Mollisia έγραψε:Διάβασα λοιπόν ότι ο οργανισμός που παθαίνει καρκίνο για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουν ακόμα οι γιατροί, σοκάρεται. Παθαίνει δηλ ένα ψυχοσωματικό σοκ. Ίσως από κάτι έχει κουραστεί πολύ ο άνθρωπος και ξεσπά έτσι ας το πούμε.
Επίσης, διάβασα ότι οι χημειοθεραπείες στην ουσία τσακίζουν τον οργανισμό και αντί να του δίνουν δύναμη τον αποδυναμώνουν σε βαθμό που μπορεί να λεχθεί ότι τον σκοτώνουν πριν την ώρα του τον ασθενή!
Είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ να προτιμήσει ο ασθενής να το ξεπεράσει με πολλή υγιεινή διατροφή, ήπια άσκηση και προσευχή (ή διαλογισμό) παρά να καταφύγει στην χημεία, που είναι πάντοτε ύποπτη λόγω συμφέροντος των φαρμακευτικών εταιρειών.
Τέλος, κάπου αλλού πέτυχα το εξής: ο καρκίνος είναι ένας απλός ιός, αλλά ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν φανερώνουν τον τρόπο ίασης για τους γνωστούς λόγους.
_Divine_Sinner_ έγραψε:Περι καρκίνου δεν θα συμφωνήσω ότι είναι ιός. Υπάρχουν αποδείξεις ότι παίζει ρόλο η κληρονομικότητα σε έναν μικρό βαθμό αλλά και το περιβάλλον.
Η κληρονομικότητα όμως από μόνη της δεν μπορεί να σου δώσει καρκίνο.
Λειτουργεί ως εξής. Κληρονομεις ένα γονίδιο που σε κάνει πιο ευαίσθητο σε κάποιες χημικές ουσίες του περιβάλλοντος. Εσύ και άλλοι δέκα που δεν έχουν το κληρονομικό χαρισμα εκτιθεστε στις ουσιες αυτες. Πχ στο τσιγαρο. Εσυ εχεις περισσοτερες πιθανοτητες να το παθεις.
Βαλε και τους απλους υδατανθρακες στην εξισωση που πλεον εχουν υποκαταστησει τις τροφες.
ενώ συμφωνώ κσι με τους δυο σσς, γνωρίζω πολλούς στον κύκλο μου
που έχουν προσβληθει και είδα πως ΟΛΑ τα ζευγάρια που γνωρίζω
και έκαναν σεξ χωρις προφυλάξεις,
όταν ο ένας προσβαλόταν, κάποια στιγμή προέκυπτε και στον άλλο συντροφο...
Συμπτωματικό? Τυχαίο? Δε νομίζω... οπότε κατά έναν τρόπο φαίνεται πως
"κολλάει" κι όλας. Πιο δύσκολα από το έιτζ ίσως, αλλά κολλάει...
Περιττό να πω ότι από τη στιγμή που προσβλήθηκα εγώ,
η χρήση προφυλακτικού ήταν απαίτησή μου για να μην συμβεί κάτι και στον Τζόνι.
Εννοείται ότι πίνω νερό από δικά μου μπουκάλια, ότι πλένω καλά τα πηρούνια
και κουτάλια που χρησιμοποιώ, για να μην εκτεθούν όλοι στην οικγένειά μου
ή και φίλοι ακόμα, σε κάτι που άγγιξε ο στόμας μου... οπότε ναι, θεωρώ πως η τάση παίζει
μεγάλο ρόλο, η κληρονομικότητα, οπως θεωρώ ότι μπορεί να τον προκαλέσουν και μόνο
εξωτερικοί παράγοντες (όπως στην περίπτωσή μου πράγμα που διαπιστώθηκε
μετά τη μοριακή έρευνα), αλλά δεν αποκλείω και το να'ναι κολλητικό,
οποτε σ'αυτή την περίπτωση, μπορεί να παίζει και ιός.