Η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου

[Clash]

Αφιέρωμα στη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου, στον Αστέρα Εξαρχείων!!!

[litsa''never'']

....Υπαρχει τετοια ομαδα????? Μπραβο τα Εξαρχεια!! Αντε βρε και στη...Δ'εθνικη!!

[Clash]

Και η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου, η Σεντ Πάουλι

[litsa''never'']

''ποιο το νοημα να ζεις,αν δεν εισαι αεκτζης!!!!???

[Clash]

Kαι για τους φίλους του καμπιονάτο, η Λιβόρνο.

[kostas]

Και για τους Αγγλους...η Millwall
χεχε

[Clairvoyant]

Τότε όλη η Ελλάδα ήταν ΑΡΗΣ !!!
http://www.youtube.com/watch?v=mNDPnX00 ... re=related

[karipis]

Και για την επαρχία Λαγκαδά η Α.Ε. ΛΕΥΚΟΥΔΑΣ

[PELTASTIS VARNAVAS]

εξ αφορμης του τιτλου περι μεγαλυτερης ομαδας του κοσμου..μια αλλη οπτικη γωνια απο το χωρο της ποιοτικης αθλητικογραφιας της κουλτουρας του ποδοσφαιρου...φευγουν τα καλυτερααα μας χροοοονιαααααααααααααα....μαζι εφυγε και ο Γιοχαν με την παρεα του και ηρθαν οι σπονσορες με τις ντοπες του αιμοδιψους πολυεθνικου κεφαλαιου...με την ελπιδα της αποκαταστασης της ποδοσφαιρικης δικαιοσυνης ιστορικα...το μουντιαλ ας παει στο Αμστερνταμ....αφου καποτε το εδικαιουτο...πότε?ας παμε περιπου 35-40 χρονια πισω...ολοι αμυνα ολοι επιθεση!!!!οχι ενα απλο γιουρο το 1988 με τους θαυμασιους βανμπαστεν και γκουλιτ δεν ειναι αρκετο...αρχιζει το ματς και παλι....

(Το κείμενο είχε αναδημοσιευθεί στην εφημερίδα SportDay, την 25.6.2005. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην Αυγή τον Οκτώβριο του 1984 και αναφερόταν στον θρυλικό Άγιαξ της 3ετίας 1971-1973. Λόγω Μουντιάλ, ας γυρίσουμε και λίγο... πίσω για να θυμηθούμε στιγμές του ποδοσφαιρικού παρελθόντος...)

ΑΓΙΑΞ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Εραστές της μπάλας όλου του κόσμου, παραμερίστε. Περνά η μεγάλη κυρία των γηπέδων (αυτή η πραγματική κυρία κι όχι οι ψιμυθιωμένες εταίρες των πολυεθνικών), περνά ο Μεγάλος ΑΓΙΑΞ!
Όσοι αγαπήσαμε με τη φλόγα του έφηβου ερωτευμένου αυτή την υπεργήινη BELLA DONA δεν μπορούμε πια να την ξεχάσουμε.











