Ας μιλήσουμε για τα ζώα

[OTTO]

Κάτι που παρατήρησα (ίσως να το ξαναπαρατήρησα αλλά δεν θυμάμαι) είναι ότι τα ζώα δεν γελάνε. Όχι ότι δεν χαίρονται. Χαίρονται και παραχαίρονται. Αλλά δεν γελάνε. Ο άνθρωπος γελάει. Ο άνθρωπος έχει την αίσθηση ότι κάτι είναι αστείο. Τα ζώα δεν αντιλαμβάνονται το αστείο.

[ArELa]

τα πρωτεύοντα γελάνε

επίσης ο δικος μας ο λύκαρος, όταν χαίρεται, φαίνεται πως χαμογελάει

[OTTO]

ναι άλλο αυτό. Άλλο το να χαμογελάνε. Ναι δείχνουν χαρά.

Εγώ λέω αν γελάνε, αν έχουν αίσθηση του αστείου όπως εμείς. Που η αίσθηση του αστείου σχετίζεται με το να θεωρήσεις κάτι κάπως χαζό, ανόητο. Αλλά και νευρολογικά, μυικά το γέλιο είναι σαν σπασμός με έντονο σφίξιμο κάποιων μυών. Στο σπαστικό γέλιο δε, σχεδόν δεν παίρνεις ανάσα. Αυτά, τα ζώα δεν μπορούν να τα κάνουν.

[ArELa]

Εδω καλά καλά δεν ξέρουμε γιατί γελάμε εμείς




Η αίσθηση του χιούμορ προϋποθέτει κάποια περιπλοκότερη νοητική διεργασία,
την οποία δεν διαθέτουν τα περισσότερα ζώα.
Κάμποσα ζώα βέβαια ανταποκρίνονται με γέλιο στο γαργάλημα



και όπως ήδη είπα, τα πρωτεύοντα αντιλαμβάνονται κάποιες καταστάσεις
σαν αστείες και γελάνε


ισως θα πρέπει να δεις αυτό το 3λεπτο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον