ερωτηση για το γεγονος στη παιανια....

[totispap]

Διγενή τι είναι μεροληψία;

[Digenis]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φίλε totispap, είναι η ηθική υποστήριξη ενός εκ των δύο εμπλεκόμενων με ελλειπή στοιχεία.
Ετυμολογικά, βγαίνει από τις λέξεις μέρος και λήπτης.
Η κοινή της σημασία είναι: Το να παίρνει κανείς το μέρος κάποιου, τη στιγμή που θα έπρεπε να παραμείνει ουδέτερος.

[delfini05]

Δεν έχει να κάνει με το αν ο ληστής είναι αλλοδαπός ή ημεδαπός αλλά οτι είναι εισβολέας σε οικογενειακό άσυλο & πιθανός δολοφόνος. Μετά από τη συμπλοκή στου Ρέντη πριν κανά χρόνο αν θυμάμαι καλά η αστυνόμευση έχει πέσει κατακόρυφα. Ναί, ίσως να είναι πιό ευάλωτοι αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία! Ναί, ίσως ο εξοπλισμός τους δεν μπορεί να τους σώσει τη ζωή. Ούτε αυτό είναι δικαιολογία! Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν ασφάλεια. Αν οι πόροι που δίνει ο καθένας μας μέσω της φορολόγησης για την κάλυψη των αναγκών της αστυνομίας, του στρατού, της παιδείας, της υγείας κλπ κλπ δεν επαρκούν τότε φταίει το υπουργείο οικονομικών. Αλλά ούτε & αυτό είναι δικαιολογία!
Επειδή είναι ανυπεράσπιστοι πρέπει να είναι & οι πολίτες; Με ποιά λογική;
Δεν είναι λύση να πάρουμε τα όπλα, τα σκυλιά δολοφόνους, τους σωματοφύλακες κλπ κλπ αλλά ούτε & να είμαστε σε κατάσταση "Φίλε ληστή έλα & κάνε ό,τι γουστάρεις!".

Βαρέθηκα τις δικαιολογίες!!!

[totispap]

Το να παίρνει κανείς το μέρος κάποιου, τη στιγμή που θα έπρεπε να παραμείνει ουδέτερος.

Ωραία.

Το παράδοξο είναι ότι μεροληπτούμε καθημερινά σαν άνθρωποι σε όλες τις κοινωνικές μας σχέσεις και
ακόμη παραπέρα, χωρίς να είναι αυτό μεμπτό, αλλά πολλές φορές θεμιτό και ακόμη περισσότερες αναγκαίο.
Και εξηγούμαι.
Μεροληπτούμε με την οικογένεια μας,με την γυναίκα μας,με τους φίλους μας ακόμη και με τους γνωστούς μας.
Έτσι συντηρείται το αίσθημα ασφάλειας που διέπει ομάδες ανθρώπων με κοινούς στόχους κάνοντας τους
κοινωνούς σε κάτι μεγαλύτερο από αυτούς.
Χωρίς την καλώς εννοούμενη μεροληψία που μεταφράζεται σε αλληλεγγύη,(δόξα και τιμή στον αυτόματο διορθωτή κειμένου )
η ανθρωπότητα θα ήταν ακόμη σκορπισμένη σε ατομικές σπηλιές.
Δεν μιλάω βέβαια για μεροληψία του τύπου ''εμείς έχουμε πάντα δίκαιο'',αλλά για αυτήν που καταφέρνει
και συγκρατεί τον κοινωνικό ιστό ενωμένο.
Ελπίζω να σου έδωσα να καταλάβεις τι θέλω να πω.

[Digenis]

Ναι, φίλε μου, και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η μεροληψία είναι καθημερινή και συχνά θεμιτή. Η αλληλεγγύη άλλωστε είναι από τις μεγαλύτερες αξίες ενός έθνους.
Εδώ μιλάμε για φόνο όμως. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα όριο στην αλληλεγγύη; Δεν θα έδινα άσυλο σε φονιά. Ακόμα κι αν ήταν δικαιολογημένος.

Δελφίνι, η άποψή μου είναι ότι ο φόνος είναι πιο καθαρή πράξη από τη ληστεία. Πιο "ηθική" αν θέλεις. Αλλά τίποτα δεν τον δικαιολογεί. Μπορεί κανείς να κλέψει επειδή πεινάει. Μπορεί να πει ψέματα επειδή φοβάται. Αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να σκοτώσει και να πει: το έκανα επειδή έπρεπε. Έφυγαν οι ληστές από το σπίτι του και τους κυνήγησε με το όπλο. Λάθος κάνω;

[delfini05]

Όχι, Διγενή, δεν κάνεις λάθος. Αλλά επειδή η απόγνωση είναι κακός σύμβουλος έγινε ότι έγινε.
Σε λίγο έτσι όπως πάει η κατάσταση (& εύχομαι να μην συμβεί) θα περπατάμε στο δρόμο & δεν θα ξέρουμε αν θα μας έρθει κάποια αδέσποτη από παρόμοιο περιστατικό.
Ο κόσμος καιρό τώρα είναι αναστατωμένος. Ίσως αυτό το περιστατικό να πυροδοτήσει παρόμοιες πράξεις. Ελπίζω όχι!
Αυτό πρέπει να μας προβληματίζει...

[totispap]

Εδώ μιλάμε για φόνο όμως. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα όριο στην αλληλεγγύη; Δεν θα έδινα άσυλο σε φονιά. Ακόμα κι αν ήταν δικαιολογημένος.

Μα κανένας δεν μίλησε για απαλλαγή της ευθύνης του αλλά για ελαφρυντικά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,στην περίπτωση του παιδιού αυτού,το να ήταν το θύμα η μάνα του η αυτός κρίθηκε στις λεπτομέρειες.
(το ότι ήταν κυνηγός και είχε όπλο,το ότι είχαν συναγερμό κτλ)
και τέλος πάντων αυτού του είδους οι περιπτώσεις δεν μπαίνουν σε κανόνες και νόρμες συμπεριφοράς.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

[Divine Sinner]

Θα συμφωνούσα μαζί σου Sinner. Υποψιάζομαι όμως ότι θα είχες άλλη άποψη αν ο ληστής ήταν Έλληνας. Πραγματικά, ποιος μπορεί να πει τι οδηγεί έναν άνθρωπο στη ληστεία; Κι αν οι λόγοι που τον οδήγησαν στη ληστεία δεν είναι απλώς η φτώχεια, τότε αυτό που τον οδήγησε στη ληστεία είναι πολύ χειρότερο.
Δεν είμαι σε θέση να κρίνω την πράξη ηθικά. Μπορώ να κρίνω όμως τους εύκολους κριτές. Εκτός κι αν έχεις σκεφτεί διεξοδικά το όλο θέμα και σε κατηγορώ αδίκως για ρατσισμό και μεροληψία.

