ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Dhmellhn]

Σε αυτό το νήμα θα δίδονται και θα σχολιάζονται αποκλειστικώς ειδήσεις Γεωπολιτικού-Γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος.

Ξεκινάμε με ένα απόσπασμα από το youtube, στο οποίο, μεταξύ άλλων, δίδεται μία σημαντική πληροφορία ως προς τις ενέργειες του αειμνήστου Χριστόδουλου. Ίσως, να είναι και ένας από τους λόγους που ωδήγησαν στη εξόντωσή του.

Η προσπάθεια ελληνικής επιστροφής στην Αίγυπτο, με αιχμή του δόρατος τους Κόπτες, αποτέλεσε μία έξυπνη κίνηση του πρώην αρχιεπισκόπου. Αυτό που θα έπρεπε να πράξουν οι πολιτικοί της Ελλάδος, το έπραξε ένας ιερωμένος.

[Dhmellhn]

Ο ρευστός γεωπολιτικός περίγυρος

Το έχω γράψει και το επαναλαμβάνω ότι πρέπει το συντομότερο να γίνουν εκλογές για να αποκτήσουμε μία κυβέρνηση πιο αποτελεσματική από αυτή που έχουμε σήμερα. Ένας σημαντικός λόγος πέραν των εσωτερικών είναι και η ρευστότητα του διεθνούς περιγύρου και των γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας. Ας κάνουμε μία σύντομη επισκόπηση.

Η συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ προχωρεί γοργά και δυναμικά. Οι δύο χώρες συσφίγγουν τους δεσμούς τους στον αμυντικό και στον ενεργειακό τομέα. Η συνεργασία αυτή, την οποία θεωρώ ωφέλιμη και για την Ελλάδα, μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο αντισυσπείρωσης από την Τουρκία, η οποία νιώθει να απειλείται ή ότι εν πάση περιπτώσει δύο μη φιλικές της χώρες δημιουργούν αντιτουρκικό μέτωπο. Δεν πρέπει να αποκλείουμε ριψοκίνδυνες ενέργειες από την Άγκυρα κατά της Κύπρου και της Κυπριακής ΑΟΖ. Άλλωστε, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου το υπενόησε σε πρόσφατες δηλώσεις του. Η ασθένεια του Τούρκου Πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος πάσχει από κάποια μορφή καρκίνου, δημιουργεί μεγαλύτερη ρευστότητα στην γείτονα χώρα και ξέρουμε ότι οι Τούρκοι εκτονώνουν προς τα έξω (π.χ. ένταση στα ελληνοτουρκικά) τις τυχόν εσωτερικές τους δυσκολίες. Μέχρι τώρα φαινόταν ότι με διάφορα μέτρα οι μετριοπαθείς Ισλαμιστές του Ερντογάν ήλεγχαν την κατάσταση, περιόριζαν τον ρόλο του Στρατού και είχαν τρόπο να πατάξουν απόπειρες πραξικοπημάτων. Τώρα που ασθενεί ο ισχυρός ανήρ όλοι διερωτώμαστε αν θα σηκώσουν και πάλι κεφάλι οι στρατιωτικοί ή αν θα βρουν οι Ισλαμιστές κατάλληλο διάδοχο του Ερντογάν.

Ο αλβανικός παράγοντας παραμένει ενισχυμένος και ελαφρώς αποθρασυμένος μετά την αμερικανική υποστήριξη προς την δημιουργία ανεξαρτήτου κράτους Κοσσόβου. Οι τάσεις για Μεγάλη ή Φυσική Αλβανία θα παραμείνουν έντονες και προς το παρόν στρέφονται προς τα Σκόπια όπου υπάρχει μεγάλη και οπλοφορούσα αλβανική κοινότητα. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν έπαυσε να αποτελεί πιθανό χώρο νέας ανάφλεξης και οι σχέσεις Μουσουλμάνων, Κροατών και Σέρβων είναι ψυχρότατες. Άλλο ένα θνησιγενές κράτος- δυναμίτης στα θεμέλια της σταθερότητας.

Η «αραβική ἀνοιξη» τελικά έφερε μεγαλύτερες απορίες σε όσους παρακολουθούν τα μεσανατολικά δρώμενα και σε όσους έχουν συμφέροντα ή γειτνιάζουν με την περιοχή. Η Αίγυπτος ένα από τα πολυπληθέστερα κράτη της Μ. Ανατολής δεν έχει ησυχάσει και η μετά Μουμπάρακ κυβέρνηση είναι επισφαλής. Σε όλη την Ισλαμική Μ. Ανατολή ο συνδυασμός φτώχιας, αναταραχής, θρησκευτικού φανατισμού και παρακλαδιών της Αλ-Κάιντα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα που επηρεάζει έμμεσα και την Ελλάδα. Υπάρχουν πολλοί ξένοι –κυρίως Αμερικανοί-τουρίστες που ακυρώνουν τις διακοπές τους στην Ελλάδα διότι την θεωρούν κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου όπου επικρατεί αναταραχή. Το μεγάλο πρόβλημα στην ευρύτερη ισλαμική ζώνη είναι το Ιράν. Εκεί ο συνδυασμός πυρηνικού προγράμματος, ισλαμιστικής κυβερνήσεως με υψηλούς αντιδυτικούς τόνους και αμερικανο-ισραηλινής φοβίας οδηγεί σε κακή πρόβλεψη για την ειρήνη.

Μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα η Ευρώπη και ειδικά η Ευρ. Ένωση μοιάζει να ψάχνει ταυτότητα, σκοπό, όραμα, ενότητα και κυρίως σπουδαίους ηγέτες. Η τάση του Βερολίνου για ηγεμονία πολιτική και οικονομική ήταν αναμενόμενη μετά την ένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας. Η περιβόητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη κατέρρευσε σε πολλές περιπτώσεις, όπως βλέπουμε και στον τρόπο που μεταχειρίζονται οι δανειστές-εταίροι την Ελλάδα. Βλέποντας προ ημερών την ταινία με τη ζωή της Μάργκαρετ Θάτσερ συνειδητοποίησα ότι λείπουν πλέον οι μεγάλοι ηγέτες από τη Γηραιά Ήπειρο. Η σκηνή κατά την οποία η Βρετανή Πρωθυπουργός δίνει εντολή στο Ναυαρχείο της να βυθίσει τον αργεντίνικο στόλο λέει πολλά. Στη γεωπολιτική μας ρευστότητα αναζητούμε ηγέτες με αποφασιστικότητα.

Κωνσταντίνος Χολέβας

[Dhmellhn]

Η κατάσταση στη Ρωσία και η απόπειρα δολοφονίας του Πούτιν

Οι διεθνείς γεωπολιτικές ανακατατάξεις πέραν από του ότι είναι σε πλήρη εξέλιξη, είναι γνωστό πως πρόκειται να συμβάλουν τα μέγιστα στην επόμενη ημέρα όλων των κρατών που επιθυμούν να αποκομίσουν οφέλη και ιδιαίτερα οικονομικά. Οι πιέσεις που ασκούνται προς την Ρωσία, συνεχώς αυξάνονται, προκειμένου να εξασφαλισθεί η μη συμμετοχή της στον επόμενο χάρτη των δυνατών. Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν γνωρίζει πολύ καλά πως εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η χώρα θα βρεθεί -το λιγότερο- μισό αιώνα πίσω και θα είναι πολύ δύσκολη η ανάκαμψή της και η επαναφορά της στο club των ισχυρών. Και αυτό είναι ένα γεγονός που όχι μόνο δεν θέλει να αποδεχθεί η ρωσική ηγεσία, αλλά έχει -και το αποδεικνύει ολοένα και εντονότερα- την πλήρη διάθεση να σκληρύνει την στάση της και να στείλει τα επαρκή μηνύματα προς κάθε πλευρά.

Βαθαίνει η ρωσο-τουρκική κρίση

Mετά την στοχοποίηση από ρωσικά βαλλιστικά πυρηνικά βλήματα του τουρκικού αντιβαλλιστικού ραντάρ που έχει εγκατασταθεί από το ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαλάτειας, 400 μίλια νοτιοανατολικά από την πρωτεύουσα της χώρας Άγκυρα, στοχοποίηση που εμμέσως πλην σαφώς παραδέχθηκαν οι Ρώσοι, προστίθενται και άλλοι κρίκοι στην ρωσοτουρκική κρίση που υποβόσκει. Κρίκοι και στον τομέα ενέργεια, αλλά και στα της άμυνας. Θυμίζουμε την σαφή ανακοίνωση της Μόσχας, ως προς την αντιπυραυλική ασπίδα και την Τουρκία. ''Σε μια στιγμή που διεξάγονται συνομιλίες εξομάλυνσης των σχέσεων για το ζήτημα της αντιβαλλιστικής άμυνας, με την εγκαινίαση του συστήματος παρακολούθησης του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, δικαιολογούνται τα μέτρα που ανακοίνωσε ότι θα λάβει ο Ρώσος Πρόεδρος, ως απάντηση στις κινήσεις του ΝΑΤΟ''. Δηλαδή στοχοποίηση με τακτικά ή μεσαίου-μεγάλου βεληνεκούς πυρηνικά βλήματα, όπως ανακοίνωσε ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ.

