὴν μαλακὴ γλῶσσα καὶ τὴν ἀδυναμία τῆς πνοῆς για πέψη, ἀποκλείει τὴν σαρκοφαγία. Ἂν ὑποστηρίζης πὼς εἶσαι φτιαγμένος γιὰ τέτοιου εἴδους τροφή, πρῶτα σκότωσε μόνος σου ὁ ἴδιος αὐτὸ ποὺ θέλεις να φᾶς, χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσης κοπίδι, ρόπαλο ἢ πέλεκυ. Ἀντίθετα, ὅπως οἱ λύκοι, οἱ ἀρκοῦδες καὶ τὰ λιοντάρια σκοτώνουν μόνα τους τὰ ζῷα ποὺ τρῶνε, σκότωσε μὲ δάγκωμα βόδι ἢ μὲ τὸ στόμα γουρούνι, ξέσκισε ἀρνὶ ἢ λαγὸ καὶ πέσε πάνω του νὰ τὸ φᾶς ὅσο εἶναι ἀκόμη ζωντανό, ὅπως ἐκεῖνα. Ἂν περιμένῃς να βρεθῆ νεκρὸ αὐτὸ ποὺ τρῶς καὶ ἡ πα-ρουσία ψυχῆς σὲ κάνει νὰ ντρέπεσαι στὸ νὰ φᾶς τὴν σάρκα, γιατὶ τρῶς τὸ ἄψυ-χο, πηγαίνοντας ἐνάντια στὴν φύση; Ὡστόσο οὔτε ἄψυχο καὶ νεκρὸ τὸ τρῶνε ὅπως εἶναι, ἀλλὰ τὸ βράζουν, τὸ ψήνουν, τὸ μεταβάλλουν μὲ φωτιὰ καὶ χημικὲς οὐσίες, ἀλλοιώνοντας, μετατρέποντας καὶ σβήνοντας μὲ μύρια καρυκεύματα τὴν γεύση τοῦ αἵματος, ὥστε τὸ γευστικὸ ὄργανο νὰ ἐξαπατηθῇ καὶ να δεχθῇ ὅ,τι τοῦ εἶναι ξένο. Ἔξυπνη ἦταν βέβαια ἡ ἀπάντηση τοῦ Λάκωνα, ποὺ ἀγόρασε μικρὸ ψάρι σὲ πανδοχεῖο καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν πανδοχέα νὰ τοῦ τὸ ἑτοιμάσῃ. Ὅταν ἐκεῖνος τοῦ ζήτησε τυρί, ξύδι καὶ λάδι, ἀπάντησε: «Ἂν τὰ εἶχα, δὲν θὰ ἀγόραζα ψάρι». Ἐμεῖς ὅμως εἴμαστε τόσο λεπτεπίλεπτοι, μολονότι μολύνουμε τὰ χέρια μας μὲ αἷμα, ὥστε ἀποκαλοῦμε τὸ κρέας προσφάγι κι ἔπειτα χρειαζόμαστε ἄλλα συμπληρώματα γιὰ τὸ ἴδιο κρέας, ἀνακατεύοντας λάδι, κρασί, μέλι, ψαρόζουμο, ξύδι μαζὶ μὲ μυρωδικὰ ἀπὸ τὴν Συρία καὶ τὴν Ἀραβία, σὰν νὰ ἐνταφιάζουμε πράγματι νεκρό. Μὰ ἀκόμη κι ἂν αὐτὰ διαλυθοῦν, μαλακώσουν καὶ ὑποστοῦν προκαταβολικὰ πέψη, εἶναι δύσκολο στὴν πέψη νὰ ἐπικρατήση καὶ ἂν νικηθῇ, προκαλεῖ φοβερὸ βάρος καὶ νοσηρὲς μορφὲς δυσπεψίας.
6. ........ Τὰ κρέατα ποὺ τρῶμε δὲν εἶναι μόνο γιὰ τὰ σώματα παρὰ φύση, ἀλλὰ χοντραίνουν καὶ τὶς ψυχὲς μὲ τὴν ὑπεραφθονία καὶ τὸν κορεσμό. «Τὸ κρασὶ καὶ ἡ ὑπερβολικὴ κρεοφαγία κάνουν πράγματι τὸ σῶμα δυνατὸ καὶ ρωμαλέο, τὴν ψυχὴ ὅμως ἀσθενική». ......... Τὰ ἄδεια πιθάρια, ὅταν τὰ κτυπήσης ἠχοῦν, ὅταν γεμίσουν ὅμως, δεν ἀπαντοῦν στὸ κτύπημα ...... Ἔτσι ἑπομένως καὶ μέσα ἀπὸ σῶμα ταραγμένο, παραφορτωμένο καὶ βαρὺ ἀπὸ τροφὲς ἀταίριαστες, ἡ λάμψη τῆς ψυχῆς καὶ τὸ φέγγος της φτάνουν κατ’ ἀνάγκη ἀδύναμα καὶ θολά, πλανιοῦνται καὶ εἶναι ἀσταθῆ, ἐφόσον ἡ ψυχὴ δεν διαθέτει φῶς καὶ ἔνταση γιὰ νὰ εἰσχωρήση στὰ λεπτὰ καὶ ἀδιόρατα σημεῖα τῆς πραγματικότητας.
