SystemFreaks™
έσσετ' ουδέ +ποκ+ ύστερον ου γάρ πεδέχηις βρόδων
τών εκ Πιερίας, αλλ' αφάνης κάμ Αίδα δόμωι
φοιτάσηις πεδ' αμαύρων νεκύων εκπεποταμένα.
Και θα κείτεσαι στην γη νεκρή και δε μένει
καμιά από σένα θύμηση κατόπιν σου, ουδέ πόθος
γιατί τα τριαντάφυλλα της Πιερίας δεν ξέρεις,
κι ασήμαντη θα τριγυρνάς μες στα παλάτια του Άδη
μαζί μ' αδόξαστους νεκρούς εδώ κι εκεί πετώντας.
Στην Β' Λυκείου, κάναμε ένα μάθημα που λεγόταν Λυρική ποίηση. Εκεί ήρθα σε επαφή για πρώτη φορά με την ποίηση της Σαπφούς. Η αλήθεια είναι πως αυτό το ποίημα αν και δεν είναι "αισιόδοξο" μου έκανε τρομερή εντύπωση και το θυμάμαι απ' έξω, στην μετάφραση. Βέβαια η μετάφραση που θυμάμαι διαφέρει ελάχιστα από αυτή που έδωσα και είναι η εξής:
Θα πεθάνεις και θα κείτεσαι
και κανένας δεν θα σε θυμάται στα χρόνια τα κατοπικά, ούτε θα σε ποθεί
γιατί δεν έχεις μερτικό στα ρόδα τα Πιερικά
και στο παλάτι του Άδη θα τριγυρνάς
ασήμαντη ανάμεσα στις σκιές των νεκρών όταν θα έχεις πετάξει από εδώ.
