SystemFreaks™
Ναι έχω πιστωτικές. Ήμουν κορόϊδο και τις έβγαλα πριν 17 χρόνια και δεν με υποχρέωσε κανείς.ArELa έγραψε:ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί.
Γιατί η πιστωτική κάρτα που κουβαλάς τώρα, μια κάρτα ενός ληστρικού τραπεζικού συστήματος, δεν σου δημιουργεί φλύκταινες που σου κοτσάρει και ένα κάρο τόκο, αλλά φρικάρεις στην ιδέα μιας κάρτας που είναι προσωρινή λύση στη μετάβαση;
Έχω κάνει 30-40 συναλλαγές με αυτές από 3-4 μαγαζιά όλα κι όλα.
Αλλά δεν με υποχρεώνει κανείς να τη χρησιμοποιώ για να πάρω τσίχλες και παστέλι από το περίπτερο, σερβιέτες από το Σούπερ Μάρκετ, χαρτί υγείας από τα χαρτικά και ψωμί από το φούρνο.
Επειδή βλέπω τον Καζάκη καλοπροαίρετα και συμφωνώ σε πολλά μαζί του αυτό είναι ένα σκοτεινό σημείο που σηκώνει περισσότερη ανάλυση.
Έχει καλές προθέσεις να δημιουργήσει ένα Κράτος δικαίου και να απαλλαγεί ο κόσμος από τη δίνη που βρίσκεται.
Αλλά ποιός μου λέει ότι το σύστημα με τις κάρτες δεν θα πέσει στα χέρια κάποιων άλλων που θα το βρούνε έτοιμο και δεν θα έχουν καλές προθέσεις?
Όπως και να χει το πράγμα εγώ προσωπικά δεν έχω εμπιστοσύνη ούτε στον πισινό μου (με το συμπάθιο).
Και σε κάθε περίπτωση κρίνω ιδέες και λεγόμενα και όχι πρόσωπα.
Η υποχρεωτική κάρτα σε όλες τις συναλλαγές είναι χειρότερο μέσο ελέγχου από κάθε κάμερα.
Στην κάμερα βλέπουν εσένα να περπατάς στο δρόμο στη Σταδίου π.χ και έστω ότι συναντάς κάποιον ή κάποιους. Ένας άνθρωπος μέσα στο πλήθος τρέχα γύρευε ψύλλους στ' άχυρα. Αν και όποιο σύστημα παρακολούθησης το θεωρώ απαράδεκτο η κάρτα είναι το κορυφαίο.
Πρώτον αποτελεί ακτινογραφία όλης της προσωπικότητας σου και των επιλογών σου ακόμα και των πιό μικρών ανεπαίσθητων, καθημερινών και λεπτομερών.
Για παράδειγμα με την πιστωτική ξέρουν ότι πήρα παπούτσια το 1996 ένα πλυντήριο το 2001 έναν υπολογιστή το 2000 ένα ψυγείο το 2003 έναν υπολογιστή πάλι το 2007 και ένα πλυντήριο πιάτων το 2009 και κάτι τρέχει στα γύφτικα που κάποιοι γνωρίζουν κάποιες συναλλαγές που έκανα από το 1996 το 0.2% των συναλλαγών μου τα 17 τελευταία χρόνια. Τίποτα δεν σημαίνουν για μένα και για την προσωπικότητα μου ή το χαρακτήρα μου. Ξέρουν σκόρπια θραύσματα από τη ζωή μου και όχι τη ζωή μου ολόκληρη.
Δεύτερον. Εκτός από τον "προσωπικό" έλεγχο έχουμε και έλεγχο σε ομάδες και πληθυσμούς ανάλογα με τα στατιστικά που συλλέγονται που σε ένα δεύτερο επίπεδο σε πιάνει προσωπικά ακόμα και αν δεν λειτουργείς με τον τρόπο που λειτουργεί η ομάδα. Όλοι κάνουν αυτό άρα και εσύ το έκανες άρα θα υποστείς τούτο και κείνο. Ο Foucault έλεγε αυτό τον τρόπο ελέγχου governmentality όποιος το γκουγκλάρει θα δει πολλά. Και όχι πως κάνω το Foucault θεό. Όποιος παρατηρήσει θα καταλάβει ότι το governmentality είναι ένας τύπος ελέγχου που τον τρώμε στη μάπα καθημερινά και είναι αυτός που μας έχει ρημάξει παρ όλο που δεν μας πιάνει προσωπικά τουλάχιστον "άμεσα".
Τρίτον. Θα κλείσουν ΟΛΑ τα μικρομάγαζα και θα μείνουν οι πολυεθνικές.
Τέταρτον. Κάθε συναλλαγή θα παίρνει "χρόνο" και ο χρόνος είναι χρήμα. Θα υπάρχουν ουρές. Αν δώσεις σημασία το χρόνο που χάνεις στις ουρές καθημερινά, ένας μήνας από τη ζωή σου είναι σε.......αναμονή.
