Ο εγκέφαλος και ερμηνείες συνειδησιακών αισθήσεων.

[Hlios]

Εδώ θα μιλήσουμε για τον εγκέφαλο.
Όμως είναι απαραίτητο ξέρουμε όλη την ιστορία ώστε να καταλαβαίνουμε τι στην πραγματικότητα παίζει.
Διαφορετικά θα χαθούμε στις υποκειμενικές αισθήσεις μας στερώντας μας την κατανόηση της μεγάλης εικόνας.
Γι αυτό το λόγο προτρέπω να δείτε τα γεγονότα που συνέβησαν από την αρχή ως και το παρόν, όπως περιγράφονται στο παρακάτω νήμα.

Re: ο άνθρωπος μέσα από την εξέλιξη (όλη η ιστορία)
viewtopic.php?p=315470#p315470
viewtopic.php?p=315504#p315504
viewtopic.php?p=315554#p315554
viewtopic.php?p=315563#p315563
viewtopic.php?p=315564#p315564
viewtopic.php?p=315836#p315836
viewtopic.php?p=315841#p315841
viewtopic.php?p=315843#p315843
viewtopic.php?p=315979#p315979

3το
«Ο άνθρωπος μέσα από την εξέλιξη – Όλη η ιστορία»
[συνέχεια από την προηγούμενη δημοσίευση]

Όλα τα γνωστά στοιχεία της ύλης φτιαχτήκαν στις καρδιές των άστρων. Των άστρων όπου είναι το προϊόν
απώθησης και βαρυτικής έλξης. Ο δικός μας πλανήτης είναι φτιαγμένος και ο ίδιος από συντρίμμια
και υπολείμματα κάποιου άστρου. Η ηλικία του πλανήτη μας είναι όσο το ένα τρίτο της ηλικίας όλου του σύμπαντος.
Τα υλικά στοιχεία της ατμόσφαιρας του, των θαλασσών του και του εδάφους του, όπως για παράδειγμα
το υδρογόνο, το οξυγόνο, ο άνθρακας κλπ είχαν πάρα πολύ χρόνο στην διάθεση τους ώστε από τον συνδυασμό
αυτών των υλικών στοιχείων να προκύψουν ενώσεις και δομές που έχουν την ικανότητα της αυτοοργάνωσης.
Να έχουν την δυνατότητα να αντιγράφουν τον εαυτό τους και την ιδιότητα τους αυτή.
Η υλη είχε πολύ χρόνο στην διάθεση της ώστε να αυτοδημιουργήσει ζωή.
Στην αρχή απλές μορφές ζωής και με τον καιρό πιο πολύπλοκες. Η διαδικασία για να φτάσουμε από τα συντρίμμια ενός άστρου
ως τον σημερινό ανθρώπινο πολιτισμό ονομάζεται εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη ακολουθεί την φυσική επιλογή.
Φυσική επιλογή είναι οτιδήποτε χρειάστηκε να γίνει ώστε να φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Ο δρόμος αυτός της εξέλιξης ήταν τόσο μακρύς και αρκετά πολύπλοκος που οτιδήποτε κι άλλαζε σε αυτήν,
τίποτα δεν θα ήταν όπως είναι. Και το παραμικρό πραγματάκι να άλλαζε στην τόσο μακριά διαδρομή της εξέλιξης
μέσω της φυσικής επιλογής και τίποτα ίσως δεν θα έμοιαζε με όσα βλέπουμε να έχουν συμβεί.
[συνεχίζεται]

4το
Ατελείωτες οι ενώσεις χημικών στοιχείων, ατέλειωτοι οι συνδυασμοί υλικών στοιχείων.
Ό, τι δεν δούλευε και δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις πέθαινε.
Ό, τι δεν ήταν ακριβώς όπως χρειάζονταν, ήταν καταδικασμένο σε θάνατο.
Ο, τι ζωντανό συναντούμε σήμερα στην επιφάνεια αυτού του πλανήτη,
υπάρχει αυστηρά και μόνο γιατί έχει ικανοποιήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις
που του επιτρέπουν να βρίσκεται εδώ. Δεν υπάρχει εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα.
Ούτε ο άνθρωπος είναι εξαίρεση. Ίσα ίσα που όντας το ευφυέστερο
και ικανότερο ζωντανό του πλανήτη σημαίνει ότι είναι ο ορισμός του κανόνα.
Αυτός ο κανόνας που έχει επιτρέψει την ζωή όπως την γνωρίζουμε περιγράφεται
χονδρικά σε δύο σκέλη. Το ένα είναι «Μην πεθάνεις». Και το δεύτερο είναι «αναπαράξου».
Υπάρχει και ένα ακόμα σκέλος με το οποίο ίσως ασχοληθούμε μετέπειτα.
Είναι το «εξελίξου».

Μέρος πέμπτο

Η υλική μας σύσταση, δηλαδή τα χημικά στοιχεία που πρωτοεμφανιστήκαν
κατά την γέννηση του σύμπαντος και ενώθηκαν μέσα στα αστέρια
και στην επιφάνια του πλανήτη αυτοοργανώθηκαν ώστε να προκύψει η ζωή,
έχει αποκτήσει έναν μηχανισμό που της έχει επιτρέψει να ζει, να αναπαράγεται,
να εξελίσσεται και να είναι έτσι όπως όλοι ξέρουμε. Οι απλές μορφές ζωής έχουν ένα
(ας πούμε) απλό χημικό συνδυασμό στοιχείων που μπορεί και κρατά αποθηκευμένες
πληροφορίες για την χημική τους σύσταση και τον τρόπο που μπορεί να επιβιώνουν
και να αναπαράγονται αντιγράφοντας τον εαυτό τους. Οι πιο εξελιγμένες μορφές ζωής
έχουν γι αυτόν τον σκοπό το λεγόμενο dna. Όλο αυτό που περιγραφώ είναι οργανωμένο
σύστημα. Το λέμε ζωντανό οργανισμό. Οι εξελιγμένοι ζωντανοί οργανισμοί διαθέτουν
διακριτά όργανα που εξυπηρετούν την ζωή. Όλα τα διαφορετικά όργανα σε έναν
εξελιγμένο οργανισμό ελέγχονται και καθοδηγούνται από ένα πολύπλοκο αρχηγικό όργανο.
Τον εγκέφαλο. Από έναν εγκέφαλο που σκοπός του είναι να λειτούργει με τέτοιο τρόπο
που να πληροί τον κανόνα που περιέγραψα στην προηγούμενη δημοσίευση.
Τον κανόνα που λέει «μην πεθάνεις», «αναπαράξου» και τέλος «εξελίξου».
Αυτός ο κανόνας είναι απαράβατη προϋπόθεση για την διατήρηση της ύπαρξης μας.
Αν δεν τον τηρούσαμε πιστά και με αποτελεσματικό τρόπο δεν θα βρισκόμασταν εδώ τώρα.
Ο άνθρωπος (με τον εγκέφαλο του) που αυτή την στιγμή είναι η πιο εξελιγμένη γνωστή
μορφή οργανωμένης ύλης σε όλο το ορατό σύμπαν, προφανώς ό, τι έχει κάνει μέχρι τώρα
το έχει κάνει ακριβώς με τον σωστό τρόπο για να βρίσκεται σε αυτή την θέση.
Οτιδήποτε κι αν είχε συμβεί διαφορετικά τίποτα δεν θα ήταν έτσι όπως είναι.

[συνεχίζεται]

[Hlios]

Η συναισθηματική κατάσταση που ονομάζουμε έρωτα ή αγάπη,
είναι ένα εργαλείο της φυσιολογίας και του εγκεφάλου μας
ώστε να προτρέπει αρσενικά και θηλυκά
να προβαίνουν σε ερωτική πράξη
με σκοπό την αναπαραγωγή.
Η επιδίωξη και ο στόχος της ύπαρξής μας είναι η ερωτική πράξη αυτή καθεαυτή
και όχι η συναισθηματική κατάσταση η οποία είναι το εργαλείο προτροπής.

[Hlios]

Γειά σου φίλε
Δεν έχω παρακολουθήσει όλη σου την ιστορία
μα από τα τελευταία που διαβάζω θέλω να πω πως όλα μέσα στον εγκέφαλο μας είναι. Κι είναι κάπως περίπλοκος ο άτιμος. Όμως είναι και εύπλαστος, ..είναι βασικό του χαρακτηριστικό από όσο έχει διαπιστωθεί.
Η χημεία τον επηρεάζει. Την ελέγχει και ελέγχεται από αυτήν ταυτόχρονα. Κάποιες φορές κολλάμε σε ένα φαύλο κύκλο και δεν μοιάζει να υπάρχει διέξοδος.
Σε γενικές γραμμές σε ό, τι του δίνουμε (εικόνες, σκέψεις, ερεθίσματα, ουσίες) σε αυτά ανταποκρίνεται.
Οι σκέψεις είναι ηλεκτροχημικές συνάψεις στον εγκεφαλικό ιστό. Όσο σκεφτόμαστε τα ίδια πράγματα, όσο ασχολούμαστε με τα ίδια πράγματα, όσο παραμένουμε στο ίδιο περιβάλλον οι συγκεκριμένες συνάψεις παγιώνονται και γίνονται μονόδρομος σκέψεων και αντίληψης. Ένας τρόπος για να ξεπερνάμε "ψυχολογικά" προβλήματα εμείς οι άνθρωποι (δεν αναφέρομαι σε σένα, γενικά για όλους μας ισχύει αυτό) είναι η αλλαγή περιβάλλοντος, η αλλαγή παραστάσεων, ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε, αλλαγή κάθε συνήθειας.
Έτσι ο εγκέφαλος αρχίζει και δραστηριοποιείται φτιάχνοντας νέες συνδέσεις μεταξύ εγκεφαλικών κέντρων. Νέοι νευρώνες συνάψεις κλπ πλάθουν μια νέα πραγματικότητα. Όσο αφήνουμε τα παλιά πίσω, τόσο κι αυτά σιγά σιγά μας αφήνουν. Ο εγκέφαλος είναι ύλη κι έχει τα κόλπα της, έχει τον τρόπο της που λειτουργεί.

Υγ: και κάτι ακόμα που θυμήθηκα..
Ο εγκέφαλος είναι τεμπέλης και κάνει οικονομία ενέργειας.
Γι αυτό τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβάνεται αυτό που πραγματικά υπάρχει έξω αλλά ανακαλεί στα πεταχτά από την αποθήκη μνήμης κάποια υπάρχουσα συνθήκη. Όσο ερχόμαστε αντιμέτωποι με εντελώς καινούριες καταστάσεις που δεν θυμίζουν σε τίποτα υπάρχουσες μνήμες, τότε αναγκάζουμε τον εγκέφαλο μας τον τεμπέλη να δημιουργήσει μια νέα σύναψη.
Αυτή μένει στην βραχεία μνήμη και το βράδυ σε κάποια στάδια του ύπνου την αποθηκεύει και σε σημείο μακράς μνήμης. Γι αυτό είναι σημαντικό θέμα η καλή ποιότητα ύπνου. Υπάρχουν τίπς για να έχουμε καλή ποιότητα ύπνου. Γενικά το θέμα ύπνος είναι μεγάλο που έχουμε ανακαλύψει μόνο την "κορυφή του παγόβουνου" .

Επίσης σχετικά με εκείνο που είπα πιο πάνω για την τακτική του εγκεφάλου να μην κοιτάζει την πραγματικότητα αλλά να βλέπει μέσα από τον μηχανισμό ανάκλησης της υπάρχουσας μνήμης, θέλω πω το εξής.
Ο, τι ζούμε για πρώτη φορά και αποθηκεύεται στην αποθήκη μνήμης, αυτό γίνεται αυτόματα ένα σημείο αναφοράς.
Αν οι πρώτες μας μνήμες και συναισθήματα της παιδικής ηλικίας δεν είναι όμορφες και καλές αυτό μας ακολουθεί για πάντα (αν δεν κάνουμε κάτι να το αλλάξουμε με τον τρόπο που περιέγραψα παραπάνω).

[Hlios]

Παλιά είχα ακούσει είχα διαβάσει ότι χρησιμοποιούμε περίπου το 10% του εγκεφάλου μας. Αυτό το πιστεύω!

Αυτό με το 10% κυκλοφορούσε για κάποια χρόνια αλλά δεν είχε βάση και πλέον έχει καταρριφτεί εντελώς. Δεν ισχύει.

Επίσης δεν έχουμε ψάξει καλά αυτό που λέμε υποσυνείδητο και υπερσεινήδητο.

