Θεοδόσιος Α΄
- firefightergr
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 4070
- Εγγραφή: Παρ 08 Οκτ 2010, 17:58
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: ΔΡΑΜΑ
- Έλαβε Likes: 6 φορές
Θεοδόσιος Α΄
Από τη βικιπαίδεια
Ο Ιβηρικής καταγωγής Φλάβιος Θεοδόσιος Αύγουστος (Flavius Theodosius Augstus), ή Θεοδόσιος Α' (11 Ιανουαρίου 347 – 17 Ιανουαρίου 395), o αποκαλούμενος στη συνέχεια Μέγας, ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 379 έως το 395. Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με το Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β' μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β' και από το 392 και μετά με συναυτοκράτορα τον γιο του Αρκάδιο.
Η θρησκευτική πολιτική του
Ο Μέγας Θεοδόσιος κατά τα αρχικά έτη της διακυβέρνησής του, εφήρμοσε μια μετριοπαθή θρησκευτική πολιτική, κυρίως λόγω της παρουσίας μικρών και αποδυναμωμένων ομάδων, που εξακολουθούσαν ακόμα να έχουν ως πίστη την «εθνική» θρησκεία. Σε κάθε περίπτωση, ενίσχυσε περαιτέρω την χριστιανική πίστη, χωρίς να μεταβάλει ουσιαστικά με κάποια διάταξη το περιεχόμενο της πολιτικής αντιμετώπισης της «εθνικής» θρησκείας, με εξαίρεση το 383 όταν και απαγόρευσε με ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας τους όποιον τελούσε προσφορές θυσιών. Λίγο νωρίτερα, το 380 σε συνενόηση με το Γρατιανό, ο οποίος αν και δεν ήταν ο διάδοχος στο Δυτικό κομμάτι της Αυτοκρατορίας, κατείχε όμως στα χέρια του την εξουσία, είχε απαγόρευσει όλες τις Θρησκείες πλην της χριστιανικής, που όμως λόγο της μετριοπαθούς πολιτικής του, δεν τις εξεδίωξε. H μεγαλύτερη σπουδή του Θεοδοσίου αφορούσε κατά κύριο λόγο την αντιμετώπιση των αιρετικών ομάδων, δηλαδή όσων διαφωνούσαν με τις αποφάσεις της Ά Οικουμενικής συνόδου. Έτσι θέλοντας να εξουδετερώσει την εσωτερική διάσπαση του χριστιανισμού, συγκάλεσε, όπως και ο Κωνσταντίνος, σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη (Β’ Οικουμενική) το 381 για την καταπολέμηση των Αρειανών –που δεν είχαν εκλείψει– η οποία συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστης. Ο διορισμός ως επάρχου της Ανατολής, του Ματέρνου Κυνηγίου το 384, φαίνεται πως αποτέλεσε την αφετηρία πιέσεων στους εναπομείναντες «εθνικούς» και ειδωλολάτρες. Την ίδια εποχή κατά τον ιστορικό Σωκράτη, καταστραφήκαν πολλοί ναοί των εθνικών και ειδωλολατρών, κατά κύριο λόγο στην Αίγυπτο και τη Συρία, ενώ πολλοί άλλοι μετατραπήκαν σε χριστιανικούς ναούς. Ο Θεοδόσιος αντιλαμβανόμενος όμως οτι αυτή η πολιτική ήταν αδιέξοδη, φρόντισε με το θάνατο του Κυνηγίου το 388, να τον διαδεχθεί ο Ευτόλμιος Τατιανός, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα μετριοπαθής σε θρησκευτικά ζητήματα και ο οποίος με την άνοδό του στον επαρχικό αξίωμα, έπαυσε πλήρως τους διωγμούς, ενώ με διατάγματα υπό την ονομασία του Θεοδοσίου, απαγόρευε τις καταστροφές ναών.