Οι πληροφορίες από την Μόσχα αναφέρουν ότι η Τουρκία θα στοχοποιηθεί με μεσαίου (MRBM) ή μεγάλο βεληνεκούς (ICBM) βλήματα, όπως έγινε και στον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, όπου τοποθετήθηκαν τακτικά βλήματα με πυρηνικές κεφαλές Iskander. Η διαδικασία είναι ήδη σε εξέλιξη.

Τα προβλήματα όμως στις ρωσοτουρκικές σχέσεις πέρασαν και στην ενέργεια. Το υπουργείο ενέργειας της Τουρκίας, ως γνωστόν, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιεί την απόφαση της Άγκυρας να παγώσει το συμβόλαιο αγοράς φυσικού αερίου από τη Ρωσία, καθώς είχε ζητήσει εκπτώσεις στην τιμή του αερίου, και η Μόσχα δεν τις δέχθηκε. Το ερώτημα είναι πλέον από πού θα προμηθευτεί η Τουρκία το φυσικό αέριο που αγόραζε από τη Ρωσία. Επιπλέον, και διασταλτικά, η Άγκυρα δείχνει να μην προβληματίζεται να ανοίγει πρόσθετο μέτωπο, και μάλιστα με μια δύναμη του βεληνεκούς της Ρωσίας.

Να τονίσουμε ακόμη πως στη Μαύρη Θάλασσα αρχίζουν να συμβαίνουν καταστάσεις ''Αιγαίου'': Πέντε ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά ενεπλάκησαν προ δύο ημερών σε επεισόδιο με τουρκικά μαχητικά F-16. Τα ρωσικά βομβαρδιστικά κατευθύνονταν νότια και πιθανότατα προς την Συρία. Προσεγγίζοντας τα τουρκικά παράλια, τα ρωσικά βομβαρδιστικά προσεγγίστηκαν από τουρκικά F-16, σε ένα επεισόδιο που για πρώτη φορά μετά το 1990 καταγράφεται στην περιοχή. Όπως αποκαλύφτηκε από τα βουλγαρικά ΜΜΕ, για την αναχαίτιση ρωσικών μαχητικών στην περιοχή, αρμόδια είναι η νότια διοίκηση του ΝΑΤΟ η οποία επέλεξε να εμπλέξει τα τουρκικά μαχητικά με τα ρωσικά.

Η ρωσική αυτή κίνηση ερμηνεύεται ως συνέχεια των "μηνυμάτων" που στέλνει η Μόσχα προς την Άγκυρα, αναφορικά με την κατάσταση στην Συρία. Η Ρωσία γνωρίζει ακριβώς τι πράττουν οι Τούρκοι στην ταραγμένη και αλληλοσπαρασσόμενη Συρία, με μυστικούς πράκτορες, μισθοφόρους και όχι μόνον.

Το σύνολο αυτών των εξελίξεων, περνά σε νέα σελίδα τις ρωσοτουρκικές σχέσεις, που ούτως ή άλλως, και παρά τις κατά καιρούς διακυμάνσεις, διαπερνούνταν πάντα από καχυποψία. Η οποία τις τελευταίες εβδομάδες ανεβαίνει κατακόρυφα...

Ντμίτρι Ρογκόζιν: Η Ρωσία πρέπει να ακολουθήσει πολιτική της ατσάλινης γροθιάς

«Πρέπει να επιστρέψουμε στον εαυτό μας τη βίαιη φυσική ισχύ του στρατού και του στόλου. Η πολιτική πρέπει να είναι πολιτική της ατσάλινης γροθιάς σε γάντι από μαλακό δέρμα», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν, μιλώντας στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος για την υποστήριξη του στρατού, του στόλου και του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος.

Όπως ανακοίνωσε ο Ρογκόζιν την επόμενη δεκαετία η βιομηχανία της Ρωσίας πρέπει να παραγάγει για τις Ένοπλες Δυνάμεις 400 διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, οκτώ στρατηγικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια, 50 πλοία επιφανείας, 600 αεροσκάφη και 1000 ελικόπτερα.

Ο Πούτιν αντιστέκεται και πρέπει να πεθάνει. Απετράπη «απόπειρα δολοφονίας» του Πούτιν.

Απόπειρα δολοφονίας του ρώσου πρωθυπουργού Βλαντίμιρ Πούτιν, η οποία θα σημειωνόταν από ισλαμιστές μετά τις προεδρικές εκλογές της 4ης Μαρτίου απέτρεψαν οι ρωσικές και οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, όπως μετέδωσε σήμερα η ρωσική κρατική τηλεόραση.

Οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες αποκάλυψαν τη συνωμοσία ύστερα από έκρηξη μέσα σε ένα διαμέρισμα στην Οδησσό της νότιας Ουκρανίας, κατά την οποία... ένας άνθρωπος σκοτώθηκε. Σύμφωνα με το Pervyi Kanal, το πρώτο κανάλι της δημόσιας ρωσικής τηλεόρασης, δύο ακόμη άτομα συνελήφθησαν και βεβαίωσαν ότι εργάζονταν για τον ισλαμιστή ηγέτη Ντίκου Ουμάνοφ, σφοδρό πολέμιο του Κρεμλίνου.

Ένας από τους ύποπτους που συνελήφθησαν, ο Ιλβι Πιανζίν, ο οποίος κατά τα φαινόμενα ανακρίνεται στα γραφεία της ουκρανικής αστυνομίας, ανέφερε ότι η οργάνωση είχε φθάσει στην Ουκρανία από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μέσω Τουρκίας. Όπως είπε ο ίδιος, η οργάνωση θα εκπαιδευόταν στην Ουκρανία στην παρασκευή βομβιστικών μηχανισμών πριν πραγματοποιήσει επιθέσεις στη Ρωσία και ολοκληρώσει την αποστολή της με μια απόπειρα δολοφονίας του Πούτιν.

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax, ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντίμτρι Πεσκόφ, επιβεβαίωσε την πληροφορία αλλά αρνήθηκε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο.

kostasxan

[Dhmellhn]

Ο Αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής είχε πει για τον Φετουλάχ Γκιουλέν ότι αυτός είναι ο πραγματικά επικίνδυνος και όχι ο Ερντογάν:



Uploaded with ImageShack.us

Την ύπαρξη οικογενειών στην Τουρκία που λειτουργούν ως «πράκτορες» του φιλοδυτικού ισλαμικού κινήματος Γκιουλέν και έχουν σκοπό να διεισδύσουν σε κύκλους κεμαλιστών αποκαλύπτει πληροφοριοδότης σε ηλεκτρονικό μήνυμα της Stratfor. Οι πυρήνες των γκιουλενιστών είναι επί της ουσίας αντίθετοι στο κεμαλικό κατεστημένο, ενώ ούτε ο Ερντογάν τούς είναι συμπαθής - γεγονός που λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το κυβερνών κόμμα, ιδίως ύστερα από όσα ακούστηκαν για τα προβλήματα υγείας του τούρκου Πρωθυπουργού. Αντίθετα, η ιδεολογία του κινήματος φέρεται να είναι πιο κοντά στον Πρόεδρο Γκιουλ και τον υπουργό Εξωτερικών Νταβούτογλου.

Σύμφωνα με αναλυτές της αμερικανικής ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, το μοντέλο Γκιουλέν αποτελεί την πλέον επιτυχημένη προσπάθεια της Τουρκίας να προσεγγίσει τη Δύση - τουλάχιστον σε σχέση με τις απόπειρες των κεμαλιστών. «Ακόμα και οι διπλωμάτες των ΗΠΑ έχουν αρχίσει να επηρεάζονται», επισημαίνεται στην ηλεκτρονική αλληλογραφία που αποκτήθηκε από τo Wikileaks.

«Σε μια οικογένεια η γυναίκα θα είναι πολύ μοντέρνα, χωρίς μαντίλα, ο σύζυγος θα μπορεί να πίνει, να κάνει διακοπές στη Γαλλική Ριβιέρα, να πάει με ρωσίδα ιερόδουλο, τα παιδιά θα μεγαλώσουν με κοσμικές αρχές και θα κάνουν παρέα με παιδιά στρατιωτικών στο σχολείο. Ωστόσο, την ίδια ώρα η οικογένεια θα δίνει τακτικά αναφορά στον επιβλέποντα από το κίνημα που θα τους τοποθετήσει σε στρατηγικές θέσεις ινστιτούτων όπου χρειάζεται να αναπτυχθεί επιρροή», λέει ο πληροφοριοδότης σε αναλύτρια της Stratfor.

