Θα 'μαι κοντα σου όταν με θες

[Hlios]

Θα 'μαι κοντα σου όταν με θες - Α.Ιωαννίδης




Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαις.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...

[Hlios]

Μα τι λέει ο άνθρωπος?
Τι λέει?
Πως περιγράφει έτσι μέσα σε 10 αράδες την φύση μας?

[Dread]

Το πόσες φορές έχω δηλώσει θαυμαστής του Αλκίνοου, το πόσες φορές τον έχω δει ζωντανά....

Απλά, ο σημαντικότερος , κατ' εμέ, νέος δημιουργός στην Ελλάδα, τα τελευταία 10 - 15 χρόνια....

[Dread]

Και το αγαπημένο μου....

Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου,πως θα μ' αντέξεις,
που 'μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.

Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δώ,
κι αν σε πεθύμησα δε ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το 'χα πει ένα πρωί βροχερό.

Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.

Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.

Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν' το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.

Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.

[Hlios]

Και το αγαπημένο μου....

Απλά κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό.
+1.000.000.000

[Irene3006]

Κι εμένα αγαπημένος μου ο Ιωαννίδης... Τον έχω δει σε δύο σόλο συναυλίες... Απλά υποκλίνομαι στην ψυχή του...!
Μου αρέσουν όλα του τα κομμάτια, αλλά εκτός από τα δύο παραπάνω, θα ξεχωρίσω και τα εξής...





Και ας μην ξεχνάμε ποτέ...
"Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο... Όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι ΕΣΥ..."

[seliniasmenos]

Με τον Αλκινοο έχω περάσει μια μεγάλη φάση της ζωής μου (η οποία να μην ξανάρθει ποτέ ), πάντως έχω δει ουκ ολίγες φορές τον Αλκίνοο ζωντανά και φυσικά σε συναυλίες είναι πολύ πιο κορυφαίος.
Οπως και να έχει, ορίστε το αγαπημένο μου κομμάτι. Σχετικά άγνωστο στους πολλούς, αλλά ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ.

[Dread]

Και ένα από τον πρώτο του δίσκο (σε μουσική του Ζούδιαρη), το οποίο με δυσκόλεψε τότε στην κιθάρα με τις dim και τα sus4 που έχει, αλλά χαλάλι του (για την Ειρήνη που ξέρω οτι θα της αρέσει).

Πάνε δυο μήνες που 'χω να σε δω
ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα,
ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα.

Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
πως της μορφής σου το πορτρέτο ξεθωριάζει
όμως αληθινά στο λέω, δεν πειράζει
κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις.

Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
να 'ξερες πόσο με πονάς
κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
και τρομαγμένος ξυπνώ.

Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης
κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα για μένα
είναι οδυνηρό που δε σε είδα ν' αστράφτεις
μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη.

[PELTASTIS VARNAVAS]

δυνατο πατριωτακι μου ο Αλκινοος

προσυπογραφω τα ανωτερω

ολοι μας εχουμε καποια περιοδο...αλκινοο-πληκτη πικρογλυκη

με μεγαλες διψα για ζωη τοσο..που θελαμε να πιουμε ολον τον βοσπορον


αθθυμουμαι καπου στου γκυζη σε λαηβ αλκινοου προ 15ετιας περιπου...χαμος...
τελευταιο τραγουδι...να χαμηλωνουν τα φωτα...να σιωπουν τα οργανα
και το κυπριωτακι να λεει το νανουρισμα το παραδοσιακο της ΑγιαΜαρινας
Αγια Μαρινα και κυρα
που ποκοιμιζεις τα παιθκια...

και η Χριστινα-Αντιγονη της παρεας "επρεπε" να παρει τη σκληρη αποφαση
του να σβησει μια "ανεπιθυμητη" ζωη μεσα της -εκ νεανικης επιπολαιοτητος-
οπως και τωρα ηταν παραμονες του Αγιου Στυλιανου

-συμπτωσεις-

δεν ξερω τι μετρησε μεσα της...
ποια δοντια εσφιξε...ποια παντελονια τιμησε
ολα πηγαν καλα...και η μικρουλα...ετοιμαζεται για λοουερ

[seliniasmenos]

[Irene3006]

Μπροστά σε δύο χιλιάδες ανθρώπους το είπε ακαπέλα...

Dread συνήθως στα κομμάτια του βάζει ψαγμένες και ξεχωριστές συγχορδίες!
Αλλά του ανθρώπου πλέον είναι προέκταση του κορμιού του η κιθάρα...
Όντως μ' αρέσει πολύ...

[seliniasmenos]

Kάποτε άκουγα αυτό το τραγούδι και δάκρυζα. Σήμερα το ακούω και χαμογελάω

Όποιος με ψάχνει θα με βρει στην άκρη εκεί του δρόμου

[Irene3006]

Στης μέρας το λεπτό σκοινί, στεγνώνουν οι άλλοι μου εαυτοί...
Και παραμένω ίδιος...

[delfini05]

[Irene3006]

Ζωή μου που είσαι άδεια, γέλα λίγο αν μ' αγαπάς...
Ανθίζουνε τ'αστέρια, όνειρό μου, οταν περνάς...