Η πολιτική του Μεγάλου Θεοδοσίου όμως οξύνθηκε μετά το 392 όταν στη Δύση ο Φλάβιος Ευγένιος και πολλοί αριστοκράτες εθνικοί, με προεξάρχοντα τον στρατηγό Αρβογάστη, στήριξαν υποψηφιότητα για τον Αυτοκρατορικό θρόνο, τον πρώην έμπιστο του Θεοδοσίου και εθνικό Νικόμαχο Φλαβιανό. Ο ίδιος μάλιστα αγωνίστηκε με πάθος για την αναβίωση της παλαιάς θρησκείας, φτάνοντας σε σημείο να υποσχεθεί, πως σε περίπτωση εκλογής του, θα μετατρέψει σε στάβλους το χριστιανικό ναό του Αμβροσίου. Η αντιπαράθεση αυτή έφτασε σε πολεμική σύρραξη στον ποταμό Φρίγδο της Ακηλυίας, με αποτέλσμα τη συντριβή των δυνάμεων του Αρβογάστη και του Νικόμαχου, οι οποίοι και αυτοκτόνησαν. Ο Θεοδόσιος συνέδεσε άρρηκτα τη νίκη αυτή με τον έναν Θεό των χριστιανών. Παρόλα αυτά με το πέρας της νίκης δεν έδειξε εκδικητικές διαθέσεις, αλλά με νέα διατάγματα ενίσχυσε και άλλο τη θέση του χριστιανισμού στην αυτοκτρατορία, όντας πανίσχυρος, μεταξύ 392 και 394. Σήμερα επίσης πιστεύεται οτι δεν εξέδωσε διάταγμα επι των ημερών του, για παύση των Ολυμπιακών αγώνων, όπως πολλοί του αποδίδουν. Εν τέλει ο Μέγας Θεοδόσιος με τη θρησκευτική πολιτική του, καθόρισε την εξαιρετική θέση της εκκλησίας στις δομές της λειτουργίας της αυτοκρατορίας, κατοχυρώνοντας το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία.
Γίναμε χριστιανοί (μας έκαναν) εξαιτείας ενός "μνημονίου" τόσο απλά.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE% ... E%91%CE%84
Κατά τα άλλα σφάζουμε κόκορα στη θεμελίωση παρουσία ιερέα.
Για να γνωρίζουν οι Έλληνες πως κληρονόμησαν τη θρησκεία τους.
Πιστεύετε σε ότι πίστευαν οι γονείς σας και όχι από δική σας επιλογή,όπως οι μουσουλμάνοι που γενιούνται από μουσουλμάνους γονείς,οι ινδουιστές από ινδουιστές γονείς,οι βουδιστές από βουδιστές γονείς κλπ,κλπ,κλπ
τι δεν καταλαβαίνετε;
Oλοι οι παραπάνω πιστοί πιστεύουν και θεωρούν ότι η δική τους θρησκεία είναι η σωστή.
Ποιός έχει δίκιο;Και ποιός θα το κρίνει αυτό;
Ο Ιβηρικής καταγωγής Φλάβιος Θεοδόσιος Αύγουστος (Flavius Theodosius Augstus), ή Θεοδόσιος Α' (11 Ιανουαρίου 347 – 17 Ιανουαρίου 395), o αποκαλούμενος στη συνέχεια Μέγας, ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 379 έως το 395. Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με το Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β' μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β' και από το 392 και μετά με συναυτοκράτορα τον γιο του Αρκάδιο.
Η θρησκευτική πολιτική του
Ο Μέγας Θεοδόσιος κατά τα αρχικά έτη της διακυβέρνησής του, εφήρμοσε μια μετριοπαθή θρησκευτική πολιτική, κυρίως λόγω της παρουσίας μικρών και αποδυναμωμένων ομάδων, που εξακολουθούσαν ακόμα να έχουν ως πίστη την «εθνική» θρησκεία. Σε κάθε περίπτωση, ενίσχυσε περαιτέρω την χριστιανική πίστη, χωρίς να μεταβάλει ουσιαστικά με κάποια διάταξη το περιεχόμενο της πολιτικής αντιμετώπισης της «εθνικής» θρησκείας, με εξαίρεση το 383 όταν και απαγόρευσε με ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας τους όποιον τελούσε προσφορές θυσιών. Λίγο νωρίτερα, το 380 σε συνενόηση με το Γρατιανό, ο οποίος αν και δεν ήταν ο διάδοχος στο Δυτικό κομμάτι της Αυτοκρατορίας, κατείχε όμως στα χέρια του την εξουσία, είχε απαγόρευσει όλες τις Θρησκείες πλην της χριστιανικής, που όμως λόγο της μετριοπαθούς πολιτικής του, δεν τις εξεδίωξε. H μεγαλύτερη σπουδή του Θεοδοσίου αφορούσε κατά κύριο λόγο την αντιμετώπιση των αιρετικών ομάδων, δηλαδή όσων διαφωνούσαν με τις αποφάσεις της Ά Οικουμενικής συνόδου. Έτσι θέλοντας να εξουδετερώσει την εσωτερική διάσπαση του χριστιανισμού, συγκάλεσε, όπως και ο Κωνσταντίνος, σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη (Β’ Οικουμενική) το 381 για την καταπολέμηση των Αρειανών –που δεν είχαν εκλείψει– η οποία συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστης. Ο διορισμός ως επάρχου της Ανατολής, του Ματέρνου Κυνηγίου το 384, φαίνεται πως αποτέλεσε την αφετηρία πιέσεων στους εναπομείναντες «εθνικούς» και ειδωλολάτρες. Την ίδια εποχή κατά τον ιστορικό Σωκράτη, καταστραφήκαν πολλοί ναοί των εθνικών και ειδωλολατρών, κατά κύριο λόγο στην Αίγυπτο και τη Συρία, ενώ πολλοί άλλοι μετατραπήκαν σε χριστιανικούς ναούς. Ο Θεοδόσιος αντιλαμβανόμενος όμως οτι αυτή η πολιτική ήταν αδιέξοδη, φρόντισε με το θάνατο του Κυνηγίου το 388, να τον διαδεχθεί ο Ευτόλμιος Τατιανός, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα μετριοπαθής σε θρησκευτικά ζητήματα και ο οποίος με την άνοδό του στον επαρχικό αξίωμα, έπαυσε πλήρως τους διωγμούς, ενώ με διατάγματα υπό την ονομασία του Θεοδοσίου, απαγόρευε τις καταστροφές ναών.
