Σελίδα 1 από 5

Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 24 Φεβ 2010, 22:38
από PELTASTIS VARNAVAS
ειλικρινά μέρες προβληματιζόμουνα για το πως θα ονομασω αυτό το τόπικ και που θα το ενταξω...ξερω καποια κεφάλαια υπάρχουν για πολεμικες τεχνες και κάποια για γιογκα φιλοσοφιες κτλ ειναι κατι απολαυτα αλλά και τιποτα απαυτα...σκεφτομουν να το ενταξω σε ιδεογραφες γιατι λλια τα εχω γραψει εγω μεσα απο προσωπικους θεωρητικους προβληματισμους, αλλά και φιλοσοφικο υποβαθρο υπαρχει γενικως...αλλά πιστεφκω το πιο ασφαλες μερος μακρυα απο παρερμηνειες :wink: παραθρησκευτικες ή αλλες ειναι το κελυφος του αθλητισμου [με παμπολλες προεκτασεις βεβαια :freak: ]...
ο τιτλος Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό προερχεται απο το χωρο του ταητση, η θεματολογια του τοπικ ευχομαι να ειναι και να παραμεινει ενας συνδυασμος πολεμικων τεχνων, αγωνισματων μονομαχιας, διαλογισμου, πραναγιαμα και σχετικης ποιησης φιλοσοφιας λογοτεχνιας βιβλιογραφιας με θεωρητικο υποβαθρο και πρακτικες καταγραφες εμπειριες των ιδεοφιλων :thumb:
οι σωστες αναπνοες ας πουμε χρησιμοποιουνται και σε αλλα πιο δυτικα αθληματα...και οι θετικοι ορματισμοι ομοιως [φανταζεστε να βαραμε βολες στην καλαθοσφαιρα και να σκεφτομαστε να βρει η μπαλα σιδερο?στο πεναλτυ παντα "βλεπουμε'' τη βαλβιδατη να αναπαυεται στην κουνουπιερα αλλο αν ο πορταρης ενιοτε με τα ακροδακτυλα του μας μουτζουρωνει το ονειρο και τον οραματισμο...]

ενας συνδυασμος λοιπον θα ειναι εδω, ολα σε ενα , ολα για ενα καθως και η περιγραφη του ολου απο το μερος... :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 24 Φεβ 2010, 22:44
από PELTASTIS VARNAVAS
ξεκιναμε με ενα βαρναβιο ποστακι απο ΙΔΕΟ, επαναδημοσιευση εδω για εισαγωγη του συνδυαστικου πνευματος του ολου...καλωςηλθαμε σε ενα διαδικτυακο ηλεκτρονικο θεωρητικο ντοτζο :) της αγαπης και της ειρηνης [γυρω μας κι εντος...]
-------------------------------------------
Η αυτοάμυνα ως βασικό συστατικό στοιχείο των πολεμικών τεχνών και των αθλημάτων μονομαχίας... ένα θέσφατο υπό αμφισβήτηση

Πολλοί (όχι εκ των πλέον καταρτισμένων) πιστεύουν ότι κάθε πολεμική τέχνη (ΠΤ) ισοδυναμεί απλά με ένα σύστημα αυτοάμυνας και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο. Με τα πρώτα μαθήματα επί του ντότζο αρχίζουν ερωτήματα περί της εφαρμοσιμότητας των τεχνικών, των ταολού-κάτα-τάο, των παραδοσιακών όπλων σε περιπτώσεις streetfighting στον περίφημο …«δρόμο» κλπ.
Λίγοι γνωρίζουν τη διαφοροποίηση μεταξύ αθλημάτων μονομαχίας – ΑΜ (πχ kick boxing, judo, taekwondo, πυγμαχία) και πολεμικών τεχνών (πχ kung fu, iaido, fcs, karate). Στα πρώτα (αθλήματα μονομαχίας) υπερτερεί το πνεύμα των αγώνων το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τις συνθήκες του «δρόμου» που είναι τα χτυπήματα στα γεννητικά όργανα, οι γονατιές, οι αγκωνιές, οι λαβές, η ταυτόχρονη επίθεση από πολλούς αντιπάλους, η χρήση ραβδιού-μαχαιριού κτλ. Στις δεύτερες (πολεμικές τέχνες) είναι συχνά έντονες οι επιρροές του παραδοσιακού (και πολλές φορές τελετουργικού) τρόπου «μάχεσθαι» που δεν ενδείκνυται για εφαρμογή στα πλαίσια streetfighting. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν πολεμικές τέχνες όπως το σπαθί katana και το iaido όπου ο μαθητής μαθαίνει υψηλής ποιότητας και δυσκολίας τεχνικές της σπάθης οι οποίες κάποτε συνιστούσαν μέσο καθημερινής αυτοάμυνας και επιβίωσης αλλά τώρα πλέον όχι. Έτσι, προκύπτει ότι κάποιες πολεμικές τέχνες δεν περιλαμβάνουν ούτε κατά ελάχιστο το στοιχείο της αυτοάμυνας εκ του ορισμού τους.
Συμπερασματικά, όποιος επιθυμεί να ξεκινήσει μια πολεμική τέχνη με πρωτεύον κριτήριο την αυτοάμυνα θα πρέπει να επιλέξει ένα σύστημα που να εμπεριέχει στην ύλη του (πέραν των σεβαστών παραδοσιακών-τελετουργικών τεχνοτροπιών) ξεκάθαρα τεχνικές αυτοάμυνας με ρεαλισμό και υψηλή εφαρμοσιμότητα σε συνθήκες πραγματικού κινδύνου. Αν ο υποψήφιος αρχάριος επιλέξει να ξεκινήσει την περιπλάνησή του από κάποιο Άθλημα Μονομαχίας θα πρέπει στη συνέχεια να εμπλουτίσει τις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις του με ειδικά σεμινάρια αυτοάμυνας, όπου ο συνδυασμός με τις δεξιότητες του ΑΜ θα μετατρέψουν το μαθητή σε πλήρη μαχητή.
Στο πρακτικό – τεχνικό κομμάτι οφείλει ο μαθητής να συνδυάσει γνώσεις και τεχνικές από ποικίλα συστήματα ώστε να είναι αξιόμαχος σε όρθια μάχη άλλα και σε μάχη στο έδαφος (πάλη-μάχη υποταγής), σε μάχη από μεσαία και μικρή απόσταση (karate, kung fu), σε μάχη με λακτίσματα (taekwondo), με γροθιές (kickboxing), με γονατιές-αγκωνιές (muai thai), με πνιγμούς-λαβές-ρίψεις (judo, jiujitsu), αλλά και σε πιθανές επιθέσεις με μαχαίρι-ραβδί-πέτρα-μπουκάλι-λοστό (kali-escrima, fcs, kravmaga).
Τέλος, και με βάση την περιορισμένη εμπειρία του γράφοντος στις ΠΤ, μόνο στα πλαίσια ελαχίστων συστημάτων πολεμικών τεχνών μπορούμε να εντοπίσουμε αυτό το χαρακτήρα του ...«δεκάθλου» που συνθέτει τα θετικά στοιχεία πολλών διαφορετικών ΠΤ και ΑΜ με περιορισμένες, αρχικά, δυνατότητες εξειδίκευσης και τελειοποίησης. Απαιτεί όμως ο... «δρόμος» άριστη γνώση του επιμέρους ή μήπως απαιτεί μια γενική πολυσυλλεκτική και πλήρη αυτοαμυντική παιδεία ΠΤ…;;;


BARNABAS


ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΗΓΕΣ

• Το ΤΑΟ του κουνγκ φου – Μπρους Λι – εκδόσεις ΟΞΥ
• Σαολίν κουνγκ φου – Ουόνγκ Κιου Κιτ – εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
• Η σοφία του κουνγκ φου – Μαηκλ Μινικ - εκδόσεις ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
• Η σοφία των πολεμικών τεχνών – Κ. Καλογερόπουλος – εκδόσεις ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ
• Τέχνη του πολέμου – Σουν Τζου – εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
• Journal of Asian Martial Arts – περιοδικό - ελληνική έκδοση ΑΛΚΙΜΑΧΟΝ – τεύχη 1,2,3

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 24 Φεβ 2010, 23:46
από PELTASTIS VARNAVAS
Ο άνθρωπος γεννήθηκε ευγενικός και αδύναμος.
Όταν πεθάνει γίνεται σκληρός και άκαμπτος.
Τα πράσινα φυτά είναι τρυφερά και γεμάτα χυμούς.
Όταν πεθάνουν είναι μαραμένα και ξερά.
Έτσι το άκαμπτο και το αλύγιστο είναι οπαδοί του θανάτου.
Το δεκτικό και το ευγενικό είναι οπαδοί της ζωής.
Ένας στρατός χωρίς ευελιξία ποτέ δεν κερδίζει μια μάχη.
Ένα άκαμπτο δέντρο εύκολα θα σπάσει.
Το σκληρό και το δυνατό θα νικηθούν.
Το μαλακό και το αδύναμο θα υπερισχύσουν.

ΛΑΟ-ΤΣΕ

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 25 Φεβ 2010, 07:20
από PELTASTIS VARNAVAS
Sixty-six


Why is the sea king of a hundred streams?
Because it lies below them.
Therefore it is the king of a hundred streams.

If the sage would guide the people, he must serve with humility.
If he would lead them, he must follow behind.
In this way when the sage rules, the people will not feel oppressed;
When he stands before them, they will not be harmed.
The whole world will support him and will not tire of him.

Because he does not compete,
He does not meet competition.

LAO TZE - TAO TE TZING

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Δευ 01 Μαρ 2010, 23:43
από sacred_circle
Πήρα το θάρρος να γράψω κάποια γενικά ελπίζω ο φίλτατος κουμπάρος να είναι σύμφωνος. :rose:
Το Tai Chi δεν είναι απλά μια πολεμική τέχνη. Με βάση τον διαλογισμό βιώνεις την λεγομένη φυτοθεραπεία.
Αναφερόμαστε ουσιαστικά σε μια μορφή γυμναστικής η οποία έχει βάση την χαλάρωση, την αυτοάμυνα και αποτέλεσμα την θεραπεία.
Δημιουργήθηκε, από ένα σοφό ταοϊστή πριν από 8 αιώνες.
Συνήθως επικεντρωνόμαστε στην αυτοάμυνα και όχι στην μέθοδο εκγύμνασης. Μιλάμε για τις λεγόμενες άσκησης χαμηλής έντασης που έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση του στρες και την ενδυνάμωση των μυών, όπως και τον συγχρονισμό τους .
Χρησιμεύει σε ανθρώπους που θέλουν να προλάβουν ασθένειες που προκύπτουν από έλλειψη κίνησης η λανθασμένη εκγύμναση.
Οι κινήσεις, είναι σχεδιασμένες να κάνουν μασάζ, στα εσωτερικά όργανα και να ενισχύουν την κυκλοφορία του αίματος, απλές και απαλές κινήσεις, οι οποίες έχουν πολεμικές εφαρμογές και κατ ουσία ξυπνούν τους μυς.
Chi είναι η εσωτερική μας ενεργεία.
Σκοπός αυτόν τον κινήσεων είναι η διοχέτευση του σε όλο μας το σώμα ,δηλ η ισορροπία της εσωτερικής ενέργειας στο μυϊκό μας σύστημα και το ξύπνημα των μυών που δεν χρησιμοποιούνται συχνά η ακόμα και καθόλου.
Δηλ το Tai Chi είναι μια μορφή του Κούνγκ Φου, το οποίο χαρακτηρίζεται από αργές, μαλακές κινήσεις που καλλιεργούν την ροή της εσωτερικής ενέργειας από το ένα άκρο στο άλλο του σώματος.
:rose: :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 02 Μαρ 2010, 22:58
από PELTASTIS VARNAVAS
Ω φιλτατη Ελενα, χαιρω για την υπαρξη διαλογου εδω στον τιγρη και στο βουνο...
:thumb:
εκτελουνται και παραγγελιες αμα ειναι τιποτις ευκολο θεωρητικο και το κατεω...ειδαλλως το ψαχνουμε :wink:

ταη τση λοιπον...μμμ για να αποφυγω επι του παροντος τη σεντονιά μου...ναι προκειται για μια εσωτερικη πολεμικη τεχνη [πακουα και σινγκγι οι αλλες 2 γνωστες - τι ειναι εσωτερικες εξωτερικες μαλακες σκληρες παραδοσιακες συγχρονες πολεμικες τεχνες???ερχεται!]...συμφωνω με την ενταξη του ταητση στην ευρυτερη εννοια του κουνγκφου [με τον ορο γουσου ερμηνευεται η κινεζικη πολεμικη τεχνη γενικα, αλλά εχει καθιερωθει ο οικειος ορος κουνγκφου που σημαινει θεωρητικα την αρετη που θελει χρονο κοπο και πειθαρχια για να αποκτηθει]...τα βασικα στυλ ταητση ειναι γιανγκ -24αρα φορμα, γου, βου, τσεν κτλ...
ναι αν και ειναι πολεμικη τεχνη [κατεμε η βασιλισσα αυτων] εχει καθιερωθει να θεωρειται ενας τροπος χαλλαρωσης και υγειας ευεξιας κτλ κατι σαν διαλογισμος σε κινηση
εχει να κανει με τη διαχειρηση του τσι-ζωτικης ενεργειας [δεν το εχω βιωσει ακομα...]
εχει να κανει με τες εναλλαγες σκληρου μαλακου, γεματου αδειου...
το πολεμικο του κομματι απαιτει πολλα χρονια για να γινει ρεαλιστικα εφαρμοσιμο, συνηθως μεγαλοι δασκαλοι ταητση εχουν πολυετεις θητειες σε αλλες πιο γκαπα γκουπα πολ τεχνες
αν καποιος θελει μονο με ταητση να παιξει ξυλο τα πρωτα 20 χρονια ...μαλλον θα τες τρωει
[καρπαζοεισπρακτωρ]
ισοδυναμα: με δυο τρια χρονια μουαη ταη κικ μποξινγκ εισαι ρεαλιστικα ετοιμος για αρκετα πραματα...
για καποιο κουνγκ φου μη απλα χορευτικο τελετουργικο....θες καμια 5ετια
για ταητση σκετο...μεχρι την ολυμπιαδα της ΘΕσσαλονικης...
βεβαια τα συνδυαστικα στυλ ειναι πιο καλα αφου χρειαζεται και το στοιχειο του νερου απο ταητση [στο οποιο ολοι πρεπει να καταληγουν για πληροτητα]και η φωτια η γη κτλ απο αλλου...ετσι για αρχη... :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 03 Μαρ 2010, 20:07
από sacred_circle
Η φιλοσοφία του βασίζεται πάνω στις αρχές του yin (γιν) και του yan (γιάνγκ) τις δύο αντίθετες δυνάμεις. Οι κινήσεις είναι συγκεκριμένες που εκφράζουν την δύναμη της ζωής που συνεχώς αλλάζει και κυλάει. Ο σταθερός ρυθμός επιτρέπει στο υποσυνείδητο να ησυχάσει και να συγκεντρωθεί. Η βασική εκπαίδευση του περιλαμβάνει εκμάθηση των κινήσεων, διόρθωση για αρκετό χρόνο ώστε να ανοίξει και να καλλιεργηθεί η εσωτερική ενέργεια που στα κινέζικα ονομάζεται chi (τσι).
Το Τάι Τσι βοηθάει στην ανάπτυξη της εσωτερικής ενέργειας δυναμώνοντας το σώμα με έναν ήπιο τρόπο . Συμβάλλει στην ηρεμία του νευρικού συστήματος, το άνοιγμα της αναπνοής και την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Βελτιώνει παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος βοηθάει στην αϋπνία και λειτουργεί σαν προληπτική άσκηση για διάφορες ασθένειες. Αναπτύσσει την υπομονή. Αναζωογονεί το Σώμα, Νου και Πνεύμα, βοηθάει τη διαίσθηση και εξισορροπεί τα συναισθήματα.
Είναι μία άσκηση που μπορεί να εξασκηθεί ανεξαρτήτως ηλικίας, έως και τα βαθιά γεράματα.Σαν πολεμική τέχνη (για όσους θέλουν να εξασκήσουν αυτή του την πλευρά) δίνει ελαστικότητα και ευλυγισία στο σώμα χωρίς τον φόβο εξωτερικών τραυματισμών . Η κάθε του κίνηση είναι και μία τεχνική αυτοάμυνας που κατά την εξάσκησή του, ο νους είναι ήσυχος αλλά ξύπνιος και κατευθύνει το σώμα. 'Ετσι επιτυγχάνεται μια ενότητα ηρεμίας και κίνησης. :rose: :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 06 Μαρ 2010, 00:14
από PELTASTIS VARNAVAS
:thumb:
μεθοδολογικα πλεον πιστεφκω ειναι ορθον να πουμε λιγα πραματα για τα ειδη των πολεμικων τεχνων [σε αυτες θεωρουμε πως ανοικουν τα αγωνισματα-αθληματα μονομαχιας για την αρχικη οικονομια της συζητησης]...πώς κατηγοριοποιουνται οι ΠολεμικεςΤ???
αρχικα μπορουμε να τες χωρισουμε σε παραδοσιακες και συγχρονες ΠΤεχνες, ευκολα κατανοει κανεις νομιζω...παραδοσιακες ετυμολογικα ολοι γνωριζουμε τη σημασια, στις παραδοσιακες ΠΤ πρεπει να υπαρχει ενα σαφες πολυετες γεννεαλογικο δενδρο με ιστορια της διαδοσης της τεχνης...τηρειται μια πιο αυστηρη τελετουργια με ιστορικη συνεπεια αλλά ειναι εν πολλοις παροχημενες-προσανατολισμενες σε αλλες εποχες που απαιτουσαν βαρεια στολη με πανοπλια και χρηση οπλων σπαθιων λογχης κτλ ετσι καλο ειναι με καποια σεμιναρια να υπαρχει εμπλουτισμος και εκσυγχρονισμος τεχνικων χωρις υπαρξη ανουσιων στεγανων με σεβασμο παντοτε στην ιστορια και την παραδοση βεβαια!!!
οι συγχρονες ΠΤ εχουν προκυψει τις τελευταιες δεκαετιες και εν πολλοις ειναι προσαρμοσμενες στο ρεαλιστικο πλεον δυτικο τροπο ζωης και μαχης...φαντασου να σου λεγανε στο γυμναστηριο σημερα πως θα τρεξεις 10 χιλιομετρα για αρχη μετα θα βλεπεις τους προχωρημενους να κανουν εξασκηση και τελος για καμια ωρα θα χωνεις τα δακτυλα σου μεσα σε παγωμενα χαλικια...[πρακτικες οριενταλ σε παραδοσιακες...] μαλλον δεν στεκει τετοια σχολη ΠΤ ναουαντεης στην καθημας δυση...