Αν εκλεβα απο "απογνωση" θα αναγνωριζα τον αλλον οτι πιθανο να με δει σαν εισβολεα.
Το οτι ειναι αλβανος ομως δεν ειναι τυχαιο.
Οι περισσοτεροι έγκληματιες στην Ελλαδα ειναι αλλοδαποι.
ναι υπαρχουν κι Ελληνες αλλα ειναι πιθανοτερο να πεσεις πανω σε αλλοδαπο.
Παρ ολο που ο πληθυσμος τους ειναι λιγοτερος εχουν περισσοτερους εγκληματιες (κι οχι αναλογικα με τον πληθυσμο αλλα σε απολυτα νουμερα φαντασου τι γινεται αναλογικα).
Οπότε παρ ολο που ειμαι υπερ της ιδιας αντιμετωπισης για καθε εγκληματια, δεν θα παραλειψω να πω οτι ειναι ΠΑΛΙ ενας αλλοδαπος...
Αποτέλεσμα της γαμάτης μεταναστευτικής μας πολιτικής που δέχθηκε το κάθε εγκληματικό στοιχείο ώς μεταναστη.
ναι σε μια χωρα που οποιος γουσταρει μπορει να μπει, πρώτοι πρωτοι θα μπουν οι Εγκληματιες κια οσοι εχουν ποινικα μητρωα στην χώρα τους.
Δεν ειναι θέμα φτώχιας...

[Digenis]

Ναι totis. Έχει πολλά ελαφρυντικά. Αλλά έχω ακούσει επίσης την άποψη "καλά το έκανε το κάθαρμα τον αλβανό" και "μακάρι να σκότωνε και τον άλλον να ξεβρώμιζε ο τόπος από την φάρα τους" και άλλα τέτοια.
Να σε ρωτήσω κάτι; Πόσα χρήματα αξίζει η ζωή του πιο άθλιου ανθρώπου; Θα σκότωνες άνθρωπο για να γλιτώσεις κάποιο χρηματικό ποσό, τη στιγμή που αν του το έδινες θα ήσουν ασφαλής;

Sinner, όλα τα εγκλήματα ξεκινούν από τη φτώχεια, τη μιζέρια και τα πιο ευαίσθητα παιδικά χρόνια. Κανένας δεν γεννιέται ληστής ή δολοφόνος.

[totispap]

Ναι totis. Έχει πολλά ελαφρυντικά. Αλλά έχω ακούσει επίσης την άποψη "καλά το έκανε το κάθαρμα τον αλβανό" και "μακάρι να σκότωνε και τον άλλον να ξεβρώμιζε ο τόπος από την φάρα τους" και άλλα τέτοια.

Σίγουρα,αλλά εγώ μιλάω για το δικό μου φτωχό κεφάλι.

Να σε ρωτήσω κάτι; Πόσα χρήματα αξίζει η ζωή του πιο άθλιου ανθρώπου; Θα σκότωνες άνθρωπο για να γλιτώσεις κάποιο χρηματικό ποσό, τη στιγμή που αν του το έδινες θα ήσουν ασφαλής;

Θα έδινα και το τελευταίο μου ευρό με χαρά αν ήμουν σίγουρος ότι δεν θα έκανε κακό στην οικογένεια μου.(αν και μάλλον θα με σκότωνε στην προκειμένη βλέποντας τι του έδωσα σε λεφτά....αυτή την στιγμή το κέρδος του θα ήταν..κλινκ-κλινκ..15 πιτόγυρα ακριβώς...)

Θα τον σκότωνα χωρίς δεύτερη σκέψη αν ήθελε να κάνει το ίδιο στους δικούς μου ανθρώπους.Μετά θα προσπαθούσα
να τον εξαφανίσω στον βούρκο και να γλιτώσω την ποινή.Ποιο μετά θα τρελαινόμουν.

[Digenis]

Ναι totis. Έχει πολλά ελαφρυντικά. Αλλά έχω ακούσει επίσης την άποψη "καλά το έκανε το κάθαρμα τον αλβανό" και "μακάρι να σκότωνε και τον άλλον να ξεβρώμιζε ο τόπος από την φάρα τους" και άλλα τέτοια.

Σίγουρα,αλλά εγώ μιλάω για το δικό μου φτωχό κεφάλι.

Να σε ρωτήσω κάτι; Πόσα χρήματα αξίζει η ζωή του πιο άθλιου ανθρώπου; Θα σκότωνες άνθρωπο για να γλιτώσεις κάποιο χρηματικό ποσό, τη στιγμή που αν του το έδινες θα ήσουν ασφαλής;

Θα έδινα και το τελευταίο μου ευρό με χαρά αν ήμουν σίγουρος ότι δεν θα έκανε κακό στην οικογένεια μου.(αν και μάλλον θα με σκότωνε στην προκειμένη βλέποντας τι του έδωσα σε λεφτά....αυτή την στιγμή το κέρδος του θα ήταν..κλινκ-κλινκ..15 πιτόγυρα ακριβώς...)

Θα τον σκότωνα χωρίς δεύτερη σκέψη αν ήθελε να κάνει το ίδιο στους δικούς μου ανθρώπους.Μετά θα προσπαθούσα
να τον εξαφανίσω στον βούρκο και να γλιτώσω την ποινή.Ποιο μετά θα τρελαινόμουν.

Τίμια απάντηση.

[ArELa]

Δελφίνι, η άποψή μου είναι ότι ο φόνος είναι πιο καθαρή πράξη από τη ληστεία. Πιο "ηθική" αν θέλεις. Αλλά τίποτα δεν τον δικαιολογεί. Μπορεί κανείς να κλέψει επειδή πεινάει. Μπορεί να πει ψέματα επειδή φοβάται. Αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να σκοτώσει και να πει: το έκανα επειδή έπρεπε. Έφυγαν οι ληστές από το σπίτι του και τους κυνήγησε με το όπλο. Λάθος κάνω;

'Οχι δεν κάνεις λάθος.
Αλλά έχουμε 3 ζητήματα να εξετάσουμε εδώ:

1/ η λυσσαλέα (έως αψυχολόγητη, ψυχωσική? πάντως πανηλίθια) επιμονή των ληστών να επιστρέφουν στην ίδια ρημαδιασμένη περιοχή ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ για να ληστέψουν ντε και καλά και σώνει, ενώ είχαν σηκωθεί οι άνθρωποι στο πόδι.

2/ η απαραδεκτη (για εκατοντάκις χιλιοστή φορά) ολιγωρία μιας αστυνομίας-'Αμεσης ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ κι όχι Δράσης- που είναι τόσο ξεβράκωτη, που προστατεύει μόνο τους "προνομιούχους" και τους πολιτικούς σ'αυτή τη χώρα και σε καμία περίπτωση τους απλούς πολίτες, κάνοντας τη νέα ονομασία (νεοταξίτικης κοπής) του υπουργείου στο οποίο υπάγεται, εξοργιστικά ειρωνική (για να μην πω χλευαστική) για όλους μας... ακούς εκεί "Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη"...

3/ Όσο για το "δικαιολογημένο" ή "αδικαιολόγητο" που θέτεις, θα σου πω το εξής: Όταν δεν έχεις βιώσει κάτι από πρώτο χέρι, είναι εύκολο μεν να το κρίνεις, αλλά δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να κρίνεις σωστά και με πλήρη επίγνωση. Η κριτική μπορεί να είναι "πολιτικώς ορθή", αλλά δε σημαίνει πως είναι ανθρώπινα αληθινή. Δεν ξέρω ποια είναι η ιδιοσυγκρασία σου, αλλά με βάση τη δική μου, σου λέω πως αν έβλεπα κάποιον κερατά να απειλεί τη μάνα ή κάποιο απ'τα παιδιά μου, βάζοντας μαχαίρι στο λαιμό του, θα θόλωνα και θα θόλωνα ΔΙΚΑΙΑ. Και η ανεξέλεγκτη οργή δε θα καταλάγιαζε με το που βγήκε απ'το σπίτι μου...


