Μια μέρα στη Χώρα Σαμοθράκης

[Apomakros]

Η Σαμοθράκη είναι ένα νησί που αξίζει χίλια αφιερώματα.

Η Σαμοθράκη είναι ένας τόπος καταπληκτικός, ένας τόπος ιερός, ένας τόπος γεμάτος ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Σ' αυτό το μικρό οδοιπορικό μου, δεν θα αναδείξω τίποτε από όλα τα παραπάνω.

Ήταν, φίλοι μου, ένα ταξίδι επαγγελματικό, ένα ταξίδι ρουτίνας. Έπρεπε να υπερασπιστώ μια πελάτισσά μου, η οποία ήταν κατηγορούμενη για αυτοδικία.

Και η Σαμοθράκη, για όσους δεν το ξέρετε, διαθέτει μεταβατική έδρα Ειρηνοδικείου και Μονομελούς Πλημμελειοδικείου. Ναι, η δικαστική αίθουσα βρίσκεται στη Χώρα, πάνω από ένα καφενείο. Μη γελάτε. Παλιά δικάζαμε μέσα στο καφενείο. Εδώ και λίγα χρόνια έχτισαν από πάνω μια αίθουσα και την έκαναν Δικαστήριο. Εκεί πήγαινα...


Ξεκίνησα από Αλεξανδρούπολη, που είναι η έδρα μου, Δευτέρα μεσημέρι με το ΣΑΟΣ, δίκασα την άλλη μέρα το πρωί στη Χώρα Σαμοθράκης και μετά κατευθείαν μπήκα στο καράβι και επέστρεψα.

Αλεξανδρούπολη -Καμαριώτισσα Σαμοθράκης, δυο ώρες ταξίδι.



(πάνω από το ΣΑΟΣ)



(Η Αλεξανδρούπολη από το ΣΑΟΣ)



(λιμάνι Αλεξανδρούπολης)



(γλάροι)



(σαλπάραμε)



(μια βάρκα)



(η βάρκα πιο κοντά)



(αφήνουμε μακριά την πόλη)



(η πόλη όλο και ξεμακραίνει)



(ώσπου σιγά-σιγά χάνεται)



(είναι το ταξίδι που μετράει)



(και το ταξίδι είναι υπέροχο)







Συνεχίζεται...

[ICAROS]

Αυτά είναι... Για ποιά ημερομηνία μιλάμε;

[Apomakros]

Για ποιά ημερομηνία μιλάμε;

Τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη ήταν Λευτέρη, 23 αν θυμάμαι καλά. Στην αυτοδικία πάντως στο Μονομελές στη Χώρα, φάγαμε σαράντα μέρες με αναστολή, αυτό το θυμάμαι καλά.

Το νησί είναι αγαπημένος προορισμός και το επισκέπτομαι συχνά. Όχι μόνο για δουλειές.

Μιλάμε για πολλή ενέργεια!



(Φτάνοντας στην Καμαριώτισσα)


(προβλήτα)


(Λιμήν Καμαριώτισσας)


(Χώρα Σαμοθράκης)


(Χώρα)


(Χώρα)


(Χώρα)


(Χώρα)




(Συνεχίζεται...)

[ArELa]

Μυρίζω την αλμύρα στον αέρα...
μυρίζω πευκο...

με γρατζουνάνε τα βράχια αλλά σαν χάδι...

έχουν ψυχή!

[ELectriE]

Όσα και να ειπωθούν γι'αυτό το νησί είναι λίγα...

[Apomakros]

Ξανθιά, οι λέξεις σου είναι σαν εικόνες ώρες-ώρες

Όσα και να ειπωθούν γι'αυτό το νησί είναι λίγα...

Σωστά τέκνον

(και μη χάνεσαι ε;)


Ας πούμε τώρα και λίγα λόγια για τη Χώρα που είναι και το θέμα μας.

Η Χώρα, η πρωτεύουσα του νησιού, βρίσκεται στο εσωτερικό και απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα από τη Καμαριώτισσα. Είναι αμφιθεατρικά κτισμένη, ανάμεσα στις πλαγιές του Σάος, που καλύπτονται από πεύκο.

Στην είσοδο της Χώρας βρίσκεται ο μεσαιωνικός Πύργος που είναι απομεινάρι της κυριαρχίας των Gattilusi (1300-1400).

Ο επισκέπτης μαγεύεται από μια εικόνα ιδιόμορφη από τα μεσαιωνικά ερείπια, από τα όμορφα στενά πλακόστρωτα δρομάκια και καλντερίμια και από την αρχιτεκτονική των μικρών διώροφων σπιτιών, που είναι το ένα κολλητό δίπλα στο άλλο με τις κεραμιδένιες στέγες και τις λίγες χωμάτινες παλιές ταράτσες.

Τα σπίτια στη Χώρα είναι διατεταγμένα όλα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην "κόβουν" τον ήλιο, το ένα στο άλλο. Στα παλιά κτίρια αμιγούς κατοικίας, δείγματα του τοπικού παραδοσιακού τύπου, η κατοικία είναι ένας μόνο χώρος και το κτίριο είναι σχεδόν ένας κύβος. Τα κτίρια μικτής χρήσης, είναι νεώτερα. Στο ισόγειο βρίσκεται το μαγαζί, ενώ στο άνω πάτωμα, το σπίτι. Εδώ πολλών λογιών πολύχρωμα λουλούδια φυτρώνουν στα περβάζια και οι νοικοκυρές συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα έχει τα ομορφότερα λουλούδια.

Ο οικισμός της Χώρας έχει κηρυχθεί σαν παραδοσιακός.



Η επίσκεψή μου ήταν μιας ημέρας όπως γράφω και στην αρχή του θέματος και γι' αυτό δεν έχει άλλο.





















(Το επόμενο οδοιπορικό μου στο νησί υπόσχομαι να είναι πιο ενδιαφέρον και πλουσιότερο σε φωτογραφικό υλικό)