ION 4ever έγραψε:taleapad έγραψε:
Καὶ συγχωρέστε με ἀλλὰ θὰ σᾶς πῷ ποιὰ εἶναι ἡ αἴσθησίς μου: ἐὰν δὲν ὑπάρξῃ νεκρὸς/οὶ , δὲν πρόκειται νὰ ὑπάρξῃ ἀποτέλεσμα. Νομίζω ὅτι εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ ἡ Ἑλλάδα ζητάει κάποιους ἤρωες γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ συνεχίσῃ νὰ ζῇ.
Απορώ και που το σκέφτηκες
Οι ήρωες πρέπει να παραμείνουν ζωντανοί.
Εμψυχωτές και μαχητές χρειαζόμαστε.
Όχι νεκρούς ήρωες.
Αυτός ο αγώνας δεν είναι ένας αγώνας ούτε σύντομος ούτε παροδικός.
Ούτε ένας νεκρός. Ούτε ένας. Σε όποια πλευρά και αν ανήκει.
Καλή μου ION 4 ever δὲν διαφωνῶ μὲ τὴν ἄποψή σου οὔτε κατ᾽ἐλάχιστον
Ἐπανέρχομαι σὲ αὐτὸ τὸ θέμα γιὰ νὰ ἀποφύγῳ τυχὸν παρεξηγήσεις ποὺ εἶναι δυνατὸν νὰ προκληθοῦν ἐξ αἰτίας τοῦ σχολίου ποὺ εἶχα κοινοποιήσει, ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν αἴσθηση τοῦ ὅτι γιὰ νὰ ὑπάρξῃ ἀποτέλεσμα, αὐτὸ θὰ συνοδεύεται ἀπὸ νεκρό/οὺς στὴν διάρκεια τῶν ἐπεισοδίων.
Ἀλλοίμονο νἀ τὸ ἔλεγα γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἐπιθυμία μου ἢ τὸ σκεπτικό μου, ὅπως ἔχει συμβεῖ στὸ παρελθόν ὅταν ὑπῆρξε προσπάθεια νὰ χειραγωγηθῇ ἡ ἀλήθεια καὶ νὰ ἐμφανιστοῦν καὶ νεκροὶ προκειμένου νὰ δημιουργηθοῦν συγκεκριμένες άντιδράσεις, θυμίζω:
« Η “επανάσταση” όμως έπρεπε να έχει και σφαγές για να κινητοποιήσουν τον λαό που λογικά θα αντιδρούσε, έτσι τα ΜΜΕ οργιάζουν, το CNN σε ένα απο τα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά ψέματα των τελευταίων δεκαετιών ανακαλύπτει μαζικό τάφο στην Τιμισοάρα με 4.000 ανθρώπους, στην συνέχεια αποκαλύπτεται ότι τα πτώματα των εγκληματιών κομμουνιστών δεν είναι τίποτε άλλο απο νεκρούς που χωρίς κανένα ενδοιασμό ξέθαψαν απο τους τάφους τους και τα παρουσίασαν ως νεκρούς των συγκρούσεων…»
Ἐπιπλέον θυμίζω τὴν ἑδραίωση τοῦ χριστιανισμοῦ μέσῳ τῶν θανάτων στὰ στάδια τῆς Ῥώμης καὶ τῆς σωρείας τῶν ἱερομαρτύρων.
Ὄχι δὲν ἐννοῶ κάτι τέτοιο, ἡ σκέψη μου πήγαινε πολὺ βαθύτερα καὶ εἶναι λίγο πιὸ πολύπλοκη σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Ἐὰν τὴν ἀναλύσῳ θὰ πρέπῃ νὰ γράψῳ πάρα πολλὰ, ἀλλὰ ἀντ᾽αύτοῦ θὰ δώσῳ μερικὲς προτάσεις ποὺ θὰ ἀφήσουν ὅλους ποὺ διαβάζουν νὰ καταλάβουν τί ἐννοῶ.
