ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ ΚΗΦΗΝΕΙΟΝ “Η ωραία Ελλάς”

[Τάλως]

Tου Σαράντου Καργάκου*


Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η … εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά.
Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»…παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών,
βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε…
Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers».
Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά.
Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ’ όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.
Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ’ ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.
Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής – βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.
Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Πού πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά.
Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πώς να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε τη θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου – και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα – απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας – πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές – που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;
Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.
Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.
Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία – θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε … αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).
Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!
Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί – ακόμη στο Δημοτικό – μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβο­νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο… κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».
Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν… Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα…
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της – δικαιώματα στην τεμπελιά – και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.
* Ο Σαράντος Καργάκος είναι ιστορικός – συγγραφέας

[alkinoos]

τούτος δω ο συγγραφέας ξέρει τι γράφει.



Τα 4/5 του παγκόσμιου πληθυσμού δεν είναι αγρότες και όμως το 1/5 δουλεύει για να θρέψει όλους.Σχεδόν τα 3/5 της Δυτικής κοινωνίας ζει στις πόλεις,ακολουθώντας το πρότυπο -παγίδα ,"αμερικάνικο όνειρο". Θα μπορούσε λέτε να λειτουργήσει μια καπιταλιστική κοινωνία,για τη Δύση αναφέρομαι, αν τα ποσοστά ήταν αντίστροφά ;Με πρόφαση λοιπόν μια "καλύτερη ζωή" άνθισε η μονσάντο και η μπάγερ,άνθισαν οι τράπεζες,οι γιατροί και οι φαρμακοβιομηχανίες και αυξήθηκαν τα κέρδη τους λόγω κακής διατροφής,οι επιθυμίες μετουσιώθηκαν σε ανάγκες...


Και αυτοί οι γονεις !!! Να δουν τα παιδιά τους σπουδασμένους,ακόμα κι΄αν δεν είχαν τα προσόντα,να έχουν τα παιδιά τους ένα χαρτί στα χέρια τους βρε αδερφέ,για να συμπεριφέρονται όπως τα κοκόρια



Και βέβαια θα μπορούσα να σπουδάσω,δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα για να σπουδάσω πριν 20 χρόνια,ο πατέρας μου με παρακαλούσε,ή να ήμουν και αθλητής,μεγάλο όνομα στο στίβο ή να γίνω επαγγελματίας μπάρμαν από σχολή ή και μετρ ακόμα.Απλά δεν μου άρεσε ο τρόπος εκπαίδευσης,δημόσιας και μη.Προτίμησα τη ρήση,πολλές δουλειές κάνω,επάγγελμα κανένα,και βρέθηκα να κάνω κάτι που μου αρέσει και αγαπώ.

[doctormarkon]

Το ίδιο άρθρο το είχε ανεβάσει κάποτε και ο Καρίπης Τι να γίνεται αυτή η ψυχή?

Δεν συμφωνώ 100% αλλά ο Καργάκος έχει ωραία γλώσσα και περιγράφει γλαφυρά κάποια πράγματα.

Εγώ έχω δουλέψει και στις δύο "πλευρές"
Είχα και δική μου βιοτεχνία με γυναικεία φορέματα μαζί με ένα συνέταιρο φίλο του πατέρα μου αλλά πιό νέο από τον πατέρα μου. Σήμερα είναι στα 73. Μετά τελείωσα το Πανεπιστήμιο μπήκα στο δημόσιο και συνέχισε μόνος του.

Όπως και ο πατέρας μου έκοβε ύφασμα με ένα ψαλίδι ηλεκτρικό που λέγεται καταράκτης. Όσοι κάνουν αυτή τη δουλειά τους λείπουν δάχτυλα από το αριστερό χέρι. Και εκείνος είχε κομμένα τα μισά δάχτυλα από τη δουλειά. Έμαθα ότι είχε κάποια προβλήματα οικονομικά και είχε πάθει δύο εμφράγματα.

Τον είδα προχθές. Έχει πάρει σύνταξη και όπου ακτιβιστικό κίνημα και μέσα. Σε κάποια γειτονιά κοντά στου Φιλοπάππου (εκεί που γυρίστηκε το έργο Συνοικία το Όνειρο φυτεύουν οι κάτοικοι στο βουνό. Κρεμμύδια μαρούλια λάχανα ότι τρώγεται και είναι εποχής.
Θα μάθω πως πάει αυτό το κίνημα και θα σας ενημερώσω. Όπου υπάρχει χώμα το φυτεύουν.

Για να δούμε. Αν πάνε φυλακή ή υποστούν οποιεσδήποτε διώξεις θα σημαίνει ότι δεν είναι κηφήνες οι Έλληνες αλλά υπάρχει μηχανισμός που τους εμποδίζει να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά χωρίς να τους ταράξουν στους φόρους, χωρίς να κινδυνεψουν να μπουν μέσα και να χάσουν το σπίτι τους.