Αυτά. Και επ'αυτού δε θα σχολιάσω άλλα.
Το'δαμε και αυτό στα κανάλια σε σημείο ΥΠΕΡκορεσμού.

[Divine Sinner]

Δεν φταιει η αστυνομια στην βαση της. δηλαδη οι αστυνομικοι και αξιωματικοι. Αλλα το υπουργειο
που προσπαθει να την αποδομησει. και με το συριζα θα γινουν ακομα χειροτεερα τα πραγματα.

[Digenis]

1/ η λυσσαλέα (έως αψυχολόγητη, ψυχωσική? πάντως πανηλίθια) επιμονή των ληστών να επιστρέφουν στην ίδια ρημαδιασμένη περιοχή ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ για να ληστέψουν ντε και καλά και σώνει, ενώ είχαν σηκωθεί οι άνθρωποι στο πόδι.

Συμφωνούμε. Ήταν ηλίθια τακτική.

2/ η απαραδεκτη (για εκατοντάκις χιλιοστή φορά) ολιγωρία μιας αστυνομίας-'Αμεσης ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ κι όχι Δράσης- που είναι τόσο ξεβράκωτη, που προστατεύει μόνο τους "προνομιούχους" και τους πολιτικούς σ'αυτή τη χώρα και σε καμία περίπτωση τους απλούς πολίτες, κάνοντας τη νέα ονομασία (νεοταξίτικης κοπής) του υπουργείου στο οποίο υπάγεται, εξοργιστικά ειρωνική (για να μην πω χλευαστική) για όλους μας... ακούς εκεί "Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη"...

Τα 'χουμε ακούσει και τα έχουμε πει χιλιάδες φορές αυτά. Βολεψάκηδες είναι όλοι τους.

3/ Όσο για το "δικαιολογημένο" ή "αδικαιολόγητο" που θέτεις, θα σου πω το εξής: Όταν δεν έχεις βιώσει κάτι από πρώτο χέρι, είναι εύκολο μεν να το κρίνεις, αλλά δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να κρίνεις σωστά και με πλήρη επίγνωση. Η κριτική μπορεί να είναι "πολιτικώς ορθή", αλλά δε σημαίνει πως είναι ανθρώπινα αληθινή. Δεν ξέρω ποια είναι η ιδιοσυγκρασία σου, αλλά με βάση τη δική μου, σου λέω πως αν έβλεπα κάποιον κερατά να απειλεί τη μάνα ή κάποιο απ'τα παιδιά μου, βάζοντας μαχαίρι στο λαιμό του, θα θόλωνα και θα θόλωνα ΔΙΚΑΙΑ. Και η ανεξέλεγκτη οργή δε θα καταλάγιαζε με το που βγήκε απ'το σπίτι μου...

Δίκαια θα θόλωνες. Άδικα θα σκότωνες. Κι όχι για το ληστή ξέρεις. Για εσένα. Αν τώρα αυτό το παιδί φάει μια 10άρα κάθειρξη θα είναι απλώς επειδή θόλωσε δίκαια. Μπορεί να έχει δεκάδες ελαφρυντικά, αλλά το ότι σκότωσε έναν άνθρωπο, και ότι θα έχει αμαυρωθεί το ποινικό του μητρώο, δεν θα τον βοηθήσει στη ζωή του. Ακόμα κι αν αυτό που έκανε φαίνεται "μαγκιά" σε μερικούς.

Δεν φταιει η αστυνομια στην βαση της. δηλαδη οι αστυνομικοι και αξιωματικοι. Αλλα το υπουργειο
που προσπαθει να την αποδομησει. και με το συριζα θα γινουν ακομα χειροτεερα τα πραγματα.

Σε οποιοδήποτε επάγγελμα φταίει και ο εργαζόμενος. Η διοίκηση μπορεί να χωλαίνει, αλλά και αυτούς τους συμφέρει. Σε όλες τις υπηρεσίες έτσι είναι.

[ostrako]

''Σε οποιοδήποτε επάγγελμα φταίει και ο εργαζόμενος. Η διοίκηση μπορεί να χωλαίνει, αλλά και αυτούς τους συμφέρει. Σε όλες τις υπηρεσίες έτσι είναι.''

και για συμπληρωμα, ας αναλογηστει ο καθενας τι υπηρετει.

[Holy]

Παρμένο από [http://www.lifo.gr/team/gnomes/31107]



Το περιστατικό στην Παιανία δεν ήταν όσο απλό φάνηκε. Από τον Άρη Αλεξανδρή.

Ανάμεσα στο μακρινό παρελθόν και το επιτακτικό παρόν

Περιστατικά όπως αυτό που συνέβη στην Παιανία πριν λίγες μέρες αποτελούν αγωγό εκδήλωσης της αποκρουστικής κοινωνικής δίψας για αίμα. Το ανεκπλήρωτο έγκλημα ενός ανθρώπου και το δυσάρεστο τέλος του, που επήλθε ως εύλογη συνέπεια της ανάγκης του θύματος να προστατεύσει τη μητέρα του και τον εαυτό του, άγγιξαν τα αιμοδιψή ένστικτα ενός ταλαιπωρημένου λαού, οδηγώντας τον για ακόμη μια φορά στην επικίνδυνη κλιμάκωση της γενίκευσης. Ένας νεκρός άνθρωπος και ένας επιζήσας με το φρικτό φορτίο του αναγκαστικού φόνου δυστυχώς δεν ήταν αρκετοί για να ενεργοποιήσουν την πολυπόθητη αστυνομική πρόληψη- επέδρασαν όμως συντηρητικά στην κτηνώδη αναλγησία μιας παράλυτης κοινωνίας.



Η ανθρώπινες ζωές δεν είναι ούτε μετρήσιμες, ούτε συγκρίσιμες. Δεν διακρίνονται σε εγκληματικές και μη και οι όποιες ηθικές αποχρώσεις τις διέπουν δεν καθιστούν έναν θάνατο λιγότερο σημαντικό από άλλο. Ακόμη και ο πιο ζωώδης βίος έχει αναφαίρετη αξία και ο βίαιος τερματισμός του, υπό κάθε δυνατή συνθήκη, δε νομιμοποιεί τις ιαχές πάνω από τη νεκρή σάρκα. Όση κι αν ήταν η ανακούφιση που έδωσε ένας θάνατος σε εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπων, η λογική και ο πολιτισμός που την επιβάλλει πρέπει τελικά να υπερισχύουν του μνησίκακου ανθρώπινου θυμικού, μετατρέποντας τη στείρα οργή σε γόνιμη μεταρρύθμιση.



