Το λουλούδι

δεν είμαι άνθρωπος που ξέρει και πολλά από λουλούδια.
σε όλη μου τh ζωή ασχολιόμουν με τσουκνίδες,γρασίδια και κάκτους.
δεν λέω ότι δεν τα πρόσεxα.απεναντίας τα πότιζα συχνά πυκνά τα ...κούρευα και καμια φορα τους έριχνα και λίπασμα.
μια μέρα περπατώντας είδα ένα ροζ triantafyllo.to πιο όμορφο λουλούδι που είχα δει ποτε στη ζωή μου.
βρίσκονταν σε μια αυλή και είχε κάποιον που το φρόντιζε κάθε μέρα με αγάπη για πολλά χρονια.
παρόλο που ο δρόμος μου δεν ήταν από εκεί τόσο συχνά ,άρχισα να περνάω ολοένα και περισσότερες φορες κάθε μέρα από εκεί.
κάποια μέρα άρχισα να του μιλάω και ένιωσα ότι έγειρε προς το μέρος μου.κόντεψα να τρελαθώ από τh χαρά μου.
μέρα με τι μέρα άρχισα να του μιλάω ολοένα και περισσότερο.του έλεγα ότι ένιωθα για αυτό.ένιωθα ότι σχεδόν είχε γείρει πάνω μου.
και κάπου εκεί έκανα ένα μεγάλο lathos.to aggaliasa.
to λουλούδι trabixtike.to είχα πληγώσει άθελα μου.
σκέφτηκα να αρχίσω να το φροντίζω egw.ti καλύτερο αν το ξεριζώσω και το πάρω μαζί μου,σπίτι μου,σκέφτηκα.
το λουλούδι ένιωσε τις σκέψεις μου και τραβήχτηκε.κρύφτηκε.του μίλησα,το παρακάλεσα...
το λουλούδι είχε πάρει την απόφαση του.στενοχωρήθηκα,νευρίασα αλλα κατάλαβα το άδικο mou.to λάτρευα αυτό το λουλούδι,ήθελα να το βλέπω να είναι χαρούμενο και να κοιτάει τον ήλιο.
έφυγα λυπημένος.του έκανα κακό.

θα περνάω όμως από εκείνη την αυλή έστω και από μακρυά,απλά για να το βλέπω να κοιτάζει πάλι προς τον ήλιο.

Παρμένο από το τόπικ εδώ (για την περίπτωση που θέλετε να σχολιάσετε)

^^