Παραμύθι για τις Νότες

Εδώ τα επιλεγμένα άρθρα
Κλειδωμένο
Άβαταρ μέλους
Kariatida
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Ιδεογραφίτης Υψηλών Ταχυτήτων
Δημοσιεύσεις: 2755
Εγγραφή: Τετ 06 Αύγ 2008, 21:55
Irc ψευδώνυμο: Kariatida
Φύλο: Γυναίκα
Έλαβε Likes: 2 φορές

Παραμύθι για τις Νότες

Δημοσίευση από Kariatida » Δευ 09 Απρ 2012, 00:25

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μία χώρα πολύ πολύ μακριά από εδώ, ζούσε μία πεντάμορφη πριγκίπισσα που την έλεγαν Μελωδία.

Η πριγκίπισσα αυτή, ήταν γνωστή σε όλον τον κόσμο για την ομορφιά της και την αγάπη της για τη μουσική. Κάθε μέρα έρχονταν στο παλάτι της μουσικοί και τραγουδιστές και όλοι μαζί χόρευαν και τραγουδούσαν.

Κι έτσι πέρασαν πολλά χρόνια, και η Μελωδία έφτασε σε ηλικία γάμου. Ο μπαμπάς της, ο βασιλιάς Ήχος, που ήθελε να δει την κόρη του ευτυχισμένη, κάθε μέρα καλούσε στο παλάτι του, βασιλιάδες και πρίγκιπες από όλες τις χώρες του κόσμου, για να γνωρίσουν τη μοναχοκόρη του. Μαζί τους έφερναν φορέματα, αρώματα κι όλου του κόσμου τα καλά.

Η Μελωδία όμως δεν ήθελε να παντρευτεί κανέναν τους. Βλέπετε… κανείς από αυτούς δεν αγαπούσε τη μουσική. Και δεν ήθελε να ζήσει μια ζωή χωρίς τραγούδια, γέλια και χαρές.

Μια μέρα, έφτασε στο παλάτι ένας πρίγκιπας από μία πολύ μακρινή χώρα. Τον έλεγαν Μαέστρο και μαζί του, κουβαλούσε μία άμαξα με τα δώρα του για την πριγκίπισσα.

Όταν όμως άνοιξε την άμαξα, αντί για δώρα, έβγαλε οχτώ ανθρώπους. Όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν ήταν κανονικοί άνθρωποι, αλλά νάνοι. Κοντά ανθρωπάκια με γελαστά πρόσωπα και κόκκινα μαγουλάκια.

Ο βασιλιάς απόρησε με το δώρο του όμορφου πρίγκιπα. Το ίδιο και η πριγκίπισσα Μελωδία που στεκόταν στο παράθυρο του πύργου της.. Τότε ο Μαέστρος, αφού ψιθύρισε κάτι στα αυτιά των νάνων, χαμογέλασε και είπε :
«Βασιλιά μου, αντί για δώρο, φέρνω αυτά τα ανθρωπάκια που συνάντησα στο ταξίδι μου. Είναι ο Ντουβαράκης ο Οικοδόμος, ο Ρεματάκης ο Ναύτης, ο Μυλωνάκης ο αγρότης, ο Φαγανούλης ο Μάγειρας, ο Σόλας ο τσαγκάρης, ο Λαρυγγάκης ο Τραγουδιστής, ο Σιδεράκης ο Σιδεράς και ο Ντορής ο χαμάλης. Είναι καλοί άνθρωποι και εύχομαι να τους αγαπήσετε όλοι, όσο τους αγάπησα κι εγώ.»

Έπειτα, τα ανθρωπάκια στάθηκαν κάτω από το παράθυρο της Μελωδίας, σε οχτώ σκαλοπατάκια. Τότε, άρχισαν όλοι μαζί να τραγουδούν ένα πολύ όμορφο τραγούδι. Στο άκουσμά του, άνθιζαν λουλούδια, τα πουλιά κελαηδούσαν και τα δέντρα έβγαζαν φρούτα. Η Μελωδία μαγεύτηκε, αγάπησε τη μουσική, τους νάνους, μα πιο πολύ απ’ όλους τον όμορφο πρίγκιπα που τη μάγεψε με την αγάπη του στη μουσική.

Μόλις τελείωσε το υπέροχο αυτό τραγούδι, ο βασιλιάς φώναξε όλους τους νάνους δίπλα του, τους έδωσε την ευχή του και τους κάλεσε να μείνουν στο παλάτι του.

Τον επόμενο μήνα, η Μελωδία παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Μαέστρο. Έκαναν γλέντι τρικούβερτο, γεμάτο μουσική, χορούς, τραγούδια και θεατρικές παραστάσεις. Η Μελωδία έδωσε στις νότες τα ονόματα των νάνων ώστε όλος ο κόσμος να τους σκέφτεται για πάντα.

Κι έτσι Ντο είπαν τον Ντουβαράκη, Ρε είπαν τον Ρεματάκη, Μι είπαν τον Μυλωνάκη , Φα τον Φαγανούλη, Σολ τον Σόλα, Λα τον τρομερό Λαρυγγάκη, Σι τον δυνατό Σιδεράκη και πάλι Ντο τον καημένο τον Ντορή.

Οι νάνοι καταχάρηκαν με την μεγάλη αυτή τιμή που τους έγινε. Τα προσωπάκια τους άστραψαν ενώ τα μαγουλάκια τους έγιναν κατακόκκινα από την περηφάνια.

Από τότε η Μελωδία με τις νότες και τον Μαέστρο ζήσανε αρμονικά όλοι μαζί στο παλάτι. Περνούσαν τις μέρες τους τραγουδώντας κι έτσι ήταν όλοι ευτυχισμένοι. Κι αυτοί που άκουγαν τη μουσική, ακόμα πιο ευτυχισμένοι.

(Στα πλαίσια εργασίας για τη σχολή, αυτό ειναι το πρωτο μου παραμυθι που συνθεθηκε πριν απο εναμισι χρονο, και ως δια μαγειας σωθηκε απο τον καμμενο φορητο σκληρο, enjoy)


προταθέν εδώ

από το τόπικ εδώ
Ή ακολούθα ή οδήγα ή φύγε απ' τη μέση

Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Προεξέχοντα”