Silent Kalamata - Covid19

[FireflyEarth]

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Καλαμάτα βράδυ Σαββάτου 7 Μαρτίου μετά τα νέα μέτρα που εφαρμόστηκαν για τον Covid-19.

Τα γυρίσματα διήρκεσαν από τις 12 τα μεσάνυχτα έως τις 1 και μισή περίπου. Το βίντεο δημιουργήθηκε απλά για να δείξω μια άλλη οπτική της πόλης πιο ατμοσφαιρική και σε καμία περίπτωση να αποδείξω αν λειτούργησαν τα μέτρα ή όχι. Τίποτα παραπάνω.
Δημιουργός: Πάνος Κουντάνης

[ArELa]

Καλά... έπαθα... σχεδόν καθε γωνιά την έχω περπατήσει...
η εκκλησία διπλα απ'το διαμέρισμα που έμενε ο μικρός μου...

και νοστάλγησα γιατί την αγάπησα την Καλαμάτα κι ας έχω έρθει
μόνο 6-7 φορές, και φρίκαρα... δεν περίμενα ποτέ να δω
την πλατεία εντελώς άδεια... ουτε ψυχη...
λες κι ήταν θρίλερ που μια ολόκληρη πόλη πέθανε...
κάποια πυρηνική έκρηξη την έκανε πόλη φάντασμα...
Φοβερό..

Το έστειλα και στον γιο μου το βίντεο... αυτός θα πονέσει ακόμα
περισσότερο... από το 12 ως το 19, εζησε 7 χρονια εκεί...

πω... φοβερό και ανατριχιαστικό συνάμα...

[FireflyEarth]

Καλά... έπαθα... σχεδόν καθε γωνιά την έχω περπατήσει...
η εκκλησία διπλα απ'το διαμέρισμα που έμενε ο μικρός μου...

και νοστάλγησα γιατί την αγάπησα την Καλαμάτα κι ας έχω έρθει
μόνο 6-7 φορές, και φρίκαρα... δεν περίμενα ποτέ να δω
την πλατεία εντελώς άδεια... ουτε ψυχη...
λες κι ήταν θρίλερ που μια ολόκληρη πόλη πέθανε...
κάποια πυρηνική έκρηξη την έκανε πόλη φάντασμα...
Φοβερό..

Το έστειλα και στον γιο μου το βίντεο... αυτός θα πονέσει ακόμα
περισσότερο... από το 12 ως το 19, εζησε 7 χρονια εκεί...

πω... φοβερό και ανατριχιαστικό συνάμα...

Εμένα πάλι με γοήτευσε... έχει μια άγρια και σχεδόν ονειρική ομορφιά.
Την έχω δει σ' αυτή τη μορφή αρκετές φορές στα όνειρά μου (από κάτοψη, γιατί πετούσα).
Βέβαια, μιλάω από την πλευρά της εσωστρεφούς, που αποφεύγω το συνωστισμό όπως ο διάολος το λιβάνι
Όλα αυτά τα σενάρια δε μου πέρασαν καν από το μυαλό.
Το πρώτο που σκέφτηκα, ήταν τον εαυτό μου να σουλατσάρει στην απόλυτη ησυχία,
να χορεύω σε ρυθμούς βαλς ή... τώρα που μπήκαν όλοι μέσα, καιρός να βγω εγώ
Περίεργο πράμα το μυαλό
Βασούλα μου, μη σε τρομάζει τόσο, γιατί το ίδιο πρωί του Σαββάτου, στην παραλία γινόταν
ο κακός χαμός από παρέες. Μέχρι και πικ νικ είχαν στήσει στην άμμο και έψηναν μπριζόλες!

Στην παραλία έμενε ο γιος; Νομίζω είναι και η μόνη εκκλησία που έδειξε.

[OTTO]

Εικάζω ότι θα πωληθούν πολλά τέτοια βίντεο σε παραγωγούς ταινιών στο μέλλον.

[ArELa]

Εμένα πάλι με γοήτευσε... έχει μια άγρια και σχεδόν ονειρική ομορφιά.

στέκεσαι στο ατμοσφαιρικό... αν στεκόμουν κι εγώ σ'αυτό έτσι θα ένιωθα ίσως...
Όμως τη γοητεία για μένα τη σκέπασε η ανατριχίλα γιατί έχω δει τη ζωή
στις περιοχές αυτές...
και μάλλον δεν είμαι η μόνη που ψιλοανατρίχιασε...
κι ο γιος μου ένιωσε μια στεναχώρια μια σκοτεινιά, παρά την όμορφη
και δημιουργική καταγραφή...

και το μακελειό ψιλοανατρίχιασε ... το ανέβασε

https://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce ... bf-%ce%b1/

Στην παραλία έμενε ο γιος; Νομίζω είναι και η μόνη εκκλησία που έδειξε.

Οχι, στη βασιλέως γεωργίου...
(ολόκληρο βέλος σου ρίχνω χεχεχ)



εχει μια εκκλησία εκεί πιο κάτω, δεν θυμάμαι πώς τη λένε...
ο δρόμος αυτος στην αρχή του βίντεο δείχνει την οδό που έμεναν...
ήταν σ'ενα διαμέρισμα παραδίπλα απο την εκκλησία...
με μια δρασκελιά βρισκόμασταν στη γωνία που σου δείχνω

[FireflyEarth]

Οχι, στη βασιλέως γεωργίου...
(ολόκληρο βέλος σου ρίχνω χεχεχ)



εχει μια εκκλησία εκεί πιο κάτω, δεν θυμάμαι πώς τη λένε...
ο δρόμος αυτος στην αρχή του βίντεο δείχνει την οδό που έμεναν...
ήταν σ'ενα διαμέρισμα παραδίπλα απο την εκκλησία...
με μια δρασκελιά βρισκόμασταν στη γωνία που σου δείχνω

Τους Αγίους Ταξιάρχες

[ArELa]

Τους Αγίους Ταξιάρχες

Α γεια σου.

Θυμάμαι πως το 15 πήγα Καλαμάτα μόνη μου, γιατί η κοπελιά του ήταν Αθήνα,
ώστε να μην κάνει μόνος πάσχα, και να την κάνω και λίγο από εδώ.
Μόλις έφτασα, έπεσα ξερή με ίωση. Η κρεβατοκάμαρά τους έβλεπε
στο δρόμο...είδα με 38 πυρετό τον επιτάφειο να περνάει απο
βασ. γεωργίου, άκουσα και την ανάσταση μια χαρά, είδα και
πλήθος να περπατάει με κεριά στο δρόμο... Τη φάση κι αυτή...
Ο Κωστής που δούλευε στο Link τότε, ήταν κι αυτος στο χάλι του
(αυτός με κόλλησε) πήρε άδεια και την περάσαμε μέσα, αλλά γελούσαμε πολύ...
Ήταν η μονη φορά που ήρθα Καλαμάτα και δε βγήκα ούτε
στο μπαλκόνι... μια που ηρθα και μια που έφυγα, με είδε ο ήλιος έξω...