ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ ή ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΣ (αρχαίο κείμενο)

[TEUTAMOS]

Περί κάλλους ή αισθητικός
Το παρακάτω κέιμενο είναι δικό μου και πραγματεύεται την ομορφιά (κάλλος)

Το αυτό δέ πραγμα ουκ άν αρέσκοι ουδ' άν δεκτόν είη κατ' αισθήσεις άπασι τοις ανθρώποις αλλά διαφερόντως έχοι αλλήλων τωι κάλλει. Η γάρ των ανθρώπων φύσις ορέγεται του καλου, οιον ανήρ τις ερα γυναικός ης κάλλος προυτίμησεν, ήτοι φιλότεχνός τις θεώμενος τέχνης έργον καλλίστης οιον τ' εμποιήσασθαι αυτωι καλαισθησίαν και προσαγωγιμότερον ειναι των άλλων. Κάλλους δέ γάρ η αρμονία η τ' εν τηι ψυχηι και η των πραγμάτων τάξις. Τα μέν εν τηι ψυχηι γιγνόμενα ουκ απαθως έχει προς το πραγμα, ουκ αιτία εστί το τεχνώμενον. Συμπάθεια γάρ δή των όντων η του κάλλους αρχή. Η δέ τάξις των πραγμάτων οικεια τηι ψυχηι. Το δέ ουν ποικίλως αισθάνεσθαι τωι κάλλει εν τοις ανθρώποις την γένεσιν έχει και την αιτίαν εν αυτοις.

Το ίδιο πράγμα δεν μπορεί να αρεσει ουτε να γίνεται αποδεκτό απο τις αισθήσεις του από όλους γενικά τους ανθρώπους, αντίθετα κείται διαφορετικά μεταξύ τους ως προς το κάλλος. Γιατί η φύση των ανθρώπων επιθυμεί το ωραίο, όπως λ.χ. κάποιος άνδρας επιθυμεί μια γυναίκα της οποίας την ομορφιά προτίμησε, ή ένας εραστής της τέχνης που βλεπει ένα πολύ όμορφο έργο τέχνης είναι δυνατό να του εμφυσήσει καλαισθησία και να τον προσελκύσει περισσότερο από τα άλλα. Γιατί η αρμονία που βρίσκεται στην ψυχή και η τάξη των πραγμάτων έχουν να κάνουμε με την ομορφιά. Αυτά που συμβαίνουν στην ψυχή δεν βρίσκονται ως προς την πραγματικότητα, που είναι η αφορμή για το έργο τέχνης, σε σχέση απάθειας με αυτήν. Δηλαδή υπάρχει συμ-πάθεια των όντων που είναι η αιτία της ομορφιάς. Και η τάξη των πραγμάτων είναι οικεία στην ψυχή. Επομένως, το να νιώθει κανείς διαφορετικά στο θεμα της ομορφιάς έλκει την γένεσή του και την αρχή του σ' αυτόν τον ίδιον.

[panta]

[TEUTAMOS]

Ευχαριστω σε, παντα, για την επι-κροτηση!