Το έχουμε ψάξει και δεν παίζει τίποτα περίεργο. Ο εγκέφαλος μας κατά κύριο λόγο λειτουργεί, επεξεργάζεσαι πληροφορίες και ελέγχει τις διεργασίες του σώματος μας με αυτόματο τρόπο. Υπάρχει όμως και μια μικρή παρένθεση (και όχι εξαίρεση) σε αυτό. Αυτή η παρένθεση είναι η αίσθηση της συνείδησης. Η συνείδηση στην πραγματικότητα είναι ένα κομμάτι των αυτόματων διεργασιών του εγκεφάλου μας. Η συνείδηση είναι και αυτή κατά βάση αυτόματη. Η αίσθηση του υποσυνείδητου και το υπερσυνείδητου κλπ κλπ, είναι και αυτά η κανονική και απόλυτα φυσιολογική αδιάκοπη διεργασία του εγκεφάλου μας, όπου όντας ανεξάρτητες από το μικροσκοπικό κομμάτι του συνειδητού, όταν γίνονται έμμεσα αντιληπτές δίνουν αυτές τις αισθήσεις.

[Hlios]

Η βασικότερη αιτία πρόκλησης του βιώματος που ονομάζουμε φόβο προέρχεται από την έλλειψη γνώσης.
Είναι εξελικτικό εργαλείο η εγρήγορση–φόβος για το άγνωστο που κρύβει πιθανό κίνδυνο. Είναι μηχανισμός πρόληψης.
Απαντώ λοιπόν στην ερώτηση σου Ακ. Μιχ .. Η γνώση αποσύρει την αναγκαιότητα–χρησιμότητα του φόβου.
Ο εγωισμός που με ρωτάς, είναι ένα διαφορετικό εργαλείο που βοηθά και αυτό στην εξέλιξη μας γιατί προσφέρει έναν βαθμό σταθερότητας ιδεών και τον απαιτούμενο χρόνο προσήλωσης στην επίτευξη των στόχων μας.
Φαντάσου διαρκώς να ήμασταν ανοικτοί και δεκτικοί σε κάθε διαφορετικές και πολλές φορές αντικρουόμενες αντιλήψεις που συναντούμε μέσα στην κοινωνία μας. Θα αλλάζαμε τους στόχους μας πριν προλάβουμε να τους πετύχουμε.

[Hlios]

Ο εγκέφαλος καίει το 30% ενέργειας – θερμίδων που καταναλώνει ολόκληρο το σώμα μας.
Παραπάνω έγραψα πως ο εγκέφαλος είναι τεμπέλης κλπ.
Στην πραγματικότητα κάνει σωστή διαχείριση ενέργειας.
Προφανώς είναι απαραίτητο να το κάνει.

[Hlios]

Ο εγκέφαλος μας αποτελείται από δυο διακριτά μέρη.
Ένα στην βάση του κρανίου γνωστό ως ερπετοειδής εγκέφαλος και ένα εξωτερικό τμήμα γνωστό ως νεοφλοιό.

Τον πρώτο τον έχουμε από τότε που δεν ξεχωρίζαμε από τα υπόλοιπα ζώα
και είναι υπεύθυνο για όλες τις αυτόματες λειτουργιές στο σώμα μας. Είναι υπεύθυνο να μας κρατά ζωντανούς.
Αυτόματες.. όπως η νύστα, η πείνα, οι ορμές, ο φόβος, η αναπνοή, η ισορροπία και λοιπές φυσικές ικανότητες.
Εξαίρεση δεν αποτελούν τα συναισθήματα που είναι κι αυτά αυτόματα και έχουν τον ίδιο σκοπό ..να μας κρατούν ζωντανούς.
Τα συναισθήματα είναι μηχανισμός που βοηθά στην διατήρηση μας στη ζωή και στην διαδικασία αναπαραγωγής.
Επίσης από εκεί προέρχεται η έμπνευση, έρωτας και η αγάπη. Οι δημιουργικές μας τάσεις, η καλλιτεχνική μας όψη
πχ η διάθεση στο άκουσμα μουσικής κλπ.

Ο νεοφλοιός είναι το νεότερο μέρος του εγκέφαλου που προσδίδει την ικανότητα της λογικής δηλαδή των υπολογισμών και της μνήμης.
Η λογική δραστηριοποιείται στο μπροστινό μέρος (στο μέτωπο) και η μνήμη στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Σε φυσιολογικές συνθήκες όλα τα μέρη του εγκέφαλου επικοινωνούν αδιάκοπα μεταξύ τους.