7. Μὰ καὶ πέρα ἀπ’ αὐτά, δὲν θεωρεῖς πὼς ὁ ἐθισμὸς στὴν ἀγάπη γιὰ τὰ ἄλλα πλάσματα εἶναι θαυμάσιο πρᾶγμα; Ποιὸς θὰ μποροῦσε να ἀδικήσῃ ἄνθρωπο, ἂν ἀντιμετωπίζη μὲ τόση πραότητα καὶ ἀγάπη πλάσματα ξένα καὶ ὄχι συγγενικά; Πρὶν δύο μέρες, σὲ κάποια συζήτηση, ἀνέφερα τὴν ρήση τοῦ Ξενοκράτη, ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι τιμώρησαν ἐκεῖνον ποὺ ἔγδαρε ζωντανὸ ἕνα κριάρι. Κατὰ τὴν ἄποψή μου ὅποιος βασανίζει πλᾶσμα ποὺ ζεῖ, δὲν εἶναι χειρότερος ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἀφαιρεῖ ζωὴ καὶ σκοτώνει, ἀλλὰ ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, νιώθουμε πιὸ ἔντονα ἀδικίες ποὺ εἶναι ἀντίθετες στὴν συνήθεια καὶ τὴν φύση.
.........
Δὲν εἶναι ἀταίριαστο νὰ προετοιμάση κανεὶς τὸ κοινό, ἀναφέροντας ἀπὸ πρὶν τοὺς στίχους τοῦ Ἐμπεδοκλῆ... Ἐδῶ ἀναφέρεται ἀλληγορικὰ στὶς ψυχές, ὅτι δηλαδή, τιμωρούμενες γιὰ φόνους, βρώση σαρκῶν καὶ κανιβαλισμό, ἔχουν δεθῆ μὲ σώματα θνητά. Ὡστόσο τούτη ἡ ἄποψη φαίνεται νὰ εἶναι πιὸ παλιά, ἐφόσον τὰ μυθικὰ πάθη καὶ ὁ διαμελισμός, ποὺ ἀναφέρονται γιὰ τὸν Διόνυσο, καὶ αὐτά ποὺ τόλμησαν να κάνουν οἱ Τιτᾶνες ἐναντίον του καὶ νὰ τὸν φᾶνε, ἡ τιμωρία τους, τέλος, γιὰ τὸν φόνο καὶ ἡ κεραυνοβόλησή τους εἶναι μῦθος ποὺ ἀναφέρεται ὑπαινικτικὰ στὴν ἀναγεννήση, διότι στὸ ἄλογο στοιχεῖο μέσα μας, στὸ στοιχεῖο τῆς ἀταξίας καὶ τῆς βίας, ποὺ εἶναι ὄχι θεϊκὸ ἀλλὰ δαιμονικό, ἔδωσαν οἱ ἀρχαῖοι τὸ ὄνομα Τιτᾶνες, ποὺ σημαίνει αὐτοὺς ποὺ τιμωροῦνται καὶ ἀποτίουν τὰ δέοντα γιὰ τὶς ἀδικίες τους.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Β΄ «ΠΕΡΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑΣ»
1. Ὁ λόγος μᾶς ἀναγκάζει μὲ φρέσκο μυαλὸ καὶ καινούργιο ζῆλο νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ μπαγιατεμένο θέμα τῆς σαρκοφαγίας. Εἶναι δύσκολο βέβαια, ὅπως εἶπε ὁ Κάτων, νὰ μιλάη κάποιος σὲ κοιλιὲς ποὺ δὲν ἔχουν αὐτιά. Ἐξ ἅλλου, ἔχει πιωθῆ ὁ κυκεὼν τῆς συνηθείας πού, ὅπως ἐκεῖνος τῆς Κίρκης, ὠδῖνες τῆς γέννας καὶ πόνους ἀνακατεύει, ἀπάτες καὶ θρήνους, καὶ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ βγάλη κάποιος τὸ ἀγκίστρι τῆς σαρκοφαγίας, μπηγμένο καὶ σφηνωμένο στην φιληδονία καθὼς εἶναι. Στ’ ἀλήθεια, δὲν θὰ ἤταν ἄσχημο, ὅπως ἀκριβῶς οἱ Αἰγύπτιοι, ἀφοῦ ἀφαιρέσουν τὰ σπλάχνα καὶ τὰ σηκώσουν πρὸς τὸν ἥλιο, τὰ πετοῦν ὡς αἴτια ὅλων τῶν ἁμαρτημάτων ποὺ ἔκανε ὁ ἄνθρωπος, ἔτσι κι ἐμεῖς, ἀφοῦ ἀποκόψουμε τὴν γαστριμαργία καὶ τὴν δίψα μας γιὰ αἷμα, να μείνουμε ἁγνοὶ στὴν ὑπόλοιπη ζωή μας. Στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι τὰ σπλάχνα ποὺ ζητοῦν νὰ μολυνθοῦν μὲ αἷμα, ἀλλὰ μολύνονται λόγῳ τῆς ἀσωτίας. Ὡστόσο, ἂν εἶναι ἀδύνατον πιά, ἐξ αἰτίας τῆς συνηθείας, νὰ μὴν ἁμαρτάνουμε, νιώθοντας ντροπὴ γιὰ τὴν ἁμαρτία, ἂς καταφεύγουμε σὲ αὐτή, ὅταν ὑπάρχῃ λόγος, ἂς τρῶμε σάρκες ἐπειδὴ πεινᾶμε, ὅμως ὄχι γιὰ νὰ καλοπερνᾶμε. Ἂς σκοτώσουμε τὸ ζῶο, νιώθοντας ὅμως λύπη καὶ πόνο, ὄχι ἀντιμετωπίζοντάς το μὲ ἔλλειψη σεβασμοῦ καὶ βασανίζοντάς το, σὰν τὰ πολλά