Όταν ο άνεργος είναι ξάπλα κανείς δεν τον ενοχλεί. Αν θελήσει να δραστηριοποιηθεί σε οτιδήποτε πάει μέσα. Πρέπει να βγάλει χαρτιά να φορολογείται άγρια και αν του μείνει κάτι ζεί αλλιώς χάνει ότι είχε.

Οι Αλβανοί έχουν μια πατρίδα καβάτζα.
Όσοι απέτυχαν ή δεν τους συνέφερε έφυγαν για Αλβανία και έφυγαν πολλοί.

[doctormarkon]

Αλλά γιατί στεγανά?

Όποιος δουλεύει χειρωνακτική εργασία γιατί δεν πρέπει να σπουδάζει?
Δεν γίνονται και τα δύο?

Και υπάρχουν δουλειές χειρωνακτικές και "μουτζούρικες" που προϋποθέτουν σπουδές.

Ο γεωπόνος σκάβει και ξεγενάει και καμιά κατσίκα.
Ο μηχανικός είναι μέσα στη μουτζούρα και δουλεύει σε χειρωνακτική εργασία κατά κανόνα.

Η απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας και αυτών που την κάνουν ξεκινάει με τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό (διασκοτισμό)

Όταν διάβασα κάτι που έγραψε ο Τζων Λοκ έπαθα πλάκα.

Έλεγε ο Τζων Λοκ ότι οι εργάτες δεν πρέπει να μορφώνονται.
Δεν μπορεί ο εργάτης να κρατά στο ένα χέρι την αξίνα και στο άλλο το βιβλίο. Χάνει χρόνο και γίνεται επικίνδυνος.
Για τους εργάτες, τους χαμάληδες τις γαλατούδες και τα δουλικά υπάρχει η θρησκεία αλλά και ο βούρδουλας. Δεν πρέπει να γνωρίζουν πρέπει μόνο να φοβούνται

Αυτά έλεγε ο Τζων Λοκ. Στο σχολείο τον παρουσιάζανε σαν πατέρα του διασκοτισμού στο Πανεπιστήμιο αποκαλύφθηκαν τα ......περαιτέρω.

Μήπως αυτός που μπορεί να δουλεύει σε χειρωνακτική εργασία και είναι ταυτόχρονα και μορφωμένος είναι επικίνδυνος για το σύστημα?
Έτσι δημιουργήθηκε το στεγανό.

Η μπουχέσας γραφιάς και μάλιστα με εξειδικευμένες γνώσεις,
Ή σκαφτιάς με περιορισμένες γνώσεις.

Αν ο εργάτης αρχίσει και διαβάζει κάτι που συμβαίνει και αποκτά γνώσεις ή έχει κάνει σπουδές και μάλιστα όχι εξειδικευμένες αλλά πολύπλευρες τότε αρχίζει να γίνεται κίνδυνος για την εξουσία.

Και ξεκαθαρίζουμε. Ο εργάτης δεν είναι παρακατιανός.
Και φυσικά διεκδικεί τη θέση που του ανήκει.

Ναι στη χειρωνακτική εργασία αλλά όχι με σκυμμένο κεφάλι.
Ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη.

[Τάλως]

Για να δούμε. Αν πάνε φυλακή ή υποστούν οποιεσδήποτε διώξεις θα σημαίνει ότι δεν είναι κηφήνες οι Έλληνες αλλά υπάρχει μηχανισμός που τους εμποδίζει να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά χωρίς να τους ταράξουν στους φόρους, χωρίς να κινδυνεψουν να μπουν μέσα και να χάσουν το σπίτι τους.

ασχετο το ενα με το αλλο
αμα πανε και φυτευουν και χαλανε ενα δασος προφανως θα φανε ακυρο
αμα φυτευουν σε ελευθερο χωρο αλλο πραγμα .
αλλα και παλι
αυτα ειναι δικαιολογιες
βλεπω και απο τους φιλους μου
οσοι ειναι απο αυτους που δεν εχουν τοση ορεξη για δουλεια γενικα ε συνεχως δεν εχουν δουλεια
οσοι απο την αλλη ειναι εργατικοι ναι τους εκανε ζημια η κριση αλλα απο την αλλη δεν ειναι και χωρις δουλεια

εχω δει στο μαγαζι μου τα τελευταια 8 χρονια αλλα και ποιο πριν κατι συναδελφους που ειχα
μπουμπουκια - και δεν μιλαμε για 2-3 ατομα απλα... πολυ κοπρισμα

Όταν ο άνεργος είναι ξάπλα κανείς δεν τον ενοχλεί. Αν θελήσει να δραστηριοποιηθεί σε οτιδήποτε πάει μέσα. Πρέπει να βγάλει χαρτιά να φορολογείται άγρια και αν του μείνει κάτι ζεί αλλιώς χάνει ότι είχε.

να τον πληρωνουμε να καθεται τοτε

[Τάλως]

Ναι στη χειρωνακτική εργασία αλλά όχι με σκυμμένο κεφάλι.
Ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη.

