Παίζοντας κυνηγητό με το ψέμα και κρυφτό με την αλήθεια.

https://www.youtube.com/watch?v=kqKpuhAT2iM
https://www.youtube.com/watch?v=3l39Bxm04ao

Με αφορμή αυτού του καταπληκτικού βίντεο στοχάζομαι και γράφω.
Μιλώ για ένα ταξίδι (ή καλύτερα μια θέση) ισορροπίας, συμμετρίας και ομορφιάς.

Ακροβατώντας στο κενό.
Στο κενό μεταξύ των δυο ημισφαιρίων του εγκεφάλου.
Εκεί κάπου στην προέκταση – σύνδεσμο τους, τoν νωτιαίο μυελό που διέρχεται πολύ κοντά στην καρδιά.
Ακροβατώντας σε αυτό το περίεργο τρίγωνο.
Δυο κόσμοι και το σημείο επαφής τους.
Ο κόσμος της συμπαντικής ομορφιάς, γαλήνης και αυτάρκειας. Το είμαι. (δεξί ημισφαίριο)
Ο φλύαρος μηχανιστικός κόσμος της έλλειψης και του πόνου. Το εγώ. (αριστερό ημισφαίριο)
Ο κόσμος της καρδιάς που ενώνει (ή καλύτερα συγκρούει) τους προηγούμενους.
Μα τι ομορφιά και τι συμμετρία είναι αυτή που χαρακτηρίζει τον δημιουργό μας.

Εσύ τι ρόλο παίζεις στην ζωή σου το έχεις σκεφτεί?
Ποια είναι η θέση σου? Που ανήκεις? Τι επιδιώκεις?
Θα πέσεις με τα μούτρα στον φαύλο κόσμο των στερεότυπων «πρέπει».
Παίζοντας κυνηγητό με το ψέμα και κρυφτό με την αλήθεια.
Έχεις το θάρρος να κοιτάξεις απέναντι? Μπορείς να βιώσεις τη νιρβάνα του «είμαι»?
Πως θα το καταφέρεις? Έστω και για λίγο. Έχεις την γνώση?
Μήπως στην προσπάθεια σου πέφτεις στην ψυχεδέλεια? Μήπως γλιστράς στο σκοτάδι αντί να βιώσεις το φως?
Εξάσκηση με διαλογισμό και «καθαρή» στάση ζωής ίσως είναι η λύση. Μπορείς να την εφαρμόσεις? Προσπάθησες?
Αν φτάσεις θα θέλεις να γυρίσεις πίσω? Πως θα ισορροπήσεις τις δυο καταστάσεις?

αναρτηθέν εδώ

προταθέν εδώ