Ζάχαρη,το ναρκωτικό που σκοτώνει...

[alkinoos]

Η ζάχαρη αποτελεί νεοφερμένο συστατικό στην ανθρώπινη διατροφή.

Πριν από την ανάπτυξη της γεωργίας, 10.000 χρόνια πριν, οι πρόγονοί μας τρέφονταν με πρασινάδες, ρίζες, ξηρούς καρπούς, φρούτα, λίγα αυγά, ψάρια, οστρακοειδή και ζώα ―των οποίων έτρωγαν τα εντόσθια που ήταν πλούσια σε λιπαρά.

Αλλά δεν έτρωγαν ζάχαρη!

Απουσία Της Ζάχαρης Μέχρι Το Τέλος Του Μεσαίωνα

Η ζάχαρη ήταν ακόμη σχεδόν άγνωστη στην Ευρώπη στα τέλη του Μεσαίωνα. Μόνο κάποιοι Σταυροφόροι την είχαν φέρει από την Ανατολή, ενώ οι Άραβες είχαν ανακαλύψει το ζαχαροκάλαμο λίγο νωρίτερα στην Ινδία, τον 10ο αιώνα.

Επρόκειτο, ωστόσο, για προϊόν σπάνιο και πολύτιμο. Τα ζαχαρωμένα φρούτα θεωρούνταν ως το ωραιότερο δώρο που μπορούσε να προσφέρει ένας ιππότης στην κυρά του. Τα ζαχαρωμένα φρούτα ήταν γνωστά στους Ρωμαίους· αυτοί τα μαγείρευαν με μέλι, και όχι με ζάχαρη, την οποία δεν γνώριζαν.

Η πραγματική τρέλα γύρω από τη ζάχαρη ξεκίνησε τον 16ο αιώνα, όταν οι Πορτογάλοι φύτεψαν τα πρώτα ζαχαροκάλαμα στη Βραζιλία. Η εν λόγω καλλιέργεια αποδείχθηκε τόσο επιτυχής, ώστε εξαπλώθηκε γρήγορα σε ολόκληρη την Καραϊβική, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική εισαγωγή σκλάβων.

Η μόνη καλλιέργεια που θα κατόρθωνε να ανταγωνιστεί την καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου ήταν η καλλιέργεια του καπνού!

Η Επανάσταση Του Ζαχαρότευτλου

Κατά τον 19ο αιώνα, η ανακάλυψη βιομηχανικών τεχνικών για τη μετατροπή του ζαχαρότευτλου σε κρυσταλλική ζάχαρη στην Ευρώπη προκαλεί έκρηξη της παραγωγής, πολλαπλασιασμένη επί 1.000 [1].

Η ζάχαρη κατακλύζει όλους τους τομείς: τη ζαχαροπλαστική, την αρτοποιία, την κατασκευή αρτοσκευασμάτων, τα ζεστά και κρύα ποτά (γκαζόζα), τις σάλτσες και, φυσικά, την κατασκευή ζαχαρωδών.

Οι καραμέλες γίνονται το σύμβολο της χαρωπής παιδικής ηλικίας, της χαράς, της γιορτής (Αϊ-Βασίλης, Χριστούγεννα, Πάσχα, γενέθλια…).

Από προϊόν πολυτελείας η ζάχαρη έγινε κοινό προϊόν, πλήρως ενταγμένο στις συνήθειές μας, και μάλιστα ο οργανισμός μας πλέον «ζητάει» γλυκόζη σε κάθε χρονική στιγμή της ημέρας. Χωρίς τη συνεχή πρόσληψη «λίγης ζάχαρης» στον καφέ, «λίγης σοκολάτας», μιας τσίχλας, μιας καραμέλας και σνακ κάθε λογής, νιώθουμε κατάθλιψη.

Στην Ελλάδα, η ετήσια κατανάλωση ζάχαρης ανά κάτοικο ανέρχεται στα 40 κιλά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανέρχεται στα 78 κιλά ετησίως ανά κάτοικο.

