Διαφωνώ Κάσσανδρε ριζικά με αυτή την ισοπέδωση και με όσα παρουσιάζεις ως δεδομένα. Πρώτα απ’ όλα για το ιστορικό μέρος οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες διαμορφώθηκαν όχι ως αποτέλεσμα της γαλλικής επανάστασης, αλλά της επικράτησης της αντεπανάστασης των θερμιδοριανών. Όπως επίσης διαφωνώ η αστική δημοκρατία είναι η μοναδική πολιτειακή έκφραση του συστήματος. Γιατί και το φασιστικό καθεστώς και οι στρατιωτικές δικτατορίες έχουν εξίσου χρησιμοποιηθεί, όπως και η ψευδεπίγραφη αστική δημοκρατία που υπήρχε στην Ελλάδα από το 1949 μέχρι το 1967.
Δεν είναι ισοπέδωση. Είναι ιστορικά δεδομένα. Η άνοδος των αστών στην εξουσία είχε σαν συνέπειες την θεμελίωση του καπιταλισμού και την καθιέρωση της δημοκρατίας. Σίγουρα οι δημοκρατίες του 19ου αιώνα διαφέρουν πολύ από τις σημερινές. Διαφέρουν όσο διαφέρουν και οι αντίστοιχες συνθήκες, η αντίστοιχη καπιταλιστική ανάπτυξη, ο αντίστοιχος βαθμός αστικοποίησης.
Θα ήταν αφελής όποιος περίμενε π.χ. ότι η 1η γαλλική δημοκρατία θα ήταν πανομοιότυπη με την 3η γαλλική δημοκρατία. Δεν γίνονται αυτά. Το ίδιο ισχύει για οποιασδήποτε μορφής πολιτεύματος.
Το ζήτημα είναι να κοιτάμε την ουσία και όχι τα περιτυλίγματα.
Αναμφίβολα τα θεμέλια του αστικού συστήματος τέθηκαν με τις αστικές επαναστάσεις. Όχι μόνο την γαλλική. Μιλάω και για την αγγλική του 1688, και για την αμερικανική του 1776. Μην βιαστείς να πεις ότι εκείνη ήταν εθνικοαπελευθερωτική, αυτό θα ήταν εξαιρετικά επιπόλαια προσέγγιση.
Αλλά μιας και ανεφέρθης στην γαλλική, γνωρίζεις ότι τα κυριότερα όργανά της (Συντακτική, Εθνοσυνέλευση κτλ) σαφέστατα έθεσαν τις βάσεις για τον κοινοβουλευτισμό. Βέβαια, τέτοιες ραγδαίες αλλαγές δεν γίνονται από την μία στιγμή στην άλλη.
Σαφώς και μεσολάβησε και ο Ναπολέων και η παλινόρθωση και καινούριες επαναστάσεις. Αλλά οι βάσεις είχαν μπει, και αυτό μετράει. Οι "κατακτήσεις" των αστών, η επικράτηση της αστικής (αν)ιδεολογίας (περί "δικαιωμάτων του ανθρώπου" κτλ) και η αποδυνάμωση των προηγούμενων κυρίαρχων τάξεων (ευγενείς, κλήρος, βασιλική αυλή), δεν εθίγησαν από κανέναν.
Για τις στρατιωτικές δικτατορίες σου έχω ήδη πει. Γιατί το επαναλαμβάνεις;
Τα φασιστικά καθεστώτα είναι τελείως διαφορετική ιστορία. Υποθέτω βέβαια ότι με τον όρο "φασιστικά" εννοείς όλα τα ολκληρωτικά καθεστώτα του μεσοπολέμου. Αυτό όμως είναι μέγιστη ανακρίβεια, και για τον λόγο αυτό δεν αναλύω περαιτέρω το θέμα γιατί δεν έχει νόημα να κάνω μονόλογο.
Τεράστιο λάθος εκ μέρους σου.Υποστήριξες λίγο πολύ πως η υποτιθέμενη προχουντική δημοκρατία με αυτή που επικράτησε μετά το 1974 είναι ίδια πολιτεύματα, με κάποιες μικροδιαφορές λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών. Απορρίπτω κατηγορηματικά αυτή την άποψη που είναι εντελώς μηδενιστική. Πρώτα απ’ όλα στις δεκαετίες του 50 και 60 δεν υπήρχε κανένας κομμουνιστικός κίνδυνος, όπως και δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος εκ βορρά. Αυτές ήταν οι αστείες προφάσεις και δικαιολογίες, προκειμένου να δικαιολογηθούν οι αντιδημοκρατικές δομές του τότε πολιτεύματος και για υποχρεώνεται η Ελλάδα, κατ’ επιταγή των Αμερικάνων, να διατηρεί 200.000 στρατό και βέβαια να καταβάλει τις ανάλογες δαπάνες, εξυπηρετώντας συμφέροντα του ΝΑΤΟ.
Η Ελλάς της εποχής συνόρευε με 3 κομμουνιστικές χώρες, με την μία εξ αυτών βρισκόταν τυπικά σε εμπόλεμη κατάσταση, και οι 3 αυτές χώρες είχαν εμπλοκή στον συμμοριτοπόλεμο/ανταρτοπόλεμο του 1946-49, οι ηττημένοι ελληνόφωνοι κομμουνιστές δεν έδειχναν να έχουν παραδεχτεί την ήττα τους, δεν συνόρευε με καμμία σύμμαχο (πλην της.... Τουρκίας...!!!!), ήταν ρημαγμένη κτλ.