αυτο βεβαια για μενα ειναι ενα ιδεολογημα ασχετο με την πραξη

κανεις δεν υποχρεωνει κανενα να σκυβει
οποιος παει σκυφτος ειναι επιλογη του και μονο
τα αλλα ειναι δικαιολογιες

[doctormarkon]

οποιος παει σκυφτος ειναι επιλογη του και μονο
τα αλλα ειναι δικαιολογιες

Μα δεν σκύβει.
Το χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά.....Δεν είναι ιδεολόγημα αλλά πραγματικότητα ως προς την αξία της χειρονακτικής εργασίας.

Ακόμα και αυτή η ίδια η ιδεολογία κινείται γύρω από τον άξονα της αξίας της εργασίας με τα χέρια.

Έχουμε όμως και κάποια φαινόμενα.
Κούνεβα, Μανωλάδα τα δύο πρώτα.
Η πρώτη έφαγε βιτριόλι επειδή διεκδικούσε τα δικαιώματα της.
Την έβαλαν να υπογράψει ότι πήρε Δώρο Χριστουγέννων το οποίο δεν θα έπαιρνε ποτέ.

Οι Πακιστανοί της Μανωλάδας ζήτησαν τα λεφτά που δούλεψαν μαζεύοντας φράουλες. Τους σκότωσαν.

Κάποιος θα μου πει ήταν ξένοι.

Όποιος νομίζει ότι συμβαίνει μόνο σε ξένους να τους κακοποιούν ή να τους σκοτώνουν όταν ζητάνε τα λεφτά τους είναι γελασμένος.

Τα πρόσφατα γεγονότα αντέστρεψαν τους όρους.

Πρόσφατα ένας Έλλην το γένος πήγε να ζητήσει 700 ευρώ δεδουλευμένα.
Το αφεντικό φώναξε τον Τσετσένο μπράβο με τη σιδερογροθιά και τον ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου.

Ναι στη χειρωνακτική εργασία αλλά όχι με συνθήκες Μανωλάδας. Όχι να κοιμάται ο άλλος σε χαρτόκουτα και να δουλεύει τσάμπα.
Ούτε να δουλεύει με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαί.
Δε ζούμε στο μεσαίωνα.

Σε κάποιο άλλο νήμα ο ΟΤΤΟ είχε πει κάτι πολύ σωστό.

Τεμπέλης σήμερα δεν θεωρείται αυτός που ξύνεται αλλά αυτός που δεν θέλει να είναι δούλος.

Αν υπήρχε κίνητρο για χειρονακτική εργασία όλοι θα ήθελαν να δουλέψουν στα χωράφια και στα εργοστάσια.

Τι ζόρι λοιπόν τραβάνε κάποιοι με το Σταλινικό Σταχανοβισμό?

Ήταν κίνητρο για παραγωγικότητα.

Ο Σταχάνωβ ήταν ανθρακορύγχος. Έκανε ρεκόρ όλων των εποχών στην εξόρυξη κάρβουνο. Έγινε ήρωας στη τότε Σοβιετική Ένωση και κάτι σαν σταρ και παράδειγμα για τους υπόλοιπους. Γυναίκα σταρ της εποχής ήταν και η Ελληνίδα-Ρωμιά αγρότισσα από την Ουκρανία (υπάρχουν ελληνικές κοινότητες εκεί) που λεγόταν Αγγελίνα Πασιά. Αντί για Ανζελίνα Τζολί ήταν η Αγγελίνα Πασιά. Η γυναίκα με το Τρακτερ που όργωνε τα χωράφια της Ουκρανίας.

Τα πρότυπα ήταν ο Σταχάνωβ και η Αγγελίνα. Εδώ έχουμε κηφηνοπρότυπα Κάτι Ρουβάδες κάτι Αντζελίνα Τζολί κλπ. Τι να σου κάνει και ο κόσμος?
Όχι δεν είναι κανείς τεμπέλης και δεν φοβάται κανείς τη δουλειά.

Τη φάπα δεν γουστάρει και καλά κάνει.
Όπου πέφτει φάπα και ξεφτίλα μακρυά

[doctormarkon]

Όταν καμιά φορά αναφέρομαι σε κομμουνιστές σε καμία περίπτωση δεν εννοώ κομμουνιστές του......σαλονιού.
Και φυσικά ούτε κι εκείνους που ήταν στα νιάτα τους και μεταλλάχτηκαν όταν λίγδωσε το άντερό τους και ωρίμασαν .
Αναφέρομαι σε εκείνους που δουλεύουν στα εργοστάσια έχουν συνείδηση της αξίας της δουλειάς τους και παράλληλα αγωνίζονται να έχουν αξιοπρεπή ζωή και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Οι άλλοι? Αυτούς για τους οποίους μιλάει ο Καργάκος?
Ε σκέφτονται με καπιταλιστικό τρόπο.
Σκέφτονται το συμφέρον και το "κέρδος" τους
Κάνουν ανάλυση κόστους-οφέλους και αποφασίζουν.
Ή κάνουν ανάλυση που θα έχουν τη λιγότερη ζημιά.
Χειρότερο πιθανό σενάριο στη μία ή στην άλλη περίπτωση.
Τι θα χάσουν αν δεν δουλέψουν τι θα χάσουν αν το.......ξύνουν.