Δεν κράτησε πολύ η αστραποβολή της. Γιατί όλα τα καταυγαστικά όνειρα δεν κρατούν πολύ. Γιατί όλες οι πρωτοπορίες που ανατρέπουν τα γερασμένα κατεστημένα και τις χρυσές μετριότητες, περνούν σαν αστραπή, αλλά όσοι δουν τη λάμψη τους δεν την ξεχνούν ποτέ. Γιατί μία επανάσταση δεν έχει κατά κανόνα άξιους επιγόνους.
Δεν απέκτησε -λένε- πολλούς τίτλους ή διεθνείς διακρίσεις όσοι μετρούν τις αξίες με συσσωρευμένα μετάλλια και μπακάλικες προδιαγραφές. Δεν είχε -λένε- συνεχιστές. Μα μήπως κληρονομείται η ιδιοφυϊα;
Ό,τι υπήρξε πριν τον Άγιαξ -το συνειδητοποιήσαμε ξαφνικά- υπήρξε η προϊστορία του ποδοσφαίρου. Μετά τον Άγιαξ φάνηκε πως υποχρεωτικά πια άνοιγε η ιστορία. Δεν άνοιξε. Άνοιξε το αλισβερίσι των συστημάτων, της κυριαρχίας του κόουτς-σκηνοθέτη, των αγοραπωλησιών και των λεγεωναρίων. Το θέαμα συνεχίζεται, συναρπαστικό -πάντα η πάλη για τη νίκη είναι συναρπαστική-, εντυπωσιακό αλλά χωρίς το νακ. Αυτό το νακ που άστραψε πριν δέκα χρόνια σαν μετέωρο κι έσβησε πρόωρα, αφού διέγραψε την εκτυφλωτική τροχιά του. Έσβησε. Γιατί τα παιδιά του έκαναν φύλλα φτερά. Το διεθνές ποδόσφαιρικό δουλεμπόριο μοίρασε το δεμάτι σε χωριστά καλάμια. Ένα εδώ, ένα εκεί. Και τα καλάμια μόνα τους στους αφιλόξενους κάμπους, λύγισαν κι έσπασαν. Γιατί μόνο το δεμάτι ήταν η ποίηση. Και αυτή χάθηκε για πάντα από τα γήπεδα.
"Χορταίνουμε" μπάλα τώρα κάθε Κυριακή και Τετάρτες. Συγκινούμαστε, ενθουσιαζόμαστε πάλι, παρασυρόμαστε πού και πού, θαυμάζουμε τους καινούργιους γκολτζήδες. Αλλά η υπέροχη γοητεία πια δεν υπάρχει. Την πήραν μαζί τους κι έφυγε, όπως φεύγουν όλα τα μοναδικά και ανεπανάληπτα, οι εκθαμβωτικοί Ολλανδοί.
Τώρα βασιλεύει η δυναστεία των συστημάτων, τα γκολ που μετρούν εντός και εκτός, οι υπολογισμοί και τα τεφτέρια.
Θα μας θυμίσει άραγε κάποιος καμιά φορά πάλι πως το ποδόσφαιρο δεν είναι πια απλώς τεχνική, δεν είναι πια απλώς δύναμη, δεν είναι άθροισμα από εξωνημένες βεντέτες;
Θα μας θυμίσει πάλι κανείς την έμπνευση, τη γοητεία του απρόοπτου, τον αυθορμητισμό που γίνεται σοφία και τη σοφία που φαντάζει σαν αυθορμητισμός, το ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι το πιο μοντέρνο χορογραφικό έργο τέχνης, όπως μας απέδειξαν και μας το δίδαξαν οι νέοι Νιζίνσκι της δεκαετίας του '70;
Βίβα, για πάντα, ΑΓΙΑΞ.


Μανόλης Αναγνωστάκης


(Διά την αντιγραφήν: Π.Χ------http://vlepontaskaigrafontas.blogspot.c ... chive.html

[PELTASTIS VARNAVAS]

«…Με ξύδια, είσαι η Τσέλσι ίδια!»

Εδώ, ο αθλητισµός είναι γιορτή µέχρι παρεξηγήσεως. Πέρσι, οι φίλαθλοι οργάνωσαν φιέστα… καθόδου για να γιορτάζουν τον υποβιβασµό της αγαπηµένης τους οµάδας.


Σ’ αυτή εδώ τη γειτονιά, το σύνθηµα είναι ένα: «Ελευθερία, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση», κι ακόµη ένα: «... έχω Αστέρα στην καρδιά µου και παντού σ’ ακολουθώ». Σ’ αυτήν εδώ την οµάδα, εισιτήρια διαρκείας και... σουίτες δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν ούτε καν εισιτήρια, ούτε είναι αυτοσκοπός η νίκη. Οι παίκτες δεν παίζουν για τη µεταγραφή, δεν πληρώνονται καν... Και οι οπαδοί είναι πάντα δίπλα, σε χαρές και σε λύπες. Σ’ αυτήν εδώ τη γειτονιά, σ’ αυτήν εδώ την οµάδα, σηµασία έχει το «ταξίδι» και όχι ο προορισµός.