Ἡ πληθώρα τῶν Ἑλλήνων αὐτὴ τὴν στιγμὴ βρίσκεται σὲ μία κατάσταση ποὺ ἔχει φανερὰ ἀρχίσει νὰ προσεγγίζει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ ἐπερχομένου «ἐξ αἴφνης» τοῦ Πλάτωνος. Βρίσκονται σὲ ἕνα ἀπότομο ξύπνημα ἀπὸ τὸν λήθαργο τῆς τακτικῆς τοῦ σπασμένου ἠθικοῦ (demoralization), ποὺ ἐφαρμόστηκε ἐπάνω μας τὰ τελευταῖα ...... χρόνια, (ὁ ἀναγνώστης προσθέτει τὴν χρονικὴ περίοδο τῆς ἀρεσκείας του), (προσωπικὰ ἑστιάζω στὴν τελευταία τριαντακονταετία), ὅπου μεθοδικὰ ἄρχισαν νὰ ἀφαιροῦνται ὅλες οἱ ἐγγενεῖς καὶ κληρονομικὰ ἀποκτηθεῖσες ἰδιότητες, ἀκόμη καὶ αὐτὲς τοῦ ἐνστίκτου αὐτοσυντηρήσεως ποὺ ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ τὴν ἀνήθικη ἐπιβολὴ νόμων ποὺ περιέχουν σὰν πρόταγμα τὰ «ἀνθρώπινα δικαιώματα» καὶ ἐφαρμόζονται μέσῳ τῶν «ὀργάνων τῆς τάξεως», πρὸς ἐπίτευξη τελικὰ τῆς ἀπόλυτης ἀταξίας.
Δηλαδὴ σοῦ ἀπαγορεύω νὰ ἀμυνθῇς γιὰ τὴν ζωή σου γιατί καταπατᾶς τὰ δικαιώματα τοῦ έγκληματία, ἐὰν τὸν σκοτώσῃς χωρὶς νὰ ζητήσῃς τὴν βοήθειά μου (τὴν ὁποία οὕτως ἢ ἄλλως δὲν θὰ σοῦ δώσῳ ...γιατί δὲν θὰ προλάβῳ νὰ φθάσῳ στὸν τόπο τοῦ ἐγκλήματος). Ἀποδεχόμενοι αὐτὴν τὴν νομοθεσία καὶ ἀκόμη περισσότερο γιὰ κάποιους ποὺ τὴν ἐπικροτοῦν, ἀποδεχόμαστε τὴν ἀποκοίμηση (στὴν οὐσία εὐνουχισμό), τοῦ ὑπέρτατου ἀγαθοῦ ποὺ διαθέτουμε, αὐτοῦ τοῦ ἐνστίκτου τῆς αὐτοσυντηρήσεως ἐνεργοῦντες πλέον ὡς μή φυσικὰ ὄντα ἄξια τῆς ἐπιβιώσεώς μας.
Συνεχίζω μὲ τὴν κατἀσταση τῶν ἀνθρώπων ποὺ βρίσκονται σὲ αὐτὴ τὴν τόσο ἄβολη θέση νὰ εἶναι χαμένοι καὶ μπλεγμένοι μὲ τὶς ἰδιες τους τὶς σκέψεις καὶ τὰ «ἐμβόλιμα πιστεύω» τους, ὅπου ἀδυνατοῦν κυριολεκτικὰ νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν αἰτία τοῦ ἀδιεξόδου στὸ ὁποῖο ἔχουν περιέλθει καὶ τοῦτο διότι ἔχουν ἀποκόψει τὴν ἐπαφή τους μὲ τὴν φύση τους, νὰ ἀντιδράσουν «φυσιολογικά» ἐπειδὴ βάσει τῶν δεδομένων τῆς συμπεριφορᾶς ποὺ ἔχουν υἱοθετήσει δὲν διαθέτουν τὰ κατάλληλα «ἐργαλεῖα» νὰ ἀνταποκριθοῦν. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ μένουν ἄπραγοι, φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι, παγωμένοι σὰν νὰ ἀντιμετωπίζουν ἕνα ἁρπακτικὸ μπροστά τους καὶ φοβοῦνται νὰ κάνουν τὴν παραμικρὴ κίνηση μήπως καὶ προκαλέσουν τὴν ἄμεση ἐπίθεσή του. Διάβολε τὸ ἁρπακτικὸ εἶναι ἐκεῖ γιὰ νὰ κάνῃ αὐτὸ ποὺ λέει καὶ τὸ ὄνομά του...καὶ θὰ τὸ κάνῃ.
