Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο πανέμορφο (τότε) Μαρούσι, με τις αλάνες που παίζαμε ολημερίς κι οληνυκτίς ποδόσφαιρο κι οι μαμάδες μας άραζαν στα μπαλκόνια, μ' ορθάνοιχτες τις πόρτες και πίνανε καφέ. Για ν' ανεβάσω φωτογραφίες με την ομορφιά του, θα πρέπει να σκανάρω τις αναμνήσεις που έχω απ' το κτήμα και το σπίτι του παπού στον Άγιο Θωμά. Θα γίνει κι αυτό.
Οι ρίζες, απ' την πλευρά του μπαμπά πάνε μια βόλτα από Ζάκυνθο...
...της μαμάς από Λεχαινά, τα οποία δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα όμορφο πλέον.
Αλλά, η κληρονομιά πάει δύο βήματα πίσω, στον παππού απ' τη Σικελία...
... με πάντα παρόν το ηφαίστειο της Αίτνας...
και της γιαγιάς απ' τη Βενετία...
με τις γόνδολες...
και τις πανέμορφες βενετσιάνικες μάσκες.
Αλλά, παρά το λατινικό αίμα (με κάτι από Ζάκυνθο) που τρέχει καταφανώς στις φλέβες μου, δηλώνω γέννημα-θρέμα Μαρουσιώτισσα.