ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ

[stal]

Η κρίση μπορεί να αναλυθεί σε δύο επίπεδα.

Το εσωτερικό πλαίσιο της Γεωργίας η κρίση είναι αποτέλεσμα των ενεργειών ενός Προέδρου που στο όνομα της πολιτικής επιβίωσης του καθεστώτος του επιχείρησε μια τυχοδιωκτική πολεμική ενέργεια στην Ν. Οσετία αποπειρόμενος να να ανατρέψει τις εύθραυστες εθνοτικές ισορροπίες που διαμορφώθηκαν μέσα από τις τραγικές συγκρούσεις της δεκαετίας του '90 και να προκαλέσει ανατροπή των μεταψυχροπολεμικών ισορροπιών στην περιοχή σε βάρος της Μόσχας με την προσδοκία ότι η Δύση και ειδικότερα οι ΗΠΑ θα σπεύσουν να τον στηρίξουν. Προφανώς αγνόησε τους διεθνείς περιορισμούς που αναδείχθηκαν στην Διασκεψη Κορυψής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι πριν λίγους μόνο μήνες.

Σε διεθνές επίπεδο, η εγκατάλειψη από την Ουάσιγκτον της πρακτικής διεθνούς συνενόησης και εξισορρόπησης διεθνών συμφερόντων με τις μονομερείς ενέργειες του πολέμου στο Κοσυφοπέδιο, αλλά κυρίως τον 2ο πολέμο κατά του Ιράκ και πολύ περισσότερο της μονομερούς αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσυφοπεδίου 'απελευθέρωσε' τις όποιες διεθνείς δεσμεύσεις της Μόσχας, η οποία 'ανάγνωσε' την τοποθέτηση αμυντικών συστημάτων στην Τσεχία και Πολωνία και κθρίως την απόπειρα του απερχόμενου αμερικανού Προέδρου για ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ουκρανίας και Γεωργίας ως ευθεία αμερικανική επίθεση των γεωστρατηγικών συμφερόντων της και παραπέρα υπονόμευση της διεθνούς θέσης της. Η άμεση ρωσική απάντηση στην Γεωργία ήταν από ρωσική σκοπιά μονόδρομος.

Η εκτόνωση της κρίσης δεν μπορεί παρά να γίνει με 'ρωσικούς όρους' καθώς από την αρχήτης κρίσης -- και παρά την ρητορική -- η Δύση αλλά και ειδικότερα η Ουάσιγκτον που βρίσκεται εν μέσω προεκλογικής περιόδους έχει ενδιαφέρον να παραμείνει η κρίση εδαφικά περιορισμένη και να μην καταστεί διεθνές πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει επιτροφή σ' ένα περιβάλλον 'συνεννόησης δυνάμεων' (όπως φάνηκε προς στιγμήν να επικρατεί στις αρχές της δεκατίας του '90 με τον πρώτο πόλεμο κατά του Ιράκ ή σε λίγότερο βαθμό μετά την 11/9 κυρίως ως ανοχή στην αμερικανική επιχείρηση κατά των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν).

Το υπόβαθρο των διεθνών εξελίξεων που προηγήθηκαν και έπονται δεν έχουν σε τίποτε να κανουν με ανθρώπινα δικαιώματα, εθνική αυτοδιάθεση και κυριαρχία - παράγουν τραγωδίες υπηρετώντας αποκλειστικά συσχετισμούς ισχύος.

Η απομάκρυνση από πρακτικές διεθνούς συνενόησης και εξισορρόπησης διεθνών συμφερόντων που αποτελούν την βάση της διεθνούς σταθερότητας, ασφάλειας και ειρήνης καθώς και των διεθνών θεσμών και διεθνούς δικαίου που υποστηρίζουν τις παραπάνω πολιτικές πραγματικότητες προδικάζουν τάσεις μεγαλύτερης αστάθειας στις διεθνείς σχέσεις και δυσχέρειες στην πολιτική ασφάλειας μικροτερων κρατών όπως η Ελλάδα που βασίζουν την εξωτερική πολιτική τους στο status quo.

Η Ελλάδα έχει συμφέρον στην σταθερότητα των διεθνών σχέσεων και όχι στην τυχοδιωκτική πολική μεγάλων δυνάμεων, οφείλει όμως να ελιχθεί προσεκτικά βασιζόμενη στην μια ενεργητική και εποικδομητική πολιτική "μη-εμπλοκής" στους διεθνούς ανταγωνισμούς της σημερινής διεθνούς συγκυρίας.

[Dhmellhn]

Ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει ότι η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου. Να μην ξεχνάμε φυσικά το γεγονός ότι ο αγωγός του αζερικού πετρελαίου περνάει από την Γεωργία του φιλοδυτικού (στην ουσία φιλοαμερικανού) Σαακασβίλι, ο οποίος ανέτρεψε πριν τέσσερα έτη τον Σεβαρτνάτζε στα πλαίσια της γνωστής αμερικανικής πρακτικής των Πορτοκαλί επαναστάσεων. Ο εν λόγωι αγωγός παρακάμπτει την Ρωσία δίνοντας μία ευκαιρία ενεργειακής απεξάρτησης των δυτικοευρωπαίων από τους Ρώσους.

Το αμερικάνικο πιονάκι που ακούει στον όνομα Σαακασβίλι έκανε το μοιραίο λάθος, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην Ρωσία να ξεπληρώσει στους άφρονες και άνοες δυτικούς την αναγνώριση του αλβανικού θύλακα του Κοσσόβου σε ανεξάρτητο κράτος. Το πιθανότερο είναι ότι οι αμερικανοί "σύμβουλοι" τον διαβεβαίωσαν πως ο Πούτιν δεν θα αντιδράσει.

Κατά συνέπεια, η Ρωσία θα απαιτήσει σε πρώτη φάση, και πιθανότατα θα το επιτύχει, την αναγνώριση των αυτονομιών Αμπχαζίας και Νοτίου Οσετίας, με απώτερο σκοπό την πλήρη ανεξαρτητοποίησή τους. Εδώ να υπενθυμίσω ότι η πλειονότης των κατοίκων των εκεί περιοχών διαθέτουν Ρωσικά έγγραφα, όπως και σε άλλους θύλακες του Καυκάσου. Σε δεύτερη φάση θα επιδιώξει τον επανέλεγχο της Γεωργίας. Το ίδιο θα πράξει και με την περίπτωση της Ουκρανίας, η οποία παρεπιπτόντως ακολουθώντας εντελώς φυλοδυτική πολιτική προειδοποίησε την Ρωσία ότι από τούδε και στο εξής θα πρέπει να ενημερώνει η τελευταία την ουκρανική κυβέρνηση για πιθανή κίνηση του στόλου της, ο οποίος βρίσκεται στην Κριμαία, τουλάχιστον 72 ώρες πριν. Διότι είναι γεγονός ότι η Ρωσία δίχως την Ουκρανία, η οποία ειρήσθωι εν παρόδωι ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητη, είναι απλώς μία περιφερειακή δύναμη. Μόνον με τον έλεγχο της Ουκρανίας και του Καυκάσου οι Ρώσοι μετατρέπονται σε παγκόσμια δύναμη. Άλλωστε και η ίδια η Γερμανία του Χίτλερ με το περιβόητο δόγμα του Drag Nacht Οsten (επέκταση προς ανατολάς) επιχείρησε να ελέγξει τον Καύκασο.

Επίσης, να μην ξεχνούμε τον αρμενικό θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, θέατρο σκληρών μαχών μεταξύ Αρμενίων (υποστηρίζονται από την Ρωσία) και Αζέρων πριν μερικά χρόνια.

Αυτά τα ολίγα. Περισσότερα όταν επιστρέψω από τις διακοπές.

[ArELa]

Kαλά δεν το πιστεύω ότι αυτή η θεματάρα που άνοιξε ο Σταλίτσας, έτυχε μηδενικής αντιμετώπισης απ'το φιλοθεάμον ΙΔΕΟκοινό!
Τι έγινε παιδιά; Κολλήσαμε στη ντόπα και χάνουμε την ουσία;

Αν και επιστρέφοντας εξεπλάγην με την καλή δραστηριότητα που είχε ο τόπος μας μεσ'στο κατακαλόκαιρο, προφανώς τα πολιτικά μας αντανακλαστικά ατόνησαν.

Η κρίση μπορεί να αναλυθεί σε δύο επίπεδα.

Το εσωτερικό πλαίσιο της Γεωργίας η κρίση είναι αποτέλεσμα των ενεργειών ενός Προέδρου που στο όνομα της πολιτικής επιβίωσης του καθεστώτος του επιχείρησε μια τυχοδιωκτική πολεμική ενέργεια στην Ν. Οσετία αποπειρόμενος να να ανατρέψει τις εύθραυστες εθνοτικές ισορροπίες που διαμορφώθηκαν μέσα από τις τραγικές συγκρούσεις της δεκαετίας του '90 και να προκαλέσει ανατροπή των μεταψυχροπολεμικών ισορροπιών στην περιοχή σε βάρος της Μόσχας με την προσδοκία ότι η Δύση και ειδικότερα οι ΗΠΑ θα σπεύσουν να τον στηρίξουν. Προφανώς αγνόησε τους διεθνείς περιορισμούς που αναδείχθηκαν στην Διασκεψη Κορυψής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι πριν λίγους μόνο μήνες.

Αυτή την τοιχωδιωκτική (όπως πολύ σωστά θέτεις) πολεμική ενέργεια, φαίνεται από τις εξελίξεις ότι την "ξέχασε" η Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ φυσικό επόμενο είναι να την σκουπίσουν κάτω απ'το χαλί, μια και έδωσαν οι ίδιες το πράσινο φως και το σπρωξιματάκι στον Σακασβίλι να κάνει το "ντου". Ο φαρισαϊσμός των Ευρωπαίων στο ζήτημα επισφράγισε την άποψή μου ότι δεν έχουν τη ραχοκοκαλιά ή και την επιθυμία να βάλουν την Αμερική στη θέση της που επί χρόνια "αλωνίζει" στα Ευρωπαϊκά πράγματα, (κατακερματισμός Βαλκανίων και όχι μόνο).

Σε διεθνές επίπεδο, η εγκατάλειψη από την Ουάσιγκτον της πρακτικής διεθνούς συνενόησης και εξισορρόπησης διεθνών συμφερόντων με τις μονομερείς ενέργειες του πολέμου στο Κοσυφοπέδιο, αλλά κυρίως τον 2ο πολέμο κατά του Ιράκ και πολύ περισσότερο της μονομερούς αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσυφοπεδίου 'απελευθέρωσε' τις όποιες διεθνείς δεσμεύσεις της Μόσχας, η οποία 'ανάγνωσε' την τοποθέτηση αμυντικών συστημάτων στην Τσεχία και Πολωνία και κθρίως την απόπειρα του απερχόμενου αμερικανού Προέδρου για ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ουκρανίας και Γεωργίας ως ευθεία αμερικανική επίθεση των γεωστρατηγικών συμφερόντων της και παραπέρα υπονόμευση της διεθνούς θέσης της. Η άμεση ρωσική απάντηση στην Γεωργία ήταν από ρωσική σκοπιά μονόδρομος

Τέλεια ανάλυση!
Καιρός να γίνει κατανοητό ότι η Μόσχα δεν είναι απ'τα παιδάκια που θα μπορέσει να χειραγωγήσει η παρεούλα Μπους, Κοντολίζα, Μπλαιρ.