Αυτή ήταν τότε η κατάσταση. Σε τέτοιες συνθήκες, είναι λογικό η αστική δημοκρατία να χρησιμοποιεί διαφορετικούς μεθόδους απ'ότι σήμερα. Μην ξαναλέμε τα ίδια, Ιφικράτη...
Το ότι οι Αμερικάνοι -δυστυχώς για μας τους Έλληνες- εκμεταλλεύτηκαν αυτήν την κατάσταση (με τις αντίστοιχες υπερβολές που πάντα συμβαίνουν) για να στερεώσουν την εδώ επιρροή τους, είναι αναντίρρητο, αλλά δεν ακυρώνει τα παραπάνω δεδομένα.
Τα υπόλοιπα που λες για τις μεθόδους του τότε αστικού κράτους, δεν λένε τίποτα, πέραν των υπερβολών που χρησιμοποιείς.. Ε όχι και δεν μπορούσες να βγάλεις άδεια οδήγησης....
Σου έχω ήδη εξηγήσει τις πολύ μεγάλες διαφορές που είχε η τότε Ελλάδα από τις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου.Το ότι υπήρχε ψυχροπολεμική περίοδος ίσχυε και για όλες τις χώρες της Δυτ. Ευρώπης, όπως και το ότι δεν τέλειωσε το 1974, αλλά εναντίον του ανατολικού μπλοκ συνεχίστηκε μέχρι το 1990 και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας μεταξύ των υπερδυνάμεων.
Τα πράγματα όμως όσο πέρναγε ο καιρός διαφοροποιούνταν σε κάθε επίπεδο. Άλλη ήταν η Ελλάς του 1950, άλλη η Ελλάς του 1965, άλλη του 1974. Από το 1974 και μετά, συνετελέσθησαν οι αλλαγές που σου είπα πριν, με την ένταξη της αριστεράς στο κατεστημένο.
Το ίδιο ίσχυε φυσικά και για τις διεθνείς συνθήκες, όσον αφορά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Άντε πάλι...Όλα λοιπόν τα παραπάνω δεν είναι κάποιες μικρολεπτομέρειες όπως θέλησες να παρουσιάσεις, αλλά επρόκειτο για ουσιαστικές διαφορές. Γι αυτό λοιπόν το πολίτευμα που υπήρχε στο μετεμφυλιακό κράτος ήταν κάτι διαφορετικό, ήταν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς της δεξιάς με επικάλυψη έναν κηδεμονευόμενο κοινοβουλευτισμό. Ονόμασε το όπως θες, πες το Μπανανία, αλλά δημοκρατία δεν ήταν.
Όχι. Δημοκρατία ήταν, προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εποχής. Μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά δημοκρατία ήταν.
Άλλωστε δεν κυβέρνουσε μόνο η δεξιά.
Οι πυλώνες της τότε δημοκρατίας ήταν η δεξιά, το κέντρο και το παλάτι το οποίο όντως είχε βάσει συντάγματος αυξημένες εξουσίες.
Πολιτικοί άνδρες της εποχής που διετέλεσαν και πρωθυπουργοί όπως οι Γεώργιος Παπανδρέου, Σοφούλης, Σοφοκλής Βενιζέλος, Πλαστήρας άνηκαν στο κέντρο.
Σίγουρα η δεξιά είχε τον πρώτο λόγο, αλλά δεν ήταν μόνη της, ούτε βέβαια είχε επιβάλλει κανα ..ολοκληρωτικό καθεστώς... (!!!)
Για τον ρεφορμισμό, κρατώ την παρακάτω φράση σου:
Μα εσύ δεν έλεγες για "διαπλάτυνση των κατακτήσεων", έχοντας σαν βάση τις "κατακτήσεις" των αριστερών μετά το 1974 στα πλαίσα πάντα του συστήματος;Ρεφορμισμός, είναι ο αγώνας να σταματάει στη διεκδίκηση δικαιωμάτων και να μην επεκτείνεται μέχρι την τελική ανατροπή του συστήματος.
Μήπως λέγοντας για "διαπλάτυνση των κατακτήσεων" εννοούσες την ανατροπή του συστήματος;;;;
Θα ήσουν αφελής αν πίστευες κάτι τέτοιο...
Όταν θες να ανατρέψεις κάποιον, δεν περιμένεις να σου πετάξει ένα ψίχουλο "κατακτήσεων"....
Για το ΕΑΜ τώρα. Μου ζητάς να απαντήσω σε ένα αν. Δεν ξέρω.
Όχι. Ξέρεις.
Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τις ένοπλες συμμορίες του (δεν λέω ότι όλοι οι ΕΛΑΣίτες ήταν συμμορίτες, αλλά πολλοί εξ'αυτών σαφώς ήταν) είχε δώσει σαφή δείγματα γραφής για το τι μοίρα επιφύλασσε στους αιρετικούς αριστερούς (βλ. αρχειομαρξιστές του Αγρινίου, ο αναρχικός Σπέρας κτλ)