Οπως προκύπτει από μήνυμα που εστάλη τον Μάρτιο του 2010, το συγκεκριμένο κίνημα, ιδρυτής του οποίου είναι ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν, κατάφερε να έχει τρομερή επιρροή στις υπηρεσίες πληροφοριών της τουρκικής Αστυνομίας. Αν και στο παρελθόν οι υπηρεσίες πληροφοριών του Στρατού ήταν αυτές που είχαν το πάνω χέρι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η τότε πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ θεώρησε καλό να ισορροπήσει την κατάσταση ενδυναμώνοντας τον ρόλο της Αστυνομίας. Εκείνη την περίοδο οι ΗΠΑ τροφοδοτούσαν την τουρκική Αστυνομία με τεχνολογικό εξοπλισμό και τεχνογνωσία και οι γκιουλενιστές αποκτούσαν όλο και περισσότερες νευραλγικές θέσεις μέσα στο Σώμα έχοντας προβλέψει πόσο σημαντικός θα γινόταν ο ρόλος του στα χρόνια που ακολούθησαν. «Σήμερα, οι υπηρεσίες πληροφοριών της Αστυνομίας είναι αυτές που διενεργούν τις έρευνες για την Εργκενεκόν, τους οικονομικούς ελέγχους και πολλά ακόμα. Είναι ένα πολιτικό εργαλείο και μάλιστα πολύ αποτελεσματικό», αναφέρεται σε e-mail της Stratfor.

ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΕΧΘΡΟΙ. Σύμφωνα με τούρκο πληροφοριοδότη της «σκιώδους CIA», το κίνημα Γκιουλέν, αν και έχει ισλαμικές ρίζες, δεν υποστηρίζει τον Ερντογάν. «Μόλις κατέστη σαφές ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης δεν θα καταργούνταν, τα μέσα ενημέρωσης των γκιουλενιστών έλαβαν εντολή να επιτεθούν στον Ερντογάν. Από ιδεολογικής άποψης οι γκιουλενιστές είναι πολύ πιο κοντά στον Γκιουλ και τον Νταβούτογλου», αναφέρει η πηγή της αμερικανικής ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών. Εκτιμάται ότι οι οπαδοί του συγκεκριμένου κινήματος είναι πιθανό να ξεπερνούν τα 8 εκατομμύρια στην Τουρκία.

«Η προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο είναι μεγάλη υπόθεση στην Τουρκία. Τα σχολεία του κινήματος Γκιουλέν θεωρείται ότι προσφέρουν την καλύτερη προετοιμασία, τους καλύτερους πόρους και πολλά ακόμα. Πολλοί μαθητές θα πάνε σε αυτά, άσχετα με τις πολιτικές/θρησκευτικές τους καταβολές. Ξεκινάς πηγαίνοντας δυο-τρεις φορές την εβδομάδα και καταλήγεις να πηγαίνεις κάθε μέρα. Το κίνημα μετά θα εστιάσει στους καλύτερους μαθητές. Θα τεστάρουν την αφοσίωσή τους καλώντας τους αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί και ζητώντας τους να κάνουν πράγματα. Μετά, όταν λάβουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων για το πανεπιστήμιο, θα τοποθετήσουν τους καλύτερους σε στρατιωτικές σχολές. Από εκεί θα επηρεάσουν τον θεσμό. Πηγές εκτιμούν ότι περίπου 30% των στρατιωτικών επηρεάζονται ή συνδέονται με το κίνημα Γκιουλέν», αποκαλύπτει τούρκος πληροφοριοδότης σε υπάλληλο της Stratfor.

«Πηγές» μέσα στο γραφείο του Ερντογάν

Από όλες τις χώρες που παρακολουθεί η Stratfor, οι πλέον κοντινοί στην κυβέρνηση και στον Στρατό πληροφοριοδότες εντοπίζονται στην Τουρκία. Σύμφωνα με έγγραφα που εντοπίζονται στην ηλεκτρονική αλληλογραφία της, ανάμεσα στις «πηγές» που παρείχαν τις υπηρεσίες τους στην αμερικανική ιδιωτική υπηρεσία πληροφοριών περιλαμβάνονται δύο σύμβουλοι του Ερντογάν, δύο τούρκοι βουλευτές, πρώην σύμβουλος του υπουργού Ενέργειας, πράκτορας στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών, διπλωμάτης κοντά στον υπουργό Εξωτερικών, ανώτερος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας. Επιπλέον, τη λίστα των πληροφοριοδοτών συμπληρώνουν τρία υψηλόβαθμα στελέχη του κινήματος Γκιουλέν, εκ των οποίων οι δύο δραστηριοποιούνται σε μέσα ενημέρωσης, πρώην πρεσβευτής στις ΗΠΑ και προσωπικότητες του επιχειρηματικού στερεώματος. Συνολικά, οι καταγεγραμμένες πηγές της Stratfor στην Τουρκία ξεπερνούν τις 35.

http://infognomonpolitics.blogspot.com

[Dhmellhn]

Ρώσοι πεζοναύτες στη Συρία

Ρώσοι Πεζοναύτες έχουν αποβιβαστεί σε συριακό έδαφος σύμφωνα με τα όσα έκανε γνωστά στο ρωσικό τηλεοπτικό σταθμό Russia Today ανώνυμη πηγή από το αρχηγείο του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη.

"Δυνάμεις Ρώσων πεζοναυτών αποβιβάστηκαν σήμερα στο λιμάνι Tartus της Συρίας με σκοπό, όπως αναφέρθηκε, την προστασία των ρωσικών συμφερόντων στη χώρα όπως και την απομάκρυνση –εάν τελικά απαιτηθεί- Ρώσων πολιτών που βρίσκονται σε αυτή". Να σημειωθεί ότι στην Tartus το ρωσικό Ναυτικό μεγάλη ναυτική βάση.

Οι πληροφορίες για το πιο σκάφος αποβίβασε τη ρωσική δύναμη –κατ΄ άλλες πηγές πρόκειται για μονάδα ειδικών επιχειρήσεων- είναι συγκεχυμένες, αλλά με τα μέχρι τώρα δεδομένα το σκάφος είναι το Ivan Bobnov που ανήκει στο Στόλο της Μαύρης Θάλασσας. Η αποστολή της ρωσικής δύναμης δεν είναι πάντως απόλυτα ξεκαθαρισμένη, εάν δηλαδή αυτή θα περιοριστεί στο χώρο της ναυτικής βάσης ή αν θα πραγματοποιήσει αποστολές και έξω από αυτόν.

Πάντως και σύμφωνα; με νεότερες πληροφορίες η δύναμη η οποία αποβιβάστηκε προέρχεται από το 431 Τάγμα της δύναμης VMF και επανδρώνεται από Spetsnaz του Ναυτικού.

Έτσι αυτή μπορεί να αφορά είτε την προστασία της ναυτικής βάσης εκεί, παράλληλα με το προσωπικό που υπάρχει εκεί, είτε ενδεχομένως να περιλαμβάνει την προστασία των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 και των βλημάτων εδάφους-επιφανείας P-800 Yakhnot τα οποία χειρίζονται Ρώσοι σύμβουλοι και σε καμιά περίπτωση η Μόσχα δεν θέλει τα συστήματα αυτά να πέσουν στα χέρια των μισθοφόρων και κατά συνέπεια των δυτικών δυνάμεων.

defencenet.gr

[Dhmellhn]

Ψυχρός πόλεμος Ισραήλ και Η.Π.Α

Στο ναδίρ φαίνεται ότι βρίσκονται οι διμερείς σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τις δηλώσεις του αρχηγού των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγού Ντέμπσι, οι οποίες προκάλεσαν σοκ και οργή στην κυβέρνηση Νετανιάχου, με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό Μοσέ Γιααλόν να κατηγορεί ευθέως τις ΗΠΑ ότι ευθύνονται για το ότι το Ιράν δεν πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του. Το μίγμα που διαμορφώνεται είναι εξόχως επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό, αφού οι Ισραηλινοί αρχίζουν κι αισθάνονται ότι στο ζήτημα της αντιμετώπισης των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν είναι πλέον μόνοι τους, μια κατάσταση που επιτρέπει δύο μόνο διεξόδους:

Είτε να επιχειρηθεί η πάση θυσία εκλογική ήττα του Ομπάμα που θα φέρει στην εξουσία τον Μιτ Ρόμνεϊ ο οποίος στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τις ψήφους και την υποστήριξη του εβραϊκού λόμπι το μόνο που δεν έχει κάνει είναι να… παρουσιαστεί ως εθελοντής στον ισραηλινό στρατό, ή να προβούν στο απονενοημένο και να πλήξουν στρατιωτικά την Τεχεράνη προκαλώντας χάος στη Μέση Ανατολή και φέρνοντας τον Ομπάμα προ τετελεσμένων…

Αρχικά ο στρατηγός Ντέμπσι είχε δηλώσει ότι στρατιωτικό πλήγμα του Ισραήλ το μόνο που θα κατορθώσει είναι να καθυστερήσει το πυρηνικό πρόγραμμα, ενώ θα καταστρέψει τη διεθνή συμφωνία άσκησης πιέσεων και επιβολής κυρώσεων στο Ιράν. Οι Ισραηλινοί πλέον δεν θέλουν να βλέπουν το Αμερικανό αρχηγό ούτε… ζωγραφιστό, θεωρώντας τον ως αντίπαλο, αφού οι δηλώσεις του έγιναν τη στιγμή που η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (IAEA) έδωσε στη δημοσιότητα την έκθεσή της για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, από την οποία προκύπτει ότι οι Ιρανοί έχουν πραγματοποιήσει σημαντική πρόοδο, έχοντας εμπλουτίσει 189,4 κιλά ουρανίου έναντι 145 τον Μάιο, αδειάζοντας έτσι και την αμερικανική πολιτική επί του ζητήματος.