Η εκτόνωση της κρίσης δεν μπορεί παρά να γίνει με 'ρωσικούς όρους' καθώς από την αρχήτης κρίσης -- και παρά την ρητορική -- η Δύση αλλά και ειδικότερα η Ουάσιγκτον που βρίσκεται εν μέσω προεκλογικής περιόδους έχει ενδιαφέρον να παραμείνει η κρίση εδαφικά περιορισμένη και να μην καταστεί διεθνές πρόβλημα. Αυτό δεν σημαίνει επιτροφή σ' ένα περιβάλλον 'συνεννόησης δυνάμεων' (όπως φάνηκε προς στιγμήν να επικρατεί στις αρχές της δεκατίας του '90 με τον πρώτο πόλεμο κατά του Ιράκ ή σε λίγότερο βαθμό μετά την 11/9 κυρίως ως ανοχή στην αμερικανική επιχείρηση κατά των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν).

Οι πληγές που άνοιξε ήδη η Αμερική είναι πασιφανείς. Το 30% των Αμερικανών ήδη αντιδρά αρνητικά στην εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών και δη σ'αυτήν της κυβέρνησης Μπους. Η Ευρώπη είναι αυτή που θα έπρεπε να είχε πάρει θέση αυτόνομη αντί να συναινεί και να στηρίζει εγκληματικές πολιτικές που ασκούνται για τα συμφέροντα ορισμένων. Η "απάθεια", η "συναίνεση" και η "ανοχή" της σε εξόφθαλμες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και εθνικών δίκιων που υποτίθεται πως "καταδικάζει" (υποκρισία και φαρισαϊσμός) κάνει την περίφημη "Ευρωπαϊκή Ενωση" μια παρωδία/φαρσοκωμωδία και θα'ταν καλύτερο να μετονομαστεί σε "Ευρωπαϊκός σφουγγοκωλαρισμός στα "θέλω" των ΗΠΑ" για να μην κοροϊδευόμαστε τελικά.

Το υπόβαθρο των διεθνών εξελίξεων που προηγήθηκαν και έπονται δεν έχουν σε τίποτε να κανουν με ανθρώπινα δικαιώματα, εθνική αυτοδιάθεση και κυριαρχία - παράγουν τραγωδίες υπηρετώντας αποκλειστικά συσχετισμούς ισχύος.

Η απομάκρυνση από πρακτικές διεθνούς συνενόησης και εξισορρόπησης διεθνών συμφερόντων που αποτελούν την βάση της διεθνούς σταθερότητας, ασφάλειας και ειρήνης καθώς και των διεθνών θεσμών και διεθνούς δικαίου που υποστηρίζουν τις παραπάνω πολιτικές πραγματικότητες προδικάζουν τάσεις μεγαλύτερης αστάθειας στις διεθνείς σχέσεις και δυσχέρειες στην πολιτική ασφάλειας μικροτερων κρατών όπως η Ελλάδα που βασίζουν την εξωτερική πολιτική τους στο status quo.

Η Ελλάδα έχει συμφέρον στην σταθερότητα των διεθνών σχέσεων και όχι στην τυχοδιωκτική πολική μεγάλων δυνάμεων, οφείλει όμως να ελιχθεί προσεκτικά βασιζόμενη στην μια ενεργητική και εποικδομητική πολιτική "μη-εμπλοκής" στους διεθνούς ανταγωνισμούς της σημερινής διεθνούς συγκυρίας.

[Apomakros]

Σημειολογικά μόνο παρατήρησα ότι η "επιχείρηση" άρχισε σχεδόν με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων και τερματίστηκε κάπου εκεί με τη λήξη τους.



(πυροτεχνήματα δεν είδα)

[ArELa]

Xωρίς λόγια...

[TEUTAMOS]

Ο Πούτιν εδήλωσε το 2007 ότι αν ανεξαρτητοποιηθεί το Κόσσοβο, θα προβεί και εκείνος σε ανάλογη κίνηση με την Ν. Οσσετία. Η αφορμή εδόθη και η κρίση που δεν είναι κάτι καινούργιο για την περιοχή έλαβε την έκταση που ήθελε η Ρωσία.
Η Ν. Οσσετία ουσιαστικά κείται όπισθεν του ορεινού όγκου του Καυκάσου, αποτελώντας έτσι το γεωπολιτικό μονοπάτι της Ρωσσίας προς Νότον. Ανέκαθεν ενδιέφερε την Ρωσσία η έξοδος προς τις θερμές θάλασσες και τον ευρύτερο γεωπολιτικό έλεγχο της ΝΑ. Ευρώπης. Χαρακτηριστικά η Μεγάλη Αικατερίνη είχε καταστήσει σαφές ότι για την επικράτηση της Ρωσίας είναι βασικός ο έλεγχος του Καυκάσου. Στην περιοχή σήμερα παίζεται ένα μεγαλόπνοο ενεργειακό παιγνίδι με μια Ρωσία που συμπεριφέρεται αυτοκρατορικά, που βλέπει να κλείνεται στην ίδια της την ενδοχώρα περικυκλωμένη από κράτη - δορυφόρους των Η.Π.Α. ή τουλάχιστον από κράτη με φιλοαμερικανική πολιτική επιρροή. Εν όψει της προγραμματισμένης εισόδου της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, που τελικώς δεν κατέστη πραγματοποιήσιμη στην σύνοδο του Βουκουρεστίου, ο Πούτιν διείδε τον κίνδυνο του τελικού αποκλεισμού από την ultra terram Caucasianam, κάτι που θα αποδυνάμωνε καταφανώς την ρωσσική ισχύ στην περιοχή. Το μέλλον στην περιοχή του Καυκάσου θα εμπλέξει πιο ενεργά και άλλες χώρες (π.χ.Τουρκία) κλιμακώνοντας οσημέραι την κρίση στον Καύκασο. Ψυχρός πολεμος, λοιπόν, μεταξύ Ρωσσίας και ΗΠΑ ή ψυχρή ειρήνη;

[Dhmellhn]

Τα γεγονότα τρέχουν. Διαβάστε το παρακάτω:

Στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και Ν.Οσετίας προχώρησε η ρωσική κυβέρνηση, αψηφώντας τα μηνύματα και τις προειδοποιήσεις της Δύσης και ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Την απόφαση έλαβε το ρωσικό συμβούλιο ασφαλείας το οποίο συνεδρίασε υπό τον πρόεδρο της χώρας Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Παρών και ο πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν.

Υπενθυμίζεται ότι ένα 24ωρο νωρίτερα, η Δούμα (Κάτω Βουλή) και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Ανω Βουλή) είχαν συνέλθει εκτάκτως κατόπιν αιτήματος που υπέβαλαν οι δύο αποσχισθείσες δημοκρατίες.

Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο ψήφισε ομόφωνα υπέρ της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Σεργκέι Μιρόνοφ μίλησε για ιστορική απόφαση, τονίζοντας ότι οι δύο επαρχίες έχουν όλα τα δικαιώματα για διεθνή αναγνώριση, πολύ περισσότερο μετά τη γεωργιανή επίθεση της 8ης Αυγούστου κατά της Ν.Οσετίας.

Δύσκολη επιλογή, αλλά μοναδική δυνατότητα να προστατευθούν οι ζωές των ανθρώπων, χαρακτήρισε ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ την απόφασή του να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ν.Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Την υπογραφή των σχετικών διαταγμάτων ανακοίνωσε ο Ρώσος ηγέτης με επίσημο τηλεοπτικό του διάγγελμα από την εξοχική του κατοικία στο Σότσι και αφού είχε συναντηθεί, για να συζητήσει το θέμα με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Στη δήλωσή του ο κ. Μεντβέντεφ είπε ότι έλαβε υπ' όψη του την ελεύθερη έκφραση της βούλησης του οσετίνικου και αμπχαζιανού λαού, καθώς και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, της Διακήρυξης του 1970 για τις Αρχές του διεθνούς δικαίου, που αφορούν στις φιλικές σχέσεις μεταξύ των κρατών, την Τελική πράξη του Ελσίνκι του 1975 και άλλες διεθνείς συμφωνίες, προσθέτοντας ότι σχετικό προηγούμενο έχει δημιουργηθεί από την αναγνώριση του Κοσόβου από σειρά κρατών.

«Το βράδυ της 8ης Αυγούστου η Τιφλίδα έκανε τη δική της επιλογή. Ο Σαακασβίλι επέλεξε τη γενοκτονία για την επίλυση των πολιτικών του ζητημάτων», σημείωσε ο πρόεδρος Μεντβέντεφ, καλώντας τις χώρες του κόσμου να αναγνωρίσουν με τη σειρά τους την ανεξαρτησία των δύο Δημοκρατιών.

Ο Ρώσος πρόεδρος αποδέχθηκε τη χθεσινή ομόφωνη εισήγηση των δύο σωμάτων της ρωσικής Βουλής, οι οποίες υποστήριξαν με τις αποφάσεις τους τα αιτήματα των δύο Δημοκρατιών, «οι λαοί των οποίων επανειλημμένως είχαν ταχθεί υπέρ της ανεξαρτησίας τους».

«Κατανοούμε ότι μετά από όσα συνέβησαν, έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν την τύχη τους μόνοι», ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος έσπευσε να υπενθυμίσει ότι παλαιότερες προτάσεις της Ρωσίας για διπλωματική επίλυση της αντιπαράθεσης «αγνοήθηκαν τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στον ΟΗΕ», ενώ κατά την άποψή του «η γεωργιανή ηγεσία ετοιμαζόταν μεθοδικά για πόλεμο και η υποστήριξη των ξένων προστατών μόνο εδραίωνε την αίσθηση της ατιμωρησίας».

Σε δηλώσεις του στο αγγλόφωνο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today, είπε ότι «δεν φοβόμαστε τίποτα, ούτε ένα 'Ψυχρό Πόλεμο'. Βεβαίως, δεν τον επιθυμούμε».

«Στη συγκεκριμένη περίπτωση», πρόσθεσε, «όλα εξαρτώνται από τους εταίρους μας, από την παγκόσμια κοινότητα και τους εταίρους μας στη Δύση. Αν οι Δυτικοί επιθυμούν να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία, θα καταλάβουν τους λόγους της απόφασής μας» τόνισε.