Κανένας που το....ξύνει δεν θα βρεθεί φυλακή ούτε θα τα χάσει όλα το σπίτι ακόμα και τα μαχαιροπήρουνα.


Αφού αποδέχεται το σύστημα όπως έχει σκέφτεται με όρους κόστους οφέλους.
Γιατί το όφελος και η ζημιά του "μικρού" να μη γίνεται σεβαστό?

Όπως σκέφτεται ο Μπόμπολας τα κέρδη και τις ζημιές έτσι τα σκέφτεται και ο μικρός κοινός θνητός και δεν θα τον κατηγορήσω γι αυτό.

Επί πλέον αυτός που αποδέχεται την κατάσταση ως έχει χωρίς να θέλει να την αλλάξει θαυμάζει το........"ωραίο".

Το "ωραίο" σαν αφηρημένη έννοια προσδιορίζεται κατά τους διαμορφωτές του γούστου με κριτήριο τα σημεία απόστασης από τη δουλειά.
Και αυτό δεν είναι καινούργιο συνέβαινε ανέκαθεν τους δύο τελευταίους αιώνες.
Οι "άσπρες" γυναίκες που δεν τις είδε ποτέ ο ήλιος ήταν οι "ωραίες" κάποτε. Οι αγρότισσες οι ηλιοκαμένες ήταν οι "άσχημες"
Αν γυρίσει κανείς και κοιτάξει γύρω του πως έχουν διαμορφωθεί τα γούστα από τους διαμορφωτές θα δει πολλά σημάδια.

Ο Καργάκος καλά τα λέει αλλά ρίχνει τη μομφή στους πολίτες.

Όσοι αποδέχονται την κατάσταση ως έχει και σκέφτονται με γνώμονα και κριτήριο το "συμφέρον" τους σ μία κοινωνία που ο κεντρικός άξονας είναι το ατομικό συμφέρον δεν μπορείς να τους αποδώσεις καμιά μομφή.

[Τάλως]

Όποιος νομίζει ότι συμβαίνει μόνο σε ξένους να τους κακοποιούν ή να τους σκοτώνουν όταν ζητάνε τα λεφτά τους είναι γελασμένος.

Τα πρόσφατα γεγονότα αντέστρεψαν τους όρους.

Πρόσφατα ένας Έλλην το γένος πήγε να ζητήσει 700 ευρώ δεδουλευμένα.
Το αφεντικό φώναξε τον Τσετσένο μπράβο με τη σιδερογροθιά και τον ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου.

καλημερα
βλεπω πως προσπαθεις με τις λιγες εξαιρεσεις να φτιαξεις εντυπωσεις

μιλαμε για τον κανονα και ο κανονας μας εχει δειξει αλλα.
εχει προσφερει η εργατικη ταξη και εργαζομενους λουφαδορους η κλεφες αλλα τι θα πει αυτο ?
οτι ετσι ειναι το συνολο των εργαζομενων? προφανως και οχι .

Ναι στη χειρωνακτική εργασία αλλά όχι με συνθήκες Μανωλάδας. Όχι να κοιμάται ο άλλος σε χαρτόκουτα και να δουλεύει τσάμπα.
Ούτε να δουλεύει με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαί.
Δε ζούμε στο μεσαίωνα.

δεν ζουμε και δεν εργαζονται ετσι οι ελληνες (μην γενικευεις και μην πιανεις εξαιρεσεις)
αλλα οι παρανομοι μεταναστες
και προσωπικα δεν μου καιγεται καρφακι για τους παρανομους

Τεμπέλης σήμερα δεν θεωρείται αυτός που ξύνεται αλλά αυτός που δεν θέλει να είναι δούλος.

το θεμα ειναι οτι μαζι με τα ξερα καηκαν και τα χλωρα

οι τεμπεληδες του 2008 ακομα υπαρχουν και ζουν
το οτι καποιοι πηγαν να εκμεταλευτουν την κριση δεν θα πει οτι χαθηκαν οι τεμπεληδες
εχουμε πολυ κοσμο τετοιο που δεν θελει να λερωθει
και αποδειξη ειναι οι τοσοι παρανομοι μεταναστες που εκαναν περιουσια εργαζομενοι στην Ελλαδα
και προφανως πηγαν αλλου τα χρηματα αυτα.

Ο Καργακος εχει 1000 δικια σε αυτο το θεμα

Αν υπήρχε κίνητρο για χειρονακτική εργασία όλοι θα ήθελαν να δουλέψουν στα χωράφια και στα εργοστάσια.

μπα ! εγω αλλα εχω δει
Ο Ελληνας ειναι απο τους ποιο καλομαθημενους που ξερω

Τι ζόρι λοιπόν τραβάνε κάποιοι με το Σταλινικό Σταχανοβισμό?

Ήταν κίνητρο για παραγωγικότητα.