Δεν είναι ένδειξη πολιτισμού η ηρωοποίηση ενός άτυχου νεαρού που αναγκάστηκε να σηκώσει στις πλάτες του τις ολέθριες συνέπειες της χαώδους κοινωνικής απρονοησίας, προξενώντας στον εαυτό του απρόβλεπτο ηθικό και συναισθηματικό κόστος. Το να ευλογείς την εξώθηση του ανθρώπου στα πρωτόγονα ένστικτά του για να υπερασπιστεί το αυτονόητο είναι σα να επιβραβεύεις το σύμπτωμα του πυρετού στον άρρωστο. Ο εικοσιπεντάχρονος που αναγκάστηκε να σκοτώσει για να προστατευτεί και να προστατεύσει δεν έλυσε το πρόβλημα της εγκληματικότητας, ούτε μας έδωσε μια ιδέα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως πιστεύουν κάποιοι. Απλώς ανέδειξε το επόμενο στάδιο της εξελισσόμενης εγκληματικότητας, η οποία με φυσική νομοτέλεια προικίζει το θύμα με ιδιότητες του θύτη.



Η βία δεν είναι ποτέ σημείο αισιοδοξίας και αφορμή πανηγυρισμού. Είναι κουτός όποιος νομίζει ότι ακόμη και η αυτοάμυνα έχει τα φόντα να πατάξει την εγκληματικότητα σε καιρούς που το έγκλημα υποκινείται και από την ανέχεια, πέρα από την ανηθικότητα. Στην παρούσα πλην εύθραυστη φάση η άμυνα έχει ακόμη το απαραίτητο πρακτικό έρεισμα για να εξυπηρετεί τον θεωρητικό της προορισμό. Όσο όμως η εγκληματικότητα παρεισφρέει κατά ιστορική αναγκαιότητα στην ανθρώπινη ζωή, η ραγδαία μαζικοποίηση μετά της συνεπαγόμενης μαζοποίησης θα ενώσουν την άμυνα και την αυτοδικία με δεσμούς αναπόδραστης αγχιστείας.



Η άμυνα δεν καθιστά τον φόνο λιγότερο εγκληματικό, αλλά αίρει τον άδικο χαρακτήρα του λόγω των συνθηκών, γι’ αυτό και έχει ποικίλες εκφάνσεις και μορφές ανάλογα με την περίσταση. Ο φόβος, η εξαθλίωση και η ξενοφοβία όμως οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα άκρα, εκεί όπου οι λόγοι υπεράσπισης λειτουργούν πολλές φορές προσχηματικά, ενώ εξέχουσα θέση κατέχουν η ανάγκη για εκδίκηση και εκτόνωση.



Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογώ τους εγκληματίες που εισβάλλουν σε σπίτια για να κλέψουν και να σκοτώσουν, ούτε υπαινίσσομαι πως ο εικοσιπεντάχρονος έσφαλε αμυνόμενος υπέρ των προσβαλλόμενων αγαθών του. Επισημαίνω όμως ότι η βία στη βία είναι λύση μεμονωμένη και συλλογικά δυσοίωνη. Κανείς δεν πρέπει να είναι υπερήφανος για έναν θάνατο, τη στιγμή που η παρούσα κοινωνική κατάσταση γεννάει ούτως ή άλλως τον θάνατο ενδοσυστημικά και συστηματικά.

[Holy]

Συμφωνώ με όλους αλλά κατά τη δική μου άποψη πρέπει να δούμε την ουσία το πράγματος και δε θα μπορούσα αυτή την ουσία να την περιγράψω καλύτερα από τον taleapad.


Κάποιοι λένε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή. Άλλοι πως η δικαιοσύνη είναι τυφλή, αλλά βλέπει στο σκοτάδι...Εγώ θα πω ότι η δικαιοσύνη είναι τόσο τυφλή....όσο ο αείμνηστος Μίμης Φωτόπουλος στην ταινία "Κάλπικη λύρα"...βλέπει αυτό που θέλει...όταν το θέλει!.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας σ' αυτή τη χώρα κατά τ' άλλα γενέτειρα της Δημοκρατίας.

Όταν η ζυγαριά της Δικαιοσύνης ούτως η άλλως γέρνει υπέρ των Τραπεζών (Δανειστών-Ληστών) και των εντοπίων παραγόντων (βάζω όλα τα απόβλητα μέσα)-σκλάβων του παγκόσμιου τραπεζικού (πέστε το όπως θέλετε) συστήματος. Τότε ολοένα και η αδικία προς εμάς τον απλό λαό θα μεγαλώνει... Να τη βράσω τη δικαιοσύνη το κράτος και τη δημοκρατία αν προστατεύει μόνο τους οικονομικά ισχυρούς...

Οι πραγματικοί εγκληματίες δυστυχώς είναι έξω απ' τα κάγκελα και ζουν ζωή χαρισάμενη ξέροντας ότι κανείς δε μπορεί να τους αγγίξει. Όσο και κάτι Τσοχατζόπουλους...αυτοί είναι αποδιοπομπαίοι τράγοι για να θολώνουν τα νερά και στη πράξη θα αποδειχθούν ψιλικατζήδες σε σχέση με κάτι Τζέφρι και summer ass...

Όσο για τον εικοσιεπτάχρονο αν και δεν επικροτώ τον φόνο ενός ανθρώπου γιατί η ζωή είναι ότι πολυτιμότερο έχει δημιουργήσει το θείον (και αυτό πείτε το όπως θέλετε) για εμένα ο Θεός... Στη θέση του σίγουρα θα έκανα το ίδιο.

Συμφωνώ επίσης απόλυτα με τον Clash και ιδιαίτερα με το παράδειγμά του από την Πολιτεία του Πλάτωνος όπου ο σκύλος δαγκώνει την πέτρα πού του πέταξε κάποιος και όχι αυτὸν που του την πέταξε. Ο 25χρονος στην ουσία έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα...

Π.Χ.
Ακούω για τους Λαθρομετανάστες στα δελτία ειδήσεων-ψευδαισθήσεων από τότε που ήμουν 8 χρονών... Έχουν περάσει ήδη 21 ολόκληρα χρόνια και ακούω τα ίδια και τα ίδια... Μα πραγματικά σ' αυτό τον τόπο κανείς δε σκέφτηκε να εξαρθρώσει και να συλλάβει όλα αυτά τα δίκτυα υπανθρώπων που διακινούν ψυχές??? Οι μετανάστες είναι η πέτρα τα δίκτυα είναι αυτοί που πρέπει να δαγκώσουμε... Αλήθεια??? Η δικαιοσύνη τι έκανε όταν ο Mr. Summer Ass άνοιξε τα σύνορα το 1991, ΟΕΟ???

[Divine Sinner]

Αν η δικαιοσυνη ηταν τυφλη δεν θα εδινε κανεις χιλιαδες ευρω για να προσλάβει τον κουγια.
και ο δικηγορος που διοριζει το κρατος θα αρκουσε.
Αρα η δουλεια του καθε κουγια ειναι να φερνει την δικαιοσυνη στα νερα του πελατη του.

[ArELa]

Ένας θάνατος δεν είναι ποτέ σωστός ή λάθος. Από τη μία σκέφτομαι ότι κάνουν λαμογιές επειδή α) "έλα μωρέ, αλβανός ήταν", β) ληστής με μαχαίρι ήταν, γ) παλικάρι που προστάτευε τη μάνα του ήταν.
Και από την άλλη σκέφτομαι ότι εγώ στη θέση του δεν ξέρω σε τι θα ήμουν ικανός να φτάσω.
Πάντως από τη στιγμή που το φονικό έγινε εκτός οικίας, θα έπρεπε να είναι φυλακή βάση νόμου. Από θύμα έγινε θύτης.

