Η δική μου άποψη είναι ότι το σύστημα ευνοεί την αρρώστια αλλά τίποτα δεν είναι απόλυτο και τίποτα άσπρο μαύρο.Διαβασα την προηγουμενη αναρτηση σου Δοκτωρ. Θα ελεγα ακραιο να πιστευουμε οτι το συστημα ευνοει την αρρωστια. Ο λογος που βλεπουμε πολους αρρωστους ειναι γιατι εχει ανεβει το προσδοκιμο, πχ ενας διαβητικος οταν δεν υπηρχε η ινσουλινη θα πεθαινε σε μια βδομαδα. Με την ζωικη ινσουλινη οι παρενεργεις ηταν πολλες και απς πουμε ζουσε 10-20 χρονια. τωρα με τα bioidentical και τις αντλιες κλπ μπορει να ζει και οσα χρονια ζει ενας υγιης.
Ενα ατομο με ΧΝΑ χωρις αιμοκαθαρση θα πεθαινε σε μερικες μερες.
Ενα ατομο με εμμηνοπαυση ή κλιμακτηριο που παιρνει οιστρογονα η τεστοστερονη ζει περισσοτερο απο ενα ατομο που δεν παιρνει. Γιατι χωρις τις ορμονες αρχιζει το κακογερασμα, δηλαδη αδυναμα κοκκαλα,αρθριτικα, λιγοτερο κολαγονο, ατροφικοι μυες, αδυναμα οργανα κλπ.
Γιατι να μην αποφυγουμε κατι αμα μπορουμε;
Για να επιβιώσουμε σε ένα σύστημα που ευνοεί την αρρώστια πρέπει να γνωρίζουμε πως λειτουργεί και πως θα αποφεύγουμε τις κακοτοπιές.
Το σύστημα είναι καπιταλιστικό.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι οι πλουσιότεροι επιβιώνουν και οι φτωχοί πάνε σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
Αν είχα πολλά λεφτά και ήμουν σχετικά πλούσια και κάτι συνέβαινε και δεν μπορούσα να αποφύγω το σύστημα υγείας που θα πήγαινα?
Στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας θα πήγαινα ή στο Αγία Όλγα ή στο ΕΛΠΙΣ ή στο Λαϊκό.
Αν δεν γινόταν κάτι εκεί θα πήγαινα στην Κούβα ή στο Μεξικό (ακριβές λύσεις)
Πάντως δεν θα πήγαινα στο ΜΕΡΟΠΟΛΙΤΑΝ ή στο Ιατρικό Κέντρο ή σε όποιο άλλο ιδιωτικό νοσοκομείο.
Πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις και ποτέ μη λες ποτέ αλλά το βάζω αυτό σαν υπόθεση εργασίας για να εξηγήσω το γιατί μιας τέτοιας επιλογής.
Συνοπτικά η αρρώστια στο καπιταλιστικό σύστημα είναι "εμπόρευμα" και σαν εμπόρευμα υπάρχει και το σχετικό μάρκετιγκ.
Και το "μάρκετιγκ" στην αρρώστια είναι ο ....φόβος.