Στη µοναδική περιοχή της Αθήνας όπου η ανατροπή εκφράζεται µε κάθε τρόπο, ο αθλητισµός δεν θα µπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Στα Εξάρχεια δεν υπάρχουν αθλητικές εγκαταστάσεις ικανές να «οδηγήσουν τους νέους µας στον αθλητισµό». Μόνο ένα δύο παρακµιακά γηπεδάκια µπάσκετ, όπου οι ευρηµατικοί πιτσιρικάδες προσπαθούν να µυηθούν στην ανακάλυψη του Νέισµιθ µε τον τρόπο που το έκανε και ο ίδιος ο εφευρέτης τού µπάσκετ: Με αυτοσχέδιες µπασκέτες.
Κι όµως, η περιοχή των Εξαρχείων διαθέτει οµάδα, διαφορετική, ανατρεπτική, κι αυτή δεν είναι άλλη από τον θρυλικό Αστέρα, µε ποδοσφαιρικό και µπασκετικό τµήµα.
Η ποδοσφαιρική οµάδα τού Αστέρα Εξαρχείων µετράει 80 χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε το 1928 ως Πανεξαρχειακός, ο οποίος συγχωνεύτηκε µε την Υπεροχή για να δηµιουργηθεί ο ΑΣΕΝ. Το 1967 έγινε ακόµη µία συγχώνευση µε τον Λευκό Αστέρα για να γεννηθεί ο Αστέρας Εξαρχείων που πλέον αγωνίζεται στην Γ’ Αθήνας. Το µπάσκετ βρίσκεται σε καλύτερη µοίρα, αφού οι γυναίκες έφτασαν µέχρι την Α1, την περασµένη χρονιά.
Το παρελθόν µε το παρόν και το µέλλον είναι άρρηκτα συνδεδεµένα στον ποδοσφαιρικό Αστέρα, χάρη στη µεγάλη προσωπικότητα του σωµατείου, τον «γίγαντα» Μιχάλη Λώλο. Ο προπονητής δεν είναι απλώς ένας παραδοσιακός ποδοσφαιράνθρωπος αλλά αποτελεί σύµβολο της περιοχής ολόκληρης. Βρίσκεται στις τάξεις τής οµάδας από τα τέλη τής δεκαετίας τού ’50 µέχρι σήµερα, αρχικά ως παίκτης κι έπειτα ως προπονητής...

Για 49 ολόκληρα χρόνια, ο Μιχάλης Λώλος προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς και εισπράττει ως αντάλλαγµα την απεριόριστη αγάπη όλων. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που τον έκανε να αρνηθεί επαγγελµατικές προτάσεις από άλλες οµάδες. Προσπάθησε, µάλιστα, κάποτε να φέρει και τον... Λένιν στην Πλατεία. Όταν βρέθηκε στη Ρωσία µαζί µε την Εθνική Οµάδα, ο Μιχάλης Λώλος επισκέφτηκε το µαυσωλείο τού Λένιν, και στο αντίκρισµά του, δεν δίστασε να φωνάξει... «έλα να σε πάω στην Πλατεία, εκεί πρέπει να είσαι».
«Αν εξαιρέσει κανείς τις ποδοσφαιρικές αποστολές, δεν έχω φύγει ποτέ απ’ τα Εξάρχεια, ούτε καν για διακοπές», λέει ο ίδιος την ώρα που πίνει ακόµη µια coca cola. Ο κ. Μιχάλης έχει ένα πάθος, το γνωστό αναψυκτικό! Το ξέρουν όλοι στην Πλατεία όπως ξέρουν κι ότι οι πολιτικές του πεποιθήσεις είναι άκρως αντίθετες από αυτές των παικτών και των οπαδών τού Αστέρα. Όµως, το γεγονός αυτό δεν στάθηκε ποτέ αρκετό για να βάλει φρένο στις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπό του! «Όλα τα παιδιά είναι γίγαντες», µας λέει ο κ. Λώλος και εξηγεί πως «... χρήµατα η οµάδα δεν έχει, θέλουµε 150 ευρώ στο κάθε παιχνίδι αν παίζουµε στην έδρα µας, άσε που έχουµε και τα πρόστιµα από τις τιµωρίες».

Τα πρόστιµα και οι τιµωρίες έρχονται ως συνέπεια της καυτής εξέδρας που δηµιουργούν 200 τουλάχιστον οπαδοί τού Αστέρα σε κάθε παιχνίδι. Η οµάδα µπορεί να αγωνίζεται στην Γ’ Αθήνας, αλλά πολλοί σύλλογοι της Σούπερ Λίγκας θα ζήλευαν την κερκίδα της. Κανείς δεν θα ξεχάσει, άλλωστε, τη φιέστα... καθόδου που έγινε στην Πλατεία, στις 13 Ιουνίου 2008, όταν η οµάδα έπεσε κατηγορία σε ποδόσφαιρο και µπάσκετ. «Κάθοδος στο µπάσκετ, κάθοδος στην µπάλα, µαζί σου Αστεράρα τα γούστα τα µεγάλα», έγραφε το αφισάκι–κάλεσµα στη γιορτή. «Μου έλεγαν να πάω και τους λέω “µα είστε τρελοί; Πέσαµε κατηγορία και θα γιορτάσουµε;”» θυµάται ο κ. Μιχάλης. Κι όµως γιόρτασαν...
«Δεν µας ενδιαφέρει η άνοδος, ξέρουµε ότι η οµάδα δεν µπορεί να πάει πολύ ψηλά, άσε που όσο ανεβαίνει αυξάνονται και οι απαιτήσεις κι εµείς δεν θέλουµε να βρίζουµε τους παίκτες µας», λένε από τη δική τους πλευρά τα... παιδιά τής Πλατείας.