Ἐκτὸς καὶ ἂν ἔχεις γνώσεις νομικῆς θὰ διαφωνήσῳ. Ὁ νόμος δὲν λέει τίποτα γιὰ μέσα ἢ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι. Θὰ διευρύνω τὴν διάσταση τοῦ θέματος γιὰ νὰ μὴν παρεξηγηθοῦμε χωρὶς λόγο καὶ θὰ σοῦ πῷ ὅτι ὁ «νόμος» τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ ὑπακοῦμε (βάσει τῶν ἀρχῶν τῆς βλακωδῶς νοουμένης «δημοκρατίας»), βρίσκεται μέσα στοὺς κανόνες τῆς συμπεριφορᾶς ποὺ εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἀκολουθοῦμε.

Καλὰ ὡς ἐδῶ, γνωρίζουμε λοιπὸν ὅτι σὲ κάποιο ζήτημα ὅπως οἱ νόμοι, ὑπάρχει συγκεκριμένη συμφωνία ἡ ὁποία καὶ βασίζεται σὲ κοινὲς ἀρχὲς καὶ εἶναι κοινῶς ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν ἐμπλεκομένων ἢ τῶν ἐκπροσώπων τους, ἐννοῶ, χρησιμοποιῶντας μία κοινὴ λαϊκὴ ἔκφραση, δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρχουν δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά. Στὴν παροῦσα περίπτωση εἶναι φαεινότερον ἡλίου ὅτι δὲν τηρεῖται καμμία προϋπόθεση τῆς ὑποτιθεμένης συμφωνίας. Δὲν θὰ μπῷ στὸν κόπο νὰ τὸ ἐξηγήσῳ (ἐκτὸς καὶ ἂν μοῦ ζητηθεῖ νὰ τὸ κάνῳ), διότι ὑποτίθεται ὅτι ὅλοι καταλαβαίνουμε τὴν προέκταση.

Ἕνας νόμος μπορεῖ νὰ εἶναι μὲν μία συμφωνία ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία εἶναι νὰ ἐλέγξουμε τὴν ἠθικὴ βάση πάνω στὴν ὁποία στηρίζεται ἢ μέχρι ποῦ εἶχε φθάσει τὸ μυαλὸ τοῦ νομοθέτη. Ὁ τωρινὸς νόμος ποὺ ἐπικαλούμαστε εἶναι κατὰ τὴν ἄποψή μου πάντοτε, ἀνήθικος , ἐπικίνδυνος καὶ δὲν στηρίζεται στὴν δικαιοσύνη ὅπως αὐτὴ ἀπορρέει ἀπὸ τὶς ἀξίας τῆς φύσεως καὶ κατ᾽ἐπέκτασιν τῆς ζωῆς.

Ὁρμώμενος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ θέλησαν νὰ καταργήσουν τὴν θανατικὴ ποινὴ γιὰ ἀδικήματα καὶ μετέβαλαν-τροποποίησαν (ἀποδεκτὴ διαδικασία) στὴν συνέχεια νὰ φθάσουμε στὴν σημερινὴ κατάσταση ὅπου τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα ἔχουν προστατευθεῖ μὲ σειρὲς νομοθεσιῶν καὶ τροπολογιῶν, ἀσυλίας κ.λ.π.

Ὁλα αὐτὰ ἔγιναν σιγά-σιγὰ γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθῇ ὁ κόσμος αὐτὸ ποὺ πολὺ εὔστοχα χαρακτηρίζει ὁ David Icke" «the totalitarian tip toe». Οἱ νομοθεσία ἀλλοιώθηκε πολὺ ἀργὰ μὲ τὴν βοήθεια φιλόδοξων ἀγραμμάτων καὶ ἠλιθίων πολιτικῶν ποὺ δὲν εἶχαν καμμία γνώση ἢ σχέση μὲ τὴν νομικὴ ἐπιστήμη μὰ καὶ ποὺ οὔτε μπῆκαν στὸν κόπο ποτὲ νὰ διαβάσουν συναφῆ συγγράμματα τοῦ Ῥωμαϊκοῦ δικαίου ἢ ἔστω τῆς νομοθεσίας τοῦ Χαμμουραμπί. Μὲ ἁπλὰ λόγια τοὺς εἶπαν τὶ νὰ ὑπογράψουν, τὸ ἔκαναν, δὲν συζητήθηκε, δὲν ἐνημέρωσαν τοὺς πολίτες καὶ φυσικὰ δὲν φρόντισαν νὰ τοὺς ἐνημερώσουν γιὰ τὶς ἀλλαγὲς ἢ ἐπιπτώσεις-προεκτάσεις ἦταν δυνατὸν νὰ ἐπισύρῃ ἡ συγκεκριμμένη νομοθεσία, παρὰ μόνον -καὶ αὐτὸ ἐὰν τὸ ἔκαναν- ἐξεθείασαν τὴν καλὴ μόνον πλευρὰ τοῦ νόμου δίνοντας ἰσχὺ μονομερῶς καὶ δημιουργῶντας ἀνισορροπία κάπου στὸ μέλλον, γεγονὸς ποὺ δὲν τοὺς ἐνδιέφερε, διότι ... αὐτοὶ δὲν θὰ ἦταν ἐκεῖ.

Ἂν θέλουμε νὰ μιλᾶμε γι᾽αὐτὸ ποὺ νοεῖται δημοκρατία καὶ ὄχι τὴν λέξη ποὺ ἐκπορνεύεται βιαίως καὶ ἀσυστὀλως στὶς ἡμέρες μας, ὁ νόμος θὰ ἔπρεπε νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τοῦ δήμου, στὴν ἀγορὰ καὶ νὰ ἀντέξῃ στὴν κριτικὴ καὶ κοινὴ λογικὴ τῶν ἀνθρώπων ποὺ τὴν ὑποστηρίζουν καὶ ἐλέγχουν τοὺς ἐκπροσώπους τους. Βλέπουμε τὸ ἀνάλογο νὰ συμβαίνῃ;

Ὄχι βέβαια, ἁπλὰ ὅλοι κάποτε πιανόμαστε νὰ μᾶς ἐνημερώνῃ τὸ ἀστυνομικὸ ὄργανο ὅτι εἴμαστε σὲ παράβαση καὶ ὅτι θὰ δεχθοῦμε κυρώσεις. Ταὐτόχρονα ὁ ὕπουλος νομοθέτης καλύπτει τὴν ἀδυναμία του καὶ τῶν ἀνεγκεφάλων καὶ ἀνικάνων ὀργάνων του μὲ τὴν ἁπλὴ προϋπόθεση ὅτι «ἀγνοια τοῦ νόμου ἀπαγορεύεται καὶ τιμωρεῖται», ἀλλὰ δὲν ἐξετάζει καθόλου τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχει ληφθεῖ καμμία μέριμνα ἀπὸ τὸ κράτος ποὺ ὑπηρετεῖ καὶ τὸν πληρώνει νὰ διασφαλίσῃ τὴν γνώση τῶν νόμων ὡς καλεῖται νὰ ὑπακούση. Ἀρχίζει νὰ διαφαίνεται ἔστω καὶ λίγο τὸ μονομερές;

