Εβαλού δεν ξέρω αν έφταιγε η διατύπωσή σου ή η δική μου ψυχολογία (γιατί ετοιμαζόμουν να πάω στο Νικόλα απ'όπου μόλις γύρισα) αλλά παρεξήγησα τελείως το ύφος εκείνου του ποστ σου. (συμβαίνουν αυτά στο νετ-στο γραπτό λόγο)
Το μετέπειτα μ'έβαλε στη σωστή τροχιά
Θα σου τα πρήξω ίσως λίγο με πολυλογία (το νιώθω
) αλλά θα απαντήσω, γιατί έχω πολύ ανάγκη να μιλήσω για ο,τιδήποτε αυτή τη στιγμή κι εσύ μου'δωσες καλό εφαλτήριο. (κουράγιο όσοι με διαβάσετε...ειλικρινά σε τέτοιες στιγμές και moods μου σας λυπάμαι χαχα
)
Eva Luna έγραψε: ειμαι στην φαση που ακουω το ξυπνητηρι και βγαινω μεν απο
τον υπνο με μια αγωνια αλλα ταυτοχρονα ευχομαι να υπηρχε τροπος να συνεχιζε αυτος ο μακαριος (;) υπνος.
Είναι φορές που είμαι τόσο... "άυπνη" που λέω, "άσε με ρε συ να κοιμηθώ λιγάκι"... Αλλά δε γίνεται. Μπορεί να πάρει κανείς έναν υπνάκο (για να φορτώσει μπαταρίες-πράγμα που κάνω οποτε μπορώ) αλλά να ξαναπέσει σε πλήρη, ηδονική νάρκη, δεν παίζει, παρά μόνο αν κοπανήσει άγρια στο κεφάλι ή δεχθεί κάποιες... "επεμβάσεις" (για απώλεια μνήμης και αποβλάκωση- όπως έκαναν στους αστροναύτες του Απόλο) και τέλος πάντων, μ΄έναν απ'τους δυο τρόπους, μπει σε αυτό που λέμε altered mind state βιαίως, κάπως αφύσικα και σίγουρα παρά την θέλησή του
Η αφύπνιση (ή η ευρύτερη συνειδητοποίηση όπως επίσης μπορεί κανείς να την αποκαλέσει- και ας τη λέω έτσι για να μην ενοχλώ τον Ήλιο
) είναι ευλογία και κατάρα. Ανέχομαι την κατάρα διότι δεν μπορώ πλέον να κάνω αλλιώς (είπαμε, το ποτάμι δε γυρίζει πίσω) κι ευχαριστώ το σύμπαν μου, την ψυχή μου, το κεφάλι μου, που την έχω-την αναπτύσσω και την απολαμβάνω σαν ευλογία.
Eva Luna έγραψε:Α, το τι σημασια εχει το "πότε": αυτο το πότε δεν το ρωταω ως αριθμητικη αξια, περισσοτερο
τυπου τι συνεβαινε στην ζωη σου εκεινον τον καιρο, στην δικη σου ζωη.
Λοιπόν, από δεκαετία του '70, στα άγουρα νιάτα και στην εποχή της "επαναστατικής γενιάς" (τρίχες μη χέσω), διάβαζα ό,τι έβρισκα σαν κολασμένη, ειδικά για το υπερφυσικό, αλλά και την παγκόσμια ιστορία...σε πολιτικό επίπεδο, ήμουν μονίμως στο mode αμφισβητίας-αντικονφορμίστρια. Πάντα ήμουν... το θέμα είναι ότι δεν ήξερα τι ήταν αυτό μέσα μου που με υποκινούσε την διαρκή αμφισβήτηση (ήξερα ότι δεν ήταν αντιδραστικότητα μιας κομπλεξάρας περσόνας, γιατί απλά δεν ήμουν ούτε κομπλεξάρα ούτε αντιδραστικό στοιχείο για να εντυπωσιάζω) Δεν είχα φυσικά πλήρεις επιγνώσεις και υπήρχαν στοιχεία που διατηρούσα ως "εμπιστοσύνη" προς το σύστημα, που σήμερα έχουν εξολοθρευθεί κανονικότατα.