Διπλωματικές σχέσεις

Η Ρωσία θα συνάψει διπλωματικές σχέσεις με την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία και θα υπογράψει μαζί τους συμφωνίες συνεργασίας, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο, λίγο μετά τις δηλώσεις του Ντ.Μεντβέντεφ.

Στα σχετικά προεδρικά διατάγματα προβλέπεται ότι το υπουργείο Εξωτερικών θα προχωρήσει στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με τις δύο δημοκρατίες και θα προετοιμάσει τα σχέδια των συμφωνιών φιλίας και συνεργασίας.

Παράλληλα, ανατίθεται στο υπουργείο Αμυνας να μεριμνήσει για τη «διατήρηση της ειρήνης» στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, μέχρι να υπογραφούν οι σχετικές συνθήκες.

Η Νότια Οσετία είναι έτοιμη να δεχθεί μία ρωσική στρατιωτική βάση στο έδαφός της, μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της από τη Μόσχα, δήλωσε ο πρόεδρος της αποσχισθείσας δημοκρατίας, Έντουαρντ Κοκόιτι στο ρωσικό πρακτορείο Ιντερφάξ.

Με δήλωσή τους στο ίδιο πρακτορείο, τόσο ο κ. Κοκόιτι όσο και ο πρόεδρος της Αμπχαζίας Σεργκέι Μπάγκαπς χαρακτήρισαν ιστορική την αναγνώριση της ανεξαρτησίας τους από τη Μόσχα.

«Αυτή είναι μία μεγάλη ημέρα για τον λαό μας. Η Ρωσία μας έσωσε από μία γενοκτονία» τόνισε ο κ. Κοκόιτι. «Αυτή είναι μία ιστορική ημέρα για το λαό μας. Ευχαριστώ τις ρωσικές αρχές και τον ρωσικό λαό γι' αυτή τη μεγάλη απόφαση να αναγνωρίσουν την ανεξάρτηση Αμπχαζία» τόνισε από την πλευρά του ο κ. Μπάγκαπς.

Την ίδια ώρα, στο Σουχούμι, πρωτεύουσα της Αμπχαζίας, αλλά και στο Τσχινβάλι, πρωτεύουσα της Νότιας Οσετίας, εκτυλίσσονταν σκηνές χαράς και πανηγυρισμοί από τους κατοίκους που ξεχύθηκαν στους δρόμους πυροβολώντας στον αέρα και κλαίγοντας από συγκίνηση.

Πάντως, οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας δεν ήταν θετικές για τη ρωσική κίνηση, με την Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κ.Ράις να χαρακτηρίζει «λυπηρή» την απόφαση της Μόσχας και τον ΟΑΣΕ να κάνει λόγο για παραβίαση των θεμελιωδών αρχών του Οργανισμού, καθώς, όπως όλες οι χώρες μέλη του ΟΑΣΕ, η Ρωσία έχει δεσμευτεί για το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.

* Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εξωτερικών, Ανδρέας Λοβέρδος, δήλωσε για το θέμα πως -όπως και στην περίπτωση του Κοσόβου- είναι καταδικαστέα η απόφαση αναγνώρισης της ανεξαρτησίας Αμπχαζίας και Ν.Οσετίας, καθώς συνιστά μονομερή ενέργεια αναγνώρισης τετελεσμένων που προέκυψαν κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου.

Επίσης, τόνισε πως το ΠΑΣΟΚ ρητά και απερίφραστα υποστήριξε την ανάγκη καταδίκης της επίθεσης της Γεωργίας στη Ν. Οσετία, διότι αποτελούσε παράνομη απόπειρα δημιουργίας τετελεσμένων.

in.gr

Αμεσες και έντονες είναι οι αντιδράσεις της Δύσης για την απόφαση της Ρωσίας να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.

Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας από τη Ρωσία δεν έχει καμία νομική αξία, ανακοίνωσε η Τυφλίδα.

«Δεν έχει καμία νομική αξία» και θα έχει «βαριές πολιτικές συνέπειες» για τη Ρωσία, δήλωσε ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Γεωργίας, Αλεξάντερ Λομάια.

Λίγο νωρίτερα ο Γεωργιανός υφυπουργός Εξωτερικών, Γκίγκα Μποκερία είχε δηλώσει ότι η αναγνώριση από τη Ρωσία της ανεξαρτησίας των δύο αυτών περιοχών ισοδυναμεί με απροκάλυπτη προσάρτηση γεωργιανού εδάφους από τη Μόσχα.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, με τη σειρά της, καταδίκασε την απόφαση αυτή, χαρακτηρίζοντάς την μη αποδεκτή και αντίθετη με το διεθνές δίκαιο.

«Έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας, μια θεμελιώδη αρχή του διεθνούς δικαίου των λαών και γι’ αυτόν τον λόγο δεν είναι αποδεκτή», δήλωσε σε ομιλία της στο Ταλίν, στην Εσθονία.

Αδικαιολόγητη χαρακτήρισε την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο περιοχών και ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, ζητώντας παράλληλα μια διεθνή συμμαχία κατά της ρωσικής επίθεσης στη Γεωργία.

«Έχω σήμερα συνομιλίες με διεθνείς εταίρους και θα επισκεφθώ την Τετάρτη την Ουκρανία για να εξασφαλίσω την ευρύτερη δυνατή συμμαχία κατά της ρωσικής επίθεσης στη Γεωργία», προσθέτει σε ανακοίνωσή του ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών.

Σοβαρή ανησυχία εξέφρασε παράλληλα η Σόφια για την απόφαση της Ρωσίας να αναγνωρίσει τις δύο αποσχισθείσες περιοχές της Γεωργίας, δηλώνοντας ότι υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας.

Η Βουλγαρία «επιβεβαιώνει την άνευ όρου υποστήριξή της στην ανεξαρτησία, την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της, και από τον ΟΗΕ και τον ΟΑΣΕ», σημείωσε ο εκπρόσωπος του βουλγαρικού υπουργείου Εξωτερικών Ντιμίταρ Τσάντσεφ.

Από την πλευρά του ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών, Καρλ Μπιλτ μέσω του blog του, τόνισε ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο περιοχών συνιστά σκόπιμη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Παράλληλα και ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Φράνκο Φρατίνι, δήλωσε ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας «δεν εδράζεται σε ένα διεθνές νομικό πλαίσιο».

Την καταδίκη της εξέφρασε παράλληλα και η φινλανδική προεδρία του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), κρίνοντας ότι πρόκειται για «παραβίαση των αρχών του ΟΑΣΕ».

«Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές του ΟΑΣΕ. Όπως όλες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ, η Ρωσία έχει δεσμευτεί για το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των άλλων (χωρών)», σημειώνει ο Φιλανδός υπουργός Εξωτερικών, Αλεξάντερ Στουμπ, σε ανακοίνωσή του.

«Η Ρωσία οφείλει να τηρεί τις αρχές του ΟΑΣΕ, σεβόμενη την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της Γεωργίας. Η Ρωσία οφείλει να αποσύρει άμεσα τα στρατεύματά της από τη Γεωργία και να εφαρμόσει τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός», προσθέτει.

«Ο ΟΑΣΕ θα συνεχίσει να επιβλέπει την υλοποίηση αυτής της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός. Είναι διατεθειμένος να προσφέρει επιπλέον βοήθεια για τη σταθεροποίηση της κατάστασης», καταλήγει.

Από την πλευρά της η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις χαρακτήρισε την απόφαση της Ρωσίας λυπηρή.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιάπ ντε Χοπ Σέφερ απέρριψε την αναγνώριση από τη Ρωσία της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, σημειώνοντας: «Αυτό γίνεται σε άμεση παραβίαση πολλών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας, αποφάσεις που και η ίδια η Ρωσία έχει επικυρώσει».

«Οι ενέργειες της Ρωσίας τις τελευταίες εβδομάδες θέτουν υπό αμφισβήτηση τη δέσμευση της Ρωσίας για την ειρήνη και την ασφάλεια στον Καύκασο. Το ΝΑΤΟ υποστηρίζει σθεναρά την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας και καλεί τη Ρωσία να σεβαστεί τις αρχές αυτές», προσθέτει.

Εν τω μεταξύ, η Γεωργία κατηγόρησε τη Ρωσία ότι τα στρατεύματά της χρησιμοποίησαν σε μεγάλη κλίμακα και αδιακρίτως βόμβες διασποράς εναντίον πολιτών.

Όπως δήλωσε ο πρεσβευτής της Γεωργίας Γκιόργκι Γκοργκιλάτζε στη Διάσκεψη Αφοπλισμού του ΟΗΕ στη Γενεύη, ο ρωσικός στρατός έκανε ευρεία χρήση πυραύλων Iskander, Tochka-U, Grad et Urgan, εξοπλισμένων με βόμβες διασποράς, εναντίον πολιτών.

Ένας μεγάλος αριθμός πυρομαχικών και ναρκών κατά προσωπικού που δεν εξερράγησαν έχει μείνει πίσω, συχνά σκοπίμως, σε δρόμους, σε χωράφια και αλλού, προκαλώντας καθημερινά θανάτους πολιτών, δήλωσε ο πρεσβευτής.

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της Ρωσίας Βαλερί Λοσκίνιν απάντησε ότι η Γεωργία διέπραξε «γενοκτονία» στη Νότια Οσετία και ότι ο λαός της περιοχής γλίτωσε τα χειρότερα χάρη στη χώρα του

in.gr

Σε νέο επίπεδο κλιμακώθηκε η όξυνση στις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από το Κρεμλίνο. Ενώ η Δύση καταδικάζει την ενέργεια, η Ρωσία δηλώνει πλέον ότι δεν φοβάται νέο ψυχρό πόλεμο και κλιμάκωση της κρίσης μέχρι αυτό το σημείο αλλά δεν τον επιθυμεί.

Την Τρίτη το ρωσικό συμβούλιο ασφαλείας που συνεδρίασε υπό τον πρόεδρο της χώρας Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και με παρόντα τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε να αναγνωρίσει τις επαρχίες. Είχε προηγηθεί τη Δευτέρα η ομόφωνη υπερψήφιση του αιτήματος των δύο επαρχιών

Η Ρωσία, δηλώνει ο πρόεδρός της Ντμίτρι Μεντβέντεφ με αφορμή την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο επαρχιών, δεν επιθυμεί αλλά και δεν φοβάται έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο.

Σε δηλώσεις του προς το δορυφορικό δίκτυο Russia Today από το Σότσι στη Μαύρη Θάλασσα τόνισε ότι «Δεν μας φοβίζει τίποτε, ούτε και η προοπτική ενός ψυχρού πολέμου, αλλά δεν την επιθυμούμε και στην περίπτωση αυτή όλα εξαρτώνται από τη θέση των εταίρων μας». Παράλληλα, τόνισε ότι «εάν στη Δύση επιθυμούν να διατηρήσουν τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία, θα καταλάβουν την αιτία της απόφασής μας».

