κατάθλιψη

πριν από λίγη ώρα μπήκα σπίτι μετά από μια σχετικά εύκολη μέρα που θα έπρεπε να ήταν και πολύ ευχάριστη (πέτυχα εντελώς τυχαία στον δρόμο μια παλιά μου φίλη που είχα να δω χρόνια, ξαναείδα μαθητές μου που είχα να δω από όταν έκλεισαν τα σχολεία, μιλήσαμε για το πώς τα περάσαμε το καλοκαίρι κλπ), όμως δεν ήταν.. από το πρωί σήμερα, ένιωθα να με διαπερνά μια αίσθηση δυστυχίας, ένας διάχυτος αρνητισμός..

στη συνέχεια παρατήρησα ότι δεν ήμουν ο μόνος που ένιωθε έτσι.. αυτή η μαυρίλα, η ίδια αίσθηση κατάθλιψης είχε αγγίξει και τα παιδιά (που γενικά δεν χαμπαριάζουν από κάτι τέτοια) και έβγαζαν μια διάθεση βαθιάς μελαγχολίας, νωχελικής νωθρότητας κλπ που με εξέπληξε και με βάρυνε ακόμα περισσότερο.. σε σημείο που χρειάστηκε να τροποποιήσω το μάθημα, ώστε να τους ζητήσω να μου μιλήσουν για την κρίση και πώς τη βιώνουν..

επιστρέφοντας σπίτι, συνειδητοποιησα ότι ποτέ άλλοτε δεν θυμάμαι την γενικότερη ατμόσφαιρα να είναι τόσο "φορτωμένη".. και γενικότερα, όλοι όσοι συναναστράφηκα σήμερα βρίσκονταν σε βαθιά κατάθλιψη, χωρίς καν, πολλές φορές, να το έχουν συνειδητοποιήσει.. (αυτό πρέπει να το προσέξουμε γιατί μπορεί να προκαλέσει ακόμα και σεισμούς - και δεν αστειεύομαι)

σκεφτόμουν λοιπόν ότι δεν είναι τα φοροεισπρακτικά μέτρα.. ούτε οι @@ που μας κυβερνάνε, εγχώριοι και εισαγόμενοι.. φταίει ότι ως λαός (νομίζουμε ότι) έχουμε ηττηθεί.. μας έχουν ταπεινώσει, μας έχουν δείρει σε σημείο τέτοιο που έχουμε πάψει να μετράμε τις σφαλιάρες και δεν νιώθουμε καν πλέον τις κλωτσιές που μας έρχονται απανωτά.. για την ακρίβεια, έχουμε γίνει, ως λαός, λίγο αναίσθητοι στον πόνο, γιατί βρισκόμαστε λίγο πριν τη λιποθυμία (ή το κόμα)..

και μετά συνειδητοποίησα κάτι τόσο αυτονόητο, που μου είχε διαφύγει:

μπορούν να μειώσουν (ή να ελαχιστοποιήσουν) τα χρήματά μας, όμως δεν είμαστε τα χρήματά μας..
μπορούν να μας κλέψουν την περιουσία μας, όμως δεν είμαστε τίποτα από όλα αυτά που έχουμε..
μπορούν να μας αναγκάσουν να δουλεύουμε περισσότερο, όμως δεν είμαστε ούτε ο ελεύθερος χρόνος μας..
μπορούν να μας στερήσουν τα δικαιώματά μας, όμως δεν είμαστε τα δικαιώματα μας..
μπορούν να μας φυλακίσουν, όμως δεν είμαστε η ελευθερία μας..
μπορούν ακόμα και να μας σκοτώσουν, όμως δεν είμαστε καν το σώμα μας (ένα ρούχο είναι και αυτό για την ύπαρξή μας - την ψυχή μας - ώστε να μπορεί να αλληλεπιδρά πιο αποτελεσματικά με αυτό τον υλικό κόσμο)..

για να μη σας τα πολυλογώ, δεν μπορούν να μας αγγίξουν, γιατί δεν είμαστε τίποτα από όλα τα παραπάνω και το γνωρίζουν καλά αυτό..

πώς μπορούν λοιπόν να μας νικήσουν; μόνο αν, με όλα αυτά που κάνουν, καταφέρουν να μας αλλάξουν μέσα μας, να αλλάξουν αυτό που είμαστε.. και εκεί είναι που έχουν ρίξει όλο τους το βάρος..

και ο μόνος τρόπος να το πετύχουν αυτό, είναι αν μας κάνουν να ζούμε μια ζωή μέσα στον φόβο, τη μιζέρια, την ενοχή, την ανασφάλεια, την απομόνωση, το φθόνο, τον θυμό και το μίσος για τον συνάνθρωπό μας.. αν τα καταφέρουν ώστε να γίνουμε φοβικοί, ενοχικοί, μίζεροι, ζηλόφθονες, βίαιοι κλπ ως άνθρωποι..

πρέπει να γνωρίζουμε όμως ότι όλα τα παραπάνω είναι εσωτερικές καταστάσεις που αυτοί δεν μπορούν να "αγγίξουν", όχι χωρίς τη συγκατάθεσή μας.. αυτοί το μόνο που μπορούν να κάνουν (και το κάνουν) είναι να μεταβάλουν τις εξωτερικές συνθήκες, ελπίζοντας ότι "θα την πατήσουμε", ότι θα αλλάξουμε μόνοι μας αυτό που είμαστε μέσα μας... ε, ας μην τους κάνουμε το χατήρι..

σκεφτείτε το.. μπορούμε να είμαστε άρχοντες, να είμαστε μεγαλειώδεις και συγκλονιστικοί και θεϊκοί ως άτομα και λαός και με ελάχιστα (για την ακρίβεια, όλοι οι πραγματικοί άρχοντες, οι συγκλονιστικοί, μεγαλειώδεις και θεϊκοί τύποι που περπάτησαν ποτέ σε αυτό τον πλανήτη είχαν από ελάχιστα έως καθόλου υλικά αγαθά).. χωρίς ούτε καν να το υποψιάζονται, μας κάνουν τεράστια χάρη οι κοπρίτες.. μας απαλλάσσουν από τα "βάρη" που φόρτωναν τις ψυχές μας και μας "εκπαιδεύουν" για μια ζωή πολύ πιο πνευματική και ουσιαστική)..

με άλλα λόγια, ό,τι μέτρα και να πάρουν, ό,τι "τέχνασμα" και να χρησιμοποιήσουν (ακόμα και πόλεμο), στην πραγματικότητα (συμπληρώστε τα κενά μόνοι σας, εγώ διστάζω),
Θ_ μ_ _ κ_ _ _ _ _ _ τ' α_ _ _ _ _ _!!!

αναρτηθέν εδώ

προταθέν εδώ