Ἐν συνεχείᾳ (γίνομαι ὅσο πιὸ σύντομος μπορῶ μὲ κίνδυνο νὰ ἀφήνῳ κάποια κενά, ἀλλὰ προσπαθῶ νὰ γλυτώσῳ τὴν μακρυγορία), ἔχουν φροντίσει ὁ νόμος αὐτὸς νὰ μαθευτῇ στὸ εὐρὺ κοινὸ (ἐνῷ κάποιοι ἄλλοι ὄχι), διότι ἀποσκοπεῖ κάπου ποὺ εἶναι πολὺ δυσδιάκριτο καὶ ἔχοντας γνῶσιν οἱ ἐπίβουλοι ἐπικυρωταὶ τῶν νόμων ὅτι ἀπευθύνονται σὲ ἀμαθὲς πλῆθος ἢ ἀκόμη καὶ ἀνίκανο νὰ σκεφθῇ λόγῳ τῆς σκληρῆς ἐπιβιώσεώς του, νὰ ἐπιτύχουν στόχους τελείως διαφόρους τοῦ συμφέροντος τοῦ συνόλου τὸ ὁποῖο ἀφελῶς ἔχει ἐμπιστευθεῖ τὴν τύχη τῆς ζωῆς του σὲ ἁρπακτικά.

Ὅταν λοιπὸν ἡ νομοθεσία καταλογίζει εὐθύνη στὸν ἀμυνόμενο καὶ δίδει δίκαιο στὸν ἐπιτιθέμενο καὶ ταὐτόχρονα ἐὰν ὁ ἀμυνόμενος ὑποστεῖ σωματικὴ βλάβη ἢ σκοτωθεῖ τὸ θεωρεῖ ἁπλὰ ἀτυχὲς τὸ γεγονὸς, ἐνῶ ἐὰν ὁ ἀμυνόμενος βλάψει ἢ σκοτώσει τὸν ἐπιτιθέμενο εἶναι ὑπόδικος καὶ παραβάτης τοῦ νόμου· εἴμαστε σὲ θέση νὰ κρίνουμε ὅτι ὑπάρχει κάτι ποὺ ἀντιτίθεται στοὺς φυσικοὺς νόμους ἢ ὄχι;

Τὸ ἔχω ξαναπεῖ ὅτι ὁ νόμος ποινικοποιεῖ τὴν αὐτοάμυνα καὶ εὐνουχίζει τὸ ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντηρήσεως. Δὲν θὰ ἐξηγήσῳ δὰ καὶ τὸν λόγο γιατὶ ἂν ἕνα ἔμβιο ὄν ἀτονήσει τὸ ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντηρήσεώς του εἶναι ἤδη νεκρὸ καὶ μὲ ἡμερομηνία λήξεως ἐνωρίτερον τοῦ προκαθωρισμένου ἀπὸ τὴν φύση του. Τὸ κάθε ἔμβιο ὄν πολλῷ δὲ μᾶλλον τὸ ἔλογον δικαιοῦται ἀλλὰ καὶ ὑποχρεώνεται ἀπὸ τὴν ἐγγενὴ φυσικὴ του κληρονομία νὰ συντηρῇ καὶ διαφυλάσσῃ τὴν ὑπαρξή του μὲχρι ἀκυρώσεως τοῦ κινδύνου ποὺ τὸ ἀπειλεῖ. Μήπως ἀρχίζουμε ἐδῶ νὰ καταλαβαίνουμε τὰ περὶ ἠθικῆς βάσεως τῶν νόμων ποὺ στηρίζονται στὶς ἀξίες τῆς ζωῆς καὶ ὄχι σὲ ἀλότρια συμφέροντα;

Γιὰ νὰ σχολιάσῳ καὶ τὴν καταδίωξη τοῦ ληστὴ, ἐπιγραμματικὰ ἀναφέρω χωρὶς λεπτομέρειες καὶ ἀνόητες ὑποθέσεις: Οἱ ἀλβανοὶ μπῆκαν παρανόμως στὴν χώρα γιὰ νὰ κλέψουν καὶ νὰ φύγουν, τὸ σπίτι, ὅπως καὶ ἡ γειτονειὰ εἶχαν πληγεῖ καὶ πρὸ ἑνὸς μηνὸς ἀπὸ ἀνάλογο περιστατικὸ, ἔγινε παραβίαση ἰδιωτικοῦ χώρου, ἀπειλήθηκε ζωὴ, ὑπῆρχε φονικὸ ὄργανο καὶ φυσικὰ πιθανότητα ἐπαναλλήψεως τοῦ σκηνικοῦ ἀπὸ τοὺς ἴδιους ἢ ἄλλους ἐγκληματίες.

Παράθεση:

Ἡ ἀστυνομία ποὺ διατείνεται ὁ κόσμος ὅτι εἶναι ἀνίκανη σὰν ἔκφραση στέκει ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀπόλυτα σωστὴ· ἐξηγοῦμαι: τοὺς ἀστυνομικοὺς τοὺς συμπαθῶ, τοὺς χαίρομαι καὶ τοὺς καμαρώνω,ἀλλὰ δυστυχῶς μέχρι ἐκεῖ μπορεῖ νὰ φθάσῃ ἡ σχέση μου μ᾽αὐτούς.

Εἶναι κάποια καλὰ παιδιὰ ποὺ θέλησαν εἴτε νὰ ὑπερασπιστοῦν τὸν νόμο (περαστικά τους), εἴτε διότι ἔπρεπε νὰ πιάσουν μία δουλειά γιὰ νὰ ζήσουν, εἴτε γιατὶ μάθαιναν πολεμικὲς τέχνες καὶ δὲν εἶχαν ποῦ νὰ τὶς ἐφαρμόσουν, εἴτε γιατὶ τοὺς ἄρεσε νὰ βρίσκονται μὲ τὴν μεριὰ τὶς ἐξουσίας, εἴτε γιατὶ τοὺς ἄρεσε νὰ κρατοῦν καὶ νὰ χειρίζονται ὅπλα σὰν προέκταση τοῦ ἀνδρισμοῦ τους , ὅλα ἀνθρώπινα καὶ κατανοητὰ χωρὶς ἴχνος κατηγορίας, εἴτε αὐτὸ ἀκούγεται ἀπὸ τὰ καλὰ ἢ τὰ χειρότερα.

Ἀκολούθως τοὺς διαμορφώνουν στὴν σχολή τους ὡς «τέλειους» ἡμιμαθεῖς προσφέροντας γενικὲς γνώσεις ἀλλὰ πάντοτε κατεθυνόμενες, τοὺς κάνουν νὰ ἀπομνημονεύσουν κάποια πράγματα ποὺ γιὰ πολλοὺς ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι οἱ πλέον ἐμπεριστατωμένες μελέτες ποὺ ἔχουν ἔλθει σὲ ἐπαφὴ στὴν ζωή τους καὶ ἔτσι τὶς υἱοθετοῦν σὲ μεγάλο βαθμὸ μέχρι ποὺ νὰ παίρνουν καὶ προσωπικὰ τὰ ζητήματα τῆς ἑρμηνείας τοῦ νόμου κατὰ τὸ ἐγχειρίδιο ποὺ τοὺς προσφέρεται.

