Ένα golden boy στο Ταμείο Ανεργίας!

[Holy]

Ένα "golden boy" στο Ταμείο Ανεργίας

Το παρακάτω mail μου το έστειλε ένας αναγνώστης του newsbomb.gr. Ένα
"golden boy" όπως αυτοχαρακτηρίζεται που μέσα σε λίγους μήνες είδε τη
ζωή του να "έρχεται τούμπα" και να τον οδηγεί από "τη χλιδή στο ταμείο
ανεργίας". Τα πλήρη στοιχεία του είναι στη διάθεσή μου, αλλά όπως θα
διαβάσετε στο τέλος της επιστολής του, υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για τη
μη δημοσιοποίησή τους.

κ. Χαρδαβέλλα,

Είμαι 48 ετών και άνεργος! Τελείωσα τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του
Ε.Μ.Πολυτεχνείου με πτυχίο 8,5, πριν από 22 χρόνια. Βρήκα αμέσως δουλειά
και στα 40 μου έφτασα να εργάζομαι ως διευθύνων σύμβουλος, σε μία από
τις μεγάλες βιομηχανίες της χώρας.

Για χρόνια ολόκληρα είχα την πεποίθηση ότι "εμείς οι πτυχιούχοι, είμαστε
μία ιδιαίτερη κάστα ανθρώπων", αντιμετώπιζα τους υφισταμένους μου ως
"εργαζόμενους β' ταχύτητας", ζούσα μία ζωή πλούσια σε υλικές απολαύσεις,
απολάμβανα της "φιλίας" εκλεκτών προσωπικοτήτων της ελληνικής
οικονομικής ελίτ! Ήμουν ένα κλασσικό "golden boy" και ήμουν περήφανος
για αυτό! Ο ηλίθιος!!!

Τον Σεπτέμβρη του 2010 - ημέρα Τετάρτη, 8 του μηνός - έλαβα ένα sms στο
τελευταίας τεχνολογίας κινητό μου. Με ενημέρωνε ότι "λόγω οικονομικών
περικοπών, η επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να μου ανακοινώσει την απόλυσή
μου. Επικοινωνήστε με με την διεύθυνση προσωπικού για περισσότερες
λεπτομέρειες"!

Θα προσπεράσω το διαδικαστικό κομμάτι, λέγοντας μόνο ότι η φράση "μου
ήρθε ο ουρανός σφοντύλι", είναι πολύ μικρή για να περιγράψει αυτό που
μου συνέβει... Ακολούθησε μία περίοδος άρνησης και θρήνου- όπως σε κάθε
"θάνατο".

Στην αρχή είχα θυμό! "Θα σας δείξω εγώ ποιός είμαι! Θα με βρείτε
απέναντί σας, θα δουλέψω στον μεγαλύτερο ανταγωνιστή σας και θα δείτε τι
χάσατε. Εμένα δεν με απολύει κανείς"!

Όταν ήρθαν οι -δεκάδες!- αρνήσεις για δουλειά, ένιωσα ντροπή! Έλεγα
ψέμματα σε όλους ότι παραιτήθηκα, ότι μελετάω διάφορες προτάσεις που μου
έχουν γίνει, ότι στις περιόδους κρίσεις "εμείς τα καλά στελέχη πρέπει να
κάνουμε αντεπίθεση" και διάφορες τέτοιες παπάρες! Ψέμματα στη γυναίκα
μου, στα δύο μας παιδιά, στους φίλους, στους συναδέλφους, τους
συγγενείς, στην ίδια μου τη μάνα!

Την αποζημίωση από την προηγούμενη δουλειά, συμφωνήσαμε με την σύζυγό
μου να την κρατήσουμε για να συνεχίσουν τα δύο παιδιά μας να φοιτούν στο
"ακριβότερο σχολείο της Ελλάδας", εκεί που πηγαίνουν όλα τα παιδιά "των
λίγων και εκλεκτών". Ο μισθός της γυναίκας μου, δεν έφτανε ούτε καν για
τη δόση του στεγαστικού δανείου. Ο λογαριασμός μας στην τράπεζα, άρχισε
ταχύτατα να αδειάζει.

