SystemFreaks™
Σε αυτούς που έφυγαν και σε όσους υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας....
Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
-
KAL EL
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1368
- Εγγραφή: Πέμ 02 Σεπ 2010, 21:43
- Irc ψευδώνυμο: KAL EL
- Φύλο: Γυναίκα
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Τιμή και δόξα στους ήρωές μας
Σε αυτούς που έφυγαν και σε όσους υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας....
Σε αυτούς που έφυγαν και σε όσους υπάρχουν ακόμα ανάμεσά μας....
<<Αναιρώ, όπως δεν αναίρεσε ποτέ κανείς, και είμαι εν τούτοις το αντίθετο ενός αρνητικού πνεύματος>>
FR.NIETZSCHE - ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Πώς κανείς γίνεται, εκείνο που είναι)
FR.NIETZSCHE - ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (Πώς κανείς γίνεται, εκείνο που είναι)
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Οδυσσέας Ελύτης , Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη
Μ' ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά
Μ' ένα κλαδάκι λησμονιάς στ' αριστερό του αυτί
Μοιάζει μπαξές που του 'φυγαν άξαφνα τα πουλιά
Μοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά
Μοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε
Μόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα
Κι ή απορία μαρμάρωσε . . .
Κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη.
Αιώνες μαύροι γύρω του,
Αλυχτούν με σκελετούς σκυλιών τη φοβερή σιωπή
Κι οι ώρες που ξανάγιναν πέτρινες περιστέρες,
Ακούν με προσοχή.
'Όμως το γέλιο κάηκε, όμως η γη κουφάθηκε,
Όμως κανείς δεν άκουσε την πιο στερνή κραυγή
Όλος ο κόσμος άδειασε με τη στερνή κραυγή.
Κάτω απ' τα πέντε κέδρα
Χωρίς άλλα κεριά
Κείτεται στην τσουρουφλισμένη χλαίνη.
Άδειο το κράνος, λασπωμένο το αίμα,
Στο πλάι το μισοτελειωμένο μπράτσο
Κι ανάμεσ' απ' τα φρύδια -
Μικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά τής μοίρας
Μικρό πικρό πηγάδι κοκκινόμαυρο
Πηγάδι όπου κρυώνει ή θύμηση!
'Ω μην κοιτάτε ω μην κοιτάτε από που του-
Από που του 'φυγε ή ζωή. Μην πείτε πως
Μην πείτε πως ανέβηκε ψηλά ο καπνός του ονείρου
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή Έτσι λοιπόν η μια
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη,
Κι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο!
Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί
Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε·
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε
Mια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του·
Bγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά
Kαι το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα...
Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι
Kαβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν
Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί
Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες
Kι ήρθαν από της γης τα πέρατα
Oι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια
Eκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά
Eκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!
Ήταν γερό παιδί·
Tις νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσα
Λέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων
Ήταν τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του
Που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης,
Πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες
Ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του
H αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε
Στη σέλα δυο μικρών κλαδιών να γρατσουνάει τον ήλιο
Nα βάφει τα λουλούδια
Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζει
Tις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν...
Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του
Τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος
Όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα...
Ήταν γενναίο παιδί.
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του
Mε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά
Kαι με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό
Που δεν εγνώρισε κακό ποτέ του)
Mε τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά
Kαι την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του
―Φωτιά στην άνομη φωτιά!―
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Tα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε
Ύστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Tο κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Kαι το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο
Kαι τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν
Γιατί να κλάψουν
Ήταν γενναίο παιδί!
Οι πηγες για το '40 και τα παρελειπομενα υπαρχουν και ειναι κριμα να ειναι αγνωστα ( σε οσους τουλαχιστον θελουν να μαθουν ) , το τελεσιγραφο που καποιες φρασεις γνωριζουν οι πολλοι ειναι κουτσουρεμενο , το τι προετοιμασια εγινε ( στο μετρο του δυνατου ) εχει καταγραφει , τα σχεδια υπηρχαν για αντιμετωπιση οχι μονο Ιταλικης επιθεσης αλλα και απο τη Βουλγαρια παραλληλα , η 8η Μεραρχια ηταν προεπιστρατευμενη στην Ηπειρο και οι αξιωματικοι του στρατου ηταν βετερανοι της Μικρασιας , για το τι συνεβαλε ποιες ηταν οι συνθηκες τι ελαβε υπ' οψιν ο Μεταξας για να παρει καποιες αποφασεις τα εξηγει στην ομιλια του στις 30/10/40 ( δυο μερες μετα την κυρηξη του πολεμου) στους συντακτες των εφημεριδων , ενα ακομα αγνωστο κειμενο που λεει και εξηγει πολλα , φοβαμαι οτι τετοια πραγματα αποπρυπτονται ισως γιατι βολευει να μην δειχνουν στον κοσμο οτι εκεινη την κρισιμη στιγμη ολοι απο τον Μεταξα μεχρι τον τελευταιο Ελληνα εβαλαν πανω απ' ολα την πατριδα ( αυτη η λεξη διωκεται στις μερες μας ) δεν θυμαμαι αν τα εχω σε καποιο pdf , αλλα παντα μπορω να τα αντιγραψω απο τις εκδοσεις της ΔΙΣ.
Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη
Μ' ένα σταματημένο αγέρα στα ήσυχα μαλλιά
Μ' ένα κλαδάκι λησμονιάς στ' αριστερό του αυτί
Μοιάζει μπαξές που του 'φυγαν άξαφνα τα πουλιά
Μοιάζει τραγούδι που το φίμωσαν μέσα στη σκοτεινιά
Μοιάζει ρολόι αγγέλου που εσταμάτησε
Μόλις είπανε «γεια παιδιά» τα ματοτσίνορα
Κι ή απορία μαρμάρωσε . . .
Κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη.
Αιώνες μαύροι γύρω του,
Αλυχτούν με σκελετούς σκυλιών τη φοβερή σιωπή
Κι οι ώρες που ξανάγιναν πέτρινες περιστέρες,
Ακούν με προσοχή.
'Όμως το γέλιο κάηκε, όμως η γη κουφάθηκε,
Όμως κανείς δεν άκουσε την πιο στερνή κραυγή
Όλος ο κόσμος άδειασε με τη στερνή κραυγή.
Κάτω απ' τα πέντε κέδρα
Χωρίς άλλα κεριά
Κείτεται στην τσουρουφλισμένη χλαίνη.
Άδειο το κράνος, λασπωμένο το αίμα,
Στο πλάι το μισοτελειωμένο μπράτσο
Κι ανάμεσ' απ' τα φρύδια -
Μικρό πικρό πηγάδι, δαχτυλιά τής μοίρας
Μικρό πικρό πηγάδι κοκκινόμαυρο
Πηγάδι όπου κρυώνει ή θύμηση!
'Ω μην κοιτάτε ω μην κοιτάτε από που του-
Από που του 'φυγε ή ζωή. Μην πείτε πως
Μην πείτε πως ανέβηκε ψηλά ο καπνός του ονείρου
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή Έτσι λοιπόν η μια
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη,
Κι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο!
Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί
Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε·
Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε
Mια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του·
Bγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά
Kαι το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα...
Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι
Kαβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν
Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί
Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες
Kι ήρθαν από της γης τα πέρατα
Oι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια
Eκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά
Eκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!
Ήταν γερό παιδί·
Tις νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσα
Λέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων
Ήταν τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του
Που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης,
Πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες
Ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του
H αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε
Στη σέλα δυο μικρών κλαδιών να γρατσουνάει τον ήλιο
Nα βάφει τα λουλούδια
Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζει
Tις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν...
Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του
Τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος
Όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα...
Ήταν γενναίο παιδί.
Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του
Mε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά
Kαι με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι
(Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό
Που δεν εγνώρισε κακό ποτέ του)
Mε τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά
Kαι την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του
―Φωτιά στην άνομη φωτιά!―
Με το αίμα πάνω από τα φρύδια
Tα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε
Ύστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Tο κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Kαι το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο
Kαι τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν
Γιατί να κλάψουν
Ήταν γενναίο παιδί!
Οι πηγες για το '40 και τα παρελειπομενα υπαρχουν και ειναι κριμα να ειναι αγνωστα ( σε οσους τουλαχιστον θελουν να μαθουν ) , το τελεσιγραφο που καποιες φρασεις γνωριζουν οι πολλοι ειναι κουτσουρεμενο , το τι προετοιμασια εγινε ( στο μετρο του δυνατου ) εχει καταγραφει , τα σχεδια υπηρχαν για αντιμετωπιση οχι μονο Ιταλικης επιθεσης αλλα και απο τη Βουλγαρια παραλληλα , η 8η Μεραρχια ηταν προεπιστρατευμενη στην Ηπειρο και οι αξιωματικοι του στρατου ηταν βετερανοι της Μικρασιας , για το τι συνεβαλε ποιες ηταν οι συνθηκες τι ελαβε υπ' οψιν ο Μεταξας για να παρει καποιες αποφασεις τα εξηγει στην ομιλια του στις 30/10/40 ( δυο μερες μετα την κυρηξη του πολεμου) στους συντακτες των εφημεριδων , ενα ακομα αγνωστο κειμενο που λεει και εξηγει πολλα , φοβαμαι οτι τετοια πραγματα αποπρυπτονται ισως γιατι βολευει να μην δειχνουν στον κοσμο οτι εκεινη την κρισιμη στιγμη ολοι απο τον Μεταξα μεχρι τον τελευταιο Ελληνα εβαλαν πανω απ' ολα την πατριδα ( αυτη η λεξη διωκεται στις μερες μας ) δεν θυμαμαι αν τα εχω σε καποιο pdf , αλλα παντα μπορω να τα αντιγραψω απο τις εκδοσεις της ΔΙΣ.
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Το Ιταλικο τελεσιγραφο
Τελεσιγραφική διακοίνωσις επιδοθείσα υπό τοΰ Πρεσβευτού της Ιταλίας εις τόν Πρωθυπουργόν και Ύπουργόν των Εξωτερικών τήν 3ην πρωινήν της 28 Όκτωβρίου 1940.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις ηναγκάσθη επανειλημμένως νά διαπιστώση ότι, κατά τήν έξέλιξιν της παρούσης συρράξεως, ή Ελληνική Κυβέρνησις έλαβε και έτήρησε στάσιν ή όποια αντίκειται όχι μόνον προς τάς ομαλάς σχέσεις ειρήνης και καλής γειτονίας μεταξύ δύο χωρών, αλλά και προς τά καθωρισμένα καθήκοντα τά απορρέοντα διά τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν έκ της ιδιότητός αύτης ώς ουδετέρου κράτους.