ποὺ κάνουν τώρα ὡρισμένοι, μπήγοντας πυρωμένες σοῦβλες στὸν λαιμὸ τῶν γουρουνιῶν, ἔτσι ὥστε, μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ σιδήρου μέσα του, τὸ αἷμα, ἀφοῦ πήξῃ καὶ διαχυθῇ, νὰ κάνη τὴν σάρκα εὔθρυπτη καὶ μαλακή, ἄλλοι, πηδῶντας πάνω στοὺς μαστοὺς ἐπιτόκων θηλυκῶν γουρουνιῶν καὶ κλωτσῶντας τους, ἔτσι ὥστε, ἀφοῦ βγῆ αἷμα μὲ γάλα καὶ ἄλλα ὑγρὰ καὶ ἀφοῦ πεθάνουν ταὐτόχρονα τὰ ἔμβρυα μὲ τοὺς πόνους τοῦ τοκετοῦ, νὰ φᾶνε, Δία καθαρτήριε, τὸ πιὸ ἐρεθισμένο μέρος τοῦ ζῴου. Ἄλλοι, ἀφοῦ ράψουν τὰ μάτια τῶν γερανῶν καὶ τῶν κύκνων καὶ τοὺς κλείσουν στὸ σκοτάδι, τοὺς παχαίνουν, νοστιμίζοντας τὸ κρέας τους μὲ παράξενα μείγματα καὶ σάλτσες.
2. Ἀπὸ τοῦτα εἶναι ὁλοφάνερό πως ὄχι γιὰ τροφὴ οὔτε ἀπὸ ἔνδεια ἢ ἀπὸ ἀνάγκη, ἀλλὰ ἀπὸ κορεσμό, ἀναισχυντία καὶ ἀγάπη για τὴν πολυτέλεια ἔχουν κάνει τὴν ἀνομία ἡδονή.
........................
3. Στ’ ἀλήθεια ποιὸ δεῖπνο, γιὰ τὸ ὁποῖο θανατώνεται κάποιο ἔμψυχο ὄν, δὲν εἶναι ἀκριβό; Λίγο θεωροῦμε ὅτι ἀξίζει ἡ ζωή; Καὶ δεν ἐννοῶ βέβαια τὴν ζωὴ τῆς μητέρας, τοῦ πατέρα, κάποιου ἀγαπημένου προσώπου ἢ παδιοῦ, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἐμπεδοκλῆς, ἀλλὰ αὐτὴ ποὺ ἔχει τοὐλάχιστον μερίδιο στὴν αἴσθηση, στὴν ὄραση, στὴν ἀκοή, στὴν φαντασία, στὴν νοημοσύνη, τὴν ὁποία ἔχει παραλάβει κάθε ζωντανὸ πλάσμα ἀπὸ τὴν φύση γιὰ νὰ ἀποκτᾷ ὅ,τι τοῦ εἶναι οἰκεῖο καὶ νὰ ἀποφεύγῃ ὅ,τι τοῦ εἶναι ξένο. Ἐξέτασε ποιοὶ ἀπὸ τοὺς φιλοσόφους μᾶς ἐξημερώνουν περισσότερο, ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς καλοῦν νὰ τρῶμε τὰ παιδιά, τὰ ἀγαπημένα πρόσωπα, τοὺς πατεράδες καὶ τὶς γυναῖκες μας ὅταν πεθάνουν, ἢ ὁ Πυθαγόρας καὶ ὁ Ἐμπεδοκλῆς ποὺ μᾶς συνηθίζουν να εἴμαστε καὶ πρὸς πλάσματα ἄλλου γένους δίκαιοι.
..........................
Τὰ δόγματα τοῦ Πυθαγόρα καὶ τοῦ Ἐμπεδοκλῆ, ἀντίθετα ἦταν νόμοι για τοὺς παλιοὺς ἕλληνες, τὰ δημητριακὰ καὶ οἱ τρόποι ζωῆς .... ἐπειδὴ δεν ἔχουμε κανένα δικαίωμα ἀπένεντι στὰ ἄλογα ζῷα.
4. .................... Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο στην ἀρχὴ φαγώθηκε κάποιο ἄγριο καὶ φονικὸ ζῶο καὶ ἔπειτα κατασπαράχθηκε κάποιο πουλὶ ἢ ψάρι. Ἀφοῦ γεύτηκε ἔτσι αἷμα καὶ δοκιμάστηκε πάνω τους ἡ φονική μας διάθεση, στράφηκε πρὸς τὸ καματερὸ βόδι, τὸ πρόβατο ποὺ μᾶς στολίζει καὶ τὸν κόκκορα ποὺ μένει στὸ σπίτι. Σιγά-σιγά, ἀφοῦ ἀκόνισαν ἔτσι οἱ ἄνθρωποι τὴν ἀπληστία τους, προχώρησαν σὲ σφαγὲς ἀνθρώπων, σὲ πολέμους καὶ δολοφονίες. Ἂν ὅμως κάποιος δεν ἀποδείξῃ πρῶτα ὅτι μπαίνουν σὲ κοινὰ σώματα οἱ ψυχὲς κατὰ τὶς παλιγγενεσίες, καὶ αὐτό ποὺ τώρα εἶναι λογικὸ γίνεται ἔπειτα ἄλογο καὶ ξαναγίνεται ἥμερο τὸ τώρα ἄγριο, ὅτι ἡ φύση ἀλλάζει τὰ πάντα καὶ τὰ ἐγκαθιστᾶ σὲ ἄλλες κατοικίες, «ντύνοντάς τα μὲ ἀσυνήθιστο χιτῶνα σάρκας», τοῦτα δὲν θὰ ἀποτρέψουν τὸ ἀνήμερο, τὸ ἀκόλαστο στοιχεῖο μέσα μας, αὐτὸ ποὺ καὶ στὸ σῶμα δημιουργεῖ ἀρρώστιες καὶ βάρος καὶ τὴν ψυχὴ διαφθείρει, ἐφ’ ὅσον τὴν τρέπει σὲ πόλεμο ἀκόμη πιὸ ἄνομο, ἀφοῦ συνηθίσαμε πιὰ να μὴν προσφέρουμε σὲ φιλοξενούμενο τραπέζι, να μὴ γιορτάζουμε γάμο, να μὴν συναντιόμαστε μὲ φίλους χωρὶς αἷμα καὶ σφαχτό.
