ΔΡΑΓΩΝΑ-ΡΕΠΟΥΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝ... ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΚΕΤΟ.

(αναρτηθεν 31-12-2009)

Aυτήν την επιστολήν απεφάσισα να γράψω και να στείλω στην κα Θ. Δραγώνα δείχνοντας την δυσαρέσκειάν μου για τα γραφόμενά της.

Ρέθυμνον, 31 Δεκεμβρίου 2009

Αξιότιμη κα Ειδική Γραμματέα
του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

Χρόνια πολλά σε σας, κα Δραγώνα, αλλά ακόμα περισσότερα στην πατρίδα μας που της κόβουν χρόνια από παντού. Δυστυχώς και εσείς προσωπικά συμβάλατε σ’ αυτό με κάποια γραφόμενά σας. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με το πρώτο σχετικά με την εθνική μας ταυτότητα. Η ελληνική εθνική ταυτότης μετράει πολλούς αιώνες και σαφώς υπερβαίνει τον 19ον αιώνα. Αυτό που συνέβη την εποχή εκείνη ήταν η δημιουργία των Εθνικών Κρατών, όταν το Έθνος μας απέκτησε κρατική υπόσταση, απέκτησε σύνορα. Από αρχαιοτάτων, όμως, χρόνων ήμαστε Έθνος. Αυτό το μαρτυρεί η κοινή μας γλώσσα, η κοινή θρησκεία και ο κοινός μας πολιτισμός. Πρώτος το λέγει ξεκάθαρα, τον 5ο αιώνα π.Χ., ο ιστορικός Ηρόδοτος, με τρεις λέξεις: το όμαιμον, το ομόθρησκον, το ομόγλωσσον. Δεν πιστεύω να θεωρείτε εθνικιστή τον Ηρόδοτο, τον πατέρα της ιστοριογραφίας; Λέτε ότι μας κάνανε Έλληνες, ενώ δεν ήμαστε. Ποιοί μας έκαναν; Οι Τούρκοι; Οι Αλβανοί; Οι Δυτικοί; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Ανέκαθεν ήμαστε Έλληνες, και βασικός παράγων ήταν, είναι και θα είναι η γλώσσα μας, που είναι μία και αδιαίρετος. Ομιλούμε την ίδια γλώσσα εδώ και χιλιετίες. Πρός επίρρωσιν αυτού είναι η επιβίωση εκφράσεων από την Αρχαία Ελληνική. Λέμε «χτύπα ξύλο» και επαναλαμβάνουμε αυτό που οι πρόγονοί μας έλεγαν «άπτεσθαι ξύλου», λέμε «φτου» τρεις φορές πτύοντας στον κόρφο μας και επαναλαμβάνουμε αυτό που οι πρόγονοί μας έλεγαν «ως μη βασκανθώ τρις εις εμόν έπτυσα κόλπον». Υπάρχουν αρίφνητες τέτοιες εκφράσεις που επιβεβαιώνουν την συνέχεια της Ελληνικής φυλής. Ο Έλληνας ανέκαθεν ήταν "μούτρο", ήταν "μπαγαμπόντης" και "κουτοπόνηρος", ανέκαθεν του άρεσε να "στήνει" δικαστήρια (από την εποχή του Αριστοφάνους κιόλας), ανέκαθεν ήθελε να εντάσσεται σε μια ομάδα ανθρώπων (ολιγαρχικοί - δημοκρατικοί, Έλληνες - βάρβαροι, οι εν άστει - οι εν Πειραιεί, οι Πράσινοι - οι Βένετοι, ενωτικοί - ανθενωτικοί, βασιλικοί - αντιβασιλικοί, μαλλιαροί/δημοτικιστές - καθαρολόγοι, φασίστες - αναρχοαριστεροί, παναθηναϊκοί - ολυμπιακοί, πασόκοι - νεοδημοκράτες, δεξιοί - αριστεροί). Ανέκαθεν του άρεσε η συμμετοχή - με όποιον τρόπο - συζήτηση ή ανάμιξη στα δημόσια πράγματα είτε στην αγορά είτε στο καφενείο. Ανέκαθεν έβριζε με περισσή ευκολία είτε αυτό ήταν με την ομηρική λέξη "πέπων" είτε ήταν με όποια άλλη λέξη. Ανέκαθεν του άρεσε να το δηλώνει και γραπτώς ότι βρίζει κάποιον (βλ γκράφιτι αρχαίο με την επιγραφή "Τίτας ολυνπιονίκης κατάπυγος" (=Ο Τιτας ο ξεκωλιάρης που νίκησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες). Αν δεν ήμαστε Έλληνες και ήμαστε κάτι άλλο, θα χρησιμοποιούσαμε εκφράσεις άλλων λαών, θα ακολουθούσαμε άλλες παραδεδομένες αντιλήψεις ξένες προς τις δικές μας. Επομένως, αν το Ελληνικό Έθνος υπάρχει από τον 19ο αι., τότε όλο το προηγούμενο διάστημα τι ήταν; Η Ελληνική προ-ιστορία ή η ιστορία του Ελλαδικού χώρου; Είναι μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία να λέμε ότι διδασκόμεθα την ελληνική προ-ιστορία που κρατάει τόσες χιλιετίες και να καταλήγουμε με την βραχύβια ελληνική ιστορία. Πραγματικά, παγκόσμια πρωτοτυπία θα έλεγα. Έχετε, λοιπόν, δίκιο που λέτε ότι προς τι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στην Μέση Εκπαίδευση. Πιστεύω ότι η διδασκαλία της Τουρκικής γλώσσης θα ήταν πιο εγγύς στην ιστορική πραγματικότητα, μιας και διατελέσαμε εν ειρήνη μετά των Τούρκων, από τους οποίους επηρεαστήκαμε θετικά. Μα δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Αυτά τα ακούει ο Τούρκος και γελάει. Προφανώς κάποια στιγμή οι Έλληνες σκέφτηκαν ότι πρέπει να κάνουν και επεκτατικό πόλεμο έναντι των Τούρκων, που επί τετρακόσια χρόνια μας φέρονταν καλά. Μήπως θα έπρεπε να συρθούν ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και όλοι οι υπόλοιποι Αγωνιστές στο Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου; Μήπως είναι τρομοκράτες; Μήπως είναι ξενοφοβικοί; Αν είμεθα εμείς σήμερα ξενοφοβικοί, γιατί να μην ήταν και αυτοί τότε; Η ξενοφοβία δεν χρειάζεται εθνικισμούς. Η ξενοφοβία είναι κάτι που υπάρχει στον άνθρωπο. Είναι όμως στο χέρι του να την ελέγξει και να μην την μετατρέψει σε «κυνήγι μαγισσών». Αν κάποιος είναι υπερήφανος για την πατρίδα του και για την ιστορία του, δεν είναι εθνικιστής ούτε ξενοφοβικός. Αντίθετα, εκτιμάει τον ξένον ως ξένον και τον αποδέχεται ως τέτοιον. Ούτε προσπαθεί να τον κάνει όπως είναι εκείνος ούτε επιχειρεί να τον εκμεταλλευτεί καθ΄οιονδήποτε τρόπον. Στην χώρα μας αυτό δυστυχώς γίνεται. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα ιδεολογήματα περί ξενοφοβίας και εθνικισμού κατά μέρος. Τελικώς, είμεθα τόσο ρατσιστές λέγοντας «όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια!»; Όχι μόνον τρώγανε βελανίδια, αλλά υπήρχαν και λαοί που ήσαν ανθρωποφάγοι. Ας δει κανείς τα όσα αναφέρει ο Ηρόδοτος για τέτοιους λαούς. Εκτός, αν και εκείνος ήταν ρατσιστής. Και μιας που ομιλούμε για βελανίδια να αναφέρουμε στο σημείο αυτό ότι μυθολογείται πως ο Πελασγός, κοινός πρόγονος των Ελλήνων, όρισε ως τροφή των ανθρώπων τα βελανίδια αντί των ριζών και των βλαστών. Γι’ αυτό και οι Αρκάδες ήσαν γνωστοί ως βαλανηφάγοι. Τελικώς, απ’ ό,τι φαίνεται και τα βελανίδια προσφορά δική μας ήταν. Ωστόσο, για να πω και τούτο, ότι όσοι χρησιμοποιούν την παραπάνω έκφραση την τόσο ρατσιστική για να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους και την παραίτησή τους, τότε μόνον θα ισχυριστώ ότι κακώς την λέγουν.
Εν κατακλείδι, θα σας έλεγα εν σχέσει με την θέση που κατέχετε στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να ξανασκεφτείτε και να αναθεωρήσετε. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ας μην τους κάνουμε ακόμη πιο δύσκολους. Εύχομαι σε σας προσωπικά ολόψυχα χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το νέον έτος.

Με τιμή

Τζανακάκης Μενέλαος,
Δόκιμος Εκπαιδευτικός (ΠΕ02 Φιλολόγων)

[αναρτηθέν εδώ
προταθέν εδω]