Κατ' επανάληψιν ευρέθη ή Ιταλική Κυβέρνησις εις τήν ανάγκην νά ανακαλέση τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν εις τήν έκπλήρωσιν τών καθηκόντων της και νά διαμαρτυρηθή εναντίον της συστηματικής παραβιάσεώς των, παραβιάσεως ή όποια είναι εξαιρετικώς σοβαρά, δεδομένου ότι ή Ελληνική Κυβέρνησις εδέχθη όπως ό αγγλικός στόλος χρησιμοποίηση κατά τήν έξέλιξιν τών πολεμικών του επιχειρήσεων τά χωρικά της ύδατα, τά παράλια της και τους λιμένας της, ηυνόησε τόν ανεφοδιασμόν τών εναερίων βρετανικών δυνάμεων, επέτρεψε τήν όργάνωσιν εις τό έλληνικόν αρχιπέλαγος μιας υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών εναντίον τής Ιταλίας. Ή Ελληνική Κυβέρνησις είναι πλήρως έν γνώσει τών γεγονότων τούτων, τά όποια υπήρξαν αντικείμενον, άπό μέρους τής Ιταλίας, διπλωματικών διαβημάτων, εις τά οποία ή Ελληνική Κυβέρνησις—ήτοις έν τούτοις θά ώφειλε νά είχεν άντίληψιν τών σοβαρών συνεπειών τής στάσεώς της—δέν απήντησε διά τής λήψεως ούδενός μέτρου προς προστασίαν τής ουδετερότητός της, αλλά, τουναντίον, διά τής εντάσεως τής δράσεως της πρός ενίσχυσιν τών ενόπλων βρετανικών δυνάμεων καί τής συνεργασίας αυτής μετά τών εχθρών τής Ιταλίας.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις κατέχει αποδείξεις ότι ή συνεργασία αύτη είχε προβλεφθή καί κανονισθή ύπό τής Ελληνικής Κυβερνήσεως ακόμη και διά συνεννοήσεων στρατιωτικής, ναυτικής και αεροπορικής φύσεως. Ή Ιταλική Κυβέρνησις δέν αναφέρεται μόνον εις τήν βρετανικήν εγγύησιν τήν οποίαν ή Ελλάς είχε δεχθή ώς τμήμα ενεργείας κατευθυνομένης εναντίον τής ασφαλείας τής Ιταλίας, αλλά και είς τάς ρητάς καί καθωρισμένας υποχρεώσεις, τάς αναληφθείσας ύπό τής "Ελληνικής Κυβερνήσεως, όπως θέση είς τήν διάθεσιν τών Δυνάμεων τών ευρισκομένων είς πόλεμον προς τήν Ίταλίαν σπουδαίας στρατηγικάς θέσεις εντός τοΰ έλληνικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών βάσεων έν Θεσσαλία και Μακεδονία προοριζομένων δι" έπίθεσιν εναντίον του αλβανικού εδάφους.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις δέον σχετικώς νά υπενθύμιση είς τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν τάς προκλητικάς ενεργείας τας διεξαχθεΐσας έναντι του Αλβανικού έθνους διά τής τρομοκρατικής πολιτικής τήν οποίαν υίοθέτησεν έναντι τού πληθυσμού τής Τσαμουριας και διά τών εμμόνων προσπαθειών προς δημιουργίαν ανωμαλιών εκείθεν των συνόρων της. Και δι' αυτό τούτο τό γεγονός ευρέθη ή Ιταλική Κυβέρνησις, πλην ματαίως, είς τήν ανάγκην νά υπενθύμιση είς τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν τάς αναπόφευκτους συνεπείας ας παρόμοια πολιτική θά είχεν όσον άφορά τήν Ίταλίαν.
Ή Ιταλία δέν δύναται νά άνεχθη εφεξής πάντα ταύτα. Ή ούδετερότης τής Ελλάδος απέβη όλοέν καί περισσότερον απλώς και καθαρώς φαινομενική.
Ή ευθύνη διά τήν κατάστασιν ταύτην επιπίπτει πρωτίστως έπί τής Αγγλίας και έπί τής προθέσεώς της όπως περιπλέκη πάντοτε άλλας χώρας είς τον πόλεμον.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι ή πολιτική τής Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει νά μεταβάλη τό έλληνικόν έδαφος, ή τουλάχιστον νά έπιτρέψη όπως τό έλληνικόν έδαφος μεταβληθή είς βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον τής Ιταλίας. Τούτο δέ θά ήδύνατο νά οδηγήση ή είς μίαν ένοπλον ρήξιν μεταξύ τής Ιταλίας καί της Ελλάδος, ρήξιν τήν οποίαν ή Ιταλική Κυβέρνησις έχει πάσαν πρόθεσιν νά αποφυγή.
"Οθεν, ή Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις τήν άπόφασιν νά ζητήση άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν — ώς έγγύησιν διά τήν ουδετερότητα τής Ελλάδος καί ως έγγύησιν διά τήν ασφάλειαν τής Ιταλίας — τό δικαίωμα νά καταλάβη διά των ενόπλων αυτής δυνάμεων, διά τήν διάρκειαν τής σημερινής προς τήν Άγγλίαν ρήξεως, ώρισμένα στρατηγικά σημεία τοΰ ελληνικού εδάφους. Ή Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν όπως μή έναντιωθή είς τήν κατάληψιν ταύτην καί όπως μή παρεμποδίση τήν έλευθέραν διέλευσιν τών στρατευμάτων τών προοριζομένων νά τήν πραγματοποιήση- Τά στρατεύματα ταύτα δέν παρουσιάζονται ώς εχθροί τού έλληνικού λαού καί ή Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, διά τής προσωρινής κατοχής στρατηγικών τίνων σημείων επιβαλλομένης υπό τής ανάγκης τών περιστάσεων καί έχούσης καθαρώς άμυντικόν χαρακτήρα, νά θίξη οπωσδήποτε τήν κυριαρχίαν καί τήν άνεξαρτησίαν τής Ελλάδος.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί είς τάς στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα ή κατοχή αύτη δυνηθή νά πραγματοποιηθή κατά είρηνικόν τρόπον. Έάν τά Ιταλικά στρατεύματα ήθελον συνάντηση άντίστασιν, ή άντίστασις αύτη θά καμφθή διά τών όπλων καί ή Ελληνική Κυβέρνησις θά έφερε τάς ευθύνας αί όποίαι ήθελον πρόκυψη έκ τούτου.
Αθήναι, τη 28 "Οκτωβρίου 1940 XIX
Πηγή ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) Ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος 1940-1941
Η Ιταλική εισβολή
Εκδ.1960
Τελεσιγραφική διακοίνωσις επιδοθείσα υπό τοΰ Πρεσβευτού της Ιταλίας εις τόν Πρωθυπουργόν και Ύπουργόν των Εξωτερικών τήν 3ην πρωινήν της 28 Όκτωβρίου 1940.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις ηναγκάσθη επανειλημμένως νά διαπιστώση ότι, κατά τήν έξέλιξιν της παρούσης συρράξεως, ή Ελληνική Κυβέρνησις έλαβε και έτήρησε στάσιν ή όποια αντίκειται όχι μόνον προς τάς ομαλάς σχέσεις ειρήνης και καλής γειτονίας μεταξύ δύο χωρών, αλλά και προς τά καθωρισμένα καθήκοντα τά απορρέοντα διά τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν έκ της ιδιότητός αύτης ώς ουδετέρου κράτους.
Κατ' επανάληψιν ευρέθη ή Ιταλική Κυβέρνησις εις τήν ανάγκην νά ανακαλέση τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν εις τήν έκπλήρωσιν τών καθηκόντων της και νά διαμαρτυρηθή εναντίον της συστηματικής παραβιάσεώς των, παραβιάσεως ή όποια είναι εξαιρετικώς σοβαρά, δεδομένου ότι ή Ελληνική Κυβέρνησις εδέχθη όπως ό αγγλικός στόλος χρησιμοποίηση κατά τήν έξέλιξιν τών πολεμικών του επιχειρήσεων τά χωρικά της ύδατα, τά παράλια της και τους λιμένας της, ηυνόησε τόν ανεφοδιασμόν τών εναερίων βρετανικών δυνάμεων, επέτρεψε τήν όργάνωσιν εις τό έλληνικόν αρχιπέλαγος μιας υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών εναντίον τής Ιταλίας. Ή Ελληνική Κυβέρνησις είναι πλήρως έν γνώσει τών γεγονότων τούτων, τά όποια υπήρξαν αντικείμενον, άπό μέρους τής Ιταλίας, διπλωματικών διαβημάτων, εις τά οποία ή Ελληνική Κυβέρνησις—ήτοις έν τούτοις θά ώφειλε νά είχεν άντίληψιν τών σοβαρών συνεπειών τής στάσεώς της—δέν απήντησε διά τής λήψεως ούδενός μέτρου προς προστασίαν τής ουδετερότητός της, αλλά, τουναντίον, διά τής εντάσεως τής δράσεως της πρός ενίσχυσιν τών ενόπλων βρετανικών δυνάμεων καί τής συνεργασίας αυτής μετά τών εχθρών τής Ιταλίας.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις κατέχει αποδείξεις ότι ή συνεργασία αύτη είχε προβλεφθή καί κανονισθή ύπό τής Ελληνικής Κυβερνήσεως ακόμη και διά συνεννοήσεων στρατιωτικής, ναυτικής και αεροπορικής φύσεως. Ή Ιταλική Κυβέρνησις δέν αναφέρεται μόνον εις τήν βρετανικήν εγγύησιν τήν οποίαν ή Ελλάς είχε δεχθή ώς τμήμα ενεργείας κατευθυνομένης εναντίον τής ασφαλείας τής Ιταλίας, αλλά και είς τάς ρητάς καί καθωρισμένας υποχρεώσεις, τάς αναληφθείσας ύπό τής "Ελληνικής Κυβερνήσεως, όπως θέση είς τήν διάθεσιν τών Δυνάμεων τών ευρισκομένων είς πόλεμον προς τήν Ίταλίαν σπουδαίας στρατηγικάς θέσεις εντός τοΰ έλληνικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών βάσεων έν Θεσσαλία και Μακεδονία προοριζομένων δι" έπίθεσιν εναντίον του αλβανικού εδάφους.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις δέον σχετικώς νά υπενθύμιση είς τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν τάς προκλητικάς ενεργείας τας διεξαχθεΐσας έναντι του Αλβανικού έθνους διά τής τρομοκρατικής πολιτικής τήν οποίαν υίοθέτησεν έναντι τού πληθυσμού τής Τσαμουριας και διά τών εμμόνων προσπαθειών προς δημιουργίαν ανωμαλιών εκείθεν των συνόρων της. Και δι' αυτό τούτο τό γεγονός ευρέθη ή Ιταλική Κυβέρνησις, πλην ματαίως, είς τήν ανάγκην νά υπενθύμιση είς τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν τάς αναπόφευκτους συνεπείας ας παρόμοια πολιτική θά είχεν όσον άφορά τήν Ίταλίαν.
Ή Ιταλία δέν δύναται νά άνεχθη εφεξής πάντα ταύτα. Ή ούδετερότης τής Ελλάδος απέβη όλοέν καί περισσότερον απλώς και καθαρώς φαινομενική.