Η κουβέντα µας µε κάποιους εκ των φιλάθλων τού Αστέρα εξελίχθηκε σε... παρεΐστικη και διαφωτιστική. Οι οπαδοί διαφωνούν µε τις ταµπέλες που «…βάζουν κάποιοι για να πουλήσουν. Ο Αστέρας δεν είναι για πούληµα», λένε και εξηγούν: «Τι σηµαίνει αναρχικός; Όχι, δεν είµαστε όλοι αναρχικοί. Κυρίως είµαστε µια παρέα. Ο καθένας έχει τα πολιτικά του ‘‘πιστεύω’’, σίγουρα ακροδεξιοί δεν υπάρχουν, ούτε στην οµάδα ούτε στην κερκίδα, όµως κανείς δεν θα σου πει ότι είναι αναρχικός, ακόµη κι αν είναι...».
Συµφωνούν ότι ο Αστέρας Εξαρχείων δεν µοιάζει µε άλλες οµάδες... «Εµείς δεν ζητάµε να πληρώσουν εισιτήριο οι φιλοξενούµενοι στην Αλεπότρυπα, γι’ αυτό και δεν θέλουµε να πληρώνουµε». Χρήµατα δεν υπάρχουν, κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι οπαδοί της... «Κάποια στιγµή βγάλαµε κασκόλ, τα πουλήσαµε και µε τα χρήµατα αγοράσαµε µια εµφάνιση για την οµάδα, δώρο από µας», λένε...
Σύνδεσµο δεν έχουν, ωστόσο όταν χρειάζεται οργανώνονται όσο πρέπει ώστε να βρίσκονται κοντά στην οµάδα ή να έρχονται σε επαφή µε άλλες οµάδες τής Ελλάδας και του εξωτερικού µε τις οποίες ταιριάζουν... Μία από αυτές είναι και η πασίγνωστη γερµανική St Pauli, ενώ φιλικές σχέσεις διατηρούν και µε τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης.

Οι δραστηριότητες των οπαδών τού Αστέρα δεν σταµατούν... εντός συνόρων, καθώς τα δύο τελευταία χρόνια δίνουν το «παρών» στο γνωστό αντιρατσιστικό φεστιβάλ Mondiali Antirazzisti που διεξάγεται στην Μπολόνια και στο οποίο συγκεντρώνονται οπαδοί οµάδων απ’ όλο τον κόσµο.

Μεϊµαράκης και Αλέφαντος

Με τη διαφορετικότητα του Αστέρα συµφωνεί και ο Μιχάλης Λώλος... «Ναι, δεν µοιάζει µε άλλες οµάδες», λέει και θυµάται τις εποχές που είχε ποδοσφαιριστή στην οµάδα τον Βαγγέλη Μεϊµαράκη! «Ήταν γύρω στο ’80 όταν έπαιζε στην οµάδα. Είχα παίκτη µέχρι και τον Κώστα Παταβούκα», ενώ θυµάται µε νοσταλγία τις εποχές που βρέθηκε στον Αστέρα µε τον Νίκο Αλέφαντο.
Ο Αστέρας Εξαρχείων είναι µια ανατρεπτική οµάδα και για έναν ακόµη λόγο: Η καυτή κερκίδα δεν επιδίωξε ποτέ να κάνει επεισόδια µε οπαδούς άλλων οµάδων... Την ώρα που η βία παραµένει το µεγαλύτερο «αγκάθι» για τον ελληνικό αθλητισµό, οι οπαδοί τού Αστέρα τής γυρνούν την... πλάτη επιδεικτικά και λένε: «Εµείς πηγαίνουµε στο γήπεδο για να φωνάξουµε για την οµάδα µας, να τη στηρίξουµε, να βρεθούµε µε φιλαράκια και να περάσουµε καλά, όχι για να παίξουµε ξύλο. Και όσοι προσπάθησαν να µπουν στην κερκίδα τού Αστέρα έχοντας αυτόν τον σκοπό, σύντοµα κατάλαβαν ότι δεν έχουν καµία θέση εδώ».
Μπορεί στα συνθήµατα των... παιδιών τής Πλατείας το «µπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» να κατέχει εξέχουσα θέση, µπορεί να ανάβουν καπνογόνα στην εξέδρα και να πίνουν µπύρες, µπορεί να µεταφέρουν στην Αλεπότρυπα τις ανατρεπτικές και αντιεξουσιαστικές τους ιδέες, όµως δεν έγιναν «πρόβατα» κατευθυνόµενα, όπως οι περισσότεροι οργανωµένοι οπαδοί των «µεγάλων» οµάδων...
Ο Αστέρας Εξαρχείων πιθανότατα να µη γίνει ποτέ «µεγάλη» οµάδα, όµως θα αντιπροσωπεύει πάντοτε τον υγιή οπαδισµό, την αγνή αγάπη για µια οµάδα και τη συντροφικότητα και «...µε ξύδια, θα είναι η Τσέλσι ίδια».


