Η θεραπεία της ψυχής μέσα από τα όνειρα

[alkinoos]

Τα όνειρα ανέκαθεν κατείχαν κεντρικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Στην αρχαιότητα αντιμετωπίζονταν ως πρωταρχική δραστηριότητα της ψυχής και το περιεχόμενό τους θεωρείτο μια πραγματικότητα που ζούσε η ψυχή σε μια άλλη διάσταση.
Μια από τις πιο σημαντικές εφαρμογές των ονείρων ήταν η χρήση τους ως θεραπεία τελετουργικής μορφής. Άνθρωποι που υπέφεραν από σωματικές, ψυχολογικές ή πνευματικές ασθένειες, μπορούσαν να επισκέπτονται θεραπευτικά κέντρα. Εκεί ιερείς-θεραπευτές ακολουθούσαν ένα συνδυασμό εφαρμοσμένης ιατρικής και πνευματικής καθοδήγησης, που βοηθούσε στην προετοιμασία του ασθενούς να δεχτεί την επίσκεψη του Ασκληπιού, του θεού της θεραπευτικής, κατά την εγκοίμησή του.
Η σύγχρονη ιατρική και ψυχοθεραπεία αποτελούν άμεση προέκταση της αρχαίας αυτής πρακτικής. Τα όνειρα θεωρούνται μορφές πραγματικών ψυχικών εμπειριών, που διαδραματίζονται στον εσωτερικό κόσμο και που αποκαλύπτουν τις πραγματικές διαστάσεις του αρχέτυπου κόσμου που υπάρχει αιώνια και πέρα από εμάς.
Εφόσον τα όνειρα γεννιούνται στα αρχέγονα βάθη της ψυχής, εκεί όπου όλα είναι μυθικά, μπορούν να αποκαλύψουν, να ανακατατάξουν, να επηρεάσουν ή να μεταλλάξουν τις ίδιες τις διεργασίες της φαντασίας που συντελούνται εκεί. Μπορούν, μέσα από αυτό το εσωτερικό ταξίδι της ψυχής, να διαμορφώσουν την κατάσταση του νου μας.
Προσφέρουν θεραπεία μέσω της αφύπνισης και της αναδιοργάνωσης των ψυχικών ενεργειών και δομών. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να βιώσουμε άμεσα εμπειρίες που θα αλλάξουν τις εικόνες στο υποσυνείδητό μας και σαν συνέπεια τη ροή ενέργειας στο σώμα και στην ψυχή.
Πρακτικά έχουμε περισσότερο όφελος αν το πρωί ρωτήσουμε τον εαυτό μας: «Τι έκανα στα όνειρά μου χθες βράδυ;», παρά: «Πώς να ερμηνεύσω το όνειρο αυτό;». Η ανάλυση θα πρέπει να υποστηρίζει και να καθοδηγεί την εμπειρία του ονείρου, όχι να την υποκαθιστά.
Χρησιμοποιώντας τους θησαυρούς που έχουμε συγκεντρώσει από την παράδοση του Ασκληπιού, μπορούμε να αναζητήσουμε την προσωπική μας θεραπεία.
Για να προκαλέσουμε μια ασκληπίεια θεραπεία για τον εαυτό μας, μπορούμε να ακολουθήσουμε τέσσερα βασικά στάδια θεραπείας, όπως προτείνει ένας πρωτοποριακός ψυχίατρος, ο Μάικλ Μέρφι, με τρόπους αποδεκτούς και ταιριαστούς σ’ εμάς.
Αυτά τα στάδια είναι:
Α) Αναζήτηση. Το πρώτο βήμα γι’ αυτήν είναι η αποδοχή ότι χρειαζόμαστε θεραπεία, ο εντοπισμός νοσογόνων παραγόντων και η αναγνώριση ότι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ισορροπίας στην ψυχή. Δε θα πρέπει να πιστεύουμε ότι η θεραπεία μέσω ονείρων είναι υποκατάστατο της συμβατικής ιατρικής. Αντίθετα, λειτουργεί πολύ καλύτερα ως συμπλήρωμα και υποστήριξή της, ως μέθοδος που στοχεύει κυρίως στα ψυχοσωματικά αίτια και στις κρυφές αιτίες των ασθενειών.
Αναζήτηση σημαίνει να αφήσουμε το γνώριμο περιβάλλον πίσω μας και να ταξιδέψουμε σε άγνωστες περιοχές. Τέτοιες μπορεί να είναι ένα παραδοσιακό Ασκληπιείο, αλλά και μια εξόρμηση στη θάλασσα, στο βουνό, στην ερημιά ή ακόμα και σε μια γωνιά του σπιτιού μας, οπουδήποτε μπορεί κανείς να αποτραβηχτεί από τις καθημερινές πιέσεις της ζωής. Αυτό το «ταξίδι» θα είναι μια θεραπευτική αναζήτηση. Σπάζοντας την καθημερινή ρουτίνα και βρίσκοντας χρόνο για να ηρεμήσουμε και να αφουγκραστούμε, αναζητάμε θεϊκή υποστήριξη και απαντήσεις.