5. Ὡστόσο, ἀκόμη κι ἂν τὸ ἐπιχείρημα γιὰ τὶς ψυχὲς καὶ τὸν ἐρχομό τους πάλι σὲ ἄλλα σώματα μένη ἀναπόδεικτο καὶ εἶναι ἀναξιόπιστο, ἡ ἀμφιβολία μᾶς κάνει να εἴμαστε ἐπιφυλακτικοὶ καὶ νὰ φοβόμαστε. Εἶναι σὰν κάποιος σὲ πολεμικὴ νυχτερινὴ συγκρούση ὡρμοῦσε μὲ τὸ ξίφος νὰ χτυπήση ἄντρα τραυματισμένο, ποὺ τὸ σῶμα του ἔκρυβε ὁ θώρακας, καὶ ἄκουγε ἄλλον νὰ τοῦ λέη πώς, χωρὶς νὰ εἶναι σίγουρος, πιστεύει καὶ νομίζει ὅτι ὁ πεσμένος ἄντρας εἶναι γυιὸς τοῦ πρώτου, ἀδελφός, πατέρας ἢ σύσκηνος. Τὶ εἶναι καλύτερο; Νὰ συνταχθῆ μὲ ὑποψία ὄχι ἀληθινὴ καὶ νὰ ἀφήση ἤσυχο τὸν ἐχθρὸ ὡς φίλο ἢ νὰ μὴν λάβη ὑπ’ ὄψιν του κάτι ἀβέβαιο καὶ νὰ σκοτώση τὸν οἰκεῖο ὡς ἐχθρό; Τὸ τελευταῖο θὰ χαρακτηρίσετε ὅλοι τρομερό. Κοιτάξτε ἐπίσης τὴν Μερόπη τῆς τραγωδίας, ποὺ σηκώνει ἀπέναντι στὸν ἴδιο της τὸν γυιὸ πέλεκυ, θεωρῶντας τὸν ὡς φονιὰ τοῦ γυιοῦ της, καὶ λέει: «Πιὸ ἀποτελεσματικὸ χτύπημα θὰ σοῦ καταφέρω ἐγὼ τώρα», πόση συγκίνηση προκαλεῖ στοὺς θεατὲς καὶ τοὺς σηκώνει ὄρθιους ἀπὸ τὸν φόβο μήπως τυχὸν καὶ χτυπήση τὸ παλληκάρι, πρωτοῦ τὴν σταματήση ὁ γέροντας. Ἂν ἔνας γέροντας στεκόταν δίπλα της καὶ τῆς ἔλεγε: «Χτύπα τον, εἶναι ἐχθρός», κι ἔνας ἄλλος: «Μὴν τὸν χτυπᾶς! Εἶναι ὁ γυιός σου», ποιὸ ἀδίκημα θὰ ἦταν μεγαλύτερο, τὸ νὰ μὴν προχωρήση στὴν τιμωρία τοῦ ἐχθροῦ γιὰ χάρη τοῦ γυιοῦ ἢ νὰ σκοτώση τὸ παιδί της ἀπὸ τὴν ὀργή της πρὸς τὸν ἐχθρό; Ἂν ἑπομένως, δὲν εἶναι μῖσος οὔτε θυμός, δὲν εἶναι ἄμυνα οὔτε φόβος γιὰ τὴν ζωή μας ποὺ μᾶς σπρώχνει στὸν φόνο, ἀλλὰ πρὸς χάριν τῆς ἡδονῆς στεκόταν ἐκεῖ ἕτοι-μο τὸ σφαχτάρι μὲ τὸ κεφάλι γερμένο πρὸς τὰ πίσω, κι ἔπειτα ὁ ἕνας φιλόσο-φος μᾶς ἔλεγε: «Σφάξε το, εἶναι ζῶο χωρὶς λογικό», ἐνῶ ὁ ἄλλος: «Σταμάτα! Κι ἂν ἡ ψυχὴ καποίου συγγενῆ ἢ γνωστοῦ ἔχη μπεῖ μέσα στὸ σῶμα αὐτό;» Ἴσος τοὐλάχιστον εἶναι, θεοί, κι ὅμοιος ὁ κίνδυνος, στὴν πρώτη περίπτωση, ἂν δείξω ἀπείθεια, νὰ μὴν φάω κρέας, καὶ στὴν δεύτερη, ἂν δὲν πιστέψω, να σκοτώσω παιδὶ ἢ ἄλλον οἰκεῖο.
6. .........................
7. Ἂς ἐξετάσουμε ὡστόσο καὶ τὸ ἑξῆς, ἂν δεν ὑπάρχῃ ἀνάμεσα σὲ ἐμᾶς καὶ τὰ ζῷα ἡ παραμικρὴ σχέση δικαιοσύνης, εἴτε μιλᾶμε μὲ τεχνικοὺς εἴτε μὲ σοφιστι-κοὺς ὅρους, ἀφοῦ κοιτάξουμε μέσα μας τὰ ἴδια τὰ συναισθήματα μας, ἀφοῦ μι-λήσουμε στον ἑαυτὸ μας μὲ λόγια ἀνθρωπιᾶς καὶ ἐξετάσουμε [ἡ συνέχεια καὶ τὸ τέλος τοῦ ἔργου ἔχουν χαθεῖ].