μας πειραξε οτι επι σταλιν εγινε με το αιμα αλλων
δεν θελουμε τετοια παραδειγματα και οσοι θαυμαζουν αυτη την εποχη να τον χαιρονται τον φονια τους.

ο σταχανωβ και καλα καταφερε να βγαλει μεσα σε μια μερα 100 τονους ανθρακα
ενω την επομενη 200+ οταν ο μεσος εργατης εργαζε 7-10 τονους
δουλεια 10 και 15 ατομων την απεδωσαν σε ενα μονο ατομο και τον εκαναν ηρωα

και τελικα ειδαμε οτι ηταν προπαγανδα του σταλινικου καθεστωτος για να βαλει τους εργατες να
ειναι κυριολεκτικα ΔΟΥΛΟΙ και να εργαζονται ατελειωτα για ενα κομματι ψωμι .

ωραια παραδειγματα για την ζωη δεν μπορω να πω

να μου λειπει

[Τάλως]

Ο Καργάκος καλά τα λέει αλλά ρίχνει τη μομφή στους πολίτες.

αυτο ειναι το αριστερο χαιδολογημα

δεν γινεται να φταιει μονο το κρατος η μονο οι πολιτες

ο Καργακος μιλαει για ΟΛΟΥΣ και για τις ευθυνες των πολιτων
αλλα και του κρατους - μην τον αδικεις

[doctormarkon]

Δεν αδικώ τον Καργάκο.
Αντίθετα είναι από τους κορυφαίους ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή όχι με τις απόψεις του.

Η τεμπελιά είναι γενικευμένος όρος απαξιωτικός που χωράει πολλά.
Η εργασία και η εργασιομανία δεν μπορεί να σε πλαίσια "ηθικής".
Δεν μπορεί να γίνει "θρησκεία".

Μόνο σε υλιστικά πλαίσια μπαίνει.
Δουλεύεις για να κερδίσεις αν δεν έχεις την προσδοκία ΣΙΓΟΥΡΟΥ κέρδους δεν δουλεύεις.
Τουλάχιστον εκεί που εργασία είναι λάτζα, βαρετή, απαξιωμένη και με κακές συνθήκες.

Αν ήμουν θρήσκα θα πήγαινα σε Μοναστήρι.
Βαριά η καλογερική και στο μοναστήρι κάνουν δύσκολες δουλειές χωρίς να πληρώνονται, αλλά υπάρχουν ανταλλάγματα όπως η φύση, η ψυχική ηρεμία και γαλήνη.

[doctormarkon]

Ο όρος "τεμπέλης" ή "κηφήνας" είναι αφορισμός και γενίκευση.
Καμιά φορά είναι ταμπέλα, στερεότυπο.
Το κολλάνε όταν θέλουν να απαξιώσουν κάποιον ή κάποια ομάδα ή κάποιο λαό με σκοπό να τον ληστεύουν και να τον χαρατσώνουν καλύτερα.

[doctormarkon]

Ο καθένας είναι ορθολογικά σκεπτόμενος.
Και είναι δικαίωμα να είσαι ορθολογικά σκεπτόμενος.

Είναι δικαίωμα να έχεις ελευθερία επιλογών.

Όταν κάνεις μία δουλειά πρέπει να ικανοποιεί 3 κριτήρια. Η τουλάχιστον ΕΝΑ από τα τρία κριτήρια.

1. Ανταμοιβή που να επιτρέπει την αξιοπρεπή διαβίωση
2. Να σου αρέσει η δουλειά που κάνεις.
3. Η δουλειά να σε πηγαίνει ένα βήμα μπροστά στην εξέλιξη σου σαν προσωπικότητα, να σου δίνει γνώσεις ή να προσθέτει ικανότητες ωστε αν σε διώξουν να βρεις αλλού καλύτερα.

Αν δεν ικανοποιεί κανένα από τα 3 κριτήρια και το τρίτο είναι αρνητικό τότε δεν είναι τεμπέλης απλώς σκέφτεται ορθολογικά όπως θα σκεφτόταν οποιοσδήποτε επιχειρηματίας που σκέφτεται το κέρδος και τα ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ.

Γιατί να μη σκέφτεται το ίδιο και ο μικρός θνητός?

[doctormarkon]

Αν δεν ικανοποιείται κανένα από τα 3 κριτήρια και το τρίτο είναι αρνητικό τότε είσαι αναλώσιμο υλικό. Και σε κανέναν δεν ταιριάζει αυτός ο όρος εκτός αν δεν το συνειδητοποιεί ότι είναι αναλώσιμος.

Αν δουλεύεις από φιλότιμο σαν το σκυλί ο μισθός δεν φθάνει ούτε για την εφορία ή τα χρέη και σε κυνηγάνε (το ίδιο κυνήγι όπως αν ήσουν ξάπλα) ή αν δεν σε πληρώνουν.

Αν η δουλειά που κάνεις δεν σου αρέσει και δεν σου αναγνωρίζεται αν οι συνθήκες είναι άσχημες και αν η δουλειά που κάνεις σε φθείρει και σε πάει πίσω ή σου δημιουργεί προβλήματα υγείας ή σε απαξιώνει τότε γιατί να δουλέψεις?
Και σε αυτή την περίπτωση το τεμπέλης είναι εκ του πονηρού.