αποψη μου και εδω ειναι ενας συνδυασμος πρακτικων τεχνικων
το θεμα των συνδυασμων στις ΠΤ ειναι παντα εντονο και παρον και θελει μεγαλη προσοχη για να μην πεφτουμε σε τσαρλατανισμους και το ό,τι να ναι -syndrome

το συνδυαστικο πολυυβριδικο πρωτεηκο δεκαθλητικο ειναι πιο εντονο μεταξυ εσωτερικων και εξωτερικων - μαλακων και σκληρων τεχνων εκδοχων πρακτικων τεχνικων....
επεται αμεσα...

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 06 Μαρ 2010, 00:44
από PELTASTIS VARNAVAS
ΜΑΛΑΚΟ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ KUNG FU

Τα διάφορα στυλ του Kung Fu μερικές φορές χωρίζονται σε σκληρές ή εξωτερικές σχολές Kung Fu και σε
μαλακές ή εσωτερικές σχολές. Η διδασκαλία του Shaolin Kung Fu ανήκει στις σκληρές ή εξωτερικές σχολές, ενώ
η διδασκαλία των Tai Chi Chuan, Ba-Gua Chuan και Xing-Yi Chuan ανήκουν στις μαλακές ή εσωτερικές σχολές
Kung Fu.

Αλλά τα «σκληρό και μαλακό», «εξωτερικό και εσωτερικό» είναι απόλυτοι προσδιορισμοί και δεν μπορούν να
χρησιμοποιηθούν στο Kung Fu. Σε ευρύ φάσμα, το Shaolin Kung Fu, για παράδειγμα, είναι πολύ απαλό και
εσωτερικό. Υπάρχουν πολύ πιο μαλακές ή εσωτερικές τέχνες στο Shaolin απ' ό,τι στο Tai Chi Chuan. Όμως το
Shaolin Kung Fu θεωρείται ως σκληρό ή εξωτερικό, επειδή επιφανειακά εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο
τους θεατές είναι γενικά οι γρήγορες, εξωτερικές κινήσεις των τεχνικών Kung Fu ή της σκληρής δύναμης, όπως
για παράδειγμα το σπάσιμο τούβλων. Αντίθετα, μια επίδειξη του Tai Chi Chuan αποτελείται επιφανειακά πάλι
από ευγενικές, χαριτωμένες κινήσεις.

Επίσης, κατά την εκπαίδευση στο Shaolin Kung Fu εκτελούνται πολλές ασκήσεις τεντώματος και στάσεις ποδιών,
που συνδέονται με τη σκληρή και εξωτερική όψη του Kung Fu. Ο σπουδαστής του Tai Chi Chuan συνήθως
αρχίζει με ρευστές κινήσεις, που είναι λιγότερο έντονες και απαιτητικές και γενικά συνδέονται με τη μαλακή όψη.
Ένας καλός δάσκαλος του Tai Chi Chuan, μπορεί να διδάξει το συνδυασμό της αναπνοής και άλλες μεθόδους
άσκησης του Chi, που έχουν να κάνουν με τις εσωτερικές όψεις.

Το Shaolin Kung Fu ξεκινάει με το σκληρό και το εξωτερικό και εξελίσσεται σε μαλακό και εσωτερικό στα
προχωρημένα στάδια. Λίγοι έχουν την υπομονή ή την ευκαιρία να φθάσουν σε αυτά τα προχωρημένα στάδια. Έτσι
ακόμη και πολλοί από τους σπουδαστές του Shaolin Kung Fu έχουν την εσφαλμένη ιδέα ότι το Shaolin Kung Fu
δεν είναι μαλακό και εσωτερικό.
Το Tai Chi Chuan αρχίζει με το μαλακό και το εσωτερικό και προχωράει στο σκληρό και το εξωτερικό στα
προχωρημένα στάδια. Οι έμπειροι μαθητές του Tai Chi Chuan, για παράδειγμα, χτυπούν μανιασμένα το σώμα
τους με σβώλους, για να συνηθίσουν να αντέχουν στα χτυπήματα και τις κλωτσιές χωρίς να παθαίνουν βλάβες.
Τέτοιες πρακτικές θεωρούνται σκληρές. Σε προχωρημένα επίπεδα, οι σπουδαστές του Tai Chi Chuan επιδίδονται
σε γρήγορη προπόνηση, μια εκπαίδευση για πραγματική μάχη. Και αυτό θεωρείται εξωτερικό. Αλλά επειδή
μόνον ελάχιστοι μαθητές καταφέρνουν να φθάσουν σε αυτά τα προχωρημένα επίπεδα, πολλοί από τους υπόλοιπους
μαθητές του Tai Chi Chuan, ειδικά όσοι ενδιαφέρονται κυρίως για την απλή εκτέλεση των κινήσεων, θεωρούν
εσφαλμένα ότι το Tai Chi Chuan είναι μόνο μαλακό.

Συμπερασματικά, το Kung Fu συνδυάζει το «μαλακό» με το «σκληρό», γι’ αυτό και οι οπαδοί του ακολουθούν
την έκφραση “In defense like a virgin; in attack , like a tiger”.

http://www.kungfugr.com/shaolinA.html

πηγες πολλες και διαφορες...αμα κανεις γουσταρει λαλεί μου και πέμπω του κι αλλα απο βιβλια περιοδικα σαητς κτλ κτλ, εννοειται προσθηκες -διαφωνιες ευπροσδεκτες :xara:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 09 Μαρ 2010, 00:24
από PELTASTIS VARNAVAS
επειδη παω για υπνο [βιβλιο:κυριοι πατε για υπνο...], δεν μπορω να αποτυπωσω τωρα κατι πιο βαθειεςσκεψεις που εχω βρει -κοψοραψει για μαλακο και εσωτερικον σε ΠΤ...τες επομενες μερες ισως [παρακαλω για την υπομονην σας :D , το καταννοω δεν αντεχεται αλλη αναμονη :loco: εχω λαβει δεκαδες πιεμς αναγνωστων :urock: που αδημονουν για τες συνεχειες του τιγρη και του βουνου....αλλα αυτο μας θρεφει εμας τους αθρωπους της σοου μπιζ...η αγαπη του κοσμου... :lovey0: ]θα τες μοιραστω μαζι σας...

-----------------------------
παρενθετικα για χαλλαρωση και περισυλλογη πεταμε καποιες συνοπτικες ιστοριες με εκτεταμενα νοηματα... :wink: ...οπως για πολλους νεαρους αρχαριους που θελουν με το καλημερα να δεσουν στη μεση τους τη μαυρη ζωνη με τα πολλα νταν...
--------------------------------------

ρωταει ο νεαρος μαθητευομενος το δασκαλο:
-δασκαλε μου αρεσει πολυ το κουνγκ φου σου!!!θελω να μαθω ολα τα μυστικα και να γινω ο καλυτερος μαθητης στην κινα!!!ποσο χρονο θα μου παρει να γινω τελειος?
-δεκα χρονια λεει ο δασκαλος
-κι αμα ερχομαι διπλες προπονησεις?
-τοτε σε εικοσι χρονια θα εισαι ο κορυφαιος λεει ο σιφου...
-δασκαλε θα κοιμαμαι ελαχιστες ωρες και θα προπονουμαι μεχρι λιποθυμιας νυχτα μερα, ποσο χρονο θα μου παρει η τελειοποιηση μου?
- σε τριαντα χρονια θα εισαι ετοιμος απαντα ο δασκαλος
-μα δασκαλε γιατι μου αυξανεις συνεχεια τα χρονια?????
- παιδι μου , δεν φταις εσυ...πολλες φορες στη ζωη...μας εχουν μαθει να κοιταμε μονο τον στοχο και να χανουμε ετσι το μονοπατι που οδηγει σε αυτον...

:wink:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Δευ 15 Μαρ 2010, 23:47
από PELTASTIS VARNAVAS
εκατονταδες θαυμαστριες και θαυμαστες του τιγρη και του βουνου ζητανε κι αλλες ιστοριες...παμε λοιπον για τη δυναμη της απλοτητος..[κατι σαν το δικο μας λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν---δυσκολα πραματα!!!]
---------------------
ενας δασκαλος του κουγκ φου σε προχωρημενα γεραματα νιωθοντας το υπερτατο τελος να πλησιαζει ηθελε να περασει την απολυτη γνωση των πολεμικων τεχνων σε εναν και μονο εκ των μαθητων του.ειχε να επιλεξει αναμεσα στους δυο κορυφαιους.τους καλει και τους λεει να ζωγραφισουν με ενα ξυλο στο χωμα ενα ζωο...οποιοδηποτε...γρηγορα σαφως και απλα...αφαιρετικα μινιμαλιστικα...
ο πρωτος ξεκινα εντυπωσιακα κανοντας ενα S θελοντας να παραστησει το φιδι...ομως κοιταει τον συνδιαγωνιζομενο ο οποιος ακομα ζωγραφιζε.
φοβουμενος ο πρωτος οτι δεν το χει κανει καλο, αρχιζει να φτιαχνει και ποδια ωστε να κανει το φλου φιδι μια καλα ορισμενη σαυρα...ξαφνικα ομως ο δευτερος σταματαει να ζωγραφιζει και εν τελει κερδιζει το διαγωνισμο

ο δασκαλος εξηγει οτι ο ζωγραφιζων το φιδι εχασε διοτι δεν εκτιμησε τη δυναμη της απλοτητας καιτοι το φιδι του ηταν ευθυς εξαρχης σαφεστατο...
ετσι εμεινε και η κινεζικη φραση:μη ζωγραφιζεις ποδια στο φιδι...ητοι μην περιπλεκεις κατι που ειναι ηδη σαφες...

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 16 Μαρ 2010, 00:05
από karipis
PELTASTIS VARNAVAS έγραψε:εκατονταδες θαυμαστριες και θαυμαστες του τιγρη και του βουνου ζητανε κι αλλες ιστοριες...
Παρακαλώ να συλληφθούν και να μαστιγωθούν όλοι τους.

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 16 Μαρ 2010, 00:13
από sacred_circle
karipis έγραψε:
PELTASTIS VARNAVAS έγραψε:εκατονταδες θαυμαστριες και θαυμαστες του τιγρη και του βουνου ζητανε κι αλλες ιστοριες...
Παρακαλώ να συλληφθούν και να μαστιγωθούν όλοι τους.
Μην ψάχνεις κουμπάρε δικαιολογίες για να βγάλεις τα σαδομαζο σου ένστικτα :lol: :lol: :angel: :angel: :rose: :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 16 Μαρ 2010, 01:16
από karipis
Μετά από πολλά απειλητικά ανώνυμα τηλεφωνήματα, μέϊλ, spam, ταχυδρομικά περιστέρια, ανακοινώσεις σε εφημερίδες, τρικάκια σε δρόμους, γιγαντοαφίσες στην Εγνατία οδό κ.λπ που δέχθηκα από τις χιλιάδες θαυμαστών του Τίγρη και του βουνού που δέχθηκα, αναγκάζομαι να αποσύρω την καταγγελία μου και συγχρόνως να συμβάλλω και να συνεισφέρω και εγώ στην προσπάθεια του Κουμπάρου για ανάδειξη της αιώνιας αυτής φιλοσοφικής τέχνης.

Η ιστορία που θα σας μεταφέρω είναι πέρα ως πέρα αληθινή.


Κάποτε ήταν ένας μεγάλος σιφού (δάσκαλος) του Κουν-Φου που ονομαζόταν Σοκούρα (άνθος της κερασιάς).
Είχε γίνει ξακουστός σε όλη την Ιαπωνία διότι κατείχε όλες τις τεχνικές, καθώς όμως και για το αήττητο σερί του επί 19 χρόνια. Το μόνο που του έλειπε από την γνώση του Κουν-Φου ήταν η «τέχνη της μαντικής» στις κινήσεις του αντιπάλου και αυτό το κατείχαν μόνο 2 υπέργηροι Σαολίν δάσκαλοι (οι τελευταίοι αυτής της τεχνικής κάπου στον 17ο αι.).
Κίνησε λοιπόν να τους ‘βρει ο Σοκούρα και με χίλια ζόρια δέχθηκαν να του την διδάξουν, μετά από 2,5 χρόνια που τους υπηρετούσε τυφλά και κυριολεκτικά σαν σκυλί.
Του επέβαλλαν πλήρη σιωπή για όσο διαρκέσει η εκπαίδευση και συνάμα εξαντλητικές νηστείες για μήνες ολόκληρους.

-Να καθαρίσει πλήρως το σώμα και η ψυχή (του είπαν).

Αφού τον «ρήμαξαν» κυριολεκτικά στην άσκηση της «προσευχής του πελεκάνου» και στην γιόγκα, ήρθε η μεγάλη στιγμή. Θα περνούσαν στην βασική τεχνική.
Μια χειμωνιάτικη ημέρα που οι θερμοκρασίες του Θιβέτ στα κατάξερα βραχώδη βουνά έδειχναν πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν, τον πλησιάζει ο νεότερος από τους δασκάλους του και με το ραβδί του του κάνει νόημα να τον ακολουθήσει.
Φθάνουν στην άκρη ενός γκρεμού που το βάθος του σε κάνει να ανατριχιάζεις, και, με μια κίνηση του ραβδιού του τον διατάζει να γδυθεί.
Αφού έχει μείνει γδυτός και ξυπόλυτος ο καλός μαθητής Σοκούρα και κάνοντας για ακόμη μια φορά την άσκηση του πελεκάνου, ο δάσκαλός του τον διατάζει να κάνει την «στάση του τραπεζιού». Χωρίς δισταγμό ο Σοκούρα σκύβει αγγίζοντας το έδαφος μόνο με τις άκρες των δακτύλων των ποδιών και των χεριών. Εκείνη όμως την ώρα περνάει μιά τρελή ιδέα από το μυλό του και σπάζοντας τον όρκο σιωπής που του επέβαλλαν πριν 2.5 χρόνια λέει:

-Ρε ‘συ δάσκαλε, θα μας πηδήξεις κιόλας; (και ο δάσκαλος)
-Εντάξει, η τεχνική δουλεύει ακόμη…

Έτσι έμεινε και η παγκόσμια φράση: ποτέ μην περπατάς ξεβράκωτος στ’ αγγούρια!!

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τρί 16 Μαρ 2010, 08:15
από PELTASTIS VARNAVAS
:ups:
ΑΥΤΑ ειναι...

θελει μαστιγιο
για να γινεις του κουνγκ φου ο...καστίγιο

:thumb:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 17 Μαρ 2010, 00:18
από PELTASTIS VARNAVAS
πραγματικα ειναι περα απο τες δυναμεις μου :dunno: να αφησω μια βραδια τα πληθη των φανς του βουνου και του τιγρη χωρις αναρτηση...αυτα ειναι.. :xara: .τα χουμε ξαναπει για την αγαπη του κοζμου.. :dance:

παλι απο το ενδιαφερον βιβλιο με την παγκοσμια συνοπτικη ιστορια των πολεμικων τεχνων του νικου σκοπελιτη-εκδοσεις δρομων:

σε καποιους μεγαλους αγωνες πολεμικων τεχνων με ανεση στεφθηκε ο πρωτος νικητης αφου κατατροπωσε ολους τους αντιπαλους του.συγκεκριμενα στον πρωτο προκριματικο αντιμετωπισε ο κορυφαιος μετεπειτα νικητης εναν κοντο και ισχνο αθλητη που τον συνετριψε με ευκολια.το βραδυ ο υπερπρωταθλητης με το δασκαλο του τρωγοπιναν σε ενα καπηλειο εορταζοντας τη νικη...ξαφνου ακουστηκε σουσουρο απεξω..καποιος πεινασμενος κλεφτης ειχε αρπαξει ενα μικρο γουρουνι και ετρεχε προσπαθωντας να διαφυγει ενω κανεις δεν τολμουσε να του ανακοψει την πορεια..τότε ο νικητης απεφασισε να εμποδισει τον κλεφτη [με νωπες τες δαφνες...δεν θα ειχε καποιο προβλημα..]...πλησιαζοντας αναγνωρισε στο προσωπο του κλεφτη τον ισχνο πρωτο του συντριβεντα αντιπαλο...ομως κατα την καταδιωξη...ο ισχνος κλεπτης καταφερε ενα ισχυρο χτυπημα στον διωκτη-υπερτσαμπιον ο οποιος επεσε αναισθητος....ετσι απλα ο κλεφτης διεφυγε...
μετα ο πρωταθλητης ρωτησε το δασκαλο πως συνεβη και τωρα εχασε αφου το πρωι νικησε με ευκολια....
και ο δασκαλος:
ο λαγος ξεφυγε απο την αλεπου διοτι η αλεπου τρεχει για το γευμα της ενω ο λαγος για τη ζωη του...

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 18 Μαρ 2010, 10:25
από sacred_circle
Εισαγωγή στο TAE KVO DO.
Αναφερόμαστε σε μια άοπλη πάλη η όποια στηρίζεται στον συνδυασμό πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων.
Το όνομα της συγκεκριμένης πολεμικής τέχνης στηρίζεται στην εννοιολογικά των τριών λέξεων ταε,κβο και ντο.
Το TAE και KVO «μοιράζονται»κατ ουσία το σώμα.
Το TAE ως λέξη αναφέρεται στο κάτω μέρος του σώματος (πόδια), σε συνδυασμό με την αντοχή ταχύτητα και δύναμη .
Το KVO αναφέρεται στον κορμό και στα χεριά και κυρίως στις κινήσεις-αποκρούσεις που μπορεί να κάνει.
Το DO έχει σχέση με το μυαλό που ελέγχει το σώμα δηλ είναι φιλοσοφία πίσω από τις κινήσεις.
To TAE KVO DO είναι ένα από τα πιο δύσκολα, πιο ολοκληρωμένα και αρμονικά αγωνίσματα όποιο εξελίσσετε ακόμα και έχει πολλά παρακλάδια μιας και παραμένει από τις λίγες ζωντανές πολεμικές τέχνες. :rose:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 18 Μαρ 2010, 13:25
από totispap
Mπραβο λενιω πολυ ωραιο :thumb:
αλλα απο οτι βλεπω στην αναλυση του TAE KVO DO
εγω ως τωρα εχω μονο το DO... :loco: (και με αυτο λεω να μεινω :lol: )

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Πέμ 18 Μαρ 2010, 23:36
από PELTASTIS VARNAVAS
μμμ ταεκβοντο πολυ σωστα θεια Λενα!!κυριως χρηση λακτισματων καλο για μαχη σε μεγαλες αποστασεις...σοβαρο πληρες συστημα ολυμπιακο αθλημα με συντεταγμενη ομοσπονδια και πολλα μεταλλια στην Ελλαδα
προελευση Κορεα!!!
παρακλαδι του πχ το χαπκιντο νομιζω που ειναι λιγο πιο βρωμικο για αυτοαμυνα με λαβες στραγγαλισμους μαχαιρια και ραβδια - φιλιππινεζικες τεχνοτροπιες...

-----------------------------------------------
http://www.bibliopolio.gr/%CE%A6%CF%85% ... 26296.html


δυναται κανεις να δει βιβλια περι :xara: ταητση. :ups: .οπως αγκαλιασματα :worship: τιγρη στο βιβλιο η ουσια του ταητση.. :thumb: .ομορφο βιβλιο ειδικα για τη μυστικη αδελφοτητα...με τα ακατανοητα συνθηματικα :wink: ....
οταν το δεξι ποδι γεμιζει βαρος το αρστερο ποδι αδειαζει βαρος
το κεντρο βαρους μενει στο αυτο επιπεδο
σε καθε τεχνικη τα χερια τελειωνουν μαζι με τα ποδια...
το σωμα βρισκεται πισω απο καθε τεχνικη
σε καθε βημα η δυναμη εστιαζεται στη φτερνα του πισω ποδιου...ριζα..γειωση
και πολλα άλλα.....
be water my friend
be water...yield to conquer...

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Παρ 19 Μαρ 2010, 00:12
από karipis
Κουμπάρε έχεις ποτέ ακούσει για το Γραβ-Μαγκά; :cool:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Παρ 19 Μαρ 2010, 07:15
από PELTASTIS VARNAVAS
εεετσι εεετσι αγαπητε κουμπαρε καρυπιδογλου :thumb:
κραβ μαγκα ειναι πολεμικη τεχνη εκ του ...ισραηλ...παιζουν κανα δυο βασικα σαητ και σχολες εν Ελλαδι κυριως Αθηνα.
η σσαγιερετ ματκαλ και αλλες επιλεκτες μοναδες του ισραγιελ την εφαρμοζουν και τη διδασκονται υπο πολυ λοκατζιδικες καψωναριστικες συνθηκες
δεν ειναι ουτε εσωτερικη ουτε μαλακη ουτε παραδοσιακη τεχνη [ειναι τεχνη??], αλλα εχει προκυψει μεσα απο την καθημερινοτητα αυτων των μοναδων των εβραιων ....σορρυ ισραηλιτων...που ειναι σε ημιεμπολεμη κατασταση
ειναι ρεαλιστικη και προσαρμοσμενη σε συνθηκες μαχης με ραβδι μαχαιρι ακομα και πιστολι αλλα και απλο empty hand
εχει τεχνικες αμυνας με αντικειμενα που μπορεις να βρεις ευκολα..ομπρελες στυλο μολυβια κλειδια ξυλα κτλ
ειναι καθαρα προσαρμοσμενη στην αυτοαμυνα, δεν εχει χαρακτηριστικα τεχνης ή αθλητικου αγωνισματος
ως εκ τουτου δεν τη συστηνω για παιδια αλλα ισως μονο για μεγαλους που αποδεχονται τους ανωτερω ορους....
ισως να ειναι πιο καλα να κανει καποιος κραβμαγκα αφου εχει ηδη ενα σοβαρο υποβαθρο απο αλλη πολ τεχνη...
αυτα για αρχη.... :thumb:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Παρ 19 Μαρ 2010, 13:11
από KELAINO
Τώρα άσχετη εγώ με πολ τεχ αλλά όλο αυτό το τοπίκιο με έφερε στο νου την εξής χαριτωμενιά από το Still Life With Woodpecker του Tom Robbins:

"Besides, they'd be no threat to me. I have a black belt in haiku. And a black vest in the cleaners."

Μτφρ: Εξάλλου, δεν μπορούν να με κάνουν τίποτα. Έχω μαύρη ζώνη στο χαϊκού. Και μαύρο σακκάκι στο καθαριστήριο.

ΟΚ, σόρρυ για την παρέμβαση, παρακαλώ συνεχάτε...

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Σάβ 20 Μαρ 2010, 00:47
από PELTASTIS VARNAVAS
οπως ελεγε και ο μεγας μπρους Λη...να σαι σαν το νερο!!!be water!!!
οπως αναφεραμε οι αρχες του ταοισμου ειναι διαχυτες στις πολ τεχνες ειδικα στες κινεζικες
απο λαο τσε-ταο τε τσινγκ ειναι πολλες οι αναφορες στο οτι το καλαμι το ευλυγιστο με τον ανεμο λυγιζει και επανερχεται ενω το ξερο ξυλο θα σπασει επειδη δεν μπορει να λυγισει.
αυτες τις αρχες βελτιωσης του στοιχειου του νερου τις καλλιεργουμε κυριως μεσω του ταητση.ο πληρης μαχητης πρεπει να εχει ολα τα στοιχεια της γης με καλες και σταθερες ριζωμενες βασεις, του νερου με κυκλικη ρευστη κινησιολογια να κολαει στον αντιπαλο οπως η τιγρη κολαει πανω στο σβερκο του βουβαλιου και ακολουθει την κινηση του μεχρι εξαντλησεως του θυματος-αντιπαλου, της φωτιας με εκρηξη και εκλυση της εσωτερικης ενεργειας, του μεταλλου και ξυλου για θεματα ξεκαθαρης ακριβειας στες κινησεις και στη σκεψη-τακτικοστρατηγικη...οταν ενας αντιπαλος εχει πολυ νερο με υπερκινητικοτητα εμεις πρεπει να δουλεψουμε συμπληρωματικα τη σταθεροτητα της γης και τουμπαλιν....

κατι μου θυμιζει αυτο και απο τη ζωη γενικοτερα...τσακωμοι στη δουλεια με προισταμενο
στις ανθρωπινες σχεσεις της καθημερινοτητας...μαλιστα ναι ουτε θα κατσεις να τες φας ουτε συνεχεια θα υποχωρεις ουτε θα καταππινεις -βαζεις μεσα στο στομαχι σου τα κομπλεξ του αλλου..αλλά ουτε θα κλωτσησεις το γαδουρι διοτι σε κλωτσησε...γιατι εσυ ξεχωριζεις :thumb: ασε το χτυπημα να περασει κανε μια αποφυγη να μην τη φας...αταραχος!
και ασε τον να πεσει...πηρες το σημειο..ισως και το νοκαουτ...χωρις μισος!!τωρα βοηθα τον αντιπαλο να σηκωθει..εχει καταλαβει το σφαλμα του...ευκολα στη θεωρια, δυσκολοτατα στην πραξη ειδικα στο κομματι του μη-ξυλου αλλά της καθημερινης συμπεριφορας και κατα βαθος του υψηλου αυτοσυναισθηματος της μοναδικοτητας του καθενος μας...γιατι να θιχτουμε επιεδη μας προσεβαλε?καθε παραξηγηση εχει πομπο και ληπτη...αν ο ενας ειναι απενεργοποιημενος?τι γινεται..?προληπτικες ψυχο-αυτοαμυνες...εσωτερικα μονοπατια
τεχνες πολεμου
τεχνες ζωης...
ελαχιστα εχω καταφερει αλλά καλο ειναι να τα εχουμε στην ατζεντα προς προβληματισμον

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 07 Απρ 2010, 00:29
από PELTASTIS VARNAVAS
Δάσκαλε, πώς μπορούμε να αποκτήσουμε τη φώτιση;
- με το να τρώμε και να κοιμόμαστε.
– μά, δάσκαλε, όλοι οι άνθρωποι τρώνε και κοιμούνται (και δέν φωτίζονται!)
– ναί, αλλα δέν τρώνε όταν τρώνε και δέν κοιμούνται όταν κοιμούνται!

(ο νούς τους δέν είναι σε εκείνο που κάνουν, είναι σε χίλιες δυό επιθυμίες, ανησυχίες, απορίες, που όλα ξεκινάνε απο τον εγωισμό).


ζεν στορης... :angel:

για να μην ξεχναμε τον τιγρη και το βουνο...τες αγκαλιες και τες επιστροφες που
ειναι σταθερα στο ατυπο τοπ τεν των μπαρνη εντισιονς... :loco:

Re: Αγκαλιάζω τον τίγρη κι επιστρέφω στο βουνό...

Δημοσιεύτηκε: Τετ 07 Απρ 2010, 00:51
από karipis
Ουφ....
Και 'γώ που νόμισα ότι πασχαλιάτικα έπαθε κάτι ο τίγρης!!