Περί πέτρινων χρόνων...

[dim]

Φίλοι συμφορουμίτες νιώθω την ανάγκη να βάλω ένα θέμα για τοποθέτηση γιατί αφενώς είναι κάτι που με απασχολεί ιδιαίτερα, αφετέρου θα ήθελα να δω σε ποιό βαθμό έχουμε την ίδια ανησυχία.. Αφορά την άρνηση εμβολιασμού και τις στρατηγικές που ενδεχομένως θα κληθούμε να ακολουθήσουμε. Οποιοι δεν έχουν ακόμα αποφασίσει, ή πιστεύουν ότι αυτό που βιώνουμε θα σταματήσει, ή έχουν θετική άποψη για τον εμβολιασμό πιστεύω ότι θα βρούν το νήμα αυτό ανούσιο οπότε ας το προσπεράσουν .
Μάθαμε πολλά αυτά τα δύο χρόνια, διαβάσαμε αρκετά, ακούσαμε άλλα τόσα και τελικά πιστεύω ότι λίγο πολύ έχουμε καταλάβει αυτό που έρχεται. Είναι κάπως θολό αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι κάτι πολύ σκληρό ετοιμάζεται για μας τον απλό κόσμο. Αλλοι ανησυχούν λιγότερο, άλλοι δεν μυρίζονται καν την σχεδιάρα που εφαρμόζεται και σφυράνε αδιάφορα,και άλλοι ψύχραιμοι μεν σε συναγερμό δε, προσπαθούν να κινηθούν ανάλογα με την απειλή που βιώνουν. Σε αυτή την κατηγορία ανήκω και εγώ. Είμαι παραπάνω απο πεπεισμένος ότι όποιοι συνειδητά επιλέξουν να μην εμβολιαστούν και να το τραβήξουν μέχρι τέλους θα βιώσουν θέματα ανελευθερίας , απομόνωσης, γελοιοποίησης, οικονομικό θάνατο και άλλα πολλά.
Η ερώτηση είναι όταν θα είναι πιά πεντακάθαρο ότι θα αρχίσουν οι διωγμοί και οι δυνατοί αποκλεισμοί των ανεμβολίαστων απο το σύστημα, ποιο σχέδιο θα είναι φρόνιμο να ακολουθηθεί? Η διαμονή στις μεγάλες πόλεις πιστεύω ότι δεν θα είναι το ιδανικότερο καθώς θα καταστεί υπερδύσκολο να κινείται κάποιος χωρίς πιστοποιητικά κλπ, θα υπάρχει αστυνόμευση (πιθανότατα να μπει και ο στρατός στην εξίσωση) οπότε η διαβίωση θα γίνει πιστεύω αρκετά δύσκολη. Και αν δεν θα υπάρχει πρόσβαση σε ψηφιακό χρήμα για τους ατρύπητους τι θα ήταν έξυπνο να κάνουν? Θα πιάσουμε τα ακριτικά χωριά όσο πιο βαθιά γίνεται με στόχο να γίνουμε ως ένα σημείο αυτάρκεις μέ την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ίσως να αλλάξει το έργο? Θα ήθελα να ακούσω απόψεις..

[ArELa]

Δε μπορώ να δωσω σκέψεις αυτές τις μέρες.
Επιφυλάσσομαι...

[AnonymosEreynhths]

Dim μένω σε χωριο τα τελευταία 10 περίπου χρόνια...αφήνοντας πίσω την Αθήνα και την χωρίς λόγο φασαρία της με ότι συνεπάγεται σε ψυχοσωματικο επίπεδο.

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα επιβιωνες σε οποιοδήποτε χωριό της Ελλάδας με τον μέσο επαρχιωτη βλαχοελληνα έτοιμο να σε κατασπαραξει;



Αυτάρκεια στην πράξη από τη θεωρία προϋποθέτει αρκετό ιδρώτα χρόνων και δεν κερδίζεται από την μία στιγμή στην άλλη.

Πιστεψε με , δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για αυτή την αυτάρκεια που μπορεί θεωρητικά να είναι ελκυστική και ουτοπική.

Ο πραγματικός στίβος αυτή την στιγμή , γιατί μπορώ να συγκρίνω πλέον, βρίσκεται στις πόλεις.Απ την άλλη, η ηρεμία και η ασφάλεια της οποίας απομόνωσης είτε σε νησί είτε σε βουνό αντισταθμιζεται από την καθημερινή πάλη επιβίωσης των βασικών.

[alkinoos]

Τα πέτρινα χρόνια έρχονται για άλλους λόγους και όχι γιατί εσύ ,εγώ και τόσοι άλλοι δεν έχουμε εμβολιαστεί...άλλωστε πέτρινα θα είναι και για τους εμβολιασμένους

[dim]

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα επιβιωνες σε οποιοδήποτε χωριό της Ελλάδας με τον μέσο επαρχιωτη βλαχοελληνα έτοιμο να σε κατασπαραξει;

Μιλάμε πάντα θεωρητικά αλλά με το δεδομένο πάντα ότι βρισκόμαστε στη φάση που εκ των πραγμάτων δεν θα έχουμε δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες, ανάληψη χρημάτων, μηδενικά έσοδα κλπ. Πώς να πληρώσεις το ρεύμα που θα σε ζεστάνει και θα σε ταίσει (αν υπάρχει κάτι που να μπορείς να βρείς δωρεάν), συν τον κίνδυνο όλων των λαθρο που εκείνη την εποχή θα κάνουν πλιάτσικο όπου βρουν.. Στο απομακρυσμένο χωριό θα μπορείς όμως να ζεσταθείς ρίχνοντας ένα κουτσουρο στη ξυλόσομπα, όπως επίσης θα έχεις ευκολότερη πρόσβαση σε φρέσκα λαχανικά, φρούτα, ψωμί κλπ. Επιπλέον η πίεση πιστεύω θα πέσει στις πόλεις όπου το αστυνομικό κράτος θα είναι παντού. Ο κόσμος θα είναι αρκετά διχασμένος λόγω των μεν και των δε, και δεν θα υπάρχει συμπαράσταση αφου ο καθένας θα κοιτάει το δικό του συμφέρον. Ο κόσμος του χωριού μπορεί να είναι μικρός και με ιδιαιτερότητες αλλά σε μια δύσκολη στιγμή θα πάρεις μεγαλύτερη βοήθεια σε σύγκριση με το αποξενωμένο πλήθος της μεγαλούπολης. Το θέμα μου είναι αν μπορείς να κρατηθείς ακόμα και στο χωριό σε συνθήκες άνευ εσόδων και κατά πόσο αόρατος μπορείς να παραμείνεις μακριά απο υπηρεσίες κλπ ωστε να μην χρειαστεί να καταχωρηθείς σε διάφορες λίστες ως λεπρός (ανεμβολίαστος).. Πραγματικά, σκέφτομαι σοβαρά την εγκατάσταση σε κάποιο χωριό βαθιά στην ύπαιθρο.. Που εντοπίζεις εσύ την δυσκολία αν θες πες μου στη ζωή του χωριού γιατί μου είναι χρήσιμη η εμπειρία σου ως κάτοικος της μικρής κοινωνίας του χωριού.