Συνθήµατα της εξέδρας τού Αστέρα

«Έχουµε τον Λώλο, δεν θέλουµε τον Δώνη / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
«Την παίρνω στο τηλέφωνο κι αυτή δεν το σηκώνει / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»
«Ο σκύλος µου τρελάθηκε, µε γάτα ζευγαρώνει / µπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»«Αστέρα ολέ και είναι αργά / αρχίζω να τα βλέπω όλα ασπρόµαυρα / Αστέρα ολέ µπάτσοι παντού / όπου κι αν παίζεις τα Εξάρχεια µε ντου»
«Εχω ζάλη, ζάλη στο κεφάλι / έχω τρέλα, τρέλα στο µυαλό / έχω Αστέρα, Αστέρα στην καρδιά µου / και παντού σ ακολουθώ»
«Είµαι πλατεία, πίνω ρετσίνα / είµαι ο πιο µάγκας µες στην Αθήνα
Είµαι πλατεία, πίνω σιρόπι / είµαι ο πιο µάγκας µές στην Ευρώπη»
«Αστέρα, µε χόρτο, µοιάζεις µε την Πόρτο
Αστέρα, µε κόκα, µοιάζεις µε την Μπόκα
Αστέρα, βελόνα, σαν την Μπαρτσελόνα
Αστέρα, µε ξύδια είσαι η Τσέλσι ίδια
Αστέρα, µε αρντάν σαν την Παρτιζάν»

http://galera.gr/magazine/modules/artic ... hp?id=1430

----------------ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ειδη της pauli εχει στη μπουτικ της στο monsterville στην πλατεια εναντι καβουρα,
κοιτα να δεις ο νικολας δινει πληροφοριες για βιβλια του ΓΕΣ στη σολωνος [που θα αρεσουν σε στρατοκ$%λους ] και εγω για Παουλι χεχε, καλες αγορες και στα δυο μαγαζα ,
τωρα μας μενει ως ιδεοπαρεα...ο κασσανδρ με καρυπ και εορταζοντα ρωμανο να πινουν μπυρες στο νοσοτρος ενω ο θεοδοσης θα βγαζει καρτα μελους στο bookstore του αδωνι γεωργιαδη ακουοντας στο ντισκμαν
ψαλμους του δαβιδ σε πλαγιο δευτερο...
καλημερες ιδεοπαρεα [πλακα κανω, μην αρχισετε τες ...συγχορδιες και μας στειλει η Βικουλα για βρουβες στην...αποθηκη-ανιδεο.... ]

[PELTASTIS VARNAVAS]