Κι εγώ, πέρασα πλέον στην φάση της μελαγχολίας! Σκοτάδι παντού! Και
μοναξιά! Ο κοινωνικός περίγυρος, στην κυριολεξία εξαφανίστηκε! Ακόμη και
το ρημάδι το τηλέφωνο, σταμάτησε να χτυπάει! Δυο τρεις φορές, τηλεφώνησα
εγώ ο ίδιος από το σταθερό στο κινητό μου για να βεβαιωθώ ότι δεν είχε
βλάβη. Όχι. Η συσκευή δεν είχε βλάβη. Εγώ είχα κάτι που με έκανε πλέον
ανεπιθύμητο από όλους": την ταμπέλα "άνεργος"!

Σημερα, 8 Φεβρουαρίου "γιορτάζω" πέντε μήνες στην ανεργία. 153 μέρες!
Και σκέφτομαι πως πρέπει να περάσω στο επόμενο στάδιο του πένθους. Την
παραδοχή! Δεν το έχω πει ακόμη σε κανέναν, αλλά ήδη ετοιμάζομαι να
περάσω μία βολτα από το Ταμείο Ανεργίας. Διάβασα σε μία εφημερίδα ότι
πλέον τα "golden boys" συχνάζουν εκεί! Του ιδιωτικού βεβαίως τομέα,
γιατί του δημοσίου συνεχίζουν να ζουν μέσα στο χρυσάφι τους! Κάτι έμαθα
για 450 ευρώ. Δεν ξέρω αν τελικά θα είναι τόσα. Ένα ποσό που κάποτε
περιφρονούσα, αλλά σήμερα θα στηθώ με χαρά στην ουρά για να το πάρω!

Αυτό με έκανε να σας γράψω αυτό το γράμμα. Σκέφτηκα ότι ο τίτλος "Ενα
golden boy στο Ταμείο Ανεργίας", θα ήταν ό,τι πρέπει για τη στήλη σας!
Αυτά...

Είμαι ο Λ.Ψ. και είμαι άνεργος

Υ.Γ. Μην αναφέρεται σας παρακαλώ τα στοιχεία μου. Όχι, δεν ντρέπομαι
πια. Αλλά τόσους μήνες στο σπίτι, έχω γίνει ειδικός στο "τί πουλάει"
στην τηλέοραση. Και φοβάμαι ότι η δική μου περίπτωση είναι "λουκούμι"
για όλες τις τηλεοπτικές ζώνες: από τα πρωϊνά μέχρι τα μεσημεριανάδικα
και από τις εκπομπές έρευνας μέχρις εκείνες που εμπορεύονται "ποιότητα".
Ας μην γίνω λοιπόν ακόμη τηλεοπτικός αστέρας. Το φυλάω για την περιπτωση
που οργανωθεί το πρώτο reality για ανέργους! Εκεί μάλλον θα δηλώσω
συμμετοχή. Και κάτι μου λέει ότι θα έχω μεγάλο ανταγωνισμό!

[Polikos Arkoudos]

Ένα "golden boy" στο Ταμείο Ανεργίας

Για χρόνια ολόκληρα είχα την πεποίθηση ότι "εμείς οι πτυχιούχοι, είμαστε
μία ιδιαίτερη κάστα ανθρώπων", αντιμετώπιζα τους υφισταμένους μου ως
"εργαζόμενους β' ταχύτητας", ζούσα μία ζωή πλούσια σε υλικές απολαύσεις,
απολάμβανα της "φιλίας" εκλεκτών προσωπικοτήτων της ελληνικής
οικονομικής ελίτ! Ήμουν ένα κλασσικό "golden boy" και ήμουν περήφανος
για αυτό! Ο ηλίθιος!!!

και σίγουρα ψήφιζε πασοκ ή νδ
στην λογική του πάρε δώσε που τους ψήφιζαν όλοι αυτοί οι βολεμένοι που νόμιζαν ότι είχαν δέσει τον όνο τους

συγκινήθηκα πολύ με το δράμα αυτού του παπάρα.. τι να σου πω...

[Divine Sinner]

Δεν ειναι θεμα συγκινησης. Ειναι ενα χαρακτηριστικο παράδειγμα ανθρώπου που είχε καβαλήσει το καλάμι.
και τελικα πήρε ένα μάθημα ταπεινότητας απο τη ζωή. Το οποίο φαίνεται να εμπέδωσε
κι έγινε σοφότερος.
Για μενα αυτό ειναι το νόημα της ιστορίας, κι οχι η συγκοινηση.

[Blue Ice]

Άλλη μια απόδειξη ότι οι πτυχιούχοι δεν είναι απαραίτητα και μορφωμένοι. Γιατί αν ήταν, ο πρωταγωνιστής θα είχε καταλάβει πως ο εργασιακός τίτλος και τα λεφτά δεν σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο...

Τέτοιους ανθρώπους δεν τους λυπάμαι, ούτε καν τους συμπονώ. Στην καριέρα τους έγιναν η αιτία να απολυθούν εκατοντάδες άλλοι και δε νοιάστηκαν ποτέ, έλεγαν "έτσι είναι οι δουλειές". Ας δουν και την άλλη πλευρά του νομίσματος και ίσως οφεληθούν ως άνθρωποι...

[firefightergr]

ας μάθει τώρα να ζει με τα λίγα εγώ το κάνω από τότε που γεννήθηκα.

[Polikos Arkoudos]

Δεν ειναι θεμα συγκινησης. Ειναι ενα χαρακτηριστικο παράδειγμα ανθρώπου που είχε καβαλήσει το καλάμι.
και τελικα πήρε ένα μάθημα ταπεινότητας απο τη ζωή. Το οποίο φαίνεται να εμπέδωσε
κι έγινε σοφότερος.
Για μενα αυτό ειναι το νόημα της ιστορίας, κι οχι η συγκοινηση.

το νόημα της ιστορίας είναι ότι αυτός ο παπάρας θα ξαναγίνει ο ίδιος παπάρας που ήταν μόλις του δώσουν μια θεσούλα κάτω από τον ήλιο των ορνίθων που κάνουν τα χρυσά αυγά.

[doctormarkon]

Ας μην ξεχνάμε ότι στους κύκλους των "μορφωμένων" και της "Ελιτ της γνώσης" και κυρίως αυτών τεχνοκρατικής γνώσης υπάρχει μία υποκουλτούρα που τους δίνει την αίσθηση της ανωτερότητας.

Δεν πρόκειται για καβαλημένα καλάμια αλλά για βαθεία χειραγωγημένα άτομα. Περισσότερο χειραγωγημένα από το καλοσυνάτη νοικοκυρούλα που βλέπει μεσημεριανάδικα.

Τους λυπάμαι διπλά.
Γιατί όχι μόνο μένουν άνεργοι αλλά βλέπουν τις βαρειές γνώσεις τους για τις οποίες τους θαύμαζαν να γίνονται κωλόχαρτο.
Γιατί έχτισαν μία προσωπικότητα και ένα life style με γνώσεις και εξειδίκευση που θα χρησίμευαν μόνο σε κάποιον εργοδότη και έξω από τη θέση αυτή και την επιχείρηση να είναι το ίδιο αγράμματοι με την καλοσυνάτη νοικοκυρούλα που φτιάχνει γιαλαντζί βλέποντας μεσημεριανάδικα. Γιατί τα γιαλαντζί είναι και αυτά δημιουργία και απαιτούν ικανότητες τις οποίες δεν διαθέτουν οι γιαπηδες και οι γιάπισσες.

[LoLitA]

Επίσης είναι άλλη μια απόδειξη ότι δεν πρέπει να απλώνει κανείς τα πόδια του πιο πολυ από όσο φτάνει το στρώμα του.
Χιλιάδες τέτοιοι έχουν ο καθένας από 5 πιστωτικές κάρτες, 3 αμάξια με καταναλωτικά δάνεια όλα (ένα για το γιο, ένα για την κόρη, το σμάρτ και ένα για την φιλιππινέζα), ενώ δεν τους χρειάζονται στην ουσία, αρνούνται να πάρουνε ΜΜΜ (αν και θα μου πεις έτσι όπως έχουμε γίνει ποιος θέλει να πάρει ), και όταν γκρεμίζονται από τα σύννεφα, δεν ξέρουν τι να κάνουν. Και μετά αρχίζουν οι κατασχέσεις, και ο κατήφορος κτλ.