[AnonymosEreynhths]

Για αρχή προσπαθώ να σου απαντήσω από χθες και σήμερα που είχα ολοκληρώσει την απάντηση μου κόβεται διαρκώς το ρεύμα...

1.
Το να ρίξεις , τρόπος του λέγειν, ένα κούτσουρο στη φωτιά και να ζεσταθείς είναι ωραιό.

Αλλά πρακτικά χρειάζεσαι τόνους ξύλων για να βγάλεις χειμώνα.
΄Αυτά τα ξύλα είτε θα τα φτιάξεις με άδεια απτο Δασαρχείο είτε με άδεια...απ την σημαία.
Αλλά τι σημαίνει να τα φτιάξεις ;

Να πας πολλές φορές να τα κόψεις ( πρέπει να ξέρεις να κόβεις) να τα κουβαλήσεις ( τα οποία δεν θα είναι προσβάσιμα δίπλα στο δρόμο για να τα φορτώσεις) ,
να τα ξανακόψεις στο μέγεθος που θες , να τα τοποθετήσεις σε κάτι που να προστατεύονται.

Αυτό πως θα το κάνεις χωρίς χρήματα ; Θα πάρεις το πριόνι και θα κόβεις με το χέρι ;

Χρειάζεσαι και πετρέλαιο θέρμανσης.

Όλα αυτά για ΕΝΑΝ χειμώνα.

Φέτος έφτιαξα κάποια ξύλα στου διαόλου τη μάνα και αυτά επειδή είχαν τελειώσει κάτι υλοτομίες οι έμποροι και όσα ξύλα δεν πήραν και ήταν ήδη κομμένα πήγα και τα έφτιαξα.
1 μήνα έκανα τώρα και αυτό επειδή επέτρεψαν οι καιρικές συνθήκες.

Spoiler

Εμφάνιση

Με αυτά βγάζεις κάνα μήνα.
Τώρα έχω και άλλα περιμένουν. Αλλά χιόνισε.
Προφανώς χρειάζεσαι χέρια . Με ένα άτομο δεν γίνεται.
Είσαι σίγουρος ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις σε αυτό το κομμάτι κάθε χρόνο που δεν είναι και στάνταρ πως θα τα φτιάξεις και πως θα γλυτώσεις καρφώματα ( ακόμη και νόμιμος) ;

Αυτό το ένα κούτσουρο λοιπόν στη σόμπα έχει πολλή φασαρία και μήπως θα καταλήξεις να αναρωτηθείς αν θα ήταν πιο εύκολο να τα αγόραζες;

2. H εύκολη πρόσβαση σε λαχανικά και άλλα κηπευτικά προϋποθέτει να έχεις διατηρηση παλαιούς σπόρους εφόσον δεν μπορεις να αγοράσεις.
Και άντε πες έχεις.
Το μέρος που θα φυτεύσεις θέλει προετοιμασία με φρέζα , κοπριά και έπειτα αφού τα φυτεύσεις περιποίηση και προστασία από ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΑ που θα μπουκάρουν μέσα να στα χαλάσουν και τα ασβούδια που θα σου χαλάσουν το καλαμπόκι μαζί με τις κίσσες που θα παν να στα φάνε όταν θα ωριμάσουν και αν γλυτώσουν απ τα προηγούμενα.

Είσαι διατεθειμένος να φυλάς σκοπιά τα βράδια το καλοκαίρι για...προστασία ;
Θα τα μαλώσεις να μην ξανάρθουν ; Να πάνε στου γείτονα ;

Αυτά τα φρέσκα λαχανικά μήπως τελικά θα ξεμπέρδευες αν τα αγόραζες απ το σ/μ της γειτονιάς σου ;

3. Ο κόσμος είναι και εδω διχαστικός αφού βλέπει τους πάντες και τα πάντα πολιτικά και αν συμβαδίζει με τις έκαστοτε εξουσίες - οικογένειες του χωριού.
ΑΦμ εχεις , ΑΜΚΑ εχεις οποτε το προστιμο θα το φας και ας μην πας πουθενα.
Δεν γλυτώνεις πουθενα υπο αυτη την εννοια.

Άμα πέσει πεινα δεν θα εχει σημασια αν αυτός που θα σε επισκεφθει ειναι Ελληνας ειτε μεταναστης . Γιατι αν πειναει δεν θα σε ρωτησει.

Σου κανω τον αντιλογο οχι για να σε αποθαρρύνω αλλα γιατί είναι κάποια πράγματα που πρέπει να τα ζυγίσεις πριν παρεις αποφαση.

Εγω δεν χαμπαριαζω απ τα παραπανω. Δυσκολα βγαινει οικονομικα η ολη επιβιωση απ την στιγμη που δεν υπαρχει σταθερος μισθος.

Αλλα πρεπει να σκεφτεις πολλα.
Είσαι διατεθειμένος να κλεινεσαι μεσα καμια βδομαδα επειδη θα φυσαει αερα ασταματητα;
Να εχει το χιονι κατω παγωμενο και να μην μπορεις να μετακινηθεις;
Να σου κοβεται το ρευμα και να μην μπορεις να κανεις οτιδηποτε;

Πριν πιασεις το σεναριο με το τι θα γινει αν δεν εχεις λεφτα, ρευμα κλπ Αναρωτησου αν μπορεις να ζησεις τα παραπανω ετσι οπως σου τα περιγραφω εστω και για 1 χρονο.

