Όταν μια επιχείρηση- ένα καθαριστήριο ας πούμε, ανοίγει κάτω από τη σκέπη του ξενόφερτου franchising, για παράδειγμα αυτά με την επωνυμία που περιλαμβάνει το νούμερο 5 (για να μη λέω ονόματα, γνωστή σε όλους σας η φίρμα υποθέτω), η άδεια λειτουργίας βγαίνει στο φτερό και πριν ανοίξει καν το κατάστημα. Αντίθετα με τον φουκαρά τον Ελληνα ιδιώτη, που πασχίζοντας να στήσει μια δική του δουλίτσα, επενδύει το λιγότερο 50.000Ε για μηχανήματα, (χώρια ενοίκια, εσωτερική διάταξη και διάκοσμο, και διάφορα έξοδα για να στηθεί μια τέτοια επιχείρηση σωστά) ξεκινάει με όλες τις προδιαγραφές. Γιατί αυτός βρίσκει διαρκή προσκόματα απ'τις αρμόδιες υπηρεσίες, που έρχονται και ξανάρχονται μεν για ελέγχους-επιθεωρήσεις, δεν του δίνουν την πολυπόθητη άδεια δε, παρά μόνο μετά την πάροδο πολλών ετών, κόπων, βασάνων, αφήνοντας τον επιτηδευματία σε διαρκή ανασφάλεια ότι ανά πάσα στιγμή θα έρθουν να του κατεβάσουν τα ρολά.
Για άλλη μια φορά η Ελληνική πολιτεία επιδεικνύει πλήρη αναλγησία, αδιαφορία προς τον Ελληνα, δίδοντας προτεραιότητα στους ξένους επιχειρηματίες- στην προκειμένη περίπτωση σε βαθμό υπονόμευσης του πρώτου για χάρη του δεύτερου.
Η ισονομία και η προτεραιότητα στη μέριμνα των Ελλήνων όλο και περισσότερο αναδεικνύεται σε ιλαροτραγικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Προφανώς είναι κι αυτό στα πλαίσια των "μεταρρυθμίσεων" που ευαγελίζονται, μόνο που παρέλειψαν να μας πουν ότι αυτές δεν είναι για να προάγουν την ανάπτυξη και την ευμάρεια του ελληνικού λαού, αλλά την ψυχολογική-ηθική και οικονομική εξόντωσή του.
![swear :swear:](./images/smilies/swear.gif)
![Εικόνα](http://www.hispaniconline.com/trends/2006/may/images/Franchising/franchising_01.jpg)