Σε γήπεδο δεν είχα πατήσει ποτέ στη ζωή μου. Μάλιστα, άν έπεφτα σε κάποια σετική συζήτηση, κορόιδευα ασυστόλως τους οπαδούς των διάφορων ομάδων, έλεγα ότι οι "κλωτσαδόροι" απο τις πολλές κεφαλιές που δίνουν στο γήπεδο έχουν χαζέψει εντελώς, ή ακόμα χειρότερα αν βρισκόμουνα σε παρέα με γαύρους και βάζελους που τσακωνόταν, φρόντιζα να δηλώσω κατ' ευθείαν ΑΕΚ για να αποσυντονίσω τον καυγά. Βέβαια, όταν κάποτε με ρώτησαν ποιός παίζει στην ΑΕΚ, εγώ δε μπορούσα να θυμηθώ ούτε έναν παικτη, τόσο σχετική είμαι με το αντικείμενο.
Θεωρούσα και θεωρώ ότι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο αποτελεί μια τεράστια επιχείρηση όπου αλλάζουν χέρια δισεκατομμύρια ευρώ, βασιλεύει η διαφθορά και το ντοπάρισμα και ουδεμία σχέση έχει με τα αγνά αθλητικά ιδεώδη. Έτσι, απέφευγα κάθε σχετική με το θέμα συζήτηση, πόσο μάλλον να πάω να δω από κοντά κάποιο αγώνα.
Όμως, τον τελευταίο καιρό είχα ακούσει τόσα πολλά για τον Αστέρα Εξαρχείων και τα όσα διαδραματίζονται όποτε κατεβαίνει στο γήπεδο, που αποφάσισα να πάω κι εγώ μια φορά σε έναν αγώνα. Για μιά φορά, σκέφτηκα, δεν πειράζει.
Αυτό που συνάντησα όμως στις κερκίδες της περιβόητης Αλεπότρυπας, όπου είναι και η έδρα της ομάδας, δεν το περίμενα με τίποτα. Περίπου 50 ένθερμοι απαδοί της ομάδας, ντυμένοι κυρίως στα μαύρα (που είναι και το χρώμα της φανέλλας) να χτυπιούνται καινα φωνάζουν συνθήματα απο το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Τέτοιο πάθος, δεν είχα δει ούτε καν σε αγώνες μεγάλων ομάδων! Ένα μεγάλο τύμπανο έδινε τον παλμό, κανείς δεν καθόταν στην κερκιδα, όλοι όρθιοι στα κάγκελα παρακολουθούσν τα όσα διαδραματιζόταν στον αγωνιστικπο χώρο κανοντας καίριες παρεμβάσεις για κάθε φάση με ιδιαίτερα καυστικό χιούμορ. Και όλοι είχαν από ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι!
Όσο για τα συνθήματα, καμία σχέση με ποδόσφαιρο. Άλλα έλεγαν για καμμένα περιπόλικά, άλλα για καμμένες τράπεζες, άλλα για καμμένα αστυνομικά τμήματα και άλλα για το "άβατο" της πλατείας Εξαρχείων. Μια πραγματική γιορτή, που καμία σχέση δεν είχε με οργανωμένα συμφέροντα, λέσχες "οπαδών" που κλείνουν ραντεβού απο δω και απο κει να σφαχτούν με την ησυχία τους, ουτε με την κονόμα από το ποδόσφαιρο. Το πάθος και η αγωνία του φίλαθλου, στην πιο αγνή μορφή του! Ποδοσφαιριστές και οπαδοί ζούσαν πραγματικά τις φάσεις του αγώνα, γιατί όντως δεν επαιζαν για το κάθε πριμ αλλά για την ομάδα. Και μάλιστα, όπως μου είπαν οι παλιότεροι φίλαθλοι της ομάδας, όλα αυτά δεν'ηταν τίποτα αφού είχα πέσει λέει σε πολύ υποτονική μέρα...
Από δω και στο εξής, θα βρίσκομαι πιο συχνά κοντά στον Αστέρα και στο ξέφρενο πανηγύρι που διαδραματίζεται στις κερκίδες των γηπέδων. Θα πάρω μάλιστα και κασκόλ.


Υ.Γ. Για την ιστορία, την ημέρα που πήγα η ομάδα έπαιζε με το Καλαμάκι και έχασε 2 -0. Οι Καλαμακιώτες ήταν κάτι νεαρά παιδιά που είχαν έλθει στο γήπεδο με μαμάδες και μπαμπάδες. Νεώτεροι, άρα γρηγορότεροι και με καλύτερο τερματοφύλακα.
Γκαντεμιά, θα πει κανείς. Δεν πειράζει όμως. Ανεβήκαμε κατηγορία και είναι λογικό να έχουμε και απώλειες αφού παιζουμε με καλύτερες ομάδες. Σημασία έχει η ατμόσφαιρα, η διάθεση, το αγωνιστικό πνεύμα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε: "Αστέρα, με ξύδια είσαι η Τσέλσι ίδια"!


http://nyxterida.blogspot.com/search?up ... -results=6

[PELTASTIS VARNAVAS]

Θλίψη σε όλο το αθηναϊκό ποδόσφαιρο σκόρπισε η είδηση του θανάτου του προπονητή του Αστέρα Εξαρχείων Μιχάλη Λώλου. Η ζωντανή ιστορία της αθηναϊκής ομάδας, έφυγε από την ζωή το βράδυ της Δευτέρας, από ανακοπή καρδιάς.


