SystemFreaks™
--------------------------------------------------------------------------------
από Akraios_Ellhnas:
Το καθεστώς τής "4ης Αυγούστου" που επέβαλε ο Μεταξάς στην Ελλάδα (1936-1941) καταπολέμησε την κεφαλαιοκρατία (καπιταλισμό) αποτελεσματικά. Ο Μεταξάς γνώριζε τις σχέσεις κεφαλαιοκρατίας και δημοκρατίας και τις είχε μάλιστα ξεκάθαρα παρουσιάσει στο "τετράδιο των σκέψεων" (22 Ιαν. 1940) όπου συγκεκριμένα έγραφε:
"Αυτή λοιπόν η Δημοκρατία - ή Democracy - είναι το παιδί του Καπιταλισμού. Είναι το όργανο με το οποίο ο Καπιταλισμός κυριαρχεί επάνω στη λαϊκή μάζα. Είναι το όργανο με το οποίο κατορθώνει ο Καπιταλισμός να παριστάνη τη θέλησί του ώς τη λαϊκή θέλησι.
Αυτό το είδος της Δημοκρατίας χρειάζεται εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα, και συνεπώς μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται για τον ίδιο λόγο εφημερίδες, άρα μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται εκλογική οργάνωσι κάθε φορά και εκλογικούς αγώνες, άρα χρήματα. Και τόσα άλλα που απαιτούν κεφάλαια. Επομένως μόνον οι κάτοχοι του κεφαλαίου ή τα όργανά τους μπορούν να κάμουν τέτοιους αγώνες. Άνθρωποι ή και ομάδες ανθρώπων χωρίς κεφάλαια, όσο μεγάλα κι αν είναι τα ιδανικά που υπερασπίζονται, είναι προωρισμένοι να χάσουν. Όταν δε έχη κανείς τις εφημερίδες τότε μορφώνει την κοινή γνώμη όπως θέλει. Και αν ακόμα υπερασπίζεται πράγματα που γυμνά απεστρέφετο ο λαός, τα σκεπάζει με τέτοια δημοσιογραφικά ρούχα ώστε να τα καταπίνη ο λαός. Ή αν δεν τα καταπίνη, βάζει τις εφημερίδες να λένε πως τα κατάπιε. Και τότε ο καθένας πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι τα κατάπιαν. Και υποτάσσεται και αυτός.
Λοιπόν η Δημοκρατία είναι το μονογενές και γνήσιον παιδί του Καπιταλισμού, και του όργανό που επιβάλλει τη θέλησί του κάνοντας τήνε να φαίνεται ως λαϊκή θέλησι.
Από την άλλη μεριά ο Καπιταλισμός, για να συσσωρεύση τα κεφάλαια στα χέρια εκείνων που τον εκπροσωπούν, και να κάμη όλον τον κόσμο σκλάβους του - μα σκλάβους που να νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι - έχει ανάγκη της ελευθέρας οικονομίας και του περιορισμού του Κράτους από κάθε επέμβασι εις την οικονομία της Κοινωνίας. Και αν πάλι πού και πού χρειάζεται επεμβασούλα, πάλι πρέπει η μηχανή του Κράτους να είναι στα χέρια του, ώστε η επέμβασι, πάντα όσο το δυνατόν μικρότερη, να είναι πάντα προς όφελός του.
Κράτη που η διευθυνομένη οικονομία, όσο και αν είναι δημοκρατικά - και εννοούμε τέτοια που αποσκοπούν το γενικό συμφέρον τού λαού - δεν συμφέρουν τον Καπιταλισμό. Γιατί μέσα σε τέτοια Κράτη δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευσι τού συνόλου του Λαού από τους εκπροσώπους του καπιταλισμού. Ακόμα δε περισσότερο όταν αυτά τα κράτη είναι και ολοκληρωτικά. Γιατί εκεί μέσα ούτε καν τον Τύπο μπορεί ο Καπιταλισμός να έχη στα χέρια του, ούτε την Κοινή Γνώμη να διευθύνη κατά τα συμφέροντά του, ούτε με κομματικές μανούβρες να αναποδογυρίζη ό,τι δεν τον συμφέρει, ούτε με εκλογές να γίνεται κύριος τής Κρατικής Μηχανής.