Κάποιοι λοιπὸν θὰ καθήσουν παγωμένοι καὶ θὰ ἀφήσουν τὸ θαῦμα τῆς ζωῆς τους ἕρμαιο στὸ ἁρπακτικὸ, ἀκόμη παγωμένοι ἀπὸ τὸν τρόμο τῆς ὑπάρξεώς τους ποὺ ξέχασαν πῶς νὰ ὑπερασπίζονται. Κάποιοι θὰ δώσουν τὴν μάχη γιὰ ἐπιβίωση καὶ κάποιοι θὰ δώσουν τὴν τελευταία παράσταση τῆς ζωῆς τους πάνω στὴν γῆ (The last stand on earth).
Ὅλα αὐτὰ εἶναι κατανοητὰ, ὅμως σᾶς πηγαίνω κάπου ἀλλοῦ...Οἱ ἰδιότητες αὐτὲς ποὺ ὑπάρχουν μέσα μας ὑποβόσκουν, δὲν ἔχουν ἐξαληφθεῖ (τοὐλάχιστον ὄχι ἀκόμη), βρίσκονται σὲ ὕπνωση. Φθάνει μόνο νὰ σκεφτοῦμε πῶς τὰ πράγματα ἀλλάζουν ὅταν στὴν θέση τοῦ παγωμένου ἀνθρώπου μεσολαβεῖ μία ἄλλη ἰδιότητα ποὺ θὰ «ξεπαγώσῃ» τὸν ἄνθρωπο. Ποιὰ εἶναι αὐτή; Εἶναι μία μητέρα ποὺ τὸ παιδί της κινδυνεύει νὰ καταβροχθισθῇ ἀπὸ τὸ ἁρπακτικό. Εἶναι δίπλα σου ὁ ἄνδρας, ἡ γυναῖκα, ὁ προσφιλὴς, ποὺ «θὰ ἔδινες καὶ τὴν ζωή σου γι᾽αὐτόν». Τότε τί θὰ γινόταν; Δὲν θὰ ἔδινες « καὶ τὴν ζωή σου γιὰ νὰ τὸν/τὴν προστατεύσῃς; Ἄρα ἀκόμη καὶ τώρα τὸ παγωμένο ἄτομο κάτι θὰ εἶχε ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τὸ κινήσῃ.
Ἀνάλογο μὲ αὐτὸ εἶναι ποὺ συμβαίνει καὶ στὴν περίπτωση τῶν θυμάτων σὲ μία ἐπανάσταση, σὲ ἄλλο βαθμὸ καὶ ἐπίπεδο φυσικὰ ἀλλὰ ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ ἀφυπνίσει αὐτὸ τὸ κάτι. Αὐτὸ σημαίνει ὁ νεκρὸς/οὶ, κὰτι ποὺ εὔστοχα υἱοθέτησαν καὶ ἐφήρμοσαν κατὰ καιροὺς, οἱ γνωστοὶ ἄγνωστοι, γιὰ νὰ ἐπιτύχουν βέβαια τὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἐπιθυμοῦσαν ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ ποταμοῦ.
Ἐδῶ θὰ παραθέσῳ μερικὰ σχόλια ἀπὸ διάφορες καταστάσεις ποὺ εἴτε ἄμεσα εἴτε ἔμμεσα δηλώνουν τὴν ἴδια ἔννοια ποὺ προέρχεται ἀπὸ «γνώση» ποὺ προϋπάρχει καὶ εἶναι κατὰ κάποιον τρόπο, ἂν τὸ θέλετε «περασμένη» μέσα στὴν συνολικὴ γνώση ποὺ κατέχει ἡ ἀνθρώπινη φύσις. Θὰ λέγαμε μὲ πιὸ ἐλεύθερη σύγχρνη ἔκφραση: εἶναι στὸ DNA ἢ ἀκόμη στὸ databank τῆς ὑπάρξεώς μας [παραδεχόμενοι (γιὰ ὅσους τὸ ἀποδέχονται) γνώση –βίωμα ἀποκτηθὲν κατὰ τὴν μακρόχρονη πορεία καὶ ἐναλλαγὴ μορφῶν ζωῶν, μνῆμες τῶν ὁποίων διαθέτουμε συσσωρευμένα μέσα στὴν δομὴ τοῦ τόσο πολύπλοκου συστήματος ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ἔμβιο καὶ διαθέτοντα νοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος].
Δὲν θὰ ἐπισημάνῳ ἰδιαίτερα σὲ ποιὰ περίπτωση ἀποτείνεται ἡ κάθε μία γιὰ οἰκονομία χρόνου καὶ χώρου, ὥστε νὰ ἀποφευχθῇ πιθανὸς ἀποπροσανατολισμὸς καὶ ἀλλαγὴ πορείας τοῦ σκεπτικοῦ. Τὰ σχόλια προέρχονται ἀπὸ διάφορες πηγὲς καὶ παρατίθενται αὐτοὺσια μὲ τὸν τρόπο ποὺ εἶχαν δηλωθεῖ.
«…..Οχι με το συναίσθημα, που είναι τυφλό και καταστρέφει. Με το μυαλό. Με την ψυχρή τη λογική και τους κανόνες της ζωής, της πείρας. Αυτό που λέμε κοινή λογική. Γιατί δεν γίνεται επανάσταση χωρίς οδοφράγματα. Ούτε αντίσταση χωρίς εξορία. Ούτε ανεξαρτησία και κυριαρχία χωρίς νεκρούς».
«…Ήταν ο πρώτος νεκρός στην πρώτη επίσημη μάχη της επαναστημένης Ρούμελης. Ο πατέρας του, βλέποντας νεκρό το παιδί του, έσφιξε την καρδιά και είπε στους στρατιώτες: «Γάμος χωρίς σφαχτά δεν γίνεται».
Κινούμενος πάνω σὲ αύτὴ τὴν σχεδία σκέψεως καὶ ἔχοντας συνειδητοποιήσει τὴν σοβαρότητα τῆς καταστάσεως στὴν βαρέως ἀσθενοῦσα ἑλληνικὴ κοινωνία ἀφέθηκα στὴν ἔκφραση τῆς αἰσθήσεώς μου ὅτι γιὰ νὰ ὑπάρξῃ ἀποτέλεσμα θὰ βρεθοῦμε στὴν δυσάρεστη θέση νὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτὴ τὴν πιθανότητα.
Κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νεκροὺς καὶ ἀκόμη περισσότερο σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση οἱ ἐχθροί μας. Σαφέστατα καὶ χρειάζεται ψυχραιμία καὶ ἔξυπνες κινήσεις, εἶναι πόλεμος, δὲν ὑπάρχουν ἥρωες κατὰ παραγγελία ὅπως οὔτε καὶ ἠγέτες
SystemFreaks™
< ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΕΓΩ ΤΟΥΣ ANONYMOUS ΝΑ ΜΟΥ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΞΑ!!! χαχαχα
)
΄
το ξέρατε? Σήμερα το πήρα είδηση..Διαβάζω τις περιγραφές του και δεν το πιστεύω 