Η πολιτική του Μεγάλου Θεοδοσίου όμως οξύνθηκε μετά το 392 όταν στη Δύση ο Φλάβιος Ευγένιος και πολλοί αριστοκράτες εθνικοί, με προεξάρχοντα τον στρατηγό Αρβογάστη, στήριξαν υποψηφιότητα για τον Αυτοκρατορικό θρόνο, τον πρώην έμπιστο του Θεοδοσίου και εθνικό Νικόμαχο Φλαβιανό. Ο ίδιος μάλιστα αγωνίστηκε με πάθος για την αναβίωση της παλαιάς θρησκείας, φτάνοντας σε σημείο να υποσχεθεί, πως σε περίπτωση εκλογής του, θα μετατρέψει σε στάβλους το χριστιανικό ναό του Αμβροσίου. Η αντιπαράθεση αυτή έφτασε σε πολεμική σύρραξη στον ποταμό Φρίγδο της Ακηλυίας, με αποτέλσμα τη συντριβή των δυνάμεων του Αρβογάστη και του Νικόμαχου, οι οποίοι και αυτοκτόνησαν. Ο Θεοδόσιος συνέδεσε άρρηκτα τη νίκη αυτή με τον έναν Θεό των χριστιανών. Παρόλα αυτά με το πέρας της νίκης δεν έδειξε εκδικητικές διαθέσεις, αλλά με νέα διατάγματα ενίσχυσε και άλλο τη θέση του χριστιανισμού στην αυτοκτρατορία, όντας πανίσχυρος, μεταξύ 392 και 394. Σήμερα επίσης πιστεύεται οτι δεν εξέδωσε διάταγμα επι των ημερών του, για παύση των Ολυμπιακών αγώνων, όπως πολλοί του αποδίδουν. Εν τέλει ο Μέγας Θεοδόσιος με τη θρησκευτική πολιτική του, καθόρισε την εξαιρετική θέση της εκκλησίας στις δομές της λειτουργίας της αυτοκρατορίας, κατοχυρώνοντας το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία.
Γίναμε χριστιανοί (μας έκαναν) εξαιτείας ενός "μνημονίου" τόσο απλά.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE% ... E%91%CE%84
Κατά τα άλλα σφάζουμε κόκορα στη θεμελίωση παρουσία ιερέα.
Για να γνωρίζουν οι Έλληνες πως κληρονόμησαν τη θρησκεία τους.
Πιστεύετε σε ότι πίστευαν οι γονείς σας και όχι από δική σας επιλογή,όπως οι μουσουλμάνοι που γενιούνται από μουσουλμάνους γονείς,οι ινδουιστές από ινδουιστές γονείς,οι βουδιστές από βουδιστές γονείς κλπ,κλπ,κλπ
τι δεν καταλαβαίνετε;
Oλοι οι παραπάνω πιστοί πιστεύουν και θεωρούν ότι η δική τους θρησκεία είναι η σωστή.
Ποιός έχει δίκιο;Και ποιός θα το κρίνει αυτό;
"Those who danced were thought to be quite insane by those who could not hear the music.
John Milton"
[img]http://i44.tinypic.com/2vj6jpz.gif[/img]
“It’s better to walk alone, than with a crowd going in the wrong direction.”
Diane Grant
"sursum corda"
John Milton"
[img]http://i44.tinypic.com/2vj6jpz.gif[/img]
“It’s better to walk alone, than with a crowd going in the wrong direction.”
Diane Grant
"sursum corda"
Re: Θεοδόσιος Α΄
μου αρεσει που αρχιζει με μετριοπαθη πολιτικη και μετα λεει εκτος απο τοτε που βιαζε παρθενες (χιουμορ ξανα).