[FireflyEarth]

Το έχω αποδεχτεί από τώρα. Πρώτη γραμμή, στην πόλη. Δεν έχω χωριό, αλλά και να είχα
δε θα ήξερα να επιβιώσω. Όπως είπε παραπάνω και ο Ανώνυμος Ερευνητής, τα πράγματα
στο χωριό θα είναι εξίσου δύσκολα και οι συνθήκες το ίδιο αντίξοες.
Κατά τη γνώμη μου θα επιβιώσουν αυτοί που έχουν γνώση ζωής στην ύπαιθρο, δύναμη,
εξυπνάδα και πνεύμα συνεργασίας. Όπως έγινε και γινόταν χιλιάδες χρόνια τώρα.
Η διαφορά είναι ότι στα δικά μας χρόνια, μέσω της τεχνολογίας, μπορούν να σ' εντοπίσουν
ακόμη και σε σπηλιά να κρυφτείς (δορυφόροι, θερμικοί αισθητήρες κτλ).
Κι επειδή δε μεγάλωσα ως Ράμπο, πρώτη γραμμή και ότι γίνει...

[dim]

Πριν πιασεις το σεναριο με το τι θα γινει αν δεν εχεις λεφτα, ρευμα κλπ Αναρωτησου αν μπορεις να ζησεις τα παραπανω ετσι οπως σου τα περιγραφω εστω και για 1 χρονο.

Ανώνυμε πρώτα απο όλα να σε ευχαριστήσω για την αναλυτική σου απάντηση να ξέρεις ότι το εκτιμώ πολύ. Να πω δυο πράγματα για να συντονιστούμε στη συζήτηση. Επειδή αναφέρθηκες στην χειρωνακτική εργασία. Δεν είμαι και ο ταρζάν, αλλά λόγω επαγγέλματος (είμαι οικοδόμος) σχεδόν όλη μέρα ανεβοκατεβαίνω στις σκαλωσιές , σηκώνω βάρη, και γενικώς μπορώ να πω ότι η φυσική μου κατάσταση για την ηλικία μου είναι επαρκώς ικανοποιητική. Δουλεύω ασταμάτητα απο τα 16 μου, οπότε δεν νομίζω να έχω πρόβλημα στην κούραση του σώματος. Υστερα, όταν λέω μακριά απο τις πόλεις δεν εννοώ να ανέβω στην κορυφή του Ολύμπου αλλά κάπου απόμερα, όμως βεβαίως πάντα με κάποιες βασικές δομές/μαγαζιά όπως σε κάποιο χωριό που ναι μεν αναπνέεις καθαρό αέρα και σε ξυπνάνε τα κοκόρια το πρωί, αλλά όμως με ένα υποτυπώδες δύκτιο όλων των αναγκαίων μαγαζιών κλπ. Ενα άλλο θέμα που ίσως μπορεί να ξεπεραστει είναι ίσως η ανταλαγή υπηρεσιών. Δηλαδή ένα παράδειγμα, σου βάφω το σπίτι και εσύ μου δίνεις εναν τενεκέ λάδι, ξύλα για το τζάκι, και γενικά ότι χρειαστώ σε αναλώσιμα. Εννοείται ότι δεν θα κρυφτώ σε καμιά σπηλιά αλλά θα έχω κοινωνικες επαφές έστω και ρηχές.. Γενικά ξέρω απο πρίν τις μεγάλες δυσκολίες του επιχειρήματος και δεν τρέφω αυταπάτες για 100% αυτάρκεια κλπ.
Το πείσμα μου όμως να αρνηθώ να συμμετάσχω σε έναν αυριανό δυστοπικό κόσμο ως κανονικός σκλάβος και ζόμπι, είναι μεγαλύτερο και με οδηγεί σε δύσκολα μονοπάτια ενδεχομένως, αλλά μέσα σε όλο αυτό που θα βιώνω τουλάχιστον με αυτη την συνειδητή μου απόφαση θα έχω κερδίσει κάποια ψήγματα της ελευθερίας μου. Είναι ιδεολογικό το θέμα για μένα περισσότερο, και απο την στιγμή που αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτό το σύστημα είμαι υποχρεωμένος να κάνω τα πάντα για να αισθάνομαι ελεύθερος. Ας ζήσω λιγότερο αλλά να είμαι κυρίαρχος του εαυτού μου.
Ισως όλα αυτά που περιμένουμε να μην γίνουν τελικά και να ανατραπούν. Ακόμα καλύτερα ,και το εύχομαι ολόψυχα. Αν όμως αρχίζουν να σφίγγουν κι άλλο οι δαγκάνες τότε πρέπει να υπάρχει σχέδιο απόδρασης. Θα με ενδιέφερε να ακουσω πως το προσπάθησες με το ρεύμα/νερό..
Αυτά για τώρα, αλλά ελπίζω να κατατεθούν και άλλες απόψεις που θα εκτιμήσω έτσι και αλλιώς..

[FireflyEarth]

Δημήτρη, όλα καλά με την ανταλλαγή υπηρεσιών/προϊόντων. Υποθετικά τη βγάζεις, με αμελητέα εισοδήματα.
Τι γίνεται όμως με τα φάρμακα; Και δε μιλώ για ευπαθείς ομάδες (καρδιακούς, διαβητικούς κτλ) που ούτως ή
άλλως τα χρειάζονται ανελλιπώς. Σ' ένα απλό απόστημα π.χ. που η αντιβίωση κρίνεται απαραίτητη. Αν είσαι
εκτός συστήματος και με πενιχρό εισόδημα, πως θα την προμηθευτείς;
Ειδικά με τις αντιβιώσεις, βλέπουμε τι γίνεται σήμερα: για να την προμηθευτείς θα πρέπει να στη συνταγογραφήσει
γιατρός. Χώρια που κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, 1 κουτί σου κοστίζει το διπλάσιο της αξίας του πλέον (ένα απλό παράδειγμα
έφερα περί φαρμακευτικής αγωγής και ιατρικής περίθαλψης). Φυσικά, το ίδιο θα ισχύει και για τους ανεμβολίαστους εντός πόλης... Δύσκολα τα πράγματα

[dim]

Δημήτρη, όλα καλά με την ανταλλαγή υπηρεσιών/προϊόντων. Υποθετικά τη βγάζεις, με αμελητέα εισοδήματα.
Τι γίνεται όμως με τα φάρμακα; Και δε μιλώ για ευπαθείς ομάδες (καρδιακούς, διαβητικούς κτλ) που ούτως ή
άλλως τα χρειάζονται ανελλιπώς. Σ' ένα απλό απόστημα π.χ. που η αντιβίωση κρίνεται απαραίτητη. Αν είσαι
εκτός συστήματος και με πενιχρό εισόδημα, πως θα την προμηθευτείς;

