Περί Πολυπολιτισμικότητας.

[doctormarkon]

Έννοια παρεξηγημένη απ όποια πλευρά και αν την πιάσει κανείς.

Δεν θα πω αν είμαι υπέρ ή κατά γιατί είναι από τις έννοιες που δεν μπορεί κανείς να πει αν είναι υπέρ ή κατά αν δεν ορίσει πρώτα για ποιό πράγμα μιλάει όταν λέει πολυπολιτισμικότητα.

Στη δημοσιοκαφρική μιλούν για αχταρμά, κιμά, ομογενοποίηση και το ορίζουν σαν κάτι πολύ νέο που και καλά πρέπει να το αποδεχτούμε (αυτοί που τάχα είναι υπερ).

Το ότι επιβάλλονται ξένα πρότυπα συμπεριφοράς ή ενδυμασίας ή πολιτιστικά θέματα δεν είναι κάτι νέο.
Αν γυρίσουμε πίσω στο χρόνο και δούμε πόσα από αυτά που σήμερα θεωρούμε αυτονόητα είναι ξένα και επιβλήθηκαν και ακόμα επιβάλλονται.
Όμως κανείς δεν μιλάει γιατί τα προσπεράσαμε σαν αυτονόητα επειδή επιβλήθηκαν πριν γεννηθούμε.

Όλοι μιλούν για το τζαμί που πρόκειται να γίνει και πλέκουν ιστορίες.
Όμως κανείς δεν θυμάται τη Συναγωγή των Εβραίων που υπάρχει εδώ και χρόνια και μάλιστα μετά τη δύση του ήλιου απαγορεύεται να περάσει από τον εβραϊκό δρόμο ακόμα και πεζός οποιοσδήποτε μη Εβραίος. Πίσω από τον Κεραμικό είναι.

Ο πληθυντικός δεν είναι ελληνικός. Αν μιλήσεις στον ενικό μαύρο φίδι που σε έφαγε.
Είναι μία συνήθεια που μας έχει επιβληθεί από τα παιδικά μας χρόνια και είναι γαλλοπρεπής 100%

Το κοστούμι και η γραβάτα.
Επιβλήθηκε.

Οι παλιές ελληνικές ταινίες που αναφέρονται στις αρχές του περασμένου αιώνα δίνουν πληροφορίες πάνω σε αυτό.
Το ντύσιμο με κοστούμι και γραβάτα είναι "φράγκικο". Κι όμως έχει επιβληθεί.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα λέγανε για όποιον φορούσε κοστούμι και γραβάτα ότι είναι ντυμένος "φράγκικα".
Αντε να βρεις δουλειά και να περάσεις από συνέντευξη με μη "φράγκικα" Μαύρο φίδι που σε έφαγε.

Φοβόμαστε τα ανατολίτικα ήθη και τα ισλαμικά αλλά τα φράγκικα και τις αμερικανιές τα καταπίνουμε και λέμε και ένα τραγούδι.
Να και κάποιοι νεαροί με μούσι κανταϊφι μέχρι το πουλί τους κατά τα ισλαμικά πρότυπα χωρίς να είναι ισλαμιστές.
Οι αραβόφωνοι μουσουλμάνοι μετανάστες που ζούνε στην Ελλάδα δεν έχουν αυτή την εμφάνιση (μουστάκι ή τίποτα ή μούσι συνηθισμένο).

Η υιοθέτηση και η επιβολή ξένων προτύπων δεν είναι πολυπολιτισμικότητα.

Μια κατάσταση που μου έκανε εντύπωση ήταν όταν πήγα σε κάποιους αρραβώνες.
Ο πατέρας του γαμπρού ήταν ντυμένος με βράκα μπότες και μαντηλάκι σαν κλασσικός Κρητικός που ήταν.
Έγινε ο χαμός. Σχολίαζαν άσχημα τον άνθρωπο που δεν ήταν ντυμένος φράγκικα αλλά παραδοσιακά με την τοπική του ενδυμασία.
Και το περίεργο ήταν ότι τα δυσμενή σχόλια τα έκαναν επίσης άτομα που είχαν κάποια καταγωγή από την Κρήτη.

Στην Κρήτη βλέπω νεαρούς ντυμένους με βράκα και μπότες. (η βράκα σε πιο στενή γραμμή σαν παντελόνι ιππασίας) και έχουν κάνει και σύλλογο βρακοφόρων υποστηρίζοντας φανατικά τα ήθη τα έθιμα της Κρήτης και το ντύσιμο παίζει κυρίαρχο ρόλο σαν τρόπος έκφρασης.

Κάποιοι δεν δέχονται το...........διαφορετικό.
Κι όμως έχει σκεφτεί κανείς ότι το διαφορετικό μπορεί να είναι και 100% ελληνικό ή κρητικό ή ποντιακό ή ότι άλλο παραδοσιακό?

Σε ένα γνήσιο πολυ-πολιτισμικό περιβάλλον αλλά με τη κανονική σημασία του όρου μπορεί να αναπτυχθεί και να αναβιώσει ο ελληνικός πολιτισμός, οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.
Σε διαφορετική περίπτωση θα αποβάλλονται και αυτά σαν κάτι ξένο και διαφορετικό.

Αν ένας λαός δεν είναι φτωχός πολιτισμικά δεν αλώνεται από κανένα ξενόφερτο πρότυπο ή συνήθεια.
Αντίθετα το διαδίδει και σε άλλους λαούς και το υιοθετούν.

Όποιος θέλει να είναι εθνικιστής και επαναστάτης ας βγει με φουστανέλα στο δρόμο. Ή την τοπική ενδυμασία της περιοχής που κατάγεται.
Είναι πιο επαναστατική πράξη απ ότι να ανοίγεις κεφάλια μεταναστών.
Και θέλει κότσια και κουράγιο.

[doctormarkon]

Μια και έρχονται Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά τι προέλευσης είναι ο Άγιος Βασίλης?.
Γιατί είμαστε κακές μάνες όσες είπαμε στα παιδιά μας ότι Άγιος Βασίλης με κόκκινα ρούχα και μακρυά γενειάδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ !!!!!!!!!! Γιατί και καλά πρέπει να επιβάλλουμε στα παιδιά μας ένα ξενόφερτο σύμβολο, γελοίο και άκρως καταναλωτικό ?

Υπήρξε ο Μέγας Βασίλειος. Νέος μελαχρινός και ασκητικός. Καμία σχέση με το άθλιο ξωτικό.

Η ζωή μας και η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη ξενόφερτα σύμβολα, συνήθειες και πρότυπα.
Όλα αυτά παγκόσμια, ομογενοποιημένα περνούν σαν φυσική τάξη πραγμάτων, σαν "ΠΡΕΠΕΙ" χωρίς εξήγηση.

Και φυσικά δεν θα ντυθούμε καραγκούνες ούτε οι άντρες φοράνε φουστανέλες αν και δεν θα ήταν άσχημο να το κάνει κάποιος και με την εμφάνιση αυτή να ταρακουνήσει.
Το είχε κάνει ο ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ σαν αντίδραση ενάντια στα φράγκικα ντυσίματα, πρότυπα και συμπεριφορές. Βέβαια ήταν η εποχή που είχαν αρχίσει τα αγγλοφράγκικα πρότυπα να εισβάλλουν με το ζόρι χωρίς να έχουν ακόμα ενσωματωθεί στην ελληνική πραγματικότητα.

Ζούμε τη δικτατορία του συνηθισμένου.
Το πιο άθλιο πράγμα με τη συνεχή επανάληψη το τρώμε.