Επιπρόσθετα, μιλώντας στο Λονδίνο σε δημοσιογράφους, ξέφυγε εντελώς από τα διπλωματικώς ειωθότα και δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να είναι «συνένοχος» σε περίπτωση που Ισραηλινοί προχωρήσουν μόνοι τους! Η τελευταία αυτή δήλωση θα μπορούσε να αποτελεί μια τελευταία προσπάθεια αποτροπής των Ισραηλινών από το να προχωρήσουν σε στρατιωτικό πλήγμα, διαμηνύοντάς τους ότι θα είναι μόνοι τους, ωστόσο, το κατά πόσον πέτυχε τον σκοπό του σε αυτή την περίπτωση, χωράει πολύ συζήτηση.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ολόκληρη η περιοχή της Μέσης Ανατολής θα μπορούσε να βρεθεί σε μια κατάσταση γενικευμένης σύγκρουσης με τα ακόλουθα μέτωπα: Το γνωστό της Συρίας, το γνωστό και άμεσα σχετιζόμενο του Κουρδικού, εμφύλιο στον Λίβανο, το Ισραήλ να έχει επιτεθεί στο Ιράν και η Τεχεράνη να έχει εκτοξεύσει εκατοντάδες ενδεχομένως βαλλιστικούς πυραύλους οι οποίοι θα μπορούσαν από λάθος να πλήξουν και Άραβες, τη Χεζμπολάχ να εξαπολύει μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων εναντίον ισραηλινών αστικών κέντρων και ενδεχομένως να προκύψει αναταραχή και από τη Λωρίδα της Γάζας και τη Χαμάς. Αυτό να ενοούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, όταν προειδοποιούσε ότι «εξωγενείς παράγοντες» μόνο θα μπορούσαν να σταματήσουν την Ελλάδα από το να παρουσιάζει ένα διαφορετικό πρόσωπο σε δύο χρόνια;

Το «ενδεχομένως» το λέμε για έναν και μόνο λόγο: Εάν το εφιαλτικό αυτό σενάριο υλοποιηθεί, τότε πολύ φοβούμαστε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών ανάμεσα στο σουνιτικό και το σιιτικό στοιχείο στη Μέση Ανατολή. Σε αυτή την περίπτωση, η επίθεση που εξαπέλυσε ο Αιγύπτιος πρόεδρος Μόρσι εναντίον του Ιράν και της πολιτικής του, μέσα μάλιστα… στην έδρα τους, εξοργίζοντας τους Ιρανούς οι οποίοι μίλησαν για «πολιτική ανωριμότητα», θα μπορούσε να σηματοδοτεί μια ιδιότυπη εκεχειρία ανάμεσα στους σουνίτες και το Ισραήλ ενώπιον του κοινού εχθρού… Και φυσικά οι «αρχιτέκτονες» αυτής της στρατηγικής σύλληψης, οι Αμερικανοί, δεν θα μπορούν ακόμα κι αν το θέλουν να κρατηθούν εκτός… Αλήθεια, Ρωσία και Κίνα ποιανού το μέρος θα πάρουν και γιατί;

http://www.defence-point.gr/news/?p=57013

[PELTASTIS VARNAVAS]

Ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ και πρώην υπουργός Aμυνας κ. Φραγκούλης Φράγκος πρόκειται σύντομα να εκδώσει βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη. Όπως αναφέρει ο πάντα έγκυρος σε αυτά "Βηματοδότης", ο τίτλος του βιβλίου θα είναι «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;».

Όσοι το έχουν διαβάσει λένε ότι ουσιαστικά πρόκειται για την ελληνική απάντηση στο «Στρατηγικό βάθος» του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. .......

http://thrakilive.blogspot.gr/2012/09/b ... _2802.html

[Dhmellhn]

http://imageshack.us/a/img138/8018/post ... tanbig.jpg




Uploaded with ImageShack.us

ΝΑΤΟ, ΝΑΤΟ πετιέται, κι αντριεύει και θεριεύει το ...Κουρδιστάν

Μετά το χάρτη που δημοσίευσε χθες η εφημερίδα The New York Times, στον οποίο εκτός από το κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ-Νότιο Κουρδιστάν, που το παρουσίαζε ως ανεξάρτητο, είχε και ένα ευρύτατο κομμάτι της -σημερινής- τουρκικής επικράτειας με διαφορετικό χρώμα και την ένδειξη KURDISH REGION, έρχεται τώρα ο Οργανισμός EUROMINORITY να ταράξει τα νερά στην Άγκυρα, με έναν χάρτη του Κουρδιστάν, ο οποίος έχει διπλή έξοδο έξοδο στη θάλασσα παρακαλώ: Μία στη ΝΑ Μεσόγειο, μεταξύ Αλεξανδρέττας και Μερσίνας και μια στον Εύξεινο Πόντο, βόρεια της Τραπεζούνας, στην περιοχή των αρμενόφωνων μουσουλμάνων και των Λαζών.

Να σημειωθεί ότι ο χάρτης αυτός πωλείται ως πόστερ και μπορεί να τον αγοράσει όποιος θέλει να έχει μπροστά του το χάρτη των εξελίξεων της επόμενης δεκαετίας στην περιοχή μας.

Επίσης, ο χάρτης αυτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως θερμόμετρο, για να μετρά κάθε στιγμή τα επόμενα χρόνια τον πυρετό και την ταχυπαλμία που θα καταλαμβάνει τους αξιωματούχους στην Άγκυρα κάθε φορά που οι Κούρδοι θα προχωρούν και προσεγγίζουν προς τα Άδανα, την Άγκυρα και την Τραπεζούντα!!!

http://infognomonpolitics.blogspot.gr

[ArELa]

Δυνατό αυτό που έφερες Ιων.
'Εχουν να δουν πολλά τα ματάκια μας.
(καλά να'μαστε)

[Dhmellhn]

Ανάλυση του Ιωάννου Θεοδωράτου, ενός εκ των κορυφαίων αμυντικών και γεωστρατηγικών αναλυτών στην Ελλάδα. Με δυο λόγια: Προηγείται το Ιράν και έπεται η Τουρκία.

Τακτική συμμαχία Ρωσίας, Τουρκίας και Γερμανίας: Στρατηγική αναμονή εμείς

Η Αθήνα αναμένει τις μελλοντικές εξελίξεις, καθώς ΗΠΑ και Ισραήλ φαίνεται ότι συμφώνησαν να επιτεθούν κατά του Ιράν, εξασφαλίζοντας προηγουμένως την «ενεργητική ουδετερότητα» ή και συνεργασία(;) της Τουρκίας. Στην ίδια χρονική συγκυρία το στρατηγικό ζεύγος Γερμανίας και Ρωσίας (σ.σ. ο γράφων από ετών προειδοποιεί για την εν ισχύ αναθεωρητική συμμαχία των μεγάλων χαμένων του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου, καθώς επίσης και του Ψυχρού Πολέμου) εξαπέλυσε με αιχμή την οικονομική στρατηγική-blitzkrieg του Βερολίνου, το δεύτερο πλήγμα κατά του άξονα Ελλάδας-Κύπρος-Ισραήλ (σ.σ. το πρώτο ήταν κατά της χώρας μας), με στόχο την αποσταθεροποίηση της νήσου και με απώτερο σκοπό τον έλεγχο ή την αναβολή/ακύρωση του σχεδίου εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων.

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος/Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
(Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ISDA)

Στο γεωπολιτικό κάδρο εισήλθαν εκόντες άκοντες και οι κουρδικοί πληθυσμοί, οι οποίοι θα κληθούν να παίξουν κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό αποσταθεροποίησης του καθεστώτος της Τεχεράνης. Συμπερασματικά μέχρις ότου τα γεωτρύπανα στην Ανατολική Μεσόγειο αρχίσουν να αντλούν φυσικό αέριο, το οποίο θα πωλούν στις αγορές της Δύσης, μειώνοντας σταδιακά και σταθερά την εξάρτηση από την Ρωσία, υπάρχει αρκετός χρόνος για να πληγεί και να εξουδετερωθεί η βαλλιστική απειλή του Ιράν. Όμως για να ολοκληρωθεί με επιτυχία το όποιο σχέδιο, οι Κούρδοι θα πρέπει να βοηθήσουν το δίδυμο ΗΠΑ-Ισραήλ, αφήνοντας προσωρινά στην άκρη τους Τούρκους, ενώ και οι Έλληνες (Ελλάδα και Κύπρος) θα συνεχίσουν κανονικά τα χρονοδιαγράμματά τους στην αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων, χωρίς να έλθουν σε άμεση αντιπαράθεση με την Άγκυρα.