[Οἱ ὑπογραμμίσεις δικές μου].

[ArELa]

Θά παραθέσω στήν συνέχεια τίς ἀπόψεις τοῦ Πλουτάρχου.

Και ευχαριστώ που το'κανες.

β)Ἡ ἀντίληψη δέν εἶναι δική μου.

Ας παραθέσω μια δική μου...

Το πόνημα απ'τον Πλούταρχο έχει λογική και ηθική βάση.
Ελλειμματική, όμως... (στα δικά μου μάτια)

Και εξηγουμαι:

Αν στον πλανήτη που ζούμε, πρέπει να πορευόμαστε τηρώντας απαραβίαστα
τον ηθικό κώδικα που θα επιδεικνύει έμπρακτη την αγάπη και το σεβασμό μας προς την πανίδα του,
θα πρέπει να τηρούμε τον ίδιο ηθικό κώδικα και για την χλωρίδα του.

Διότι και η χλωρίδα είναι έμβια, όχι μόνο η πανίδα.


Κι αν δε μπορούμε να τηρήσουμε ολοκληρωτικά τον ηθικό αυτό κώδικα,
διότι με κάποιον τρόπο πρέπει να τρεφόμαστε, αν κάνουμε σκόντα
φυτοτρώγοντας, διότι πώς να το κάνουμε, σκοτώνουμε φυτά,
τότε η ηθική μας είναι λειψή για να μην πω κάλπικη.

Οπότε σ'αυτή την περίπτωση, κι εφόσον δε θέλουμε να μπλεχτούμε
συναισθηματικά μέσα από ηθικό κώδικα που "δε μας βγαίνει" ολοκληρωμένος,
δύο τα τινά:

α/ ή θα πρέπει να μάθουμε να τρεφόμαστε με φως, αέρα και νερό μονάχα,
ή β/ θα σταθούμε να αναλογιστούμε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή πρέπει κάπως να τραφούμε, οπότε αποφασίζουμε συνειδητά να παίρνουμε με ταπεινοφροσύνη, με μέτρο και με τις ηπιότερες δυνατές πρακτικές που θα διακόπτουν το νήμα της ζωής φυτικών και ζωϊκών πλασμάτων,
που μας προσφέρει (εδώ και χιλιετίες) η Γη μας για τροφή.
Και θα το κάνουμε με αγάπη και με νοερή ευχαριστία στο πλάσμα
(είτε ζώο είτε φυτό) που μας προσφέρει το υλικό του σώμα για να τραφούμε
και να επιβιώσουμε.

Διαλέγω τη δεύτερη οδό, όχι διότι με βολεύει, αλλά διότι δεν έχω ανελιχθεί
σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορέσω να επιβιώσω σωματικά με την πρώτη.

[promitheas14]

Τά φυτά ἔχουν πολύ λιγώτερο ἀνεπτυγμένη συνείδηση ἀπό τά ζῶα. Ἡ σύγκριση καί ἡ ὁμαδοποίησή τους (φυτῶν καί ζώων) δέν μπορεῖ νά γίνη!. Οὔτε ἐγκέφαλο δέν ἔχουν. Τό νά λές ὅτι καί τά δύο ζωντανά πλάσματα εἶναι, ὁπότε ἀφοῦ δέν μπορῶ νά ζήσω μέ ἀέρα, τρώω ἀπ' ὅλα, τό βλέπω σάν ὐπεκφυγή.
Ο.Κ. γιά τήν οἰκονομία τοῦ πράγματος κάτι πρέπει νά φᾶμε. Ναί, δίκιο ἔχεις, ὑπάρχουν ἄτομα πού τρέφονται ἀπό τόν ἥλιο!
Δέν εἶναι ἀκατόρθωτο τό νά βγάλουμε τό κρέας ἀπό τήν διατροφή μας. Λίγο λίγο. Ἀπλά ἀραιώνουμε χρονικά ὅλο καί περισσότερο τά γεύματα μέ κρέας. Ἄς γίνουμε τουλάχιστον σάν τούς παλιούς πού ἔτρωγαν κρέας στίς μεγάλες γιορτές, ἄντε καί καμμιά Κυριακή. Ὄχι ἀπό ἔνδεια, ἀλλά ἀπό συνείδηση.
Αὐτό πού δίνει ἡ ἀκρεωφαγία εἶναι ὅτι σέ κάνει πιό ἥσυχο, χωρίς ἔνταση καί ἀδρεναλίνη. Ἄσε πού δέν σκοτίζεσαι γιά τρελλές ἀγελάδες καί ἰούς τῶν πουλερικῶν!

[ArELa]

Τά φυτά ἔχουν πολύ λιγώτερο ἀνεπτυγμένη συνείδηση ἀπό τά ζῶα. Ἡ σύγκριση καί ἡ ὁμαδοποίησή τους (φυτῶν καί ζώων) δέν μπορεῖ νά γίνη!. Οὔτε ἐγκέφαλο δέν ἔχουν. Τό νά λές ὅτι καί τά δύο ζωντανά πλάσματα εἶναι, ὁπότε ἀφοῦ δέν μπορῶ νά ζήσω μέ ἀέρα, τρώω ἀπ' ὅλα, τό βλέπω σάν ὐπεκφυγή.

εγώ πάλι φίλε μου, βλέπω σαν υπεκφυγή και δικαιολογία, το να βολευόμαστε
με την ιδέα πως τα φυτά "δεν έχουν συνείδηση"...και δε συγκρίνονται με τα ζώα.

Μπορεί τα φυτά να διαφέρουν σε βιολογικό επίπεδο, και μπορεί εμείς
που βιολογικά είμαστε πιο "κοντά" στα ζώα, να θεωρούμε πως μόνο αυτά
νιώθουν, υποφέρουν και πονάνε, αλλά υπάρχουν πλέον αμέτρητες μετρήσεις,
πειραματισμοί, παρατηρήσεις και διαπιστώσεις, που αποδεικνύουν ότι
ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΤΑ ΝΙΩΘΟΥΝ. Όταν υπάρχει αίσθηση, συναίσθηση
και συναίσθημα, ΥΠΑΡΧΕΙ και κάποια μορφή συνείδησης.
Ίσως όχι ίση ή ίδια με τη δική μας, αλλά συνείδηση παρ'όλα αυτά.

Ποιος είπε ότι στο σύμπαν ολάκερο, μόνο το δικό μας είδος
συνειδητότητας είναι υπαρκτό και ότι πρέπει μόνο αυτό να λαμβάνεται υπ'όψιν;

Το ότι δεν έχουν εγκέφαλο, δε σημαίνει πως δε νιώθουν. Δεν προκύπτουν συναισθήματα
ακόμα και ικανότητες, μόνο μέσω εγκεφάλου.
Απόδειξη ο έχων χάσει το κέντρο ομιλίας του από εγκεφαλικό ή άλλον
τραυματισμό, που κάποια στιγμή (μετά από λογοθεραπεία, αίμα και ιδρώτα)
αρχίζει πάλι να μιλάει, ενώ στο κέντρο ομιλίας του παραμένει η βλάβη!

Δεν είναι δόκιμο να κρίνουμε τα πάντα σε σχέση μ'εμάς! Να θεωρούμε
πως μόνο το ζωντανό που έχει μάτια, αυτιά, στόμα και μύτη, νιώθει,
επειδή αυτά τα έχουμε κι εμείς...

Όπως προείπα, το ότι νιώθουν/αισθάνονται και τα φυτά, έχει αποδειχθεί πέραν
πάσης αμφιβολίας. Συνεπώς, η υποφαινόμενη (συχνά επιδεικνύουσα αλλόκοτη λογική ) δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει (εξ ηθικής εκπορευόμενοι)
να νιώθουμε τον πόνο της απώλειας ζωής επιλεκτικά...και μόνο για τα ζώα.
Το ότι δε νιώθουμε τον ίδιο πόνο όταν συνθλίβουμε την ελιά
για να πάρουμε το λάδι της, είναι για μένα το ελλειμματικό σημείο
της διατροφικής ηθικής...

Γι'αυτό λέω πως το να ηθικοποιείται η διατροφή είναι αδόκιμο,
γιατί τα κριτήρια με τα οποία κάνουμε αυτή την ηθικοποίηση,
είναι ελλειπή.

[ArELa]

Επίσης...

Δέν εἶναι ἀκατόρθωτο τό νά βγάλουμε τό κρέας ἀπό τήν διατροφή μας. Λίγο λίγο.

Ασφαλώς δεν είναι ακατόρθωτο και σίγουρα δεν είναι κακό!
Ευχής έργον είναι!
Υπήρξε εποχή (μέχρι και τα 45 μου) που αν δεν έτρωγα κρέας
καθημερινά, είχα πρόβλημα τρελό.
Σήμερα τρώω λίγο ψάρι ή κανά μπιφτέκι τα Σ/Κ κι αυτό όχι κάθε Σ/Κ.
Φιλοδοξώ να το φτάσω σε λίγες φορές τον χρόνο.
Όχι να κοψω τα ζωικά τελείως όμως...

Στην διατροφική λογική, συμφωνώ ότι η ζωϊκή τροφή
πρέπει να'ναι πέριορισμένη στα γεύματά μας, και πολύ λιγότερη
απ'την φυτική. Κι αν τρώμε λίγο ψάρι ή κρέας μια φορά το μήνα,
καλό είναι, όχι κακό. (κατά τη γνώμη μου πάντα)
Δεν συμφωνώ βέβαια με την πλήρη αποχή από τα ζωικά.
Το ότι έχουμε κυνόδοντες και τρεφόμασταν με γάλα στην αρχή
της ζωής μας, καταδεικνύει ότι το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται και ζωϊκή τροφή.
Ότι δηλαδή είμαστε παμφάγα. Την ποσότητα προσληψης ζωϊκής
ή φυτικής τροφής, την καθορίζει ο καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του.

