Το παραπάνω απόσπασμα βρίσκεται στο http://ww.athensclassicmarathon.gr/marathon/fmain.aspxΟ 28ος Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας είναι γεγονός. Ο Αττικός ουρανός που έλαμπε από το πρωί πάνω από το Λεκανοπέδιο έκανε το χατίρι στους 22.000 και πλέον δρομείς που έδωσαν δυναμικό «παρών» στις διαδρομές των 5 και 10 χλμ και βέβαια στον κλασικό Μαραθώνιο, αγώνες που για μία ακόμη χρονιά διοργάνωσε με επιτυχία ο ΣΕΓΑΣ.
Οι συμπληρώσεις που έχω να κάνω είναι: 8.000 Έλληνες και 14.000 ξένοι απ' όλον τον κόσμο έλαβαν μέρος στον επετειακό Μαραθώνιο των Αθηνών, τιμώντας έτσι την ιστορία και την παράδοση που θέλει να συμπληρώνονται φέτος τα 2500 χρόνια από την ημέρα του θρυλικού πλέον "Νενικήκαμεν".
Ο καιρός, σε αντίθεση με πέρυσι, ήταν ηλιόλουστος και ζεστός κι έτσι διευκόληνε αρκετά τους Μαραθωνοδρόμους. Το κλίμα στο Καλλιμάρμαρο παλλόταν από ζωή καθώς όλοι, μικροί και μεγάλοι, εμψύχωναν τους αθλητές στο δύσκολο έργο τους. Υπήρχαν πάρα πολλοί Έλληνες αλλά και ξένοι οι οποίοι έτρεξαν φορώντας χλαμύδες, περικεφαλαίες και κρατώντας δόρατα στα χέρια. Υπήρξαν αθλητές που επέλεξαν να τρέξουν τα 42 χιλιόμετρα του Μαραθωνίου ξιπόλυτοι σαν φόρο τιμής στον Φειδιππίδη. Υπήρξαν γονείς που είχαν γράψει τα μωρά τους στον Μαραθώνιο κι έβλεπες τον μπαμπά να τρέχει και να σέρνει μπροστά του το καροτσάκι με το βρέφος το οποίο κοιτούσε ευτυχισμένο τριγύρω. Το αποκορύφωμα ήταν ένας κύριος γύρω στα 75, τυφλός, ο οποίος έτρεχε μαζί με συνοδό στα 42 χιλιόμετρα και τερμάτισε ευτυχισμένος. Τέτοιοι άνθρωποι σε κάνουν να αισθάνεσαι τόσο μεγάλος και τόσο μικρός ταυτόχρονα.
Ο κόσμος έγινε μία μεγάλη αγκαλιά. Δεν υπήρχαν καχυποψίες και επιφυλακτικότητες. Χειροκροτούσαμε όλους τους αθλητές,΄τους λέγαμε μπράβο, κάποιες φορές τους εμψυχώναμε στη γλώσσα τους και γύριζαν χαρούμενοι και μας χαιρετούσαν, άνθρωποι απ' όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Οι ειδήσεις είπαν πως η μεγάλη συμμετοχή στο Μαραθώνιο είχε ως αποτέλεσμα της χρήσης του 90% των διαθέσιμων δωματίων στα ξενοδοχεία. Ότι η οικονομία μας πήρε μια μεγάλη ανάσα. Αυτό που είδα και βίωσα όμως ήταν πολύ πέρα από τα νούμερα και τις αναλύσεις. Είδα ανθρώπους να γίνονται ένα. Ήταν μία μοναδική εμπειρία και αισθανόμασταν όλοι ότι γινόμαστε κι εμείς μέρος της ιστορίας.