Το κατάλαβα γιατί ο Αϊκ έφερε τα κόμματα σαν παράδειγμα. Η διαμερισματοποίηση καλλιεργείται και μέσω των γκάλοπ μαθαίνουν τις προθέσεις όλων σαν ομάδες.Εγω πιστεύω ότι η διαμερισματοποίηση παίζει ΠΑΝΤΟΥ. Ιδίως στην Ελλάδα.
διαμερισματοποιούμε τα προβλήματα και δε λέμε να καταλάβουμε ότι πίσω απ'ΟΛΑ, βρίσκονται οι κύριοι και η ατζέντα τους. Στο ΣΥΝΟΛΟ τους οι αλλαγές που σχεδιάζουν κι εφαρμόζουν θα φέρουν στην τελική το ποθητό αποτέλεσμα της απόλυτης φασιστίλας με την πλήρη παρακολούθηση/έλεγχο της κάθε κίνησής μας, ακόμα και της σκέψης μας.
Για παράδειγμα γίνεται ένα γκάλοπ που λέει για πρόθεση ψήφου ή για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό.
Βγαίνει ο ΚΑΝΕΝΑΣ. Προβάλλουν τον ΓΑΠ σαν καταλληλότερο με 20% αλλά κεκλεισμένων των θυρών ξέρουν ότι δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα.
Μετά πάνε παραπέρα. Αλλο γκάλοπ
Να αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων? Βγαίνει ότι ο κόσμος θέλει να αρθεί.
Να μειωθούν οι μισθοί των Δ.Υ να σωθεί η χώρα. Βγαίνει ότι ο κόσμος συμφωνεί.
Στοχοποιούν κάθε φορά μία κατηγορία και μετά κάνουν γκάλοπ. Γκάλοπ στο Γκάλοπ βγαίνει ότι ο κόσμος συμφωνεί με τα μέτρα στο σύνολό τους και θέλει τον ΓΑΠ για πρωθυπουργό. Εστω και αν αυτή η συναίνεση είναι 20%
Το ίδιο και με τις απεργίες. Εκβιάζονται οι υπάλληλοι να μην απεργήσουν ή φοβούνται να μη χάσουν το μεροκάματο και αυτοί που δεν απεργούν θεωρείται οτι συναινούν και πρέπει το μαχαίρι να φθάσει στο κόκκαλο και ότι αυτό τους αρέσει κιόλας.