Καλή μου πυγολαμπίς εάν κάποιος σκοπεύει να παραμεριστεί κάπως με αυτόν τον τρόπο στα μετώπισθεν, τότε φροντίζει πιο πριν να προμηθευτεί κάποια αρκετή ποσότητα φαρμάκων (περισσότερο παυσίπονα, γάζες, ιώδιο κλπ). Για ένα εξαιρετικό αντιβιωτικό θα μπορούσες να πάρεις πληροφορίες σχετικά για το φτιάξεις μόνη σου (κολλοειδές ασήμι). Το ιντερνετ βρίθει απο σκευάσματα. Προσωπικά , έχω να πάρω αντιβίωση πάνω απο είκοσι χρόνια και γενικώς αποφεύγω τα φάρμακα, αλλά αν χρειαστούν κάποιος θα βρεθεί να σου δώσει κάτι. Το θέμα είναι οτι απο την στιγμή που κόψεις τις γέφυρες με τον ζομπόκοσμο θα υπάρχουν ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα, αλλά κατά κάποιον τροπο θα έχεις σπάσει ένα μέρος της αλυσίδας που σε δένει με την ολοένα εξαγριωμένη , απελπισμένη, και πειναμένη μάζα μιας πυκνοκατοικημένης πρωτεύουσας που αν πραγματοποιηθούν οι ατζέντες που είναι σε αναμονή η ζωή θα γίνει πολύ επικίνδυνη ειδικά σε μέρη όπως η Αθήνα, Θεσσαλονίκη κλπ. Και εν τέλει, εγώ δεν εννοώ τώρα να σηκωθεί κάποιος και να εγκαταλείψει το σπίτι του και τους δικούς του. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι επειδή όλοι λίγο πολύ ξέρουμε ότι θα επιβληθούν ΧΟΥΝΤΑΡΕΣ υγειονομικέςς, κοινωνικές, πολιτιστικές και άλλες πολλές, καλό θα ήταν κάποια βήματα για την προετοιμασία να αρχίσουν απο τώρα. Παράδειγμα, αν κάποιος σκοπεύει στο άμεσο μέλλον να κάνει κάποια αγορά (αυτοκίνητο, σπίτι, οικόπεδο) και γενικά επένδυση σε ότιδήποτε που θα δαπανήσει χρήμα, καλύτερα θα είναι ισως να το αξιοποιήσει με ανορθόδοξο τρόπο, ας πούμε αγορά μικρού σπιτιού σε χωριό της επιλογής με σχετικά πολύ λίγα χρήματα , και άστο κλειστό, σε αναμονή. Μακάρι να μην χρειαστεί να το χρησιμοποιήσεις, αλλά αν έρθει εκείνη η γαμωεποχή θα είναι πάντα μια εναλλακτική επιλογή για κάποιον που θα επιλέξει να αφήσει την τρέλλα της ζούγκλας της πόλης. Αφού οι συνθήκες πια δεν θα είναι ιδανικές να ζει κανείς σαν ελευθερος άνθρωπος..

[AnonymosEreynhths]

Να σας πω εδώ μια σύντομη ιστορία σχετικά με τις νοοτροπίες που επικρατούν στην επαρχία.
Καθώς ήρθα στο χωριό εκτός από τις μελισσες ,έφτιαξα έναν μικρό κήπο και ένα Αμπελάκι 30 ρίζες.

Το κλασσικό τροπάρι από τον περίγυρο .
Δεν θα ανέβει στα σύρματα, δεν θα καρπισει κλπ αγαθες ευχές.

Έχω την ατυχία να βρίσκομαι στο κέντρο του χωριού οπότε είναι αναπόφευκτο οι κινήσεις να παρακολουθουνται 24/7 .

Την 3η χρόνια, με σχετική περιποίηση, το αμπέλι διαμορφώθηκε κατάλληλα και την 4η έφτιαξε σταφύλι ωραίο και γλυκό ποικιλίας Μοσχάτο ...

Αλλά οι καλοι χωριανοί φρόντισαν να μου πετάξουν τα κοτσιλα απ τις ροκες μεσα στο αμπέλι γιατί προσελκυουν κουναβια.

Μου χάλασαν τα ζουλαπικα 2 ρίζες.
Τα πρόλαβα όπως όπως.

Αλλά επειδή έχω φροντίσει και έχω κάμερες με μπαταρία σε ότι έχω κάνει, τον ύποπτο τον τσάκωσα επί το έργο.

Μάζεψα λοιπόν τα τετραπλάσια κοτσιλα από ροκες και πήγα ένα ωραίο βράδυ ΧΩΡΙΣ φεγγάρι και τα ξεφόρτωσα μέσα στον κήπο του .

Το μήνυμα ελήφθη δίχως πολλά πολλά.
Και οι μαγκιές κόπηκαν μια και έξω.

Αυτά για αρχή.

[AnonymosEreynhths]

Dim , νερό παίρνω από φυσική πηγή όπου και πάω το νερό για ανάλυση 1 φορά το χρόνο.
Πεντακάθαρο. Από την βρύση του σπιτιού μόνο για πλύσιμο κλπ.

Από ρεύμα δεν έχω ασχοληθεί με πάνελ κλπ γιατί έχουμε πολλές μέρες συνεφεια και κακοκαιρία.
Έχω φροντίσει ωστόσο και έχω γεννητρια για παν ενδεχόμενο.

[dim]

Μάζεψα λοιπόν τα τετραπλάσια κοτσιλα από ροκες και πήγα ένα ωραίο βράδυ ΧΩΡΙΣ φεγγάρι και τα ξεφόρτωσα μέσα στον κήπο του .

Το μήνυμα ελήφθη δίχως πολλά πολλά.
Και οι μαγκιές κόπηκαν μια και έξω.

