Ιδεογραφήματα

καλημέρα!!!

πέτυχα σήμερα το παρακάτω βίντεο και πραγματικά ένιωσα αυτό το "σφίξιμο στην ψυχή", που έλεγε κάπου και η ίον ..

http://www.youtube.com/watch?v=hAE7GLE_cOc

δεν είναι τόσο αυτά που έγιναν, όσο όλα αυτά που έρχονται, που με έχουν κάνει να αναρωτιέμαι "πώς μπορεί να είναι κανείς έτοιμος;"..

(δεν ξέρω αν τα όσα θα γράψω στη συνέχεια εντάσσονται στο συγκεκριμένο τόπικ, όμως έχουν να κάνουν και με αυτό.. σίγουρα πάντως θα πλατιάσω επικίνδυνα)

νιώθω ότι από τα γεγονότα της 11ης Μαρτίου, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι έχουμε μπει στον "σκληρό πυρήνα" των αλλαγών και των παγκόσμιων ανακατατάξεων.. και δεν είναι μόνο τα γεωλογικά, ο ήλιος, η βάναυση κακοποίηση κάθε έννοιας ζωής με την επιστροφή του εφιάλτη της ραδιενέργειας, ή το οικονομικό παιχνίδι, με την κρίση και τα κοινωνικά αδιέξοδα κάθε είδους.. χθες, πανσεληνιάτικα, είχαμε για πρώτη φορά και τους ευρωπαίους να επιχειρούν να προλάβουν τους αμερικανούς στο πιο αρρωστημένο παιχνίδι που θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί (με τίτλο "ποιός θα σκοτώσει πρώτος")..

όλες οι συσσωρευμένες εντάσεις και επικίνδυνες δυναμικές του παρελθόντος δείχνουν έτοιμες να κορυφωθούν (ταυτόχρονα και παγκοσμίως) μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, σε ένα απίστευτο κοσμικό κρεσέντο, το οποίο θα μεταμορφώσει κάθε έννοια πραγματικότητας όπως την γνωρίζαμε..

είναι για μένα ξεκάθαρο ότι από αυτόν τον "κοσμικό κατακλυσμό" θα μπορέσει να σταθεί όρθιο μόνο ό,τι στηρίζεται σε πολύ "στέρεα θεμέλια".. και αυτά τα στερεα θεμέλια δεν θα μπορούσαν να εννοούνται με βάση επίπλαστα ανθρώπινα δεδομένα, (χρήμα, εξουσία, επιβολή κλπ - σε αυτά εγώ εντάσσω ακόμα και την κοινώς εννοούμενη "λογική", καθώς και αυτή συχνά προκύπτει εξαρτημένη από κοινωνικές συμβάσεις), αλλά μόνο "κοσμικά" (συμπαντικά, που θα εξακολουθούσαν δηλαδή να υφίστανται και χωρίς την ύπαρξη της ανθρωπότητας ή του ανθρώπινου πολιτισμού).. τέτοια είναι η (προσωπική μου πάντα εκτίμηση) ταύτιση - εναρμόνιση με το Όλον της ύπαρξης (αγάπη), η πίστη στην πολυδιάστατη φύση της ύπαρξης (πνευματικότητα), ή πολύ πιο απλά η "δημιουργία για τη δημιουργία" και η "ύπαρξη για την ύπαρξη" (λίγο ζεν μου βγήκε αυτο, αλλά το κρατάω - δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο να το περιγράψω)..

είναι δλδ σαν η κατάρρευση της "εξωτερικής πραγματικότητας" να αποσκοπεί στο να μας ωθήσει στην αναζήτηση καταφυγίου σε ένα είδος "εσωτερικής πραγματικότητας", η οποία τελικά αποδεικνύεται πολύ πιο στέρεη.. και νομίζω ότι μόνο υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα όσα θα δούμε να εκτυλίσσονται μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα (χωρίς να αποκλείω καθόλου το ενδεχόμενο να υποπίπτω και εγώ στο ατόπημα του να εκφράζω τις υποκειμενικές μου απόψεις ως "αντικειμενικότητα")..











προταθέν εδώ


αναρτηθέν εδώ

Από το παραπάνω βίντεο που μας έχει συγκλονίσει όλους,
μιας και ανεβαίνει στο ίδιο τοπικ δύο φορές,
από διαφορετικούς χρήστες aitherovamwn και ex poetess,
καθώς και από άλλα που έχω δει σερφάροντας στο νετ,
ορμώμενη επίσης από το πόστ του aitherovamwn
που πραγματικά δεν ξέρω αν μπορεί να καταλάβει πόσο συμφωνώ μαζί του!!!
θέλω να θίξω και μια άλλη παράμετρο.