Μόνο 14 κιλά καταναλώνονται άμεσα υπό μορφή σακχαρόζης (επιτραπέζιας ζάχαρης). Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται από καραμέλες, αναψυκτικά, γλυκά, μπισκότα, φαστ φουντ και βιομηχανοποιημένα τρόφιμα κάθε είδους, ειδικά σάλτσες (κέτσαπ) και κρέμες για άλειμμα [2].

Η Παχυσαρκία, Σύμβολο Ευημερίας

Αυτή η ανατροπή οδήγησε σε πλήθος ασθενειών. Από τον 19ο αιώνα, η παχυσαρκία αποτελεί έμβλημα της επιχειρηματικής μπουρζουαζίας. Αυτό το νέο φαινόμενο (σε αυτή την κλίμακα) εκλαμβάνεται κατ’ αρχάς ως ένδειξη ευημερίας, και θα χρειαστεί να περάσει ένας ολόκληρος αιώνας προκειμένου να αλλάξει αυτή η νοοτροπία και να γίνει κατανοητό ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για σημάδι ασθένειας.

Η Ζαχαρη Είναι Ναρκωτικό;

Πράγματι, η πρόσληψη ζάχαρης προκαλεί αίσθηση ευφορίας και κορεσμού. Αλλά μετά από μια κορύφωση στην παραγωγή ινσουλίνης, το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα (γλυκαιμία) πέφτει απότομα προκαλώντας δυσφορία, και μάλιστα αίσθηση ζάλης ή υπογλυκαιμία. Το άτομο παρουσιάζει στερητικά συμπτώματα που το οδηγούν να επιδιώξει εκ νέου πρόσληψη ζάχαρης.

Η πρόσληψη αυτή επιτρέπει την προσωρινή εξαφάνιση κάποιων δυσάρεστων αισθημάτων: άγχος, αγωνία, κόπωση, μειωμένη δραστηριότητα του εγκεφάλου (μνήμη, διανοητική οξύτητα…).

Η Ζάχαρη –Και Όχι Το Λίπος– Αποτελεί Την Αιτία Της Παχυσαρκίας

Παχυσαρκία είναι η ανώμαλη αύξηση του σωματικού λίπους, το οποίο ονομάζεται «λιπώδης μάζα».

Προκύπτει από την ταχεία απορρόφηση της γλυκόζης από τα κύτταρα τη στιγμή της κορύφωσης της παραγωγής ινσουλίνης αμέσως μετά την πρόσληψη ζάχαρης.

Το σώμα βρίσκεται σε αυτή την περίεργη κατάσταση, κατά την οποία:

τα κύτταρα είναι υπερφορτωμένα με ζάχαρη και δεν έχουν πια άλλη επιλογή για να την αποθηκεύσουν παρά μετατρέποντάς την σε λίπος.
το σάκχαρο πέφτει στο αίμα τη στιγμή που εγκαθίσταται η υπογλυκαιμία, ωθώντας τον εγκέφαλο να διεκδικήσει ένα διατροφικό συμπλήρωμα ζάχαρης.
Το λίπος συσσωρεύεται στους ιστούς και η παχυσαρκία εγκαθίσταται.

Ο Διαβήτης Στήνει Ενέδρα

Αλλά τα προβλήματα δεν σταματούν εκεί. Υπερφορτωμένα με ζάχαρη, τα κύτταρα χάνουν σταδιακά την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη, μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και τους δίνει την εντολή απορρόφησης του σακχάρου.

Τα κύτταρα αρνούνται να απορροφήσουν επιπλέον γλυκόζη, το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα ανεβαίνει (υπεργλυκαιμία), και σύντομα προκύπτει ο διαβήτης τύπου 2 (σακχαρώδης διαβήτης).

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια σοβαρή ασθένεια επειδή η υπερβολική ποσότητα σακχάρου στο αίμα λειτουργεί τοξικά στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.

Το σάκχαρο που κυκλοφορεί στο αίμα προκαλεί στένωση των αρτηριών.

Η πρόσληψη του οξυγόνου μειώνεται, καταστρέφοντας τα νεύρα (νευροπάθεια) και προκαλώντας απώλεια ευαισθησίας.

Η συρρίκνωση επηρεάζει επίσης τα μικρά αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που προκαλεί μείωση της παροχής αίματος, με αποτέλεσμα να μην επουλώνονται τα τραύματα.

Καθώς ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο, δεν ανησυχεί για τις διάφορες αλλοιώσεις που ενδεχομένως παρουσιάζονται στην επιφάνεια των μελών του. Η μόλυνση εξελίσσεται όλο και πιο γρήγορα. Η γάγγραινα απειλεί με την εμφάνισή της (νέκρωση των ιστών) και οδηγεί αναπόφευκτα σε ακρωτηριασμό.

Όταν συρρικνώνονται οι αρτηρίες των ματιών, ο πάσχων τυφλώνεται. Όταν αυτό συμβαίνει στις αρτηρίες των νεφρών, προκύπτει νεφρική ανεπάρκεια. Ο διαβήτης καταστρέφει τις αρτηρίες, και αποτελεί σίγουρα σημαντικό παράγοντα εμφάνισης των καρδιακών νόσων.

Σας ενδιαφέρει 24 τεχνάσματα για μια υγιεινή διατροφή
Στην πραγματικότητα, ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει καταστροφή σε όλα τα όργανα, παρόλο που τα εγκεφαλικά επεισόδια, η καρδιακή προσβολή, ο ακρωτηριασμός των ποδιών και η τύφλωση (το αποτέλεσμα της απώλειας όρασης) αποτελούν τις πιο συχνές συνέπειες.

Όλα αυτά δεν αποτελούν μυστικό! Οι γιατροί, όπως και οι υπεύθυνοι της υγιεινής των τροφίμων το γνωρίζουν πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν προσφέρουν γενικότερα κάποια αποτελεσματική λύση που θα αποτελέσει διέξοδο από αυτή την εξάρτηση.

Να Δείτε Οπωσδήποτε, Τα Λέει Όλα!

https://www.youtube.com/watch?v=UU3GvRsFHqY


Κούρα Αποτοξίνωσης

Προκειμένου να απεξαρτηθείτε από τη γλυκόζη, το πρώτο βήμα είναι να μην απελπιστείτε.

Όπως και με τα ναρκωτικά, το πιο δύσκολο είναι πάντα η αρχή. Πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορείτε αρκετά εύκολα να απαλλαγείτε από τη συνήθεια και την υπερβολική προτίμηση για ζάχαρη.

Έτσι, το να πίνει κανείς τον καφέ ή το τσάι του χωρίς ζάχαρη, να αντικαθιστά το γλυκό επιδόρπιο με ξηρούς καρπούς και τυρί, να πίνει νερό αντί για αναψυκτικά, είναι απογοητευτικό στην αρχή.

Μα δεν χρειάζονται παρά μερικές μέρες για να συνηθίσει κανείς αυτή τη διατροφή και να αποκτήσει καινούργιο γούστο, το οποίο θα είναι πολύ πιο ευαίσθητο στη ζάχαρη και θα αποστρέφεται πολύ πιο εύκολα την υπερβολικά γλυκιά γεύση.

Η Νηστεία

Προκειμένου να γίνει καθαρισμός των κυττάρων από το γλυκογόνο τους (αποθηκευμένη γλυκόζη), η τακτική σωματική άσκηση κρίνεται φυσικά σκόπιμη, όμως πιο αποτελεσματική μέθοδο αποτελεί η βραχυπρόθεσμη νηστεία.

Μετά από 36 ώρες, τα αποθέματα του γλυκογόνου εξαντλούνται και αρχίζετε να καίτε τα αποθέματα του λίπους σας (καταβολισμός των λιπιδίων).

Σύμφωνα με μια ολοκαίνουργια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America), η συχνότητα των γευμάτων μας, και ειδικότερα του δείπνου, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τους φυσικούς ρυθμούς του σώματος.

«Για τους προγόνους μας, το φαγητό σπάνιζε και καταναλωνόταν κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας, δίνοντας περιθώριο για πολύωρη νυχτερινή νηστεία. Με την έλευση του τεχνητού φωτισμού και της εκβιομηχάνισης, οι σύγχρονοι άνθρωποι άρχισαν να επεκτείνουν την ημέρα τους μετά την έλευση του σκοταδιού, με αποτέλεσμα την επιπλέον κατανάλωση τροφής», εξηγούν οι συγγραφείς.

Συστήνουν την υιοθέτηση μιας μορφής διαλειμματικής νηστείας, για παράδειγμα την πρόσληψη φυσιολογικής ποσότητας τροφής επί 5 ημέρες, και όχι περισσότερες από 500 θερμίδες (kcal) επί 2 ημέρες.

Αυτές οι διατροφικές συνήθειες, καθώς γράφουν,

«συνάδουν στην πραγματικότητα πολύ περισσότερο με τις συνήθειες των άγριων ζώων και των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, οι οποίοι πλήττονται σπάνια –εάν όχι ποτέ– από παχυσαρκία, διαβήτη και καρδιαγγειακά νοσήματα. [3] »

Ωστόσο, αυτό μοιάζει να είναι πολύ περιοριστικό. Κατά τη γνώμη μου (η οποία δεσμεύει μόνον εμένα!), καλό θα ήταν να αποφεύγουμε να τρώμε μετά από τη δύση το ηλίου, ή τουλάχιστον να δειπνούμε ελαφρά (διότι το χειμώνα που ο ήλιος δύει στις 16:30 αυτό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο).

Σας ενδιαφέρει Πως η Διατροφή καταπολεμά Στρες, Άγχος και Κατάθλιψη
Προτιμήστε Τις Πηγές Γλυκόζης Χωρίς Ζάχαρη

Ωστόσο, η μέγιστη δυνατή μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης δεν θα πρέπει να σας στερήσει εντελώς τη γλυκόζη.

Η γλυκόζη είναι ένα ισχυρό και γρήγορο καύσιμο για τα κύτταρά μας.

Είναι εξίσου σημαντική ως γεύση, προκαλώντας την έναρξη πεπτικών λειτουργιών και γενικότερα ορμονικών και γαστρικών λειτουργιών.

Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι διαθέτουμε ήδη στο διατροφή μας πάρα πολλά τρόφιμα χωρίς γλυκιά γεύση, τα οποία ωστόσο αποτελούν σημαντικές πηγές γλυκόζης: ψωμί ολικής άλεσης, ζυμαρικά, όσπρια (φακές, αρακάς, φασόλια, φάβα), δημητριακά ολικής άλεσης. Προσωπικά, θα συμβούλευα να περιορίσουμε την κατανάλωσή τους προς όφελος των πράσινων λαχανικών, των πρωτεϊνών και των λιπών.

Σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύετε να σας λείψει η γλυκόζη με το πρόσχημα ότι δεν τρώτε πια γλυκά!

Και σχετικά με τη γλυκιά γεύση, αντί να στραφείτε προς στην ασπαρτάμη και άλλα χημικά γλυκαντικά, μπορείτε να στραφείτε άφοβα προς την στέβια.

Στέβια, Το Φυσικό Και Υγιεινό Γλυκαντικό

Η στέβια είναι ένα φυτό με καταγωγή από την Παραγουάη. Οι Ινδιάνοι Γουαρανί την καταναλώνουν παραδοσιακά για να δώσουν γλυκιά γεύση στο παραδοσιακό τους ποτό, το πράσινο τσάι ή μάτε.

Έχει 300 φορές μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από την επεξεργασμένη ζάχαρη.

Εξάγεται από αυτήν μια εξαιρετικά γλυκιά λευκή κρυσταλλική ένωση, η στεβιοσίδη.

Εφόσον επιτρέπεται στην Ιαπωνία από τη δεκαετία του ’70 όπου καταναλώνονται 700 τόνοι ετησίως, διαθέτουμε σήμερα αρκετή εμπειρία για να υποστηρίξουμε ότι δεν προκαλεί συγκεκριμένες παρενέργειες. Οι Ιάπωνες τη χρησιμοποιούν σε τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά (συμπεριλαμβανομένης της Coca-Cola), διότι από το 1969 απαγορεύονται οι περισσότερες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες.

Αντιθέτως, μειώνει τα ποσοστά τερηδόνας και γλυκαιμίας σε όσους τη χρησιμοποιούν.

Εξάλλου, οι Γουαρανί χρησιμοποιούσαν τη στέβια ως θεραπευτικό φυτό, συγκεκριμένα ως επουλωτικό βότανο, ρυθμιστικό της διάθεσης και διεγερτικό.

Μειώνει την όρεξη και την ανάγκη για υδατάνθρακες.

Γιατί δεν είναι περισσότερο διαδεδομένη;

Απλούστατα, επειδή οι ευρωπαϊκές και οι αμερικανικές κυβερνήσεις είχαν την κακή ιδέα να την απαγορεύσουν προβάλλοντας αβάσιμες προφάσεις (ανώνυμες καταγγελίες, υπερβολική σύνεση…).

Στις 11 Νοεμβρίου 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη χρήση του εκχυλίσματος στέβια (γλυκοζίτες στεβιόλης) ως γλυκαντική ουσία. Δύο χρόνια νωρίτερα, μια καθαρή μορφή της στέβια, η ρεμπαουδιοσίδη Α (97% τουλάχιστον), επιτράπηκε στη Γαλλία ως πρόσθετο τροφίμων.

Σήμερα, κανείς καταχρηστικός κανονισμός δεν απαγορεύει πια όσους επιθυμούν να καταπολεμήσουν τον εθισμό τους στη ζάχαρη να χρησιμοποιήσουν τη στέβια. Έτσι, δεν υπάρχει πλέον λόγος να περιμένετε για να επωφεληθείτε από αυτήν: μόνο μία σταγόνα στέβια (την οποία βρίσκουμε τώρα στα περισσότερα σούπερ μάρκετ) μπορεί να αντικαταστήσει ολόκληρα κιλά ζάχαρης.

Πηγές:

[1] Pierre Dockès, Le Sucre et les Larmes : Bref essai d’histoire et de mondialisation, Descartes & Cie,‎ 2009, 286 p. (ISBN 2844461344)

[2] The Hidden Ingredient That Can Sabotage Your Diet

[3] Meal frequency and timing in health and disease

Ζαχαρη, το ναρκωτικό που σκοτώνει και πώς να απεξαρτηθούμε was last modified: Φεβρουαρίου 29th, 2016 by Alexandra Tabaki

http://e-diatrofi.org/%CE%B6%CE%B1%CF%8 ... B9-%CF%80/


https://www.youtube.com/watch?v=w4CJONz0bqs


https://www.youtube.com/watch?v=6aLCyAJJ1WI

[_Divine_Sinner_]

Η αύξηση της παχυσαρκίας κατα την άποψη μου δεν συνδέεται με την ζάχαρη αυτή καθ αυτήν αλλα την αντικατάσταση γενικότερα των τροφών που έχουν σύνθετους υδατάνθρακες με απλους και ο υπερκαταναλωτισμος. οταν η ζάχαρη καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες απο άτομο που ασκείται, παίρνει κανόνικές θερμίδες για το BMI του, και καταναλωνει οσες πρωτεϊνες και συνθετους υδατάνθρακες χρειάζεται δεν αποτελει πρόβλημα.
Αν κάνει υπερκατανάλωση ή βασίζει την διατροφή του σε "έτοιμα φαγητά" και απλούς υδατάνθρακες τότε ναι θα γίνει χοντρός που τα κύτταρα του παρουσιάζουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Οπως με όλα το θέμα είναι το μέτρο και όχι ο πλήρης αποκλεισμός κάποιας τροφής.
Ναι η νηστεια ειναι καλη αλλα οχι για διαστήματα μεγαλύτερα των 24 ωρών και όχι πανω απο μια φορα την βδομαδα. για τους εξης λογους.
Οταν νηστευεις για μεγαλο διαστημα καταπονεις τον οργανισμο σου. μετα την κετωση έρχεται η διάσπαση των μυικων κυττάρων.
Οταν νηστευεις για μεγαλο διάστημα ή συχνα, ο οργανισμός σου προσαρμόζεται στην νηστεια και ριχνει τον μεταβολισμο (οπότε υπάρχει κίνδυνος όταν σταματησεις την νηστεια με τις ίδιες θερμίδες να βάλεις περισσότερο λίπος).

