To σεργιάνι μου στον κόσμο 15 χλμ γης..

[ArELa]

Ξεκινώντας απ'το σπίτι μου και καταλήγοντας σε μια λιμνούλα ψηλά στην Πάρνηθα...

Και ρίχνω ειδικά για το απομακρόπουλο που αμφισβήτησε τη θέα απ'το μπαλκόνι μου, και πρωινές και by night όπως λέμε εμείς οι Ελληνες για να μη βγάζει γλώσσα...


Μια άποψη κοιτώντας βορειοδυτικά, της τσιμεντούπολης από ψηλά...
Πέρα στο βάθος, η Πάρνηθα...



Εδώ πιο βόρεια, όπου φαίνεται και λιγάκι το αλσάκι που μάζεψα υπογραφές για να φυτέψουμε μπροστά στην αλάνα, για να μη χτιστεί τίποτα. Κάλλιο να φυτρώνουν δέντρα, παρά μπετά...




και μια καλύτερη άποψη του αλσακίου...



και μια μικρή και πολύ περιορισμένη άποψη της ανατολικής πλευράς και του βουνού...πίσω απ'το οποίο βρίσκεται το ψυχικό, γι'αυτό και συχνά δηλώνω ότι μένω στο...δυτικό ψυχικό




Η θέα απ'το μπαλκόνι μου δεν είναι ποτέ η ίδια...
Ένα απ'τα παράξενα, μολυβένια ηλιοβασιλέματα...






Έχει σουρουπώσει για τα καλά... τα πρώτα λαμπιόνια ανάβουν...




Κι ένα άκρως νυχτερινό, που έχω ξαναβάλει, αλλά ας υπάρχει κι εδώ να'χουμε



Θαρρώ πως είδατε αρκετά απ'τα λιμέρια μου.
Πάμε τώρα προς Πάρνηθα μεριά, όπου προσφάτως ανακαλύψαμε μια υπέροχη λιμνούλα... Ιδού






Θα συνεχίσω όταν θα'χω ακούσει τα πρώτα σχόλια και αντιδράσεις για τα πρώτα στιγμιότυπα...
(όχι να ογκοχρεώνομαι και δίχως κέρδος κέρατα... )
Ξέρω, δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όπως τα σπουδαία οδοιπορικά που έχετε ήδη βάλει εδώ μέσα, αλλά ό,τι μπορούμε κάνουμε κι εμείς

[Apomakros]

Και ρίχνω ειδικά για το απομακρόπουλο που αμφισβήτησε τη θέα απ'το μπαλκόνι μου, και πρωινές και by night όπως λέμε εμείς οι Ελληνες για να μη βγάζει γλώσσα...

Θα σου βγάζω γλώσσα συνέχεια από δω και πέρα, για να μας καταθέτεις πιο συχνά αυτά τα υπέροχα οδοιπορικά σου

Υποκλίνομαι

Κα-τα-πλη-κτι-κή η θέα! Οι φωτογραφίες από το σούρουπο μ' άρεσαν πιο πολύ απ' όλες ως τώρα.

Εύγε! Τόσο ζωντανές...


(...που νόμιζα σε μια στιγμή πως θα κατέβαιναν οι πλειάδιοι...)

[ArELa]

Είναι μια όαση ομορφιάς και πρασίνου στα ελάχιστα πράσινα σημεία της Πάρνηθας που έμειναν μετά την καταστροφική φωτιά...

Έχει πάπιες...





Και κυπρίνους...


που μόλις τους πετούσαμε ψωμί, ανταγωνίζονταν τις πάπιες και συνήθως το άρπαζαν πρώτοι...






Στην αντίπερα όχθη έχει και κάποια ελάφια που τα φροντίζει ο οικισμός της Ιπποκρατείου Πολιτείας , διατηρώντας τα κλουβιά τους πεντακάθαρα και δίνοντάς τους φρέσκια τροφή και νερό συνέχεια. Είναι ήμερα και μας πλησίαζαν εύκολα απ'το φράχτη...


Είναι ένας τόπος που δίνει θετικές δονήσεις σε σώμα και ψυχή και σε γαληνεύει...




Εδώ τελειώνει (για την ώρα) το μικρό μου οδοιπορικό.
Κάποια στιγμή θα επανέλθω όταν θα έχω φωτογραφίσει και το θλιβερό κομμάτι αυτού του μικρού ταξιδιού, που ήταν το τσιμεντάρισμα μιας πηγούλας με καθαρό, κρυστάλλινο τρεχούμενο νεράκι... Πήγαινε κόσμος πολύς να γεμίσει μπουκάλια με νερό εκεί, και πολλά ζώα να πιουν... Ο λόγος που την σφράγισαν δεν είναι σαφής, αλλά αν κρίνω απ'τα κόλπα της νεοταξίτικης ελίτ που ΞΑΦΝΟΥ κάνει επίσχεση σε όλους τους υδάτινους πόρους ακόμα και σε ιδιόκτητα κτήματα, δεν μου φαίνεται καθόλου παράξενο που οι δικοί μας σφουγγοκωλάριοι τους ακολουθούν κατά γράμμα.


Οι φωτο είναι τραβηγμένες με κινητό, οπότε ζητώ την κατανόησή σας.

Ευχαριστώ καλό μου απομακρόπουλο