Με το ηθικό κομμάτι της ιστορίας διαφωνώ, για τους λόγους που
ανέπτυξα αρκετά πιο πάνω, αν και σπάνια μου προκύπτει διάσταση
οπτικής με τους αρχαίους μας προγόνους.

[aftokaitoallo]

τα φυτά κάνουν κάτι παραπάνω - η νοημοσύνη της φωτοσύνθεσης μοιάζει με την τεχνητή νοημοσύνη ενός κβαντικού υπολογιστή.

[ArELa]

στο παραμικρό άγγιγμα, η μιμόζα υπό κανονικάς συνθήκας, μαζεύεται.
Η αναισθησιολόγος της ρίχνει αιθέρα, και μετά από λίγο το φυτό
"κοιμάται" και δεν αντιδρά στα αγγίγματα.
Ο αιθέρας σταματά τη μεταφορά σημάτων στα νεύρα ή από αυτά.
Το φυτό δεν έχει νεύρα, ωστόσο επηρεάστηκε από τον αιθέρα.

Ένας γερμανός επιστήμονας, πειραματίστηκε με τον ηλεκτρισμό.
Συνέδεσε το φυτό με ηλεκτρικούς δέκτες. Έκαψε ένα φύλλο του
και μόλις το έκανε, το φυτό έδειχνε έντονα ηλεκτρικά σήματα,
να ξεκινούν από το καμμένο φύλλο και να φτάνουν μέχρι
το μίσχο του. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη πως το φυτό
πονάει, δεν ξέρω ποια θα ήταν η απόδειξη.


Τίτλος του βίντεο: Τα φυτά διαισθάνονται τις προθέσεις των ανθρώπων...
και το αποδεικνύει.


και ένα εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που είδα παλιότερα και αποδεικνύει
τη νοημοσύνη των φυτών.

Αντιλαμβάνονται το περιβάλλον, έχουν μνήμη...
Γι'αυτούς τους επιστήμονες, η διαφοροποίηση μεταξύ
ζωϊκού και φυτικού βασιλείου, δεν είναι μεγάλη.





Αυτά από μένα και πέραν αυτού ουδέν.


(Δυστυχώς δύσκολο να ανεβάσω τέτοια βίντεο (υποτιτλισμένα), γιατί είναι από
σμιθσόνιαν και άλλα ινστιτούτα και θα φάω τιμωρία για δικαιώματα.)

[alkinoos]

Η προσωπική άποψη από εμπειρία και παρατήρηση είναι ,πως όσο το λιγότερο τρώω, τόσο το σώμα τραβά στην ανηφόρα,λόγω χαμηλού βάρους.Και δεν εννοώ κέντρο βάρους Η ποσότητα τροφής συνδυάζεται αυστηρά μόνο με νερό,σχεδόν 3 λίτρα την ημέρα...


Υ.γ Δεν την συνιστώ σε άλλους,ενδέχεται να τους δημιουργεί παρενέργειες και λιποθυμίες

[paris4u]

εκπληκτικο το τελευταιο βιντεακι της Βικυς!!!
Ηξερα οτι σιγουρα τα φυτα αλληλεπιδρουν με το περιβαλλον τους.
Εχω παρατηρησει,οτι ποτιζοντας τα φυτα που ειναι μεσα σε ενα καρικι (ενα καναλακι) πριν καν φτασει το νερο στο τελος του καρικιου,τα φυτα που βρισκονται εκει κουνιουνται ''ασυνηθιστα'',λες και το εχουν πληροφορηθει απο τα πρωτα που ηδη ποτιστηκαν!!!

[promitheas14]

Ὑπάρχει καί ἡ "Μυστική ζωή τῶν φυτῶν", βιβλίο τῆς δεκαετίας τοῦ 70-80, ἀλλά δέν πρόκειται περί αὐτοῦ, τό θέμα πού συζητᾶμε ἐδῶ. Ὅπως καί νά τό κάνουμε, παρ' ὅ,τι τά φυτά ἔχουν ἕνα εἶδος συνείδηση καί ἐνσωματώνουν τήν Σοφία τοῦ Δημιουργοῦ στό σῶμα τους, εἶναι ἀτελέστερες μορφές ζωῆς καί δέν προσθέτουμε ...κάρμα ἄν τά φᾶμε. Ἀντίθετα, τά ζῶα, ἄν δέν ἔχουμε νά φᾶμε κάτι ἄλλο (π.χ. Ἐσκιμῶοι) καλό εἶναι γιά πολλούς λόγους, καί γιά τήν δική μας ἀνέλιξη, νά τά ἀποφεύγουμε.

[alkinoos]

έχετε δει πατατιά σε άγχος ;.....έχω δει αλλά δεν τρέχει να ξεφύγει όπως το ζώο όταν αντιλαμβάνεται το που θα καταλήξει.Δεν έχει πόδια γαρ

[ArELa]

παρ' ὅ,τι τά φυτά ἔχουν ἕνα εἶδος συνείδηση καί ἐνσωματώνουν τήν Σοφία τοῦ Δημιουργοῦ στό σῶμα τους, εἶναι ἀτελέστερες μορφές ζωῆς καί δέν προσθέτουμε ...κάρμα ἄν τά φᾶμε.