Χαχαχα, καλά τον έκανες. . Παρ όλα αυτά δεν βλέπω κάτι καινούργιο.. Αυτά γίνονται και στις καλύτερες γειτονιές. Είναι θέμα πως θα πλασαριστείς ανάμεσά τους πιστεύω. Αν κινείσαι διακριτικά χωρίς να δίνεις τροφή στον κάθε ηλίθιο, και κρατάς μια στάση σοβαρή αλλά συνάμα και φιλική προς όλους , νομίζω ότι ελαχιστοποιείς τα φαινόμενα της μικροψυχίας, ζήλιας κλπ. Κατα βάθος το χωριό είναι μία μικρή πρωτεύουσα σε μινιατούρα. Οτι γίνεται στην πρωτεύουσα γίνεται και στο χωριό αλλά με μεγενθυντικό πρόσημο. Συνεπώς δεν χρειάζεται να δίνεις μεγάλη σημασία. Θα ήθελα να μας περιέγραφες πόσο διαφορετικό βρίσκεις το γεγονός ότι τρώγοντας ένα αυγό του χωριού απο αλανιάρα κότα, πόσο τρελλά διαφορετικό είναι συγκριτικά απο ένα του σουπερμαρκετ.. Η όταν τρώς ένα κοτόπουλο του χωριού πόσο απερίγραπτα νόστιμο είναι σε σύγκριση με τα τοξικά και γεμάτα ορμόνες της πόλης. Ή πόσο τρελλά όμορφο συναίσθημα είναι να ζεσταίνεσαι απο ένα κομμάτι πεύκου που καίγεται στη σόμπα ή στο τζάκι..
Υπάρχουν ατελείωτες μικρές απολαύσεις στην ησυχία του χωριού όπως όμως επίσης και πολλές δυσκολίες σε πράγματα που στην πόλη είναι δεδομένα. Απλά είναι θέμα τι ζυγίζεις στην ζυγαριά..

[AnonymosEreynhths]

Μάζεψα λοιπόν τα τετραπλάσια κοτσιλα από ροκες και πήγα ένα ωραίο βράδυ ΧΩΡΙΣ φεγγάρι και τα ξεφόρτωσα μέσα στον κήπο του .

Το μήνυμα ελήφθη δίχως πολλά πολλά.
Και οι μαγκιές κόπηκαν μια και έξω.

Χαχαχα, καλά τον έκανες. . Παρ όλα αυτά δεν βλέπω κάτι καινούργιο.. Αυτά γίνονται και στις καλύτερες γειτονιές. Είναι θέμα πως θα πλασαριστείς ανάμεσά τους πιστεύω. Αν κινείσαι διακριτικά χωρίς να δίνεις τροφή στον κάθε ηλίθιο, και κρατάς μια στάση σοβαρή αλλά συνάμα και φιλική προς όλους , νομίζω ότι ελαχιστοποιείς τα φαινόμενα της μικροψυχίας, ζήλιας κλπ. Κατα βάθος το χωριό είναι μία μικρή πρωτεύουσα σε μινιατούρα. Οτι γίνεται στην πρωτεύουσα γίνεται και στο χωριό αλλά με μεγενθυντικό πρόσημο. Συνεπώς δεν χρειάζεται να δίνεις μεγάλη σημασία. Θα ήθελα να μας περιέγραφες πόσο διαφορετικό βρίσκεις το γεγονός ότι τρώγοντας ένα αυγό του χωριού απο αλανιάρα κότα, πόσο τρελλά διαφορετικό είναι συγκριτικά απο ένα του σουπερμαρκετ.. Η όταν τρώς ένα κοτόπουλο του χωριού πόσο απερίγραπτα νόστιμο είναι σε σύγκριση με τα τοξικά και γεμάτα ορμόνες της πόλης. Ή πόσο τρελλά όμορφο συναίσθημα είναι να ζεσταίνεσαι απο ένα κομμάτι πεύκου που καίγεται στη σόμπα ή στο τζάκι..
Υπάρχουν ατελείωτες μικρές απολαύσεις στην ησυχία του χωριού όπως όμως επίσης και πολλές δυσκολίες σε πράγματα που στην πόλη είναι δεδομένα. Απλά είναι θέμα τι ζυγίζεις στην ζυγαριά..

Θετικά υπάρχουν.
Έχεις ηρεμία.
Θα σηκωθείς το πρωί χωρίς άγχος να κάνεις αυτά που θες .

Δεν έχεις το τρέξιμο και την φασαρία της πόλης αλλά όταν η μέρα μεγαλώνει τρέχεις να προλάβεις τα κηπευτικα κλπ .

Κοτες δεν έχω. Αλλά που κ που μου δίνει ένας καλός άνθρωπος τα βάζω καταψύκτη, του δίνω και γω καστανα , μελι , τσίπουρο.

Και ο λόγος είναι ότι επειδή διατηρώ μελισσια και δουλεύω αρκετές ώρες την μέρα δεν έχω ασχοληθεί ... ακόμη.

Κοτες , πρόβατα κ.ο.κ σε θέλουν εκεί συγκεκριμένες ώρες της ημέρας κάτι που δεν μπορώ να το συνδυάσω με τη μελισσοκομία. Επειδή ζω μόνος δεν έχω το χρόνο. Σπίτι, μαγείρεμα, ρούχα, τα πάντα είναι πάνω μου . Αυτό το ήξερα όμως όταν έφυγα από την Αθήνα.
Έχω την τρέλα και ζω σε χωριο .
Οι περισσότεροι νέοι το βλέπουν διαφορετικά. Στις πόλεις είναι η ζωή.
Εγώ πιστεύω είναι θέμα οπτικής και στην τελική τι αρέσει στον καθένα.

Έχω εστιάσει στα μελισσια και τα υπόλοιπα κηπευτικα κλπ τα έχω όπως όπως για να μην κατεβαίνω για ψώνια στην πολη επειδή είναι μακρυά.
Προφανως δεν συγκρίνεται μια καλοκαιρινή βραδιά στο βουνό με την δροσιά σε σχέση με το καμινι της Αθήνας...
Μετά από μια κουραστική ημέρα στις μελισσες το βραδυ που είναι απόλαυση. Αυτά προ κορονογιου βέβαια.

Τώρα ο κόσμος και εδώ είναι φοβισμένος.

[Aquila]

Θα πω την ταπεινή μου άποψη.
Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που εδώ και χρόνια έχουν δει ότι το σύστημα σαπίζει επικινδυνα και έρχονται shtf καταστάσεις.
Κι εγώ δεν σου κρύβω ότι είχα, και έχω τις ίδιες ανησυχίες.
Επίσης έχω ασχοληθεί (αν μου επιτρέπεται ο όρος "ασχολία") με το prepping από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Δεν θα μπω σε υπερβολικά προσωπικές πληροφορίες, για το τι έχω κάνει εγώ σχετικά με αυτό, μιας και πλεον το κυβερνων σύστημα έχει περάσει σε ακραια χούντα, οπότε δημόσια οτιδηποτε λέμε, μπορεί και να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας.
Μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι στο δυστοπικό μελλον για το οποίο συζητούμε, όσοι δεν θα συμπλεουμε με το σύστημα, θα είμαστε παραβάτες.

