pagona έγραψε:Εγκυρότατη και συγνώμη που πάνω στη φούρια μου δεν τον ανέφερα.
ο άνθρωπος μπορεί να είναι μία χαρά σπουδαγμένος και πολύ καλός χριστιανός! Ο λόγος που σε ρωτάω και σε καλώ να το ξανασκεφτείς είναι ο εξής:
οι δύο ιδιοτητές του, Ιερέας και ιστορικός έρχονται ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ σε σύγκρουση όταν ασχολείται με ιστορικά θέματα που άπτονται του ρόλου της εκκλησίας...δεν το καταλαβαίνεις αυτό?
Είναι σαν κάτι επιστήμονες που μεγάλωσαν πιστεύοντας οτι η θεωρία της εξέλιξης είναι σατανική και αναληθής, κι οτι η γη είναι 6.000 ετών (ναι υπάρχουν άνθρωποι που το πιστεύουν, στ'ορκίζομαι) και μετά την σπούδασαν και είδαν οτι υπάρχουν αποδείξεις γι'αυτό, και τότε αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να βάλουν την πίστη τους σε άλλο επίπεδο.
Απο κείνη την στιγμή παλεύουν συνέχεια μέσα τους να βάλουν την πίστη και την επιστήμη σε ισορροπία, αλλά είναι ΠΑΝΔΥΣΚΟΛΟ! Ο κος Μεταλληνός προφανώς ΕΠΕΛΕΞΕ τί θεωρεί αληθινό για τον κόσμο του, γι'αυτό και είναι ιερέας, οπότε ΟΧΙ ΒΙΚΥ μου, δεν είναι δυνατόν να τον θεωρούμε αξιόπιστη πηγή όταν συζητάμε για την εκκλησία και την δράση της, ειδικά σε τέτοιους καιρούς, που 'κινδυνεύει' να την ξεριζώσουν μέσα απο την ελληνική ιστορία! Δεν καταλαβαίνεις? Μπορει΄να είναι έγκριτος και μία χαρά αξιόλογη πηγή όταν αναφέρεται σε ΑΛΛΑ ιστορικά θέματα, αλλά όχι σε αυτό...ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΕΛΠΙΖΩ!
Με την ίδια λογική μπορώ να αντιεπιχειρηματολογήσω για τους σύγχρονους ιστορικούς που μπορεί να
ερμηνεύσουν την ιστορία σύμφωνα α/ με το πώς αντιμετωπίζουν σε ατομικό επίπεδο την εκκλησία -ΚΑΙ τους παπάδες (σαν θεσμό- και ιερατικό σώμα) β/ με την γενικότερη βάση της ιδεολογίας που ΕΠΕΛΕΞΑΝ να ακολουθήσουν στην απτή/χειροποιαστή τους καθημερινότητα.
Το θέμα είναι για τι πράγμα μιλάμε εδώ. 1/ Για την αντικειμενική διερεύνηση και ανάλυση των ιστορικών πεπραγμένων
στο σύνολό τους και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτά, ασχέτως αν μας αρέσει η συγκεκριμένη περίοδος, η εκκλησία κι οι παπάδες ή όχι, ή 2/ την πλήρη γνώση των πεπραγμένων μεν, αλλά την
συνειδητή και επιλεκτική, ενίοτε και αποσπασματική εστίαση σε συγκεκριμένα πεπεραγμένα που εξυπηρετούν στηρίζοντας την δική μας επιθυμητή
ερμηνεία στα τεκταινόμενα μιας μεγάλης περιόδου/εποχής.
Οι ι σύγχρονοι ιστορικοί/αναλυτές της ιστορίας - μέσα στη σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε, μπορεί δυστυχώς να τείνουν-κλίνουν περισσότερο στην δεύτερη πρακτική παρά στην πρώτη, για να εξυπηρετηθούν οι...ιδεολογικοπολιτικές ανάγκες των καιρών, όπως τις εξυπηρέτησε ας πούμε και η κατά τα άλλα... "έγκριτη" ιστορικός, η κα. Ρεπούση (?) πώς τη λένε ρε, ξέχασα και τ'όνομά της...ξέρεις, αυτή που'γραψε την πονηματάρα που'γινε βιβλίο ιστορίας πέρσι.
Γι'αυτό προτιμώ (και επιλέγω) να βασίζομαι περισσότερο Α/ ή στον ιστορικό που κατέγραψε/ανέλυσε τα συμβάντα αμέσως μετά την επανάσταση, ή στη διάρκεια της σκλαβιάς, Β/ ή σε σύγχρονο που ΕΧΕΙ τη δυνατότητα να διαχωρίσει τα της πίστης ή της ιδεολογίας του, με την ιστορική έρευνα/μελέτη/ανάλυση με την οποία έχει καταπιαστεί.
Το δεύτερο είνα πάρα πάρα πάρα πολύ δύσκολο τη σήμερον ημέρα, αλλά όχι ακατόρθωτο. Αν μπορώ εγώ να διαχωρίσω την προσωπική μου οπτική για το το εκκλησιαστικό δόγμα και τα αισθήματά μου για τους παπάδες (που δεν είναι αμιγώς αισθήματα συμπάθειας πίστεψέ με), από το ιστορικό δεδομένο και να αποδώσω σ'ένα σώμα (το ιερατικό-μοναχικό)
τα εύσημα που του αναλογούν χωρίς να το καθαγιάζω, είναι βέβαιο πως το μπορούν και άλλοι, και δη πιο διαβασμένοι/σπουδαγμένοι/ψημένοι στη ζωή από μένα.
Με τον παπα-Μεταλληνό στο βαθμό που τον έχω παρακολουθήσει, (και
τον έχωπαρακολουθήσει αρκετά και εκτεταμένα) μπορεί να διίσταμαι σε πολλά. (όπως σ'αυτό που προανέφερε ο Χρήστος). Στο βαθμό όμως που το φτωχό μου κριτήριο είναι σε θέση να αξιολογήσει, τον έχω κατατάξει στο 1/ και στο Β/ και άρα οι ιστορικές του αναλύσεις είναι για μένα ένας καλός μπούσουλας. Κύριος οδηγός βέβαια (και δικός του και δικός μου) είναι οι ιστορικοί που ανήκουν στην Α/ κατηγορία.
Και για να μην τα πολυλογούμε και στεκόμαστε σε αναλύσεις επί αναλύσεων που θα με ανάγκαζαν τελικά να διασπάσω πολλά ποστ σ'αυτό το τόπικ για να τα πάω στην ενότητα "Ιστορία" , θα σου πω το απλό.
- Στο βαθμό που όπως προείπα ΔΥΝΑΜΑΙ να διαχωρίσω την προσωπική μου τάση απέναντι στην εκκλησία (που δεν είναι θετική και εξακολουθώ να στιλιτεύω πάμπολλα σε ό,τι αφορούν και το δογμαατικό στοιχείο της και το ιερατικό της σώμα) ,
- στο βαθμό που τέλος πάντων εγώ μάθαινα -διάβαζα και άκουγα ιστορία σε μια παλαιολιθική εποχή που πολλοί εξ υμών είτε μόλις γεννιόσασταν είτε δεν ήσασταν ούτε στα @@ του πατέρα σας- και εκείνη την εποχή τα πράγματα ήταν πιο απλά, ένα κι ένα έκαναν δύο- και ΔΕΝ κυριαρχούσαν ιδεολογικοπολιτικές ανάγκες που θα επέβαλαν ένα...ρετουσάρισμα της ιστορίας αυτής...
είμαι σε θέση να ξέρω και να αναγνωρίζω το γεγονός ο κλήρος της εποχής (στην πλειοψηφία του) , συνέβαλε στην διατήρηση/διάσωση πολλών που μας διαχωρίζουν σήμερα απ'την τουρκιά , στην εθνική συνοχή του γένους, και στον εθνικοαπελευθεροτικό αγώνα. Τελεία.
Α, και αν θα'χα δυνατότητα να επιλέξω αρχιεπίσκοπο, εννοείται ότι θα στήριζα Ανθιμο, με την ίδια λογική που στήριζα Χριστόδουλο. Όχι ασφαλώς για το δογματικο-θρησκευτικό κομμάτι που υποδηλώνει το ράσο του, αλλά για τη μαγκιά και το τσαγανό που έχει πίσω από το ράσο να φωνάζει για Μακεδονίες και άλλα πράγματα που μερικοί έχουν ξεχάσει ή θέλουν σαν κολασμένοι να ξεχάσουν, γιατί έτσι τους επιβάλλει η ιδεολογία τους. Ο (σαλτα-ασυναρτητο-αριστερίζο)Βαρεμένος, τον είπε ειρωνικά Παπαφλέσσα. Μακάρι να συνεχίσει έτσι ώστε να αναγκαστούν πολλοί έστω και στιλιτεύοντάς τον, (γιατί τα ρουθούνια ενοχλούνται χεχεχ) να βγάλουν το ειρωνικό απ'τη μέση και να τον πουν σύγχρονο αντάξιο εκείνου του παπα.