ανακλαστικά θα'λεγα πως έτσι είναι... Μάθαμε στη ζωή μας να μην τους δίνουμε σημασία, να μην σκεφτόμαστε καν πως νιώθουν... Τώρα, παρά τις διαπιστώσεις επιστημόνων, πάλι τείνουμε να υποτιμούμε την όποια νοημοσύνη/αισθηση/συναίσθηση μπορεί να διαθέτουν...

Όταν το σκεφτώ λίγο βαθύτερα όμως...αλλάζει το τοπίο μέσα μου.

Τελικά μου κάνει καλό αυτό το τόπικ. Κάτι ήθελε να με μάθει το σύμπαν μου
βάζοντάς με να εστιάσω εδώ σχεδόν όλη μέρα σήμερα...
Γιατί όσο τα έγραφα, τόσο συνειδητοποιούσα πράγματα που δεν
πολυσκεφτόμουν στην πραγματική ζωή μου.
Σίγουρα την επόμενη φορά που θα πάω στο καλύβι μου στον Κάλαμο,
θα δω τα φυτά και τα δεντράκια μου, αρκετά διαφορετικά...
Θα τα αντιμετωπίσω με περισσότερη επίγνωση, αγάπη και εστίαση, απ'ό,τι μέχρι σήμερα.

Όσο για το κάρμα... χμ...

Ο άνθρωπος τρέφεται με άλλα ζώα εδώ και χιλιετηρίδες...
Τα (σαρκοβόρα-ή εντομοφάγα) ζώα, το ίδιο κάνουν.

Είναι άλλο να αφαιρείς ζωή με το σεβασμό του αρχαιου κυνηγού (ακαριαία χωρίς
να βασανίζεται το ζώο) για να επιβιώσεις, και άλλο να σκοτώνεις (ζώο ή άνθρωπο
ή ακόμα και έντομο) για την απόλαυση που μπορεί αυτό να σου προσφέρει...
Στη δεύτερη περίπτωση θα δεχτώ πως παίζει το κάρμα, στην πρώτη, όχι.
Έτσι παίζει η τροφική αλυσίδα και δεν πιστεύω πως χωράνε τα ηθικά και μεταφυσικά σ'αυτή την ιστορία. Στο μεταφυσικό και ενεργειακό επίπεδο, σίγουρα όσο ανελίσσεσαι, τόσο λιγότερη ανάγκη έχεις για πολλά είδη τροφής που για άλλους είναι απαραίτητα.

Η προσωπική άποψη από εμπειρία και παρατήρηση είναι ,πως όσο το λιγότερο τρώω, τόσο το σώμα τραβά στην ανηφόρα,λόγω χαμηλού βάρους.Και δεν εννοώ κέντρο βάρους Η ποσότητα τροφής συνδυάζεται αυστηρά μόνο με νερό,σχεδόν 3 λίτρα την ημέρα...


Υ.γ Δεν την συνιστώ σε άλλους,ενδέχεται να τους δημιουργεί παρενέργειες και λιποθυμίες

Μακάρι να'μουν στο επίπεδο που περιέγραψες Άλκη.
Ξέρω ότι δεν είμαι, αλλά μου'δωσες έναυσμα να στραφώ προς τα εκεί...

εκπληκτικο το τελευταιο βιντεακι της Βικυς!!!

Πάρη, χαίρομαι που σ'άρεσε το βιντεάκι.
Πάρε κι αυτό με τίτλο "Τα φυτά νοήμονα όντα? Μάθετε τι <<λένε>> τα φυτά"





Το θέμα αυτό μου θύμισε και το θαυμασμό που κάποτε
ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω για ένα δέντρο...
Ξεσκάλισα το στιχούργημα και πριν λίγο το ανέβασα εδώ
http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 97#p238697


καληνύχτες

[promitheas14]

Τίτλος του βίντεο: Τα φυτά διαισθάνονται τις προθέσεις των ανθρώπων...
και το αποδεικνύει.
και ένα εξαιρετικό ντοκυμαντέρ που είδα παλιότερα και αποδεικνύει
τη νοημοσύνη των φυτών.
Αντιλαμβάνονται το περιβάλλον, έχουν μνήμη...
Γι'αυτούς τους επιστήμονες, η διαφοροποίηση μεταξύ
ζωϊκού και φυτικού βασιλείου, δεν είναι μεγάλη.

Πολύ ὡραῖα ντοκυμανταίρ. Ἴσως θἄπρεπε νά τά βάλουμε σέ κατάλληλο νῆμα γιατί ἐδῶ χάνονται. Π.χ. "Ἡ μυστική ζωή τῶν φυτῶν" ἤ "Μυστικά τοῦ φυτικοῦ βασιλείου" ἤ "ἔχουν τά φυτά συνείδηση" ἤ ...!

[Hlios]

Πολύ ὡραῖα ντοκυμανταίρ. Ἴσως θἄπρεπε νά τά βάλουμε σέ κατάλληλο νῆμα γιατί ἐδῶ χάνονται. Π.χ. "Ἡ μυστική ζωή τῶν φυτῶν" ἤ "Μυστικά τοῦ φυτικοῦ βασιλείου" ἤ "ἔχουν τά φυτά συνείδηση" ἤ ...!

http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 50#p176050

[promitheas14]

http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 50#p176050

Γι' αὐτό τό πρότεινα, γιατί ἔχει προϊστορία ἡ φράση. Χαίρομαι πού συντονιστήκαμε (πάλι)!

[ArELa]

Σωστή η κίνηση


(αλλά το ποιηματάκι μου δε σας έκανε κούκου βλέπω... )