Τωρα, σε ότι αφορά το ουσιώδες ερώτημα του νήματος, ποιο δλδ είναι το σχέδιο που πρεπει να ακολουθηθεί, η απάντηση είναι ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει κοινό σχέδιο για όλους.
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Δεν υπάρχει κάτι που εγγυαται επιτυχία.
Αυτό που μπορεί να πετυχει για μένα, μπορεί να αποτύχει 100% σε σένα.

Ο μοναδικός κοινός παρανομαστής στην όλη εξίσωση, είναι:
Mέχρι που είσαι διατεθειμένος να το φτάσεις;
Ή αλλιώς: πως ορίζεται για σένα η έννοια της "ελευθερίας";


Αφού λοιπόν περάσεις αυτόν τον σκόπελο της εσωτερικής σου αναζήτησης, και αφού δώσεις μέσα σου τις απαντήσεις, προχωράς στο β' σκέλος που είναι η εύρεση συμμάχων. Το πολύ από 5 ως 10 άτομα θα έλεγα. Βασικότατη προϋπόθεση είναι ότι με αυτά τα άτομα, θα πρέπει να εμπιστευεσαι ακόμη και την ζωή σου, και θα πρέπει να έχετε συμπορευθεί μαζί για πολλά χρόνια, ίσως και δεκαετίες.
Αλλιως το ξεχνάς.



Και εν τέλει στο γ' σκέλος, θα προχωρήσεις στην υλοποίηση του σχεδίου σας (που δεν θα είναι πλέον "σχέδιο σου").
Οπου εκεί πλέον δεν θα υπάρχει ταβάνι στο τι μπορείς να κάνεις, η φαντασία σου είναι το όριο σου...



Υπάρχει βεβαίως και η λύση του lone wolf, αλλά αυτό είναι κάτι που αν το επέλεγες και το έπραττες όπως το φαντάζομαι εγώ, ίσως τώρα και να μην συζητούσαμε καν αυτό το νήμα.
Την λύση αυτή την θεωρώ καταλληλότατη για ανθρώπους που δεν έχουν συγγενείς ή οικογένεια, ή απλώς δεν επιθυμούν, ή δεν εμπιστευονται άλλους συνανθρωπους.
Απλώς είναι ρεαλιστικά εφαρμόσιμη μόνο για λίγους και εκπαιδευμένους.

[doctormarkon]

Όλα αυτά τα χρόνια ο Ανώνυμος Ερευνητής μας έγραφε για τη ζωή στο χωριό που δεν είναι ιδανική.
Σε νησιά με λίγους κατοίκους όπως Κάλυμνος ήταν οι πρώτοι που υποχρεωθηκαν σε μπόλι.
Πήγα σε ένα χωριό σαν από παραμύθι στις Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης και τι να δω........Στην εκκλησία απαγορεύεται να μπεις χωρίς μπόλι ή ράπιντ στην καλύτερη.
Αλλά τα φαρμακεία δεν είχαν ράπιντ.
Η εκκλησία είχε γίνει και εμβολιαστικό κέντρο όπως και η άλλη στο Αρκαλοχώρι που έγινε ο σεισμός.

Τώρα εκτός από τους ανεμβ... είναι και οι ληγμένοι.
Ένας φίλος μας το καθυστέρησε όσο μπορούσε λέει
Το Σεπτέμβρη έκανε Τζόνσον και είπε ααααχ αυτό ήταν ......
Όμως για άνω των 60 (αυτός 60 νταν) το Τζόνσον κρατάει μόνο 3 μήνες.
Μετά ξανά τσίμπημα.
Μα καλά όλοι είναι διατεθειμένοι να τσιμπιούνται κάθε τρίμηνο?
Και στο χωριό δύσκολο είναι.
Αν ποτέ έφευγα από την Αθήνα θα πήγαινα στη Γαύδο.
Αυτό το νησί έχει πλεονεκτήματα όπως ότι συγκεντρώνει κόσμο που προτιμούν την εναλλακτική ζωή και μάλιστα απ όλο τον κόσμο.
Έχουν εγκατασταθεί κάποιοι Ρώσοι που μιλούν ελληνικά και είναι χρόνια εκεί.
Επιπλέον η Κρήτη έχει χαμηλό κόστος δεδομένου ότι δεν χρειάζεσαι ενέργεια για να ζεσταθείς.
Στη Ν. Κρήτη Μάταλα Γαύδος Σητεία πιάνει ακόμα και 27 βαθμούς το Δεκέμβρη.

[doctormarkon]

Να σου πω τι έκανε ένας φίλος από την ομάδα φρουτοφάγων στο φ/β
Ζει 6 μήνες στην Ελλάδα και δουλεύει εποχιακός το καλοκαίρι.
Γύρω στον Οκτώβρη πάει στο Κο Παγκαν της Ταϋλάνδης 400-500 ευρώ εισιτήρια πήγαινε έλα και κόστος ζωής 1 ευρώ τη μέρα.
Η πλάκα είναι ότι ΑΓΟΡΑΣΕ σπίτι με 50 ευρώ Μου το έδειξε και σε φωτογραφία 30 τμ είναι ξύλινη καλύβα με ρεύμα και νερό.
Στοιχίζει φθηνότερα η ζωή του απ ότι αν έμενε Ελλάδα.
Δεν είναι μόνος.
Πολλά άτομα απ όλο τον κόσμο πάνε στο Κο Παγκάν και γίνεται φεστιβάλ φρούτων.
Υπάρχουν φρούτα εκεί που είναι άγνωστα εδώ Ραμπουτάν Ντουριάν Πιτιχάγια σε πολλές ποικιλίες, λογκάν, λιντσι, μαγκοστέν τζακ φρουτ τσεριμόγια ταμαρίλο κλπ.
Η φρουτοφαγία είναι θεραπευτική και είναι εύκολη σε θερμά κλίματα.

Ο φίλος μας επέλεξε έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο ζωής.