Η ρωσική απόφαση για τις δύο αποσχισθείσες επαρχίες στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο, τόνισε ακόμα ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, και σκοπεύει στην προστασία των κατοίκων από τη γενοκτονία και την εξόντωση. Χαρακτήρισε ακόμη την επίθεση του γεωργιανού στρατού κατά του Τσχινβάλι στις 8 Αυγούστου το «τελευταίο καρφί » στην 17ετή προσπάθεια να βρεθεί ειρηνική λύση και εντός της εδαφικής κυριαρχίας της Γεωργίας.

Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ αναφέρθηκε ακόμη στις επικρίσεις δυτικών χωρών σχετικά με το ρυθμό αποχώρησης των ρωσικών στρατευμάτων από τη Γεωργία και το αν η Ρωσία τηρεί τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει βάσει της συμφωνίας εκεχειρίας. Συγκεκριμένα τόνισε ότι η Ρωσία έχει εκπληρώσει πλήρως τις υποχρεώσεις της και ότι τα στρατεύματά της έχουν υποχωρήσει από τη ζώνη ασφάλειας στο έδαφος της Γεωργίας.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ απέκλεισε το ενδεχόμενο να απομονωθεί διεθνώς η Ρωσία μετά την αναγνώριση των δύο επαρχιών και εξέφρασε την πεποίθηση ότι «θα πρυτανεύσει η κοινή λογική». Τέλος, υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να συγχωνευτεί με τις δύο επαρχίες αλλά και δεν έχει τεθεί αυτό το ζήτημα από τους ηγέτες των επαρχιών.

Από την πλευρά της, η Γεωργία δια του προέδρου της Μιχαήλ Σαακασβιλί χαρακτήρισε την απόφαση της Ρωσίας «εντελώς παράνομη» και αβάσιμη. Πρόσθεσε ότι «είναι η πρώτη προσπάθεια στην Ευρώπη, μετά τη Ναζιστική Γερμανία και τον Στάλιν, από μία μεγάλη χώρα να προσαρτήσει επικράτεια άλλης χώρας». Είχεω προηγηθεί συνεδρίαση του γεωργιανού Συμβουλίου Ασφάλειας.

Νωρίτερα, ο Γεωργιανός υφυπουργός Εξωτερικών Γκίγκα Μποκερία, δήλωσε ότι η ρωσική κίνηση συνιστά «συγκεκαλυμμένη προσάρτηση» γεωργιανού εδάφους. Δεν σχολίασε όμως άλλες δηλώσεις Γεωργιανών αξιωματούχων για διακοπή των διπλωματικών σχέσεων Ρωσίας και Γεωργίας.

Καταδικάζει η Δύση

«Απαράδεκτο γεγονός» είναι κατά τις ΗΠΑ η αναγνώριση των δύο επαρχιών, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Ρόμπερτ Γουντ.

Η Γαλλία, προεδρεύουσα του Συμβουλίου της Ευρώπης για το τρέχον εξάμηνο, «καταδικάζει σθεναρά» την απόφαση της Ρωσίας για την αναγνώριση των δυό επαρχιών ενώ, στην ανακοίνωση από το γραφείο του προέδρου Νικολά Σαρκοζί, τονίζεται ότι η γαλλική προεδρία κάνει έκκληση για να βρεθεί πολιτική λύση για τις συγκρούσεις στη Γεωργία.

«Μονομερή και λυπηρή πράξη» χαρακτήρισε η Ρουμανία την ρωσική απόφαση, καλώντας ακόμη τη Ρωσία να σεβαστεί τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου. Ακόμη με έντονο τρόπο καταδίκασε τη ρωσική απόφαση η Σουηδία, που τόνισε τις συνέπειες της απόφασης για όλο τον κόσμο, όπως και η Λιθουανία που μίλησε για το «επικίνδυνο δρόμο που διάλεξε η Ρωσία».

Το ΝΑΤΟ, σε δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, απέρριψε την ρωσική κίνηση τονίζοντας ότι πρόκειται για «ευθεία παραβίαση» πολυάριθμων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Την ίδια στιγμή, ο κ.Σέφερ υπογράμμισε ότι οι ενέργειες της Ρωσίας θέτουν εν αμφιβόλω τη δέσμευση της Ρωσίας για την ειρήνευση στον Καύκασο.

Αρνητικός για την απόφαση της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας εμφανίστηκε και ο πρώην ηγέτης της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, που προειδοποίησε κατά «μιας νέας απόσχισης» και ενός νέου «κατακλυσμού». Συγκεκριμένα τόνισε, αναφέρει το πρακτορείο ITAR-TASS, ότι «Η κατάσταση που προκλήθηκε από τα γεγονότα στον Καύκασο έχει θέσει σε λειτουργία πολιτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς στην Αμερική, στην Ευρώπη, στη Ρωσία .... Ο κίνδυνος μιας νέας απόσχισης είναι ορατός και η απειλή ενός παγκόσμιου κατακλυσμού είναι εδώ».

Λεπτές ισορροπίες

Από εδώ και πέρα, και με δεδομένη την σφοδρή αντίδραση της Δύσης στην απόφαση της Ρωσίας για αναγνώριση των επαρχιών, οι κινήσεις των δύο πλευρών αναμένεται ότι θα είναι λεπτές.

Η επιβολή κυρώσεων από τον ΟΗΕ κατά της Ρωσίας είναι αδύνατη καθώς η χώρα είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας με δικαίωμα βέτο που θα εμπόδιζε κάθε ενέργειας. Πάντως οι ΗΠΑ και τα άλλα μέλη του Συμβουλίου χρειάζονται τη ρωσική υποστήριξη για την επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Θα μπορούσε ακόμη να παγώσει η διαδικασία συμμετοχής της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου -αν και η Ρωσία υποστηρίζει ότι δεν ενδιαφέρεται επί του παρόντος να ενταχτεί- ή να αποκλειστεί από την ομάδα των G8.

Την ίδια στιγμή, Ρωσία και NATO έχουν δηλώσει ότι αναστέλλουν την στρατιωτική τους συνεργασία ενώ ερωτηματικά υπάρχουν και για το μέλλον της συμφωνίας συνεργασίας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συναντώνται εκτάκτως τη Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου για να συζητήσουν την κρίση στον Καύκασο. Ορισμένες χώρες θα επιθυμούσαν αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων, για άλλες βαραίνει και η εξάρτησή τους από το ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

in.gr

[Nightrider]

Κατα τη γνώμη μου το όλο θέμα με τη Γεωργία είναι μια δοκιμασία δυνάμεων!
Οι Η.Π.Α. ήθελαν να δουν μέχρι πόσο μπορούν να πιέσουν την Ρωσσία και χρησιμοποίησαν τη "μαριονέτα" τους, Σαακασβίλι για να το κάνουν.
Από τη μεριά τους οι Ρώσσοι με αυτή την κίνηση έδειξαν οτι δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν άλλα "παιχνίδια" των Η.Π.Α. στην μέχρι πρότινος "αυλή" τους.

Επίσης έχοντας να αντιμετωπίσουν και το Αμερικάνικο σχέδιο εγκατάστασης πυραυλικών συστημάτων στην Πολωνία (εχει υπογραφεί ήδη η συμφωνία) οι Ρώσσοι με την εισβολή στη Γεωργία θέλουν να δείξουν οτι είναι διατεθειμένοι να πάνε και πιο πέρα από διπλωματικά διαβήματα.

[Dhmellhn]

Μετά την επιτυχή ρωσική επέμβαση

Νέα γεωστρατηγικά δεδομένα δημιούργησε η ρωσική επέμβαση στο Νότιο Καύκασο, με την Τιφλίδα να εκδηλώνει ανοιχτά αμφιβολίες για την αξιοπιστία των δυτικών δεσμεύσεων απέναντί της και τη Μόσχα να αποσύρει σταδιακά τον στρατό της από το έδαφος της Γεωργίας, διατηρώντας ωστόσο «ζώνες ασφαλείας» γύρω από τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Στο βομβαρδισμένο Τσχινβάλι, οι κάτοικοι αρχίζουν να επιστρέφουν στα σπίτια τους. Την προστασία των πολιτών της περιοχής από νέες στρατιωτικές ενέργειες των Γεωργιανών εγγυώνται τα ρωσικά στρατεύματα, που όπως έδειξαν στα πεδία των μαχών, άντλησαν χρήσιμα επιχειρησιακά διδάγματα από τους πολέμους στην Τσετσενία. Περιορίζοντας τη χρήση βαρέως οπλισμού σε κατοικημένες περιοχές, ο ρωσικός στρατός πέτυχε τους στόχους του, χωρίς να ισοπεδώσει τη Ν. Οσετία.

Συνέντευξη Αλεξ Ρόντος

Στην παγίδα της Μόσχας έπεσε ο Σαακασβίλι, εκτιμά ο Ελληνοαμερικανός σύμβουλος του Γεωργιανού προέδρου, Αλεξ Ρόντος.

Οι Ρώσοι πήραν εκδίκηση για το Κόσοβο
Ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει τον Σαακασβίλι για τη Νότια Οσετία, λέει στην «Κ» ο σύμβουλος του Γεωργιανού προέδρου

Του Σταυρου Τζιμα

«...Πριν από έξι μήνες όταν το Κόσοβο κήρυξε με τη βοήθεια της Δύσης την ανεξαρτησία του ο Πούτιν είπε στον Σαακασβίλι: “πρόσεξε καλά γιατί θα σου φτιάξω στη Νότια Οσετία μια νέα Βόρεια Κύπρο”». Ο Ελληνοαμερικανός σύμβουλος του Γεωργιανού προέδρου, κ. Αλέξανδρος Ρόντος, μιλάει στην «Κ» για τον ρωσογεωργιανό πόλεμο και υποστηρίζει ότι ο Σαακασβίλι και οι Δυτικοί έπεσαν στην παγίδα που τους έστησε η Μόσχα για να εκδικηθεί για την ταπείνωσή της στο Κόσοβο. «Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση από τη Ρωσία» λέει, ενώ για το εάν ήταν ενήμεροι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ για τη δυναμική στρατιωτική ενέργεια της Τιφλίδας απαντά: «Δεν νομίζω».

«Βλέπουμε από την πλευρά της Ρωσίας μια πράξη εκδίκησης για το Κόσοβο. Δεν είναι το μόνο κίνητρο, αλλά η Μόσχα λέει: οκέι, κάνατε ό,τι κάνατε στο Κόσοβο τώρα να δείτε τι θα σας κάνουμε εμείς και αν τολμάτε εμποδίστε μας...», λέει ο πολυπράγμων πρώην σύμβουλος του κ. Γιώργου Παπανδρέου, και σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, και του Βόιτσλαβ Κοστούνιτσα.

Οι ΗΠΑ δεν γνώριζαν ότι θα επέμβουν οι Γεωργιανοί

— Eίστε πράγματι σύμβουλος του Μιχαήλ Σαακασβίλι;

— Ναι, ναι. Εδώ και δύο χρόνια τον βοηθάω. Κυρίως σε θέματα σχέσεων της Γεωργίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

— Είχατε συζητήσει μεταξύ σας καθόλου το θέμα της Νότιας Οσετίας;

— Αρκετές φορές. Για τη Γεωργία και τις σχέσεις της με την Ευρώπη είναι βασικό θέμα. Η Ε.Ε. έλεγε διαρκώς εδώ και δύο χρόνια ότι θέλει να βοηθήσει στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Είχαν στείλει επιστολές ο Σολάνα και άλλοι αξιωματούχοι και είχαν πάει στην Τιφλίδα ομάδες για να εξετάσουν το ζήτημα.

— Ποιοι έστειλαν επιστολές και τι αφορούσαν;

— Ο Χαβιέ Σολάνα και άλλοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ζητούσαν από τον Σαακασβίλι να βρει έναν τρόπο να λύσει το πρόβλημα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας ειρηνικά.

— Και τι τους απαντούσε;

— Ηταν πάντα ανοιχτός. Το μεγαλύτερο ζήτημα γι’ αυτόν ήταν να αναγνωρίσει η Ευρώπη την εδαφική κυριαρχία της Γεωργίας στη Νότια Οσετία. Και αυτό η Ευρώπη το έχει κάνει. Ημουν πολλές φορές παρών σε τέτοιες συζητήσεις. Το παράδοξο είναι ότι η Τιφλίδα είχε προσφέρει στη Ρωσία λύση ίδια μ’ αυτή που πρόσφερε η Σερβία στο Κόσοβο, πολύ προωθημένη αυτονομία δηλαδή.

— Υπήρχε κάποιας μορφής διάλογος του Σαακασβίλι με τους Αμπχάζιους και τους Οσέτιους αυτονομιστές;

— Ηταν πολύ δυσκολο γιατί και οι Αμπχάζιοι και οι Νότιο-Οσέτιοι ήταν υπό τον απόλυτο έλεγχο και την καθοδήγηση της Μόσχας. Αυτό ήταν σαφές. Γνωρίζω ότι είχαν κάποιες κρυφές επαφές και μάλιστα οι Αμπχάζιοι συνιστούσαν στους Γεωργιανούς να κάνουν υπομονή διότι δέχονται ισχυρές πιέσεις από τους Ρώσους.

Επιστολή στον Μεντβέντεφ

— Αυτά τα ήξεραν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι;

— Ναι, βέβαια και μάλιστα να σου αποκαλύψω και κάτι: αρχές Ιουλίου ο Σαακασβίλι έστειλε επιστολή στον Μεντβέντεφ και του πρόσφερε την πολύ προωθημένη αυτονομία στην Αμπχαζία, που θα γινόταν σταδιακά. Ως πρώτο βήμα πρότεινε την καθιέρωση ζώνης ελεύθερου εμπορίου στη Νότια Αμπχαζία, όπου στον πληθυσμό κυριαρχεί το γεωργιανό στοιχείο. Τους έλεγε, εκεί να έχουν τον πρώτο λόγο, στα οικονομικά, οι Γεωργιανοί, να υπάρχει μικτή αστυνομία και στο βόρειο τμήμα να έχουν παρουσία με στρατιωτική ειρηνευτική δύναμη. Αυτό που πρόσφεραν ήταν μεγάλο βήμα. Απάντηση δεν πήρε.

— Θα ίσχυαν τα ίδια και για τη Νότια Οσετία;

— Οχι. Για τη Νότια Οσετία δεν συζητούσαν τίποτε γιατί υποτίθεται ότι ήταν υπό την επίβλεψη του ΟΑΣΕ. Στην Οσετία τα πράγματα όλον αυτό τον καιρό ήταν πολύ ήσυχα έως τον Μάρτιο, οπότε και ξεκίνησαν αψιμαχίες, που όμως συντηρούσαν ατμόσφαιρα έντασης.

— Πώς πήρε την αποφάση ο Σαακασβίλι να επέμβει χωρίς το «Ο.Κ.» των δυτικών συμμάχων του;

— Απο τις πρώτες μέρες του Αυγούστου οι Γεωργιανοί είχαν παρατηρήσει κάποιες εχθρικές κινήσεις και οι εχθροπραξίες είχαν ενταθεί. Στις 7 Αυγούστου, ο Σαακασβίλι έπειτα από κάποιες σκληρές πολεμικές συγκρούσεις δήλωσε ότι θα έχουμε κατάπαυση του πυρός και ότι η Γεωργία δεν θα απαντήσει αν οι Ρώσοι συνεχίσουν.

Το απόγευμα, προς το βράδυ, όμως, διαπίστωσαν ότι περνούσαν ρωσικά άρματα μάχης από ένα τούνελ που συνδέει τη Γεωργία με τη Ρωσία, στη Νότια Οσετία. Εβλεπαν αυτά και έλεγαν: Τι γίνεται; Εμείς συμφωνήσαμε στην παύση του πυρός και τώρα εισβάλλουν οι Ρώσοι; Εγώ εκείνη την ημέρα δεν ήμουν εκεί, μπήκα την επομένη μόλις είδα πού πάει το πράγμα. Κατά την εκτίμησή μου, εκείνες τις στιγμές οι Γεωργιανοί είπαν ότι εδώ συμβαίνει τώρα κάτι πολύ πιο σημαντικό. Φαίνεται ότι έχουμε εισβολή. Πάντα ζούσαν με την καχυποψία και τον φόβο της εισβολής, αλλά τώρα είδαν ξαφνικά ολόκληρο στρατό να περνάει τα σύνορά τους. Και τότε ξεκίνησαν τους βομβαρδισμούς. Οι Δυτικοί τούς είχαν πει από παλιά να μην απαντούν σε τέτοιες προκλήσεις, αλλά αυτοί προφανώς είπαν: Ναι, αλλά έως πότε. Θα εισβάλλουν και μετά θα καταλάβουν ολόκληρη τη νότια Οσετία.

— Τελικά, τι πιστεύετε εσείς ή τι πληροφορίες έχετε; Γνώριζαν οι Αμερικανοί ότι ο Σαακασβίλι θα κάνει επέμβαση και αν ναι, προσπάθησαν να τον αποτρέψουν;

— Δεν πιστεύω ότι γνώριζαν. Εδώ και πολύ καιρό τον συμβούλευαν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Οτι είναι επικίνδυνη μια ενδεχόμενη επίθεση. Το πρόβλημα είναι ότι εκείνες τις κρίσιμες ώρες ο Σαακασβίλι πίστευε ότι η Γεωργία ήταν απομονωμένη. Το θέμα δεν είναι αν οι Αμερικάνοι έδωσαν το «πράσινο φώς» ή άναψαν «κόκκινο». Του έλεγαν πάντα ότι είναι επικίνδυνο αυτό το θέμα. Απο την άλλη, ούτε οι Ευρωπαίοι έκαναν κάτι για να σταματήσουν τους Ρώσους. Οι Γεωργιανοί είπαν τότε ότι πρέπει να κάνουμε μία κίνηση μόνοι μας, αλλιώς τα χάνουμε όλα. Δεν νομίζω ότι περίμεναν μια τέτοια αντίδραση από τη Ρωσία.

— Ηταν λοιπόν λανθασμένη εκτίμηση της ρωσικής αντίδρασης από τον Σαακασβίλι;

— Οχι μόνο. Κανένας δεν προέβλεψε την αντίδραση της Ρωσίας. Τώρα, εκ των υστέρων που κοιτάζουμε πίσω, μπορούμε να καταλάβουμε κάποιες κινήσεις της Ρωσίας που είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται πριν από δύο - τρεις μήνες, αλλά τότε δεν τις είχαμε βάλει σε σωστό αναλυτικό πλαίσιο. Για μένα είναι σαφές. Η Ρωσία είχε ένα σχέδιο από πολύ καιρό. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η Μόσχα έχει αντιγράψει ό,τι έκανε η Δύση με το Κόσοβο. Γνωρίζω ότι ο Πούτιν πριν από έξι μήνες, όταν το Κόσοβο κήρυξε την ανεξαρτησία του με τη βοήθεια της Δύσης, είπε στον Σαακασβίλι: «Πρόσεξε καλά γιατί θα φτιάξω στη Νότια Οσετία μια Βόρεια Κύπρο». Δεν ήθελε προφανώς να προσαρτίσει την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, αλλά να μπήξει στη Δύση ένα μεγάλο αγκάθι...

Η Ρωσία είχε σχέδιο

— Οταν ξέσπασε ο πολεμος και βρήκε τα δύσκολα ο Σαακασβίλι, ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ. Τι του είπαν;

— Μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Σολάνα, την Ραίς, τον Σαρκοζί και τους ζητούσε διπλωματική στήριξη. Να βρουν έναν τρόπο να σταματήσουν τους Ρώσους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κινήθηκαν όλοι. Να είμαστε όμως ρεαλιστές. Η Ρωσία είχε ενα σχέδιο και κινήθηκε πάνω σ’ αυτό.

— Ηταν, δηλαδή, παγίδα της Μόσχας και έπεσε σε αυτήν ο Σαακασβίλι;

— Οχι μόνον ο Σαακασβίλι· όλος ο κόσμος έπεσε στην παγίδα. Και είμαι σίγουρος ότι η παγίδα φτιάχτηκε με το Κόσοβο. Το Κρεμλίνο αποφάσισε να δώσει ένα μάθημα στη Δύση. Η Δύση ταπείνωσε τη Ρωσία με τον τρόπο που κινήθηκε στο Κόσοβο. Πιστεύω βαθύτατα ότι από την πλευρά της Ρωσίας βλέπουμε μια πράξη εκδίκησης για το Κόσοβο. Δεν είναι το μόνο κίνητρο, αλλά η Ρωσία λέει με αυτά που κάνει στην Οσετία: Ενταξει, κάνατε αυτά που κάνατε στο Κόσοβο, τώρα να δείτε τι θα σας κάνουμε και εμείς και αν τολμάτε, εμποδίστε μας. Με την τακτική που ακολούθησαν στο Κόσοβο, οι Δυτικοί κατέστρεψαν τη Γεωργία. Το πιστεύω αυτό βαθύτατα. Το είπα σε πολλούς υψηλόβαθμους δυτικούς αξιωματούχους τότε: τι είναι αυτά που κάνετε στο Κόσοβο; Δημιουργείτε ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Το είχα πει και στον Σαακασβίλι. Το καταλάβαινε και το φοβόταν. Τον κοίμιζαν όμως οι Δυτικοί που του έλεγαν «μη φοβάσαι, το Κόσοβο είναι ξεχωριστή περίπτωση».