Μέχρι το πέρας της «Επιχείρησης Ιράν» η Τουρκία θα έχει εξασφαλίσει χρόνο και «υποσχέσεις» ώστε να μην δημιουργήσει εμπόδια – όπως συνέβη στον Β’ Πόλεμο του Κόλπου – με ανταλλάγματα την κατάπαυση του πολέμου ανατολικά. Εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι μόλις ολοκληρωθεί η απενεργοποίηση του Ιράν, τότε θα ξανατεθεί σε εφαρμογή με άξονα τους Κούρδους η «γεωπολιτική του Προκρούστη», με τη διαφορά ότι στο κρεβάτι θα έχει ξαπλώσει μετά το Ιράν, η Τουρκία.

Η δυναμική των εξελίξεων σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές προτεραιότητες των Αγγλοσαξόνων δημιουργούν νέα τετελεσμένα, τα οποία οδηγούν την Αθήνα να τηρήσει στάση «στρατηγικής αναμονής». Οι ΗΠΑ προωθούν με διαφορετική ταχύτητα τρεις άξονες: α) Προετοιμασία στρατιωτικής αντιμετώπισης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Ιράν (βαλλιστικοί πύραυλοι οι οποίοι πιθανώς να φέρουν κεφαλές μαζικής καταστροφής συν το πυρηνικό πρόγραμμα), β) Προσωρινή άμβλυνση της περιφερειακής αστάθειας στο ευπαθές τρίγωνο των «ετερόκλητων ανατολικών συμμάχων» (Τουρκία, Ισραήλ, Αίγυπτος) εν όψει της πολεμικής προετοιμασίας κατά της Τεχεράνης και γ) Αξιοποίηση χρόνου και συγκυριών προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι κουρδικοί πληθυσμοί σε Ιράν, Τουρκία και Συρία, προς όφελος των γεωστρατηγικών σχεδιασμών, αναβάλλοντας – προς το παρόν – την άσκηση αποσχιστικών πιέσεων προς την Τουρκία προς όφελος μιας «εναρμονισμένης» στρατηγικής έναντι της Τεχεράνης.

Το δόγμα των ΗΠΑ στην ενέργεια όχι μόνο δεν ευνοεί αλλά αντίθετα αποτρέπει την εμπλοκή στην αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, τα οποία βρίσκονται μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ, από κάθε παράγοντα ρωσικό, αραβικό ή μουσουλμανικό (βλ. τουρκικό).

Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η συμφωνία μεταξύ Gazprom και ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία έτυχε της έγκρισης της Ουάσιγκτον καθώς αποτέλεσε τμήμα μιας ευρύτερης συμφωνίας, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την ρωσική διαμεσολάβηση προς τους «γείτονες» του εβραϊκού κράτους. Σε κάθε περίπτωση οι Αγγλοσάξονες αναμένουν την μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και την έναρξη υλοποίησης του γεωπολιτικού άξονα Πολωνίας-Ελλάδας, προκαλώντας εκνευρισμό και αντιδράσεις σε Μόσχα και Βερολίνο.

Η κυπριακή κρίση οδηγεί στην αποκάλυψη και επιβεβαίωση μιας από ετών διαπιστωμένης άτυπης γεωπολιτικής συμμαχίας συμφερόντων μεταξύ Γερμανίας, Ρωσίας αλλά και Τουρκίας, η οποία στοχεύει ευθέως στη μη αξιοποίηση (ή καθυστέρηση) του ενεργειακού διαδρόμου της Ανατολικής Μεσογείου, απόρροια της συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη στρατηγική διάσταση στην «κυπριακή εξίσωση», καθώς οι επιθετικές κινήσεις της γερμανικής πλευράς σκοπεύουν στην αποσταθεροποίηση της μεγαλονήσου, κάτι που επίσης προσπάθησαν ανεπιτυχώς (μέχρι σήμερα) να πράξουν και ενάντια στη χώρα μας.

Με απλά λόγια για κάθε κυβικό μέτρο φυσικού αερίου ή βαρελιού πετρελαίου που θα εξορυχτεί από τη λεκάνη μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ με προορισμό την ενεργειακή τροφοδοσία της ευρωπαϊκής βιομηχανίας/οικονομίας, θα αφαιρεθεί από τα ρωσικά έσοδα (βλ. σχετικό άρθρο του γράφοντος «Σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας λόγω ΑΟΖ;»). Σταδιακά και όσο θα αυξάνεται η απεξάρτηση από τις ρωσικές πηγές ενώ αντίστοιχα θα εξαρτάται περισσότερο από τις ελλαδο-κυπριακο-ισραηλινές, το Κρεμλίνο θα βρεθεί ενώπιον μιας νέας – μη επιθυμητής – γεωστρατηγικής πραγματικότητας. Δεν είναι μόνον η απώλεια εσόδων αλλά και η μεσομακροπρόθεσμη μείωση της επιρροής στα πρώην δορυφορικά κράτη της ΕΣΣΔ αλλά και στις ανεξάρτητες πλέον πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής και ειδικά την Ουκρανία.

Το Βερολίνο αποτελεί στρατηγικό εταίρο της Μόσχας στον τομέα της ενέργειας και μαζί εκπονούν σχεδιασμούς στη βάση των κοινών γεωπολιτικών συμφερόντων. Η γεωγραφική ενότητα που περικλείει τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, συν τις βαλτικές δημοκρατίες και προσδιορίζεται μεταξύ της Βαλτικής Θάλασσας και του Αιγαίου Πελάγους, συνιστά το μήλον της έριδος μεταξύ των Αγγλοσαξόνων (παραδοσιακών ναυτικών δυνάμεων) και του ηπειρωτικού διπόλου Γερμανίας-Ρωσίας. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν υφίσταται ένα εμφανές Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ (σ.σ. Σύμφωνο μη επίθεσης και διαμοίρασης σφαιρών επιρροής μεταξύ Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και ΕΣΣΔ).

Υπό αυτό το πρίσμα κάθε πράξη που πυροδοτεί την αστάθεια στο ασθενές τμήμα της αλυσίδας Αθηνών-Τελ Αβίβ δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτο – αν όχι επιθυμητό – από τους δύο δρώντες, καθώς θέτει σε κίνδυνο ή πρακτικά λειτουργεί ανασταλτικά, κατά του υλοποιούμενου νέου άξονα ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό που συνέβη στην Κύπρο συνιστά προσχεδιασμένη γερμανο-ρωσική άσκηση με πολύ συγκεκριμένη (όπως προαναφέραμε) στόχευση. Σε περίπτωση που οι οικονομικές πιέσεις δεν ευοδωθούν, τότε θα κληθεί ο τρίτος θιγόμενος εταίρος – η νέο-οθωμανική Τουρκία – να αντιδράσει δυναμικότερα χρησιμοποιώντας τις Ένοπλες Δυνάμεις της ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Η γνωστοποίηση του γεγονότος της τηλεφωνικής επαφής μεταξύ Τούρκου και ισραηλινού πρωθυπουργού με αμερικανική παρέμβαση, δεν μεταβάλλει την στρατηγική του Ισραήλ, όπως ούτε και της Τουρκίας. Ο νέο-οθωμανισμός αποτελεί εκπεφρασμένη και πολλαπλώς αναλυθείσα απειλή έναντι του εβραϊκού κράτους και ουδείς σώφρων στο Τελ Αβίβ (σ.σ. όπου η πλειοψηφία των εκάστοτε κυβερνώντων προέρχονται από το στράτευμα) επιθυμεί την ενίσχυση της Άγκυρας μέσω της παράδοσης κοιτασμάτων ή συμμετοχής στην εκμετάλλευσή τους.

Όμως όταν το ζητούμενο είναι η αντιμετώπιση του Ιράν, οι Ισραηλινοί – που ενισχύουν επί σειρά ετών φανερά και με σχέδιο τους Κούρδους Πεσμεργκά στο Ιράκ – είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν για το φυσικό αέριο περισσότερο μέσω ενός αγωγού που θα μεταφέρει δια του τουρκικού εδάφους τα προϊόντα εξόρυξης του κοιτάσματος στο οποίο μετέχει η Gazprom, παρά να ικανοποιήσουν άλλες τουρκικές ορέξεις. Μια τέτοια εξέλιξη θα έβρισκε απόλυτα σύμφωνες τις άλλες δύο ενδιαφερόμενες δυνάμεις (Ρωσία και Γερμανία).