[ArELa]

Χθες είδα ένα ντοκυμαντέρ στο κανάλι ID ( απο vodafone tv)
που δείχνει εγκλήματα κλπ...


Σε κάποια εκπομπή, αναφέρθηκε στην ιδιότητα των ανθρώπων να ψεύδονται...
καλύπτοντας ένα φάσμα από ψεύτες εξ ανάγκης, έως και παθολογικούς ψεύτες...

Γνωστό πως συχνά όταν φέρνουν στο αστ. τμήμα (στις ΗΠΑ) έναν υποπτο για φόνο
τον περνάνε από το "τεστ αλήθειας", μέσω ενός μηχανήματος που μετράει καρδιακούς
παλμούς, ποσοστό εφίδρωσης ένεκα άγχους, κλπ.
Το συγκεκριμένο μηχάνημα δεν δίνει πάντα ακριβή και αξιόπιστα αποτελέσματα,
γι'αυτό δεν γίνονται αποδεκτά και σε δικαστήριο.

Τώρα μια επιστημονική ομάδα, έκανε πείραμα βάζοντας ανθρώπους σε μαγνητικό
τομογράφο, υποδεικνύοντάς τους πότε θα λένε την αλήθεια και πότε θα ψεύδονται
Έβλεπαν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία στη διάρκεια αυτού του πειράματος
και είδαν πως όταν ψεύδονταν, στον πρόσθιο λωβό, η φαιά ουσία γινόταν πιο πυκνή...
Στους παθολογικούς ψεύτες, η πυκνότητα ήταν μόνιμη και κάλυπτε μεγαλύτερη
επιφάνεια...

Τελος πάντων, απλά ήθελα να το αναφέρω, για να δείξω ότι η επιστήμη κάνει
προοδους στο να "διαβάζει" κάποιες συνειδητές λειτουργίες στον εγκέφαλο.

[George vounis]

Έτσι και το μάθει η εφορία, μπορεί και να το χρησιμοποιήσει.

[Hlios]

Έβλεπαν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία στη διάρκεια αυτού του πειράματος
και είδαν πως όταν ψεύδονταν, στον πρόσθιο λωβό, η φαιά ουσία γινόταν πιο πυκνή...
Στους παθολογικούς ψεύτες, η πυκνότητα ήταν μόνιμη και κάλυπτε μεγαλύτερη
επιφάνεια...

Τελος πάντων, απλά ήθελα να το αναφέρω, για να δείξω ότι η επιστήμη κάνει
προοδους στο να "διαβάζει" κάποιες συνειδητές λειτουργίες στον εγκέφαλο.

Η πρόοδος στο «διάβασμα» που αναφέρεις έχει προχωρήσει κι άλλο.
Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο που διαβάζουμε την απάντηση μας 10 δευτερόλεπτα πριν την σκεφτούμε.
Πιο συγκεκριμένα όταν ζητείται στα πλαίσια πειράματος ο συμμετέχοντας να διαλέξει μεταξύ δυο επιλογών,
ο επιστήμονας που διεξάγει το πείραμα βάση των ενδείξεων που έχει στο μόνιτορ
γνωρίζει την απάντηση 10 δευτερόλεπτα ΌΧΙ πριν δοθεί η απάντηση,
αλλά 10 δευτερόλεπτα πριν αυτός που του γίνεται το πείραμα ξεκινήσει να το σκέφτεται συνειδητά.
Και αν αυτό δεν εκπλήσσει.. συμπληρώνω πως ο επιστήμονας μπορεί με εύκολο τρόπο
να επηρεάσει την βούληση του συμμετέχοντα στο πείραμα κατευθύνοντας την συνείδηση του
ώστε να επιλέξει εκείνο που ο επιστήμονας θέλει.
Έχω ανοίξει πριν καιρό νήμα φέρνοντας βίντεο με αυτές τις παρουσιάσεις των νευροεπιστημόνων.