Ο Σαακασβίλι θα παραμείνει

— Επειτα απ’ όλα αυτά, πώς βλέπετε το πολιτικό μέλλον αυτού του ηγέτη;

— Νομίζω ότι θα μείνει γιατί... βλέπεις τώρα ότι η Δύση λέει πως ο στρατηγικός στόχος της Ρωσίας είναι να αλλάξει το σύστημα διακυβέρνησης της Γεωργίας. Να μην κυβερνάει μια ομάδα τόσο κοντά στη Δύση, που θέλει να βάλει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Νομίζω ότι θα τα καταφέρει να κρατηθεί στην εξουσία. Θα τον βοηθήσουν οι Δυτικοί.

Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αναρτήθηκε από skal στις 1:48 μ

[stal]

Την Τρίτη το ρωσικό συμβούλιο ασφαλείας που συνεδρίασε υπό τον πρόεδρο της χώρας Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και με παρόντα τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε να αναγνωρίσει τις επαρχίες. Είχε προηγηθεί τη Δευτέρα η ομόφωνη υπερψήφιση του αιτήματος των δύο επαρχιών

Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως ρωσική διπλωματική "απάντηση" στην αμερικανική κίνηση της άμεσης υπογραφής για την ανάπτυξη αντι-πυραυλικών συστημάτων στην Πολωνία-Τσεχία - που έγινε με την παρουσία της Κ. Ράϊς και συνδέθηκε διακηρυκτικά και χρονικά με την κρίση στην Γεωργία ως αμερικανική απάντηση «αποφασιστικότητας» έναντι των όποιων συμφερόντων ασφάλειας η Μόσχα θεωρεί ότι θίγονται.

Πράγματι, η Μόσχα εκτίμησε ότι η Ουάσιγκτον (των Τ. Μπούς-Τσέϊνι-Ράϊς) αγνόησε το "μήνυμα" της ρωσικής παρέμβασης στην Γεωργία. Επομένως η Ρωσία θεώρησε πλέον σκόπιμο να ανεβάσει (με την απόφαση του ρωσικού συμβούλιου ασφαλείας) τον διπλωματικό πήχη ψηλότερα.

Να θυμίσω ότι αμέσως μετά την υπογραφή εκεχειρίας η Μόσχα είχε στείλει ένα «διπλό» μήνυμα στην Ουάσιγκτον:
Α.
Ξεκίνησε τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για την εξέταση του ζητήματος της αναγνώρισης και όλοι ανάμεναν ότι θα ήταν θετική υπέρ της αναγνώρισης (όπως και έγινε) η σύσταση προς το ρωσικό συμβούλιο ασφαλείας, παράλληλα όμως
Β.
Η Μόσχα δια του Βιτάλι Τσούρκιν, έκανε σαφές ότι δεν ευνοεί την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Ν. Οσετίας (που παράμενε η έσχατη λύση) αλλά φυσικά ούτε τον έλεγχο της Τιφλίδας στις δύο περιοχές.

Η ρωσική στρατηγική είναι προφανής καθώς μόνο με την παραμονή των περιοχών αυτών εντός της Γεωργίας και πολύ περισσότερο με την παραχώρηση σ' αυτές ρυθμίσεων "ομοσπονδιακού τύπου" και ρόλου στην κεντρική γεωργιανή κυβέρνηση η Γεωργία μπορεί να εγκαταλείψει την επιδίωξη ενός φιλο-αμερικανικού διεθνούς προσανατολισμού.

Την ρωσική στρατηγική ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑΝ πάλι, μετά την απόφαση του ρωσικού συμβουλίου ασφαλείας, με τις σχετικές ενορχηστρωμένες δηλώσεις της ρωσικής ηγεσίας σε υψηλότατο επίπεδο, οι οποίες παρατέθηκαν σε παραπάνω post:

«Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ απέκλεισε το ενδεχόμενο να απομονωθεί διεθνώς η Ρωσία μετά την αναγνώριση των δύο επαρχιών και εξέφρασε την πεποίθηση ότι «θα πρυτανεύσει η κοινή λογική». Τέλος, υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να συγχωνευτεί με τις δύο επαρχίες αλλά και δεν έχει τεθεί αυτό το ζήτημα από τους ηγέτες των επαρχιών.»

Και

«Η Ρωσία, δηλώνει ο πρόεδρός της Ντμίτρι Μεντβέντεφ με αφορμή την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο επαρχιών, δεν επιθυμεί αλλά και δεν φοβάται έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο.

Σε δηλώσεις του προς το δορυφορικό δίκτυο Russia Today από το Σότσι στη Μαύρη Θάλασσα τόνισε ότι «Δεν μας φοβίζει τίποτε, ούτε και η προοπτική ενός ψυχρού πολέμου, αλλά δεν την επιθυμούμε και στην περίπτωση αυτή όλα εξαρτώνται από τη θέση των εταίρων μας». Παράλληλα, τόνισε ότι «εάν στη Δύση επιθυμούν να διατηρήσουν τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία, θα καταλάβουν την αιτία της απόφασής μας».»

Πρακτικά, στην «διπλωματική σκακιέρα» έχουμε μια «ισοδύναμη» κατάσταση:

Οι ΗΠΑ και ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη αναγνώρισαν μονομερώς το Κοσσυφοπέδιο
και
η Ρωσία αναγνώρισε μονομερώς την Ν. Οσετία και Απχαζία.

Και οι δύο ενέργειες υποστηρίχθηκαν με στρατιωτικά μέσα σε γεω-στρατηγικούς χώρους όπου η κάθε πλευρά είχε το «πάνω-χέρι» στους στρατιωτικούς συσχετισμούς.

Η Μόσχα για άλλη μια φορά έχει στείλει σαφές μήνυμα στην Ουάσιγκτον με τις σχετικές δηλώσεις των Λαβρόφ-Μεντβέντεφ. Λέει, μ’ άλλαλόγια, ότι υπάρχουν πολύ ΑΝΕΤΑ περιθώρια συνεννόησης τόσο στην Γεωργία, όσο και στο Κοσσυφοπέδιο – φυσικά το ζητούμενο ΔΕΝ είναι η κατάσταση στις δύο περιοχές καθαυτές αλλά η αναγνώριση της Μόσχας ως «ισότιμου» εταίρου στην παγκόσμια πολιτική, δηλαδή να λαμβάνονται υπόψη τα ρωσικά θεμιτά συμφέροντα μέσω μιας διαδικασίας εξισορρόπησης συμφερόντων των ενδιαφερομένων μερών, ιδιαίτερα μάλιστα σε περιοχές όπου η Ρωσία θεωρεί προτεραιότητας όπως καταρχήν ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία.

Η νέα ρωσική κίνηση θέτει την (προεκλογική) Ουάσιγκτον μπροστά σ’ ένα κρίσιμο δίλημμα:

Α.
να «απορροφήσει» την ρωσική κίνηση με την συνήθη «ρητορική έξαρση», καθώς πρακτικά ΔΕΝ μεταβάλει τα δεδομένα στην Γεωργία που επιτεύχθηκαν από την ρωσική στρατιωτική παρέμβαση αλλά ούτε την de facto ανεξαρτησία των περιοχών που είχαν (και με ... ρωσικά διαβατήρια) πριν την μονομερή ρωσική αναγνώριση.

Επιπρόσθετα, η «απορρόφηση» διευκολύνει την προσπάθεια της Ουάσιγκτον να θεωρήσει de facto «μεμονωμένες», «ειδικές» περιπτώσεις τις καταστάσεις σε Γεωργία και Κοσσυφοπέδιο (πού άλλωστε χρήζουν, έτσι ή αλλιώς, «οριστικών διευθετήσεων» ως περιφερειακά ζητήματα) και με αυτό τον τρόπο να «αποφύγει» την έξαρση αποσχίσεων όπως στο ιρακινό Κουρδιστάν, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, κ.α.

Η «απορρόφηση» της ρωσικής κίνησης σημαίνει βασικά ότι η Ουάσιγκτον (και οι βασικοί εταίροι στην Ε.Ε.) θα παραμείνουν σταθερά στην απόφαση τους να μείνει η κρίση εντοπισμένη και περιορισμένη στην Γεωργία και να μην μετατραπεί σε διεθνές πρόβλημα ψυχροπολεμικού χαρακτήρα.

Β.
να εκτιμηθεί στην Ουάσιγκτον ότι η ρωσική κίνηση μονομερούς αναγνώρισης προσφέρει μια «σημαντική ευκαιρία» καθώς ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ - δηλ. δεν έχει «τόση σημασία» ο ρωσικός στρατιωτικός έλεγχος της … μισής Γεωργίας, αλλά ο αμερικανικός στρατιωτικός έλεγχος της … υπόλοιπης μισής !!

Άλλωστε, το «δόγμα» ότι «ότι όποιος κατέχει, έχει» είναι πάντα κεντρικό ζήτημα στους συσχετισμούς ισχύος. Η μεταψυχροπολεμική αμερικανική επιδίωξη ήταν να «αποσπάσει» από τον γεω-στρατηγικό χώρο της Μόσχας τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και η Γεωργία είχε πρωτεύουσα θέση σ’ αυτόν τον σχεδιασμό. Σήμερα, υπάρχει μια γεωργιανή κυβέρνηση πλήρως εξαρτημένη από την αμερικανική υποστήριξη, έτοιμη όχι μόνο να «ανοίξει» την πόρτα στην Ουάσιγκτον αλλά κάνει τα πάντα για να την «εγκαταστήσει» στην επικράτεια της.

Επομένως, το ζήτημα είναι εάν η (προεκλογική) Ουάσιγκτον θα επιχειρήσει να ανεβάσει με την σειρά της όχι μόνο τον διπλωματικό, αλλά το στρατιωτικό πήχη ψηλότερα στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις.

Η Ουάσιγκτον, εάν το αποφασίσει, θα το επιχειρήσει, καταρχήν, μέσω της «στρατιωτικής διείσδυσης» από θαλάσσης ή αέρος. Επομένως, σημαντικός δείκτης των εξελίξεων είναι η διελκυστίνδα Ουάσιγκτον-Μόσχας σχετικά με την λεγόμενη … «ανθρωπιστική βοήθεια». Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει ότι έχει ήδη πρόβλημα με αυτές τις … διαδικασίες:

«On Tuesday, Russian military and diplomatic officials continued to complain about NATO efforts to assist Georgia, suggesting that the alliance might be trying to send military equipment, rather than humanitarian aid. The Russians also expressed discomfort about the presence of NATO ships in the Black Sea off the coast of Georgia.»
New York Times, August 27, 2008

Σε μια τέτοια περίπτωση,το δίλημμα της Μόσχας είναι εάν θα αντιμετωπίσει την λεγόμενη αμερικανική «στρατιωτική διείσδυση» με μέτρα ναυτικού ή αεροπορικού αποκλεισμού. Θα ήταν παράλογο, από την σκοπιά της Μόσχας, να «παραδώσει» αμαχητί την Τιφλίδα στον αμερικανικό γεω-στρατηγικό έλεγχο, μια εξέλιξη που θα ακύρωνε την ρωσική στρατηγική στον Καύκασο και θα έκανε «κενή περιεχομένου» την ρωσική επέμβαση στην κρίση της Γεωργία. Για αυτό άλλωστε η ρωσική ηγεσία σπεύδει με έντονο ύφος να προειδοποιήσει ότι :

«Δεν μας φοβίζει τίποτε, ούτε και η προοπτική ενός ψυχρού πολέμου, αλλά δεν την επιθυμούμε και στην περίπτωση αυτή όλα εξαρτώνται από τη θέση των εταίρων μας».