Δηλαδη τι πρεπει να κανει για να ειναι φονταμεταλιστης;
Δηλαδη τι πρεπει να κανει για να ειναι φονταμεταλιστης;
- firefightergr
- "Δεν παίζεται" Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 4070
- Εγγραφή: Παρ 08 Οκτ 2010, 17:58
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: ΔΡΑΜΑ
- Έλαβε Likes: 6 φορές
Re: Θεοδόσιος Α΄
Πόσα άτομα γνωρίζετε που εκτός από τη θρησκεία κληρονόμησαν και τη πολιτική ιδεολογία από τους γονείς τους;
Για να μη πω για τη παιδεία τη συμπεριφορά και αγωγή.
Θύματα πλύσης εγκεφάλου από τα γεννοφάσκια μας τόσο που μας έχει ποτίσει ως το κόκκαλο και είναι δύσκολο να σκεφτείς κάτι διαφορετικό.
Απλά δεν είμαστε ο εαυτός μας είμαστε προϊόν κατασκευασμένο,προγραμματισμένοι υπολογιστές, σύμφωνα με τα πρότυπα της οικογένειας ,του σχολείου ,της κοινωνίας.
Έχουν αναφερθεί ξανά όλα αυτά αλλά καλό είναι να τα θυμόμαστε.
Για να μη πω για τη παιδεία τη συμπεριφορά και αγωγή.
Θύματα πλύσης εγκεφάλου από τα γεννοφάσκια μας τόσο που μας έχει ποτίσει ως το κόκκαλο και είναι δύσκολο να σκεφτείς κάτι διαφορετικό.
Απλά δεν είμαστε ο εαυτός μας είμαστε προϊόν κατασκευασμένο,προγραμματισμένοι υπολογιστές, σύμφωνα με τα πρότυπα της οικογένειας ,του σχολείου ,της κοινωνίας.
Έχουν αναφερθεί ξανά όλα αυτά αλλά καλό είναι να τα θυμόμαστε.
"Those who danced were thought to be quite insane by those who could not hear the music.
John Milton"
[img]http://i44.tinypic.com/2vj6jpz.gif[/img]
“It’s better to walk alone, than with a crowd going in the wrong direction.”
Diane Grant
"sursum corda"
John Milton"
[img]http://i44.tinypic.com/2vj6jpz.gif[/img]
“It’s better to walk alone, than with a crowd going in the wrong direction.”
Diane Grant
"sursum corda"
Re: Θεοδόσιος Α΄
Παντου υπαρχουν ανθρωποι που αμφισβητησαν τις θρησκειες της κοινωνιας των γονιων τις πολιτικες τους θεασεις κλπ.
Ακομα και στις μουσουλμανικες χωρες οι "απιστοι" εχουν γινει pain in the ass :p
Ακομα και στις μουσουλμανικες χωρες οι "απιστοι" εχουν γινει pain in the ass :p
- Dhmellhn
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 4046
- Εγγραφή: Τετ 18 Απρ 2007, 15:16
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: ΕΛ-ΛΑΣ
- Έδωσε Likes: 27 φορές
- Έλαβε Likes: 71 φορές
Re: Θεοδόσιος Α΄
Όταν αναφέρεστε στην αναβίωση της λεγόμενης και αρχαίας θρησκείας, θα πρέπει να έχετε υπ' όψιν ότι τον 4ο μ.Χ αιώνα είχε ελάχιστα κοινά με εκείνη της κλασσικής εποχής. Για την ακρίβεια, η αλλοίωσή της είχε ξεκινήσει από τα ελληνιστικά έτη με την εισαγωγή του θρησκευτικού συγκριτισμού.
Όσο για την αναγνώριση του χριστιανισμού το έχω γράψει επανειλλημένως. Επρόκειτο, καθαρά, για ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση του Μ. Κωνσταντίνου. Ο Θεοδόσιος ήρθε να σφραγίσει αυτή την απόφαση με την καθιέρωσή του ως επίσημης θρησκείας με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο. Δεν ήταν και κανένας του κατηχητικού. Πολιτική έκανε. Στην Πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Κανόνας απαράβατος εδώ και χιλιετίες.
Όσο για την αναγνώριση του χριστιανισμού το έχω γράψει επανειλλημένως. Επρόκειτο, καθαρά, για ΠΟΛΙΤΙΚΗ απόφαση του Μ. Κωνσταντίνου. Ο Θεοδόσιος ήρθε να σφραγίσει αυτή την απόφαση με την καθιέρωσή του ως επίσημης θρησκείας με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο. Δεν ήταν και κανένας του κατηχητικού. Πολιτική έκανε. Στην Πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Κανόνας απαράβατος εδώ και χιλιετίες.
Δεν έχουμε αιώνιους συμμάχους ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντά μας είναι αιώνια και διηνεκή. Αυτά έχουμε καθήκον να τα προασπίσουμε. (ΛΟΡΔΟΣ ΠΑΛΜΕΡΣΤΟΝ)