Ιδεογραφήματα

Πως φτιάχνω τα γεμιστά

Υλικά:

10 με 12 ντομάτες,πιπεριές
200-300 γρ ρύζι
3-4 Κρεμμυδάκια ξερά
4 Σκελίδες Σκόρδο
Πατάτες
1 ματσάκι μαϊντανό
Λίγο μάραθο
Αλάτι

Εκτέλεση:
-Κόβουμε το πάνω μέρος από τις ντομάτες και τις πιπεριές (το καπάκι), αδειάζουμε το εσωτερικό τους.

-Βάζουμε σε έναν πολυκόφτη τα κρεμμύδια , τα σκόρδα , τον μάραθο και τον μαϊντανό.

-Σε ένα μεγάλο τηγάνι ή μια κατσαρόλα βάζουμε το χαρμάνι απ τον πολυκόφτη μαζί με το ρύζι , λίγο λάδι , αλάτι και νερό ίσα-ίσα για να καλυφθεί το μείγμα. Προσθέτουμε νερό μέχρι να βράσει όταν χρειαστεί. (Δοκιμάζουμε που και που για να δούμε αν έβρασε καλά).

-Γεμίζουμε τις ντοματοπιπεπεριές με το μείγμα. Κλείνουμε τα καπάκια και προσεκτικά τις γυρίζουμε ανάποδα μέσα στο ταψάκι. Ρίχνουμε λίγο αλάτι όπως τις έχουμε γυρισμένες για να μην ξεραθούν κατά το ψήσιμο.

-Κόβουμε τις πατάτες σε ότι μέγεθος μας αρέσει και τις τοποθετούμε ανάμεσα στα γεμιστά. Ρίχνουμε από πάνω ότι απ το μείγμα έχει περισσέψει.

-Ψήνουμε για περίπου μια 1 ώρα στους 180 βαθμούς. Όταν έχουν ψηθεί οι πατάτες , τα γεμιστά είναι έτοιμα.

Νταξ' δεν υπάρχεις

όσο πιο απλό, τόσο πιο καλό.
Δεν ήξερα ότι το'χες και με τη μαγειρική Αντώνυμε, μπράβο ρε!
Αλλά δε θα κρύψω ότι μου λείπουν και τα βιντεάκια που'κανες το πάλαι ποτέ...
(μπηχτούλα υπενθύμισης )

Kariatida έγραψε:Νταξ' δεν υπάρχεις

όσο πιο απλό, τόσο πιο καλό.
Δεν ήξερα ότι το'χες και με τη μαγειρική Αντώνυμε, μπράβο ρε!
Αλλά δε θα κρύψω ότι μου λείπουν και τα βιντεάκια που'κανες το πάλαι ποτέ...
(μπηχτούλα υπενθύμισης )

Βαρέθηκα να φτιάχνω βίντεο γενικά. Δεν βρίσκω και κάνα θέμα να φτιάξω. Πολλές ώρες στην δουλειά και τώρα που χω λίγες μέρες άδεια ασχολούμαι με άλλα πράγματα.

Ζαχαροπλαστική έχει το μενού;

γεμιστά χωρίς δυόσμο;

ο δυόσμος τα κάνει γεμιστά παραδοσιακά, απλά κι ωραία, ενώ η ψίχα της μελιτζάνας και του κολοκυθιού είναι απαραίτητα για κλασσικά γεμιστά.

το μόνο που δέχομαι ως παραλλαγή είναι η χρυσή ντομάτα, μία συνταγή που είχα βρει παλιά και μέσα το ρύζι είχε κουκουνάρι ενώ ήταν μόνο ντομάτες στις οποίες στο τέλος έλυωνες ένα κομμάτι ρεγκάτο από πάνω τους.

περί ορέξεως βέβαια...κλπ κλπ

(μία σεφ παλιά πολύ παλιά είχε κερδίσει ένα διεθνές βραβείο με την Χρυσή της Ντομάτα, ελληνίδα)

Kariatida έγραψε:Ζαχαροπλαστική έχει το μενού;

Ναι κάτι λίγα.

Από τα πιο ''σύγχρονα'' ξέρω μόνο να φτιάχνω Τζιιιζζζζζζζζζζ κέικ

Από τα παραδοσιακά και όχι μόνο, γνωρίζω να φτιάχνω Καζάν Ντιπί , αρκατένα ομόδους (κυπριακά κουλούρια αλλά μπορούν να γίνουν και παξιμάδια), εκμέκ καταιφι και πολίτικο χαλβά.

γεμιστά χωρίς δυόσμο;

ο δυόσμος τα κάνει γεμιστά παραδοσιακά, απλά κι ωραία, ενώ η ψίχα της μελιτζάνας και του κολοκυθιού είναι απαραίτητα για κλασσικά γεμιστά.

το μόνο που δέχομαι ως παραλλαγή είναι η χρυσή ντομάτα, μία συνταγή που είχα βρει παλιά και μέσα το ρύζι είχε κουκουνάρι ενώ ήταν μόνο ντομάτες στις οποίες στο τέλος έλυωνες ένα κομμάτι ρεγκάτο από πάνω τους.

περί ορέξεως βέβαια...κλπ κλπ

Δίκιο έχεις για τον δυόσμο. Όποτε θυμάμαι ρίχνω.

Για την ψίχα δεν το ήξερα αν και λόγω περιορισμένου χρόνου τα κάνω λίιιιιγοοοοο στα γρήγορα όλα.

Το μάτι έπιασε Καζάν Ντιμπί κι από εκείνη τη στιγμή ο στόχος κλείδωσε. Αναμένουμε συνταγές λοιπόν

Πολύ ωραία η μαγειρική.
Όντως το εσωτερικό από τα γεμιστά τι το κάνεις.
Εγώ το βάζω με τα υπόλοιπα υλικά στον πολυκόφτη και της ντομάτας το κάνουμε τοματοχυμό και περιχύνουμε τα γεμιστά.

Και στη συνταγή των γιαλαντζί βάζουμε ψιλοκομμένα λαχανικά

Καζάν Ντιπί

Υλικά:

-1/4 κούπα ζάχαρη

-4 κ.σ ζάχαρη για το κάψιμο

-1 λίτρο γάλα. (Κανονικά γίνεται με γάλα από το βουβάλι το οποίο και είναι δύσκολο να βρεις. Εγώ το φτιάχνω με το γάλα απ τις κατσίκες π αρμέγω. Θα βρεις κατσικίσιο γάλα αλλά λογικά θα έχει λίγο τσιμπημένη τιμή σε σχέση με αυτό από τα πρόβατα. )

-Μισή κούπα ρυζάλευρο και ένα μικρό κουτάλι ανθόνερο

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα, σχετικά μεγάλη, βάζεις το γάλα , το ρυζάλευρο και την ζάχαρη. Τα ανακατεύεις όλα συνέχεια για να μην σου κολλήσει στην κατσαρόλα. Κάποια στιγμή θα αρχίζει να πήζει. Καλό είναι να μην πήξει πολύ , δηλαδή να είναι παχύρρευστη(όταν το βάλεις στο ψυγείο θα σφίξει).Αφού βγάλεις την κατσαρόλα από την κουζίνα ρίχνεις το ανθόνερο και ανακατεύεις ξανά. Την αφήνεις στην άκρη και να θυμάσαι να την ανακατεύεις συχνά για να μην πιάσει πέτσα από πάνω.

Σε ένα τηγάνι (αν έχεις αντικολλητικό ακόμη καλύτερα διαφορετικά θα μου ρίχνεις κατάρες )ρίχνεις 4 κουταλιές ζάχαρη την οποία και λιώνεις. Καλό είναι η ζάχαρη να πιάσει όλη την επιφάνεια του τηγανιού για μετά που θα ρίξουμε την κρέμα. Αφήνεις την ζάχαρη τόσο ώστε να πάρει το χρώμα της καραμέλας (όχι πολύ σκούρο γιατί μετά θα έχει πικρή γεύση και θα λες τι συνταγή μου έδωσε αυτός εδώ ). Όταν δεις ότι έχει το κατάλληλο χρώμα με μια κουτάλα παίρνεις μια μεγάλη δόση κρέμας και την ρίχνεις στην λιωμένη ζάχαρη. Αφήνεις τόσο ώστε να βγει η ζάχαρη από τα πλάγια. Όταν αρχίσει να βγαίνει κατεβάζεις το τηγάνι από την κουζίνα σου και ρίχνεις την υπόλοιπη κρέμα.

Το ξαναβάζεις στην φωτιά και ελέγχεις με μια σπάτουλα (εγώ χρησιμοποιώ ξύλινη) αν από κάτω έχει αρπάξει σαν να πάει να καεί. Όταν δεις ότι παίρνει χρώμα (να μην γίνει και μαύρο, εμένα παίρνει καφετί χρώμα και λίγο πορτοκαλί) το βγάζεις και αφήνεις να κρυώσει. Μετά το βάζεις στο ψυγείο για να σφίξει και είναι έτοιμο για κατανάλωση.
Με μια σπάτουλα το γυρνάς ανάποδα ώστε η ζάχαρη που έχει αρπάξει να φαίνεται στο πάνω μέρος και από κάτω να είναι η κρέμα.

Βουβαλόπουλα υπάρχουν στη Β. Ελλάδα.

Στην αρχή ήταν πολύ ακριβό το βουβαλίσιο γάλα.
Μετά τα βουβάλια έγιναν πολλά και υπάρχει σχεδόν παντού.
Στην Αθήνα πουλιέται σχεδόν παντού.

Αφού ξέρεις Αντώνη περί κτηνοτροφίας κάτι παίζει με τα βουβάλια και τα γαϊδούρια.
Έχει λεφτά μάλλον αυτής της μορφής κτηνοτροφία λόγω του γάλακτος.
Το γάλα γαϊδουριού πουλιέται 20 ευρώ ένα μικρό μπουκαλάκι.
Το γάλα βουβαλιού έχει κανονική τιμή λίγο ακριβότερο από το κατσικίσιο.
Φτιάχνουν τυριά και γιαούρτια με το βουβαλίσιο.

Αν πάρεις δύο γαϊδούρια και γεννήσουν μπορείς να ξεκινήσεις μια δραστηριότητα παράλληλα με αυτό που κάνεις τώρα ή θα υπάρχουν προβλήματα με τη γραφειοκρατία?

Για τα βουβάλια δεν ήξερα ότι εκτρέφονται ΚΑΙ στην Ελλάδα. Πρώτη φορά το βλέπω αυτό.

Στα σουπερ μαρκετ εδω στα Τρικαλα δεν έπεσε το ματι μου σε αυτό το γάλα, μπορεί να μην το πρόσεξα.

Για τα γαιδούρια γνωρίζω ότι ένας τουλάχιστον Έλληνας τα εκτρέφει και κάνει εμπόριο το γάλα τους.

Είναι πολύ ακριβό αλλά για να ξεκινήσεις κάτι τέτοιο πέρα απ το να έχεις αρκετά στρέμματα έκταση για να είσαι οκ με τις προϋποθέσεις εκτροφής τους χρειάζεται να αγοράσεις αρκετά γαιδούρια.

Αν ξεκινήσεις με 2 δεν νομίζω ότι κάνεις δουλειά. Το γάλα που βγάζουν είναι ... ψίχουλα και η γέννα δεν είναι πάντα στάνταρ.

Πρέπει νομίζω, απ ότι έχω ακούσει, να ξεκινήσεις με πολλά 100+ τουλάχιστον.

Αν ξεκινούσα τώρα κάτι τέτοιο (πράγμα αδύνατο στην περιοχή μου λόγω έλλειψης χώρου) θα υπήρχαν προβλήματα μέχρι να ξεκαθαριστεί το ύψος τις επιδότησης, ο έλεγχος που θα γινόταν η εγκατάσταση κλπ.

Justme έγραψε:Καζάν Ντιπί

Υλικά:

-1/4 κούπα ζάχαρη

-4 κ.σ ζάχαρη για το κάψιμο

-1 λίτρο γάλα. (Κανονικά γίνεται με γάλα από το βουβάλι το οποίο και είναι δύσκολο να βρεις. Εγώ το φτιάχνω με το γάλα απ τις κατσίκες π αρμέγω. Θα βρεις κατσικίσιο γάλα αλλά λογικά θα έχει λίγο τσιμπημένη τιμή σε σχέση με αυτό από τα πρόβατα. )

-Μισή κούπα ρυζάλευρο και ένα μικρό κουτάλι ανθόνερο

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα, σχετικά μεγάλη, βάζεις το γάλα , το ρυζάλευρο και την ζάχαρη. Τα ανακατεύεις όλα συνέχεια για να μην σου κολλήσει στην κατσαρόλα. Κάποια στιγμή θα αρχίζει να πήζει. Καλό είναι να μην πήξει πολύ , δηλαδή να είναι παχύρρευστη(όταν το βάλεις στο ψυγείο θα σφίξει).Αφού βγάλεις την κατσαρόλα από την κουζίνα ρίχνεις το ανθόνερο και ανακατεύεις ξανά. Την αφήνεις στην άκρη και να θυμάσαι να την ανακατεύεις συχνά για να μην πιάσει πέτσα από πάνω.

Σε ένα τηγάνι (αν έχεις αντικολλητικό ακόμη καλύτερα διαφορετικά θα μου ρίχνεις κατάρες )ρίχνεις 4 κουταλιές ζάχαρη την οποία και λιώνεις. Καλό είναι η ζάχαρη να πιάσει όλη την επιφάνεια του τηγανιού για μετά που θα ρίξουμε την κρέμα. Αφήνεις την ζάχαρη τόσο ώστε να πάρει το χρώμα της καραμέλας (όχι πολύ σκούρο γιατί μετά θα έχει πικρή γεύση και θα λες τι συνταγή μου έδωσε αυτός εδώ ). Όταν δεις ότι έχει το κατάλληλο χρώμα με μια κουτάλα παίρνεις μια μεγάλη δόση κρέμας και την ρίχνεις στην λιωμένη ζάχαρη. Αφήνεις τόσο ώστε να βγει η ζάχαρη από τα πλάγια. Όταν αρχίσει να βγαίνει κατεβάζεις το τηγάνι από την κουζίνα σου και ρίχνεις την υπόλοιπη κρέμα.

Το ξαναβάζεις στην φωτιά και ελέγχεις με μια σπάτουλα (εγώ χρησιμοποιώ ξύλινη) αν από κάτω έχει αρπάξει σαν να πάει να καεί. Όταν δεις ότι παίρνει χρώμα (να μην γίνει και μαύρο, εμένα παίρνει καφετί χρώμα και λίγο πορτοκαλί) το βγάζεις και αφήνεις να κρυώσει. Μετά το βάζεις στο ψυγείο για να σφίξει και είναι έτοιμο για κατανάλωση.
Με μια σπάτουλα το γυρνάς ανάποδα ώστε η ζάχαρη που έχει αρπάξει να φαίνεται στο πάνω μέρος και από κάτω να είναι η κρέμα.

ΩΩωωωΩΩΩΩΩωωωΩΩΩΩωωω Θα το επιχειρήσω το Σάββατο. Αν πιάσει, θα σε κάνω εικόνισμα και θα ορίσω την 13η Σεπτεμβρίου εθνική γιορτή και αργία :Ρ

doctormarkon έγραψε:Βουβαλόπουλα υπάρχουν στη Β. Ελλάδα.
Στην αρχή ήταν πολύ ακριβό το βουβαλίσιο γάλα.
Μετά τα βουβάλια έγιναν πολλά και υπάρχει σχεδόν παντού.
Στην Αθήνα πουλιέται σχεδόν παντού.

Έχω δει ότι έχει στο κέντρο της Αθήνας στο ζαχαροπλαστείο του Χατζή στο Σύνταγμα. Απ' όσο ξέρω έχει φάρμα ο ίδιος κάπου βόρεια και πουλά και το γάλα αν και δεν ξέρω τι παίζει από τιμές. Η αλήθεια είναι πως ο μόνος λόγος που επισκέπτομαι αυτό το ζαχαροπλαστείο είναι το καζάν ντιμπί του, ας το επισκεφθούμε μία φορά και για το γάλα του. Για άλλο μέρος που να τα πουλάει δεν ξέρω, αλλά θα ήθελα να μάθω. Το κατσικίσιο πχ του εμπορίου δεν μπορώ να το πιω με τίποτα. Και τα τελευταία χρόνια ούτε το αγελαδινό.

Σε ό,τι αφορά το γαϊδουρινό γάλα, η μητέρα μου μου έχει πει ότι παλαιότερα το έδιναν στα παιδιά που υπέφεραν από κοκκίτη ή άλλες παιδικές ασθένειες και πως είχε πιει κι έμοιαζε με ζαχαρούχο γάλα. Επίσης ξέρω πως μέχρι το 2005 τα γαιδουράκια ήταν είδος υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα με τον πληθυσμό τους να πέφτει συνεχώς, πράγμα που άλλαξε άρδην όταν έγιναν γνωστές οι ιδιότητες του γάλακτός τους και οι επιδοτήσεις σε όσους θα τα εξέτρεφαν. Και μου αρέσει που πηγαίνοντας για μπάνιο το καλοκαίρι έπεφτε το μάτι μου όλο και συχνότερα σε περιβόλια με γαϊδουράκια. Είναι απλά αξιολάτρευτα.

Πολύ σωστά.
Η πρώτη φορά που είδα βουβαλίσιο γάλα και τα παράγωγα ήταν στου Χατζή. Έχει και ο Βασιλόπουλος το ντελικατέσεν, το Βίοφως και μεγάλα σούπερ Μάρκετ

Kariatida έγραψε:
ΩΩωωωΩΩΩΩΩωωωΩΩΩΩωωω Θα το επιχειρήσω το Σάββατο. Αν πιάσει, θα σε κάνω εικόνισμα και θα ορίσω την 13η Σεπτεμβρίου εθνική γιορτή και αργία :Ρ

Καλή επιτυχία εύχομαι.

Εγώ , πληροφοριακά, κατάφερα να το πετύχω με την τρίτη φορά γιατί είμαι και λίγο ψιλοάσχετος σε κάποια πράγματα(αχ το καημένο το στομάχι μου τι τραβάει ) .

Οπότε θέλει και λίγο υπομονή. Την πρώτη φορά είχα κάψει την ζάχαρη τόσο πολύ που όταν δοκίμασα...ήταν σαν να έφαγα κάτι πολύ πικρό.

Την δεύτερη φορά δεν μου είχε γίνει πολύ παχύρρευστη η κρέμα και πήγαινε πέρα δώθε μέσα στο γυάλινο που το έβαλα...πέριμενα και γω να σφίξει...τίποτες.

Έψαχνα στο σούπερ μάρκετ για ρυζάλευρο, και 3 στις 4 γιαγιάδες που με πλεύρισαν μου είπαν να πάρω νεσεστέ, κάτι σαν καλαμποκάλευρο απ' ό,τι είδα. Δεν είναι αυτό, σωστά;

Το μόνο ρυζάλευρο που βρήκα έμοιαζε με κανονικό αλεύρι, αν και το βρήκα στα οριεντάλ οπότε δεν είμαι 100% σίγουρη τι άλλο μπορεί να περιέχει γιατί όοοο,τι και να λέει είναι στα Κινέζικα (νομίζω). Το πήρα τελικά οπότε, ο Θεός κι η ψυχή του.

Καιιιιι Δόκτωρ βρήκα βουβαλίσιο γάλα!! Δεν είχαν ούτε στο μεγάλο του Σκλαβενίτη εδώ σ' εμάς, ούτε όπου αλλού κοίταξα αλλά έχει στο makro του Κηφισσού ^_^ Και βγαίνει και σε σοκολατούχο Γλίτωσα το τουρ στην Αθήνα. Όπως είπε και η αδερφή μου πριν λίγες ώρες: "όσο περισσότερο μεγαλώνουμε τόσο πιο μακρυά μάς φαίνεται η Αθήνα", και τη συμμερίζομαι απόλυτα.

Είμαι τυχερή στην ατυχία μου.
Δουλεύω στο κέντρο και δεν είναι και ότι καλύτερο.
Αλλά το μόνο θετικό είναι τα μαγαζιά που βρίσκεις όλα όσα δεν βρίσκεις αλλού.
Ρυζάλευρο, φαγόπυρο, κινόα, μακαρόνια από κινόα, άγριο σκόρδο σε σκόνη, μανιτάρια παράξενα, καναβουρι αποφλοιωμένο ως πρωτεϊνη για χορτοφάγους. Μάκα, σπόρους κακάο, ζάχαρη καρύδας, γάλα και λάδι καρύδας και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί γνωστό ή άγνωστο.

Μαγαζιά με παράξενα προϊόντα.

1. Παπανικόλας στην πανεπιστημίου
2. Βιοφώς. στην Πανεπιστημίου απέναντι από τον Παπανικόλα.
3. Βιοφώς Εμμανουήλ Μπενάκη έχει περισσότερα τρόφιμα και υλικά μέχρι τσιπς σπανακιού.
4. Ένα Σούπερ Μαρκετ με βιολογικά στη Νίκης κοντά στη διασταύρωση με την Ξενοφώντος.
5. Εκεί απέναντο Νίκης και Ξενοφώντος γωνία είναι και ένα μαναβικο που έχει παράξενα φρούτα Παπάγιες, λίντσιες.
6. Μανάβικο με παράξενα φρούτα υπάρχει και στην Απόλλωνος κάθετος στη Νίκης.
7. Κάμπος Φιλελλήνων 2
8. Εκεί κοντά είναι και ο Χατζής με το βουβαλίσιο γάλα.
9. Στην Ακαδημίας υπάρχει άλλο ένα με πρώτες ύλες για χορτοφάγους αλλά και παράξενα φρούτα. Φέρνει παπάγιες και λίντσιες Κρήτης όταν είναι η εποχή τους σε πολύ καλή τιμή.

doctormarkon έγραψε:Είμαι τυχερή στην ατυχία μου.
Δουλεύω στο κέντρο και δεν είναι και ότι καλύτερο.
Αλλά το μόνο θετικό είναι τα μαγαζιά που βρίσκεις όλα όσα δεν βρίσκεις αλλού.
Ρυζάλευρο, φαγόπυρο, κινόα, μακαρόνια από κινόα, άγριο σκόρδο σε σκόνη, μανιτάρια παράξενα, καναβουρι αποφλοιωμένο ως πρωτεϊνη για χορτοφάγους. Μάκα, σπόρους κακάο, ζάχαρη καρύδας, γάλα και λάδι καρύδας και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί γνωστό ή άγνωστο.

Μαγαζιά με παράξενα προϊόντα.

1. Παπανικόλας στην πανεπιστημίου
2. Βιοφώς. στην Πανεπιστημίου απέναντι από τον Παπανικόλα.
3. Βιοφώς Εμμανουήλ Μπενάκη έχει περισσότερα τρόφιμα και υλικά μέχρι τσιπς σπανακιού.
4. Ένα Σούπερ Μαρκετ με βιολογικά στη Νίκης κοντά στη διασταύρωση με την Ξενοφώντος.
5. Εκεί απέναντο Νίκης και Ξενοφώντος γωνία είναι και ένα μαναβικο που έχει παράξενα φρούτα Παπάγιες, λίντσιες.
6. Μανάβικο με παράξενα φρούτα υπάρχει και στην Απόλλωνος κάθετος στη Νίκης.
7. Κάμπος Φιλελλήνων 2
8. Εκεί κοντά είναι και ο Χατζής με το βουβαλίσιο γάλα.
9. Στην Ακαδημίας υπάρχει άλλο ένα με πρώτες ύλες για χορτοφάγους αλλά και παράξενα φρούτα. Φέρνει παπάγιες και λίντσιες Κρήτης όταν είναι η εποχή τους σε πολύ καλή τιμή.

Καμμιά συνταγη για φαγοπυρο εχεις;

Kariatida έγραψε:Έψαχνα στο σούπερ μάρκετ για ρυζάλευρο, και 3 στις 4 γιαγιάδες που με πλεύρισαν μου είπαν να πάρω νεσεστέ, κάτι σαν καλαμποκάλευρο απ' ό,τι είδα. Δεν είναι αυτό, σωστά;

Το μόνο ρυζάλευρο που βρήκα έμοιαζε με κανονικό αλεύρι, αν και το βρήκα στα οριεντάλ οπότε δεν είμαι 100% σίγουρη τι άλλο μπορεί να περιέχει γιατί όοοο,τι και να λέει είναι στα Κινέζικα (νομίζω). Το πήρα τελικά οπότε, ο Θεός κι η ψυχή του.

Καιιιιι Δόκτωρ βρήκα βουβαλίσιο γάλα!! Δεν είχαν ούτε στο μεγάλο του Σκλαβενίτη εδώ σ' εμάς, ούτε όπου αλλού κοίταξα αλλά έχει στο makro του Κηφισσού ^_^ Και βγαίνει και σε σοκολατούχο Γλίτωσα το τουρ στην Αθήνα. Όπως είπε και η αδερφή μου πριν λίγες ώρες: "όσο περισσότερο μεγαλώνουμε τόσο πιο μακρυά μάς φαίνεται η Αθήνα", και τη συμμερίζομαι απόλυτα.

Καλημέρα, ναι κ με το νισεστε γίνεται

Το φαγόπυρο το μαγειρεύουν όπως και το ρύζι.
Φαγόπυρο και άλλα παράξενα υπάρχουν και στα ρώσικα.
Η μισή Καλλιθέα η περιοχή Τζιτζιφιές έχει πολλά ρώσικα μαγαζιά.

Το κίνοα και το φαγόπυρο γίνεται πιλάφι σαν το ρύζι.
Συμοδεύει λαχανικά ή κρέας

Γίνεται και γεμιστά.
Να η συνταγή

http://syntagi.gr/%CF%80%CE%B9%CF%80%CE ... %81%CE%BF/

Φακές

Υλικά:
300-400γρ φακές
2 Κρεμμύδια
2-3 σκελίδες σκόρδο
2-3 Φύλλα Δάφνης
Ρίγανη
Αλάτι
Σάλτσα
Λάδι
1 Μικρή πατάτα

Εκτέλεση

1. Καθαρίζουμε τις φακές προσεκτικά μην τυχόν περιέχουν μικρά πετραδάκια. Τις πλένουμε στο τρυπητό (ή στο στραγγιστήρι) και τις ρίχνουμε στην χύτρα με το νερό να τις σκεπάζει ίσα-ίσα. Τις ξαφρίζουμε για 5 λεπτά (βγάζουν άσπρο αφρό). Τις ρίχνουμε πάλι στο τρυπητό και τις ξεπλένουμε. Γεμίζουμε την χύτρα με νερό 3-4 δάχτυλα (Λίγο πιο κάτω από την μέση της χύτρας) και ρίχνουμε τις φακές.

2.Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια με το σκόρδο, την πατάτα σε πολύ μικρά κομματάκια και τα ρίχνουμε στην χύτρα. Προσθέτουμε Ρίγανη, αλάτι και τα φύλλα δάφνης αφού τα έχουμε ξεπλύνει λίγο στην βρύση. Κλείνουμε την χύτρα και από την στιγμή που αρχίζει να γυρνάει η βαλβίδα κρατάμε 5 λεπτά (κάποιοι κρατάνε παραπάνω ώρα όποτε υπολογίστε το νερό που θα βάλετε να φτάσει για να μην κολλήσουν) με το ρολόι και μετά σβήνουμε το μάτι της κουζίνας. Αφήνουμε την χύτρα μέχρι να σταματήσει η βαλβίδα να βγάζει ατμό.

3. Ανοίγουμε την χύτρα και ξανά βάζουμε το μάτι της κουζίνας μπρος. Αφού παίρνει πάλι να βράζει , αραιώνουμε μια κουταλιά σάλτσα σε ένα ποτήρι με νερό και το ρίχνουμε στην χύτρα. Περιμένοντας να ''σωθεί'' το νερό στην χύτρα για να χυλώσουν οι φακές, 10 λεπτά πριν σβήσουμε το μάτι ρίχνουμε το λάδι και ανακατεύουμε. (Κάποιοι ρίχνουν το λάδι πριν κλείσουν την χύτρα. Απλά όταν το ρίχνουμε πριν σβήσουμε το φαγητό γίνεται πιο νόστιμο)

Βλεπω τον τιτλο και μου ερχονται στο μυαλο οι αλχημειες του αλλου αντωνη

Tρίβω μιαμιση ντομάτα (αντί για σάλτσα), διότι δεν τη θέλω "κόκκινη".


κατά τα άλλα την φτιάχνεις όπως εγώ.
Τελευταία ανακάλυψα το σέλινο στη φακή.
Το έβαλα μια μέρα, έτσι για πλάκα, και ξετρελάθηκα!
Αν το δοκιμάσετε (όσοι γουστάρετε το σέλινο) θα με θυμηθείτε.

Επειδή μου αρέσουν τα γεμιστά με κιμά και τον τελευταίο καιρό δεν τρώω τόσο κρέας, έκανα μία δική μου συνταγή...τα γεμιστά με τόνο.
Παίρνω ντομάτες και κολοκύθια (κατά προτίμηση τα στρογγυλά), αδειάζω το εσωτερικό και το ψιλοκόβω . Τσιγαρίζω ελαφρά κρεμμύδι και ρίχνω το μείγμα από το εσωτερικό κολοκυθιών και ντομάτας, λίγο άνηθο, ρύζι, τον τόνο, λεμόνι και στο τσακιρ κέφι λίγο λευκό κρασί και τα αφήνω να βράσουν λίγο.
Στο ταψί αναμεσα στις ντομάτες και τα κολοκύθια βάζω πατατούλες και αφού τα γεμίσω, ότι περισσέψει το ρίχνω ενδιάμεσα πάνω από τις πατάτες. Τέλος ρίχνω πάνω στα γεμιστά, στο άνοιγμα, τριμμένη παρμεζάνα ή φρυγανιά...και κατ ευθείαν στο φούρνο...πολύ νόστιμα!!!