Φυσικά, η διεθνής ένταση θα ανέβει περισσότερο εάν η Ουάσιγκτον προχωρήσει διπλωματικά στην σύναψη κάποιου είδους στρατιωτικής συμφωνίας με την Τιφλίδα ή επιχειρήσει, όχι μια ήπια, βαθμιαία αλλά πάντως υψηλού ρίσκου «στρατιωτική διείσδυση» που έχει βασικά τον χαρακτήρα της «συντήρησης» των αμερικανικών «κεκτημένων», αλλά μια αμεσότερη και καθοδικότερη αμυντική σχέση.

Μια τέτοια ακραία εξέλιξη θα απαιτούσε βεβαίως την συναίνεση ή την ρυμούλκηση των δύο προεδρικών υποψηφίων σε μια τέτοια πολιτική καθώς θα «προκαταλάμβανε» με πρόωρες δεσμεύσεις τις επιλογές εξωτερικής πολιτικής τους της επερχόμενης προεδρίας τους.

Και οι δύο αμερικανικές επιλογές βρίσκονται σήμερα στο «τραπέζι» και αποτελούν μέρος της διπλωματίας κορυφής όχι μόνο στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις αλλά και στις σχέσεις ΗΠΑ με τους βασικούς εταίρους της Ε.Ε.

[Dhmellhn]

Εκ των πραγμάτων η Ουάσιγτον θα ακολουθήσει το πρώτο σενάριο, τουλάχιστον αυτή την χρονική στιγμή. Η πολιτική του εμμέσου κατευνασμού, μέσωι της απορροφήσεως εξυπηρετεί στην παρούσα φάση καλλίτερα τα αμερικανικά συμφέροντα. Ο Λόγος; Το ΙΡΑΝ. Οι ΗΠΑ δεν φαίνονται διατεθειμένες, αλλά και δεν είναι σε θέση να ανοίξουν πολλαπλά μέτωπα. Η στρατηγική τους είναι να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα ένα κάθε φορά. Για τον λόγο αυτό δεν θα πρέπει να μας παραξενέψει στο μέλλον η διαρροή της είδησης περί μυστικού πρωτοκόλλου με την Μόσχα για την διατήρηση των κεκτημένων εκατέρωθεν, προκειμένου ν' αφοσιωθεί η Αμερική απερίσπαστη στην εξουδετέρωση της Ιρανικής απειλής (για όσους γνωρίζουν υπενθυμίζω το σύμφωνο μη επιθέσεως που υπεγράφει στις 23 Αυγούστου 1939 μεταξύ Ρωσίας - Γερμανίας. Το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμεντροπ). Το σύνδρομο Ιράν, στην ουσία, απειλεί το λυώμενο Ισραηλινό κράτος το οποίο φωνάζει ήδη ότι η άμεση απειλή προέρχεται από εκεί.

Κατά συνέπεια, είναι απολύτως φυσιολογικό οι Αμερικανοί να δώσουν προτεραιότητα στην προστασία του σιωνιστικού προτεκτοράτου, το οποίο ιδρύθηκε από τα αφεντικά τους. Στα πλαίσια αυτά θα αναλωθούν σε πρώτη φάση στην προσπάθεια παγώματος της συμφωνίας Ρωσίας - Συρίας (τα ανταλλάγματα στην Μόσχα προέρχονται από την υλοποίηση του Α' σεναρίου), ενώ παράλληλα θα συντονίσουν τις ενέργειές τους με το Ισραήλ για την τελική προπαρασκευή εν' όψει της επικείμενης επιθέσεως στο Ιράν.

Επιπλέον, το Α' σενάριο εξυπηρετεί και τους Ρώσους την δεδομένη στιγμή, καθόσον δεν είναι απολύτως έτοιμη η στρατιωτική τους μηχανή (η επέμβαση στην Γεωργία έγινε, στην ουσία, αντιστάσης μη ούσης, δηλ. δίχως να υπάρχει αντίπαλο δέος). Τα σπουδαία θα έρθουν αργότερα. Εκτός και εάν... υπάρξουν επιπλοκές, και μάλιστα σοβαρές, κατά την διάρκεια της αμερικανο-ισραηλινής επέμβασης στα υψίπεδα του Ιράν. Διότι τότε... αλλάζουν άρδην τα πράγματα.

Το παραπάνω αποτελεί απλώς μία σκέψη. Τα γεγονότα τρέχουν και τίποτε δεν μπορεί ν' αποκλειστεί. Ιδιαίτερα σε αυτή την μεταβατική ουσιαστικά εποχή, όπου διαμορφούται η νέα γεωπολιτική-γεωστρατηγική τάξη πραγμάτων, μέσωι μίας νέας ισσοροπίας του τρόμου (να μην ξεχνάμε τον ρόλο της Κίνας στο μέλλον).

[Nightrider]

Απειλές και προειδοποιήσεις! «Θέσεις μάχης» λαμβάνουν Ρωσία-Δύση με φόντο την κρίση στον Καύκασο

«Δεν επιλέξαμε αυτόν τον πόλεμο» υποστηρίζει ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ

Μόσχα 27/08/08 18:27

Στο «κόκκινο» η κρίση στον Καύκασο μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από το Κρεμλίνο. Νέες απειλές εκτοξεύει ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ σε περίπτωση εγκατάστασης της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας κοντά στα σύνορά της, την ώρα που ο Βρετανός ΥΠΕΞ επισκέπτεται την Ουκρανία για το σχηματισμό συμμαχίας κατά της ρωσικής επιθετικότητας.

Ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε την Τρίτη ότι η Ρωσία θα απαντήσει στρατιωτικά στην εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων κοντά στα σύνορά της στο πλαίσιο της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας.
«Αυτοί οι πύραυλοι βρίσκονται κοντά στα σύνορά μας και συνιστούν απειλή για εμάς. Αυτό θα προκαλέσει επιπλέον ένταση και θα πρέπει να απαντήσουμε με κάποιο τρόπο, φυσικά χρησιμοποιώντας στρατιωτικά μέσα» δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος στο τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera.

Οι δηλώσεις του Ντ.Μεντβέντεφ έρχονται εν μέσω της έντασης στις σχέσεις Δύσης-Ρωσίας που προκαλεί η κατάσταση στον Καύκασο με αποκορύφωμα την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από το Κρεμλίνο.

Σε συνέντευξή του στους Financial Times, ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι η Μόσχα δεν μπορούσε παρά να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

«Δεν ήταν μια κίνηση που κάναμε ελαφρά τη καρδία, ή χωρίς να εξετάσουμε πλήρως τις συνέπειες», υποστήριξε ο Ρώσος πρόεδρος, λέγοντας ότι για αυτή την απόφαση ευθύνονται οι χειρισμοί της Δύσης στο θέμα του Κοσόβου.

«Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας, δυτικές χώρες έσπευσαν να αναγνωρίσουν την παράνομη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τη Σερβία» ανέφερε ο Μεντβέντεφ.

«Υποστηρίζαμε με συνέπεια ότι θα ήταν αδύνατον, μετά από αυτό, να πούμε στους Αμπχάζιους και τους Οσέτιους (και σε δεκάδες ακόμη εθνικές ομάδες σε όλο τον κόσμο) ότι αυτό που είναι σωστό για τους Αλβανούς του Κοσόβου δεν είναι σωστό για αυτούς. Στις διεθνείς σχέσεις, δεν μπορείς να τηρείς έναν κανόνα για κάποιους και έναν άλλο για κάποιους άλλους» πρόσθεσε.
Η ευθύνη για την ανάφλεξη ανήκει στον πρόεδρο της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υποστήριξε εκ νέου ο Μεντβέντεφ. «Μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε τέτοιο ρίσκο. Πίστευε ότι η Ρωσία θα στεκόταν άπραγη ενώ εξαπέλυε επίθεση εναντίον της κοιμωμένης πόλης Τσχινβάλι, δολοφονώντας εκατοντάδες άμαχους, στην πλειοψηφία τους Ρώσους πολίτες;».

Μάλιστα ο υπαρχηγός του ρωσικού γενικού επιτελείου δήλωσε ότι οι ναυτικές δυνάμεις της Ρωσίας θα παρακολουθούν τις κινήσεις του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα.

Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι εγκαταλείπουν τα σχέδια για τον ελλιμενισμό δύο σκαφών του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, του McFaul και του Dallas στο γεωργιανό λιμάνι του Πότι. Αντί γι' αυτό, το Dallas έδεσε την Τετάρτη στο λιμάνι του Μπατούμι, ένα άλλο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας, μακριά από την αυτο-επιβαλλόμενη ρωσική ζώνη επιρροής.

Επίσης, σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών της Γεωργίας, ανακαλούνται για διαβουλεύσεις όλοι οι διπλωματές της πρεσβείας της στη Μόσχα, εκτός από δύο που θα παραμείνουν στη θέση τους. Ο περιορισμός στο ελάχιστο της διπλωματικής δραστηριότητας θεωρείται απάντηση στην κίνηση της Ρωσίας να αναγνωρίσει τις αποσχισθείσες επαρχίες της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.

Από την άλλη πλευρά, την κίνηση της αναγνώρισης της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας καταδίκασε ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους, λέγοντας ότι πρόκειται για μια απόφαση ασυνεπή με τους όρους της εκεχειρίας και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που έχει υπερψηφίσει στο παρελθόν και η Ρωσία.

Την απόφαση καταδίκασε και ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία Μπάρακ Ομπάμα. «Καλώ όλες τις χώρες του κόσμου να μην παραχωρήσουν νομιμότητα σε αυτή την ενέργεια» ανέφερε σε γραπτή του δήλωση ο γερουσιαστής του Ιλινόις, ο οποίος πρότεινε και άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να καταδικασθεί η απόφαση της Μόσχας.

«Αν η κυβέρνηση της Ρωσίας συνεχίσει να παραβιάζει τους κανόνες και τους κανονισμούς της διεθνούς κοινότητας, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί μας θα πρέπει να αναθεωρήσουμε όλες τις πτυχές των σχέσεών μας με τη Μόσχα» πρόσθεσε.