Ο Μιχάλης Λώλος ήταν ποδοσφαιριστής του Αστέρα από το 1960, όταν την ομάδα του κέντρου προπονούσε ο Νίκος Αλέφαντος. Το 1977 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία και δεν αποχώρησε από αυτήν ποτέ. Οι παίκτες των λάτρευαν οι οπαδοί των αποθέωναν και ο ίδιος έπαιρνε οξυγόνο (όπως δήλωνε χαρακτηριστικά), από τα παιδιά του. Βέρος εξαρχειώτης, δεν έφυγε ποτέ από την περιοχή και χωρίς να το επιδιώξει έγινε «θρύλος» της.
Συλλυπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε η Ένωση Β’ Γ’ Εθνικής (στην οποία εργάστηκε για χρόνια), ενώ ο πρόεδρος της ΕΠΣΑ Πάνος Δημητρίου τόνισε: «Το αθηναϊκό ποδόσφαιρο πενθεί έναν άνθρωπο που το αγάπησε και τον αγάπησε». Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη στις 3 μ.μ. στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών.

http://stoplekto.blogspot.com/2010/11/blog-post_17.html

[PELTASTIS VARNAVAS]

ο δαιμονιος αθλητικος ρεπορτερ των ιδεο πελταστης βαρναβας βρεθηκε σημερα
κυριακη στο γηπεδο
οχι βεβαια για να δει εμπορευματικον πολυεθνικον κλωτσοσκουφι εταιρειων...
αλλά για να παρακολουθησει το ματς αστερας εξαρχειων - τολμη περιστεριου
τελικο αποτελεσμα 1-1, ενα αποτελεσμα που σαφως αδικει την ομαδα των εξαρχειων
καθοτι οι περιστεριωτες ισοφαρισαν με κεφαλια στες καθυστερησεις που προηλθε απο αραουτ[σαν κορνερ πολυ δυνατο πεταγμα σαν αλλος σημαιοφοριδης...]που αποτελεσε σχεδον τη μονη ευκαιρια των...
ο καπτεν της τολμης με το δεκα το καλο [περσινος βασικος σεντερ φορ του ηφαιστου-που ανεβηκε κατηγορια] διμετρος αφρικανος εκανε την κεφαλια του αμαρκαριστος και τσιμπησε με την εκπνοη το πολυποθητον χι...
και ετσι παγωσε -για λιγο -η αλεποτρυπα
ο αστερας ειχε ανοιξει το σκορ με δυνατο συρτο φαουλ στη γωνια .αφου ο σκορερ ακουσε τις επιταγες της κερκιδας που ηταν:μπουμπουνατοοοοο, οχι τεχνικο και μαλακιες!!!!!!!!!!!!

το ποιοτικο κοινωνικοαθλητικο καλαμπουρι παντα παρον στην θερμη κερκιδα του αστερα με κρασακια μπυριτσες τουμπανο πυρσους

εις εκ των αστεριτων ειχε πλησιασει τον πιτσιρικα λαηζμαν απο πισω και του ζητουσε δικαιες αποφασεις στα οφσαηντ, ο εποπτης εμφανως χεζμενος ουτε που διενοητο να γυρισει το σβερκο προς το καγκελο....ο μαυροφορεμενος οπαδος ...παρεξηγηθηκε :τιιιιι με γραφεις σταρχιδια σουυυυυυυ?μη μου γυρνας εμενα την πλατηηηηηηη!!!!!γεεεελια στη κερκιδα και μετους θεατρινισμους του 4 με ταγκριζα μαλια της τολμης που κοπαναγε τον ταλαντουχονεανια με το 11 τουαστερα που τους ειχε κανει γιογιο...
μετα κλαδευε και ο δυο της τολμης ο οποιος βρηκε και μια μπαταρια στο γηπεδο και την πηγε στον μυστακοφορο ρεφερη με υφακι απαιτητικου τροηκανου....η μαυρη κερκιδα δεν εχασε λεπτο...:2, 2 αντε γ@μησου 2
δυο δυο θα φυγεις με φορειοοοοοο

ο γατος μου τρελαθηκε με σκυλες ζευγαρωνει...
μπατσοι γουρουνια δολοφονοι

και καπως ετσι εκλεισε η αθλητικη κυριακη
καλη τυχη μαγκες
και στην υγεια μας

[Clash]