Ή ευθύνη διά τήν κατάστασιν ταύτην επιπίπτει πρωτίστως έπί τής Αγγλίας και έπί τής προθέσεώς της όπως περιπλέκη πάντοτε άλλας χώρας είς τον πόλεμον.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι ή πολιτική τής Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει νά μεταβάλη τό έλληνικόν έδαφος, ή τουλάχιστον νά έπιτρέψη όπως τό έλληνικόν έδαφος μεταβληθή είς βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον τής Ιταλίας. Τούτο δέ θά ήδύνατο νά οδηγήση ή είς μίαν ένοπλον ρήξιν μεταξύ τής Ιταλίας καί της Ελλάδος, ρήξιν τήν οποίαν ή Ιταλική Κυβέρνησις έχει πάσαν πρόθεσιν νά αποφυγή.
"Οθεν, ή Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις τήν άπόφασιν νά ζητήση άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν — ώς έγγύησιν διά τήν ουδετερότητα τής Ελλάδος καί ως έγγύησιν διά τήν ασφάλειαν τής Ιταλίας — τό δικαίωμα νά καταλάβη διά των ενόπλων αυτής δυνάμεων, διά τήν διάρκειαν τής σημερινής προς τήν Άγγλίαν ρήξεως, ώρισμένα στρατηγικά σημεία τοΰ ελληνικού εδάφους. Ή Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν όπως μή έναντιωθή είς τήν κατάληψιν ταύτην καί όπως μή παρεμποδίση τήν έλευθέραν διέλευσιν τών στρατευμάτων τών προοριζομένων νά τήν πραγματοποιήση- Τά στρατεύματα ταύτα δέν παρουσιάζονται ώς εχθροί τού έλληνικού λαού καί ή Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, διά τής προσωρινής κατοχής στρατηγικών τίνων σημείων επιβαλλομένης υπό τής ανάγκης τών περιστάσεων καί έχούσης καθαρώς άμυντικόν χαρακτήρα, νά θίξη οπωσδήποτε τήν κυριαρχίαν καί τήν άνεξαρτησίαν τής Ελλάδος.
Ή Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί άπό τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί είς τάς στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα ή κατοχή αύτη δυνηθή νά πραγματοποιηθή κατά είρηνικόν τρόπον. Έάν τά Ιταλικά στρατεύματα ήθελον συνάντηση άντίστασιν, ή άντίστασις αύτη θά καμφθή διά τών όπλων καί ή Ελληνική Κυβέρνησις θά έφερε τάς ευθύνας αί όποίαι ήθελον πρόκυψη έκ τούτου.
Αθήναι, τη 28 "Οκτωβρίου 1940 XIX
Πηγή ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) Ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος 1940-1941
Η Ιταλική εισβολή
Εκδ.1960
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Ανακόινωση Ι. Μεταξά στους αρχισυντάκτες του Αθηναϊκου τυπου. 30 Οκτωβρίου 1940.
Κύριοι,
Έχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν την ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι' αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω vα ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτεια ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπική σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.
Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ' οποιονδήποτε. Απολύτως και γιά οιονδήποτε λόγον. Κάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη δια τον υπεύθυνον -και να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος- τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Έθνους η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι. Φυσικά έχω τον λόγον σας...
Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε.
Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι' όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι .
Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου . Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκηνητάς από την Τήνον μετά το έγκλημα, άν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των.
Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν δια να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ' ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν δια να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών .
Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".
Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς δια την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν δια την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.(σημ.αντιγραφέα: η υπογράμμιση δικιά μου)
Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς .
Δηλαδή θα έπρεπε δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.
Κυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Ελλάδος εις τους εχθρούς των να καταλάβουν την Κρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον. Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυψεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, άλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου, καθ' ας ειχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή ή ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόv εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Ελλάδος με τον Άξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος δια τόν Άξονα να τας χρησιμοποιήση.
Δεν δύναμαι αφ' ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών και να μην αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται δια την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία δια vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ' εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο δια την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χοιροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.
Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες .
Η πρώτη θα ήτο η επίσημος των Αθηνών η οποία είχεν φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα δια να αποφύγη τον πόλεμον να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς Ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους Ελληνικωτέρους των Ελληνικών τοιούτους. Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Ελλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Έθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Ελληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.
Tο Έθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τόν Βασιλέα και την Εθνικήν Κυβέρνησιν της 4ης Αυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν.
Τρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. Η τρίτη αυτή Ελλάς, η "Δημοκρατική" θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον. Η ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Ελλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Ελλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου, της "δευτέρας" Ελλάδος, της Εθνικής δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.
Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 πρέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός. Toν κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, δια το Έθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Ελλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.
Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.
Υπάρχουν πολλά εμπόδια.
Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του .
Σήμερα όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. Η Τουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Είναι σύμμαχος των Άγγλων . Η Βουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα όπως και τότε, αλλ' εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. Ο καιρός όμως δεν δουλεύει για τον Άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Τέλος δια την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.
Αλλ' η κοσμοκρατορία δια την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στην Δουνκέρκη . Ο πόλεμος δια τον Άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Αγγλία διεκήρυξε: "Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης" . Αλλά επί πλέον και ημείς οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον δια την νίκην, αλλά και δια την δόξαν .
Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε αδιάλλακτος.
"Είμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε", απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού τύπου κ. Κρανιωτάκης .
Λοιπόν ακούστε δια να συνεννοηθούμε. Εγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Βασιλέως Κωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Έκαμα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, δια την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και δια την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Βέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνον ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς δια την Αγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική, πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών . Αλλά τας ευθύνας της αυτάς η Αγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφαστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Δια την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. Η νίκη θα είναι και δεν μπορεί παρά να είναι δική της. Θα είναι νίκη του Αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία, η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρήται δια τον Άξονα ανέφελος ούτε προς Ανατολάς και η Ανατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης . Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον υπέρ ποτέ είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Και θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.
Η Ιταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά . Αυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν δια να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Είναι όλαι αι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Όταν τελειώσω μπορείτε να τα δείτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομώτατα θα δημοσιευθούν εις την Λευκήν Βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον. Δεν σας κρύβω κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Δια να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην δια παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας, ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν. Να μην κάμω την επιστράτευσιν, όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μού την ζητά το Επιτελείον...
Ο ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών. Ο ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος.
Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι' αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις δια να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.
Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών . Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας δια τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν...
Πηγή ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) Ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος 1940-1941
Η Ιταλική εισβολή
Εκδ.1960
Κύριοι,
Έχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω. Aυτήν την ώραν όμως δεν θέλω μόνον την πέννα σας. Θέλω και την ψυχήν σας. Γι' αυτό σας εκάλεσα σήμερα για να σας μιλήσω με χαρτιά ανοιχτά. Θα σας ειπώ τα πάντα. Θα σας ειπώ ακόμη και τα μεγάλα μου πολιτικά μυστικά. Θέλω vα ξέρετε και σεις όλα τα σχετικά με την εθνικήν μας περιπέτεια ώστε να γράφετε, όχι συμμορφούμενοι προς τας οδηγίας μου, αλλά εμπνεόμενοι εις την προσωπική σας πίστιν από την γνώσιν των πραγμάτων.
Σας απαγορεύω να ανακοινώσητε σχετικά το παραμικρόν σ' οποιονδήποτε. Απολύτως και γιά οιονδήποτε λόγον. Κάθε παράβασις αυτής της εντολής μου θα έχη δια τον υπεύθυνον -και να είσθε βέβαιοι ότι θα ευρεθή ο υπεύθυνος- τας συνεπείας τας οποίας πρέπει να έχη σε πόλεμο ζωής ή θανάτου του Έθνους η προδοσία ενός μεγάλου μυστικού, έστω και αυτό αν έγινε από αφέλεια, χωρίς την παραμικρή κακή πρόθεσι. Φυσικά έχω τον λόγον σας...
Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε.
Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι' όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι .
Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου . Συγχρόνως όμως διέταξα τα αντιτορπιλικά τα οποία συνώδευον τα πλοία που μετέφερον τους προσκηνητάς από την Τήνον μετά το έγκλημα, άν προσβληθούν από αεροπλάνα ή οπωσδήποτε άλλως να κάμουν αμέσως χρήσιν των όπλων των.
Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν δια να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ' ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου. Σεις καλύτερον παντος άλλου γνωρίζετε ότι έκαμα το πάν δια να μη δώσωμεν αφορμήν εμφανίσεως της Ιταλίας ως δυναμένης να έχη ευλογοφανείς καν αφορμάς αιτιάσεων. Λόγω του επαγγέλματός σας έχετε παρακολουθήσει εις όλες τις λεπτομέρειες την ιστορίαν των ατελειώτων ιταλικών προκλήσεων δημοσιογραφικών και άλλων, αλλά και την χριστιανικήν υπομονήν την οποίαν ετηρίσαμεν, προσποιούμενοι ότι δεν τις καταλαβαίνουμε, περιοριζόμενοι μόνον σε δημοσιογραφικάς ανασκευάς των ιταλικών εναντίον μας κατηγοριών .
Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".
Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς δια την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν δια την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.(σημ.αντιγραφέα: η υπογράμμιση δικιά μου)
Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς .
Δηλαδή θα έπρεπε δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.
Κυρίαρχοι πάντοτε της θαλάσσης δεν θα παρέλειπον, υπερασπίζοντες πλέον τον εαυτόν των, έπειτα από μίαν τοιαύτην αυτοδούλωσιν της Ελλάδος εις τους εχθρούς των να καταλάβουν την Κρήτην και τας άλλας νήσους μας τουλάχιστον. Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυψεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, άλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου, καθ' ας ειχεν ήδη προμελετηθή και αντιμετωπισθή ή ενέργεια που θα έπρεπε να γίνη ως φυσικόν επακόλουθον πάσης τυχόv εκουσίας ή ακουσίας συνεργασίας της Ελλάδος με τον Άξονα, εις τας ελληνικάς νήσους και προς παρεμπόδισιν εν περιπτώσει της δυνατότητος δια τόν Άξονα να τας χρησιμοποιήση.
Δεν δύναμαι αφ' ετέρου να μη παραδεχθώ ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν το δίκαιον δεν θα ευρίσκετο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών και να μην αναγνωρίσω, ότι όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται δια την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία δια vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ' εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο δια την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χοιροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.
Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες .
Η πρώτη θα ήτο η επίσημος των Αθηνών η οποία είχεν φθάσει εις την πόρωσιν και το κατάντημα δια να αποφύγη τον πόλεμον να δεχθή να γίνη εθελοντής δούλος, πληρώνουσα μάλιστα την τιμήν αυτήν και με την συγκατάθεσίν της να αυτοακρωτηριασθή τραγικώτατα, παραδίδουσα εις την δουλείαν πληθυσμούς αμιγώς Ελληνικούς και μάλιστα δύναμαι να είπω τους Ελληνικωτέρους των Ελληνικών τοιούτους. Δευτέρα θα ήτο η πραγματική Ελλάς. Δηλαδή η παμψηφία της κοινής γνώμης του Έθνους, το οποίον ποτέ δεν θα απεδέχετο την εκουσίαν του υποδούλωσιν πληρωνομένην μάλιστα με εθνικόν ακρωτηριασμόν αφόρητον και ισοδυναμούσαν με οριστικήν ατίμωσιν και μελλοντικήν βεβαίαν εκμηδένισιν του Ελληνισμού ως εννοίας και οντότητος, εκμηδένισιν πρώτον ηθικήν και δεύτερον εν συνεχεία της ηθικής και υλικήν.
Tο Έθνος ουδέποτε θα συνεχώρει εις τόν Βασιλέα και την Εθνικήν Κυβέρνησιν της 4ης Αυγούστου, τοιαύτην πολιτικήν.
Τρίτη τέλος θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας. Η τρίτη αυτή Ελλάς, η "Δημοκρατική" θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον. Η ηθική της δύναμις λοιπόν θα απερρόφα μοιραίως την επίσημον Ελλάδα, διότι θα διέθετεν η τρίτη αυτή Ελλάς, την ανεπιφύλακτον έγκρισιν και ενίσχυσιν της ανεπισήμου, της "δευτέρας" Ελλάδος, της Εθνικής δημοσίας γνώμης εν τη παμψηφία της.
Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού που εδημιουργήθη το 1916 όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 πρέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός. Toν κίνδυνον αυτόν τον θεωρώ κύριοι, δια το Έθνος και το μέλλον του ασυγκρίτως χειρότερον από τον πόλεμον, έστω και αυτόν τον πόλεμον, από τον οποίον είναι δυνατόν και δουλωμένη ακόμη να βγη προσωρινώς η Ελλάς. Λέγω προσωρινώς, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι τελικώς η νίκη θα είναι με το μέρος μας.
Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.
Υπάρχουν πολλά εμπόδια.
Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του .
Σήμερα όμως επί πλέον υπάρχουν και μερικοί άλλοι παράγοντες που προδικάζουν την τελική μας νίκη. Η Τουρκία δεν είναι όπως το 1916 σύμμαχος των Γερμανών. Είναι σύμμαχος των Άγγλων . Η Βουλγαρία βέβαια ενεδρεύει και τώρα όπως και τότε, αλλ' εν πάση περιπτώσει αυτήν την εποχήν τουλάχιστον προς το παρόν δεν τολμά. Ο καιρός όμως δεν δουλεύει για τον Άξονα. Δουλεύει για τους αντιπάλους του. Τέλος δια την Γερμανίαν η νίκη θα ήτο εν πάση περιπτώσει δυνατή μόνο με κοσμοκρατορίαν.
Αλλ' η κοσμοκρατορία δια την Γερμανίαν κατέστη οριστικά αδύνατος στην Δουνκέρκη . Ο πόλεμος δια τον Άξονα έχει χαθή, από την στιγμήν που η Αγγλία διεκήρυξε: "Θα πολεμήσωμεν έστω και μόνον εις το νησί μας και πέραν των θαλασσών, θα πολεμήσωμεν μέχρι της νίκης" . Αλλά επί πλέον και ημείς οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζωμεν ότι δεν πολεμούμεν μόνον δια την νίκην, αλλά και δια την δόξαν .
Δεν ξέρω αν κανείς αντιβενιζελικός από σας είναι πάντοτε αδιάλλακτος.
"Είμαι εγώ, κύριε Πρόεδρε", απήντησεν ο παριστάμενος παλαίμαχος και αδιάλλακτος αρθρογράφος του αντιβενιζελικού τύπου κ. Κρανιωτάκης .
Λοιπόν ακούστε δια να συνεννοηθούμε. Εγώ, κύριοι, όπως επαρκώς σας εξήγησα, ετήρησα μέχρι σήμερον την πολιτικήν του αειμνήστου Βασιλέως Κωνσταντίνου, δηλαδή την πολιτικήν της αυστηράς ουδετερότητος. Έκαμα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, δια την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και δια την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει. Βέβαια εις την ιστορίαν μας την νεωτέραν δεν είχομεν μόνον ευγνωμοσύνης λόγους και αφορμάς δια την Αγγλίαν, της οποίας άλλως τε η μεταπολεμική, πολιτική των τελευταίων ιδίως ετών, είναι πολιτική μεγίστων και ιστορικών αγγλικών ευθυνών . Αλλά τας ευθύνας της αυτάς η Αγγλία τας αποδίδει σήμερον με την υπερήφανον αποφαστικότητα λαού μεγάλου, σώζοντος την ελευθερίαν του κόσμου και του πολιτισμού. Δια την Ελλάδα η Αγγλία είναι η φυσική φίλη και επανειλημμένως εδείχθη προστάτρια, ενίοτε δε η μόνη προστάτρια. Η νίκη θα είναι και δεν μπορεί παρά να είναι δική της. Θα είναι νίκη του Αγγλοσαξωνικού κόσμου, απέναντι του οποίου η Γερμανία, η οποία αφού έως τώρα δεν ηδυνήθη να επιτύχη οριστικόν αποτέλεσμα, είναι καταδικασμένη να συντριβή. Διότι από τώρα και πέρα ο ορίζων δεν πρέπει να θεωρήται δια τον Άξονα ανέφελος ούτε προς Ανατολάς και η Ανατολή είναι πάντοτε μυστηριώδης . Πάντοτε ήτο, αλλά σήμερον υπέρ ποτέ είναι γεμάτη απρόοπτα και μυστήριο. Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν. Και θέλω φεύγοντες από την αίθουσαν αυτήν να πάρετε μαζί σας όλην την δική μου απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα νικήσωμεν. Εν τούτοις πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερον διεκήρυξα από την πρώτην στιγμήν. Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.
Η Ιταλία είναι μεγάλη δύναμις, όταν δε προχθές έγινεν η πρώτη αεροπορική επιδρομή, ομολογώ ότι με έκπληξιν ήκουσα εις σχετικήν ερώτησίν μου την απάντησιν, ότι τα επιδραμόντα αεροπλάνα ήσαν μόνον ιταλικά . Αυτό φθάνει να σας δώση να καταλάβετε με ποιες ιδέες μπήκα στον πόλεμο. Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν δια να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους. Σας έχω στο τραπέζι μερικά έγγραφα. Είναι όλαι αι αποδείξεις της ιταλικής ενέδρας εκ προμελέτης. Όταν τελειώσω μπορείτε να τα δείτε. Περιττόν να πάρετε σημειώσεις. Συντομώτατα θα δημοσιευθούν εις την Λευκήν Βίβλον, η οποία διέταξα να εκδοθή το ταχύτερον. Δεν σας κρύβω κύριοι, ότι η κατάστασις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Μας περιμένουν μάλιστα δοκιμασίαι μεγάλαι. Δια να μη δώσω ευκαιρίαν προς την επιζητουμένην δια παντός τρόπου αφορμήν κατασυκοφαντήσεώς μας, ευρέθην υποχρεωμένος να πάρω μίαν απόφασιν εξόχως σοβαράν. Να μην κάμω την επιστράτευσιν, όταν από καιρού την εζήτησε και εξηκολούθησεν επανειλημμένως να μού την ζητά το Επιτελείον...
Ο ιταλικός όγκος λοιπόν ευρήκεν απέναντι του δυνάμεις πάρα πολύ ασθενείς, τουλάχιστον δια την κρούσιν των πρώτων ημερών. Ο ρόλος σας είναι σήμερον μεγάλος και επισημότατος.
Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι' αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις δια να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.
Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον εις τας εφημερίδας, ανακοινωθέν από του Υπουργείου Εξωτερικών . Λοιπόν επειθυμώ να σας τονίσω τούτο: εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας δια τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές. Και κάτι άλλο. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν...
Πηγή ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) Ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος 1940-1941
Η Ιταλική εισβολή
Εκδ.1960
-
Oneiro
- Καμμένος Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 498
- Εγγραφή: Κυρ 13 Σεπ 2009, 04:48
- Φύλο: Γυναίκα
- Επικοινωνία:
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Ένα τραγούδι για τον Αργύρη και τον κάθε Άργύρη του καιρού του πολέμου και του
φόβου, του καιρού των ανθρωπίνων ορίων και των υπέροχων τους υπερβάσεων.
"Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Κι ανάμεσα τους λείπει μια γενιά.
Ο εγγονός όλο ρωτά, γιατί αυτός ελπίζει
Να μάθει όλα της ζωής τα μυστικά.
Και στέκεται ο παππούς στού δρόμου τη γωνιά
Κι αναστενάζει. Κι ύστερα πάλι συνεχίζει
Το κουρασμένο βήμα του, γυρτός, αργά-
Μια έγνοια φαίνεται στην κόμη του ν’ ασπρίζει
Που χρόνια τώρα συνεχώς τον τυραννά.
Κι ο εγγονός στο χέρι του όλο ρωτά
Γιατί ο θάνατος τους νέους να θερίζει -.
Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Και το κενό στη μέση του θυμίζει
Κάδρο χωρίς ζωγραφιά."
Α.Σφουντούρης
φόβου, του καιρού των ανθρωπίνων ορίων και των υπέροχων τους υπερβάσεων.
"Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Κι ανάμεσα τους λείπει μια γενιά.
Ο εγγονός όλο ρωτά, γιατί αυτός ελπίζει
Να μάθει όλα της ζωής τα μυστικά.
Και στέκεται ο παππούς στού δρόμου τη γωνιά
Κι αναστενάζει. Κι ύστερα πάλι συνεχίζει
Το κουρασμένο βήμα του, γυρτός, αργά-
Μια έγνοια φαίνεται στην κόμη του ν’ ασπρίζει
Που χρόνια τώρα συνεχώς τον τυραννά.
Κι ο εγγονός στο χέρι του όλο ρωτά
Γιατί ο θάνατος τους νέους να θερίζει -.
Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Και το κενό στη μέση του θυμίζει
Κάδρο χωρίς ζωγραφιά."
Α.Σφουντούρης
Είμαι ένα 0νειρo που στις παρυφές των φιλοδοξιών του,
αναζητά τον χώρο εντός -όχι για να ονειρευτεί την ζωή-
αλλά για να τη ζήσει.
αναζητά τον χώρο εντός -όχι για να ονειρευτεί την ζωή-
αλλά για να τη ζήσει.
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Σας ευχαριστώ πολύ (ειδικά τον Ωρίωνα φέτος) που εμπλουτίζετε με σημαντικές προσθήκες αυτό το αφιέρωμα
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Όπως κάθε χρόνο (από το 2008) έτσι και φέτος, το νήμα αυτό για την ιστορική επέτειο του "ΟΧΙ" αφήνεται ξεκλείδωτο , κατ'εξαίρεσιν, με δεδομένο πως ό,τι ανεβαίνει στα ΙΔΕΟγραφα κλειδώνεται, εφ'όσον υπάρχει στο κάτω μέρος κάθε άρθρου, παραπομπή στο τόπικ στο οποίο ανήκει και μπορεί το κάθε μέλος να πάει εκεί να τοποθετηθεί. Ο λόγος που το παρόν αφήνεται ξεκλείδωτο, είναι αυτονόητος. Κάθε ιδεογραφίτης έχει το δικαίωμα να εκφράσει τις σκέψεις του σ'αυτό το επετειακό νήμα, το οποίο ανοίχθηκε και θα μείνει σ'αυτήν εδώ την ενότητα, όσο θα υπάρχει αυτός ο ιστότοπος.
Παροτρύνω τα νεότερα μέλη μας (αλλά κι όσους παλιούς θέλουν να "ταξιδέψουν" πάλι) , να το δουν από την αρχή μεταβαίνοντας στο εναρκτήριο ανάρτημα (στην πρώτη σελίδα) όπου υπάρχουν και σκαναρισμένα αποσπάσματα του ημερολογίου του θείου μου, ενός ημερολογίου που σήμερα μετράει 71 χρόνια ζωής...
Μέσα από αυτό τιμούμε όλους όσους έδωσαν τη μάχη κι έκαναν υπεράνθρωπο αγώνα, για να μη χάσουμε πατρίδα και ψυχή μαζί μ'αυτήν...
Μπορεί φέτος κάποιοι ανθελληνες να θέλουν να μας ακυρώσουν το "ΌΧΙ" , αλλά έχω την πεποίθηση ότι στην τελική ευθεία δεν θα τα καταφέρουν.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,
δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά
Δόξα και τιμή στους Ήρωές μας, όλους αυτούς που έδωσαν αίμα και ψυχή
για να διαφυλάξουν την πατρίδα. Σεβασμός σε όλους όσους θα παλέψουν σήμερα, να σταθούν αντάξιοι αυτών των Ηρώων. 
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!
Παροτρύνω τα νεότερα μέλη μας (αλλά κι όσους παλιούς θέλουν να "ταξιδέψουν" πάλι) , να το δουν από την αρχή μεταβαίνοντας στο εναρκτήριο ανάρτημα (στην πρώτη σελίδα) όπου υπάρχουν και σκαναρισμένα αποσπάσματα του ημερολογίου του θείου μου, ενός ημερολογίου που σήμερα μετράει 71 χρόνια ζωής...
Μέσα από αυτό τιμούμε όλους όσους έδωσαν τη μάχη κι έκαναν υπεράνθρωπο αγώνα, για να μη χάσουμε πατρίδα και ψυχή μαζί μ'αυτήν...
Μπορεί φέτος κάποιοι ανθελληνες να θέλουν να μας ακυρώσουν το "ΌΧΙ" , αλλά έχω την πεποίθηση ότι στην τελική ευθεία δεν θα τα καταφέρουν.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,
δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά
Δόξα και τιμή στους Ήρωές μας, όλους αυτούς που έδωσαν αίμα και ψυχή
για να διαφυλάξουν την πατρίδα.
Σεβασμός σε όλους όσους θα παλέψουν σήμερα, να σταθούν αντάξιοι αυτών των Ηρώων. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
kat_woman
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 6118
- Εγγραφή: Πέμ 05 Μάιος 2011, 14:31
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 379 φορές
- Έλαβε Likes: 336 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
+1000
Each man's death diminishes me,
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
-
kat_woman
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 6118
- Εγγραφή: Πέμ 05 Μάιος 2011, 14:31
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 379 φορές
- Έλαβε Likes: 336 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Alors, c’est la guerre
http://fvasileiou.wordpress.com/author/fvasileiou/
Heinz A. Ricther: 28 Οκτωβρίου 1940
26/10/2011 — fvasileiou
Αναρωτιόμουνα τις προάλλες πώς μπορεί κανείς να γιορτάσει το ΟΧΙ την εποχή των ΝΑΙ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν είναι μόνο δική μου η απορία.
Σκέφτηκα λοιπόν να αντιγράψω την γλαφυρή περιγραφή του Heinz A. Ricther (Η Ιταλο-Γερμανική επίθεση εναντιον της Ελλάδος, μετάφραση Κ. Σαρρόπουλος, Γκοβόστης 1998) για να βοηθήσω την συζήτηση. Όπως θα δείτε, ο Μεταξάς δεν είπε ποτέ το ΟΧΙ, αλλά μόλις ο Γκράτσι, ο τότε πρέσβης της Ιταλίας, του εξήγησε τις Ιταλικές απαιτήσεις, δήλωσε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο…
Η 28η Οκτωβρίου ήταν Δευτέρα. Στις 2:30 ο Γκράτσι με το Μοντίνι και ένα διερμηνέα αναχώρησαν από την πρεσβεία. Ο Γκράτσι είχε δώσει άδεια στον οδηγό της πρεσβείας, και γι’ αυτό το αυτοκίνητο που κατευθυνόταν προς την κατοικία του Μεταξά, στην Κηφισιά, οδηγούσε ο Μοντίνι. Στις 2:45 το αυτοκίνητο, με τις διπλωματικές πινακίδες και την ιταλική σημαία, έφτασε στην εξώπορτα της κατοικίας του Μεταξά. Ο διερμηνέας παρακάλεσε τη φρουρά της πύλης να πληροφορήσει τον πρωθυπουργό ότι ο πρεσβευτής της Ιταλίας έχει να του επιδώσει ένα πολύ επείγον έγγραφο. Ο φρουρός της πύλης αγουροξυπνημένος, τηλεφώνησε στο εσωτερικό της κατοικίας και επικοινώνησε με το Μεταξά, που είχε πέσει να κοιμηθεί, πληροφορώντας τον ότι ο πρεσβευτής της Ιταλίας θέλει να τον δει.
Ο Μεταξάς φόρεσε μια ρόμπα πάνω από το νυχτικό του και άνοιξε ο ίδιος την εξώπορτα. Αναγνώρισε αμέσως τον Γκράτσι και, αφού τον οδήγησε σ’ ένα μικρό σαλόνι με παραδοσιακά έπιπλα, του έδειξε μια δερμάτινη πολυθρόνα για να καθίσει. Ο ίδιος κάθισε σ’ έναν καναπέ. Ο Γκράτσι του εξήγησε στα γαλλικά ότι η Ιταλική Κυβέρνηση του είχε αναθέσει να δώσει σ’ αυτόν μια επείγουσα διακοίνωση. Ενεχείρισε στο Μεταξά το τελεσίγραφο. Ο Μεταξάς διάβασε αργά το γραμμένο στα γαλλικά κείμενο, κάνοντας πού και πού ένα αρνητικό νεύμα.
Το κείμενο του τελεσιγράφου περιείχε τις γνωστές σκόπιμες ανακρίβειες. Η Ελλάδα είχε παραβεί την ουδετερότητά της, υποστηρίζοντας τους Βρετανούς. Αυτό οδηγεί αναπότρεπτα σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας, μια σύγκρουση που η Ιταλική Κυβέρνηση έχει την επιθυμία να αποφύγει. Ως εκ τούτου, η Ιταλική Κυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει από την Ελληνική Κυβέρνηση, ως εγγύηση της ουδετερότητας της Ελλάδας και της ασφαλείας της Ιταλίας το δικαίωμα της κατοχής διά των Ενόπλων της Δυνάμεων, στη διάρκεια του παρόντος πολέμου με τη Μεγάλη Βρετανία, ενός αριθμού στρατηγικών σημείων της ελληνικής επικρατείας… Η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτεί από την Ελληνική Κυβέρνηση να εκδώσει αμέσως τις απαραίτητες διαταγές προς τις στρατιωτικές Αρχές, ώστε η κατάληψη να γίνει με ειρηνικά μέσα. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα συναντήσουν αντίσταση, αυτή θα συντριβεί με τη δύναμη των όπλων και στην περίπτωση αυτήν η Ελληνική Κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη για ό,τι ήθελε προκύψει. Προφορικώς πρόσθεσε ο Γκράτσι ότι το τελεσίγραφο εξέπνεε στις 6:00.
Για τις περαιτέρω εξελίξεις, ο Μάριο Τσέρβι γράφει: Ο Μεταξάς σήκωσε τα μάτια από το έγγραφο και είπε: “Alors, c’est la guerre”. Ο Γκράτσι, ξέροντας ότι ψεύδεται και μάλιστα άσχημα, απάντησε ότι δεν είχαν έτσι τα πράγματα, ότι η Ελλάδα μπορούσε να δεχτεί τους ιταλικούς όρους και έτσι να αποφύγει τον πόλεμο. Ο Μεταξάς αποκρίθηκε ότι στο διάστημα των τριών ωρών ήταν αδύνατο να αφυπνίσει το βασιλιά, να καλέσει τον υπουργό Άμυνας, τον Παπάγο, και να εκδώσει διαταγές περί μη αντιστάσεως στις πιο απομακρυσμένες ελληνικές Φρουρές και Μονάδες. Ο Γκράτσι, αισθανόμενος ακόμη πιο αμήχανα, επέμεινε και προσπάθησε να τον μεταπείσει, λέγοντας ότι ίσως ήταν δύσκολο, αλλά δεν ήταν αδύνατο. «Και ποια είναι τα στρατηγικά σημεία που θέλει να καταλάβει η Ιταλία;», ρώτησε ο Μεταξάς. Ο Γκράτσι, με μια χειρονομία απελπισίας, υποχρεώθηκε να ομολογήσει ότι δε γνώριζε… «Βλέπετε, λοιπόν, ότι είναι πόλεμος», είπε ο Μεταξάς.
Το θρυλικό ΟΧΙ του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο, που αποτέλεσε εθνικό μύθο, δεν ελέχθη μεταξύ Γκράτσι και Μεταξά, όμως και χωρίς αυτό η άρνηση υποταγής ήταν σαφής.
Ο Μεταξάς συνόδευσε τον Γκράτσι στην εξώπορτα. Τα αποχαιρετιστήρια λόγια του ήταν: “Vous êtes les plus forts” («Είσαστε οι πιο ισχυροί»). Όπως είχε υποσχεθεί, ο Γκράτσι περίμενε στην πρεσβεία μέχρι τις 6:00 για μια αλλαγή στην ελληνική στάση. Όμως, και αυτή η ευγενική χειρονομία ήταν χωρίς νόημα, διότι η ιταλική επίθεση είχε αρχίσει στις 5:30.
http://fvasileiou.wordpress.com/author/fvasileiou/
Heinz A. Ricther: 28 Οκτωβρίου 1940
26/10/2011 — fvasileiou
Αναρωτιόμουνα τις προάλλες πώς μπορεί κανείς να γιορτάσει το ΟΧΙ την εποχή των ΝΑΙ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν είναι μόνο δική μου η απορία.
Σκέφτηκα λοιπόν να αντιγράψω την γλαφυρή περιγραφή του Heinz A. Ricther (Η Ιταλο-Γερμανική επίθεση εναντιον της Ελλάδος, μετάφραση Κ. Σαρρόπουλος, Γκοβόστης 1998) για να βοηθήσω την συζήτηση. Όπως θα δείτε, ο Μεταξάς δεν είπε ποτέ το ΟΧΙ, αλλά μόλις ο Γκράτσι, ο τότε πρέσβης της Ιταλίας, του εξήγησε τις Ιταλικές απαιτήσεις, δήλωσε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο…
Η 28η Οκτωβρίου ήταν Δευτέρα. Στις 2:30 ο Γκράτσι με το Μοντίνι και ένα διερμηνέα αναχώρησαν από την πρεσβεία. Ο Γκράτσι είχε δώσει άδεια στον οδηγό της πρεσβείας, και γι’ αυτό το αυτοκίνητο που κατευθυνόταν προς την κατοικία του Μεταξά, στην Κηφισιά, οδηγούσε ο Μοντίνι. Στις 2:45 το αυτοκίνητο, με τις διπλωματικές πινακίδες και την ιταλική σημαία, έφτασε στην εξώπορτα της κατοικίας του Μεταξά. Ο διερμηνέας παρακάλεσε τη φρουρά της πύλης να πληροφορήσει τον πρωθυπουργό ότι ο πρεσβευτής της Ιταλίας έχει να του επιδώσει ένα πολύ επείγον έγγραφο. Ο φρουρός της πύλης αγουροξυπνημένος, τηλεφώνησε στο εσωτερικό της κατοικίας και επικοινώνησε με το Μεταξά, που είχε πέσει να κοιμηθεί, πληροφορώντας τον ότι ο πρεσβευτής της Ιταλίας θέλει να τον δει.
Ο Μεταξάς φόρεσε μια ρόμπα πάνω από το νυχτικό του και άνοιξε ο ίδιος την εξώπορτα. Αναγνώρισε αμέσως τον Γκράτσι και, αφού τον οδήγησε σ’ ένα μικρό σαλόνι με παραδοσιακά έπιπλα, του έδειξε μια δερμάτινη πολυθρόνα για να καθίσει. Ο ίδιος κάθισε σ’ έναν καναπέ. Ο Γκράτσι του εξήγησε στα γαλλικά ότι η Ιταλική Κυβέρνηση του είχε αναθέσει να δώσει σ’ αυτόν μια επείγουσα διακοίνωση. Ενεχείρισε στο Μεταξά το τελεσίγραφο. Ο Μεταξάς διάβασε αργά το γραμμένο στα γαλλικά κείμενο, κάνοντας πού και πού ένα αρνητικό νεύμα.
Το κείμενο του τελεσιγράφου περιείχε τις γνωστές σκόπιμες ανακρίβειες. Η Ελλάδα είχε παραβεί την ουδετερότητά της, υποστηρίζοντας τους Βρετανούς. Αυτό οδηγεί αναπότρεπτα σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας, μια σύγκρουση που η Ιταλική Κυβέρνηση έχει την επιθυμία να αποφύγει. Ως εκ τούτου, η Ιταλική Κυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει από την Ελληνική Κυβέρνηση, ως εγγύηση της ουδετερότητας της Ελλάδας και της ασφαλείας της Ιταλίας το δικαίωμα της κατοχής διά των Ενόπλων της Δυνάμεων, στη διάρκεια του παρόντος πολέμου με τη Μεγάλη Βρετανία, ενός αριθμού στρατηγικών σημείων της ελληνικής επικρατείας… Η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτεί από την Ελληνική Κυβέρνηση να εκδώσει αμέσως τις απαραίτητες διαταγές προς τις στρατιωτικές Αρχές, ώστε η κατάληψη να γίνει με ειρηνικά μέσα. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα συναντήσουν αντίσταση, αυτή θα συντριβεί με τη δύναμη των όπλων και στην περίπτωση αυτήν η Ελληνική Κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη για ό,τι ήθελε προκύψει. Προφορικώς πρόσθεσε ο Γκράτσι ότι το τελεσίγραφο εξέπνεε στις 6:00.
Για τις περαιτέρω εξελίξεις, ο Μάριο Τσέρβι γράφει: Ο Μεταξάς σήκωσε τα μάτια από το έγγραφο και είπε: “Alors, c’est la guerre”. Ο Γκράτσι, ξέροντας ότι ψεύδεται και μάλιστα άσχημα, απάντησε ότι δεν είχαν έτσι τα πράγματα, ότι η Ελλάδα μπορούσε να δεχτεί τους ιταλικούς όρους και έτσι να αποφύγει τον πόλεμο. Ο Μεταξάς αποκρίθηκε ότι στο διάστημα των τριών ωρών ήταν αδύνατο να αφυπνίσει το βασιλιά, να καλέσει τον υπουργό Άμυνας, τον Παπάγο, και να εκδώσει διαταγές περί μη αντιστάσεως στις πιο απομακρυσμένες ελληνικές Φρουρές και Μονάδες. Ο Γκράτσι, αισθανόμενος ακόμη πιο αμήχανα, επέμεινε και προσπάθησε να τον μεταπείσει, λέγοντας ότι ίσως ήταν δύσκολο, αλλά δεν ήταν αδύνατο. «Και ποια είναι τα στρατηγικά σημεία που θέλει να καταλάβει η Ιταλία;», ρώτησε ο Μεταξάς. Ο Γκράτσι, με μια χειρονομία απελπισίας, υποχρεώθηκε να ομολογήσει ότι δε γνώριζε… «Βλέπετε, λοιπόν, ότι είναι πόλεμος», είπε ο Μεταξάς.
Το θρυλικό ΟΧΙ του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο, που αποτέλεσε εθνικό μύθο, δεν ελέχθη μεταξύ Γκράτσι και Μεταξά, όμως και χωρίς αυτό η άρνηση υποταγής ήταν σαφής.
Ο Μεταξάς συνόδευσε τον Γκράτσι στην εξώπορτα. Τα αποχαιρετιστήρια λόγια του ήταν: “Vous êtes les plus forts” («Είσαστε οι πιο ισχυροί»). Όπως είχε υποσχεθεί, ο Γκράτσι περίμενε στην πρεσβεία μέχρι τις 6:00 για μια αλλαγή στην ελληνική στάση. Όμως, και αυτή η ευγενική χειρονομία ήταν χωρίς νόημα, διότι η ιταλική επίθεση είχε αρχίσει στις 5:30.
Each man's death diminishes me,
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Πολύ όμορφα εμπλούτισες το νήμα, Κατερινιώ μας.
(δε θυμάμαι αν στο'χω πει, αλλά ο δικός μου Ήρωας με φώναζε "Κατερίνα" οπότε είμαστε και κατά έναν τρόπο συνονόματες
).
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
kat_woman
- Site Admin
- Δημοσιεύσεις: 6118
- Εγγραφή: Πέμ 05 Μάιος 2011, 14:31
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 379 φορές
- Έλαβε Likes: 336 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Τίποτα δεν είναι τυχαίο( για το Κατερίνα , λέω! )
Σκοπεύω να διαβάσω το παρόν νήμα με πολύ ενδιαφέρον!Thanks!
)Σκοπεύω να διαβάσω το παρόν νήμα με πολύ ενδιαφέρον!Thanks!
Each man's death diminishes me,
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
For I am involved in mankind.
Therefore, send not to know
For whom the bell tolls,
It tolls for thee.
John Donne
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
και για του λόγου το αληθές, δες πώς υπέγραψα εδώ http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 4120#p4120 σε κάτι που του έγραψα το 2007...kat_woman έγραψε:Τίποτα δεν είναι τυχαίο( για το Κατερίνα , λέω!
Θα "ταξιδέψεις" σίγουρα, και θα νιώσεις ίσως και ρίγη συγκίνησης που ένιωσαν πολλοί σε κάποια σημεία αυτού του οδοιπορικού...kat_woman έγραψε:Σκοπεύω να διαβάσω το παρόν νήμα με πολύ ενδιαφέρον!Thanks!
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
27/10/11
"ΤΗΣ ΤΑ ΕΔΩΣΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ"
Ένα συγκλονιστικό στιγμιότυπο- Μια ιστορία που δημοσιεύεται στο τεύχος του Οκτωβρίου της Ναυτικής Ελλάδος.
Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού.
Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες , απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Το άγημα αποδόσεως τίμων στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. ¨Ολοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία. Τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, μ' αυτό που θα σας πω παρακάτω. Τελειώνοντας η διαδικασία της υποστολής της σημαίας, οι διαβάτες συνεχίζουν τον δρόμο τους, ενώ εγώ από παρέμεινα από συνήθεια λίγο ακόμα. Τότε βλέπω τον νεαρό αξιωματικό να κατευθύνεται θυμωμένος πρός έναν γεροδεμένο πλανόδιο καστανά. Βλέπετε τότε η πλατεία ήταν κενή και στις γωνίες ήταν πάντα στιλβωτές ( λούστροι ) και καστανάδες, που μας λείπουν τώρα. Και του είπε : <<γιατί δεν σηκώθηκες όρθιος για να τιμήσεις τη σημαία μας. Δεν έχεις φιλότιμο κλπ>>. Ο άνθρωπος έμεινε βουβός, ενώ εγώ παρακολούθησα έντρομος και φοβερά συγκλονισμένος το τι έγινε. Μετά βλέπω τον καστανά ότι έγινε κατακόκκινος και ότι άρχισε να τρέμει. Ήθελε να φωνάξει, αλλά τον είδα με έκπληξη να συγκρατείται, σκύβοντας το κεφάλι του και να αρχίσει να κλαίει με λυγμούς. Όμως συνήλθε γρήγορα, σκούπισε τα δάκρυά του και με τη δύναμη των χεριών του ( που ήταν γερά) στύλωσε το σώμα του δυνατά, έσπρωξε τον πάγκο με τα κάστανα μπροστά και φώναξε με όλη την ψυχη του στον νεαρό αξιωματικό δυνατά <<πώς να σηκωθώ κύριε; Της τα έδωσα της Πατρίδας μου και τα δύο>>. Και σηκώνοντας τα μπατζάκια του παντελονιού, φάνηκαν δύο πόδια, κομμένα πάνω από το γόνατα. Και ξανάρχισε να κλαίει. Ο κόσμος όπως και εγώ γύρω του έκλαιγε και χειροκροτούσε, όμως περισσότερο απο όλους έκλαιγε ο νεαρός αξιωματικός.
Έχουν περάσει περίπου 60 χρόνια. Ποιος ξέρει τι να γίνεται. Εκείνη τη στιγμή πάντως έγινε κάτι το αλησμόνητο, μια φοβερή σκηνή. Ο αξιωματικός σκύβει και αγκαλιάζει και φιλά τον καστανά, και στη συνέχεια στέκεται ευθυτενής μπροστά στον ήρωα, φέρνει το δεξί χέρι στην άκρη του γείσου του πηλίκιού του και τον χαιρετά στρατιωτικά. Του απονέμει <<τας κεκανονισμένας τιμάς>> που δεν μπόρεσε εκείνος τυπικά να αποδώσει στη σημαία μας, γιατί της χάρισε τα δύο πόδια του στα βορειοηπειρώτικα βουνά μας, για να μπορεί να κυματίζει σήμερα ψηλά η κυανόλευκη σημαία μας, σε λεύτερη πατρίδα. Και οι άλλοι, οι πολλοί να μπορούν να πηγαίνουν με γρήγορο βήμα στην ειρηνική απασχόλησή τους, χωρίς να γνωρίζουν ότι περνούν μπροστά από έναν ήρωα του αλβανικού μετώπου, τον Έλληνα ήρωα πολεμιστή, όποιο επάγγελμα και να 'χει. Άλλοι δεν μιλούν, άλλοι όμως ειρωνεύονται.Γι αυτό οι νέες γενιές πρέπει να μάθουν, να διδαχθούν από την οικογένεια και από το Σχολείο για το Έπος του 1940.
Για το καλό της Πατρίδας μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΛΙΑΣ
ΠΛΩΤΑΡΧΗΣ Π.Ν. εα
Αναρτήθηκε στο
http://www.stoxos.gr/2011/10/blog-post_5198.html
(δεν ξέρω πώς θα αγγίξει τους υπόλοιπους αυτό, εγώ έκλαψα...)
"ΤΗΣ ΤΑ ΕΔΩΣΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ"
Ένα συγκλονιστικό στιγμιότυπο- Μια ιστορία που δημοσιεύεται στο τεύχος του Οκτωβρίου της Ναυτικής Ελλάδος.
Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν οπόταν ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού.
Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες , απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Το άγημα αποδόσεως τίμων στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. ¨Ολοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής. Αποδίδεις με αυτό τον τρόπο την τιμή στο ιερό μας σύμβολο, στη γαλανόλευκη σημαία. Τη στιγμή που ο αρμόδιος αξιωματικός χαιρετά, η ματιά του πέφτει λοξά και βλέπει κάτι παράξενο, και η ψυχή του ταράζεται, μ' αυτό που θα σας πω παρακάτω. Τελειώνοντας η διαδικασία της υποστολής της σημαίας, οι διαβάτες συνεχίζουν τον δρόμο τους, ενώ εγώ από παρέμεινα από συνήθεια λίγο ακόμα. Τότε βλέπω τον νεαρό αξιωματικό να κατευθύνεται θυμωμένος πρός έναν γεροδεμένο πλανόδιο καστανά. Βλέπετε τότε η πλατεία ήταν κενή και στις γωνίες ήταν πάντα στιλβωτές ( λούστροι ) και καστανάδες, που μας λείπουν τώρα. Και του είπε : <<γιατί δεν σηκώθηκες όρθιος για να τιμήσεις τη σημαία μας. Δεν έχεις φιλότιμο κλπ>>. Ο άνθρωπος έμεινε βουβός, ενώ εγώ παρακολούθησα έντρομος και φοβερά συγκλονισμένος το τι έγινε. Μετά βλέπω τον καστανά ότι έγινε κατακόκκινος και ότι άρχισε να τρέμει. Ήθελε να φωνάξει, αλλά τον είδα με έκπληξη να συγκρατείται, σκύβοντας το κεφάλι του και να αρχίσει να κλαίει με λυγμούς. Όμως συνήλθε γρήγορα, σκούπισε τα δάκρυά του και με τη δύναμη των χεριών του ( που ήταν γερά) στύλωσε το σώμα του δυνατά, έσπρωξε τον πάγκο με τα κάστανα μπροστά και φώναξε με όλη την ψυχη του στον νεαρό αξιωματικό δυνατά <<πώς να σηκωθώ κύριε; Της τα έδωσα της Πατρίδας μου και τα δύο>>. Και σηκώνοντας τα μπατζάκια του παντελονιού, φάνηκαν δύο πόδια, κομμένα πάνω από το γόνατα. Και ξανάρχισε να κλαίει. Ο κόσμος όπως και εγώ γύρω του έκλαιγε και χειροκροτούσε, όμως περισσότερο απο όλους έκλαιγε ο νεαρός αξιωματικός.
Έχουν περάσει περίπου 60 χρόνια. Ποιος ξέρει τι να γίνεται. Εκείνη τη στιγμή πάντως έγινε κάτι το αλησμόνητο, μια φοβερή σκηνή. Ο αξιωματικός σκύβει και αγκαλιάζει και φιλά τον καστανά, και στη συνέχεια στέκεται ευθυτενής μπροστά στον ήρωα, φέρνει το δεξί χέρι στην άκρη του γείσου του πηλίκιού του και τον χαιρετά στρατιωτικά. Του απονέμει <<τας κεκανονισμένας τιμάς>> που δεν μπόρεσε εκείνος τυπικά να αποδώσει στη σημαία μας, γιατί της χάρισε τα δύο πόδια του στα βορειοηπειρώτικα βουνά μας, για να μπορεί να κυματίζει σήμερα ψηλά η κυανόλευκη σημαία μας, σε λεύτερη πατρίδα. Και οι άλλοι, οι πολλοί να μπορούν να πηγαίνουν με γρήγορο βήμα στην ειρηνική απασχόλησή τους, χωρίς να γνωρίζουν ότι περνούν μπροστά από έναν ήρωα του αλβανικού μετώπου, τον Έλληνα ήρωα πολεμιστή, όποιο επάγγελμα και να 'χει. Άλλοι δεν μιλούν, άλλοι όμως ειρωνεύονται.Γι αυτό οι νέες γενιές πρέπει να μάθουν, να διδαχθούν από την οικογένεια και από το Σχολείο για το Έπος του 1940.
Για το καλό της Πατρίδας μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΛΙΑΣ
ΠΛΩΤΑΡΧΗΣ Π.Ν. εα
Αναρτήθηκε στο
http://www.stoxos.gr/2011/10/blog-post_5198.html
(δεν ξέρω πώς θα αγγίξει τους υπόλοιπους αυτό, εγώ έκλαψα...)
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
Divine Sinner
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Ναι μεν αυριο ειναι εθνικη επέτειος.
Αλλα ειναι και μια κρίσημη μέρα.
Ο συμβολισμός ειναι τέλειος για να πέσει γιαούρτωμα κι όχι μόνο.
Ας δώσουν οι μαθητές το πρόσταγμα και οι γονεις να ακολουθήσουν.
και ολοι μας να βοηθήσουμε.
Σορυ που βγαινω εκτός θέματος. Αλλα εχω την εντύπωση οτι ΑΥΤΗ η 28η οκτωβριου δεν εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με την περσινη και την προπέρσινη.
Ο καλύτερος φόρος τιμης θα ειναι να τους δείξουμε οτι τους μοιάσαμε.
Αλλα ειναι και μια κρίσημη μέρα.
Ο συμβολισμός ειναι τέλειος για να πέσει γιαούρτωμα κι όχι μόνο.
Ας δώσουν οι μαθητές το πρόσταγμα και οι γονεις να ακολουθήσουν.
και ολοι μας να βοηθήσουμε.
Σορυ που βγαινω εκτός θέματος. Αλλα εχω την εντύπωση οτι ΑΥΤΗ η 28η οκτωβριου δεν εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με την περσινη και την προπέρσινη.
Ο καλύτερος φόρος τιμης θα ειναι να τους δείξουμε οτι τους μοιάσαμε.
-
PELTASTIS VARNAVAS
- Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
- Δημοσιεύσεις: 2280
- Εγγραφή: Παρ 21 Αύγ 2009, 13:23
- Irc ψευδώνυμο: καστροπολεμίτης
- Φύλο: Άνδρας
- Τοποθεσία: Famagusta - ποιητάρης
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
συγκλονιστικό Bίκυ
merci
merci
"Βόηθα, Παναγιά, τη σκέψη
να μην αγριέψει..."
"Παντιγέρα μαύρη ρούσσα προδομένη μου γενιά
σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά"
"Θε μου πόσο παράξενοι
είν' οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας
μα γελαστοί οι αθρώποι"
ΧΑΪΝΗΔΕΣ
να μην αγριέψει..."
"Παντιγέρα μαύρη ρούσσα προδομένη μου γενιά
σαν θα σμίξουν οι ανάσες θα φουσκώσουν τα πανιά"
"Θε μου πόσο παράξενοι
είν' οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας
μα γελαστοί οι αθρώποι"
ΧΑΪΝΗΔΕΣ
-
lianna
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Δεν ξεχνώ τον πατέρα μου ,κάθε φορά που μου έλεγε το τι συνέβαινε τότε, μπροστά
σε ένα γεγονός,πάντοτε δάκρυζε.
Είχε ένα μουλάρι που στον καιρό
ειρήνης ήταν το αυτοκίνητο και η συντροφιά του.Πήγαιναν μαζί παντού,
αχώριστοι,τόσο που όταν άκουγαν τα πέταλα του μουλαριού γνώριζαν ότι πλησίαζε και εκείνος.
Όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην Κέρκυρα επίταξαν τα άλογα γιατί τα χρειαζόντουσαν.Μαζί με τα υπόλοιπα επίταξαν και το συντροφάκι του πατέρα μου.Όταν το πήρανε μαζί με τα άλλα ο πατέρας μου πίστευε ότι είδε τα μάτια του μουλαριού του να δακρύζουν.
Το φίλησε και του ψιθύρισε <θα τα ξαναπούμε>.
Έβαλε τις γυναίκες στο χωριό και του έπλεξαν 4 καλτσάκια τόσο φαρδιά όσο να χωράνε οι οπλές ενός ζώου.
Τα πήρε ,έμαθε που είχαν πάει τα ζώα οι Γερμανοί,και διέσχισε νύχτα την θάλασσα και βρέθηκε στις ακτές τις Αλβανίας.
Μέσα σε ένα τεράστιο χτήμα υπήρχαν εκατοντάδες άλογα,οι πιθανότητες να βρει το φιλαράκι του λίγες.Ξαφνικά μέσα στο σκοτάδι ακούει ένα σφύριγμα γνώριμο.Τον είχε μυρίσει το ζώο.Σφυρίζοντας από τη μια ο πατέρας μου και απαντώντας το ζώο από την άλλη βρήκαν ο ένας τον άλλον.Του φόρεσε ο πατέρας μου τα πασουμάκια για να μην ακούγονται τα βήματά τους και τους πάρουν είδηση και τον σκοτώσουν.
Πέρασαν από το πέρασμα στη θάλασσα και οι δυο και το έκρυψε μέσα σε ένα καλύβι σε ένα μικρο δάσος που υπήρχε έξω από το χωριό και τα κατάφεραν να επιβιώσουν και οι δυο .
Υ.Γ Στην Κέρκυρα υπάρχει ένα μέρος που χωρίζει την ελληνική στεριά από την Αλβανία μια λωρίδα θάλασσας που το βάθος της είναι μόλις ένα μέτρο
σε ένα γεγονός,πάντοτε δάκρυζε.
Είχε ένα μουλάρι που στον καιρό
ειρήνης ήταν το αυτοκίνητο και η συντροφιά του.Πήγαιναν μαζί παντού,
αχώριστοι,τόσο που όταν άκουγαν τα πέταλα του μουλαριού γνώριζαν ότι πλησίαζε και εκείνος.
Όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην Κέρκυρα επίταξαν τα άλογα γιατί τα χρειαζόντουσαν.Μαζί με τα υπόλοιπα επίταξαν και το συντροφάκι του πατέρα μου.Όταν το πήρανε μαζί με τα άλλα ο πατέρας μου πίστευε ότι είδε τα μάτια του μουλαριού του να δακρύζουν.
Το φίλησε και του ψιθύρισε <θα τα ξαναπούμε>.
Έβαλε τις γυναίκες στο χωριό και του έπλεξαν 4 καλτσάκια τόσο φαρδιά όσο να χωράνε οι οπλές ενός ζώου.
Τα πήρε ,έμαθε που είχαν πάει τα ζώα οι Γερμανοί,και διέσχισε νύχτα την θάλασσα και βρέθηκε στις ακτές τις Αλβανίας.
Μέσα σε ένα τεράστιο χτήμα υπήρχαν εκατοντάδες άλογα,οι πιθανότητες να βρει το φιλαράκι του λίγες.Ξαφνικά μέσα στο σκοτάδι ακούει ένα σφύριγμα γνώριμο.Τον είχε μυρίσει το ζώο.Σφυρίζοντας από τη μια ο πατέρας μου και απαντώντας το ζώο από την άλλη βρήκαν ο ένας τον άλλον.Του φόρεσε ο πατέρας μου τα πασουμάκια για να μην ακούγονται τα βήματά τους και τους πάρουν είδηση και τον σκοτώσουν.
Πέρασαν από το πέρασμα στη θάλασσα και οι δυο και το έκρυψε μέσα σε ένα καλύβι σε ένα μικρο δάσος που υπήρχε έξω από το χωριό και τα κατάφεραν να επιβιώσουν και οι δυο .
Υ.Γ Στην Κέρκυρα υπάρχει ένα μέρος που χωρίζει την ελληνική στεριά από την Αλβανία μια λωρίδα θάλασσας που το βάθος της είναι μόλις ένα μέτρο
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Συγκινητικό, Λιάνα μου...
Όπως συγκινητική ήταν ολάκερη η Κέρκυρα εχθές...
Όπως συγκινητική ήταν ολάκερη η Κέρκυρα εχθές...
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
lianna
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Εκείνοι ήξεραν να συμπεριφέρονται σαν Έλληνες,
ο καλός σου πατέρας ο δικός μου ,ο καστανάς και ένα πλήθος άλλων Ελλήνων που αγνοούμε την ύπαρξη τους η τον γενναίο τους θάνατο
Εμείς?
Πόσο έτοιμοι είμαστε να υπερασπιστούμε τα Όσια και Ιερά μας
ο καλός σου πατέρας ο δικός μου ,ο καστανάς και ένα πλήθος άλλων Ελλήνων που αγνοούμε την ύπαρξη τους η τον γενναίο τους θάνατο
Εμείς?
Πόσο έτοιμοι είμαστε να υπερασπιστούμε τα Όσια και Ιερά μας
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Άλλη μια χρονιά που κοσμεί τον ΙΔΕΟτοπο ο αγαπημένος μου θείος (που θα γιόρταζε κιόλας σήμερα) και μέσα από αυτόν, ξαναζωντανεύουμε, τιμούμε και υποκλινόμαστε στους ήρωες με το απαράμιλλο κουράγιο, τη μαχητικότητα που δεν μειωνόταν από τις κακουχίες και τις πενιχρές έως ανύπαρκτες προμήθειες (και όπλα) , με τις απίστευτες αντοχές και μια ψυχή που αντρειωνόταν στη σκέψη της Ελλάδας μας...
Στην αρχή αυτού του νήματος, που είναι το μόνο που μένει ανοιχτό στα ΙΔΕΟγραφα, μπορείτε να ζήσετε μαζί του, μεγάλες στιγμές.
Είθε αυτοί οι φάροι ανδρείας, να εμπνεύσουν και να διεγείρουν την ψυχή του λαού μας σήμερα,
που ζούμε μια νέα κι αγριότερη κατοχή.
Δόξα και τιμή στους Ήρωες!
Στην αρχή αυτού του νήματος, που είναι το μόνο που μένει ανοιχτό στα ΙΔΕΟγραφα, μπορείτε να ζήσετε μαζί του, μεγάλες στιγμές.
Είθε αυτοί οι φάροι ανδρείας, να εμπνεύσουν και να διεγείρουν την ψυχή του λαού μας σήμερα,
που ζούμε μια νέα κι αγριότερη κατοχή.
Δόξα και τιμή στους Ήρωες!
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
-
lianna
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για όλους αυτούς τους
Γίγαντες ήρωες της ψυχής μας είναι γονατίζουμε μέσα μας και μπροστά τους,
με σεβασμό και αγάπη και ειλικρίνεια και να τους παρακαλάμε να προσέχουν
την δύσμοιρη πατρίδα μας όπως και τότε.
Και ας αφήνουμε ένα δάκρυ ευλαβικά κρυφά η φανερά στη μνήμη τους.
Γίγαντες ήρωες της ψυχής μας είναι γονατίζουμε μέσα μας και μπροστά τους,
με σεβασμό και αγάπη και ειλικρίνεια και να τους παρακαλάμε να προσέχουν
την δύσμοιρη πατρίδα μας όπως και τότε.
Και ας αφήνουμε ένα δάκρυ ευλαβικά κρυφά η φανερά στη μνήμη τους.
-
OTTO
- Επόπτης Δημοθοινίας
- Δημοσιεύσεις: 12117
- Εγγραφή: Σάβ 30 Οκτ 2010, 21:58
- Φύλο: Άνδρας
- Έδωσε Likes: 412 φορές
- Έλαβε Likes: 315 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Έτσι!lianna έγραψε:Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για όλους αυτούς τους
Γίγαντες ήρωες της ψυχής μας είναι γονατίζουμε μέσα μας και μπροστά τους,
με σεβασμό και αγάπη και ειλικρίνεια
Εξάλλου η προσφορά τους δεν ήταν μόνο εθνική, αλλά και οικουμενική, διότι η συνολική αντίσταση που προβάλλαμε απέναντι στο ναζισμό, βοήθησε στην μετέπειτα διάλυσή του (αν και αναβιώνει πλέον για τα καλά...).
~ Ο ΑΓΑΜΗΤΟΣ ~
~ το υπεραναλυτικό κάθαρμα ~
------------------------------------
~ ένα σκουπίδι που απλώς ονειροπολεί ~
-
ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Εν έτει 2014
τότε (είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς?) και σήμερα...
http://www.tubechop.com/watch/3853004
αλλο ένα απόσπασμα από το ίδιο βίντεο, για τον πόλεμο, τον εμφύλιο, τις καταστροφές
του τότε (πληθυσμιακές και όχι μόνο) τα σημερινά με την τουρκία-κύπρο (και του '74),
τις παρελάσεις σήμερα, βιβλία ιστορίας σήμερα.
Ειδικά τα τελευταία 2 σημεία, θα'θελα να το άκουγαν όλοι οι νέοι.
http://www.tubechop.com/watch/3853501
και (εν έτει 2013) μια ιστορική αναδρομή του Καζάκη για τον Μεταξά
με στοιχεία διαφορετικά απ'αυτά που δίνει ο Πλεύρης..,.
τότε (είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς?) και σήμερα...
http://www.tubechop.com/watch/3853004
αλλο ένα απόσπασμα από το ίδιο βίντεο, για τον πόλεμο, τον εμφύλιο, τις καταστροφές
του τότε (πληθυσμιακές και όχι μόνο) τα σημερινά με την τουρκία-κύπρο (και του '74),
τις παρελάσεις σήμερα, βιβλία ιστορίας σήμερα.
Ειδικά τα τελευταία 2 σημεία, θα'θελα να το άκουγαν όλοι οι νέοι.
http://www.tubechop.com/watch/3853501
και (εν έτει 2013) μια ιστορική αναδρομή του Καζάκη για τον Μεταξά
με στοιχεία διαφορετικά απ'αυτά που δίνει ο Πλεύρης..,.
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Φόρος τιμής στους ήρωες του '40
Ξεκαθαρίζοντας το πατρικό μου βρήκα πολλά και διάφορα στα πραγματα του πατέρα μου. Ενθύμια από την Αλβανία και από την κατοχή, χαρτονομίσματα της εποχής κ.α.
Ο πατέρας μου ζωγράφιζε και μέσα σε όλα τα πράγματα βρήκα και ένα μπλοκάκι που εγραφε απ έξω Αλβανία και μέσα είχε σκίτσα από τότε.
Σας μεταφέρω εδώ κάποια από αυτά
σκάβοντας χαρακώματα
ξεκούραση
Στο μέτωπο
Ο πατέρας μου ζωγράφιζε και μέσα σε όλα τα πράγματα βρήκα και ένα μπλοκάκι που εγραφε απ έξω Αλβανία και μέσα είχε σκίτσα από τότε.
Σας μεταφέρω εδώ κάποια από αυτά
σκάβοντας χαρακώματα
ξεκούραση
Στο μέτωπο
L'état, c'est moi
28η Οκτωβριου ...
Πελταστή, Βίκυ, Όνειρο 
με συγκινείτε
Πραγματικά τους τελευταίους μήνες ζώ αυτό το "Μπροστά σ ένα παλιό μπαούλο"
Πολλά εκεί μέσα..και μνήμες δικές μου και των γονιών μου..
Οι άνθρωποι φεύγουν και αφήνουν πίσω τις αναμνήσεις τους, όχι τις δικές μας προς αυτούς αλλά τις καθαρά δικές τους.
Έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο όλο αυτό, σαν να κρυφοκοιτάς μέσα στις ζωές τους και να βλέπεις για λίγο μέσα από τα δικά τους μάτια.
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να ενδιαφέρομαι περισσότερο γι αυτή την περίοδο, διαβάζω άρθρα, βλέπω βίντεο. Και μέσα από την δική τους ματιά βλέπω εκείνη την εποχή εντελώς διαφορετικά απ όσα είχα μαθει στο σχολείο, είχα ακούσει, διαβάσει κ.λ.π.
Στα χαρτια του πατέρα μου βρήκα και δύο επιστολές από τον Μεταξά και από τον Γωργιο Β που υποθέτω τις είχαν στείλει στους φαντάρους στο μέτωπο τα Χριστούγεννα του 40
-------
Ακόμα κάποια σκίτσα του πατέρα μου
με συγκινείτεΠραγματικά τους τελευταίους μήνες ζώ αυτό το "Μπροστά σ ένα παλιό μπαούλο"
Πολλά εκεί μέσα..και μνήμες δικές μου και των γονιών μου..
Οι άνθρωποι φεύγουν και αφήνουν πίσω τις αναμνήσεις τους, όχι τις δικές μας προς αυτούς αλλά τις καθαρά δικές τους.
Έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο όλο αυτό, σαν να κρυφοκοιτάς μέσα στις ζωές τους και να βλέπεις για λίγο μέσα από τα δικά τους μάτια.
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να ενδιαφέρομαι περισσότερο γι αυτή την περίοδο, διαβάζω άρθρα, βλέπω βίντεο. Και μέσα από την δική τους ματιά βλέπω εκείνη την εποχή εντελώς διαφορετικά απ όσα είχα μαθει στο σχολείο, είχα ακούσει, διαβάσει κ.λ.π.
Στα χαρτια του πατέρα μου βρήκα και δύο επιστολές από τον Μεταξά και από τον Γωργιο Β που υποθέτω τις είχαν στείλει στους φαντάρους στο μέτωπο τα Χριστούγεννα του 40
-------
Ακόμα κάποια σκίτσα του πατέρα μου
L'état, c'est moi