[FireflyEarth]

Η πρόοδος στο «διάβασμα» που αναφέρεις έχει προχωρήσει κι άλλο.
Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο που διαβάζουμε την απάντηση μας 10 δευτερόλεπτα πριν την σκεφτούμε.
Πιο συγκεκριμένα όταν ζητείται στα πλαίσια πειράματος ο συμμετέχοντας να διαλέξει μεταξύ δυο επιλογών,
ο επιστήμονας που διεξάγει το πείραμα βάση των ενδείξεων που έχει στο μόνιτορ
γνωρίζει την απάντηση 10 δευτερόλεπτα ΌΧΙ πριν δοθεί η απάντηση,
αλλά 10 δευτερόλεπτα πριν αυτός που του γίνεται το πείραμα ξεκινήσει να το σκέφτεται συνειδητά.
Και αν αυτό δεν εκπλήσσει.. συμπληρώνω πως ο επιστήμονας μπορεί με εύκολο τρόπο
να επηρεάσει την βούληση του συμμετέχοντα στο πείραμα κατευθύνοντας την συνείδηση του
ώστε να επιλέξει εκείνο που ο επιστήμονας θέλει.
Έχω ανοίξει πριν καιρό νήμα φέρνοντας βίντεο με αυτές τις παρουσιάσεις των νευροεπιστημόνων.

Η όλη φάση μου θυμίζει κάπως το πείραμα της διπλής σχισμής.
Αν ο παρατηρητής κατευθύνει εκούσια ή ακούσια το παρατηρούμενο,
τότε αναρωτιέμαι κατά πόσο θα έπρεπε να μιλάμε για αντικειμενικά αποτελέσματα.
Αναμένουμε... είμαστε στα σπάργανα ακόμα.

[Hlios]

Δεν πρόκειται για κάποιου είδους πρόβλεψη αλλά για πρόσβαση στα δεδομένα
στα οποία προσφεύγει η ίδια η διεργασία που ονομάζουμε λογική.
Τα αποτελέσματα είναι αντικειμενικά. Αυτό που δεν είναι αντικειμενικό είναι η συνείδηση αυτή καθαυτή.
Όσο μελετούμε τον εγκέφαλο τα στοιχεία που προκύπτουν καταδεικνύουν
πως δεν υπάρχει συνείδηση. Είναι όλα μια αλληλουχία ηλεκτροχημικών διεργασιών.

[Hlios]

Αυτά δεν είναι μια άποψη κάποιων ανθρώπων, ούτε προκύπτουν από ιδεολογίες.
Είναι απτά επιστημονικά αποτελέσματα. Είναι δημοσιευμένα, μετρήσιμα και επαληθεύσιμα.

[FireflyEarth]

Αυτά δεν είναι μια άποψη κάποιων ανθρώπων, ούτε προκύπτουν από ιδεολογίες.
Είναι απτά επιστημονικά αποτελέσματα. Είναι δημοσιευμένα, μετρήσιμα και επαληθεύσιμα.

Πιο συγκεκριμένα όταν ζητείται στα πλαίσια πειράματος ο συμμετέχοντας να διαλέξει μεταξύ δυο επιλογών,
ο επιστήμονας που διεξάγει το πείραμα βάση των ενδείξεων που έχει στο μόνιτορ
γνωρίζει την απάντηση 10 δευτερόλεπτα ΌΧΙ πριν δοθεί η απάντηση,
αλλά 10 δευτερόλεπτα πριν αυτός που του γίνεται το πείραμα ξεκινήσει να το σκέφτεται συνειδητά.


Μεταξύ 2 επιλογών;;; Σοβαρά τώρα; 50-50; Αυτό λέγεται επιστημονικό αποτέλεσμα ή τζογάρισμα;
Αν μου έλεγες πως έγινε με άνω των 5 επιλογών, το πράμα θα άλλαζε.

[Hlios]

Εδώ στο φόρουμ μεταφέρω μια πληροφορία υπό μορφήν είδησης.
Σίγουρα απλοποιημένη, ενδεχομένως και παραποιημένη λόγο προσωπικής μου ατέλειας
χωρίς όμως αυτό να αλλάζει τον πυρήνα της είδησης θεωρώ.
Γι αυτό έχω φέρει την πηγή της πληροφορίας για περεταίρω έρευνα.
Είναι καιρός που έχω παρακολουθήσει τις σχετικές ομιλίες κι έτσι θέλω να με διορθώσω
και να πω πως δεν θυμάμαι αν έγινε συγκεκριμένη αναφορά σε δυο οι περισσότερες επιλογές.
Σκοπός μου δεν ήταν να μπω σε λεπτομέρειες του επιστημονικού πειράματος (που δεν γνωρίζω)
αλλά να μεταφέρω το βασικό συμπέρασμα που εξήχθη από τα αυτό.

Heather Berlin νευροεπιστήμονας