H ειρωνεία στη δική μου την παράλογη ζωή ξέρεις ποια είναι ρε μεγάλε; Πως όταν θελήσω να ξελασκάρω για τα καλά, να αράξω να δω καμιά διασκεδαστική μαλακιούλα να βαλω το μυαλό σε χαλαρό ρυθμό
τους πιάνει τους άλλους εκεί μέσα (οικογένεια) το... "κουλτουριάρικό" τους μη χ...
και μου κάνουν λίγο τη ζωή δύσκολη, οπότε πάω κι αράζω σ'άλλο χώρο.
Φέτος δεν είδα το διαγωνισμό για το πιο τραγούδι θα στείλουμε αλλά τα είδα μετά.Πραγματικά τέτοια αγγλικά ούτε εγώ δεν μιλάω...
Ούτε εγώ τον είδα, αλλά ψιλοάκουσα τα τραγουδάκια σ'ένα μεσημεριανάδικο και με τη μία είπα απ'όλα αυτά προτιμώ τον Λούκα. Δεν είναι μόνο τα κουλά αγγλικά... (μου κάνει αστείο να γράφουμε στίχο αγγλικό λες κι είμαστε αγγλοι ή αμερικάνοι), είναι το όλο ζήτημα... το πάω λίγο στα σοβαρά πάλι, αλλά ρε διάολε, θέλω να πάω με την μουσική εθνοταυτότητά μου, όχι να αχταρμοποιούμαι μόνη μου ΜΠΑΣ και τους αρέσω. Οι "ξένοι" (μη άγγλοι) που γράφουν τραγούδια ΔΕΝ αρέσουν, πάρτε το από μένα, που μπορώ να μπω στα παπούτσια ενός αγγλου/αμερικάνου/αυστραλού/ν.αφρικανού/ν.ζηλανδού κλπ... και να νιώσω σαν αυτόν. Δεν το εκτιμούν, βλέπουν το "ξένο" μέσα απ'τη δική τους γλώσσα. Οι πρώτοι που είχαν απήχηση για μένα, για όλον τον κόσμο (και δικαίως-) ήταν οι ΑΒΒΑ. Οι δεύτεροι, οι Σκορπιοί. Καλοί κι αυτοί. Κάτι μου λέει πως αμφότερα τα συγκροτήματα είχαν κρυφούς αγγλόφωνους άσσους που έγραφαν στίχο γι'αυτούς... μπορεί να κάνω λάθος, αλλά κάπως έτσι το νιώθω... Τέλος πάντων, αυτοί για μένα ήταν η εξαίρεση... Μετά απ'αυτούς το χάος. Είναι πολύ σπάνιο, έως ακατόρθωτο, να καταφέρεις να βγάλεις ψυχή σε άλλη ΞΕΝΗ ρε π
*****η μου, όσο καλά κι αν την ξέρεις, ΞΕΝΗ, γλώσσα...και να'χεις και απήχηση σ'αυτόν που η συγκειριμένη γλώσσα, είναι η μητρική του.
Έτσι νιώθω, τι να πω, μπορεί να κάνω λάθος. Ωστόσο επιμένω πως πρέπει ο κάθε λαός να δίνει τη δική του χροιά, τη δική του γεύση, το δικό του χρώμα, έστω και σ'έναν διαγωνισμό που έχει προειλημμένες αποφάσεις σε μερικές χώρες, λυκοφιλίες ή πραγματικές φιλίες, και κάποια αποτελέσματα είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένα. Και σ'αυτή την επιμονή μου δε νομίζω ότι κάνω λάθος.
Το παλικαράκι ο Λούκας μου αρέσει που η φωνή του δεν έχει διακυμάνσεις όταν βγάζει φωνή,δεν ξέρω πως το λένε μουσικά απλώς μου αρέσει που είναι στρωτή χωρίς σκαμπανεβάσματα
..
Αν ήμουν 17-18-19 ή 20χρονο πιτσιρίκι, μα την Παναγία θα τον ψιλοπολιορκούσα αυτόν. Τότε που χαζοενθουσιαζόμουν κι εγώ, κάτι τέτοιοι τυπάδες με τράβαγαν.
χεχε
Είναι όντως πολύ καλός και έβγαλε λεβεντιά στη φωνή, σταθερότητα και ψυχή, όντως. Ήταν και τονικά πολύ σωστός απ'όσο έπιασε το μη "εξειδικευμένο" αυτί μου.
(φτου, είχα δεν είχα κι εδώ ακόμα ψιλοπέταξα σεντόνι... πρέπει να το κοιτάξω αυτό.
)
SystemFreaks™
πριν κάψουμε καμιά φλάντζα αυτές τις μέρες με τα σοβαρά μας..... 
)
,εγω λεω για τους άλλους τους πιο ξετσίπωτους.. 
..σαν εμένα..
)
) που παρουσιάστηκαν, προτιμώ τον Λούκα ή Λουκά όπως θα τον έλεγα εγώ. Καλός είναι. 
αρκετά κι ακουγόταν σαν θόρυβος με παράσιτα παρά πραγματικό μπουζούκι. 