Β) Σύντροφοι προσκυνητές. Το να προχωρήσουμε στην αναζήτηση μαζί με άλλους, μας βοηθά στην προσωπική διαδικασία της ίασης και μας συνδέει με μια κοινότητα ανθρώπων που συμμερίζονται τις σκέψεις και τις ανησυχίες μας, μας βγάζει από την αίσθηση της απομόνωσης ή και της απελπισίας ακόμα. Μπορούμε να εμπιστευτούμε την ανάγκη μας για θεραπεία σε φίλους ή συγγενείς, να βρούμε ομάδες υποστήριξης από άτομα με παρόμοιες ανάγκες, να απευθυνθούμε σε ψυχοθεραπευτή ή ακόμα και να διαβάσουμε έργα για αναζητήσεις και προσκυνήματα. Όταν δούμε τον εαυτό μας να έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησης, θεραπείας και πνευματικής αναγέννησης, τότε παύουμε να είμαστε συμβιβασμένοι με την πραγματικότητα και περνάμε στη συνεχή αναζήτηση μεταμόρφωσης.

Γ) Προετοιμασία. Η ενασχόληση με συγκεκριμένες ενέργειες, όπως η κάθαρση, η παρακολούθηση μουσικών και θεατρικών παραστάσεων, οι κατάλληλες σωματικές ασκήσεις, η αποτοξινωτική διατροφή και η αναζήτηση καθοδήγησης, μας βοηθά να αφήσουμε τον καθημερινό κόσμο πίσω μας, αυτά που μας ενοχλούν, μας καταπιέζουν ή μας αρρωσταίνουν.
Η προετοιμασία είναι σχεδιασμένη για να μας βοηθήσει να μπούμε σε μια διαφοροποιημένη και υγιέστερη πραγματικότητα. Όσο πιο γεμάτος και συνειδητός είναι ο χρόνος προετοιμασίας, τόσο περισσότερο συντονίζονται το σώμα και η ψυχή, ώστε να προσεγγίσουν την ισορροπία που είναι απαραίτητη για τη θεραπεία.
Όταν νιώσουμε ότι έχει έρθει η ώρα να αναζητήσουμε το όνειρο, ας μπούμε σε κάποιο είδος αβάτου. Ο Τζόζεφ Κάμπελ συνιστά την καθημερινή ολιγόωρη απομάκρυνση από τον κόσμο για να τραφεί η ψυχή με τέχνη, μουσική, διάβασμα, γράψιμο, σιωπή, διαλογισμό ή οτιδήποτε μπορεί να την ευφράνει. Κατά άλλους το ίδιο χρήσιμη είναι και η εβδομαδιαία αργία.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει ως «θάλαμος εγκοίμησης», όπως επίσης η επίσκεψη σε ένα μουσείο τέχνης, το να περπατάμε ή να ξαπλώνουμε στην ύπαιθρο.
Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το άβατο βρίσκεται μέσα μας και μάθουμε πώς να εισερχόμαστε σ’ αυτόν τον ιερό εσωτερικό χώρο, τότε όλος ο πλανήτης γίνεται «Ασκληπιείο», θεραπευτήριο για μας.
Δ) Το όνειρο. Η είσοδος σε κάποιο είδος αβάτου, η εγκοίμηση σ’ αυτό, ο διαλογισμός ή άλλη παρόμοια τεχνική, οδηγούν σε όνειρα ή οραματισμούς που θα μας θεραπεύσουν ή θα μας δείξουν πώς να θεραπευτούμε. Τα θεραπευτικά όνειρα μπορούν να παρουσιαστούν με διάφορους τρόπους. Μπορεί να βιώσουμε ένα «μεγάλο όνειρο» γεμάτο σύμβολα, που η σημασία τους να είναι ξεκάθαρη και ικανή να μας αλλάξει τη ζωή. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην αναγνωρίσουμε ή να μην κατανοήσουμε το μήνυμα του ονείρου.
Είναι σημαντικό να καταγράφουμε όσες περισσότερες εικόνες μπορούμε από τα όνειρά μας, να τις επεξεργαζόμαστε, να αναλογιζόμαστε τί σημαίνουν, να τις συγκρίνουμε μεταξύ τους, βρίσκοντας τα κοινά τους στοιχεία. Είναι κεφάλαια της «θεραπευτικής μας Οδύσσειας».