Θα αναφέρω πάλι παράδειγμα:

Ένας παλιός μου φίλος.
Ήξερε 8 γλώσσες και με τα ελληνικά και τα αρχαία ελληνικά (Φιλόλογος)=10 γλώσσες Άπταιστα.

Ήταν νέος έμενε με τους γονείς και δούλευε για πενταροδεκάρες ως μεταφραστής διερμηνέας. Έπαιρνε πάρα πολύ μικρό μισθό που συμπληρωνόταν με τα τυχερά από καμιά μετάφραση.

Η δουλειά του δεν ικανοποιούσε το πρώτο κριτήριο αλλά τα άλλα δύο με το παραπάνω.

Οι ξένες γλώσσες ήταν αυτό που λάτρευε και έκανε τη δουλειά που του άρεσε.

Κάθε μέρα που δούλευε στο αντικείμενο αυτό τελειοποιούσε τις γλώσσες που έμαθε με κόπο, έξοδα και στερήσεις. Έτσι αποκτούσε ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα που θα τον έκανε περιζήτητο.

Η ταπεινή δουλειά του τον οδήγησε σε μία άλλη πολύ καλύτερη στο εξωτερικό και καλοπληρωμένη.

[Τάλως]

Μόνο σε υλιστικά πλαίσια μπαίνει.
Δουλεύεις για να κερδίσεις αν δεν έχεις την προσδοκία ΣΙΓΟΥΡΟΥ κέρδους δεν δουλεύεις.

αυτο το πιστευουν μονο στον δημοσιο τομεα - οπου μιλαμε για εναν φανταστικο κοσμο
που δεν δουλευει με τους ορους την πραγματικοτητας

στον ιδιωτικο αυτο απλα δεν υπαρχει και ειναι και λογικο

Τουλάχιστον εκεί που εργασία είναι λάτζα, βαρετή, απαξιωμένη και με κακές συνθήκες.

αν παμε να κανουμε μια ερευνα ειμαι σιγουρος οτι θα μας πουν πως κακες συνθηκες ειναι το να ιδρωνεις πιχι
το να ζεσταινεσαι το .
οσο για το βαρετη η μονη δουλεια που θα σου πει η μαζα πως δεν ειναι βαρετη θα ειναι αυτη του εισοδηματια
και γενικα αυτες που δεν εχεις ΚΑΝΕΝΑΝ πανω απο το κεφαλι σου


τι θλιψη

[Τάλως]

Ο όρος "τεμπέλης" ή "κηφήνας" είναι αφορισμός και γενίκευση.

κανενα λεξικο δεν το λεει αυτο

καμια λεξη δεν μπορει να αποτελει γενικευση

γενικευση εχει μονο να κανει το σε ποιο συνολο το εξαπολυεις η αν ειναι ατομικα

Καμιά φορά είναι ταμπέλα, στερεότυπο.

ναι οντως
και εχουμε πολλους αξιους να την φερουν

Το κολλάνε όταν θέλουν να απαξιώσουν κάποιον ή κάποια ομάδα ή κάποιο λαό με σκοπό να τον ληστεύουν και να τον χαρατσώνουν καλύτερα.

ναι σηκωθηκα ενα πρωι με βιτσια και θελω να απαξιωσω τους αλλους γυρω μου
εγω και οσοι αλλοι λεμε μια μεγαλη μεριδα του κοσμου τεμπεληδες

οκ αποψη σου
επειδη εξ ονοματος μου μπορω να πω κατι μονον εγω
λεω οτι προφανως δεν το λεω για κανεναν απο τους παραπανω λογους
και απλα εξεφρασα αυτο που ειδαν τα ματια μου και ακουσαν τα αφτια μου απο διαλογους μαζι τους

[Τάλως]

Αν δεν ικανοποιεί κανένα από τα 3 κριτήρια και το τρίτο είναι αρνητικό τότε δεν είναι τεμπέλης απλώς σκέφτεται ορθολογικά όπως θα σκεφτόταν οποιοσδήποτε επιχειρηματίας που σκέφτεται το κέρδος και τα ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ.

Γιατί να μη σκέφτεται το ίδιο και ο μικρός θνητός?

μαλιστα.....

οποτε απο το 2008 και ποιο πριν
ολοι αυτοι οι καναπεδατοι δεν τους καλυπταν οι δουλειες που ειχαμε στην ελλαδα?

καλα για ασχετους μας περνανε ? δεν ειμαστε στην Ουγκαντα ωστε να μην υπαρχουν δουλειες
ακομα και στις εποχες της αναπτυξης οπου ειχαμε καθε ειδους δουλεια
παλι και τοτε ΚΑΜΙΑ δουλεια δεν τους αρεσε

γιατι ?? ειπαμε γιατι !


