Ιδεογραφήματα

Aπό τις λίγες φορές που ανεβάζω ολόκληρο τόπικ στα αφιερώματα, αλλά για το συγκεκριμένο θέμα έτσι άρμοζε και άξιζε να ανέβει.


http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic ... 413#p15413

ΤΟ ΔΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΣΟΙ ΔΟΥΝΑΙ, ΟΥΤ' ΕΜΟΝ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤΕ ΑΛΛΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΕΝ ΑΥΤΗ. ΚΟΙΝΗ ΓΑΡ ΓΝΩΜΗ ΠΑΝΤΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΣ ΑΠΟΘΑΝΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΟΥ ΦΕΙΣΟΜΕΘΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΗΜΩΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ' ΔΡΑΓΑΖΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Οι ιστορικοί οίτινες παρουσιάζουσι το μεγαλύτερον ενδιαφέρον είναι αναμφιβόλος οι τέσσαρες μεγάλοι Βυζαντινοί ιστορικοί των χρόνων της αλώσεως, ήτοι ο Φραντζής, ο Δούκας, ο Κριτόβουλος ο Ίμβριος και ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, των οποίων οι αφηγήσεις συμπληρούσαι αλλήλας, παρέχουν την σπανία τύχην εις τον Έλληνα ιστορικόν, όπως πατρακολουθήση μετά συγκινήσεως ώραν προς ώραν, αν μη στιγμήν προς στιγμήν την τραγική εξέλιξιν των γεγονότων. Εις τας πολυτίμους ταύτας πηγάς δέον να προστεθή και άλλη σημαντική, μέχρι τούδε άγνωστος. Περιέχεται εις ανέκδοτον μακράν ιστορίαν αγνώστου, αλλ'ως φαίνεται καλώς πληροφορημένου συγγραφέως, σωζόμενην εις τον ανέκδοτον Βαρβερινόν Ελληνικόν κώδικα υπ'αριθ. 111 της Βατικανής Βιβλιοθήκης.

(ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΩΡΑΣ)

Υπάρχουν προσέτι οι μαρτυρίες δύο δυτικών: του Επισκόπου Μυτιλήνης Λεονάρδου του Χίου και του Βενετού Νικολ.Βάρβαρο. Και τα δύο αυτά ιστορήματα χαρακτηρίζονται ως ξένα προς τα Ελληνικά συναισθήματα και αποτελούν μάλλον λογοδοσίαν των διαφυγόντων Λατίνων.

Το χιλιόχρονο Βυζάντιο ολοκληρώνοντας τον κύκλο του πέφτει εις τα Οθωμανικά χέρια του κατά το ήμιση Οθωμανού (στο άλλο μισό Έλλην από την μητέρα του) Μωάμεθ Β' του επονομαζομένου και Πορθητού. Οι απέλπιδες προσπάθειες του τελευταίου ηρωϊκού αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Παλαιολόγου δεν καταφέρνουν να γλιτώσουν το παραπαίων κρατίδιο, θλιβερό απομεινάρι της πάλαι ποτέ πανίσχυρης Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ίσως ήταν μια λύτρωση, ίσως, όμως, η όλη άρρωστη κατάσταση που επικρατούσε εντός των τειχών της Βασιλευούσης και που αποτελούσε στην ουσία το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, ενδεχομένως να έβαλε το χεράκι της για την επιτάχυνση της πτώσης. Εάν είχε λειτουργήσει ο άξονας Κων/νου Παλαιολόγου-Γεωργίου Καστριώτη, τώρα θα μιλούσαμε από διαφορετική θέση. Επίσης, εάν είχαν έστω ελάχιστη τσίπα οι δεκάδες χιλιάδες που κατέφυγαν ως μοναχοί στο Άγιον Όρος και αλλού, προκειμένου να αποφύγουν τον πόλεμο και έπαιρναν τα όπλα, πάλι θα βρισκόμασταν σε διαφορετική κατάσταση. Το γνωστό πεσιμιστικό ρητό "Ήταν θέλημα Θεού η Πόλις να τουρκέψει" δεν χαρακτηρίζει την αδούλωτη Ελληνική ψυχή. Είναι βασικό γνώρισμα ορισμένων παθητικών μοιρολατρών που πήραν στον λαιμό τους τον Ελληνισμό. Γιατί οι περισσότεροι ιερωμένοι του κατωτέρου κλήρου ποτέ δεν ενστερνίσθηκαν τα παραπάνω μοιρολόγια. Απόδειξη η καταλυτική τους συμμετοχή, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, στην εθνεγερσία του 1821. Επειδή, όμως, με τα αν δεν φτιάχνουμε πραγματικότητες, παρά μόνο εικονικές, θα σταθούμε στο Έπος του νεωτέρου Λεωνίδου, του Κων/νου Παλαιολόγου που συνέδεσε το όνομά του με την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως.

Τιμή και δόξα λοιπόν στον Παλαιολόγο και στα παλληκάρια του που έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