Πηγή http://socialpolicy.gr/2014/03/%CE%B1%C ... CF%85.html


Υ.γ Θα το αγοράσω το βιβλίο ,επίσης θα επικοινωνήσω με τον Edward Tick για το αν μπορώ να αντιγράψω μεταφέρω το βιβλίο του στο διαδίκτυο χωρίς να έχω νομικές κυρώσεις

[firefightergr]

Προσωπικά τα τελευταία χρόνια πολύ σπάνια "βλέπω" όνειρα στον ύπνο μου.
Περισσότερο ονειρεύομαι ξυπνητός.

[Hlios]

https://www.youtube.com/watch?v=ePUD61X ... ture=share

[AnonymosEreynhths]

Εγώ δεν θυμάμαι τι βλέπω και αν βλέπω όνειρα. Μόνο προχθές ονειρευόμουν σουβλάκια.

[kat_woman]

Εγώ δεν θυμάμαι τι βλέπω και αν βλέπω όνειρα. Μόνο προχθές ονειρευόμουν σουβλάκια.

Το ίδιο και εγώ. Σουβλάκια μπορεί να μην είδα, βλέπω όμως (όταν και αν θυμηθώ τι είδα) συνήθως σαχλαμάρες που συνδέονται με το τι προηγήθηκε μέσα στη μέρα.
Ζηλεύω κάποιους που τα όνειρά τους είναι σωστή υπερπαραγωγή και που μπορούν έτσι να αποσυμβολίσουν πολλά.

[ArELa]

Το πρόβλημα των περισσότερων είναι αυτό. Ότι υπάρχει ένας μηχανισμός που μας
αποκόπτει από το ονειρικό, λίγα λεπτά (μην πω δευτερόλεπτα) μετά το ξύπνημα.
Υπάρχει κάποιος λόγος γι'αυτό σίγουρα, αλλά δεν τον ξέρω.

Θεωρώ πως όταν ονειρευόμαστε πάμε σε άλλη διάσταση (που τη λέμε "ονειρικό" ενίοτε και "αστρικό")
και ξέρουμε πως είναι απόλυτη οργανική ανάγκη μας να κοιμηθούμε (και προφανώς να ονειρευτούμε,
γιατί πάντα υπάρχει REM* στον ύπνο και όταν υπάρχει αυτό είναι δεδομένο ότι ονειρευόμαστε).
Κι αν στερηθούμε ύπνου, αρχίζουμε και έχουμε παραισθήσεις. Έτσι τις λένε, γιατί αυτά που
προκύπτουν τότε, είναι έξω απ'το αισθητιριακό φάσμα που εμείς γνωρίζουμε.
Κι αν συνεχιστεί η στέρηση, έρχεται τελικά ο θάνατος.
Αυτό από μόνο του είναι ένα ισχυρό ενδεικτικό της αναγκαιότητας να μπαίνουμε στο ονειρικό
κάθε 24ωρο.




*REM= rapid eye movement = ραγαδία/γοργή κίνηση (βολβού) ματιών.

[alkinoos]

Εδώ και μερικού μήνες γνώρισα μέσω του Albeldo 14 τον Άγγελο Βιαννίτη .
https://www.youtube.com/watch?v=MmMzDG2BJZg


https://www.youtube.com/watch?v=QvkCVW5bQxc

[Divine Sinner]

Εχει βαση αυτο που λες. Επιστημονικα δεν ξερω. ξερω οτι ασχολουνταν οι αρχαιοι και το κυριοτερο ξερω οτι μετα απο ωρες υπνου ξεπερναω την κατάθλιψη, επισης πολλες φορες οταν προγραμματιζω και κολαω καπου βρίσκω την λυση στο ονειρο μου (στο ονειρο το μυαλο τρεχει πολυ πιο γρηγορα και χωρις να διασπάται).
Επισης εχει τυχει να κανω φιλοσοφικες διεργασίες οσο κοιμάμαι καθως και να μου ρχονται ιδεες για δουλειες (χρημα). ξερω ακουγεται τρελο αλλα ο χρονος που κοιμαμαι πολλες φορες ειναι χρησιμοτερος απο τον χρονο που ειμαι ξυπνιος

[ArELa]

ξερω ακουγεται τρελο αλλα ο χρονος που κοιμαμαι πολλες φορες ειναι χρησιμοτερος απο τον χρονο που ειμαι ξυπνιος

δεν ακούγεται καθόλου τρελό.
Σε ό,τι με αφορά, ο ονειρικός κόσμος είναι απολύτως υπαρκτός,
απλά σε άλλη πραγματικότητα. Οι διεργασίες που κάνεις μέσα σ'εκείνο
τον κόσμο για την πραγματικότητα του "εδώ" που βιώνεις, είναι συχνά
ωφελιμότατες.