[promitheas14]

Ζοῦμε σέ ἕναν πολιτισμό τῆς ὑπερβολῆς!
Μόνο καί μόνο ὁ τίτλος μοῦ φαντάζει ὑπερβολικός!
Γιά νά βρεῖς ποῦ βρίσκεται ἡ ἀλήθεια πρέπει νά μάθεις ποιός γράφει τί...
Ἄν τό κείμενο ἦταν γραμμένο ἀπό κάποιον πού σχετίζεται μέ τήν ἐμπορική ἐκμετάλλευση τῆς ἀσπαρτάμης ἤ τῆς ζαχαρίνης, (ὑποκατάστατων τῆς ζάχαρης) θά τό πετοῦσα στό καλάθι τῶν ἀχρήστων. Πιθανολογῶ ὅτι προέρχεται ἀπό ἐκείνους πού σχετίζονται μέ τήν έκμετάλλευση τῆς στέβιας.
Ἐάν εἶχα νά διαλέξω μεταξύ τῆς κατανάλωσης ζάχαρης, ἀσπαρτάμης καί σακχαρίνης, θά προτιμοῦσα τήν ζάχαρη, ἀκόμη καί τήν λευκή! [Προσωπικά τρώω μαύρη ζάχαρη, ὄχι καστανή]. Δένἔχω κανένα πρόβλημα μέ τή στέβια, ἀρκεῖ νά μάθω ὅτι μεταβολίζεται πλήρως καί εὔκολα, καί δέν συσσωρεύεται στό συκώτι, ὅπως τό ἀραβικό κόμμι, ἔναν πολυζακχαρίτη πού τόν βάζουν σέ διάφορα φαγώσιμα, ἀπό τά λάιτ γιαούρτια μέχρι τά κρασιά, ὥστε νά ἀποκτήσουν παχύρευστη ὑφή!...

[alkinoos]

Ο Neal Barnard MD μιλά για την επιστήμη πίσω από τις τροφικές εξαρτήσεις. Η σοκολάτα, το τυρί, το κρέας και η ζάχαρη απελευθερώνουν οπιοειδείς ουσίες. Ο Barnard μιλά επίσης για το πώς η βιομηχανία, που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση, εκμεταλλεύεται αυτές τις εξαρτήσεις, πιέζοντάς μας να τρώμε όλο και περισσότερες ανθυγιεινές τροφές. Μια φυτοφαγική διατροφή είναι η λύση για να αποφύγουμε πολλά από αυτά τα προβλήματα. Ο Neal Barnard είναι ο ιδρυτής της Επιτροπής Ιατρών Υπεύθυνης Ιατρικής (PCRM).

https://www.youtube.com/watch?v=9v6Q1Ep ... ture=share

http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 79#p279779

[promitheas14]

Ο Neal Barnard MD μιλά για την επιστήμη πίσω από τις τροφικές εξαρτήσεις. Η σοκολάτα, το τυρί, το κρέας και η ζάχαρη απελευθερώνουν οπιοειδείς ουσίες. Ο Barnard μιλά επίσης για το πώς η βιομηχανία, που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση, εκμεταλλεύεται αυτές τις εξαρτήσεις, πιέζοντάς μας να τρώμε όλο και περισσότερες ανθυγιεινές τροφές. Μια φυτοφαγική διατροφή είναι η λύση για να αποφύγουμε πολλά από αυτά τα προβλήματα. Ο Neal Barnard είναι ο ιδρυτής της Επιτροπής Ιατρών Υπεύθυνης Ιατρικής (PCRM).

https://www.youtube.com/watch?v=9v6Q1Ep ... ture=share

http://www.ideografhmata.gr/forum/viewt ... 79#p279779

Κατ' ἀρχάς, γειά σου Ἀλκίνοε!
Αὐτό πού μέ προβληματίζει εἶναι ἡ πολεμική στήν ζάχαρη, ὅταν μερικά ἀπό τά ὑποκατάστατά της εἶναι πολύ βλαβερά.
Αὐτά που λέει ὁ ὁμιλητής περί συσχέτισης κορεσμένων λιπαρῶν μέ τήν ἀθηρωμάτωση/καρδιαγγειακά, ὅπως καί τήν ἐνοχοποίηση τῶν λιπαρῶν γενικά καί τῆς χοληστερόλης εἶναι ἀστήρικτα πλέον.
Τήν ἀθηρωμάτωση (καρδιαγγειακά) τήν προκαλοῦν τά ὀξειδωμένα ἀκόρεστα/πολυακόρεστα λιπαρά [βλέπε σπορέλαια] καί ὄχι τό βουτυράκι ἤ τό κανονικῶν λιπαρῶν τυρί ἤ γάλα ἤ κρέας.

Γενικά βλέπω ὅτι "ψειρίζουμε τήν μαϊμοῦ" (στήν περίπτωση τῆς ζάχαρης) ὅταν ὑπάρχουν ἄλλες διατροφικές βόμβες ὅπως π.χ. τό γλουταμινικό νάτριο πού προστίθεται σέ ὅλα τά ἀλλαντικά (ἀπό τήν "ἄπαχη βραστή γαλοπούλα" μέχρι τό καπνιστό μπέϊκον, τά ζαμπονάκια καί τά λουκάνικα) στούς "κύβους νοστιμιᾶς", στά σνάκς, στίς ἕτοιμες σάλτσες κτλ

[alkinoos]

Καλησπέρα Promithea..
Αν δεις στην ενότητα διατροφής υπάρχουν τοπικ για τα υποκατάστατα της ζαχαρης και ποιες οι ζημιές αυτών στον ανθρώπινο οργανισμό .Μπορεί όντως ο τίτλος να είναι στη πρώτη σκέψη υπερβολικός για εκεινον/η που τον βλέπει ,για μενα όμως δεν είναι..θα μπορούσα να έγραφα, 'δηλητηριαζει' ή έναν τίτλο διαφορετικό από εκείνο του άρθρου.Όμως το άφησα ως έχει και θεωρώ δεν έχει τόση μεγάλη σημασία για το τι πιστεύω εγώ για τη ζάχαρη.Θα ήταν επισης μη ηθικο,αν έλεγα πως καταναλώνω ζάχαρη σε ποσότητες και να φέρνω αυτό το θέμα προς συζήτηση ... όχι!Την αποφεύγω. .. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να την αποφύγω 100% , μιας και είναι σε πολλά τρόφιμα.

[OTTO]

Ένα θέμα είναι το γιατί βλέπουμε σκελετούς αρχαίων χωρίς τερηδόνα, ενώ εμείς γεμίζουμε με σφραγίσματα το στόμα μας.

[_Divine_Sinner_]

Γιατι οι υδατανθρακες που καταναλωνανε ηταν συνθετοι (λαχανικα κλπ) που κανουν καποιες ωρες να διαλυθουν στο στομαχι. Ενω οι απλοι υδατανθρακες των κατεργασμενων τροφων διαλυονται ακομα και απο την χλωριδα του στοματος (με αποτελεσμα ενα μερος τους να γινεται τροφη της χλωριδας αυτης και να πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα οι παθογονοι μικροοργανισμοι)

[AnonymosEreynhths]

π.χ. τό γλουταμινικό νάτριο πού προστίθεται σέ ὅλα τά ἀλλαντικά (ἀπό τήν "ἄπαχη βραστή γαλοπούλα" μέχρι τό καπνιστό μπέϊκον, τά ζαμπονάκια καί τά λουκάνικα) στούς "κύβους νοστιμιᾶς", στά σνάκς, στίς ἕτοιμες σάλτσες κτλ

Και όχι μόνο. Ότι ''σαβούρα'' υπάρχει το βάζουν μέσα στα ''κρέατα''. Καρκίνος.

[Skeptomeni]

Δοκιμαστε να κοψετε την ζαχαρη ειτε σε οποιαδηποτε μορφη...ακομα και απο ολα τα επεξεργασμενα τροφιμα.Ο οργανισμος περναει κανονικη φαση αποτοξινωσης.Το περασα οταν εκοψα την ζαχαρη και την γλουτενη λογω θεματος υγειας

[alkinoos]

Επιβεβαιώνεται με στοιχεία η συνωμοσία για την ζάχαρη

http://www.proionta-tis-fisis.com/epive ... ti-zahari/

[alkinoos]

What if you stopped eating sugar for 1 week

https://youtu.be/Z5aYq0ASSHU