Στα ίδια επίπεδα κινούνται και οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας, ο οποίος χαρακτήρισε την κίνηση της Μόσχας «αδικαιολόγητη και απαράδεκτη», λέγοντας ότι δυναμιτίζει ένα ήδη τεταμένο κλίμα.

Ο Βρετανός ΥΠΕΞ Ντέιβιντ Μίλιμπαντ ξεκινά μάλιστα επίσκεψη στην Ουκρανία, σε μια προσπάθεια δημιουργίας «της μεγαλύτερης δυνατής συμμαχίας κατά της ρωσικής επιθετικότητας», όπως δήλωσε.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ δήλωσε ότι η απόφαση αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου και πρόσθεσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αντιδράσει.

Δήλωσε μάλιστα ότι η Ρωσία ίσως να έχει και «άλλους στόχους» εκτός από τη Γεωργία, μεταξύ των οποίων «η Κριμαία, η Ουκρανία, η Μολδαβία».

Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι καταδίκασε την Τετάρτη την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από τη Ρωσία. «Είναι τόσο ξεδιάντροπο (γεγονός) αλλά κάνει απλούστερα για τον κόσμο πολλά πράγματα. Αποτελούσαν (οι δύο αποσχισθείσες περιοχές) μια πρόκληση για τον κόσμο, τώρα εναπόκειται στον κόσμο να πατάξει αυτή την πρόκληση» δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Reuters.

Δήλωσε επίσης ότι η Μόσχα υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας και τώρα ο κόσμος θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη ρωσική απειλή και να «απωθήσει τη ρωσική επιθετικότητα».

«Εχουν περισσότερους από όσους χρειάζονται στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν μια μικρή γεωργιανή ένοπλη δύναμη. Δεν μπορούμε με τίποτα να φθάσουμε τα 3.000 άρματα μάχης στο έδαφός μας. Αλλά να επιχειρήσεις να παρενοχλήσεις τη Δύση; Την Αμερική; Αυτό είναι απλά πέρα από τα αποθέματά τους», είπε ο γεωργιανός πρόεδρος αναφερόμενος στις ρωσικές δυνάμεις.

Ερωτηθείς αν η ένταξη της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ θα παρασύρει τη Συμμαχία σε πόλεμο με τη Ρωσία, ο Μ.Σαακασβίλι απάντησε: «Δεν νομίζω ότι η Ρωσία διαθέτει τα μέσα για έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν νομίζω ούτε ότι έχει τα μέσα για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, όσο και αν θέλει κάτι τέτοιο».

Πρόσθεσε επίσης ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει «θανάσιμο κίνδυνο» εξαιτίας της εξάρτησής της από τη ρωσική ενέργεια και ότι η Γεωργία θα μπορούσε να αναπτύξει περαιτέρω το ρόλο της ως ενδιάμεσο κράτος για να βοηθήσει να περιοριστεί αυτή η εξάρτηση.

Τόνισε ότι κομβικής σημασίας θα είναι η επείγουσα σύνοδος της Ευρωπαϊκής Ενωσης την 1η Σεπτεμβρίου.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιούσενκο καταδίκασε ως απαράδεκτη την απόφαση της Ρωσίας και πρόσθεσε ότι αυτή θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.

«Λυπούμαστε για να απόφαση αυτή, για την Ουκρανία είναι απαράδεκτη και δεν μπορούμε να την υποστηρίξουμε» δήλωσε ο Βίκτορ Γιούσενκο σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Ρόιτερ.

Ο Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε μάλιστα ότι η χώρα του σκέφτεται να εγείρει το θέμα της αύξησης του κόστους εκμίσθωσης στο ρωσικό Στόλο της Μαύρης Θάλασσας της βάσης της Σεβαστούπολης στην Κριμαία.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό

[Dhmellhn]

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΡΩΣΙΑΣ - ΚΙΝΑΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΓΕΝΙΚΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

"Η σοβαρότητα των γεγονότων καθορίζεται από το βαθμό που οι κινήσεις στη διπλωματική σκακιέρα επηρεάζονται από τη στρατιωτική πραγματικότητα.

Το γεγονός αυτό εξηγεί τις παλινδρομήσεις την Αμερικάνικης διπλωματίας για τις ενέργειες στον Καύκασο αλλά και το Νατοϊκό δίκτυο επικοινωνίας εντός ΕΕ που έχει ενεργοποιηθεί τις τελευταίες ημέρες με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του Κουσνέρ. Η φοβία του ΝΑΤΟ δε σχετίζεται με την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Ρωσίας αλλά με την αδυναμία για αυτόνομη επέμβαση προς ενίσχυση της Γεωργίας... Εκτός από τους μακροχρόνιους σχεδιασμούς της Αμερικάνικης πολιτικής, το ΝΑΤΟ σκοπεύει να επωάσει πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες όχι επειδή πιστεύει στην πιθανότητα επικράτησης αλλά για να επιφέρει φθορές στη Ρωσική πολεμική μηχανή. Η ενεργοποίηση Ουκρανίας, Γεωργίας ακόμα και Πολωνίας βασίζεται μόνο σε αντιρωσικά αντανακλαστικά και σε ποδηγέτηση κυβερνήσεων. Το επιτελείο του ΝΑΤΟ γνωρίζει πως σε περίπτωση σύρραξης η κατάρρευση των στρατών θα είναι άμεση κυρίως λόγω της απροθυμίας των λαών να πολεμήσουν, ως έγινε με την περίπτωση της Γεωργίας.

Η Ρωσία αντίθετα με ότι πιστεύεται, δεν είναι έτοιμη στρατιωτικά να αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ. Η στρατιωτική διασπορά της βασίζετο στο Σοβιετικό πλέγμα που τώρα δεν υφίσταται καθότι απώλεσε σημαντικές βάσεις σε εχθρικά για τους Ρώσους καθεστώτα. Η αποσοβιετοποίηση του γεωστρατιωτικού σχεδιασμού ξεκίνησε με τη δεύτερη θητεία του Πούτιν, που εκτός των άλλων είχε να αντιμετωπίσει τη διαφθορά της μετά Γκορμπατσώφ εποχής. Η ορθόδοξη ανατολή αρέσκεται να μιλά για το "ξανθό γένος" και παρεμφερείς μύθους, η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική.

Τι φοβάται το ΝΑΤΟ

Για τους ανωτέρω λόγους, το ΝΑΤΟ δε στηρίζεται σε ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων πλησίον της Ρωσίας. Βασικό όπλο του ΝΑΤΟ είναι τα αεροπλανοφόρα που του δίνουν πλεονέκτημα έναντι οποιασδήποτε στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο. Εδώ είναι και η σημαντικότερη αποκάλυψη για τη σημειολογία της δοκιμής του Ρώσικου βαλλιστικού πυραύλου. Ο βαλλιστικός αυτός πύραυλος αποτελεί τη μεγαλύτερη εξέλιξη της Ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας. Δεν είναι διηπειρωτικός (χερσαίας δράσης) όπως έντεχνα παρουσιάστηκε, αλλά είναι "Ship Killer" της οικογένειας DF-21που αναπτύχθηκαν από την Κίνα την τελευταία δεκαετία! Η Κίνα θα ήταν αδύνατον (πριν το 2011) να χρησιμοποιήσει τους πυραύλους αυτούς χωρίς την ανάλογη δορυφορική στήριξη για να χτυπήσει κινούμενο στόχο, όπως ένα Αεροπλανοφόρο. Η Ρωσία όμως κατάφερε να συνδυάσει τη δορυφορική της δεινότητα και να παρουσιάσει αυτό το υπερόπλο που αποσκοπεί καθαρά σε πλήγματα για το Νατοϊκό στόλο. Η εικόνα συμπληρώνεται με την πραγματικά έξυπνη ιδέα: Κάθε αεροπλανοφόρο προστατεύεται από έναν ολόκληρο στόλο σκαφών που διαθέτουν αντιβαλλιστικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας, που όμως είναι αδύνατο να σταματήσουν το νέο όπλο από απόσταση λόγω της ταχύτητας βύθισης που διαθέτει. Μπορούν όμως να περιορίσουν τη δράση των κεφαλών που θα απελευθερώσει πάνω από το αεροπλανοφόρο. Οι Ρώσοι σε συνεργασία με τους Κινέζους λοιπόν, μετεξέλιξαν συμβατικούς "ship Killing" πυράυλους υποβρυχίων σε αντιπυραυλικούς προκειμένου να βάλλουν τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους της αεράμυνας των Αεροπλανοφόρων!

Αυτή η εξέλιξη έπιασε απροετοίμαστους τους Αμερικανούς επιτελείς, παρ' ότι ήταν ενήμεροι για τις έρευνες των Κινέζων. Δεν περίμεναν ποτέ το "syndication" της Ρώσικης τεχνολογίας με τα Κινέζικα όπλα τόσο σύντομα και δεν είναι τυχαίο ότι η τελική προετοιμασία έγινε στη διάρκεια των Ολυμπιακών του Πεκίνου!!

Συνδυάστε τη σημειολογία: Δοκιμή "βαλλιστικού" πυραύλου - Συνάντηση Ασιατικών δυνάμεων (δηλ Ρωσία - Κίνα!) με εκπόνηση ψηφίσματος - Κατηγορίες Πούτιν με ειρωνικό τρόπο για ΗΠΑ - οργισμένη αντίδραση Πενταγώνου, Λευκού Οίκου.

Υποκειμενική μου γνώμη, όσο η Ρωσία "τρομοκρατεί" το ΝΑΤΟ με τέτοιες κινήσεις, θα κερδίζει τον απαραίτητο χρόνο ώστε να προετοιμαστεί πραγματικά."

Από το "Επιτελείο" για το Olympia.gr

[stal]

Η αποσοβιετοποίηση του γεωστρατιωτικού σχεδιασμού ξεκίνησε με τη δεύτερη θητεία του Πούτιν, που εκτός των άλλων είχε να αντιμετωπίσει τη διαφθορά της μετά Γκορμπατσώφ εποχής.

Πράγματι το σχόλιο σου αντανακλά το εύρος των διαστάσεων των πρόσφατων εξελίξεων και δεν πρέπει να μας διαφεύγει η "μεγάλη εικόνα" (wider view) που τις περισσότερες φορές αναφέρεται σε επιδιώξεις και επιλογές που υποκρύπτονται για ευνόητους λόγους. Για το τι υπάρχει πίσω από όλα αυτά δες ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ "ΜΕΛΕΤΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ": αξίζει να διαβαστεί για όσους θέλουν να έχουν μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ενημέρωση για όσα συμβαίνουν στο υπόβαθρο των διεθνών (π.χ. Κρίση στην Γεωργία) αλλά και ελληνικών (π.χ. αγωγοί φυσικού αερίου, ελληνο-ρωσικές σχέσεις, αύξηση τιμής ήλεκτρικού ρεύματος, κ.α.) εξελίξεων!!
http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 193&hilit=