Δὲν χρειάζεται νὰ τονίσῳ ὅτι ὅσο πιὸ ἀμαθὴς, ἐγωϊστὴς ἢ «ἀδούλευτος στὸ μυαλὸ εἶναι κάποιος», τόσο πιὸ στυγνὸς καὶ παρωπιδικὸς γίνεται στὴν ἐφαρμογὴ τῶν κανόνων καὶ τάξεως ποὺ μπῆκε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ζωή του.
Τέλος ἔρχεται καὶ ὁ ἔρωτας: «θὰ ὑπακούω στοὺς ἀνωτέρους μου», «θὰ ὑπερασπίζομαι τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους τοῦ κράτους», (πῶς εἴπατε;) Ποιὸ Σὐνταγμα; μήπως αὐτὸ ποὺ δὲν γνωρίζουν; ἢ προηγεῖται ἡ ὑπακοὴ στοὺς ἀνωτέρους; Μήπως διακρίνουμε ἀκόμη ἕνα λαθάκι στὴν δομή τοῦ συστήματος;

Μὲ τὸν δικό μου τρόπο κατανοήσεως αὐτοὶ οἱ ἄμοιροι ἄνθρωποι ἔχουν παραχωρήσει οίκοιοθελῶς τὴν δυνατότητα τοῦ σκέπτεσθαι καὶ ἔχουν ἀφαιρέσει τὴν δυνατότητα τῆς κρτικῆς σκέψεώς τους ἐν ὀνόματι τοῦ ὅ,τι προαναφέραμε ὡς αἰτία ἐντάξεώς τους στὸ σῶμα.

Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀντικείμενο ἐπιλογῆς καὶ δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι σεβαστὸ βάσει τῆς διανοίας ποὺ μᾶς ἔχει προικίσει ἡ φύση καὶ ἀποτελεῖ δυνατὴ ἐνέργεια τοῦ ἀτόμου. Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο δὲν ξεχωρίζω τὶς ἐπιλογὲς ποὺ ἔχει ἕνας λαθρομετανάστης θῦμα λαθρεμπόρου σὲ ξένη χώρα, εἶναι δηλαδὴ ἀνάλογες περιπτώσεις διότι βρίσκονται σὲ ἕναν χῶρο (τῆς ὑπερασπίσεως τοῦ δικαίου) ποὺ δὲν γνωρίζουν, θύματα ἐκμεταλλεύσεως ἀπὸ κάποιον ἀνώτερο ποὺ μὲ τὴν σειρὰ τῆς ἱεραρχίας του ὑπακούει στὴν κορυφὴ τοῦ ἐπιβολέως ὅπου δὲν ἔχει ἐναλλακτικὲς λύσεις (νὰ χρησιμοποιήσῃ τὸ μυαλό του), σὰν κάποιος νὰ τοῦ κρατᾶ τὸ διαβατήριο καὶ νὰ τὸν ἐξωθεῖ στὴν πορνεία (στὴν παραβίαση τῶν συμπολιτῶν του).

Ἂρα ἂν λυπόμαστε τοὺς λαθρομετανάστες ἔτσι θὰ ἔπρεπε νὰ λυπόμαστε καὶ τοὺς ἀστυνομικούς.

Αὐτοὶ λοιπὸν δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτα ὅταν οἱ ἐντολές τους εἶναι διαφορετικὲς καὶ ἀκόμη περισσότερο ὅταν δὲν ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ἐπέμβουν σὲ πολλὰ σημεῖα ταυτόχρονα ἢ ὅταν τοὺς διατάζουν διαφορετικά.

Λογικὰ τότε ἂν θὰ ἔπρεπε νὰ καταλογισθοῦν εὐθῦνες αὐτὲς θὰ ἔπρεπε νὰ καταλογισθοῦν στοὺς ὑπευθύνους. Ποιοὶ εἶναι οἱ ὑπεύθυνοι; μὰ φυσικὰ ἐκείνοι στοὺς ὁποίους ἔχει ἀνατεθεῖ ἡ εὐθύνη καὶ ἀφοῦ ἡ εὐθύνη μὲ τὶς ἀλεπάλληλες τροποποιήσεις τῶν νομοθεσιῶν ἔχει φθάσει τύποις (στὶς ἡμέρες μας) στὸν ὑπουργό, τότε αὐτὸς εὐθύνεται· εἶναι ὅμως λογικὸ κι αὐτὸς μὲ τὴν σειρά του νὰ ἐπικαλεσθῇ τὸν νόμο/ους ποὺ ἔχει κληθεῖ νὰ προασπίζῃ, ὁπότε εὔκολα καταλήγουμε στὸν νομοθέτη καὶ τοὺς προηγούμενους ἀγραμμάτους, ἐπιβουλεῖς , ὀσφυοκάμπτες τῆς τροποποιήσεως τῶν νόμων, διότι ἄλλως αὐτὸ ποὺ γίνεται σήμερα δὲν διαφέρει διόλου ἀπὸ τὸ σκυλὶ ποὺ περιγράφει ὁ Πλάτων στὴ Πολιτεία ὅπου δαγκώνει τὴν πέτρα ποὺ τοῦ πέταξε κάποιος καὶ ὄχι αὐτὸν ποὺ τοῦ τὴν πέταξε.

Βάσει τοῦ νόμου; μάλιστα, μὲ τί τιμωρεῖται ἡ παράδοσις τῆς χώρας ἀπὸ τὸν μὴ ἐκλεγμένο πρόεδρο;
Μὲ τί τιμωρεῖται ἡ παραβίσις 14 ἄρθρων τοῦ Συντάγματος;
Ποιὸς ἔχει κληθεῖ καὶ ὀρκισθῇ νὰ ὑπερασπίζεται τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους τοῦ κράτους μὲ τὴν ἴδια του τὴν ζωή;
Ποιά δικαστικὴ ἐξουσία εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία ἀγνοεῖ τὸν ὅρο «αὐτεπαγγέλτως» καὶ τί τιμωρία πρέπει στοὺς ὑπολόγους;

καὶ καθόμαστε καὶ μιλᾶμε γιὰ τὸ ἂν εἶχε δίκαιο καὶ ὅτι βάσει τοῦ νόμου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι στὴν φυλακὴ;
Ἐπικροτῶ τὴν πράξη του, ἐγκρίνω καὶ ἐπαυξάνω ὅπως καὶ ὅλοι ὅσοι ἀποφάσισαν νὰ δηλώσουν συμπαράσταση στὸν τιμωρὸ τοῦ ἐγκληματία ἀλβανοῦ καὶ μὲ μεγάλη μου χαρὰ εἶδα ὅτι καὶ ὁ εἰσαγγελέας ἔτεινε πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση.