Δε πάμε καθόλου καλά γενικά...

[doctormarkon]

Δεν ξέρω για ποιό λόγο αλλά αυτό το life style με το ακριβό ντύσιμο και αυτοκίνητο μοιάζει να είναι εισητήριο για μία θέση ως golden boy ή golden girl και όχι τόσο οι γνώσεις και η αξία. Δεν είναι σίγουρο αλλά αν πάει κάποιος ντυμένος φτηνά κόβεται στη συνέντευξη.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι αυτοί μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους, τόσο στην εμφάνιση όσο και στη νοοτροπία.

Βρέθηκα σε έναν παρόμοιο κύκλο για το Δημόσιο όμως. Στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Είναι η Σχολή που βγάζει τα στελέχη ταχείας εξέλιξης και η επιτυχία στη σχολή αυτή είναι ταυτόχρονα και διορισμός.
Η εισαγωγική εκπαίδευση μοιάζει με τελετή μύησης και ιδιαίτερα οι νέοι σπουδαστές και απόφοιτοι αποκτούν νοοτροπίες που ξεπερνούν και τον Πάγκαλο ακόμα.

Εκεί μέσα μαθαίνουν ότι δεν είναι όποιοι κι όποιοι "κοπρίτες" γιατί όλοι οι άλλοι είναι "κοπρίτες" και κείνοι η ΕΛΙΤ που επιλέχτηκε με σκληρές εξετάσεις εκπαίδευση για να βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι στους κηφήνες και τους κοπρίτες.
Ότι είναι τα golden boys - girls του δημοσίου που θα επιβάλλουν το ιδιωτικό management στο δημόσιο.

Ενας από αυτό το συνάφι το δικό μας είναι σήμερα Υφυπουργός.

Η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο στο Δημόσιο αλλά εκεί μέσα στη βασική εκπαίδευση στη Σχολή έβλεπες συχνά ο ένας να κρίνει την εμφάνιση του άλλου στη λεπτομέρεια. Χωρίς κανείς να επιβάλλει από πάνω κάτι τέτοιο οι σπουδαστές και αργότερα απόφοιτοι υιοθετούσαν το συγκεκριμένο life style που δεν διέφερε και πολύ από αυτό των στελεχών του ιδιωτικού τομέα τόσο στην εμφάνιση όσο και στη νοοτροπία.

Τελικά ο απόφοιτος παίρνει μία συνηθισμένη θεσούλα στο Δημόσιο με τρείς και εξήντα έστω με προβάδισμα αλλά η νοοτροπία μένει σε μία πλειοψηφία. Αλλά υπάρχει και το δίλημα αν θα χάψεις το παραμύθι ότι είσαι μέρος της ΕΛΙΤ ή αν θα αγωνιστείς μαζί με το λαό και τους άλλους εργαζόμενους και ανέργους.

Στον ελιτισμό του δημοσίου υπάρχει η επιλογή της απόδρασης από αυτή τη νοοτροπία που συμπεριλαμβάνει και life style με όλο το πακέτο και τα παρελκόμενα. Δεν ξέρω όμως αν στον κόσμο των καθαρόαιμων golden boys - girls υπάρχει τέτοιο περιθώριο και δυνατότητα επιλογής.

Απ ότι λένε κάποιοι που δούλεψαν σε λίγο κατώτερες θέσεις από αυτές όχι.

Για το ντύσιμο και μόνο πρέπει να ξοδέψεις τους πρώτους μισθούς οπωσδήποτε και σε κάποιες τράπεζες υπάρχουν και εσωτερικοί κανόνες γι αυτό.

[Blue Ice]

Στο Δημόσιο όμως αν σου έρθει ένας συνάδελφος και σου πει "εγώ τελείωσα την Εθνική σχολή δημόσιας διοίκησης" μπορείς άνετα να του πεις "χέστηκα", στον ιδιωτικό όχι...

Σε μεγάλες υπηρεσίες πάντως θα το βρεις και αυτό με το ντύσιμο doctor... Μια μέρα μια συνάδελφος μου λέει "αν ησουν στην υπηρεσία που ήμουν πριν δεν θα επιβίωνες, είσαι πολύ απλή (στο ντύσιμο)"... Την κοίταγα, την κοίταγα, της είπα μόνο ένα "καθόλου δεν με ενδιαφέρει" και την αμόλυσα...

[doctormarkon]

Συμφωνώ. Το "χέστηκα" είναι στην ημερήσια διάταξη και αυτή είναι και η προσγείωση των αποφοίτων που είναι λίγο πολύ ομαλή και απόλυτα παιδαγωγική, ενώ στην περίπτωση του συγκεκριμένου golden boy ήταν πολύ απότομη και έσκασε σαν καρπούζι.
Σε κάποιες θέσεις στο Δημόσιο μπορεί να σου επιβάλλουν κάποιους κανόνες ντυσίματος αλλά δεν θα σου πούνε τίποτα αν κρατάς τσάντα των 80 Ευρώ και όχι φίρμα των 1.000

[KASSANDROS]

Διάβασα την τρόπον τινά εξομολόγηση/αυτοψυχανάλυση του απολυθέντος golden boy.
Αν και με καλύπτουν σε μεγάλο ποσοστό οι divine sinner, blue ice, polikos arkoudos, εν τούτοις θα συμπληρώσω ότι το μεγαλύτερο κακό που έκαναν αυτά τα golden boys ήταν το ότι επέβαλλαν την αρρωστημένη υλιστική εγωπαθή νοοτροπία τους στο σύνολο της κοινωνίας, διαμέσου των ΜΜΕ.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κακό.

Το ότι κάποιοι εξ'αυτών έμειναν άνεργοι, δεν μου λέει κάτι.
Μεγάλους μισθούς έπαιρναν, ας κάνανε την κατάλληλη αποταμίευση να έχουν για μία ώρα ανάγκης.
Και εγώ έχασα την δουλειά μου, αλλά είχα προλάβει να αποταμιεύσω (παρά το ότι έπαιρνα έναν "συμβατικό" μισθό) ένα ποσό ικανό να με συντηρεί και μετά την λέξη της επιδοτήσεως από τον ΟΑΕΔ..
Όταν αποταμίευα, ήμουνα μαλάκας;

Όχι.. μαλάκες ήταν αυτοί που έπαιρναν 10, ξόδευαν 11, υπερδανειζόντουσαν και μετά το έπαιζαν πασάδες.

Δεν λέω "καλά να πάθουν".
Εύχομαι απλά να κατάλαβαν το λάθος τους.

[Holy]

Να λοιπόν που αλαζονεία και η απατηλή χλιδή με κάρτες και με δάνεια πληρώνεται... Αυτό είναι καλό... Όλα είναι ρόδα τελικά... Μερικά γιαούρτια ακόμα στη μούρη του αιωνίως αλαζόνα Πάγκαλου ίσως τον συνετίσουν...

[doctormarkon]

Και πάνω που σκεφτόμουν να ανοίξω καινούργιο νήμα για τους Αποφοίτους ΕΣΔΔ που θεωρούνται λίγο πολύ τα golden boys - girls του δημοσίου.

Επειδή είμαι και γω στην κατηγορία αυτή ξέρω καλά ότι δεν είναι δυνατόν να ζούμε τη μαγάλη ζωή με κάρτες και φανταχτερά αυτοκίνητα. Ο μισθός είναι πολύ μέτριος που μόλις επιτρέπει να ζεις με κάποιια αξιοπρέπεια αλλά μία ζωή πολύ μετρημένη.
Η διαφορά από τα άλλα golden boys - girls της ελεύθερης αγοράς εργασίας είναι ακριβώς η έλλειψη κινδύνου για το ταμείο ανεργίας.

Η ομοιότητα με την άλλη αφρόκρεμα του ιδιωτικού τομέα είναι το καβαλημένο καλάμι.

Με εκνευρίζει το γεγονός ότι κυρίως οι νέοι απόφοιτοι της σχολής έχουν όμοιες απόψεις για τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους με αυτές του Πάγκαλου του Ανδριανόπουλου και του Μάνου. Είναι κατά μία πλειοψηφία υπέρ της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και επιδιώκουν να φέρουν το ιδιωτικό management στη Δημόσια Διοίκηση.

Ορίστε τι έκθεση έκαναν για το νέο μισθολόγιο:

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1946834

Η έσθεση αυτή έχει κοινοποιηθεί στον Πρωθυπουργό και θα γίνει νομοσχέδιο για νέο μισθολόγιο.

Κι όμως αυτές οι απόψεις δεν εκφράζουν το σύνολο των αποφοίτων και γι αυτό υπάρχει απάντηση από δύο παλαιότερους απόφοιτους

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/03 ... _1780.html

Εμένα προσωπικά με συμφέρει το ότι με τοποθετούν στην κορυφαία θέση σαν κατηγορία (απόφοιτος ΕΣΔΔ με διδακτορικό) αλλά δεν στέκω εκεί.
Αυτή η λατρεία των δεικτών και των αριθμών δεν είναι καθόλου καλό σημάδι και μετατρέπει τους νέους κυρίως αποφοίτους πράγματι σε κάστα τεχνοκρατών επειδή οι μέθοδοι τύπου ΙSO στη Διοίκηση έχουν κατακλύσει τον τελευταίο καιρό τα προγράμματα των μαθημάτων της σχολής. Αυτές οι μέθοδοι οδηγούν σε Μc Donaldοποίηση του Δημοσίου. Παράδειγμα ο αποδοτικός γιατρός σε ένα νοσοκομείο με "δείκτες απόδοσης" είναι εκείνος που "ξεπετάει" όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς την ημέρα. Ο αποδοτικός αστυνομικός είναι εκείνος που κόβει τα περισσότερα πρόστιμα και κάνει τις περισσότερες συλλήψεις.

Και επανέρχομαι στη νοοτροπία των golden boys - girls. Πιστεύουν ότι ανήκουν σε μία ΕΛΙΤ και τοποθετούν τον εαυτό τους στο ρόλο του πιστού σκύλου της εξουσίας. Όμως δεν ξέρουν ότι "όταν το λιοντάρι δείχνει τα δόντια του δεν χαμογελάει" και συχνά πεφτουν θύματα αυτής της ιδιας τους νοοτροπίας.
Πιστεύουν ότι ανήκουν στην εργατική αριστοκρατία, εκφράζουν έναν ακραίο νεοφιλελευθερισμό, περιφρονούν αυτούς που δεν είχαν την τύχη και τις ευκαιρίες να κάνουν μακροχρόνιες σπουδές. Τελικά από χαιδεμένα παιδιά της εξουσίας καταλήγουν να προσγειώνονται στην Θέση αυτών που κάποτε περιφρονούσαν.

Οι γνώσεις, η μόρφωση, οι μακροχρόνιες σπουδές είναι κάτι που πρέπει να γίνεται σεβαστό αλλά αυτό που έχει περισσότερη αξία είναι η κριτική σκέψη και ο τρόπος που συνδυάζει κάποιος τις γνώσεις που έχει για να προκύψει κάτι νέο.
Η πίστη σε ένα δόγμα ή τάση όπως αυτό της νεοφιλελεύθερης τεχνοκρατίας δεν είναι γνώση Είναι πίστη όπως πχ η πίστη των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Πέρα από τον πόνο της ανεργίας που όλοι τον βιώνουν το παίδί της εργατικής αριστοκρατίας και της κάστας των τεχνοκρατών βλέπει και το δόγμα του να καταρρέει. Να καταρρέουν όλα σε όσα στήριξε ελπίδες σε ότι πίστεψε σαν υπέρτατη αξία