Αφού σου άρεσε αυτό, πάρε άλλα δύο, και πρόσεξε τις ημερομηνίες που είναι γραμμένα... ο άνθρωπος δεν παίζεται. Ειδικά το πρώτο από αυτά δεν μπορεί να πει εδώ για τους ίδιους λόγους που δεν μπήκε και το προηγούμενο (και το άλλο οριακά ενδεχομένως να μπορούσε να μπει), θα βάλω όμως τους τίτλους για ορεκτικό:totispap έγραψε:Απο τα καλυτερα κειμενα που εχω διαβασει τελευταια (αν βγαλω ενα δυο θεολογικες διαφορες που δεν ειναι και της παρουσης βεβαια).
Φωτια και τσεκουρι,μπερεκετια πραγματα δηλαδη...αιντε φτανει με τα καθως πρεπει κειμενα και τις αναλυσεις σε βαθος..
Η Μπαρμπουτιέρα: Όταν το δάχτυλο έδειχνε τον εχθρό, ο ηλίθιος το κοίταζε για μανικιούρ
και
Ανέκδοτα με χοίρους και αρκούδες / Η τελευταία κλανιά του Περόν στο λυκόφως του κοινωνικού αυνανισμού
Enjoy!
Δεν περίμενα να μπλέξεις το χρέος με το έλλειμα, αλλά και πάλι τα CDS δεν έχουν σχέση ούτε με το χρέος, διότι είναι παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα πάνω σε υφιστάμενα χαρτιά χρέους... είναι το έλλειμα, δλδ τελικά οι δαπάνες, που αυξάνουν το χρέος. (Σημείωση: ΟΛΑ τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα ελάχιστα διαφέρουν από τα στοιχήματα σε αθλητικά γεγονότα, και οι διαφορές τους δεν είναι στην ουσία αλλά σε τεχνικής φύσεως λεπτομέριες... μου φαίνεται ότι θα ξεκινήσω νήμα που θα εξηγεί τα παράγωγα με όρους στοιχήματος και χιουμοριστική διάθεση).Iwn Rwmanos έγραψε:Όπως διάβασα τα CDS ξεκίνησαν ως ασφάλεια έναντι των ομολόγων και κατέληξαν να χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός πίεσης, ένας είδος στοιχήματος. Αυτά διόγκωσαν το χρέος (έγραψα κατά λάθος έλλειμα).
Αυτό που παραβλέπεις με τη θεώρησή σου αυτή είναι ότι σε ένα στοίχημα είναι δύο οι συμβαλλόμενοι: ο παίκτης και ο ΟΠΑΠ (στο αθλητικό στοίχημα), ο short/καθαρός πωλητής και ο long/καθαρός αγοραστής (στα ΣΜΕ), ο κάτοχος και ο εγγράψας (στα δικαιώματα). Στα χρηματοοικονομικά παράγωγα, επειδή είναι παίγνια μηδενικού αθροίσματος, το κέρδος του ενός, είναι η χασούρα του άλλου (ο ΟΠΑΠ έχει τη γκανιότα και θεωρητικά από εκεί περιμένει να κερδίσει).
Όσο το μέγεθος της αγοράς παραγώγων είναι μικρό, δλδ η ονομαστική αξία των στοιχημάτων που έχουν πέσει, είναι μικρό σε σχέση με το μέγεθος της αγοράς της υποκείμενης αξίας (δλδ του τίτλου επί του οποίου παίζεται το στοίχημα), τόσο σε συνολική αξία όσο και σε εμπορευσιμότητα, τότε τα πράγματα είναι απλά και ακίνδυνα.
Όταν όμως το μέγεθος της αγοράς παραγώγων γίνεται μεγαλύτερο της αγοράς της υποκείμενης αξίας και, επιπλέον, υπάρχουν κάποιοι λίγοι παίκτες οι οποίοι αφ'ενός έχουν λάβει πολύ μεγάλη θέση υπέρ του ενός ενδεχομένου (σημείωση: συνήθως οι μεγάλοι παίκτες ΓΡΑΦΟΥΝ διαιώματα και οι μικροί αγοράζουν, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα), από την άλλη είναι σε θέση να επηρεάσουν την τιμή της υποκείμενης αξίας (ή την αναχρηματοδότηση του χρέους, στην περίπτωση των CDS στο χρέος του ελληνικού δημοσίου) τότε οι παίκτες αυτοί έχουν συμφέρον πρώτα να στείλουν πολύ βόρεια τις τιμές των δικαιωμάτων που γράφουν και μετά να μην πραγματοποιηθεί το ενδεχόμενο έναντι του οποίου πούλησαν την ασφάλεια (περίπου αυτό που έκαναν οι τεξανοί στην GS, όπως περιγράφει το μήνυμα που έβαλα παραπάνω από το zerohedge).
Αυτό που δεν έχω καταφέρει να δισταυρώσω, είναι αν πράγματι υπάρχουν κάποιοι λίγοι και μεγάλοι παίκτες που να έχουν γράψει μαζικά CDS στο ελληνικό χρέος... κάποιου είδα (και δεν κράτησα το link, δυστυχώς ) ότι είναι τρεις, με τον ένα να είναι η Deutsche Bank (αυτό το θυμάμαι σίγουρα) και τον άλλον η Goldman Sachs (με επίφυλαξη αυτό). Επίσης, δεν έχω δει πουθενά στοιχεία για το ακριβές μέγεθος της αγοράς των CDS στο ελληνικό χρέος, ώστε να μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν μπορεί πραγματικά να επηρεάσει την υποκείμενη αγορά λόγω delta hedge των εκδοτών.
Επίσης να πω πως το ότι δούλευε κάποιος κάπου πριν αναλάβει κρατική θέση δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πρώην εργοδοτών του στη θέση αυτή... η εμπειρία του όμως συνεπάγεται ότι δεν πρέπει να κάνει λάθη που μόνο άπειρος θα έκανε, αλλιώς τι τον θέλαμε τον έμπειρο;