Οι Κούρδοι που ανέμεναν μεγαλύτερη ενεργητικότητα στον τομέα της πίεσης της Τουρκίας μετά από την ανάληψη της εξουσίας από τον Ομπάμα και τον διορισμό του νέου υπουργού των Εξωτερικών Τ. Κέρι, θα πρέπει να περιμένουν. Έχοντας επιτύχει σοβαρές νίκες τόσο εντός της Τουρκίας όσο και στην Συρία, έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση για την πορεία των δικαιωμάτων τους και ελπίζουν στην αλλαγή των συνόρων της περιοχής, εμπιστευόμενοι τους Αγγλοσαξονικούς και εβραϊκούς σχεδιασμούς.

Το αναδυόμενο Κουρδιστάν θα αποτελέσει την ασπίδα του Ισραήλ και τον στρατηγικό αντίπαλο της νέο-οθωμανικής Τουρκίας, γεγονός που οι Τούρκοι αναγνωρίζουν ως δυνητική εξέλιξη και επιχειρούν να αναχαιτίσουν με την πρόταση «ειρήνης και διπλωματικής επίλυσης» που προωθούν. Ωστόσο, για ευνόητους λόγους και με την προοπτική δραματικών εξελίξεων στο Ιράν, μπορούν να περιμένουν αξιοποιώντας την τουρκική πρόταση, την οποία μάλλον θα χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους μεσοπρόθεσμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Συμπερασματικά η Αθήνα κρατώντας στάση στρατηγικής αναμονής περιμένει:

Α) Τους Αγγλοσάξονες να συνεχίζουν να ευνοούν την ανάπτυξη του ενεργειακού διαδρόμου μέσω Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, καλύπτοντας τον χρόνο που απαιτείται για την ολοκλήρωσή του «εκκαθαρίζοντας» γεωστρατηγικά αγκάθια (βλ. Συρία και Ιράν). Ας μην λησμονούμε πως η νότια πλευρά του συγκεκριμένου διαδρόμου (Λιβύη-Αίγυπτος) τελεί ήδη υπό εκκαθάριση…

Β) Τους Αγγλοσάξονες να υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς η Αθήνα έχει ήδη προχωρήσει σε ρηματική διακήρυξη στον ΟΗΕ και υπό τις παρούσες συνθήκες και ανάγκες (Ιράν) φαίνεται αντιληπτό γιατί η Ουάσιγκτον συνιστούσε «υπομονή» στο ζήτημα της ανακήρυξης ΑΟΖ, με παράλληλη επιτάχυνση των διαδικασιών νοτίως της Κρήτης και στην πλευρά του Ιονίου.

Γ) Την Τουρκία να επανέρχεται στη διαπραγμάτευση με ΗΠΑ και Ισραήλ – αξιοποιώντας την υποστήριξη Γερμανίας και Ρωσίας – απαιτώντας περισσότερα και επιδιώκοντας να «ελέγξει» ακόμη και μέρος του μηχανισμού σχεδίασης και υλοποίησης της επίθεσης κατά του Ιράν.

Δ) Την ακόμη μεγαλύτερη εμπλοκή του γεωπολιτικού ζεύγους Ρωσίας-Γερμανίας στην περιοχή με στόχο τη διατήρηση της οικονομικής και ιδιαίτερα την επιτάχυνση της πολιτικής αποσταθεροποίησης Ελλάδας και Κύπρου. Σημειώνεται ότι η σχεδίαση και εκτέλεση «οικονομικών κτυπημάτων» κατά των δύο χωρών, δημιουργεί εκ των πραγμάτων σοβαρά προβλήματα σε όποιο σχέδιο επίθεσης κατά του Ιράν, καθώς το Ισραήλ που θα υποστεί άμεσα αντίποινα, πρέπει και χρειάζεται να έχει ανοικτό τον ζωτικής σημασίας αεροναυτικό διάδρομο Κύπρου-Κρήτης.

Ε) Το Ισραήλ να ομαλοποιεί σταδιακά τις σχέσεις με την Τουρκία χωρίς αυτές ωστόσο να επανέρχονται στα παλαιά δεδομένα και κυρίως να μην συνεχίζει την στρατιωτική συνεργασία, παρά σε πολύ χαμηλό και άκρως απαραίτητο επίπεδο.

ΣΤ) Τέλος δεν θα αποκλείαμε μια «θεαματική» ενέργεια από πλευράς Ρωσίας-Γερμανίας-Τουρκίας στην περιοχή μας, λαμβάνοντας υπόψη ότι το διακύβευμα απώλειας του Ιράν είναι συγκρίσιμο με εκείνο που συνιστά η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου από Αθήνα-Λευκωσία και Τελ Αβίβ.

Ζ) Επαναλαμβάνοντας τα όσα είπε πριν πεθάνει ο Μ. Α. Μπιράντ, η περιοχή έχει ήδη εισέλθει σε μια πολύ κρίσιμη δεκαετία κατά την οποία αναμένεται τουλάχιστον μια τοπική αναμέτρηση που θα μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε περιφερειακή…

http://www.defence-point.gr

[Dhmellhn]

Συνέντευξη του Ιωάννου Θεοδωράτου για την Μέση Ανατολή:

[Dhmellhn]

Το Brexit, έως τώρα τουλάχιστον (15/06/16), είναι σχεδόν βέβαιο. Αποτελεί την κόκκινη κάρτα των Αγγλοσαξώνων στην Γερμανία, η οποία υπερέβη τα εσκαμμένα στο παγκόσμιο παιχνίδι ρόλων. Η Γερμανία είναι εκείνη που επιθυμεί την ισλαμοποίηση της Ελλάδος. Επίσης, η Τουρκία αναπτύσσει προηγμένα δικά της οπλικά συστήματα:

[Dhmellhn]

[ArELa]

[Dhmellhn]

Πραγματικά τρομερές οι τιμωρίες της Ρωσίας στην νεοοθωμανική Τουρκία. Για να ακούσουμε τώρα τις δικαιολογίες του Βελόπουλου...

Όποιος αγνοεί την Ιστορία και την Γεωγραφία, ασκώντας ιδεοληπτική εξωτερική πολιτική είναι καταδιμασμένος να αποτύχει και μάλιστα οικτρά. Η Ρωσία δίχως την Ουκρανία δεν μπορεί ποτέ να γίνει Υπερδύναμη. Τελικά η Συρία αποτελεί την αφορμή και όχι την αιτία που είναι η γεωπολιτική και εμπορική περικύκλωση της Ρωσίας από τις Η.Π.Α. Η πρώτη αναγκαστικά έχει στραφεί προς την Κίνα, με την οποία επίσης έχει συνοριακές διαφορές και η Κίνα το εκμεταλλεύεται δεόντως.

Μέσα σε όλα αυτά ο Ερντογάν ρίχνει όλα τα διπλωματικά του όπλα με αιχμή του δόρατος την στρατιωτική του ισχύ, εφαρμόζοντας, άριστα, την βυζαντινή διπλωματία, την οποία εμείς περιφρονούμε.

Δεν υπάρχει Διεθνές Δίκαιο αλλά το Δίκαιο του ισχυρού. Αυτό για να μην τρέφουμε αυταπάτες:

[OTTO]

Δεν είναι μόνο ο Θεοδωράτος, αλλά και σε διάφορα άλλα κανάλια σχολίασαν το πόσο "φίλη" της Ελλάδας είναι η Ρωσία. Αν και δυστυχώς οφείλω να παραδεχτώ το δίκαιο αυτής της άποψης, έχω δύο σημαντικά νομίζω ερωτήματα:

1. Πριν 1 χρόνο η Τουρκία κατέρριψε ρωσικό μαχητικό. Όχι μόνο σκότωσε Ρώσο πιλότο, αλλά και επί μήνες πουλούσε τσαμπουκά και μιλούσε προσβλητικά στον ισχυρότερο πολεμικά (και με διαφορά) Ρώσο. Αν λοιπόν ο Πούτιν σήμερα στηρίζει Τουρκία, αυτό δεν συνιστά προδοσία απέναντι στον πιλότο του, και κατ επέκταση και στο ίδιο του το έθνος;

2. Γιατί να αποκλείσουμε 100% το σενάριο, αυτά που μόλις έκανε η Ρωσία με την Τουρκία να αποσκοπούν στην περεταίρω δέσμευση της Τουρκίας; Πχ αν αύριο μεθαύριο η τουρκία κάνει μαγκιές, η Ρωσία της κόβει τη ροή στους αγωγούς, άρα την ελέγχει. Το ενδεχόμενο δηλαδή η Ρωσία να αποσκοπεί στο να αποτρέψει μελλοντικές τουρκικές μαγκιές, με το να αυξάνει το κόστος για την τουρκία.

