Ρωσικο ενταλαμα σύλληψης για τον σόρος.

[delfini05]

Θεωρητικά ζούμε σε μια πυραμιδοειδή κοινωνία. Εφόσον η βάση είναι σαθρή θα πλακωθεί από τα ανώτερα στρώματα. Η διάβρωση όμως επηρεάζει & τους υπόλοιπους & μορφοποιείται από αυτούς, άρα η κορυφή θα βρεθεί στο ίδιο ύψος με τη βάση. Αν, για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η μορφή, χρειάζεται κάποιου είδους υποστήριξη αυτή δεν θα ήταν η διακοπή/στάση πληρωμής των χρεών που έχει αναλάβει η βάση εν αγνοία της; Έτσι δεν θα αναγνωριζόταν η ισχύς των πολιτών αντί να μας θεωρούν το λάδι που κινεί τη μηχανή;

& αν τελικά η κίνηση του Πούτιν στεφθεί με επιτυχία μου περνάνε δύο ενδεχόμενα από το μυαλό.
1) Δίνει για βορά ένα θύμα & τελείωσε το όλο θέμα.
2) Διεκδίκηση του δικαιώματος της πλανηταρχίας στο οικονομικό-διοικητικό τομέα του πλανήτη. Ο Μπάμιας τι θα κάνει μετά; Θα υποβάλει τα σέβη του; Δεν νομίζω...

[Exciter]

Σε κάθε ανώνυμη εταιρεία, των τραπεζών συμπεριλαμβανομένων, στόχος ΔΕΝ (πρέπει να) είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους αλλά η μεγιστοποίηση της αξίας για τους μετόχους.

Με την παρένθεση υπαινίσσεσαι κάτι?

Φυσικά. Το αναπτύσσω αμέσως μετά. Ότι ενώ πρέπει να κοιτούν το πως να μεγιστοποιούν την αξία, κοιτούν τα (βραχυπρόθεσμα) κέρδη, όπως αυτά αποτυπώνονται στις οικονομικές καταστάσεις. (κι'αυτή η διατύπωση υπαινιγμό περιλαμβάνει, τεσπα).

Το πρόβλημα συνολικότερα είναι ότι ενώ υπάρχει ένα ικανοποιητικό θεσμικό πλαίσιο (σε ορισμένα μάλιστα σημεία του είναι και υπερβολικό), είναι εντελώς διαβρωμένο.

Απορώ και που το συζητάμε.
Όχι εμείς εδώ αλλά ο πλανήτης ολόκληρος.
Είναι σαν να λέμε έχουμε μια super ντούπερ high tech τάπα
να βουλώσουμε μια τρύπα
για να μην βγαίνουν εκρηκτικά αέρια από μέσα
αλλά
ο τοίχος είναι διαβρωμένος.

Εγώ λέω ότι το σύστημα έχει πάψει να λειτουργεί επ'οφελεία μας κυρίως διότι όσοι είναι εντεταλμένοι να το ελέγχουν δεν κάνουν τη δουλειά τους. Σ'αυτούς περιλαμβάνονται (ενδεικτική και όχι αποκλειστική παράθεση): Ορκωτοί, ανεξάρτητα μέλη ΔΣ, εποπτικές αρχές, ανεξάρτητες αρχές (π.χ. επιτροπή ανταγωνισμού) και φυσικά οι "πολιτικοί προϊστάμενοι".

Νομίζω, αν καταλαβαίνω καλά, από τους υπαινιγμούς σου
ότι την ίδια γνώμη έχουμε τελικά για τις τράπεζες.
Απλώς στο δικό μου μυαλό ηχεί σαν κάτι εξαιρετικά πολύπλοκο
και γεμάτο ίντριγκες.

Εγώ δεν βλέπω και πολλές ίντριγκες, για να πω την αλήθεια... απλή εφαρμογή κανόνων της λογικής: όταν κάποιος έχει το μέλι στα δάχτυλα και κανέναν να τον ελέγχει ουσιαστικά, όχι απλώς θα το γλείψει, αλλά θα ξαναβάλει και το χέρι στο βάζο, μέχρι να το τελειώσει.

ερώτηση: αν είχες μετοχές μιας τράπεζας σήμερα στα χέρια σου
θα τις αντάλλαζες με άλλες μετοχές σαν και αυτές που προτείνει
ο κύριος στο προηγούμενο βίντεο? (εταιρεία μεταλλευμάτων?)
θα τις ρευστοποιούσες?
η θα τις άφηνες πιστεύοντας ότι τα πράγματα θα αλλάξουν
και θα έχεις κέρδη μακροπρόθεσμα?

Ξεκινώντας από το τελευταίο, να σημειώσω ότι ο Κέυνς έλεγε in the long run, we're all dead.

Τι σημαίνει για σένα το "μακροπρόθεσμα"; Για τον Buffet ας πούμε σημαίνει δεκαετία και βάλε, για έναν παίκτη στην αγορά συναλλάγματος το πολύ τρίμηνο. Πάντως ο Sinclair στο βίντεο μίλησε για 1-2 χρόνια και για αμετικανικές μετοχές.

Προσωπικά ποτέ δεν με έθελγαν ιδιαίτερα οι τραπεζικές μετοχές ιδιαίτερα (αν και είχα κάποτε). Δεν θεωρώ ότι είναι καλή εποχή για να κρατά κάποιος τραπεζικές μετοχές, διότι έχουν πολλούς σκελετούς στα ντουλάπια τους. Έχουν φάει ήδη αρκετό ξύλο (δες ας πούμε την Citigroup εδώ) αλλά το όριο είναι πάντοτε το μηδέν. Δεν είμαι όμως και πολύ αισιόδοξος για το μέλλον των λοιπών μετοχών... μπορεί πράγματι το QE3 να είναι λόγος να κινηθούν ανοδικά, αλλά η οικονομία (αμερικανική και ευρωπαϊκή) δεν πάει καθόλου καλά.

Ενδιαφέρεσαι να επενδύσεις;

[ION 4ever]

Ενδιαφέρεσαι να επενδύσεις;

Α μπα!! βρέθηκαν στα χέρια μου κάτι μετοχές στων μινωικών γραμμών
από κληρονομιά.
Όχι τίποτα σπουδαίο.
δύο χιλιάδες ευρώ περίπου όταν ήρθαν στα χέρια μου.
Τώρα η αξία τους έχει πέσει σε φρικτό βαθμό που έχω μετανοιώσει
που δεν τις ρευστοποίησα τότε που τις πήρα.
Δεν αξίζουν πλέον ούτε ως κεφάλαιο κίνησης.
Αν είχα να επενδύσω θα επένδυα και στις τρεις που περιγράφεις.
Ανάλογα το ποσό και τις προτάσεις.
Αν και πιστεύω πως για το μακροπρόθεσμο σχέδιο σε βάθος 10ετίας
είναι καλά μόνο μέσα σε ένα υγιές σύστημα.
Για το μεσοπρόθεσμο (1 με 2 χρόνια) μμμ!!!
είναι ρίσκο με τα γεγονότα όπως τρέχουν...
Το τρίμηνο ακούγεται πολύ ωραίο αλλά όπως λές και εσύ
πρέπει να είναι κανείς παίκτης. δηλ γνώστης.

[enigma]

Enigma help!!!!

Απλά δεν πρόσεξες την απάντηση καλή μου !

Τι συμβαίνει όταν μία τράπεζα δρα από τη μία μεριά για ίδιον όφελος και από την άλλη ως διαχειριστής κεφαλαίων τρίτων, και ταυτόχρονα μπορεί να επηρεάσει την απόφαση γνωμοδοτικού οργάνου (όπως το ISDA) για μεταξύ τους συναλλαγή;

Δεν είναι καθόλου ρητορικό το ερώτημα.

Ο μεγαλομέτοχος ρίχνει τον μικρομέτοχο, ο διαχειριστής των αμοιβαίων δεν βγάζει ούτε το νερό που πίνει για τα ρίσκα που αναλαμβάνει (τα μπόνους του όμως τα παίρνει κανονικά, γιατί δεν συνυπολογίζουν το ρίσκο), οι εποπτικές αρχές σφυρίζουν αδιάφορα, οι τραπεζίτες παίρνουν όλο και μεγαλύτερα ρίσκα και όταν χάνουν οι ζημιές τελικά φορτώνονται στους φορολογούμενους, ενώ καταφέρνουν τελικά να είναι και κριτές και κρινόμενοι στις διαφορές τους κλπ κλπ. Έσε μέσα.