Νέα από τη Γερμανία

Την προηγούμενη Κυριακή επρόκειτο να διεξαχθεί το ντέρμπι του Αμβούργου με την Ζανκτ Πάουλι. Τελικά αναβλήθηκε γιατί οι βλάχοι του HSV έβαλαν την Παρασκευή νέο χλοοτάπητα και αν γινόταν το ματς με τη βροχή θα καταστρεφότανε εντελώς. Ωστόσο παιχνίδι δεν έγινε, αλλά τα επεισόδια δεν έλειψαν. Οι οπαδοί του ΗSV ενισχυμένοι με χούλιγκανς της ΑΙΚ Στοκχόλμης, της Ρέιντζερς, της Αρμίνια, της Καλσρούης, του Αννόβερου και του Ερ. Αστέρα επιχείρησαν το Σάββατο το βράδυ να κάψουν το Jolly Roger το στέκι των οπαδών της Ζανκτ Πάουλι. Εκεί απωθήθηκαν, αλλά αργότερα την έπεσαν σε άλλη μπυραρία και την μπουρλότιασαν. Οι ενισχύσεις της Ζανκτ Πάουλι ήταν από Σέλτικ, Λιβόρνο και από οπαδούς της από όλη την Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και Ελλήνων από το κλαμπ στα Εξάρχεια. Την Κυριακή έγιναν νέα επεισόδια όταν ένας της Ρέιντζερς πήγε στο Jolly Roger και όταν ξεκούμπωσε το μπουφάν φάνηκε ότι φοράει φανέλα της ομάδας του με αποτέλεσμα να τις αρπάξει. Ξυλοφορτωμένος επέστρεψε με καμιά 200αρια δικούς του και τους άλλους του HSV όμως και πάλι το Jolly Roger κράτησε, μέχρι που εμφανίστηκε η αστυνομία. Γενικά όλο το σαββατοκύριακο υπήρχαν ομάδες κρούσεις και από τις δύο ομάδες.

* Μεσοβδόμαδα η αστυνομία είχε ανακαλύψει στη κερκίδα που θα κάθονταν οι οπαδοί της Ζανκτ Πάουλι βόμβες καπνού.

[PELTASTIS VARNAVAS]

http://www.erasitexniko.com/epsa_c_1os_omilos.htm


βαθμολογιες

αγωνες

επομενη αγωνιστικη

οεο

μας χτυπησε...κεραυνος...

[PELTASTIS VARNAVAS]

http://asteras1928.wordpress.com/


πιστεφκω τωρά παιζουμε με Αριων στο παλαθιος αλεποτρυπαλ



αφου πηραμε εκτος εδρας τον σατουρν αιγαλεου...


ανηφοριζουμε εντος κυψελη

παμε για νικη!!!

[PELTASTIS VARNAVAS]

http://asteras1928.files.wordpress.com/ ... oismas.jpg

κατα ταλλα 2-1 στο 90ενααααααααααααα

Σπουδαιας βαθμολογικης και ψυχολογικης σημασιας νικη και με ανατροπη !Νικησαμε τον Αριωνα παροτι χαναμε στο α’ημιχρονο με 0-1.Εντουτοις η ομαδα δειχνει να εχει χαρακτηρα και γυρισε εστω και στις καθυστερησεις το ματς.
Ολοι στο φιλικο με τον Κεραυνο Κερατεας

http://asteras1928.wordpress.com/2011/0 ... /#comments

[PELTASTIS VARNAVAS]

http://asteras1928.wordpress.com/

ενδιαφεροντα και εναλλακτικα κοινωνικοαθλητικα νεα απο ΧΥΤΑ κερατεα

καθαρα αγωνιστικα παμε καλα ανεβαινουμε βαθμολογικα

ο αλγοριθμος του ποιος ανεβαινει κατηγορια παραπεμπει σε διαφορικες εξισωσεις τριτης ταξεως κατα euler....

[PELTASTIS VARNAVAS]

Μια ευκολη νικη πετυχε ο ΑΣΤΕΡΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ κοντρα στην ιεραπολη με 3 – 0 την προηγουμενη κυριακη. Η νικη αυτη, σε συνδυασμο με την ισοπαλια του ερμη με τον φοινικα, ανεβαζει την διαφορα μας στους 3 βαθμους, που στην ουσια ειναι 6. Το επομενο ματς δυστυχως αργει (14-15/05), λογω πρωτομαγιας και του ρεπο με την αγια βαρβαρα.

Κουραγιο παιδες. Κρατατε δυναμεις γιατι ερχονται 2 ματς φωτια.

(Μαλλον θα φαμε γερη “καμπανα” για το γυαλινο μπουκαλι που επεσε στον αγωνιστικο χωρο στο ματς με την κορωνιδα)



http://asteras1928.wordpress.com/2011/0 ... %ba%ce%b7/


http://www.erasitexniko.com/epsa_c_1os_omilos.htm ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ


VAMOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOS