Oικονομική κατάρρευση της Ελλάδας

[Odyssey]

... Αυτό που πρώτιστα χρειάζεται είναι να διατηρήσει ο κάθε λαός τη συλλογική του μνήμη, κάνοντας την απαραίτητη αυτοκριτική φυσικά. Και αυτό διότι εάν αφεθούμε να περιδινηθούμε στην ομογενοποιημένη χοάνη του παγκοσμίου οικονομισμού θα απολέσουμε την ταυτότητά μας με αποτέλεσμα να δεχθούμε την κατασκευασμένη που θα μας προσφέρουν, η οποία φυσικά θα εξυπηρετεί στο έπακρο τα συμφέροντά τους.

Μη φοβάσαι.
Δε θα χαθούμε.
Αρκεί να συμφωνήσουμε στις λέξεις.
Democracy και politics είναι λέξεις ελληνικές και ΑΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ.
Πώς να χαθούμε; Οι άλλοι θα χαθούν.
Αν προσέξεις, λίγο, θα δεις ό,τι όσα "μας χωρίζουν", -ισμοι, ιδεολογίες, πολιτικές, συστήματα κλπ δεν είναι ελληνικής προέλευσης.
Ο χριστιανισμός χρησιμοποίησε τον ελληνισμό για να απλωθεί.
Ο "δυτικός πολιτισμός", οι σύγχρονες "δημοκρατίες", επίσης.
Οι άλλοι θα χαθούν. Εμείς δεν θα χαθούμε. Ήδη υπάρχουμε, παντού.
Δυστυχώς, υιοθετώντας ξένα ιδεολογικά πρότυπα, με τρόπο άκριτο, σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, αιώνες τώρα. (Βλέπε 1821).
Επίσης, οι ξεφτιλισμένοι πολιτικοί μας και μπορώ να αποδείξω ότι όλοι είναι στο κόλπο, έκαναν μια μεγάλη χάρη στους έλληνες:
Με τη βλακεία που τους δέρνει, τη διαφθορά, την υποτέλεια και την ανικανότητα, μας έφεραν σχεδόν πρώτους στο στόχαστρο. (προηγήθηκαν αντιστασιακά, αλλά όχι ουσιαστικά η Αργεντινή και Ισλανδία).
Ε, όλος ο κόσμος κοιτά την Ελλάδα , που έγινε πειραματόζωο, για να εφαρμόσουν τα συμπεράσματα
τους οι ολιγάρχες και σε άλλες χώρες.
Λοιπόν, η απάντηση μας πρέπει να είναι απλή:
"Άλλο πειραματόζωο και άλλο ζώο".
Αρκεί να χαλαρώσουμε, λίγο και να βάλουμε ένα πρόταγμα, που αφορά όλους τους έλληνες, ανεξάρτητα ξένου ιδεολογικού χρώματος, και συγκινεί όλο τον κόσμο.

Ο ρόλος του ελληνισμού ήταν πάντα οικουμενικός. Γιατί είχαν δύναμη οι ιδέες του.
Ε, θα τις ξαναθυμηθούμε, φτιάχνοντας νέες.
Υπομονή.
(Το πρόταγμα το περιέγραψα).
Κι ένα τελευταίο:
Να επισκευάσουμε τις λέξεις. Τις έχουν διακορεύσει. Π.χ. τις δύο που προανέφερα.
Ανακαλύψαμε την πολιτική, μιλήσαμε για πολιτείες, πολιτεύματα, επιλέξαμε δημοκρατία, υιοθετήθηκε και μετά; Φυσικά, όλα αυτά δεν αποτελούν αιώνια δόγματα. Για την αξία του περιεχομένου μιλάμε.
Έχουμε καιρό και θα τα λέμε.


Προταθέν εδώ

Αναρτηθέν εδώ (στις 28/3/2010)