Τέτοια Κράτη μπορεί να είναι λαϊκώτατα και να κυριαρχή μέσα σ' αυτά καθαρότατο λαϊκό συμφέρον. Αλλά ο Καπιταλισμός τα ονομάζει τυραννίες - φασιστικές, χιτλερικές κτλ. - ονομάζει δε Δημοκρατίες, παίζοντας με τη λέξι, τα Κράτη που στο σύστημά τους επικρατεί αυτός. Και ξεγελάει το μικρό κόσμο με τις λέξεις. Την κυριαρχία του την ονομάζει Δημοκρατία. Το σύστημά του το πολιτικό που επιβάλλεται, το ονομάζει λιμπεραλισμό, φιλελευθερία, άρα και Ελευθερία. Με τη Ρωσσία όμως συνέβηκε το παράδοξο: να έχη πέρασι στην Αμερική ως Δημοκρατία, ενώ ήταν ολοκληρωτικό Κράτος. Γιατί; Γιατί ένα μεγάλο μέρος του Αμερικάνικου λαού εσυμπαθούσε τον Κομμουνισμό και η ροπή της Νεολαίας προς αυτόν ήτανε. Και έτσι ήτανε συμφέρον εις τον Καπιταλισμό, διά της κολακείας προς τη Ρωσσία, να κρατάη τον εσωτερικό του κομμουνισμό δίπλα του. Και έπειτα τα εθνικά ολοκληρωτικά Κράτη ήτανε ενάντια προς τη Ρωσσία ένεκα του διεθνικού κομμουνισμού της. Και αυτά ήτανε τα πιο επικίνδυνα για το Καπιταλιστικό σύστημα, γιατί ήτανε οργανωμένα για την οικονομική πάλη.
Ώστε μπορεί η συνένωσις της Ρωσσίας με τη Γερμανία να εσύγχισε τον πολύ κόσμο που ετρέφετο με έπεα πτερόεντα. Αλλά τους εκπροσώπους του καπιταλισμού που διευθύνουν το πολιτικό και οικονομικό του σύστημα δεν τους εσύγχισε γιατί τους φάνηκε παράδοξο τέρας και ανατροπή των Ιδανικών του, αλλά τους εσύγχισε μόνο και μόνο γιατί δεν ξέρουνε τι να πούνε στην Κοινή Γνώμη και πώς να την ξεγελάσουνε.
Ώστε δεν πρόκειται για ιδανικά και για ανατροπή των. Τουλάχιστον για εκείνους που διευθύνουν. Και εννοούμε ιδανικά τής Ελευθερίας, της Ισότητος, της Δικαιοσύνης, της Ανεξαρτησίας και τα τέτοια.
Πρόκειται απλούστατα για τα εξής: Επικράτησις του Καπιταλισμού και επιβολή των μέσων τής κυριαρχίας του, οργάνωσι της Κοινωνίας, διανομή τού πλούτου, υποταγή του ατόμου εις το σύνολον, Τύπος ως όργανο του συνόλου κτλ. Από την μιά μεριά Αγγλία, Γαλλία, Αμερική. Από την Άλλη Γερμανία, Ρωσσία, Ιταλία. Αυτοί είναι οι πρωταγωνισταί. Αι άλλαι ή ακόμα δεν αποφάσισαν, ή δεν μπορούν να πάνε εκεί που τους σπρώχνουν τα ιδανικά τους, ή δεν τους συμφέρει να πάνε ένεκα ειδικών αιτιών. Οι εβραίοι φυσικά είναι με τις Δημοκρατίες. Γιατί με άλλο σύστημα δεν ημπορούν να επικρατήσουν. Είναι λίγοι, καπιταλισταί και διεθνισταί. Και αν τους δεν τους εδίωκαν οι Γερμανοί, πάλι με τις Δημοκρατίες θα ήτανε."
Κηφισιά, 22 Ιανουραίου 1940.
Πηγές: Ο Καπιταλισμός, Κωνσταντίνος Πλεύρης.
Στην πράξι ο Μεταξάς εφάρμοσε ευρύτατη φιλεργατική πολιτική. Άλλως τε είναι γνωστόν ότι όλη, το ξαναλέω όλη, η εργατική νομοθεσία είναι έργον του (οκτάωρο, ΙΚΑ, συλλογικές συμβάσεις, 15ήμερη άδεια, δώρο, Κυριακάτικη αργία, εργατική εστία, διαιτησία, εργατικό εισητήριο, προικοδότησι εργατριών κ.τ.λ.) Παράλληλα οργάνωνε την ιδιωτική οικονομία (σωματειακό κράτος) έτσι ώστε να αποτρέπωνται οι κεφαλαιοκρατικές (καπιταλιστικές) εκμεταλλευτικές επιδιώξεις.
Μετά οι κομμουνιστές μιλάνε για τους αγώνες τους... χαχααχαχαχαχ... Όλα είναι έργο του Μεταξά, αν και πάνε να καταργηθούν επί Δημοκρατίας...
Επίσης, ο Σαμποτέρ είπε το μέγα ανέκδοτο: "ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ".
_________________
Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει ισχυρότερο.