Βάψιμο: Η τεχνική με το σφουγγάρι

Βάψιμο: Η τεχνική με το σφουγγάρι

Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται, αρκεί να πιάνει λίγο το χέρι σας. Το αποτέλεσμα, ακόμα κι αν δεν κάνετε επαγγελματική δουλειά, σίγουρα θα είναι πιο όμορφο από έναν απλά βαμμένο τοίχο. Δοκιμάστε το λοιπόν. Καλή επιτυχία!!!

Θα χρειαστείτε:
- Χαρτοταινία
- Σκάλα για τα ψηλά σημεία
- Ένα λεπτό πινέλο για τις γωνίες
- Μεγάλο πινέλο ή άλλο σύστημα βαψίματος για τις μεγάλες επιφάνειες
- Συνθετικό σφουγγάρι με άγρια υφή ή φυσικό σφουγγάρι θαλάσσης
- Σκληρό συνθετικό σφουγγάρι λείο
- Ένα μαλακό πανί για να διορθώσετε τυχόν λάθη
- Δύο διαφορετικούς τόνους του ίδιου χρώματος
- Το βασικό χρώμα (ανοικτός τόνος)
- Το χρώμα για το ταμπονάρισμα (πιο σκούρος τόνος)

Καλύψτε με την αυτοκόλλητη χαρτοταινία όλα τα σημεία που ο τοίχος εφάπτεται με άλλες επιφάνειες που δεν θέλετε να βάψετε (ντουλάπες, κουφώματα, σοβατεπιά, διακόπτες).

Αν ο τοίχος έχει τρύπες ή ατέλειες, φροντίστε να τις διορθώσετε πριν αρχίσετε να βάφετε. Αν πρόκειται επίσης να βάψετε το ταβάνι, μην ξεκινήσετε τους τοίχους αν δεν τελειώσετε. Όταν βάφετε ταβάνια, εύκολα στάζει μπογιά από το πινέλο σας στους τοίχους.

Ξεκινήστε με το βασικό χρώμα, το ανοικτό. Ιδανικά θα πρέπει να είναι ποιότητας σατινέ, κάτι που θα σας βοηθήσει πολύ στο στάδιο του ταμποναρίσματος με το δεύτερο χρώμα.

Με το λεπτό πινέλο περάστε τις γωνίες (τα «κοψίματα») μεταξύ πλευρών του τοίχου και τα όρια του τοίχου δίπλα σε ντουλάπες και διακόπτες. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο μέρος της δουλειάς, καθώς απαιτεί προσεκτικές κινήσεις και περισσότερο χρόνο.

Στη συνέχεια βάψτε τις μεγάλες επιφάνειες του τοίχου, με το βασικό σας χρώμα και αφήστε να στεγνώσει. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεγάλο πινέλο, ρολό, ή κάποιο από τα πιο σύγχρονα εργαλεία βαψίματος που διαφημίζονται στην τηλεόραση. Αυτά που έχουν ως βάση το σφουγγάρι αντί για πινέλο είναι πραγματικά πολύ χρήσιμα και μειώνουν κατά πολύ το χρόνο βαψίματος αφού σας επιτρέπουν με μία κίνηση του χεριού να καλύψετε πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια. Θα βρείτε πολλά τέτοια συστήματα στα μεγάλα χρωματοπωλεία ή σε μεγάλα καταστήματα οικιακού εξοπλισμού.

Όταν στεγνώσει περάστε το δεύτερο χέρι, πάλι με την ίδια σειρά. Τα κοψίματα πρώτα και μετά τα μεγάλα κομμάτια του τοίχου και αφήστε να στεγνώσει καλά πριν συνεχίσετε.

Το δεύτερό σας χρώμα πρέπει να είναι 1-2 τόνους πιο σκούρο από το βασικό. Όταν αγοράσετε τα χρώματα, ζητείστε από το χρωματοπωλείο να σας δώσουν μπογιά για εφφέ, πείτε τους ότι θέλετε να βάψετε με σφουγγάρι. Τα ειδικά αυτά χρώματα προσφέρονται για τέτοιες χρήσεις γιατί στεγνώνουν γρηγορότερα και αναμειγνύονται καλύτερα με το από κάτω χρώμα. Επίσης, αν το βασικό σας χρώμα είναι σατινέ, το σφουγγάρι θα γλιστράει πιο εύκολα.

Ξεκινήστε από κάποιο σημείο που δεν φαίνεται, όπως π.χ. πίσω από την πλάτη του κρεβατιού ή πίσω από μία ντουλάπα, ώστε να κάνετε τη δοκιμή σας και να αποκτήσετε άνεση στην κίνηση. Αν κάνετε λάθος, απομακρύνετε αμέσως το χρώμα από τον τοίχο με ένα μαλακό πανί.

Με το μαλακό σφουγγάρι παίρνετε λίγη μπογιά και ταμπονάρετε ελαφρά τον τοίχο σε αποστάσεις 5 εκατοστών περίπου (ή πειραματιστείτε μέχρι να καταλήξετε στο αποτέλεσμα που σας αρέσει περισσότερο). Ξεκινήστε από κάποιο σημείο και επεκταθείτε με κυκλικές κινήσεις γύρω από αυτό. Μην ταμπονάρετε μεγάλο μέρος του τοίχου την ίδια στιγμή γιατί το χρώμα αυτό στεγνώνει εύκολα και δεν θα προλάβετε να το απλώσετε.

Πάρτε λοιπόν το λείο σκληρό σφουγγάρι τώρα και με κυκλικές κινήσεις αναμείξτε τα σημεία που μόλις ταμπονάρατε. Μπορείτε να επιμείνετε όσο θέλετε σε κάθε σημείο μέχρι τα χρώματα να αναμειχθούν και να δώσουν το αποτέλεσμα που εσείς θέλετε.

Με τον ίδιο τρόπο θα κάνετε όλη την επιφάνεια των τοίχων σας. Φυσικά, δεν χρειάζεται δεύτερο χέρι, επομένως όταν τελειώσετε με το σφουγγάρι έχει τελειώσει και το βάψιμο.

Είναι όμορφο ένα δωμάτιο που είναι βαμμένο με σφουγγάρι και στους τέσσερις τοίχους. Όμως, όπως θα μάθετε από εμπειρία, η τεχνική αυτή παίρνει χρόνο ενώ παράλληλα χτίζει και μυς στα μπράτσα. Θυμάστε το Καράτε Κιντ; Αριστερά – δεξιά, Αριστερά – δεξιά . . . Ένα τέτοιο πράγμα είναι και η τεχνική του σφουγγαριού.

Αν λοιπόν οι αντοχές σας δεν επαρκούν για 4 τοίχους, περιοριστείτε σε ένα μόνο τοίχο του δωματίου. Π.χ. στον έναν τοίχο του σαλονιού ή στον τοίχο πίσω από την τραπεζαρία. Θα δώσει διαφορετική ατμόσφαιρα στο χώρο και δεν θα σας κουράσει πολύ.