Η ΘΗΤΕΙΑ ΜΑΣ...

[PELTASTIS VARNAVAS]

το λοιπόοον, σχεδον ολοι πηγαμε σχεδον ολοι θα παμε...μεγαλο ανεκδοτο το λενε καποιοι..εκει που σταματα η λογικη αρχιζει ο στρατος λενε καποιοι αλλοι...απο την αλλη δεν ειναι επιλογη μας απλα ειναι υποχρεωτικη η στρατευση μπαμ! σκοπος του παροντος τοπικ οπως φανταζομαι ειναι η συγκεντρωση ευτραπελων αλλα και σοβαρων ιστοριων απο τη θητεια μας αλλα και απο θητειες οικειων μας...ας υπερθεματισουμε σε θεματα δραματικου ενδιαφεροντος, χιουμορ και ευρυτερου προβληματισμου...λογω καποιας ευαισθησιας που εχει το θεμα του στρατευματος καλο ειναι να τηρησουμε την απαραιτητη ανωνυμια και δημιουργικη εποικοδομητικη αοριστια ωστε να μην βγαλουμε στη φορα πολλα συγκεκριμενα κακως κειμενα και ευαισθητα προσωπικα και εθνοκοινωνικα δεδομενα...πχ σε καποια μοναδα στρατου ξηρας της θεσσαλιας περι τας αρχας του 21ου αιωνα ο οπλιτης Γ.Η. ...ταυτιση προσωπων και καταστασεων...απλη συμπτωση...ισως στο μελλον να υποστουν μια μεταποιητικη διεργασια αξιοποιησης τα κειμενα..λεμε τωρα...παμε λοιπον καλαμπουρια σοβαρα συνθηματα καψωνια αγγαρειες γοπινγκ περιπολα σκοπετα αναφορες τακος τιμητικες επιθεωρησεις εξοδοχαρτα καμπανες αξυριστος αγυαλιστος ερπηστριες στιβος μαχης βυσματα εξοδουχοι φρουρααα μαγειρεια εμπλοκη...τελος να αναφερω το ανεκδοτο που λεει οτι σε δυο χωρες δεν χρειαζεται να στελνεις ειδικα εκπαιδευμενους κατασκοπους...στην ιαπωνια οπου κανεις δεν μιλαει για τιποτα και στην ελλαδα οπου ανοικτα ολοι μιλανε για ολα...
-------------------------------------------------------------------
παμε λοιπον ....εμπλοκη σταριστεροοοο
πρωτος λοχος ΔΥΝΑΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗ πρωτος πρωτος πρωτοοοοοος
...............................................................................................

[ArELa]

Άντε, να δω κι εγώ καθαρά αρσενικά ευτράπελα- που δε θα μπορούσα να τα ζήσω- να γελάσει το χειλάκι μου!


Άντε ωρέ άρρενες!
Κανείς δεν έχει στρατευτεί εδώ μέσα

[Apomakros]

Καλό το θέμα σου Μπάρνυ αλλά οι ιστορίες για το στρατό δεν λέγονται έτσι στην ψύχρα.

Βασικά τώρα το χειμώνα, για μια τέτοια συζήτηση χρειάζεται αντροπαρέα, ταβερνάκι-κουτουκάκι, ξυλόσομπα, μεζεκλίκια στα κάρβουνα, κρασάκι και παλιά λαϊκά άσματα. Αν υπάρχει και κανένα οργανάκι (μπουζούκι, μπαγλαμάς, τουμπερλέκι, κιθαρίτσα και κάνα κλαρίνο) ακόμα καλύτερα.

Κι άμα πιάσουμε τις ιστορίες για το στρατό, θα ξημερώσουμε...


Τι να κάνουμε λοιπόν που είμαστε εδώ τώρα κι η ξανθιά ψοφάει ν' ακούσει ιστορίες...

Δεν γίνεται να της χαλάσουμε το χατίρι...



(Θα επανέλθω για να γράψω στο θέμα ότ-αν είμαι στην κατάλληλη διάθεση)

[PELTASTIS VARNAVAS]

εεετσι εεεετσι κυριε κατσαρε [που λεει κι ο καρουλιας..] αγαπητε αμιγκο χοθε αντωνιοθ ντε απομακροθ
χειμωνας φουκου ζεστουλα και θαλπωρη κοψιδια κανα τσιπουρακι παρεουλα λιγη μουσταρδα πανω στο ξεροψημενο παηδακι και ειμαστε ετοιμοι για μια προσομοιωση...συνειρμοι...και οντως θα ξημερωναμε...
-------------------------------------
βεβαια πριν καμια δεκαετια τετοιες μερες το κρυο ηταν πολυ δριμυτερο εκει πανω...χωρις αγκαλιτσες και κουβερτουλες ...μονο αρβυλα οπλοβαστοι λασπες και μπακουροθαλασσα
το παχυ και παρθενοαπατητο χιονι ειχε σκεπασει τα παντα...και ξεπερνουσε κατα πολυ το γονατο...τα φυλακια απειχαν αρκετα μεταξυ τους χωρις οπτικη επαφη το ενα με το αλλο...αναγκαστικα ο αιωνιος [απιστευτη εμπλοκη--50 μεσα ακαμπανιαστος] αρχιλοχιας ημερας [και νυχτας...] μπαρνυ καθε διωρο το πολυ τσεκαρε την ομαλη λειτουργια σκοπετων περιπολων δεκανεα αλλαγης εφοδων κτλ...ειχαν πεσει ολα μαζι...απιστευτο κρυο παρατεταμενη χιονοπτωση, δυστυχως κρουσματα ψυχολογικων καταρρευσεων συστρατιωτων μας με πολλλλα δυσαρεστες εκβασεις ενιοτε...και κατι στελεχαρες αυδμ βαυδμ κτλ χωρις ιδιαιτερες παιδαγωγικες δεξιοτητες...ουτε πιεητσ ντι στο εητσ αρ εμ...
υλικοτεχνικη υποδομη θα ελεγα αριστη...μανδυες μποτες νορβηγιδες ισοθερμικα γαντια αδιαβροχα ποντζο και γκορτεξ για οσους προλαβαν...και κλιμα μεταξυ των φανταρων αρκετα καλο δηλαδη αρκετα ομαδικον...ετσι, ειδικα τις νυκτες που συνεπικουρουντος και του γκοθικ περιβαλλοντος το μυαλο επαιζε με τη φαντασια περιEργα παιχνιδια...τα μετρα ηταν αυστηρα μηπως εμενε κανας σκοπος ξεχασμενος και παγωμενος στη σκοπια...καποτε οι σκοπιες γινονταν διωρες και διμελεις καποτε ατομικες και μονοωρες, πυκνωναν τα περιπολα και οι εφοδοι του -πιο γραφικου κι απο την αραχωβα πλεον- λουχια μπαρνυ......
μοναδικη παρεα μου εκεινες τις λευκες νυχτες ηταν ο ακουραστος ...οβελιξ...ενα πολυ κοντο και πολυ μακρουλο σκυλακι της μοναδας...ισχνο σαν τσιρος...που με ακολουθουσε μεσα στο μισο μετρο χιονι και ακομα θυμαμαι οτι ηταν πιο κοντος απο τη σταθμη του χιονιου και φαινοταν σαν το τερας του λοχνες οπως αναδυοταν και βουταγε στο χιονι με αλματακια για να προχωραει...γεματος χαρα και ορεξη για παρεα...ειχαν καθιερωσει οι ανωτεροι και το περιπολο-τιλιο..οπου οι σκοποι καθε ωρα το πολυ λαμβαναν καυτο τσαη...και ο καθενας ειχε τις πατεντες του για το κρυο...ζαχαρη σοκολατες καραμελες πατεντες αλλοτε νομιμες και αλλοτε οχι...καποια νυκτα απο τις πολλλλα παγωμενες στο πιο απομακρο...σκοπετο ο πετροπουλιωτης ψηλος αδυνατος με φουλφεης εδειχνε να μην χαμπαριαζει απο το κρυο...ευχαρης με βλεμα αλλου και καπως...ζωηρη αναγνωριση και καλαμπουργια...το μυαλο μου πηγε [ως συνηθως] στο κακο...πλησιαζω...ολα καλα...
νταξει του λεω παοκαρα?τσαγακι?σοκολατα μπρεηκ με σταφιδα ??οχι με λλεει χαλλλαρα ολλα καλα τουρσουνιδης κανενα προβλημα...ρε συ του λεω παρε λιγο τσαγακι να περασει η υπερεσια πιο ευκολα....οχι νταξει με λεει..εχω το δικο μου...και μου δειχνει ενα μπουκαλι διλιτρο κοκακολα στο συνηθες χρωμα του περιεχομενου...[μελαν]..κοκακολα μεστοκρυο ρε καρντασι???ε ναι λοχια εφαγα κατι βαρεα 4βητα κορνμπηφ το βραδυ και χωνευω...κατι ειχα υποψη μου κι εγω παλια ταναπου του χωρου...και γω ρε του λεω για να πιω λιγο κοκακολιτσα να χωνεψω...κοκκαλωνει λιγο μου δινει...πινω και μενω λακαμας...δεν λεω ρε ασπρομαυρε καλο ειναι αλλα λιγο βαρυ λαλω του...λοχια θα με δοσεις στεγνα στην αναφορα?θα με βγαλεις αναφερομενο?οχι ρε του λεω ολοι τη θητεια μας κανουμε χαλλλαρωσε....αλλα πες μου...τι του χεις βαλει???νταξει μωρε με λεει...
μισο λιτρο κοκακολα και ενα λιτρο σαουθερν....[αν και βορειος....]

δεν σε ειδα δεν με ειδες....καληνυκτα καρντασι!!!

[PELTASTIS VARNAVAS]

εχω διατελεσει συμβουλος νεοσυλλεκτων σε θεματα δημιουργικης λουφας και εταιρικης ηθικης...ανεπισημα...

αν λεω αααν κανα αγαπητο προσωπο κανενος/ης αγαπητου/ης ΙΔΕΟ προκειται να στρατευθει ας κανουμε ενα μανιουαλ με προτασεις του τι να αποφυγει και τι να επιδιωξει...
απο θεματα θετικης σκεψης και ψυχολογιας μεχρι χασισια φερδερ νταγκς [πχ εμβολιο....]κακες παρεες, λουκετα, κτλ κτλ...

-------------------------------------------------------

το θεμα της ψυχολογιας στρατευσης ξεκιναει πολυ πριν τη θητεια απο τη μικρη παιδικη ηλικια μεχρι και της μετεφηβικες παιδαγωγικες δρασεις και αναδρασεις...[αυτο το μακροχρονιο σκελος ειναι πλεον πολυ αργα να το συζηταμε αν καποιος ειναι ηδη στο κατωφλι της 2010 Α εσσο---ψαρουκλα...ποντικαρα κτλ κτλ και αλλα τετοια γαλλικα...]

εχουμε ενα συνολο εξωγενων παραγοντων [κρατος, καραβαναδες, φασισταρια, κομπλεξικοι, παλιοι, πειθαρχια, χαμενος χρονος απο τη ζωη σου κτλ κτλ. ΜΜΕ, εξωανωθεν απαξιωση σχετικων προυπαρχουσων ιδεων και αυτοαπαξιωση βεβαιως βεβαιως...εκ των ενδον] για τα οποια λιγα μπορουμε να κανουμε παρεμβατικα και διορθωτικα...η κοινωνια αλλαζει [+ ή -] και οι θεσμοι και τα ηθη ακολουθουν σε ενα φαυλο κυκλο...[το εχω αναφερει ακροθιγως αλλου ως εποχιακη αισθητικη ιδεων και συλλογικο φαντασιακο...οπα ρε μεγαλε ]

εχουμε και το συνηθες βαρυ οπλοστασιο για τετοιες περιπτωσεις που ειναι οι εσωτερικες παραμετροι...το φρονημα, η καλη ψυχολογια και οι ενδοτεροι μηχανισμοι ψυχοαυτοαμυνας που δινουν παντα την τελικη νικη στα πλαισια αυτοαναλυσης/γνωσιας...
και απομακρυνουν για αρχη τη μιζερια την κλαψα την κακομοιρια την καρμιρια μεχρι να βιωθει το παραμυθιακο του πραματος [μπαχαλομπουρδελοκατασταση...] και να αρχισει γρηγορα γρηγορα το...ξενερωμα...παντα το χιουμορ ειναι ενας καλος συμβουλος σε τετοιες σουρεελ καταστασεις...

καμινγκ σουν...σταση των οικειων...γονεις αδερφια κοπελιες πριν και κατα τη ...συλληψη απο τον ΕΣ...χρηση τηλεφωνου...βυσματα για μεταθεση σε κοντινομεσαιες περιοχες της επικρατειας [μεγιστος μυθος], τα απολυτως απαραιτητα λουκετα καλτσες σωβρακοφανελες, η μεθοδος του σεγραφω αλλα δεν στο δειχνω...ο χρυσος κανων του νεοσυλλεκτου---καλα?υπηρχε και αυτος εδω μεσα..???Απαρατηρητος!!!αρχοντας!!
η θεωρια του μη γ@μωσειρου...και ο κηπουρος του ρουφ...γκαρντεν, η εκλογικευση το εφικτον και το επιθυμητον.. οχι Λημνος, καλυτερα ανατολικο αιγαιο παρα εβρος [σορρυ..]
χαου αμπαουτ σαηπρους?---γενικως καλα ειναι αλλα αυτην την περιοδον αντενδεικνυται..απαγορευτηκαν και ταμπελοπουλια-κορυφαιος αντιοικολογικος μεζες...

και αλλα πολλα....

[alexandros]

Λοιπόν, παρόλο που είναι πρωί Τρίτης εγώ σκέφτομαι ότι είμαστε παρέα με Μπάρνυ και Αντώνη και πίνουμε από το καλό. Ας ξεκινήσω να σας πω μια ιστορία από τον ένδοξο Ε.Σ. Καταρχήν να σας πω ότι υπηρέτησα στο τιμημένο όπλο των Τεθωρακισμένων (μαυροσκούφης όχι χαζά...) ως Πυροβολητής Ασυρματιστής σε Leo 1V. Είμαστε λοιπόν σε μια ωραία μονάδα έξω από τη Θεσσαλονίκη (πρώτη μετάθεση μετά από (Κ)Αυλώνα) και είναι μια ωραία Κυριακή όπου ο καλός σου είναι σε ένα από τα φυλάκια στο βουνό. Υπηρεσία;; Υπαρχιφύλακας με έναν ΔΕΑ Αρχιφύλακα. Ξυπνάμε ωραία και καλά την Κυριακή και βγαίνουμε να θαυμάσουμε τη φύση. Ξαφνικά ακούμε φωνές από μακρυά από το επόμενο φυλάκιο και σπάσιμο τζαμιών. Μέσα στην ησυχία του πρωινού και πάνω στο βουνό μπορείς να ακούσεις άνετα τι γίνεται σε απόσταση 1 χλμ. Τι είχε συμβεί λοιπόν: μέγας φυλακόβιος και αρχαίουρας συνάδελφος επειδή έκανε κρύο αποφάσισε να δυναμώσει τη σόμπα. Δεν διάλεξε όμως τον σωστό τρόπο. Σημειωτέον ότι η σόμπα ήταν ξυλόσομπα. Όπως λοιπόν έκαιγε η ξυλόσομπα (φυσικά το περιστατικό μας το διηγήθηκε η σειρούλα μας ο ΔΕΑ που ήταν αρχιφύλακας σε εκείνο το φυλάκιο) ο αρχαίουρας αποφάσισε να βγάλει καύσιμο από ένα ΡΕΟ που ήταν αραγμένο έξω από το φυλάκιο. Κάνει λοιπόν την εκπληκτική πατέντα με κομμένο κουτάκι από αναψυκτικό και στερεωμένο σε σύρμα. Το βυθίζει στο καύσιμο και περιχαρής τρέχει μέσα στη ξυλόσομπα. Μάλλον ξέχασα να σας πω ότι είχε "κάψει φλάντζες" το μυαλό του από διάφορες καταχρήσεις...Όπως έκαιγε λοιπόν η σιγανή φωτιά αυτός αποφασίζει και ρίχνει το καύσιμο από ψηλά. Τότε ξεπηδά μια φλόγα και αρπάζει η κουρτίνα (ναι είχε κουρτίνα μέσα στο φυλάκιο!!!) και κατ' επέκταση όλο το φυλάκιο. Έτρεχαν όλοι να σωθούν. Πεταχτήκανε από κρεβάτια, από την τουαλέτα κ.λπ. Ευτυχώς δεν είχαμε απώλειες. Περιττό να πω ότι ο τύπος "καμπανιάστηκε" με 40Φ για την "εξυπνάδα" του.

[alexandros]

Τον Γιαννάκη τον αυτόματο τον ξέρει κανείς

[PELTASTIS VARNAVAS]

ποποοο δυνατο...νερωνας ο απαλευτοςο μαγκαηβερ..ευτυχως χωρις εγκαυματιες...φαντασου να μην ειχαν ξυλοσομπα αλλα βενζινοσομπα...και να χαν πιει κανα μπυρονι και να κανε...αυθορμητο...ρεσαλτο η στρατονομια...βουρ ολα τα δοκιμια στρατοδικειο για παρασκευη μολοτοφ...

γιαννακης αυτοματος μμμμ δεν γνωριζω...

εμεις ειχαμεν εναν που μπερδευε τον ολμο με το εφοπλου κι ελεγε....ταδε ταδοπουλος...χειριστης εφολμου, διαταξτε κυριε λοχαγε!!!!
- σε διαταζω να πε και πε πε...[πεσε και περνε πενηντα....-πουςαπς, καμψεις στασεις στα λατινικα...]

[Apomakros]

Ωραία λοιπόν. Θα γράψω για χάρη του Μπάρνυ και του Αλέξανδρου που με προκαλεί.

Και τι σκατά να γράψω...μαλακίες...

Υπηρέτησα 21 μήνες τη μαμά πατρίδα. Έφαγα 30 μέρες φυλακή και ως εκ τούτου απολύθηκα καθυστερημένα.

Υπήρξα κομμουνιστής (Να μαλάκα... )



Υπηρέτησα στο Πεζικό. Στο Μηχανοκίνητο πεζικό. Με την ειδικότητα του τυφεκιοφόρου.

Υπήρξα πολυβολητής. Υπήρξα οδηγός ερπυστριοφόρου. Υπήρξα καταστροφέας δυνάμεων του εχθρού. Υπήρξα γραφέας του 3ου γραφείου επιχειρήσεων.


λολ ε;





Και τέλος, μετά από 22 μήνες, απολύθηκα από τη σκοπιά.







(Μη μου μιλάτε για τη μαμά πατρίδα, τη σιχαίνομαι και έχω λόγους)

[alexandros]

Ο Γιαννάκης ο Αυτόματος ήταν "αυτός" που αναλάμβανε σκοπιά όταν κάποιος από τους σκοπούς αποφάσιζε να το ρισκάρει και να μην πάει στο πόστο του για σκοπιά...κλασικό συνθηματικό λοιπόν ότι πάνω στη σκοπιά δεν είναι κανείς...

[_MIXALIS_]

Μονάδα στην Κω.
Έχω σκοπιά στον όρχο (το πάρκιν των στρατιωτικών οχημάτων) 00:30-02:30. Έχει γυρίσει ένας νέος από άδεια, (γειά σου ρε Νινιδάκη Κρητίκαρε, καλή σου ώρα όπου είσαι φίλε) και του είχα παραγγείλει να φέρει ρακη. Βγάζανε δική τους παραγωγή, οπότε έπρεπε να την τιμήσουμε και η ευκαιρία δόθηκε εκείνο το βράδυ. Κατά τις 23:00 μαζευόμαστε 5-6 άτομα έξω από τον λόχο σε ένα παγκάκι και μιλάμε περί ανέμων και υδάτων, με βλέπει ο φίλος και με νόημα μου λέει, "σερβιρίσου".
Βλέπω εγώ ένα νερομπούκαλο χωρίς ετικέτα πάνω στο τραπέζι, διαγράφεται ένα χαμόγελο του τύπου, ωχ τι θα κάνουμε τώρα και "σερβίρομαι". Περνάει η ώρα με ευχάριστη κουβέντα και αρκετή ρακή. Στις δώδεκα το βράδυ, αρχίζω να ετοιμάζομαι και αισθάνομαι κάπως.... "χαλαρωμένος" να το πω, "ωραίος" να το πω....τέλος πάντωντο πιάνετε το νόημα
Εκείνη την περίοδο ήταν που είχαν αρχίσει να μας βάζουν διπλοσκοπιά, δλδ δυο άτομα σε κάθε σκοπιά. Ο ένας στην σκοπιά σταθερός και ο άλλος κινητός σκοπός. Εγώ, ως πιο παλιός είμουν ο κινητός για να κόβω και τις βολτες μου, να περνάει και λίγο η ώρα. Αμ έλα που εκείνο το βράδυ έκοψα μόνο μια βόλτα και η ώρα πέρασε πιο γρήγορα από ποτέ.... Υπό την μέθη της ρακής λοιπόν, βάζω τον Βασίλη πάνω και εγώ θέτω πορεία προς τον όρχο, που ήταν μπροστά στην σκοπιά και αράζω στο καπό μιας καναδέζας (στρ. όχημα) και ξαπλώνω πάνω στο παρ-μπρίζ, έχωντας δώσει εντολή στον Μπιλ, να με ξυπνήσει αν ερχόταν έφοδος. Ε αυτό ήταν, με ξύπνησε για να φύγουμε... Μπορώ να πω ότι ήταν ένας απίστευτος ύπνος και σας συνιστώ να τον κάνετε, αν τύχει να πέσετε μπροστά σε καναδέζα
Υ.Γ. Έχω κάνει πάλι το ίδιο, λιγο πιο μετά, μόνο που τότε ξάπλωσα κάτω στο χώμα και η πλάτη ακουμπούσε στο πλαινό της ρόδας, φανταστείτε πόσο κομμάτια είμουν τότε...

[PELTASTIS VARNAVAS]

σωστός ο Νινιδάκης
ο γιαννακης ο αυτοματος σε εμας ειχε το ισοδυναμο του..κατι σε τηλεκοντρολ, κανε απλοουντ το αρχειο σκοπετο.τζεηπεγκ, ή κατι ανάλογα....χεχε
-----------------
σκεφτομαι οτι δεν εχω βρει πολλες πηγες σε βιβλια γιαυτα τα θεματα τωρα του κουμανταρεα το στρατοπεδο καπου στην ακρη ή καπως ετσι δεν ειναι σπαρταριστο, παλιοτερα το μετα την αποψιλωση, το στρατιωτικες ιστοριες κτλ κατι σαν ερευνα γραφειου θεωρια-η σχετικη βιβλιογραφια και ερευνα πεδιου οι δικες μας παρουσιασεις εργαστηριο και μελετη περιπτωσεων κεησ σταντης...

μισελ ειπες για ορχο...και θυμηθηκα οτι η πυλη ορχου οχηματων ηταν κρυμμενη πισω απο καναδεζες σταγιερ μαγκιρους χαμερ και αλλα ..."ειρηνευτικα" οχηματα..εκει ηταν και το σκοπετο με τον παντα ακοιμητο φρουρο του γενους..συχνα το περιπολο σε ξεχναγε και ηταν απο τες αγαπημενες σκοπιες καθοτι δεν σε ενοχλουσαν οι διαφοροι θεσμικοι..ετσι στο απομερο εκεινο σημειο ηταν και η...τρυπα οπου ριψοκινδυνα φανταργια την κοπαναγαν τα βραδγυα για λιγο μεχρι την πολη...βεβαια αυτα κοπηκαν οταν οι "εξοδουχοι" βρεθηκαν να τα..πινουν κατα λαθος με λοχαγους στα ιδια μπαρακια και πεσαν κατι κερασματα σε...εικοσαρες φυλακες. Ετσι, παρεμεινε η αλλη χρηση της πυλης ορχου..οπου απλα ηταν το σκοτεινο σημειο παραδοσης παραλαβης των ντεληβερη στες παραγγελιες μας για σουβλακοσαντουητς κτλ [εξισου ρητα απαγορευμενη διαδικασια απο τους ευορκως υπηρετουντες μονιμαδες..]. Αφου μας ειχαν καμπανιασει νι φορες επι τουτου που αφελως διναμε τα κανονικα ονοματα μας και ερχοσαντε τα ντεληβερη στην κεντρικη πυλη που ηταν ο αξιωματικος υπερεσιας και απλα σημειωνε τα ονοματα των οπλιτων πελατων του σουβλατζιδικου "Η ΘΡΑΚΑ"...και μας σεντραρε -τη συνδρομη καποιων ρουφ-στον τακο [διαδικασια αποδοσης ποινης παραπαπαμ].Ετσι, το νταραβερι γινοταν στην πυλη του ορχου και η παραγγελια δινοταν παντα στο ονομα ..Πετοζης...ποτέ δεν εμαθα αποπου προηλθε αυτη η συνθεση ονοματος....Πετοζης 14 διπιτα με απολα χοιρινο γυρο...Πετοζης 20 καλαμακια κοτοπουλο με 40 πιτουλες κομενες, Πετοζης 17 κεμπαπ μονο κρεμυδι πιττα και 5 σεφταλια ξεροψημενα...[να φαει και ο αρχιλοχιας μπαρνη που εκανε τα στραβα..ματια γιαυτο το παραμεποριο της χοληστερινης...]...καποτε ο ντεληβερας 16χρονος με μοτοποδηλατο μας ρωτησε καλα τι ειναι αυτος ο πετοζης και τρωει τα κερατα του καθε μερα...οχι του λεμε ειναι οξω καρδια και κερναει και κανα φιλο του στο φυλακιο...μα καλα δεν ειναι ποτε εξοδουχος?ναι ρε φιλε που να εξηγω ειναι και φιλακοβιος συνεχεια καμπανιασμενος κι εμπλοκη 150 μεσα...αστα πνιγει τον πονο του στα ξυγκια..
βεβαια με το μπαχαλο του εψιλον σιγμα ειναι πολυ πιθανον ο πετοζης να πηρε και...απολυτηριο μαζι με τον γιαννακη τον αυτοματο και αλλες κατεξοχην υπαρκτες φυσικες υλικες οντοτητες.....

[PELTASTIS VARNAVAS]

δυο ειδη αρχιλοχιων υπηρχαν α) ο αρχιλοχιας που ετρεχε συνεχεια τον λοχο χωρις προφανη λογο και ηταν αρεστος στον λοχαγο β) ο αρχιλοχιας που καβαντζωνε τον λοχο

στην κατηγορια α) καποιοι το παρακανανε και ειδικα ενας ηταν εντελως ρουφ[ιανος] τοσο που στην τραπεζαρια οπου ετρωγε ο λοχος του εκεινο τον χωρο τον λεγαμε δικαιως ρουφγκαρντεν...
σε μια αναφορα ταγματος την παρασκευη ο ρουφ αρχιλοχιας εχει σεντραρει φανταρο επειδη τον ειδε εκτος του νομού φρουρας της μοναδας...[ενω η μοναδα ηταν πχ νομο κατερινης τον εντοπισε στο γειτονικο νομο λαρισης]...ηταν ενα παραπτωμα ασημαντο οπου κανεις δεν το εψαχνε τοτε...παραταυτα ο σε κανονικη αδεια αρχιλοχιας ρουφ ειχε φαγουρα να εντοπισει εκτος φρουρας φανταργια να τα καμπανιασει [τετοιο κομπλεξ ο ]
ετσι καποιο βραδυ κιολας τον εντοπισε εκτος φρουρας και του τη φυλαγε...στην επομενη αναφορα τον σεντραρει και απο την αναλυση των ημερομηνιων προκυπτει οτι ο μεν ρουφλοχιας ηταν οντως σε κανονικη αδεια αλλα ο αναφερομενος δεν ητο καν εξοδουχος,,,αρα σκαστος απο την μπουκα-τρυπα του ορχου της προηγουμενης ιστοριας...
ρωταει ο δικας
- παιδι μου την κοπανησες να πας λαρισα?και σκαστος και εκτος φρουρας...οπως προβλεπεται %^$%$#^$ [διαφορα ...λατινικα] θες να σου $%^$^%$^???
γιατι το εκανες παιδι μου αυτο....?
- κυρια διοικητα δεν υπαρχει δικαιολογια [μονιμη επωδος για να μαλακωσεις ανακριτη καραβανα] αλλα ειχε ερθει η κοπελα μου απο την κρητη...[βρηκε κατι μακρυνο θα μπορουσε να πει λαρνακα ή και μελβουρνη...] και καταλαβαινετε...

....... ηταν και στις καλες του ο δικας σε εκεινη τη φαση [για διααααφορους λογους] και εριξε στροφες...ξαφνικα η εκδοχη της τυπικης εφαρμογης του κανονισμου [ελεησον ημας...]του στρατοδικειου...εγινε ελεω εορτων...απλη Φυλακη...και συνεχιζει...

- παιδι μου σε καταλαβαινω ολοι τα χουμε κανει και γω δεν ημουν του κατηχητικου αλλά ειναι λεπτη η θεση μου...βεβαια δεν εχεις ξαναδωσει αφορμες κι επειδη ερχονται Χριστουγεννα παρε 5 μερες φυλακη αλλα αν το ξανακανεις.......θασε $%@#$^

-ευχαριστω κυριε διοικητα..

- δε με λες ρε σειρα [ο καπτεν μαη καπτεν ο δικας...] τουλαχιστον την ....κανονισες τη λεγαμενη...ελα ρε αντρες ειμαστε μην κοκκινιζεις...

- σοκαρεται ο τυφεκιοφορος....και απαντα μεγαλοφωνα και αψυχολογητα το ψευδες...
ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΔΙΟΙΚΗΤΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΠΗΓΑΜΕ....

αλλαζει το χρωμα του δικα....γυρναει το ματι πεντε στροφες....

- τι μου λες ρε μ@λ@κισμενο???ηρθε απο την κρητη ως εδω πανω η κοπελια στου διαολου τογκωλο για να την παει ο ...χιου γκραντ απλα και μονο για καφε...
ξεφτιλιζεις τη μοναδα μας....
ΑΚΥΡΟΝ Η ΠΕΝΤΑΡΑ ΦΥΛΑΚΗ....ΦΑΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΣΑΡΑ ΓΙΑ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟΝ ΤΑΞΙΑΡΧΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΠΑΝΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ!!!

ταγμα ακυρον ταγμα προ σοοοοο χηηηπ κλεινατε επι δεξιαπ προς τροχααααδην μαρς στην αναταση!!!!στην αναταση ....ΠΟΙΟ ΕΙΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΑΘΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΩ.....

καψονι και τρεξιμο μεχρι το απογιομα ολοι παρεα λιωσιμο....ελεω του ρουφ λοχια που θελε να το παιξει ηρακλης πουαρω....[βεβαια μην συγχυζεστε...παντα κλεινουν τετοιοι ισολογισμοι στη ζωη...καποτε το ξυλο επεσε με αναδρομικη ισχυ και ηταν πολυ και ανελεητο εντος και εκτος στρατου....αλλα ας μην επεκταθω...]

[alexandros]

Ο Μπάρνυ μου δίνει πάσα γι' αυτό που λέει για το ξύλο για να αφηγηθώ την παρακάτω ιστορία: ο υπογραφόμενος έχει πάρει την τελευταία μετάθεσή του σε Ίλη Στρατηγείου ακριτικής πόλης όπου και υπηρετεί την ένδοξη Μαμά Πατρίδα στο Β' Επιτελικό Γραφείο (και επιλοχίας Ίλης και 1-2-3-4 γραφείο Ίλης και Αλφαμίτης αλλά ας μην το κάνουμε θέμα) όπου συστεγάζεται και μια διμοιρία από στρατονόμους (απο σεβασμό σε κάποιους που μπορεί να υπηρέτησαν ως στρατονόμοι δεν τους αναφέρω ως "καρακώλια"). Κάθε τρίμηνο έρχονται και 4 νέοι να αντικαταστήσουν τους προηγούμενους. Εγώ λοιπόν είμαι εκεί εδώ και 3 μήνες οπότε δεν έχει τύχει να βρεθώ μπροστά όταν έρχονται οι καινούργιοι. Φτάνει λοιπόν η ευλογημένη εκείνη ημέρα. Εμείς στην Ίλη Στρατηγείου δεν έχουμε παλιούς και νέους (όλοι πάνω-κάτω στα ίδια είμαστε αφού είναι μονάδα 3ου κύκλου εκπαιδεύσεως, εγώ πως κατέληξα εκεί πέρα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο...). Φυσικά πρέπει να αναφέρουμε ότι έχουμε και τους κλασικούς φυλακόβιους που θα έπρεπε να έχουν απολυθεί εδώ και 1,5 μήνα αλλά έχουν ακόμη να υπηρετήσουν 1,5 φυλακή και πάει λέγοντας. Υπάρχει λοιπόν η παράδοση να γίνεται μια "εξηγησούλα" προς τους νέους στρατονόμους το πως πρέπει να φέρονται (με τον προσήκοντα σεβασμό δηλαδή) προς τους αρχαίουρες τους μαυροσκούφηδες. Η "εξηγησούλα" γινόταν είτε με την καλή είτε με την ανάποδη...Έρχονται λοιπόν οι νέοι ΣΝ και πάει η "αντιπροσωπεία" φυλακόβιων και αρχαίουρων να τους τα πει ένα χεράκι για να είμαστε όλοι χαρούμενοι (νόμος της ζούγκλας όχι αστεία). Φυσικά ο αρχαίουρας με την φαιοπράσινη φόρμα ούτε καν διανοείται να χτυπήσει την πόρτα για να μπει στο μικρό τους θάλαμο. Απλά την ανοίγει. Τον βλέπει ξαφνικά μπροστά του ένας νέοπας ΣΝ από την Αθήνα (καλό παλικαράκι κι αυτός...) και του βάζει τις φωνές "ποιος είσαι εσύ ρε; γιατί ανοίγεις την πόρτα των ΣΝ" και τα λοιπά καουμπόικα...Γίνεται τσακωμός μέγιστος με άκρως ελληνικές αντιδράσεις εξουσιομανίας και από τους μεν και από τους δε. Το βράδυ είμαστε μαζεμένοι στο ΚΨΜ οπότε καταστρώνεται το σχέδιο "μάλλινη κουβέρτα". Για όποιον δεν το ξέρει τι σημαίνει τότε θα δείτε παρακάτω. Στην υλοποίηση του σχεδίου παίρνουν μέρος οι πλέον ογκώδεις από τους συναδέλφους μας. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε ότι τη νύχτα που θα κοιμόντουσαν οι ΣΝδες 16 άτομα θα έμπαιναν στο θάλαμό τους και θα τους πετούσαν από πάνω τους μια μάλλινη κουβέρτα και μετά "σύννεφο-φατούρο" στην πιο βάναυση εκδοχή του (μπουνιές, κλωτσιές κ.λπ.) Πραγματικά κατά τις 3 η ώρα τα ξημερώματα (ξέχασα να αναφέρω ότι κυριαρχούσαμε στο στρατόπεδο, οι έφοδοι ήταν ελάχιστοι και απολύτως προβλέψιμοι κ.λπ.) γίνεται το σκηνικό...πραγματικά ήταν το "που πονεί και που σε σφάζει". Περιττό να πούμε ότι την άλλη μέρα στην αναφορά οι ΣΝδες ήταν παναγίες και στεκόντουσαν σούζα!!

[PELTASTIS VARNAVAS]

αν λοιπον προκειται να στρατευτει κανεις αμεσα [με συμπληρωνετε]
θα κατεβεις μοναστηρακι με φιλους για καφε να μην σε παρει απο κατω θα πας στην ηφαιστου να κανεις τη γυρα σου..το πακετακι ειναι ετοιμο ξεεερουν αυτοι
λουκετα με τα κλειδακια των, ενα πιο ισχυρο για το οπλο, ενα ντουλαπα, λουκανικο, σακοι ιματισμου κτλ και 2 τρεις καβαντζες, παρε ενα αλυσιδακι καμια 40αρια εκατσοστα να το δεσεις μια ακρη στην κατω τσεπη του χιτωνιου και στην αλλη ενα κλειδι απο καθε λουκετο για να τα δουλευεις γρηγορα σε καθεστως πιεσης [πχ ΛΟΚ αποτι εχω ακουσει...]
ενα νεσεσερακι για οδοντοβουρτσοξυριστικα [του κωλου ποιοτητες γενικα να μην διδουν στοχο και προκαλουν...] μεσα στο χαμο των νεων μην σου πεφτουν στα παλιονερα αι οδοντοπασται...γυαλιστικα θα σου δοσουν [παρε αν ειναι κανα αυτογυαλιστικο μαυρο βουρτσακι] και να βαζεις καθε μερα για να μαλακωσουν οι αρβυλες [και να μη σου τα τουμπανιαζουν τα καραβάνια]
κινητα φορτιστες μαλλον στο πρωτο επισκεπτηριο να δεις τι παιζει [εγω βεβαια πηγα πριν καμια 10ετια..] απο αυστηροτητα
ραδιοφωνακια φακους σουγιαδες δεν τους επιδεικνυουμε θα μας τα ψυρισουν μαζι με το κινητο στην πρωτη ευκαιρια...
ειδικα για το κεντρο νεων ισχυουν τα ανωτερω πιο ενισχυμενα, μετα στη μοναδα θα κατσεις καιρο θα κανεις παρεες, στο κεντρο απαρατηρητος αορατος...ουτε κακος ουτε χαρακτηριστικα εξεχων καλος [πανε αυτα...αλλες εποχες...]
να υπαρχει εν κρυπτω πλεοναζμα παπιε ντε κολ [χαρτι υγειας περικαλω]
αρχικα, εξωτερικα δεν δειχνουμε ξεψαρωτοι [εως δειχνουμε ψαρωμενοι σε ανωτερους μονιμους] και εσωτερικα ξεψαρωτοι του θανατα ακλονητοι ριχνουμε τα γελια της αρκουδας καθοτι δεν θα κρινει την ουσια του ειναι μας ο καθε πασα τις
το φαγητο στο κεντρο μαλλον θα ειναι μπλιαχ [καμια σχεση με συνταγες των ΙΔΕΟ...]
πλην φασολαδας η οποια γαμει!!!υπομονη σπανιοτατες οι δηλητηριασεις εντος στρατου πιο συχνες σε εξοδους
αρχικα τυπικοι εντος οριων ανευ υπερβαλοντος ζηλου σε υπερεσιες μην στιγματιστουμε
ως οργικλες περιπτωσεις μπουρδελα αλεμαο γαμωσειρα αλλα ουτε και ο μαλακας του λοχου
μακρυα απο οτιδηποτε παραπεμπει σε παρεες με ουσιες διαφορες...οραση και ακοη επιλεκτικα και δημιουργικα ημιαδρανοποιημενες
αμα σας ριχνουν για καμψεις και μπορειτε να καμετε 100 καντε αρχικα 20 ωστε να σημειωθει μετα προοδος λογω της αρτιας εκπαιδευσης που σας εξασφαλιζουν τα ευορκως υπηρετουντα στελεχη του ΕΣ

αυτα για ορεκτικο
γενικα με φθινουσα αυστηροτητα ειναι τα οπλα του στρατου πεζικο τεθωρακισμενα πυροβολικο στην αλλη ακρη χημειο αεροπορια ναυτικο και καπου αναμεσα ολα ταλλα αναλογα που θα πεσεις
ξεχωριζουν σε αυστηροτητα γενικα πεζοναυτες πειθαρχια τρελη ,αλεξιπτωτα λογω αλματος [αντικειμενικη επικινδυνοτητα-δεν το συνιστω] αμφιβιοι [ανατολικο αιγαιο]ορεινοι.
χαλλλαρουιτες ειναι υγειονομικο [πολυυυ] διαβιβασεις [αρκετα] , ΣΥΠ ΣΕΜ παλευεται ανετα

coming soon το καψωνι ΣΩΒΕ σωματικη βελτιωση και ψυχολογικο ,ομαδικο και ατομικο
μυθοι και πραγματικοτητα...τεινει προς καταργηση...καλαμπουργια και σοβαρες καταστασεις κομπλεξικων...

προσθεσατε πλιζ

[alexandros]

Καψώνι λοιπόν σε νέους που έρχονται στο στρατόπεδο: είναι ο υπογραφόμενος παλαιός στη μονάδα και έρχονται οι νέοι, ο Νέρωνας (βλέπε ποστ παραπάνω) αποφασίζει να ψαρώσει τους νέους με ένα από τα πιο ευφάνταστατα καψώνια που έχω δει. Έρχονται οι νέοι της Ίλης μας και αρχίζουν τα παιδιά να τακτοποιούνται. Όλοι οι παλαιοί (παρόλο που είχαμε διαταγή από τον Διοικητή Ίλης να τους τρέξουμε) δεν κάνουμε τίποτα. "Καλώς ορίσατε παιδιά", "από που είσαι εσύ ρε ΑΣιΜί;" "τι γίνεται σειρούλα" και τα λοιπά...Ο Νέρωνας βάζει το κόλπο σε εφαρμογή. Βγάζει από την κωλότσεπη ένα βιβλιαράκι σε σχήμα βίπερ το οποίο είναι τσόντα του κερατά. Πάει στο μέσο του θαλάμου και φωνάζει. "όλοι οι νέοι να έρθουν εδώ", αμέσως τα παιδιά σοβαρεύονται και διαβάζω στο βλέμμα τους "ωχχχχ τώρα θα μας τρέξουν". Έρχονται και συντάσσονται σε στοίχο μέσα στο θάλαμο. Ο Νέρωνας, όπως τον λέει ο Μπάρνυ, παίρνει το μειλίχιο ύφος του (σωστός ψυχασθενής μιλάμε...) και λέει "όχι βρε παιδιά, γύρω μου ελάτε και καθίστε οκλαδόν στο πάτωμα, θα διαβάσουμε ένα ωραίο παραμύθι". Κάθονται τα πιτσιρίκια κάτω και τους λέει "λοιπόν, το πρώτο παιδάκι θα διαβάζει μια σελίδα και μετά θα δίνει στον επόμενο να συνεχίζει, εντάξει παιδιά μου;". Αυτοί στην αρχή νομίζουν ότι το ανάγνωσμα είναι θρησκευτικόστρατιωτικό αλλά μόλις ξεκινούν να διαβάζουν αρχίζουν και γίνονται κόκκινοι από ντροπή!! Δεν έχουν όμως άλλη επιλογή...συνεχίζουν και διαβάζουν δυνατά και με στεντόρεια φωνή την άγρια τσόντα και ο Νέρωνας κουνάει το κεφάλι του με περισσή κατανόηση λες και ακούει ποίηση του Ελύτη!!

[Dhmellhn]

Παρουσιάστηκα στη Λαμία και υπηρέτησα στη Χίο ως Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός. Απολύθηκα ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός και υπηρέτησα συνολικά 24 μήνες.

Θα επανέλθω με λεπτομέρειες...

[ArELa]

Τώρα που σε λίγες μέρες ο γιος μου παρουσιάζεται στο Μεγάλο Πεύκο -για να υπηρετήσει στις Ειδικές Δυνάμεις που επέλεξε, φυσικό επόμενο είναι να έχω κάποιες ανησυχίες. Την εποχή που έγινε το συμβάν με τον Ρωμιόπουλο, δεν υπήρχε ακόμα αυτό το φόρουμ. Νομίζω ότι είναι καιρός να κάνουμε μια ειδική μνεία γι'αυτό το παιδί.




Στις 17 Ιουνίου 1997 ένας στρατιώτης δολοφονείται εν ψυχρώ στο 640ο Τάγμα Πεζικού στο Σουφλί Έβρου. Είναι 20 ετών και το όνομα του Σπύρος Ρωμιόπουλος. Την ιστορία την έμαθαν όλοι μέσα από τηλεοπτικά κανάλια, σόου και ριάλιτι, ο νεκρός δεν δικαιώθηκε ποτέ.



Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς παρουσιάζονται στο Σουφλί νέοι στρατιώτες, μεταξύ αυτών και ο Ρωμιόπουλος. Πριν περάσει μία βδομάδα, ξεκινούν για άσκηση, παρόλο που είναι εβδομάδα προσαρμογής και οι νέοι στρατιώτες δεν ασκούν καμιά υπηρεσία, ούτε φυσικά παίρνουν μέρος σε ασκήσεις. Η άσκηση έχει τεράστια οργανωτικά προβλήματα, οι στρατιώτες υποφέρουν και τα νεύρα όλων να είναι τεντωμένα. Κατά τη διάρκεια της άσκησης, ο λοχαγός Μπακατινάκης παίρνει το Ρωμιόπουλο μαζί του για να προετοιμάσουν τους στόχους κάποια βολής. Στα μέσα όμως της διαδρομής διατάζει το Ρωμιόπουλο να επιστρέψει στον υπόλοιπο λόχο, με τα πόδια. Η απόσταση αυτή είναι περίπου 500 μέτρα κι ο στρατιώτης είναι φορτωμένος με ιδιαίτερα βαρύ εξοπλισμό (κράνος, εξάρτηση, σάκο εκστρατείας, όπλο κλπ.), ενώ, λόγο ώρας -περίπου 3:00 το μεσημέρι- έχει αφόρητη ζέστη.



Όταν, μετά από ώρες, δεν έχει δώσει σημεία ζωής, οι υπόλοιποι στρατιώτες τον αναζητούν και τελικά τον βρίσκουν νεκρό…



«Είμαι μεγαλύτερος, είχα συνηθίσει να τον προστατεύω, ήταν για μένα πάντα ο μικρός. Ηταν ο φίλος μου και ο αδελφός μου. Και εκείνη τη στιγμή, εκείνη την τρομερή στιγμή που έπρεπε να ήμουν δίπλα του να τον βοηθήσω, εγώ ήμουνα μακριά του. Η ζωή μου έχει αλλάξει, βλέπω συνέχεια έναν εφιάλτη. Είναι νύχτα και ο Σπύρος τρέχει στο δάσος. Φωνάζει: Ιορδάνη, Ιορδάνη βοήθησέ με. Και ξυπνώ κάθιδρος. Ένα παιδί ήταν ο αδελφός, ένα παιδί χαρούμενο, αισιόδοξο και καλοσυνάτο, ένα παιδί που θα πήγαινε μπροστά. Αλλά δεν πρόλαβε. Δολοφονήθηκε νωρίς. Πέρασε τόσος καιρός και η αλήθεια ακόμα δεν αποκαλύφθηκε. Θέλω να τιμωρηθούν οι ένοχοι για να μου φύγει ένα βάρος…»

Ιορδάνης Ρωμιόπουλος, αδερφός



Την επόμενη ημέρα στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης η ιατροδικαστής Ζαγκελίδου, μετά τη νεκροψία και νεκροτομή που διενεργεί, γνωματεύει ότι ο στρατιώτης πέθανε από φυσικά αίτια, και συγκεκριμένα από πνευμονικό οίδημα.



Αμέσως γίνεται με τιμητικό άγημα η μεταφορά του νεκρού στρατιώτη στον τόπο καταγωγής του, τη Νέα Λάμψακο της Εύβοιας και προγραμματίζεται η κηδεία του την επόμενη μέρα. Ωστόσο, λίγες ώρες πριν, ένας έφεδρος στρατιώτης από το Τ.Π. του Ρωμιόπουλου που συμμετείχε στο άγημα πλησιάζει τους συγγενείς του νεκρού συναδέλφου του και τους εκμυστηρεύεται ότι «τον Σπύρο τον έχουν… φάει από μέσα».



Στο σημείο αυτό αλλάζουν όλα άρδην. Ο πατέρας επιμένει να ανοίξει το φέρετρο πριν την ταφή και διαπιστώνει ότι το κορμί του παιδιού του έχει φανερά σημάδια κακοποίησης, που όμως δεν καταγράφηκαν κατά την πρώτη νεκροψία. Από τους ιατροδικαστές Νόνα και Κουτσάφτη θα μάθει αργότερα ότι κάποιος του έχει αφαιρέσει τα σπλάχνα και τα νύχια. Έτσι, οι αρχικές πλημμελείς ιατρικές εξετάσεις ανατρέπονται από τα πορίσματα των ιατροδικαστών, που αποκαλύπτουν σωρεία χτυπημάτων στο σώμα του.



Ο επίτιμος προϊστάμενος της ιατροδικαστικής υπηρεσίας και τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας Ρωμιόπουλου, Γιαμαρέλλος, επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για δολοφονία, που έγινε περίπου ως εξής: Ο Σπύρος Ρωμιόπουλος χτυπήθηκε κατ’ αρχάς στα γεννητικά όργανα και όταν “διπλώθηκε” στα γόνατα του κατάφεραν χτυπήματα (γονατιά) στο πρόσωπο (εξ ου και το σκισμένο κάτω χείλος) και τη συνέχεια χτυπήματα στο κεφάλι (χτες διαπιστώθηκε ένα ακόμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού). Ο δράστης στη συνέχεια, που ενδεχομένως είχε και βοηθό, τον στραγγάλισε, χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα του, στεκόμενος πίσω από το θύμα. Προηγουμένως όμως τον είχε πιάσει (ο δράστης) από το λαιμό με την παλάμη χρησιμοποιώντας τα δάχτυλα του χεριού του.



«Ό,τι κάνουμε πλέον, το κάνουμε για τα υπόλοιπα παιδιά που υπηρετούν ή πρόκειται να υπηρετήσουν στον Έβρο. Για μένα η ζωή έχει τελειώσει. Θα σας κυνηγήσω μέχρι το τέλος. Μόνο έτσι θα γλιτώσουν τα παλικάρια μας στον Έβρο. Σε περίοδο ειρήνης είναι αδύνατον να χάνουν τη ζωή τους οι στρατιώτες μας»

Τρύφων Ρωμιόπουλος, πατέρας



Σε χρόνο ρεκόρ αλλάζει και η ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού, για τα αίτια θανάτου του Ρωμιόπουλου. Τα φυσικά αίτια θανάτου μετατρέπονται γρήγορα σε εγκληματική ενέργεια. Ταυτοχρόνως, δίδεται εντολή στο Διαρκές Στρατοδικείο της Ξάνθης να διεξαγάγει έρευνες για τις συνθήκες θανάτου του στρατιώτη. Ως βασικός ένοχος κρίνεται ο δεκανέας Mπακατινάκης, που φέρεται επίσης να είναι μέλος κυκλώματος εμπορίας ναρκωτικών και γνώστης πολεμικών τεχνών. Ωστόσο, το στρατοδικείο τον αθωώνει λόγω ανεπάρκειας στοιχείων.



Τα ΜΜΕ ξεσαλώνουν. Η ζωή και ο θάνατος του Ρωμιόπουλου γίνονται τηλεοπτικό σόου, και η επίσκεψη του «χαροκαμένου βιοπαλαιστή» πατέρα στον Έβρο, όπου συναντάται με τον διοικητή της μονάδας και με υπευθύνους του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης καλύπτεται από επιτελεία δημοσιογράφων και καναλιών.



Ξεκινούν νέα δικαστήρια. Τη διχογνωμία των ειδικών επιστημόνων, που διενήργησαν τις δύο πρώτες νεκροψίες και νεκροτομές, έχουν επιφορτιστεί να ξεκαθαρίσουν πέντε συνάδελφοί τους από τα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων και Κρήτης, καθώς και από τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες της Χαλκίδας και του Νοσοκομείου των Σερρών. Μετά τις εκ διαμέτρου αντίθετες γνωματεύσεις των ιατροδικαστών της Αλεξανδρούπολης και των Αθηνών γίνεται εκταφή του νεκρού στρατιώτη.



Το διάστημα εκείνο, η οικογένεια δέχεται συνεχώς απειλητικά τηλεφωνήματα, ενώ ανώτατοι αξιωματικοί την προτρέπουν «να μην τα βάζει με το Στρατό». Φαίνεται ότι πολλοί γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν μιλάει. Ο πατέρας Ρωμιόπουλος αναφέρει κάποιο χαρακτηριστικό τηλεφώνημα από μία κοπέλα, που τους λέει ότι τα έχει δει όλα, αλλά φοβάται να μιλήσει. Στις προτροπές της οικογένειας ότι θα την προστατεύσει ο δικηγόρος τους, απαντά «Άμα πέσει η νύχτα εδώ πάνω είμαστε ο θεός, ο διάολος και εμείς. Τι να μου κάνει ο δικηγόρος σας; Πώς θα με προστατεύσει; Θα σας πω κάτι χαρακτηριστικό για να καταλάβετε ότι δε λέω ψέματα. Έχετε ένα κοριτσάκι; Είχε τη φωτογραφία του ο γιος σας μέσα στο πορτοφόλι του. Ήταν έτσι κι έτσι, φορούσε αυτά κι αυτά, σ’ αυτή τη στάση…. Τα είδα όλα”.



“Είμαι πεισμένη ότι το παιδί μου το σκότωσαν. Ο Σπύρος μου πάει δεν ξαναγυρίζει πίσω, εγώ όμως δεν πρέπει να το “κουκουλώσω”, γιατί δε θέλω να συμβεί και σε άλλα παιδιά που πάνε να υπηρετήσουν”.

Μαριάνθη Ρωμιοπούλου, μητέρα



Μέσα σε όλα αυτά, εμφανίζεται στο ίντερνετ κάποιος που θέλει για λόγους ασφαλείας να διατηρήσει την ανωνυμία του, που ισχυρίζεται ότι το Ρωμιόπουλο τον σκότωσε η τοπική μαφία των ναρκωτικών. Οι έμποροι συχνά προσπαθούσαν να εκφοβίσουν τους φαντάρους, πετώντας τους πέτρες ή πυροβολώντας στον αέρα έξω από τα φυλάκια, ελπίζοντας ότι έτσι θα μπορούσαν να δράσουν ανενόχλητοι στο ποτάμι και να περνάν τις τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών. Η ιστορία λέει ότι υπεύθυνος για τη δολοφονία ήταν κάποιος Ιωάννης Τσιάπης, σεσημασμένος κάτοικος Δισυμότειχου, με δίκες για υποθέσεις ναρκωτικών, χωρίς καμία φυλάκιση ωστόσο. Συγκάλυψη εγκληματιών; Προβοκάτσια; Κανείς δεν θα μάθει…



Δώδεκα χρόνια μετά, η οικογένεια του Ρωμιόπουλου δεν έχει λάβει σαφή απάντηση, ενώ στο μεταξύ, όλοι όσοι είχαν σχέση με την υπόθεση – απλοί φαντάροι και ανώτεροι αξιωματικοί – μετατέθηκαν σχεδόν αμέσως σε άλλες μονάδες, ενώ ο φάκελος με το σχετικό υλικό έκανε 11 μήνες να φτάσει από το γραφείο του ανακριτή σε αυτό του εισαγγελέα.



Θα μάθει ποτέ κανείς εάν ο Ρωμιόπουλος:

* έπεσε θύμα καψωνιού από συναδέλφους του;
* δολοφονήθηκε από λαθρεμπόρους ναρκωτικών, που έπεσε στο δρόμο τους;
* έπεσε θύμα “κυκλώματος λαθρεμπόρων ναρκωτικών και δουλεμπορίας που έχουν άκρες και μέσα στη μονάδα όπου υπηρετούσε”, όπως ισχυρίζεται ο πατέρας;



“Μάνα μου, είμαι καλά, αλλά έχω δει πολλά, όταν πάρω άδεια θα ‘ρθώ να σας τα πω. Τα γράφω στο ημερολόγιό μου. Εδώ γίνεται χαμός. Δεν μπορώ να τα πω από το τηλέφωνο. Το βράδυ θα πάω περιπολία και αύριο έχουμε άσκηση. Μην ανησυχείς… Δεν έλαβα χρήματα. Τα έστειλες τα χρήματα; Εντάξει; Θα σου ξανατηλεφωνήσω σύντομα”.

Σπύρος Ρωμιόπουλος



Υ.Γ. Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2002, Υπουργείο Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης

Δημοσιογράφος: Σήμερα, οι γονείς του νεκρού φαντάρου Ρωμιόπουλου, που έχασε τη ζωή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, επισκέφθηκαν το Μέγαρο Μαξίμου και ζήτησαν να δουν τον Πρωθυπουργό και να του παραδώσουν ένα φάκελο με τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους. Αυτή η υπόθεση, εκκρεμεί εδώ και περίπου 55 μήνες. Έχετε κάποιο σχόλιο επ` αυτού;



Εκπρόσωπος Τύπου Κυβέρνησης: Όποιος πολίτης το θέλει, μπορεί να απευθυνθεί στον Πρωθυπουργό εγγράφως, να αποστείλει το αίτημά του. Και σας πληροφορώ ότι κάθε φορά το γραφείο του Πρωθυπουργού εξετάζει, με ιδιαίτερη προσοχή και σεβασμό, τα θέματα των πολιτών ή τις αναφορές τους και επικοινωνεί με τα αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να δοθούν οι απαντήσεις. Γνωρίζω ότι πολλές φορές υπάρχουν επιστολές στο γραφείο του Πρωθυπουργού με αιτήματα πολιτών, τα οποία εξετάζονται, προκειμένου να δίνεται η σωστή απάντηση.


απο Silentcrossing's blog



Και ερωτώ. Τι παίζει με αυτό το ανεξερεύνητο κομμάτι του ελληνικού στρατού που όλοι οι ιθύνοντες (κυβερνήσεις και στρατός) έκαναν γαργάρα;
Τι παίζει με ένα σωρό περίεργα περιστατικά θανάτων, για τα οποία ο στρατός αποφαίνεται "ατύχημα" ή "αυτοκτονία";

Και πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει ένας γονιός- ή πόσο παρανοϊκός μπορεί να λογίζεται που ανησυχεί και φοβάται όταν το παιδι του φεύγει για να υπηρετήσει σ'έναν στρατό που σκοτώνονται παιδιά, που οι έρευνες είναι ελλειπείς, οι απαντήσεις "λίγες" που παίζει μια περίεργη ομερτά/νόμος σιωπής, που παίζει και συγκάλυψη ή αδιαφορία απ'τους υπεύθυνους...και όλα αυτά ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΕΙΡΗΝΗΣ;

[PELTASTIS VARNAVAS]

σε θεματα ψυχολογιας στρατευσιμων και συγγενων αυτων ....ειδικα κατα τες πρωτες μερες του νεοσυλλεκτου καλον ειναι να πεφτει κανα τηλεφωνο σπιτι πως ολα καλα και κανα καλαμπουρι [το χιουμορ δεν πρεπει να χανεται ποτες!!], χωρις ομως αγχη και ψυχαναγκασμους , καλο δε,
ειναι να υπαρχει ενα αμφιδρομο φιλτρο μη εξωτερικευσης αυθορμητα παρορμητικα εντονων φυσιολογικων συναισθηματων εκατερωθεν...να εκπεμπεται απο τους οικειους αισιοδοξια χαλλλλαρα και δεν τρεχει και τιποτα και ο φανταρος να μην μεταφερει την καθε σκληρη ενδεχομενως λεπτομερεια αμασητί στο σπιτι του...ειναι ενα ποτηρακι προσωπικο καποια πραματα που σαν σφηνακι γλυκοπικρο θα το παμε μονοι μας τα φανταργια ασπρο πατο...εξαλλου:
ο δυνατος κι ο αετος θελει να ειναι μονος, να μην τον βλεπει ο αδεφος οταν τον παιρνει ο πονος...[για τους κρητικους και ειδικα κρητικες της ιδεοπαρεας...]

το management [emotional και οχι μονο] των ερωτικοσυναισθηματικων σχεσεων κατα το φανταρικο ειναι ενα ειδικο κεφαλαιο αρκετα ακανθωδες βεβαιως βεβαιως...

[ArELa]

Καλά και άγια και σωστά τα όσα έγραψες, Μπάρνι μας.
Οταν όμως προκύπτουν περιπτώσεις σαν την παραπάνω (σε παιδι της γενιάς σου που τη θυμάμαι σα να'ταν χθες) το κρίνεις/το κρίνετε λογικό, υγιές και φυσικό να ανησυχεί ένας γονιός ή εντάσσεται στον παραλογισμό μιας παλάβρας υστερικιάς κατινο-μάνας που κυνηγάει το μπούλη της να φάει το φαϊ του; Γιατί κάποιοι (ονόματα δε λέμε) κάτι τέτοιο υπονόησαν, πράγμα που βρίσκω επιεικώς κουλό.


Και άσχετα με τις προσωπικές μου ανησυχίες και προβληματισμούς εδώ, πώς κρίνετε την παραπάνω υπόθεση... και το σκοτεινό κομμάτι αυτό του ελληνικού στρατού αλλά και του κρατικού μηχανισμού που αφήνει τέτοια περιστατικά να περνάνε στη λήθη χωρίς επαρκή έρευνα και πραγματική απονομή δικαιοσύνης;

[karipis]

Κάνεις το λάθος και νομίζεις πως τα λόγια μου περιείχαν συγκριτισμό ενώ δεν είναι σωστό. Αυτό, την σύγκριση δηλαδή, το κάνεις εσύ Βασιλικώ μου.( )

[ArELa]

Για ποια σύγκριση μιλάς;
Σε έχασα...

Ποια σύγκριση κάνω εγώ;
Και για ποιον συγκριτισμό μιλάς στο κειμενάκι-κειμενάρα σου; Δεν μιλώ-και δε μίλησα ποτέ- για συγκριτισμό αλλά για λαθεμένο προσδιορισμό. (Δεν ξέρω πώς σου'ρθε τώρα ο συγκριτισμός)

[ArELa]

Εντωμεταξύ για την περίπτωση Ρωμιόπουλου, ακόμα τσιμουδιά...

[karipis]

Οτι συγκρίνω εσένα με άλλες μανάδες και άλλες τέτοιες μπαρούφες.
Από την άλλη, ζητάς (εμέσως) να συγκρίνω μια άσχετη υπόθεση ενός άτυχου παιδιού με τι;; Με την στράτευση του Κωστή; Πως;

Τέσπα. Κάνω λάθος και παραδέχομαι τα πάντα.
(....βραδιάτικα ).

[ArELa]

Οτι συγκρίνω εσένα με άλλες μανάδες και άλλες τέτοιες μπαρούφες.

αυτό εδώ

Εμ βέβαια, εσείς είστε που τα χαλάτε τα παιδιά!
Ακούει κάτι τέτοια το παιδί, το κάθε παιδί, και αντίς να σκέφτεται το όπλο και τα καθήκοντά του σκέφτεται τι καλό να μαγείρεψε σήμερα η μάνα... Δεν φτάνει που είναι ζαβλακωμένα τα πιο πολλά σημερινά παιδιά, έχουν και τις υστερικές μισότρελες μανάδες τους από πάνω να σιγοντάρουν!!

Το'γραψες απευθυνόμενος στη Μαρία την Πενταγιώτισσα;
Ή μήπως το απηύθυνες σε μένα-ή ακόμα χειρότερα το'γραψες ΓΙΑ μένα;
Λέμε τώρα...
Σε άλλο ανάρτημα μεν, αλλά μην ξεχνάμε και τι γράφουμε και σε ποιον το απευθύνουμε, οκ?

Από την άλλη, ζητάς (εμέσως) να συγκρίνω μια άσχετη υπόθεση ενός άτυχου παιδιού με τι;; Με την στράτευση του Κωστή; Πως;

Ελληνικά μιλάω ρε Τάσο, και δεν ζήτησα συγκρίσεις! (πώς σου'κατσαν εσένα οι συγκρίσεις δεν καταλαβαίνω) Λέω: ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ, ΘΕΩΡΕΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ, ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ, ΑΔΟΚΙΜΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΕΝΑΣ ΓΟΝΙΟΣ?
Αν δε μπορείς να πεις "ναι", πάρε πίσω τις παπαριές που μου απηύθυνες και τελείωσε το θέμα. Αν πάλι δε θες ή δε μπορείς να πεις τίποτα, ούτε να πάρεις πίσω τίποτα, δεκτό κι αυτό. Μην το κλωθογυρίζουμε όμως και μην κάνεις τον Γερμανό, οκ?