Σαν άτομο είναι έξω από την κατεστημένη κοινωνία εδώ και χρόνια.
Ακόμα και όταν είναι στην Ελλάδα

[dim]

Ο μοναδικός κοινός παρανομαστής στην όλη εξίσωση, είναι:
Mέχρι που είσαι διατεθειμένος να το φτάσεις;
Ή αλλιώς: πως ορίζεται για σένα η έννοια της "ελευθερίας";

Για μένα είναι ξεκάθαρο, δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό. Πάντα αποφάσιζα με γνώμονα την προσωπική μου αίσθηση ελευθερίας, το ένστικτο μου αλλά και με μια αρκετή δόση λογικής. Είμαι μεσήλικας, έχω γνωρίσει το καλό και το κακό πρόσωπο της ζωής. Εχω εμπειρίες.. Ποτέ όμως άλλοτε δεν έχω νιώσει τόσο παγιδευμένος στο σύστημα όσο σάπιο και διεφθαρμένο και αν ήταν. Πλέον πέρα απο το σόκ που έχω υποστεί βλέποντας πόσο εύκολα διαχειρήσιμα και χειραγωγήσιμα μπορούν να γίνουν τα άτομα που περπατανε δίπλα μου καταπίνοντας το ένα ψέμα μετα το άλλο και βλέποντας πόσο εύκολα μπορεί να διχαστούν και να ενεργοποιήσουν μεγάλα επίπεδα μίσους σε άτομα που σκέφτονται έξω απο το κουτί, έχω πειστεί ότι η καλά προετοιμασμένη σχεδιάρα κάποιων σχιζοφρενών ολοένα και δυναμώνει και δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει. Μακάρι να πέφτω έξω..
Το πράγμα θα χειροτερεύει και η παγκόσμια προσπάθεια αποπληθυσμού έχει πια μπει στις ράγες και πάει τρένο.. Υπο αυτή την έννοια ότι μπορεί να κάνει κάποιος για να αποφύγει όσο μπορεί αυτή την δαιμονική ατζέντα θα είναι σε καλό του. Είναι μεγάλη αλλαγή και θέλει ισχυρό κίνητρο και μεγάλη αποφασιστικότητα για να πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση, για αυτό και θα είναι λίγοι αυτοί που θα το κάνουν πράξη. Ομως, τι έχει να φοβηθεί κάποιος απο ένα χωριό όταν στις αστικές περιοχές θα αρχίζει η ζωή να γίνεται ανυπόφορη? Οταν εκ των πραγμάτων λόγω λοκντάουνς θα σπάσουν οι εφοδιαστικές αλυσίδες και θα ψάχνεις να βρεις ακόμα και μακαρόνια στο μάρκετ, και όταν για να μπείς σε οποιοδήποτε μαγαζί θα πρέπει να έχεις κάνει συμβόλαιο με την φάιζερ κάθε τρεις μήνες καταρακώνοντας ότι σου έχει απομείνει απο το κακόμοιρο ανοσοποιητικό σου και σαν πρεζάκι να περιμένεις στην ουρά για την αναμνηστική? Αυτός ο κόσμος δεν με αντιπροσωπεύει και δεν πρόκειται να συμμορφωθώ σε αυτή την λογική με όποιο τίμημα. Με ένα μικρό ψαχτήρι στο διαδίκτυο θα βρείτε ευκαιρίες απο σπίτια απομακρυσμένα γεωγραφικά που πληρούν όλες τις προυποθέσεις για διαβίωση έστω για κάποια χρόνια (τα πιο δύσκολα.. 2022-2030). Τώρα αν σε αυτο το περίεργο ταξίδι βρεθούν και άλλοι ταξιδευτές με το ίδιο σκεπτικό, ακόμα καλύτερα. Ουτοπία? Οχι, γίνεται.

[dim]

Θα μπορούσε άραγε (θεωρητικά πάντα ), και πόσο εφικτό θα ήταν να δημιουργηθεί μια όμάδα μελών με τις ίδιες ανησυχίες να σχεδιάσουν ένα είδος κοινοβίου όπου να υποστηριζόταν η ιδέα μιάς κλειστής κοινωνίας μεν, αλλά απαλλαγμένη απο την σαπίλα της τωρινής εποχής? Εστιασμένοι πάντα στην αποφυγή του συστήματος που είναι στον δρόμο..

[dim]

Κάτι ίσως άσχετο με αυτό το νήμα αλλά μπορεί και όχι.. Στα μάρκετ εδώ της Ολλανδίας αρχίζουν και παρατηρούνται ανεπαίσθητα φαινόμενα έλλειψης
αγαθών ( όπως λάδι, άλευρα κλπ). Αν αυτό αρχίζει και γίνεται συχνότερα και ευρύτερα τότε ίσως να σηματοδοτεί την απαρχή της λεγόμενης επισιτιστικής κρίσης? Καλού κακού αρχίστε να συγκεντρώνετε τρόφιμα (στο χαλαρό) στα ντουλάπια σας απο πράγματα που αργούν να λήξουν. Εγώ έχω ξεκινήσει..

[AnonymosEreynhths]

Κάτι ίσως άσχετο με αυτό το νήμα αλλά μπορεί και όχι.. Στα μάρκετ εδώ της Ολλανδίας αρχίζουν και παρατηρούνται ανεπαίσθητα φαινόμενα έλλειψης
αγαθών ( όπως λάδι, άλευρα κλπ). Αν αυτό αρχίζει και γίνεται συχνότερα και ευρύτερα τότε ίσως να σηματοδοτεί την απαρχή της λεγόμενης επισιτιστικής κρίσης? Καλού κακού αρχίστε να συγκεντρώνετε τρόφιμα (στο χαλαρό) στα ντουλάπια σας απο πράγματα που αργούν να λήξουν. Εγώ έχω ξεκινήσει..

Θα έχουμε ελλείψεις σε αλεύρι και ζάχαρη το ερχόμενο διάστημα αν δεν αλλάξει κάτι σημαντικά.
Το αλεύρι θέλει σε δροσερό μέρος αν και δεν αντέχουν πάρα πολύ χρονικό διάστημα.

[George vounis]

Κάτι ίσως άσχετο με αυτό το νήμα αλλά μπορεί και όχι.. Στα μάρκετ εδώ της Ολλανδίας αρχίζουν και παρατηρούνται ανεπαίσθητα φαινόμενα έλλειψης
αγαθών ( όπως λάδι, άλευρα κλπ). Αν αυτό αρχίζει και γίνεται συχνότερα και ευρύτερα τότε ίσως να σηματοδοτεί την απαρχή της λεγόμενης επισιτιστικής κρίσης? Καλού κακού αρχίστε να συγκεντρώνετε τρόφιμα (στο χαλαρό) στα ντουλάπια σας απο πράγματα που αργούν να λήξουν. Εγώ έχω ξεκινήσει..

Ότι θα υπάρξει πρόβλημα στο άμεσο μέλλον είναι σίγουρο, αλλά όχι για τον πόλεμο στην Ουκρανία, από αλλού θα μάς έρθει, καλού κακού πάρτε Ρυζι άσπρο δεν λίγη ποτέ, απλά καλά συσκευασμένο, και αλεύρι, γενικός όσπρια και κορσεβεs και λάδι και μην ξεχνάτε το καφέ της παρηγοριάς.
Τώρα οσο για την ακρίβεια μας δουλεύουν κανονικός, μας κλέβουν, αφού η Ρωσία δεν έχει κόψη καθόλου την ροή προς την Ευρώπη.
Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο δύο διυλιστήρια που τα κάνουν πλακάκια μεταξύ τους, και έχουν την πιο ακριβή τιμή στην Ευρώπη.

[dim]

Αν ο δημιουργός ακούει τις επιθυμίες μου, και αν το νοήμων σύμπαν το θελήσει, γύρω στον Αύγουστο θα έχω κάνει το πρώτο βήμα που βασίζεται στην απόφασή μου να αποσυνδεθώ όσο περισσότερο γίνεται απο το σύστημα. Στόχος μου είναι να αποσυρθώ αυτοβούλως σε ένα περιβάλλον που θεωρώ ενδεδειγμένο για την ανάταση της ψυχής μου, μένοντας μακριά απο την επίπλαστη πραγματικότητα που μου ρουφάει ενέργεια. Επειτα απο αναζήτηση και προσπάθεια, βρήκα το μέρος που πιθανότατα θα γίνει ο επόμενος μου γήινος σταθμός.. Ενα σπίτι σε ορεινό χωριο στα Τζουμέρκα, σε 900 μέτρα υψόμετρο. Εκεί μάλλον αναπνέεις και ζαλίζεσαι απο το οξυγόνο! Εγιναν οι πρώτες επαφές και τηλεφωνήματα, και μένει να διευθετηθούν τα διαδικαστικά. Εύχομαι να μην χρειαστεί να βιώσουμε όλα αυτά που λένε οτι έρχονται. Αν όμως όντως γίνουν , τότε θέλω να είμαι εκεί, όχι για να γλυτώσω αλλά να υπάρξω ελεύθερος έστω για λίγο.

[ArELa]

Αν ο δημιουργός ακούει τις επιθυμίες μου, και αν το νοήμων σύμπαν το θελήσει, γύρω στον Αύγουστο θα έχω κάνει το πρώτο βήμα που βασίζεται στην απόφασή μου να αποσυνδεθώ όσο περισσότερο γίνεται απο το σύστημα. Στόχος μου είναι να αποσυρθώ αυτοβούλως σε ένα περιβάλλον που θεωρώ ενδεδειγμένο για την ανά-ταση της ψυχής μου, μένοντας μακριά απο την επίπλαστη πραγματικότητα που μου ρουφάει ενέργεια. Επειτα απο αναζήτηση και προσπάθεια, βρήκα το μέρος που πιθανότατα θα γίνει ο επόμενος μου γήινος σταθμός.. Ενα σπίτι σε ορεινό χωριο στα Τζουμέρκα, σε 900 μέτρα υψόμετρο. Εκεί μάλλον αναπνέεις και ζαλίζεσαι απο το οξυγόνο! Εγιναν οι πρώτες επαφές και τηλεφωνήματα, και μένει να διευθετηθούν τα διαδικαστικά. Εύχομαι να μην χρειαστεί να βιώσουμε όλα αυτά που λένε οτι έρχονται. Αν όμως όντως γίνουν , τότε θέλω να είμαι εκεί, όχι για να γλυτώσω αλλά να υπάρξω ελεύθερος έστω για λίγο.

Τέλεια! Υπέροχα! Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου
να υλοποιήσεις το συντομότερο αυτόν τον θαυμάσιο στόχο...
Μακάρι να'ρχόμουν κι εγώ μαζί σου έστω και για λίγο.
Εν πνεύματι θα σου κάνω σίγουρα παρέα...


ας βάλουμε και το τραγούδι γι'αυτό το νήμα σου




Σκληροί καιρόι μες την φωτιά
εφτά καημοί πληγές εφτά

Και γω κρατώ κλαδί ελιάς
και συ να κλαίς σαν με κοιτάς


Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους
την φωνή σου να βρείς ζητάς



Σαν μια γιορτή απ ' τα παλιά
χρυσή εποχή θα ρθείς ξανά

Ελλάδα στους ώμους την γή κουβαλάς
εσύ που χάραξες τους δρόμους
την φωνή σου να βρείς ζητάς




https://www.youtube.com/watch?v=yAzBstMUGPQ

[dim]

Φίλοι μου, ένας προσωπικός μου στόχος γίνεται πραγματικότητα.. Οντως τελείωσα με τα διαδικαστικά και την χαρτούρα και απο τώρα η κλεψύδρα της παραμονής μου σε αυτό το αφιλόξενο κράτος έχει ενεργοποιηθεί ! Το σπίτι- ησυχαστήριο αγοράστηκε και πλέον μένει να μπούν οι τελευταίες πινελιές κατά τα δικά μου γούστα (κάποιες μετατροπές, αλλαγές) και χωρίς να βιάζομαι αρχίζω και οραματίζομαι την στιγμή που θα ξεκινήσω για το καινούργιο ταξίδι μου στο πείσμα των καιρών γιατί και εγώ έχω πείσμα.. Εστω και έτσι, θα νιώσω πιο δυνατά το συναίσθημα αυτό: της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Ξέρω ότι μπορεί να είναι κάπως επίπλαστο γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος όσο θα έπρεπε, όμως είναι πολύ διαφορετικά απο την ζωή και την ασχήμια της πόλης γενικώτερα. Μένει να λύσω το ενεργειακό τοποθετώντας ηλιακά πάνελ για δωρεάν ρεύμα καθώς θέλω να είμαι όσο το δυνατόν λιγότερο εξαρτημένος απο την ΔΕΗ. Το σπίτι έχει τζάκι και ξυλόσομπα, ξέρετε, απο κείνες που μπουμπουνίζουν απο την θερμότητα όταν καίνε στο φούλ. Ο εξωτερικός χώρος είναι 1500 τεραγωνικά όπου θα με βοηθήσει να φυτέψω τα λαχανικά μου.. Αν όλα πάνε καλά σε ενα με ενάμισι χρόνο απο τώρα θα έχω εγκατασταθεί..