Οι καταστροφή, το μέγεθος της και το αντίκτυπο σε όλους μας
είναι αναμφισβήτητα συνταρακτικό.
Τα μεγέθη είναι μεγάλα.
Ίσως ο σεισμός αυτός, να είναι πράγματι φυσικός …
Ίσως να έρχονται και άλλα γεγονότα εξίσου μεγάλης έντασης….
Ίσως η γή έχει αποφασίσει για μας άλλα από τα προσδοκώμενα…..

Όμως μέσα σε όλο αυτό που συνέβη
υπάρχει κάτι… που Μας έχει αφήσει άναυδους
Και Μας έχει συγκινήσει βαθύτατα.

Η στάση και η αντιμετώπιση του έχει ο απλός Ιαπωνικός λαός.

Ένα μήνυμα που Έχουν πάρει όλοι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη
από τους ιάπωνες είναι αυτό της
Ενότητας, της αλληλοβοήθειας και του σεβασμού ο ένας στον άλλο.

Ποτέ σε καμία φυσική καταστροφή άνθρωποι δεν αντέδρασαν έτσι.
Οι λεηλασίες, οι κλοπές, η εγκληματικότητα
αυξάνονται κατακόρυφα σε χρόνο μηδέν .
Στην Ιαπωνία αυτό δεν υπάρχει.
Το αντίθετο.
Το κλίμα αλληλοβοήθειας είναι συγκινητικό και ελπιδοφόρο.
Ο σεβασμός του ενός προς τον άλλον είτε ο άλλος είναι εξουσία,
(στρατός , αστυνομία) είτε είναι γείτονας, είτε απλός περαστικός
μου έχει κάνει βαθειά και μεγάλη εντύπωση.

Υπερβαίνει εντός μου το μέγεθος της καταστροφής και της λύπης …

Αισθάνομαι ότι οι Ιάπωνες μέσα από αυτή την καταστροφή
διδάσκουν την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Αντί να λεηλατούν , μοιράζονται
Αντί να φωνάζει ο ένας περισσότερο από τον άλλον , συμμερίζονται.
Νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους.

Όπως γράφει και η κοπελίτσα στο φόρουμ του kavassila
oι πόρτες είναι ανοικτές.
Αντί να σου λείπουν τα υπάρχοντα σου βρίσκεις και λίγο φαγητό απέξω αφημένο.

Αυτό το μήνυμα των Ιαπώνων της σύγχρονης τεχνολογίας
Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό και όλοι πρέπει να σταθούμε σε αυτό.
Ας αναλογιστούμε μόνο παρόμοιες καταστάσεις
σε πιο εύφλεκτους ψυχολογικά Λαούς, και όχι μόνο,
και ας κάνουμε τις συγκρίσεις.

Και εδώ εγω ταυτίζομαι με το μήνυμα του αιθεροβάμονα

είναι για μένα ξεκάθαρο ότι από αυτόν τον "κοσμικό κατακλυσμό" θα μπορέσει να σταθεί όρθιο μόνο ό,τι στηρίζεται σε πολύ "στέρεα θεμέλια".. και αυτά τα στερεα θεμέλια δεν θα μπορούσαν να εννοούνται με βάση επίπλαστα ανθρώπινα δεδομένα, (χρήμα, εξουσία, επιβολή κλπ - σε αυτά εγώ εντάσσω ακόμα και την κοινώς εννοούμενη "λογική", καθώς και αυτή συχνά προκύπτει εξαρτημένη από κοινωνικές συμβάσεις), αλλά μόνο "κοσμικά" (συμπαντικά, που θα εξακολουθούσαν δηλαδή να υφίστανται και χωρίς την ύπαρξη της ανθρωπότητας ή του ανθρώπινου πολιτισμού).. τέτοια είναι η (προσωπική μου πάντα εκτίμηση) ταύτιση - εναρμόνιση με το Όλον της ύπαρξης (αγάπη), η πίστη στην πολυδιάστατη φύση της ύπαρξης (πνευματικότητα), ή πολύ πιο απλά η "δημιουργία για τη δημιουργία" και η "ύπαρξη για την ύπαρξη" (λίγο ζεν μου βγήκε αυτο, αλλά το κρατάω - δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο να το περιγράψω)..

γιατί θεωρώ, η μάλλον αντιλαμβάνομαι, ότι τα στέρεα θεμέλια
σε μια κοινωνία ανθρώπων
μας τα παρουσίασαν οι Ιάπωνες χωρίς καν να το επιδιώξουν.

Γεγονότα μας περιμένουν πολλά
Και το μήνυμα ήταν και σαφές και αληθινό.
Είναι το μήνυμα που εδώ και καιρό όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι διαδίδουν.
Αυτό μας διδάσκουν στη πράξη και οι Ιάπωνες.

Πιστεύω δε ότι η κατάρρευση της "εξωτερική πραγματικότητας"
δεν θα μας ώθηση στην αναζήτηση καταφυγίου μια "εσωτερικής πραγματικότητας"
(με την μορφή του απομονωτισμού)
αλλά στην πλήρη αντικατάσταση της.