η στραβος ειναι ο γιαλος η στραβα αρμενιζουμε

και για να το πω ποιο λαικα της στραβης Ψ#%@$ της φταινε και οι τριχες

[Τάλως]

Θα αναφέρω πάλι παράδειγμα:

Ένας παλιός μου φίλος.
Ήξερε 8 γλώσσες και με τα ελληνικά και τα αρχαία ελληνικά (Φιλόλογος)=10 γλώσσες Άπταιστα.

Ήταν νέος έμενε με τους γονείς και δούλευε για πενταροδεκάρες ως μεταφραστής διερμηνέας. Έπαιρνε πάρα πολύ μικρό μισθό που συμπληρωνόταν με τα τυχερά από καμιά μετάφραση.

Η δουλειά του δεν ικανοποιούσε το πρώτο κριτήριο αλλά τα άλλα δύο με το παραπάνω.

Οι ξένες γλώσσες ήταν αυτό που λάτρευε και έκανε τη δουλειά που του άρεσε.

Κάθε μέρα που δούλευε στο αντικείμενο αυτό τελειοποιούσε τις γλώσσες που έμαθε με κόπο, έξοδα και στερήσεις. Έτσι αποκτούσε ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα που θα τον έκανε περιζήτητο.

Η ταπεινή δουλειά του τον οδήγησε σε μία άλλη πολύ καλύτερη στο εξωτερικό και καλοπληρωμένη.

αρα τι καταλαβαμε ?
οτι το να πας να ζητας να καθισεις
σε ενα θεατρο με πληροτητα 100% αρα οπου δεν εχει κενες θεσεις
δεν σου φταιει κανεις.

εγω γιατι απο παιδι ηξερα οτι οι εκπαιδευτικοι θελουν χρονια μεχρι να διοριστουν?
γιατι το ελαβα υποψη μου? ??

γιατι ???? για να μην ειμαι μεσα σε αυτο τον μεγαλο αριθμο αυτων που περιμεναν τοτε στην επετηριδα (ετσι ηταν τοτε)
και αλλοι γιατι εκαναν τα στραβα ματια σε αυτο ?
γιατι 8 μηνες δουλεια και λιγες ωρες τη μερα με παχυ μισθο και επιδομα διακοπων ειναι καλο πακετο
εκει ειχαν ελπιδα και στο βυσμα

δεν θελει πολυ σκεψη

εκανε καρα μπαμ και το ελεγαν οτι ειναι πολυς κοσμος που περιμενει στον συγκεκριμενο κλαδο
αλλα αυτοι εκει
κανεις δεν τους εφταιξε

[alkinoos]

Θέλω να ζήσω το όνειρο,Θέλω Το Όνειρο Να Ζήσω...Γι'αυτό και άνοιξαν τα σύνορα άλλωστε για να ζήσει ο Έλληνας, όπως γίνεται δεκαετίες τώρα Η.Π.Α - Μεξικό με τους μετανάστες,το Ονειρο ! Και όταν το όνειρο γίνεται πρότυπο,κανένα κράτος,κανένας δεσμός και νόμος δεν είναι ικανός να αντισταθεί ,διότι όνειρο σημαίνει και αγορά,νέα γη,κέρδος,ανταγωνισμός..Αυτό που συνέβει στην Ελλάδα,συνέβει σε όλα τα δυτικά κράτη,ήρθε με την τηλεόραση το Ονειρο,ήρθε από το Χόλιγκουντ...





Υ.γ Πάμε όλοι μαζί


Στόχος είναι τα λεφτά
έτσι μου 'πε η μαμά,
έτσι μου 'πε και ο μπαμπάς
δεν αγάπησε κανείς
τους φτωχούς τους συγγενείς

Αυτοί οι στίχοι αντιπροσωπεύουν την ψευδαίσθηση της ευτυχίας ,το όνειρο <<Η Ωραία Ελλάς>>

[doctormarkon]

Έρχεται σύντομα.

Οι υποψήφιοι θα εκτείθενται σε βιτρίνα σαν τις πουτάνες του Άμστερνταμ.

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/ ... _6511.html

Αν είναι να περνάς από ξεφτίλα για να σε πάρει ένας εργοδότης τότε η τεμπελιά είναι τιμή και όχι ντροπή.

[Τάλως]

Αν είναι να περνάς από ξεφτίλα για να σε πάρει ένας εργοδότης τότε η τεμπελιά είναι τιμή και όχι ντροπή.

το ενα δεν αθωωνει το αλλο

Αν υποθεσουμε οτι το να ψαχνεις δουλεια ετσι ειναι ξεφτυλα

αυτο δεν θα πει οτι η τεμπελια ειναι τιμη - η τεμπελια ηταν και θα ειναι η μεγαλυτερη ξεφτυλα
γιατι απλα ο τεμπελης εχει βοελευθει στην κοινωνια του σημερα και παρασιτει βολεμενος πανω στους κοπους αλλων

επρεπε να ζουσαμε στις σπηλιες ακομα και θα βλεπαμε την καταληψη του καθε τεμπελη

[doctormarkon]

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Τάλως με όλη τη σημασία των στίχων.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΔΟΥΛΕΙΑ



Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.

Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες -"μα τι τρέχει;"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.

Θα σε πετάνε από δω κι από κει
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις πληρώσει ακριβά.

Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.

[Τάλως]

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Τάλως με όλη τη σημασία των στίχων.

ετσι γιατι το λεει το τραγουδι
γιατι ετσι μας αρεσει
απο την προοπτικη

ευχαριστουμε

εσυ μου αφιερωνεις Κατσιμιχες
και εγω Ισιοδο και Σολων

Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
η δουλειά δεν είναι ντροπή και ντροπή είναι η τεμπελιά

Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.
μπροστά από την αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα

Αργία μήτηρ πάσης κακίας.


Βλεπεις αναμεσα στους κατσιμιχεους και τους Ισιοδο και Σολων υπαρχει ουσιαστικη διαφορα.
καποιοι ακουνε κατσιμιχες και πινουν φραπεδακι
γιατι τους ειπαν να πανε να βγαλουν ΜΟΝΟΙ τους ενα κομματι ψωμι και νομιζουν οτι
τους βγηκε η ψυχη... ετσι εχουν καταντησει απο την καλοπεραση

και αλλοι παιρνουν στα σοβαρα τους 2 γιγαντες Ισιοδο και Σολων και ιδρωνουν ειτε εχουμε κριση ειτε οχι


Αλλα δεν πειραζει - αν συνεχισει κι αλλο η κριση θα ερθουμε σε εποχες του 30 η του 50 που για να φας επρεπε να ιδρωσεις και
να πιασεις τσαπα και να εχεις φουσκες στα χερια και τοτε τους δισκους(cd) αυτους με τα μεγαλα ανουσια λογια
θα τα βαζουμε για να διωχνουμε τα πουλια απο τα χωραφια
γιατι τοτε ισως μαθουμε τι θα πει πραγματικα το "εργαζομαι" και το "αχαριστια"


επιλογες ειναι αυτα

Υ.Γ αυτα που αναφερει το τραγουδι συμβαινουν μονο σε δουλους.
ε οποιος ειναι δουλος οκ
ποτε δεν μου εχουν συμβει ουτε και θα επιτρεψω σε καποιον να μου κανει κατι τεοιο.
και οσοι τα ανεχονται ειναι οι ιδιοι που ισοβια ανεχονταν τις καρπαζιες . δικαιωμα/επιλογη τους .

[doctormarkon]

Σωστός.

Αλλά στην εποχή εκείνη υπήρχε μόνο η δουλειά.

Κανείς δεν είπε για τη δουλειά.

Μόνο για τα παρελκόμενα.

Δεν μιλάμε για την εργασία και τη δημιουργία.
Έτσι κι αλλιώς ο άνθρωπος δημιουργεί ακόμα και αν δεν πληρώνεται γι αυτό ή δεν είναι το επίσημο επάγγελμα του.

Αλλο η δουλειά και άλλο αυτό ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ και μάλιστα με εκμετάλλευση της ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.

Δέχομαι τη δουλειά αλλά αρνούμαι όλα τα ..........παρελκόμενα.
Να περνάω από ξεφτίλα, να μου βάζει χέρι το αφεντικό εκμεταλλευόμενο την ανάγκη μου, να με προσβάλλει ή να μη μου δίνει τα χρήματα στο τέλος του μηνός και να απειλεί.

Τελικά δουλεύουμε με τα χέρια και όχι με τα ΝΕΥΡΑ και φυσικά το άγχος και τα ψυχοφάρμακα δεν είναι παράσημα προκοπής.

[Τάλως]

Αλλο η δουλειά και άλλο αυτό ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ και μάλιστα με εκμετάλλευση της ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.

απο ποτε?
Ποτε και κανενας δεν μας αναγκασε !

αυτο ειναι το κολπο αλλως τε
ολα ειναι επιλογη σου
σου σστολιζουν με φρουφρου κι αρρωματα καταστασεις και εσυ σαν καλοπερασακιας που εισαι ορμας μονος σου !

εξαναγκασμος υπηρχε παλια! τωρα πια δεν υπαρχει .

το αν μας ανοιγαν πορτες και εμεις περναμε φορα για αυτην με τα πολλα ροδοπεταλα χωρις να ελεγξουμε τι ειναι μετα
και τι θα ερθει με αυτη την επιλογη σε 20 χρονια ειναι αλλο θεμα!
και απο αυτες τις πορτες με τα ροδοπεταλα κανονισαν να παμε σε μερος που φαινεται να μην υπαρχει ευκολη εξοδος

γιατι εξοδος υπαρχει ειναι υποχρεωμενοι να την αφησουν αλλα δεν εβαλαν ροδοπεταλα γυρω της
παρα μονο βατα και αγκαθια
Ε οταν πρεπει απο τα ροδοπεταλα να πας στα βατα οσο να ναι κολωνεις και καθεσαι και γκρινιαζεις οτι φταινε ολοι
εκτος απο εσενα

εγω ετσι θα την παρομοιαζα την κατασταση