Αυτό κράτησε ως το 88 που γέννησα το πρώτο. Μετά το '90 που ήρθε κι ο μικρός, εστίασα σε μωρά, σκυλιά, σπίτι, δουλειά, οικογένεια κλπ κι έκανα σε γενικές γραμμές (όχι απόλυτα και διαρκώς δηλαδή) ένα shut down στα απ'έξω, έβαλα σ'ένα backburner (φουρνάκι-ντουλάπι απλά για να κρατιέται "ζεστό" και ζωντανό) το ερευνητικό σκαθάρι μέσα μου, που είχε μύριες ανησυχίες... Μετά το 95 που είχαν κάπως ξεπεταχτεί και άρχισα να'χω λίιιιιιιγο περισσότερο χρόνο για τη βίκυ, δεν έτρεξα σε κομμωτήρια ούτε σε μανικιουροπεντικουρίστριες... άρχισε το ψαχτήρι να με τσιγκλάει πάλι έντονα, να βγαίνει το "πράμα" απ'το φουρνάκι... το 9/11 επέστρεψε άγρια και έκτοτε, άστα να πάνε. Και κάπου αλλού έχω γράψει κάποια πράγματα για την αφύπνιση/ευρύτερη συνειδητοποίησή μου, αλλά μετά από 28000 ποστς, μην περιμένεις να το βρω.
Hlios έγραψε:Είναι μια γενική ευρύτερη διαπίστωση.
Σ'αυτή τη διαπίστωση είχα κάποιες ενστάσεις (έφταιγε ο τρόπος που το διατύπωσες, το κλούβιο κεφάλι μου; ο τρόπος που τα εισέπραξα; Δεν ξέρω...)και σου απάντησα σ'αυτή τη λογική πριν...όχι για να φωτογραφίσω, να υποδείξω, να πείσω ή να υποτιμήσω φυσικά.
Hlios έγραψε:Τώρα σε ότι αφόρα εμένα, να θυμίσω μέσα από την στάση μου εδώ, πως δεν ενδίδω σε φόβους ή ανησυχίες της
εκάστοτε επικαιρότητας. Ούτε από σεισμούς, ούτε από μετεωρίτες και άγνωστους πλανήτες, ούτε από ερπετά και ufo,
ούτε από καταστροφές και τσουνάμι, ούτε απο ψεκασμούς, ούτε από μεταλλαγμένα, ούτε από τα εμβόλια,
ούτε από μολυσμένα νερά, ούτε από τις τροφές των ταχυφαγείων, ούτε από blackout ή τραπεζική κατάρρευση.
Μαζί σου. Η διαφορά είναι πως για κάποια πράγματα (ψεκασμούς, εμβόλια, φάρμακα, μεταλλαγμένα) παίρνω όσα μέτρα προφύλαξης μπορώ, τα αντιμάχομαι, και δεν παραδίδω εαυτόν και αγαπημένους μου (αμαχητί τουλάχιστον αν είναι ενήλικες) στις υοδείξεις του συστήματος. Εσένα ίσως σου έμεινε κάποια πίστη στο σύστημα και στα παράγωγά του. Σ'εμένα δεν έμεινε ΚΑΜΙΑ. Για να μην είμαι ισοπεδωτική, θα πω πως εξαιρούνται κάποιοι γιατροί ψαγμένοι και τέλοσπάντων άτομα που δουλεύουν συμμορφούμενοι στο σύστημα, που ξέρω ότι δεν είναι ξεπουλημένοι.
Παλιά οι περισσότεροι είχαν τυφλή πίστη στο σύστημα και ότι η πολιτεία τους προστατεύει και φροντίζει για το καλό τους. Σήμερα δεν βρίσκω ούτε έναν (στην Ελλάδα ειδικά) που να αισθάνεται έτσι. Αυτό είναι το μόνο καλό που έχει βγει από το χτύπημα που δέχτηκε το ελληνικό γένος... Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Κι είναι καλό διότι δείχνει πως όλοι βγήκαν απ'το λήθαργο. Ο βαθμός της ευρύτερης συνειδητότητας ποικίλει, αλλά το γεγονός ότι έγινε αυτή η αρχή (που ΔΕΝ έχει ιστορικό προηγούμενο) είναι για μένα σημαντικό.
Hlios έγραψε:Πρώτιστος όμως με ενδιαφέρει να μπει φως μέσα μας και να μας ζεστάνει διαλύοντας τις σκιές που κουβαλάμε.
Hlios έγραψε:Ο κάθε ένας αποφασίζει για τον εαυτό του και δεν κάνουμε κριτική. Μόνο εκφράζουμε απόψεις και θέσεις.
Για τα παραπάνω ειδικότερα, σου χαρίζω τα παρακάτω:
Lazy Dog έγραψε:(τι ωραια μερα σημερα και πλακωθηκανε παλι στο ψεκασμα...το καλο ειναι οτι προλαβε ο "ηλιακος" μου/φαλακρα να μαζεψει αρκετο ηλιο
)
τα πιο ωραία τα βάζεις σε παρένθεση.
Ψοφάω για το αυτοσαρκαστικό σου χιούμορ.
SystemFreaks™