[Dihnekhs]

EKTAKTO: Επίθεση σε όλα τα μέτωπα από τη Ρωσία: Δυνάμεις της Νέας Ρωσίας κατέρριψαν ΝΑΤΟϊκό ελικόπτερο – 200 αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν εγκλωβιστεί στο Χαλέπι (vid)

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/10/ekt ... z4N5txEhyB


Λες να είναι η αποφράδα Παρασκευή αυτή;;;

[Dihnekhs]

«Τρόμος» σε Βερολίνο και Πράγα από την εμβέλεια των πυραύλων Isκander-Μ –Ζητούνται άμεσα μέτρα από το ΝΑΤΟ (εικόνες, βίντεο)

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/10/%cf ... z4N5ulCCj4


Ο Θεός να βάλει το χέρι του...

[Dihnekhs]

ΕΚΤΑΚΤΟ: Απέπλευσε η ρωσική πυρηνοκίνητη αρμάδα για τη Μεσόγειο με επικεφαλής τον «Μέγα Πέτρο» έμφορτη με πυρηνικούς cruise Kalibr – Eπεισόδιο Ιράν-ΗΠΑ ανοιχτά της Υεμένης (εικόνες-βίντεο)

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/10/%ce ... z4N62M7YEM

[Dhmellhn]

Όττο το 1ο το εξηγεί επαρκέστατα ο Θεοδωράτος. Η Γεωγραφία παίζει καταλυτικό ρόλο. Ο Ναπολέων έλεγε: "Δείξε μου στον χάρτη την χώρα σου να σου πω πόσο σημαντική είναι".

Το 2ο, όμως, είναι μέσα στους ρωσικούς στόχους. Μόνο που θα πρέπει να προσθέσουμε ότι εάν περνάει και από ελληνικό έδαφος ο αγωγός τότε τα ίδια προβλήματα θα αντιμετωπίσουμε και εμείς.

[OTTO]

Εχεις δίκιο, δεν το είχα ακούσει προσεκτικά. Αλλά για μένα παραμένει ανήθικο το να βάζεις πάνω από την ψυχή του πιλότου σου το οικονομικό συμφέρον της χώρας σου. Βεβαίως σωστά τα λέει ο Θεοδωράτος. Σάμπως οι δικοί μας καλύτεροι είναι; Κάθε μέρα θυσιάζουν Έλληνες. Η μόνη διαφορά με τον Πούτιν είναι ότι οι δικοί μας μας θυσιάζουν για να πλουτίσουν οι γερμανικές και οι παγκόσμιες τράπεζες, ενώ ο πούτιν θυσιάζει την τιμή του πιλότου του για να κερδίσει οικονομικά το έθνος του. Εννοείται πως ηθικώς διαφωνώ και με τα δύο.

Κατά τα άλλα, αρχίζω να υποψιάζομαι πως κάτι ύπουλο παίζεται σχετικά με τις σύγχρονες προφητείες που διαδίδονται καθημερινώς στην Ελλάδα. Μπας και κάποιοι βαλτοί τις προωθούν για να αδρανοποιήσουν μέρος του πιστού πληθυσμού; Και αν ναι, πώς πρέπει να αντιδράσουμε οι υπόλοιποι; Λύσσαξαν με τον παΐσιο. Ποιος αγιοποίησε τον παΐσιο στο πι και φι; Το πατριαρχείο. Πόσο Έλληνας είναι ο Βαρθολομαίος;

[ArELa]

Τελικά Δημήτρη, μ''έστησες την Τετάρτη...

[Jackal]

Η Ρωσο – Ιρανική εποχή αντικαθιστά την σιωνιστική “αραβική άνοιξη” στην Μέση Ανατολή

Η Ρωσο – Ιρανική εποχή αντικαθιστά την σιωνιστική “αραβική άνοιξη” στην Μέση Ανατολή
Γ. Λιναρδής

Ο συμμοριτοπόλεμος στην Συρία και στο Ιράκ σε μεγάλο βαθμό έχει τελειώσει, εφόσον στο άμεσο μέλλον δεν υπάρξουν προσπάθειες από τους σιωνιστές της Ουάσιγκτον και του Ισραήλ να προκαλέσουν τοπικές αναταραχές και επαναφορά της περιοχής σε χαοτικές καταστάσεις. Πολύ λίγοι πιστεύουν όμως σε αυτή την δυνατότητα και τούτο αποδεικνύεται από την αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας που προσπαθούν να εξοστρακίσουν τους πρώην μισθοφόρους τους τζιχαντιστές.

Η καταβαράθρωση του σουνιτικού-βαχαμπιστικού ISIS (Islamic State of Iraq and Syria) και ο πλήρης μετασχηματισμός του σε μια διεθνή τρομοκρατική οργάνωση, η οποία δεν δύναται πλέον να διαχειριστεί ή να προστατεύσει εδαφικά σύνορα, δημιούργησε ένα παράθυρο ευκαιρίας για την Ρωσία και το Ιράν για να επεκτείνουν την επιρροή τους και τους περιφερειακούς τους στόχους στην Μέση Ανατολή.

Οι πρώτες προτεραιότητες για την Μόσχα και την Τεχεράνη είναι ο Λίβανος, η Συρία, το Ιράκ και η Υεμένη, περιοχές στις οποίες ήδη υπάρχει μια ισχυρή πρόσφυση από τις δυο αυτές δυνάμεις. Η Τεχεράνη γνωρίζει ότι ένεκα της δημογραφικής-θρησκευτικής σύνθεσης της περιοχής και της ανταγωνιστικής επίδρασης των άλλων παικτών δεν μπορεί να παγιώσει μια σφαίρα επιρροής χωρίς την βοήθεια της Μόσχας. Από την πλευρά της η Μόσχα έχει συνειδητοποιήσει ότι χωρίς το σιιτικό Ιράν που μπορεί να δραστηριοποιηθεί με μεγάλες χερσαίες δυνάμεις στην περιοχή, τίθεται εν κινδύνω η φιλοδοξία της για εγκαθίδρυση μιας μόνιμης ρωσικής παρουσίας στην Μέση Ανατολή και ανατροπή του μέχρι πρότινος αμερικανικού status quo.

Το τέλος του συμμοριτοπολέμου δημιουργεί εκ των πραγμάτων ένα κενό ασφαλείας ταυτόχρονα με ένα κενό πολιτικής στην Μέση Ανατολή το οποίο ευελπιστούν να πληρώσουν η Ρωσία με το Ιράν, καθώς αναντίρρητα είναι οι μόνες δυνάμεις που βοήθησαν στρατιωτικά και πολιτικά να απαλλαγεί η περιοχή από τους τζιχαντιστές και να ματαιωθούν τα σιωνιστικά σχέδια κατακερματισμού της Μέσης Ανατολής. Ας αναλύσουμε λοιπόν τους στρατηγικούς στόχους για την Μέση Ανατολή των δυο αυτών δυνάμεων.

Και οι δυο δυνάμεις επιθυμούν να αυξήσουν την επιρροή τους σε κρατικές οντότητες και οργανισμούς της περιοχής, εμποδίζοντας παράλληλα δυνάμεις που είναι υπό την προστασία των ΗΠΑ και της Δύσης να ανατρέψουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια που τα θεωρούν ζωτικής σημασίας. Ποια είναι αυτά τα σχέδια; Κυρίαρχο σχέδιο είναι η διασφάλιση και η διαμόρφωση του Συριακού καθεστώτος. Η διαφύλαξη του καθεστώτος Άσαντ ως στρατηγικού συμμάχου σημαίνει για την Μόσχα ανενόχλητη πρόσβαση στα μεσογειακά λιμάνια και στον εναέριο χώρο της Συρίας, σημαίνει επίσης και προώθηση της ηγεμονίας στην περιοχή καθώς η Συρία θεωρείται η καρδιά της Μέσης Ανατολής. Ο σημαντικός ρόλος της Συρίας για το Ιράν απορρέει από το γεγονός ότι η λιβανέζικη Χεζμπολάχ βασίζεται στον κρίσιμο συριακό κόμβο για να απολαμβάνει υλικοτεχνικής υποστήριξης-βοήθειας από την Τεχεράνη. Επιπλέον η γεωγραφική θέση της Συρίας επιτρέπει στο Ιράν να εφαρμόσει μια ανατρεπτική πολιτική για την προώθηση των περιφερειακών του σχεδίων, του Ισραήλ μη εξαιρουμένου (στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράν στο άμεσο μέλλον θα βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα υψώματα του Γκολάν που παρανόμως κατέχει το Ισραήλ).

Ποιος είναι όμως ο ρόλος της Τουρκίας στην νέα δυναμική που διαμορφώνεται στην Μέση Ανατολή, μια δυναμική που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ρωσο-σιιτικό τόξο επιρροής, μια δυναμική που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξάρτητο κουρδικό κράτος. Για πρώτη φορά μετά την συνθήκη των Σεβρών (1920) που κατακερμάτιζε την Οθωμανική Αυτοκρατορία και αναγνώριζε ανεξάρτητο Κουρδιστάν, συνθήκη που ποτέ δεν υλοποιήθηκε, στον χάρτη της Μέσης Ανατολής κάνουν δειλά την εμφάνιση τους αυτόνομες κουρδικές περιοχές. Λαμβάνοντας υπόψη τις δύσκολες σχέσεις μεταξύ των κουρδικών φυλών και των εδαφικών θυλάκων που κατέχουν στην Συρία και στο Ιράκ είναι ακόμη νωρίς για να μιλήσουμε για ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Όμως σε αυτό τον κόσμο τίποτε δεν είναι αιώνιο και τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ δεν αποτελούν εξαίρεση. Βεβαίως και η παγκόσμια κοινότητα πολλές φορές έχει δώσει υποσχέσεις στους Κούρδους για μια κρατική υπόσταση, υποσχέσεις τις οποίες δεν εκπλήρωσε.

Μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, παρά την πρόσφατη επαναπροσέγγιση, υπάρχουν τεράστιες ασυνέπειες όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα και την αντιμετώπιση των de facto κουρδικών περιοχών στην Συρία (στο Ιράκ ήδη υφίσταται αυτόνομη περιοχή με πρωτεύουσα το Αρμπίλ). Η Ρωσία ήδη έχει καλέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το μέλλον της Συρίας την κουρδική οργάνωση PYD, την οποία η Άγκυρα θεωρεί τρομοκρατική και υποσκάπτουσα μαζί με το PKK την εδαφική της ακεραιότητα. Την ίδια οργάνωση υποστηρίζουν οι ΗΠΑ με υλικοτεχνική βοήθεια, μάλιστα η κυβέρνηση Τραμπ έχει αναγνωρίσει ότι η κουρδική αυτή οργάνωση ήταν πρωτοπόρος στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την συνεργασία τους με τους Κούρδους της Συρίας, καθώς έτσι θα χάσουν την τελευταία σφαίρα διαπραγματευτικής επιρροής στην περιοχή. Ο Ερντογάν έχει ζητήσει επανειλημμένα από τον Τραμπ να αποσύρει την υποστήριξη του από τους Κούρδους της Συρίας και του Ιράκ, χωρίς μέχρι στιγμής να τύχει θετικής ανταπόκρισης. Η Τουρκία ως εκ τούτου δεν θεωρεί πλέον τις ΗΠΑ ως εταίρο όσον αφορά το μέλλον της Συρίας και του Ιράκ και εναποθέτει τις ελπίδες της στην Ρωσία και στο Ιράν.

Ο στόχος της Ρωσίας όσον αφορά την Τουρκία είναι να την αποσυνδέσει από την συμμαχία του ΝΑΤΟ. Η αποσύνδεση αυτή και η συνακόλουθη απώλεια εξουσίας της Δύσης στην περιοχή επιφέρει τεράστια γεωπολιτικά οφέλη που απλώνονται από τον Βόσπορο έως την Κασπία και Νοτιοδυτική Ασία. Το γεγονός ότι η αποχώρηση της Τουρκίας από τις «δυτικές αξίες» φέρνει μαζί της την τελική πτώση του λεγόμενου κοσμικού κράτους ουδόλως απασχολεί τον Πούτιν, καθώς είναι ένα πρόβλημα το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί αργότερα. Όσον αφορά το Ιράν, η απομάκρυνση της Τουρκίας από τον δυτικό κόσμο απελευθερώνει το σιιτικό τόξο προς το Ιράκ, την Συρία, τον Λίβανο και την Μεσόγειο. Είναι δευτερεύον για το σιιτικό Ιράν ότι ο μισός πληθυσμός της Τουρκίας είναι σουνίτες, καθώς μεγαλύτερη σημασία για την Τεχεράνη έχει η βαρύτητα στην παγκόσμια σκηνή και η περιφερειακή επιρροή.

Η Μόσχα όσον αφορά την Τουρκία και τους Κούρδους δεν διακινδυνεύει σύγκρουση με την Ουάσιγκτον, κάτι που γνωρίζει η Άγκυρα. Η υποστήριξη του Τραμπ στους Κούρδους της βόρειας Συρίας (οργάνωση PYD) δημιουργεί δυναμική συμφωνίας Μόσχας-Ουάσιγκτον για μια συνταγματική διευθέτηση του κουρδικού ζητήματος (π.χ. ομοσπονδιακό κρατίδιο ή αυτονομία) χωρίς να αμφισβητείται η εδαφική ακεραιότητα και ενότητα της Συρίας. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε ο Ερντογάν μετά την συνάντηση του με τον Πούτιν στο Σότσι (13 Νοεμβρίου), μια συνάντηση που είχε ως θέμα την συγκρότηση «Εθνικού Διαλόγου» για το μέλλον της Συρίας και την δέσμευση για την προστασία της εθνικής της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας, της ενότητας και της ακεραιότητας της. Ο Τούρκος πρόεδρος στην διφορούμενη δήλωση του τόνισε ότι «η επιτυχία του Συνεδρίου Εθνικού Διαλόγου που θα πραγματοποιηθεί στο Σότσι εξαρτάται από το καθεστώς της Συρίας και την αντιπολίτευση, καθώς και από την αμοιβαία αίσθηση σεβασμού και συναίνεσης της Άγκυρας, της Τεχεράνης και της Μόσχας.

Από αυτή την άποψη ο αποκλεισμός των τρομοκρατικών στοιχείων (εννοεί του Κούρδους της Συρίας) που απειλούν την εθνική ασφάλεια της χώρας μας θα συνεχίσει να είναι στις προτεραιότητες μας. Αν εκφράσουμε την δέσμευση μας για την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ενότητα της Συρίας, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε μια αιματηρή συμμορία (εννοεί τους Κούρδους) ως νόμιμους δράστες». Σημειώνεται ότι ο Ρώσος πρόεδρος πριν την συνάντηση του με τον Ερντογάν είχε τηλεφωνική συνδιάλεξη μιας ώρας με τον Τραμπ, το κύριο συστατικό αυτής της συνομιλίας ήταν βέβαια η Συρία όπου φαίνεται να υπάρχει σημείο διεπαφής μεταξύ των δυο ανδρών.

Η Ρωσία με την στρατιωτική της επέμβαση στην Συρία, ένα ιστορικό γεγονός μεγίστης γεωπολιτικής αξίας, έδειξε την πρόθεση και την θέληση της να επανακάμψει ενεργά στην Μέση Ανατολή. Με την επέμβαση της η Ρωσία δεν ενίσχυσε μόνο το καθεστώς Άσαντ, αλλά ενίσχυσε εκ των πραγμάτων και το σιιτικό τόξο της Μέσης Ανατολής. Η ρωσική επέμβαση έδωσε μια γεωπολιτική πνοή στην Χεζμπολάχ του Λιβάνου, στους αλαουίτες και σιίτες της Συρίας και του Ιράκ, στους Χούθι της Υεμένης και βέβαια στο σιιτικό κράτος του Ιράν. Το Ιράν με την στρατιωτική και πολιτική βοήθεια που παρείχε όλα αυτά τα χρόνια στην Δαμασκό ενίσχυσε το ρόλο του στην Μέση Ανατολή, κάτι για το οποίο η Μόσχα δεν είχε ούτε έχει επιφυλάξεις. Η Μόσχα έχει συνειδητοποιήσει ότι το Ιράν που ηγείται του σιιτικού τόξου της Μέσης Ανατολής δεν δημιουργεί πρόβλημα στην Ρωσία, τουναντίον εξυπηρετεί τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή ενώ ταυτόχρονα δρα ως εξισορροπητική δύναμη στον σουνιτικό πληθυσμό των μουσουλμανικών επαρχιών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η «αραβική άνοιξη» των σιωνιστών, ουσιαστικά ένα νεοιμπεριαλιστικό σχέδιο κατακερματισμού της Μέσης Ανατολής, τελείωσε άδοξα για τους εμπνευστές του. Μια νέα εποχή ανατέλλει στην Μέση Ανατολή, μια εποχή που σίγουρα δεν ευνοεί την Νέα Παγκόσμια Τάξη.

http://grothia.gr/ekselikseis/mesi-anat ... iki-anixi/

[Jackal]

2017

-Ο Τραμπ ορκίζετε Πρόεδρος

-Δοκιμές Βόρειας Κορέας

-Το Ηνωμένο Βασίλειο ενεργοποιεί το Brexit

-Χημική επίθεση στην Συρία και απάντηση απο τις ΗΠΑ

-Τρομοκρατικές επιθέσης σε όλο τον κόσμο και μακελίο στο Λας Βέγκας

-Ήττα του ISIS

-Τυφώνες και πλημμύρες

-Καταλονική κρίση

-Σεξουαλικά σκάνδαλα

[Jackal]

2017-Ήττα του ISIS

Nα ναι καλά η Ρωσία η Συρία και το Ιράκ γι αυτή την είδηση !!