George vounis έγραψε: ↑Τετ 26 Φεβ 2020, 15:40
κατά πρώτο δεν απάντησεs πως μπορούν δύο σύστημα διαφορετικής πίεσης να συνυπάρχουν χωρίς διαχωριστικό μεταξύ τους, μην πεις λόγον βαρύτητας
Ίσως γιατί δεν κατάλαβα την ερώτηση; Μήπως εννοείς έλξη; Γιατί απ' όσο γνωρίζω η πίεση στο διάστημα είναι αμελητέα.
George vounis έγραψε: ↑Τετ 26 Φεβ 2020, 15:40
Ο Ήλιος τι νομίζεις ότι είναι , το κεντρικό άστρο που ταξιδεύουμε μαζί του στο απέραντο διάστημα αιώνες τώρα? Εντάξει ταξιδεύουμε, ελπίζω ότι γνωρίζεις τι είναι αστρική παράλλαξη, καμιά αστρική παράλλαξη δεν υπάρχει στους αιώνες σε κανένα άστρο, η παραμικρή, δηλαδή μετατόπιση..... Ελπίζω κάπου να υπάρχει φρένο να μην τρακαρουμε.
Yeap το ηλιακό σύστημα ταξιδεύει σπειροειδώς προς το κέντρο του γαλαξία. Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται στην άκρη του γαλαξία, στην εσωτερική πλευρά. Φυσικά και υπάρχει αστρική παράλλαξη. Για να μη μιλήσω για Κέπλερ και τηλεσκόπια, την αστρική παράλλαξη μπορούμε να τη εντοπίσουμε και μέσω κάποιων αρχαίων μνημείων.
Εδώ θα χρησιμοποιήσω την πυραμίδα του Χέοπα:
στο εσωτερικό της πυραμίδας υπήρχαν δύο στενά ανοίγματα, που κατευθύνονταν προς τα πάνω υπό γωνία.
Το ένα οδηγούσε από τον νεκρικό θάλαμο προς τη νότια πλευρά της πυραμίδας, και το άλλο προς τη βόρεια πλευρά.
Το βόρειο άνοιγμα έχει γωνία 31 μοίρες και σημαδεύει τον βόρειο ουράνιο πόλο. Σήμερα, ο βόρειος ουράνιος πόλος βρίσκεται πολύ
κοντά στον Πολικό αστέρα, που είναι το τελευταίο άστρο της ουράς της Μικρής Άρκτου (το άλφα της Μικρής Άρκτου).
Το Πολικό,όμως, άστρο της σύγχρονης εποχής δεν ήταν το ίδιο με το πολικό άστρο της εποχής της Μεγάλης Πυραμίδας.
Η τιμή αυτή ανήκε τότε στο μικρό αδύναμο άστρο Θουμπάν, το άλφα στον αστερισμό του Δράκοντα. Γύρω από το Θουμπάν περιστρέφονταν
τότε όλα τα άλλα άστρα, σα να απέτειναν φόρο τιμής στο αντικείμενο αυτό που ποτέ δεν ανέτελλε και ποτέ δεν έδυε,
που ποτέ δεν πέθαινε και ποτέ δεν είχε ανάγκη να ξαναγεννηθεί.
Το δεύτερο άνοιγμα της νότιας πλευράς είχε κλίση 44 μοίρες, σημαδεύοντας έτσι το σημείο του ουρανού όπου
τα άστρα έφταναν στο ψηλότερο σημείο της αναρρίχησής τους και από εκεί άρχιζαν την κάθοδό τους προς τη δύση. Την εποχή που κατασκευάστηκε η πυραμίδα, το άνοιγμα αυτό σημάδευε το κέντρο του αστερισμού του Ωρίωνα, που στην Αιγυπτιακή μυθολογία ήταν ο Όσιρις, ο σοφός βασιλιάς που ξαναγεννήθηκε αθάνατος στον ουρανό. Πιο συγκεκριμένα, όμως, το άνοιγμα αυτό σημάδευε επακριβώς το άστρο Αλνιλάμ, το μεσαίο δηλαδή άστρο της ζώνης του Ωρίωνα. Η ζώνη αυτή αν προεκταθεί προς τα κάτω, μας βοηθά να εντοπίσουμε εύκολα το λαμπρότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού, τον Σείριο.
Αν ψάξεις και για άλλα αρχαία μνημεία όπου οι λαοί τους τα έχτιζαν βάση αστρονομίας, θα διακρίνεις εμφανή αστρική παράλλαξη.
George vounis έγραψε: ↑Τετ 26 Φεβ 2020, 15:40
Θα μπορούσα να σου γράψω πολλά άλλα θα γίνη σεντόνι, αλλά οι πιλότοι ξέρεις τι χαρτιά υπογράψουν πριν πιάσουν δουλειά σε μια εταιρεία, έτσι και μιλήσουν ανοικτά για αυτό το θέμα, δηλαδή για όλα αυτά που βιώνουν, για δύο Ήλιους που βλέπουν, για την πλήρη απαγόρευση πτήσεις πάνω από κάποια σημεία της Γης.
Αυτό με τους πιλότους δεν το ήξερα, παρά μόνο ότι απαγορεύεται να πετάξουν στους πόλους.
Γνωρίζω όμως κάτι ανάλογο για τα εμπορικά πλοία, όπου έχουν επίσης απαγορευτικό να πλεύσουν σε κάποια σημεία: π.χ. Τρίγωνο Βερμούδων, Τρίγωνο του Δράκου.
George vounis έγραψε: ↑Τετ 26 Φεβ 2020, 15:40
Τέλος πάντων εγώ δεν κουνάω την σημαία κανενός, δεν έχω δόγμα ούτε στην επιστήμη, ούτε στην θρησκεία, δεν μπαίνω σε κουτιά, απλά ψάχνω και παρατηρώ.
Μα ούτε εγώ κουνώ σημαία καλέ. Πληροφορίες ανταλλάσουμε, ώστε να παρατηρούμε κι οι δυό καλύτερα.
λέω ότι το πείραμα αυτό έχει τα ίδια αποτελέσματα και σε επίπεδη επιφάνεια 
Άρα που είναι η απόδειξη