Ἡ ἀφαίρεση τῆς ζωῆς εἶναι ἐνδεδειγμένη ὅταν ἀπειλῆται ἡ ὕπαρξίς μας καὶ κατ᾽ἀπόλυτη ἀντιστοιχία, ἐὰν μᾶς ἐπιτεθεῖ μία ἀρκοῦδα στὸ δάσος ὅπου πρόκειται νὰ διανυκτερεύσουμε- διανυκτερεύουμε καὶ βέβαια θὰ τὴν καταδιώξουμε καὶ σκοτώσουμε διότι ἀπειλεῖτε ἡ ἴδια μας ἡ ζωή, Δηλαδὴ τί θὰ κάνουμε; θὰ τὴν ἀφήσουμε νὰ τριγυρνάει γιὰ νὰ μὴν ἀφαιρέσουμε μία ζωή ἢ θὰ κατηγορηθοῦμε γιὰ ζωοκτονία σὲ ἐποχὴ ποὺ δὲν ἐπιτρέπεται τὸ κυνῆγι βάσει τῆς νομοθεσίας;

Τὸ νὰ χρησιμοποιεῖ κάποιος τὸ περὶ δικαίου αἴσθημα ἐπειδὴ ἔχει ὑποκύψει στὴν προπαγάνδα τῶν ἐχθρῶν του καὶ ἀναπαράγει τὰ κομμάτια ποὺ τοῦ ἔχουν δώσει νὰ ἀποστηθίσῃ μέσω τηλεοράσεως καὶ ἐφημερίδων, δὲν διαφέρει καθόλου ἀπὸ τὴν ἠμιμάθεια ποὺ προσφέρουν μέσα στὴν σχολὴ τῆς ἀστυνομίας καὶ ἂν εἶναι ἀναγκαῖο ἐκεῖ νὰ ἔχῃς τέτοιους στρατιῶτες νὰ τὸ ἄνεχτῷ πρὸ τοῦ πιθανοῦ κινδύνου ἀλλὰ ὄχι καὶ στὴν ζωή μας.

Ὅλοι, ἀπαίδευτοι, ἠμιμαθεῖς καὶ κατευθυνόμενοι πηδοῦν ἀπὸ τὴν θέση τους ὅταν ἀκούσουν τὶς κωδικὲς λέξεις: «ἀνθρώπινα δικαιώματα», «δημοκρατία», «τὸ δίκαιο» καὶ τὰ ἔχουν υἱοθετήσει καὶ τὸ παίρνουν καὶ προσωπικά, συνδέονται μὲ τὴν ἐλλιπὴ ἔννοια τῶν ὅρων καὶ δύο κολυβογράμματα ποὺ περιγράφουν τὸν ὅρο καὶ κατόπιν γίνονται δυνάστες, γνῶστες, ὑπερασπιστὲς τοῦ δικαίου τύραννοι στοὺς ἄλλους κατηγορῶντας τους γιὰ τὴν διαφορετικὴ ἄποψή τους δίνοντας αὐτὴ τὴν λυπηρὴ ὄψη στὴν κοινωνία μας ὅπου βρίθει ἀπὸ ἀπελπισμένα ἄτομα ποὺ δαγκώνει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἀντὶ νὰ στραφοῦν κατὰ τῶν ἀνθρώπων ποὺ τοὺς πετροβολοῦν.

Σ᾽εὐχαριστῶ Διγενὴ ποὺ μοῦ ἔδωσες τὸ ἔναυσμα νὰ πῷ κάποια πράγματα δίνοντας τὴν προσωπική μου θεώρηση στὸ ἐπίκαιρο συμβὰν ποὺ ἀπασχόλησε ἀρκετὰ τὸν κόσμο καὶ ἐλπίζω νὰ βγῇ καὶ κάτι ἀπὸ αὐτό.

Υποκλίνομαι!


Και φυσικά, η εξαιρετη αυτή ανάλυση, πήγε στα προτεινόμενά μας
http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 25#p178625

[ostrako]

Αψογος ο Τασος. Ετσι ειναι δυστηχως τα ''πραματα''

Χρειαζομαστε οπλα που προκαλουν παρωδικη παραλυσια. Να απαγορευεται η ασκοπη χρηση
η χρηση με δολο κλπ.

Υπομονη και ονειρα

[delfini05]

Χρειαζομαστε οπλα που προκαλουν παρωδικη παραλυσια. Να απαγορευεται η ασκοπη χρηση
η χρηση με δολο κλπ.

Το μόνο όπλο που υπάρχει & προκαλεί, είναι το μυαλό μας.
Ας το προφυλάξουμε & ας το χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα.
Όπως έχουν πεί πολλοί...
"Σκέψου όσο είναι ακόμα ελεύθερο."

[paris4u]

Ετσι Δελφινακι μπραβο κοιτα στην υπογραφη μου

[Hlios]

Χρειαζομαστε οπλα που προκαλουν παρωδικη παραλυσια. Να απαγορευεται η ασκοπη χρηση
η χρηση με δολο κλπ.

Απλά για να γελάσουμε.

[ostrako]

Χρειαζομαστε οπλα που προκαλουν παρωδικη παραλυσια. Να απαγορευεται η ασκοπη χρηση
η χρηση με δολο κλπ.

Το μόνο όπλο που υπάρχει & προκαλεί, είναι το μυαλό μας.
Ας το προφυλάξουμε & ας το χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα.
Όπως έχουν πεί πολλοί...
"Σκέψου όσο είναι ακόμα ελεύθερο."

Μαρτυρας αγιος δεν θα γινω.-
Τι σε χαλαει.Οπλα εχουμε ανα τους αιωνες.
Επειδη ζουμε 50 χρονια ''ειρηνης''στη χωρα το ξεχασαμε.
Να δουλεψει το μυαλο για ολα, οχι μονο στη νιρβανικη ουτοπια του ιδεατου.

Με εχουν κλεψει 2 φορες και ημουν μεσα.Το οπλο παραλυσης ειναι λυση.
Μπλα μπλα μπλα πολλα.Ασε και εγω ξερω το ποθητα ιδεατο.Χορτασα θεωρια.

Απροστατευτος και παχια αγελαδα με το σταυρο στο χερι μια ζωη,το μεσα μου το ξερω.
Και ο Χριστος τους τα εσπασε στο προαυλιο του ναου.Στο σπιτι μου εγω κανω κουμαντο
δεν μου χαριστηκε κανενας.Ζω χωρις να ειμαι φυρα για τον καθενα.
Σε λιγο καιρο ο μαιανδρος θα κυματιζει στα καικια μας,και εσεις πιαστε το αυγο και κουρεψτε το.

[Clash]

Εγώ Ostraka δεν σου λέω θεωρίες περί μη βίας και άλλα νεοχίπικα που έγιναν της μόδας. Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται σε κίνδυνο έχει δικαίωμα να αμυνθεί με κάθε μέσο, με καραμπίνες, τσεκούρια, μαχαίρια, πολυβόλα, ψαροντούφεκα κτλ. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι να βγαίνει στο δρόμο σε αποσπάσματα θανάτου και όποιον πάρει ο χάρος έχει μεγάλη διαφορά. Οσον αφορά τους μαίανδρους έχει υπόψη σου πως από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας το πρώτο πράγμα που έκαναν οι οπαδοί των απολυταρχικών καθεστώτων ήταν να αφοπλίζουν το λαό.